Θέλω να γίνω μαμά

Καλημέρα! Σήμερα δεν κάνω δουλειές, μόνο σίδερο που έχω ένα τεράστιο βουνό και το απόγευμα, θα πάει ο άντρας μου σ' ένα τουρνουά σκάκι και θα έρθουν οι γονείς μου, να με βοηθήσει η μάνα μου να τελειώσουμε με τις προσκλήσεις. Το μεσημέρι λέμε να πάμε ταβερνούλα με τον Αντρίκο. Γιωταμαρία, μου δίνεις θάρρος για τα κιλά. Όχι ότι αγχώθηκα, αλλά όσο να 'ναι, όταν ακούς μια ίδια περίπτωση νιώθεις καλύτερα! Ρε συ Αναστασία, και γκρινιάρα σου βγήκε η μικρή και αρρωστιάρα! Χι χι! Άκου να μάθει ο μικρός να λέει φραουλίτσα!!! Βάσω, συμφωνώ κι εγώ για τις μπομπονιέρες για τα παιδιά. Χτες βράδι μιλούσα με μια φίλη μου και επέμενε ότι πρέπει οπωσδήποτε να δώσω κάτι άλλο στα παιδάκια. Και μου λέει "πάρε κάτι φτηνό, 50 λεπτά από τα Τζάμπο και δώσε". Ε, όχι ρε παιδί μου, δε θα πάω στα Τζάμπο που τα σιχαίνομαι και που εκμεταλλεύονται τρελά τους εργαζόμενους για να ικανοποιήσω την καταναλωτική μανία και τον νεοπλουτισμό της κοινωνίας μας. Αλλά από την άλλη, δε δίνεις και σε λένε γύφτο...

Α, γιατί δε βγαίνεις καθόλου απ' το σπίτι; Εγώ λίγο μετά που έγινε τριών μηνών επέστρεψα στη δουλειά και άρχισα να βγάζω με το θήλαστρο. Μεγάααλη εφεύρεση το θήλαστρο! Αλλά και με το μωρό δε βγαίνετε; Δεν πηγαίνετε βόλτες;

Βρε κι εμένα όλοι τα ίδια μου λένε! Η πεθερά ειδικά τους πρώτους δυόμιση μήνες, έπαιρνε τηλέφωνο σχεδόν επί καθημερινής βάσης και έλεγε και σ' εμένα και στον άντρα μου να δώσουμε συμπλήρωμα, γιατί δεν ξέρουμε αν χορταίνει το μωρό και να δίνουμε συμπλήρωμα για να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο, και κάθε τρεις ώρες να θηλάζω, όχι πιο συχνά και στα ενδιάμεσα να δίνω κιντέρτε, κι άλλα τέτοια. Κι η μάνα μου συνέχεια με έπρηζε με διάφορα του στιλ "είσαι σίγουρη ότι χορταίνει; Έχεις γάλα;". Και σήμερα που ήρθε να τον κρατήσει για λίγο, τον θήλαζα πριν φύγω και μου λέει "βρίσκει άραγε γάλα να πιεί;". Μου ήρθε να της κοπανήσω το μωρό στο κεφάλι (αυτό είχα πρόχειρο εκείνη την ώρα). Και φυσικά όλοι οι γύρω μου με κοιτάνε σαν εξωγήινη, γιατί οι περισσότερες γυναίκες σταματάνε το θηλασμό πάρα πολύ νωρίς, στον ένα μήνα, στις σαράντα μέρες, άντε στο τρίμηνο... Σε όσες μου λένε "καλά, είναι τεσσάρων μηνών το μωρό και ΑΚΟΜΑ θηλάζεις;;;;;" τους απαντώ "μα αφού το μωρό είναι ΜΟΝΟ τεσσάρων μηνών, φυσικά και ακόμα θηλάζω". Ο Αντρέας είναι τεσσάρων μηνών και κάτι. Κι εμένα όταν ήταν τριών μηνών έγινε έξι κιλά, κι από τότε κόλλησε η ζυγαριά! Αφού, όμως, βλέπω ότι όλα τα άλλα είναι εντάξει, ότι εγώ έχω γάλα κι αφού κι ο παιδίατρος έχει την ίδια άποψη, ούτε που μου περνά απ' το μυαλό να δώσω συμπλήρωμα. Γιατί άλλωστε; Για να χορταίνει; Αφού μια χαρά χορταίνει! Για να παχύνει; Τι είμαι, η μάγισσα στο παραμύθι με τον Χάνσελ και τη Γκρέτελ που που τάιζε τα μωρά για να παχύνουν και να τα φάει; Άλλωστε, σε ένα μήνα θ' αρχίσουμε στερεές και θα του δώσουμε ώθηση που λέει κι ο παιδίατρος!

