Θέλω να γίνω μαμά

Γειά σας κοριτσάκια! Εγώ πήγα εκκλησία, γυρίζω σπίτι και με το που μπαίνω, βλέπω τον Αντρέα στο καθιστικό να παίζει αμέριμνος... Με το που με βλέπει, αρχίζει τρελές χαρούλες! Ενώ εγώ νόμιζα ότι θα είχε κοιμηθεί. Αλλάζω ρούχα, τρώω, ο Αντρέας εκεί, να χτυπιέται. Σε κάποια φάση αρχίζει γκρίνια, οπότε λέω στον άντρα μου να τον βάλει στο κρεβάτι του μήπως κοιμηθεί. Τον βάζει αυτός και φεύγει, γιατί όταν είμαστε από πάνω του δεν κοιμάται. Εγώ στο σαλόνι, τον άκουγα "ααααα, εεεεε, οοοοο, ααααα" κ.ο.κ. Πηγαίνω στο δωμάτιό του και τον βλέπω να συνδιαλέγεται με τα αρκουδάκια της πάντας, και μάλιστα σε μια στάση κάπως, χμ... τοξοειδή!!! Πάω από πάνω του, κι αρχίζει να χτυπιέται. Μιλάμε για τρομερή ενέργεια! Είναι στο τσακ να γυρίσει μπρούμυτα από ανάσκελα, μια κίνηση του χεριού του μένει και δεν την κάνει το χαζό! Τελικά μετά από αρκετήηηηη ώρα κοιμήθηκε! Χριστίνα, να ζήσετε!!! Δεκαέξι χρόνια;;; Πω πω, καλά, από πόσων χρονών είστε μαζί ρε θηρίο; Η αδελφή σου τι γίνεται; Α, σας είπα ότι δεν έχουμε καταλήξει ακόμα σε μπομπονιέρες; Την Παρασκευή θα κλείσουμε!!! Αγχωθείτε για μένα!!!!!!!!

Λυπάμαι αφάνταστα γι' αυτό που σας συμβαίνει... Πραγματικά είναι απαίσιο, και κυρίως αυτή η παράταση του μαρτυρίου σας.. Κουράγιο, όποτε θες να μπαίνεις να μας γράφεις...

Γειά σας κορίτσια! Ερημιέεεεεεςςςςςς.......... Εμείς τρέχουμε. Έχω πολλές δουλειές, καθαρίζω ένα δωμάτιο τη μέρα για να προλάβω, πηγαίνω και εκκλησία, έχω και τον Αντρίκο (πάνω απ' όλα!!!), έχω και κάτι ψιλά της βάφτισης. Εκκλησία πήγαμε οικογενειακώς μόνο την Κυριακή το απόγευμα. Χτες πήγα μόνη μου, και σήμερα πάλι μόνη μου θα πάω. Αύριο αν έχει καλό καιρό θα πάω με τον μικρό, αλλά λογικά ψιλοχάλια θα είναι όπως και σήμερα. Πέμπτη μάλλον θα πάμε οικογενειακώς, το ίδιο και την Παρασκευή. Στην Ανάσταση αποφασίστηκε να πάει μόνο ο άντρας μου. Ο μικρός κάνει κάτι καινούρια τρελά τώρα, κάτι χαρούλες, κάτι ναζάκια, κάτι γκριμάτσες, κάτι ακροβατικά και μας τρελαίνει!!!