Κι η ξαδέλφη μου είχε αργήσει πάρα πολύ να μιλήσει. Όταν έφυγα για σπουδές ήταν τριών χρονών και δε μιλούσε καθόλου. Την πήγαν και σε ειδικούς, δεν είχε τίποτα τελικά, και σε κάποια φάση μίλησε και τα είπε όλ μαζεμένα! Όμως, καλά λέει η Βάνια, γιατί να το αφήσεις; Καλύτερα να πας σε κάποιον ειδικό, για να ξέρεις πώς θα κινηθείς.

Εγώ να σου πω την αλήθεια ποτέ δεν αγχώθηκα για το αν έχω γάλα. Αγχώθηκα για οτ ότι μπορεί να μου κοπεί, όχι όμως για το αν έχω. Τώρα εμένα ο μικρός είναι σταθερός στο βάρος του εδώ και ένα μήνα περίπου. Έχει κολλήσει στα έξι κιλά και κάτι και δε βάζει. Τον ζύγισε ο παιδίατρος, τον ζύγισαν οι νοσοκόμες στο νοσοκομείο που πηγαίνουμε για τα εμβόλια, και κανείς δεν είπε τη μαγική λέξη "συμπλήρωμα". Ο παιδίατρος μου είπε ότι το μωρό είναι υπερκινητικό, καίει πάρα πολλές θερμίδες έτσι όπως χτυπιέται όλη μέρα, και αφού ψηλώνει, είναι ήρεμος, ευχαριστημένος, χορτάτος, κοιμάται πολλές ώρες, κάνει κακά και τσίσα, σημαίνει ότι δεν υπάρχει πρόβλημα. Συνήθως πιανόμαστε από ένα σημείο, π.χ. τα κιλά ή τη γκρίνια και λέμε "α, δε χορταίνει" και τσουπ! να το συμπλήρωμα, ενώ το θέμα πρέπει να το βλέπουμε σφαιρικά για να το βλέπουμε σωστά.

Βάνια, τώρα το είδα κι εγώ ότι γράφεις με το παλιό! Δεν ξέρω αν έχει δυσλεξία, μάλλον είναι αναλφάβητος. Δεν τους ξέρω και καλά, γιατί έλειπα όλο το χρόνο, πριν ένα μήνα γύρισα και δεν έχω δει δικά τους γραπτά.

Γειά σας κοριτσάκια! Γύρισα πριν καμιά ώρα απ' το σχολείο, έφαγα και σας διάβασα. Μαρία, ωραίες οι μπομπονιέρες! Λαμπάδα θα παραγγείλουμε από εργαστήριο που φτιάχνει κεριά και θα τη στολίσουμε εμείς. Για τους πολλαπλασιασμούς που λέτε, εγώ ήξερα όλη την προπαίδεια νεράκι, και τώρα τα περισσότερα τα έχω ξεχάσει... Τα μαθηματικά μου περιορίζονται στην πρόσθεση, την αφαίρεση και τη μέθοδο των τριών! Καγκουράκι, νηστίσιμα κέικ, έχω φτιάξει άπειρα! Ειδικά στη Θεσσαλονίκη, επειδή το ψυγείο ήταν μονίμως άδειο, ήταν πιο εύκολο να φτιάξω νηστίσιμο κέικ, παρά κανονικό! Βάνια, το μωρό θα το κάνουμε μπάνιο στο μπανάκι του, θα το βγάλουμε και μέσα στο μπανάκι θα πλύνει ο νονός τα ρούχα. Το νερό θα το πάρουμε στην εκκλησία να το ρίξουμε στο χωνευτήρι πίσω απ' το ιερό. Πω πω ρε κορίτσια, σήμερα σε μια τάξη ένας μαθητής έγραψε κάτι, και πρόσεξα ότι όλα τα "ψ" τα έγραφε "πσ". Νόμισα ότι το έκανε για πλάκα, και τελικά συνειδητοποίησα ότι δε γνώριζε την ύπαρξη του γράμματος "ψι"!!!!!!!!!!!!!!!! Και είναι πάνω από είκοσι χρονών!!!

Τουίτι, κι εγώ τις ίδιες απορίες και τους ίδιους προβληματισμούς είχα, αλλά τελικά το φιλοσόφησα: το μωρό μου ξέρει καλύτερα και η φύση έχει προνοήσει! Εγώ όταν είχα πάθει γαστρεντερίτιδα και συνέχιζα να θηλάζω, έβλεπα το στήθος μου να κρέμεται πιο άδειο κι από ένα άδειο σακί... Αλλά ο μικρός έτρωγε κανονικά και δε γκρίνιαζε! Όπως λέει και η Αγγελική, την ώρα του θηλασμού "κατεβαίνει" το γάλα. Εγώ το νιώθω να κατεβαίνει με κάτι σαν κάψιμο στο στήθος, σαν πόνο, πολύ ελαφρύ, βέβαια. Όσο για τον ύπνο του μωρού που λες, θα έπρεπε αυτό να σε καθησυχάζει! Αφού κοιμάται όλο το βράδι σημαίνει ότι είναι χορτάτη! Αν αισθάνεσαι το στήθος σου να πετρώνει, τότε ίσως θα μπορούσες να το βγάζεις με θήλαστρο ή με το πιέζεις για να βγαίνει λίγο και να ανακουφίζεσαι. Εγώ καμιά φορά αν βαριέμαι να βγάλω με το θήλαστρο, μπορεί να τον ξυπνήσω για να φάει για να είμαι και σίγουρη ότι δε θα ξυπνήσω στις τρεις το πρωί από το κλάμα του Αντρέα!

Γειά σας κορίτσια! Πριν λίγο γύρισα απ' το σχολείο. Στις βαφτίσεις στην Κύπρο δίνουμε μία μπομπονιέρα ανά οικογένεια. Μπομπονιέρες διαφορετικές για τα παιδιά δεν πρόκειται να κάνω, γιατί δεν καταλαβαίνω το λόγο. Δεν είναι ούτε πάρτι γενεθλίων για να τους δώσω δωράκι, ούτε εκδήλωση για παιδιά. Εδώ όλα αυτά τα πληρώνει ο νονός, οπότε είναι ένας λόγος παραπάνω να μην επιβαρύνω τον αδελφό μου με ανόητα έξοδα, παρ' όλο που, φυσικά, θα μπορούσα να τα πληρώσω κι εγώ. Ούτε θέμα θα έχω, γιατί διαφωνώ μ' αυτήν την καινούρια μόδα. Γιωταμαρία, πανάκριβα δε λες τίποτα... Είναι απίστευτη η εκμετάλλευση που γίνεται με τις βαφτίσεις, όπως και σε όλα τα θέματα που έχουν σχέση με το παιδί. Αγγελική, μια καλή ιδέα για "χρηστική" μπομπονιέρα είναι το μπρελόκ. Βανεσσάκι, ο Αντρέας εδώ και ένα μήνα και βάλε είναι σταθερός στα έξι κιλά και κάτι. Ψηλώνει, όμως, και μεγαλώνει το κεφαλάκι του. Ο γιατρός μου είπε ότι είναι υπερκινητικός και καίει πάρα πολλές θερμίδες έτσι όπως χτυπιέται απ' το πρωί μέχρι το βράδι! Κι εγώ ήθελα να πάω στο Ακάθιστο Ύμνο σήμερα, αλλά ήμουν στο σχολείο... Και θα πηγαίναμε με το σχολείο εκκλησία, και είπε ο διευθυντής να μην πάμε, γιατί χάθηκαν πολλά μαθήματα τον τελευταίο καιρό. Λες και μας έσωσε η μία μέρα... Αγγελική, εγώ προσπαθούσα να προσέχω λίγο τη διατροφή μου, για να φτάσω στον απόλυτο στόχο των 55 κιλών! Αλλά αυτόν τον καιρό έτσι όπως τρέχω σαν τον Βέγγο, το τελευταίο πράγμα που μπορώ να κάνω είναι να αφήνω τον εαυτό μου να πεινάει. Περίμενα, λοιπόν, ότι θα έχω φτάσει στα 58... Τελικά ζυγίστηκα σήμερα και ήμουν 56.8! Πάλι καλά!

Βάνια, το είδα το λινκ, πολύ ωραία πραγματάκια έχει! Μου άρεσαν τα καραβάκια και τα ρόδια! Ακόμα μια ιδέα, να δούμε πότε θα καταλήξω... Α, σήμερα στο μαγαζί που πήγαμε, ρωτάμε την πωλήτρια τι άλλο χρειάζεται να πάρουμε εκτός από μυρόπανα, και λέει αυτή "ε, είναι οι πετσέτες και η κουβερτούλα". Λέμε "πετσέτες καλά, αλλά κουβερτούλα γιατί;" και απαντά "όταν κοιμηθεί το μωρό δε θα το σκεπάσετε;". Δηλαδή, ντε και καλά πρέπει να είναι όλα καινούρια; Εγώ έχω μια καταπληκτική κουβερτούλα που μου έφτιαξε μια θεία μου, όλη στο χέρι, θα την πλύνω και θα βάλω αυτή. Σόρι κιόλας, αλλά δε θα πάω να αγοράσω ειδική κουβερτούλα για τη βάφτιση. Αφήστε που μου έλεγε η γραμματέας του σχολείου ότι ακόμα και το σαπούνι που πλένουμε το μωρό για τα μύρα πρέπει να είναι καινούριο, το ίδιο και τα ρούχα που θα φορέσει μετά. Ναι καλά... Οκ, είπα στον αδελφό μου και θα πάρει 2-3 ζιπουνάκια και φορμάκια, αλλά ας μην υπερβάλλουμε κιόλας. Εν τω μεταξύ, χτες που πήγα στο μαγαζί με τα βαφτιστικά, μου έδειχνε αυτή το σετ με τα ρουχαλάκια κι εγώ δεν ήξερα ότι υπάρχουν ειδικά εσωρουχάκια που φοράει το μωρό για το λάδι. Οπότε αυτή, μάλλον νόμισε ότι είμαι καμία που έπεσε από τον πλανήτη Κρόνο και μου τα εξηγούσε όλα λες και ήμουν πεντάχρονο. Οπότε, μου δείχνει τη σαλιάρα και μου λέει "είναι για τη Θεία Κοινωνία. Μετά τη βάφτιση, το μωρό θα κοινωνήσει". Πήγα να της πω "το ξέρω, θεολόγος είμαι", αλλά λέω "άσε καλύτερα, θα πει αυτή 'θεολόγος και δεν ξέρει αυτά τα πράγματα;'". Αλλά όλα αυτά, τα ρουχαλάκια, οι μπομπονιέρες, οι πετσέτες, τα κεραστικά, καμία σχέση δεν έχουν με τη θεολογία της βάφτισης. Αλλά τώρα, άντε να τους το εξηγήσεις... Τέλος πάντων. Όπως βλέπετε, έχω προχωρήσει αρκετά, έτσι για να μη λέτε!