Γειά σας! Εμείς τρέχαμε όλο το πρωί. Ξυπνήσαμε, έφαγα πρωινό, μαγείρεψα πατάτες στη γάστρα με καρότα, κρεμμύδια, σκόρδα, μαϊντανό και μπόλικο λεμόνι και σαλάτα μαρούλι-φρέσκο κρεμμυδάκι-άνηθο, τάισα τον Αντρέα, έβγαλα γάλα, πήγαμε μετά και καλέσαμε τη μάνα του γυναικολόγου και τον γυναικολόγο στη βάφτιση, και μετά στη μάνα μου. Της έτριψα τα τυριά για τις φλαούνες, κι ο άντρας μου της έκανε κάτι άλλες δουλειές, πήγε και σούπερ μάρκετ. Ο Αντρέας ήταν πολύ ησυχούλης και γλυκούλης καθ' όλη τη διάρκεια! Τώρα έπεσε ξερός! Εγώ είμαι καλύτερα, δε βήχω σχεδόν καθόλου και έχω ελάχιστη μύξα. Έβγαλα και τη μάσκα γιατί δεν άντεχα άλλο. Το απόγευμα θα πάω εκκλησία μόνη μου πάλι, παρ' όλο που σκεφτόμουν να πάρω και τον Αντρίκο, αλλά καλύτερα μόνη μου, γιατί χάλασε ο καιρός και φυσάει πολύ. Σήμερα και αύριο και από μεθαύριο πάλι θα φτιάξει! Όλια και Κάλη, τι πάθατε καλέ και οι δύο; Ανεβήτε λίγο βρε, σκεφτείτε ότι υπάρχουν και χειρότερα! Όπως λέει και η Χριστίνα, παίξτε το παιχνίδι της χαράς! Η δική μου μέθοδος, εκτός από το παιχνίδι της χαράς, είναι το "δεν πειράζει". Ό,τι κι αν γίνει, τελικά "δεν πειράζει". Αν το καλοσκεφτούμε, για τα περισσότερα πράγματα για τα οποία στεναχωριόμαστε, αγχωνόμαστε και σκάμε, τελικά δεν έχουν καμία σημασία. Και "δεν πειράζει" αν συμβούν ή αν δεν συμβούν! Π.χ. εγώ τις προάλλες έσπασα ένα αγαλματάκι. Οκ, μου άρεσε πάρα πολύ, αλλά στο κάτω κάτω της γραφής, ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ!!! Ανθή, χαίρομαι που σας άρεσε το σούπερ κριθαράκι! Καλά, εγώ όταν γεννήθηκε ο γιός της ξαδέλφης μου, ήμουν εννιά χρονών και όταν πήγαμε να τους δούμε μια μέρα μετά τη γέννα (μένουν Πάφο και τότε ήταν τέσσερις ώρες δρόμος, πάρα πολλές για τα κυπριακά δεδομένα), μου είπε η μάνα μου να πάρω κανένα βιβλίο για να μη βαρεθώ και της λέω "μπα, θα παίζω με τον Νικόλα" (το νεογέννητο)!!!!!!! Φυσικά ήξερα ότι θα είναι μικρούλι, αλλά νόμιζα ότι γίνεται να παίζουμε και να του τσιμπάω τα μάγουλα! Όσο για τη θεία, δεν είναι θεία είναι ξαδέλφη και δεν κάλεσε ούτε τους γονείς μου, ούτε εμένα. Κάλεσε τα αδέλφια του πατέρα μου, αλλά όχι εμάς. Συνήθως, όμως, ο πατέρας μου με τα αδέλφια του πάνε πακέτο. Δεν ξέρω γιατί ξαφνικά μας διέγραψε εμάς. Πάντως, παρ' όλο που είχαν τρελά λεφτά και τεράστιο σπίτι, κ.λπ. είναι πολύ δυστυχισμένοι γιατί κάθε τρεις και λίγο έχουν σοβαρά προβλήματα υγείας και τώρα έκλεισαν και το εργοστάσιό τους και έχουν χρεοκοπήσει. Το μόνο σίγουρο είναι ότι τα λεφτά δε φέρνουν την ευτυχία. Μαρία, να σου ζήσει ο άντρας σου!!!!!!!!!! κι εγώ κι ο άντρας μου θέλαμε να πάμε στην Ανάσταση, αλλά έτσι όπως τα βλέπω τα πράγματα δύσκολο. Είπα σ' αυτόν να πάει μόνος του να μας φέρει το άγιο φως και άρχισε διάφορα του στιλ "πού να φύγω να σ' αφήσω μόνη σου με το μωρό", οπότε του είπα ότι, αν δεν θέλει να πάει, τον αφήνω αυτόν με το μωρό και πάω εγώ. Τελικά, όμως, θα πάει αυτός. Να μέναμε και οι δύο σπίτι δε θα το ήθελα καθόλου. Προτιμώ να πάει αυτός, είναι λες και πηγαίνουμε και οι δύο. Άσε, με τις κροτίδες είμαι πολύ εκνευρισμένη, επειδή κάποια ^$%*$*$#^#&$@!^%%παιδα αποφάσισαν να σπάνε πλάκα (και μερικά δόντια, χέρια, κ.λπ.) με τις κροτίδες, πρέπει εμείς να στερούμαστε την εκκλησία. Βλέπω όλο γυρνάτε, καλές βόλτες! Σήμερα πάντως ο καιρός δεν ενδείκνυται για βόλτες. Καγκουράκι, καλά να περάσετε!!! Θα έχεις ίντερνετ εκεί; Φιλιά σε όλες!!!

Γειά σου και σου εύχομαι να έχεις μια τέλεια εγκυμοσύνη! Εγώ έχω θρομβοφιλία και έκανα τις κλεξάν 0.2 μία την ημέρα + μία ασπιρίνη, μέχρι την 17η εβδομάδα νομίζω. Μετά τις σταμάτησα και δεν είχα κανένα απολύτως πρόβλημα και ξαναέκανα για μία εβδομάδα από την μέρα που γέννησα.