Λοιπόοοον! Που λέτε για τις ζύμες, κι εγώ φτιάχνω πίτες, πάντα με δικό μου φύλλο. Κριτσίνια έχω φτιάξει αρκετές φορές στο παρελθόν, με ελιές, με πάπρικα, με κεφαλοτύρι, και ήταν τέλεια. Αλλά τώρα πού χρόνος και κυρίως: πού αντοχές; Εδώ ένα φαΐ φτιάχνω, κι αυτό με χίλια ζόρια. Αρτοπαρασκευαστή έχουμε κι εμείς, αλλά δε μας βολεύει. Στη Θεσσαλονίκη φτιάχναμε πολύ συχνά ψωμί πάντως. Κάλη, θα σε καταγγείλω ότι, όχι μόνο κάνεις σεξ με το αλάδωτο, αλλά το κάνεις και τις λάθος μέρες! Κουκλάρες και η Κωνσταντίνα, και η αδελφή! Ανθή, τι αναλγησία ο εργοδότης σου... Καλά, πάει καλά ο άνθρωπος; Αύγουστο γεννάς και Σεπτέμβρη να γυρίσεις στη δουλειά; Όπως σου λένε και τα κορίτσια, δεν μπορείς να κάνεις χρήση του εξαμήνου; Βάνια, ευχαριστώ για τις ιδέες! Θα το δω το λινκ που μου προτείνεις! Η αλήθεια είναι, όμως, ότι δε θέλω να κάνω πολλά πράγματα, άλλωστε δε θα έχουμε πολλά παιδάκια, ούτε δέκα, και επιπλέον, δε μου αρέσει που τη βάφτιση την κάνουν πλέον σαν πάρτι γενεθλίων, με τούρτα, δωράκια για τα παιδάκια και τέτοια. Άσε που διαφωνώ να δίνουν στα παιδιά ένα σωρό γλυκά. Εγώ, π.χ. αν είχα μεγαλύτερο παιδάκι και πήγαινα σε βάφτιση ή πάρτι και του έδιναν ένα κάρο καραμέλες και σοκολάτες, θα βρισκόμουν σε πολύ δύσκολη θέση. Καλά, πολύ γέλασα με το καινούριο του Σταύρου με τα φυστίκια!!! Χαχαχαχα!!!!! Εμ, δίκιο είχε το παιδάκι! Όσο για τις εκδρομές, τι να πω; Καλά, πόσες εκδρομές πηγαίνουν το χρόνο; Και κάθε φορά πληρώνουν κι όλας; Κι εδώ στα σχολεία ζητάνε απ' τους μαθητές ένα σωρό λεφτά στην αρχή του χρόνου για τις εκδρομές, και μετά σε κάθε εκδρομή τους ζητάνε κι άλλα... Κατερίνα, σπανάκι φούρνου έχω κάνει κι εγώ, αλλά έχει μέσα αβγά και τυρί. Ήταν πολύ νόστιμο πάντως! Ο άντρας μου τρελαίνεται για σπανάκι! Για το φαγητό που λέτε, εγώ τελικά σήμερα δεν πήρα απ' έξω. Έφτιαξα κριθαράκι με λαχανικά στο φούρνο. Έβαλα μέσα καρότο, ντοματίνια (μισά ή ολόκληρα, γιάμ!), αρακά, φασολάκια, φρέσκο και ξερό κρεμμύδι, μαϊντανό και άνηθο. Ήταν πεντανόστιμο!!! Και φυσικά, υγιεινό! Εγώ πάντως, τα τζανκ φουντ τα σιχαίνομαι. Δε μου αρέσει η γεύση τους καθόλου. Ούτε γκούντις τρώω πια, ούτε τίποτα. Οκ, πίτσα θα φάω, και σουβλάκια το ίδιο, αλλά τα σουβλάκια στην κυπριακή πίτα, δεν είναι τόσο λιπαρά όπως στην Ελλάδα, είναι απλά κρέας ψητό σε ελαφριά πίτα. Ούτε οι σοκολάτες και τα μπισκότα μου αρέσουν, θα φάω μια σοκολατίτσα, αλλά δεν τρελαίνομαι. Α, δε σας είπα, ζυγίστηκα σήμερα (επιτέλους το τόλμησα!). Με τόσο φαΐ που τρώω, νόμιζα ότι θα είχε εκτιναχθεί η ζυγαριά, αλλά ευτυχώς έδειξε 56.7, χωρίς καν να έχω πάει τουαλέτα!!! Αφού τρέχω όλη μέρα και τα καίω...

Γειά σας! Ουφ, μ' επηρεάσατε για τις μπομπονιέρες. Το σκέφτομαι τώρα και προβληματίζομαι. Η αλήθεια είναι ότι κι εγώ σκέφτηκα πριν σας διαβάσω ότι, έτσι και φάνε το γλυκό, μετά δε θα τους μείνει τίποτα. Μετά το είπα και στη μάνα μου κι άρχισε τη γκρίνια, όχι ότι θα κάνω ό,τι μου πει αυτή, αλλά λίγο μου πέρασε ο ενθουσιασμός. Αφήστε που δεν μπορώ να τα φτιάξω και όοολα πια μόνη μου. Θα δω και τις μπομπονιέρες της μαθήτριάς μου και θα το σκεφτώ το πράγμα. Πριν πήγαμε με τη μάνα μου και πήραμε μυρόπανο+τα εσωρουχάκια που θα φορέσει από μέσα το μωρό+σαλιάρα=27.50 ευρώ. Ενώ σε εξειδικευμένο μαγαζί για βάφτιση, γι' αυτά μόνο ζητάνε καμιά εκατονπενηντάρα. Το κουστουμάκι θα το πάρει ο αδελφός μου τελικά, τα παπουτσάκια ίσως, γιατί έχουμε και μαγαζί με παπούτσια, δεν πουλάμε παιδικά, βέβαια, αλλά όλο και κάτι μπορεί να βρεθεί, πετσέτες είπαμε, απ' το σούπερ μάρκετ, μένει η βαλίτσα. Για το σταυρό ο αδελφός μου γκρινιάζει για την τιμή και λέει (διακριτικά, βέβαια) μήπως πάρουμε χρυσό κι όχι λευκόχρυσο, ε, εντάξει, τι άλλο μένει; Πήγα να πάρω και το περίφημο φόρεμα να ησυχάσω, αλλά ήταν κλειστά, κλαψ... Παπούτσια-τσάντα θα πάρω απ' το μαγαζί μας. Για τα μαλλιά που ρωτάς Κατερίνα, πώς θα τα φτιάξω βρε; Δεν πάω για νύφη! Έκλεισα την κομμώτρια και θα πάω να μου τα χτενίσει. Έτσι όπως είναι κομμένα δεν έχω και πολλές επιλογές. Της έχω εμπιστοσύνη και είμαι σίγουρη ότι θα τα κάνει όσο καλύτερα γίνονται! Αφού και για κούρεμα που πηγαίνω της λέω "κάν'τα όπως θέλεις, εσύ ξέρεις καλύτερα!". Λοιπόν, το δημοσιεύω αυτό, και επιστρέφω για τα σχόλια!

Γειά σας! Πήγαμε με τη μάνα μου και πήραμε μυρόπανο+τα εσωρουχάκια που θα φορέσει το μωρό από μέσα + σαλιάρα 27 ευρώ! Ενώ στα εξειδικευμένα μαγαζιά βάφτισης θέλανε καμιά 150αριά μόνο γι' αυτά! Έλεος πια με την εκμετάλλευση... Αναστασία, ο γιατρός μου αρχίζει στερεές από τον πέμπτο μήνα. Όχι ο ίδιος, τα μωρά που βλέπει. Είναι θέμα παιδιάτρου τελικά. Ο Αντρίκος από τριών μηνών είναι σταθερός στο βάρος, οπότε κουτί θα μας έρθουν οι στερεές, να του δώσουμε μια ώθηση στα κιλά. Πάντως, το είδε και ο παιδίατρος, τον είδαν και οι νοσοκόμες στο νοσοκομείο που πήγαμε για το εμβόλιο, και κανείς δεν είπε τη μαγική λέξη "συμπλήρωμα"! Χρυσάνθη, να σας ζήσει ο Άκης, να τον χαίρεστε!!! Αγγελική, θα καλέσουμε περίπου 70 άτομα, αλλά μπομπονιέρα δίνουμε μία ανά οικογένεια.