Γειά σας κοριτσάκια! Τι κάνετε; Εγώ πριν λίγο γύρισα απ' την εκκλησία. Ο μικρός έμεινε σπίτι με τον μπαμπά του, παίξανε, γκρίνιαξε, τον τάισε, ξαναγκρίνιαξε και τελικά κοιμήθηκε. Νομίζω ότι η γκρίνια είναι επειδή νυστάζει. Χτες από αυτό πρέπει να ήταν, γιατί δύο φορές τον είχε πάρει ο ύπνος και τον ξυπνήσαμε και τις δύο τον κακομοίρη για να φύγουμε, οπότε λογικά νύσταζε. Πρέπει, όμως, να περνάει και αλματάκι, γιατί όλο στήθος θέλει! Κάλη, πώς είσαι; Ανέβηκες; Καλά, αυτό με το βιβλιάριο που το ξέχασες το έχω πάθει άπειρες φορές!!! Την άλλη φορά που πήγα στην τράπεζα να καταθέσω κάτι λεφτά του Αντρικάκη, κι αντί για το βιβλιάριο τραπέζης πήρα το βιβλιάριο υγείας, σας το έχω πει; Καγκουράκι, πώς να πας εκκλησία, ούτε λόγος! Με την κοιλιά να κυνηγάς τη μικρή, δε λέει με τίποτα! Καρολινάκι, μάλλον μπλέξαμε τα μπούτια μας με τα ραπανοκαγκουροαγγελάκια! Χριστίνα, ο Αντρέας δεν είχε ποτέ πρόβλημα με κολικούς. Με τα ούλα έχει ένα θεματάκι. Δεν είναι πρησμένα, αλλά έχει πολλά σάλια και βάζει συνέεεεεχεια το χέρι στο στόμα, εδώ και δύο μήνες. Πάντως δόντι δε φαίνεται στον ορίζοντα... Η πεθερά μου δεν είναι καθόλου κακιά, εκνευριστική είναι. Δεν μπορώ να πω ότι ατύχησα στο θέμα πεθερά, γιατί έχω ακούσει τα τέρατα, αλλά δε χαίρομαι καθόλου όταν την ακούω και κυρίως όταν την βλέπω. Χάρηκα πάρα πολύ για την αδελφή σου! Μακάρι να πάνε όλα καλά από δω και μπρος! Καλά, ο μικρός σου πρέπει να έχει πολλή πλάκα! Το απόγευμα είχε έρθει η θεία μου να δει τον Αντρέα και της έκανε κάτι χαρούλες! Κάτι χαρούλες! Την τρέλανε!!! Εν τω μεταξύ, της λέω για το Πάσχα και μου λέει ότι είναι καλεσμένη σε μια ξαδέλφη μου, κι αυτή και ο νονός μου! Η ξαδέλφη αυτή είναι πάνω από 45 και παλιότερα μας καλούσε όλους. Τώρα κάλεσε τα άλλα αδέλφια του πατέρα μου, και τους γονείς μου κι εμάς μας έγραψε για κάποιο λόγο που δεν μπορώ να καταλάβω. Για άγνωστη αιτία, μας αποφεύγει. Πριν ένα-δύο χρόνια την είχα φίλη στο φέισμπουκ και με διέγραψε και νομίζω και τον αδελφό μου, ενώ όταν γέννησα δεν πήρε ούτε ένα τηλέφωνο. Τέλος πάντων, καλύτερα που δε μας κάλεσε γιατί έχει ένα τεράστιο σπίτι με δύο πισίνες και τρελό ντιζάιν και σερβίρει κάτι εξεζητημένα εδέσματα όπως σαλάτα με σολωμό και φράουλες ή μαύρα μακαρόνια με θαλασσινά και το όλο σκηνικό είναι σαν ρεβεγιόν ξενοδοχείου, πάρα πολύ ψυχρό. Σ' εμάς αύριο λέει θα πέσει η θερμοκρασία και θα βρέχει και από Πέμπτη θα αρχίσει πάλι να φτιάχνει...

Έλενα, εγώ δεν έχω δύο παιδιά σε κοντινές ηλικίες, αλλά έχω δύο παιδιά σε μακρινές. Το ένα είναι 33 χρονών και το άλλο 4 μηνών. Είναι δύσκολο, αλλά το μικρό είναι συνεργάσιμο και τα κουτσοβολεύουμε. :P :P :P :P :P :P

Γιατί βλακώδεις καλέ οι απορίες σου; Άμα είναι βλακώδεις, σημαίνει ότι όλες είμαστε ηλίθιες, γιατί όλες τις είχαμε! Εμείς τον μικρό τον βάζαμε στο ριλάξ από όταν έκλεισε ενός μήνα, ξάπλα όμως. Τον αποστειρωτή κι εγώ όπως η Λένα, βάζω ξύδι, το αφήνω και μετά το τρίβω με ένα σφουγγαράκι και φεύγει και τον ξεπλένω με νερό. Μετά συνήθως τον βάζω να δουλέψει μια φορά με νερό, χωρίς τίποτα μέσα, για να φύγει οποιοδήποτε υπόλειμμα ξυδιού υπάρχει. Με σαπούνι και νερό ούτε κι εγώ τον πλένω.