Γειά σας! Εμείς κοιμηθήκαμε σχετικά καλά, ξυπνήσαμε νωρίς-νωρίς κατά τις εννιά και κάτι (για μένα αυτό είναι χαράματα), έβγαλα γάλα, μαγείρεψα, τον ξανατάισα και τώρα τον έβαλα για ύπνο. Δεν τον ακούω, οπότε φαντάζομαι σε λίγο θα κοιμηθεί, αν δεν έχει κοιμηθεί ήδη. Μετά θα πάμε με τη μάνα μου να δούμε για βαφτιστικά. Αναστασία, εγώ δεν αγχώνομαι καθόλου όταν τον αφήνω και φεύγω. Μα καθόλου, όμως. Άλλωστε, πάω και κάθε μέρα σχολείο... Α, δε σου είπα! Μου είπε μια μαθήτριά μου ιδέα για μπομπονιέρα: βαζάκι με γλυκό φράουλα! Σκέφτομαι να το κάνω! Και φυσικά, αμέσως ήρθες στο μυαλό μου εσύ! Οι υπόλοιπες βλέπω μια χαρά τα πάτε με το φαγάκι των μωρών σας! Εμείς σ' ένα μήνα αρχίζουμε. Α, άρχισε γκρίνια ο γαϊδαράκος.

Εμείς ήμασταν αντίστροφα από εσάς! Ο άντρας μου λύσσαγε για παιδί, αλλά δεν ήξερε τι σημαίνει "έχω παιδί", νόμιζε ότι το έχεις εκεί πέρα και κοιμάται και δε σε ενοχλεί ποτέ και συνεχίζεις τη ζωή που έκανες πριν. Εγώ πάλι, δεν ήθελα, ίσως γιατί ήξερα τι σημαίνει "έχω παιδί" και δε νόμιζα ότι το έχεις εκεί πέρα και κοιμάται και δε σε ενοχλεί ποτέ και σίγουρα, δε συνεχίζεις τη ζωή που έκανες πριν. Τελικά έμεινα έγκυος χωρίς προσπάθεια, κατά λάθος σχεδόν! Αν δεν έμενα πριν από ένα χρόνο, δεν ξέρω αν θα το έπαιρνα απόφαση ποτέ μου. Όμως, όπως λες κι εσύ, δεν έρχεται κατά παραγγελία το παιδί. Αν βελτιωθούν τα οικονομικά σας σ' ένα χρόνο, δε σημαίνει ότι τότε θα έρθει και το παιδί. Μπορεί να έρθει ένα χρόνο μετά, δύο χρόνια μετά, δεν ξέρεις ποτέ. Οπότε, γιατί να το καθυστερείτε;

Και ναι! Με πέταξε!!! Αλλά το καλό το παλικάρι, ξέρει κι άλλο μονοπάτι! Τα έκανα αντιγραφή πριν πατήσω υποβολή! Βάνια καλωσόρισες και πάλι! Κουράγιο, κάνε υπομονή και μακάρι να μην είναι τίποτα τελικά! Εμείς είμαστε εδώ για σένα! Όποτε θες να μπαίνεις να μας γράφεις τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς σου! Ανθή, δεν είχες διόρθωση;;; Πώς έγινε αυτό το θαύμα των θαυμάτων; Αχ τι ωραία που νιώθεις το μωράκι σου. Ρε κορίτσια, σας έγραψα ότι δε θυμάμαι τίποτα από την εγκυμοσύνη; Ή ήταν στο χτεσινό μήνυμα που χάθηκε; Πραγματικά, είναι λες και δεν υπήρξα έγκυος ποτέ! Ούτε που μπορώ να διανοηθώ ότι κάποτε είχα έναν Αντρέα στην κοιλιά μου, η οποία ήταν φουσκωμένη σαν αερόστατο! Κάλη, πολύ γέλασα με τα σπανάκια! Καλά ρε θηρίο, νηστεύετε αλάδωτο Τετάρτη και Παρασκευή; Και φτιάχνεις και δικό σου ψωμί; Όσο για το θέμα του δεύτερου παιδιού, πιστεύω ότι ο λόγος που δεν κάνετε δεύτερο παιδί είναι γιατί ΔΕΝ ΚΑΝΕΤΕ ΣΕΞ!!!!!!!!! Όχι ότι είμαι ειδήμων, αλλά νομίζω ότι είναι απαραίτητο... :P Κατερίνα, το σπανάκι με τα μανιτάρια το κάνει κι η μάνα μου, αλλά δε μ' αρέσει πολύ. Εμείς το κάνουμε και βραστό με λαδολέμονο και ωμό το βάζουμε σε σαλάτα. Α, και σε κανελόνια μπορεί να μπει, αλλά πώς να τα κάνεις νηστίσιμα; Μαρία, σας διάβαζα όλη μέρα, αλλά δεν βρήκα ευκαιρία να γράψω. Κι εσύ γοργόνα όπως εγώ βλέπω! Εγώ χτες έφτιαξα μουτζέντρα (φακόρυζο για τις αμύητες) και σήμερα έκανε ο άντρας μου μπιφτέκια (έτοιμα, μπλιάχ) με πατάτες τηγανιτές, κι έκανα κι εγώ μια σαλάτα ρόκα-ντοματίνια. Αύριο, επειδή θα πάω πάλι για βαφτιστικά και κουράζεται ο πρίγκηπας να μαγειρεύει κάθε μέρα, θα πάρω κάτι νηστίσιμο απ' έξω. Χριστίνα, πολύ γέλασα με την περιγραφή της εξόδου σας! Εγώ είχα πει για τη συνταγή της κρεμ καραμελέ, να δούμε πότε θ' αξιωθώ να τη βάλω. Ελπίζω να μην ξέχασα να σχολιάσω κάτι!

Γειά σας Τρελή κούραση και σήμερα... Το πρωί έτρεχα συνέχεια για τη βάφτιση. Είδα ρούχα και τα διάφορα συμπαρομαρτούντα, και αποφασίστηκε να αγοράσει ο αδελφός μου από Αγγλία το κοστουμάκι και τα επιπλέον (πετσέτες, μπαούλα, μυρόπανα, κ.λπ.), από Κύπρο από διάφορα μαγαζιά. Π.χ. πετσέτες βρήκαμε ωραιότατες λευκές στο σούπερ μάρκετ σε τελείως νορμάλ τιμή, όχι 50 ευρώ τη μία (και πολύ λίγα λέω) και θα πω στη μάνα μου να κεντήσει είτε το όνομα του μικρού, είτε το μονόγραμμά του. Για μπομπονιέρες μου έδωσαν σήμερα ιδέες δύο μαθήτριές μου. Η μία μου είπε ότι είδε σε μια εκπομπή να προτείνουν για μπομπονιέρα βαζάκι με γλυκό φράουλα. Η άλλη μου είπε ότι κάνει χειροτεχνίες και κατασκευές, έφτιαξε και τις μπομπονιέρες στη βάφτιση του γιού της και μπορεί να φτιάξει και τις δικές μου. Η πρώτη ιδέα μου αρέσει πιο πολύ, γιατί μ' αρέσει πάρα πολύ να φτιάχνω κάτι εγώ και να το δίνω, παρά να το αγοράζω. Μου φαίνεται αυτό θα κάνω τελικά! Πώς σας φαίνεται η ιδέα; Το βράδι στο σχολείο πάλι τρέξιμο, είχαμε τη γιορτή της 1ης Απριλίου με καλεσμένους, κι ο διευθυντής τρελάθηκε. Μας έβαζε να κάνουμε συνέχεια πρόβες τα κείμενα και τα ποιήματα, κι έκανε τους κακομοίρηδες που διάβαζαν να παλαβώσουν απ' το άγχος! Ευτυχώς βγήκε πολύ ωραία η γιορτή, ήρθε κι ένας αγωνιστής από την περιοχή και μας μίλησε για τις εμπειρίες του από τον αγώνα, για τη δραπέτευση κάποιων ηρώων που είχε οργανώσει και διάφορα άλλα και μας άρεσε πάρα πολύ. Αυτά τα νέα μου, θα σας διαβάσω τώρα και θα σχολιάσω. Δεν την ξαναπατάω να γράψω κατεβατάρες και να μου τα σβήσει...

Πού χαθήκατε ρε κορίτσια; Εγώ σας διαβάζω, αλλά δε βρίσκω χρόνο να γράψω. Όλη μέρα τρέχω για τη βάφτιση, και το βράδι σχολείο... Είμαι ένα πτώμα... Σας φιλώ!

Χίλια συγχαρητήρια!! Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο χάρηκα!!!!!! Ξέρω τι αγώνα κάνεις τόσα χρόνια!!! Σου εύχομαι μια τελειόμηνη εγκυμοσύνη!

Γειά σας κορίτσια. Σας διαβάζω απ' το πρωί, αλλά δε θυμάμαι τίποτα. Είμαι ένα πτώμα. Το πρωί πήγαμε τον μικρό για εμβόλια. Στο πρώτο όχι μόνο δεν έκλαψε, αλλά γελούσε κιόλας, στο δεύτερο που έτσουζε, τσίριζε... Εγώ όλη μέρα τρέχω, σήμερα δε θυμάμαι να κάθισα λεπτό. Τώρα πρέπει να βγάλω γάλα. Σας φιλώ όλες!

Κορίτσια, έγραψα ένα τρελό κατεβατό και με πέταξε... Να τα ξαναγράψω δεν υπάρχει περίπτωση, είμαι ένα πτώμα... Σας φιλώ όλες, ελπίζω να τα καταφέρω να μπω αύριο πρωί ή μεσημέρι!

Όλια, έλα ντε. Κι εγώ αυτό απορώ... Αφού ρε συ κοκκινίζουν τα μάτια του και τσούζουν, κι αντί να ξεκολλήσει απ' τον υπολογιστή, βάζει κολλύριο! Κι όταν του λέω ότι το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να αφήσει τον υπολογιστή για να ξεκουραστούν τα μάτια του, μου λέει ότι δεν έχει να κάνει με τον υπολογιστή το πρόβλημα... Τι του λες; Μάλλον αυτή είναι η εξήγηση για την κοπέλα. Γιατί για τα λεφτά σίγουρα δεν το έκαναν, αφού γέννησε σε δημόσιο νοσοκομείο. Ουφ, μόνο που σκέφτομαι ότι κι εγώ μπορεί να γέννησα επειδή ήθελε να τελειώσει ο γιατρός... Κι εγώ θέλω άλλο νινί, αλλά είναι πολύ νωρίς ακόμα. Σε δύο μήνες δικαιούμαι, αλλά θα το αφήσω για το καλοκαίρι! Σας αφήνω. Κουτουλάω... Τα λέμε αύριο κοριτσάκια!

Όλια αυτό που εσύ το έκανες για μέρα και το θεώρησες δύσκολο, ο άντρας μου το κάνει επί καθημερινής βάσεως και δεν παραπονιέται καθόλου: κάθεται από το πρωί ως το βράδι στον υπολογιστή και παίζει. Ξέρεις πόσο δύσκολο πράγμα είναι αυτό; Πόση δύναμη χρειάζεται για να το πετύχεις; Κι έρχεσαι εσύ, το ταπεινό χαμομηλάκι να παραπονεθείς;;; Τς τς τς τς... :P Εμείς πηγαίνουμε κάθε μέρα έστω και μια μικρή βόλτα. Σήμερα έβαλα τον Αντρίκο στο σλινγκ και πήγαμε μέχρι τον χασάπη της γειτονιάς. Στο δρόμο είδαμε όλα τα υπέροχα λουλούδια της άνοιξης! Αύριο η βόλτα μας δε θα είναι και τόσο ευχάριστη: θα πάμε για εμβόλιο... Καρολινάκι, την Ανθή, όσο και να την περιμένουμε, πάντα θα μπαίνει πιο αργά. Ποτέ δεν έχω καταφέρει να διαβάζω ποστ της από το βράδι. Πάντα το πρωί τα διαβάζω. Μαρία, εγώ σήμερα έκανα μακαρόνια με κιμά. Ωραία έγιναν, είμαι μια φούσκα τώρα. Ρε κορίτσια, θυμάστε που σας είπα ότι είδα στον παιδίατρο μια μαθήτριά μου που γέννησε τρεις μέρες πριν από μένα; Μου έλεγε ότι πήγε στο νοσοκομείο με διαστολή 4 στις 7 το πρωί, δεν είχε κάνει άλλη διαστολή μέχρι τις 2 το μεσημέρι και την έβαλαν κατευθείαν για καισαρική. Είναι πολλές ώρες τώρα αυτές; Και ήταν και σε φάση τοκετού, όχι προτοκετού όπως εγώ. Α, δε σας είπα! Σήμερα μου είπε μια από τις πρώην συγκατοίκους μου ότι είναι έγκυος στον πέμπτο μήνα! Είναι το δεύτερο μωράκι της, έχει και μια κορούλα δυόμιση χρονών και χάρηκα πάρα πολύ!

Γειά σας! Απ' το πρωί σας διαβάζω, αλλά τώρα αξιώνομαι να σας γράψω... Το τι θυμάμαι είναι άλλη κουβέντα... Γιωταμαρία, πολύ ωραίες οι μπομπονιέρες! Εμείς δίνουμε μία σε κάθε οικογένεια, οπότε δεν παίζει να δώσω και σε παιδιά. Άλλωστε, σ' εμάς ο νονός τις πληρώνει. Νάσια, ευτυχώς που πήγαν όλα καλά με τον μπαμπά σου. Κι εγώ μεσημέρι δεν κοιμάμαι. Πότε να κοιμηθώ, αφού πέντε παρά τέταρτο φεύγω απ' το σπίτι για το σχολείο; Σήμερα ευτυχώς δεν είμαι και τόσο κουρασμένη. Χτες βράδι έβαλα τον άντρα μου να μου κάνει μια άσκηση που βοηθά πολύ: σταθήκαμε πλάτη με πλάτη, πλέξαμε τα χέρια μας απ' τους αγκώνες κι αυτός έσκυψε και με σήκωσε ψηλά. Το έκανε δύο φορές και μου πέρασε ο πόνος στην πλάτη, όχι τελείως, αλλά σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό! Απόψε θα το ξανακάνουμε. Βάσω, εγώ δεν ξέρω καν να χειρίζομαι καρότσι, κάθισμα αυτοκινήτου, κ.λπ. Ο άντρας μου τα κάνει αυτά. Εγώ παραμένω φανατική οπαδός του σλινγκ! Αλλά την Κυριακή τον πήρα στα χέρια. Λυδία, τώρα να μη σου ευχηθώ αφού τελικά δε γιορτάζεις, σου εύχομαι γενικώς να είσαι πάντα καλά, μια που οι υπόλοιπες σου ευχήθηκαν, μη χάσω. Βανεσσάκι, εσύ τι κάνεις βρε ψυχή! Δωράκι, Χρυσάνθη φιλούρες! Σας φιλώ όλες, μη μείνει καμία παραπονεμένη!

Σας βάζω και μια φωτογραφία της μπομπονιέρας που μου άρεσε.