Καλημέρες!!!!!! Εμείς πρωινοί σήμερα, ξύπνησε ο Αντρίκος απ' τις εφτά και κάτι... Μετά ξανακοιμήθηκε, τέλος πάντων, σηκώθηκα κατά τις οκτώ και τέταρτο και τον τάισα και μετά δεν κοιμόταν... Γκρινιάζαμε με τον άντρα μου, τελικά σηκωθήκαμε. Εγώ έφαγα, τον τάισα, κοιμήθηκε και πήγα στις τράπεζες για δουλειές. Αυτός κοιμήθηκε ελάχιστα και ξύπνησε, τον ξανατάισα όταν γύρισα, και τώρα κοιμάται πάλι. Να δούμε για πόσο, γενικά τη μέρα δεν κοιμάται και πολύ. Πάντως, πρέπει να περνά άλμα ανάπτυξης, γιατί όλο στήθος θέλει. Εγώ ακόμα συναχωμένη είμαι... Έχω λίγες μύξες, αλλά δεν τρέχουν σαν νερό όπως στην αρχή και λίγο βήχα. Ελπίζω μέχρι αύριο, το πολύ μεθαύριο, να είμαι τελείως καλά και να βγάλω την απαίσια μάσκα επιτέλους! Το τραπέζι τελικά δε θα το κάνω, γιατί ο νονός μου είναι καλεσμένοι αλλού. Θα έρθουν οι γονείς μου και θα πω και στη θεία μου, αλλά λογικά κι αυτή θα έχει κάποια πρόσκληση. Ανθή, για τη μέρα του Πάσχα έλεγα, ποια νηστίσιμα; Θα κάνω αρνί με πατάτες κλέφτικο στη γάστρα, σαλάτες, τζατζίκι, τυροσαλάτα, ίσως κάνω ραβιόλες κυπριακές δικές μου, όχι να τις πάρω έτοιμες και να τις βράσω, και θα πω και στη μάνα μου να φέρει κάτι. Για γλυκό ίσως κάνω την κρεμ καραμελέ. Κατερίνα, δεν ξέρω πόσα μπολάκια βγάζει, πάντα σε φόρμα τη βάζω. Ανθή, πολύ γέλασα με τα νεύρα του Πανούλη! Εμ πώς; Τσιτσίδη θα την παίρνει τη μικρή στο λούνα παρκ; Είδες η φραουλίτσα; Σου βγήκε χορευταρού! Αχ ρε κορίτσια, δεν το πιστεύω ότι ο Αντρίκος είναι αυτό το πλάσμα που είχα στην κοιλιά μου! Κατερίνα, συνήθως τα μεγαλύτερα παιδιά βαριούνται στην εκκλησία. Τώρα ο Αντρίκος, είτε στην εκκλησία είναι, είτε στο σπίτι, δεν του κάνει καμία διαφορά. Στην αρχή καθόταν πάρα πολύ ήσυχος, κοιτούσε με τρομερή περιέργεια γύρω του, αλλά από κάποια φάση και μετά εκνευρίστηκε. Πιστεύω, όμως, ότι μπορεί και να μην είχε να κάνει με την εκκλησία, γιατί μετά έκλαιγε και τσίριζε και στο αμάξι, πρώτη φορά, ενώ συνήθως ηρεμεί και κοιμάται. Ίσως περνάει άλμα, όπως έγραψα και πιο πάνω, και ήθελε στήθος. Όταν ήρθαμε σπίτι τον έβαλα στο στήθος, έφαγε λίγο, μετά άρχισε πάλι γκρίνια, μετά τον κάναμε μπάνιο και ηρέμησε, τον ξαναέβαλα στο στήθος, έφαγε πάλι λίγο, πάλι άρχισε τρελή γκρίνια, τελικά ηρέμησε, τον έβαλα στο κρεβάτι του και τον πήρε ο ύπνος. Σήμερα πάλι δεν τον παίρνω μαζί μου, έβγαλα γάλα και θα πάω μόνη μου στην εκκλησία κι ο Αντρίκος με τον μπαμπά του. Πάντως και χτες είχαμε πει από πριν να μην καθίσουμε μέχρι το τέλος. Πήγαμε νωρίς, γιατί ο Νυμφίος βγαίνει σχεδόν στην αρχή. Αλλά φύγαμε λίγο νωρίτερα απ' ό,τι υπολόγιζα. Τέλος πάντων. Καρολινάκι, χιχι, να υποθέσω ότι η παπένια σου έχει και κινητό εκτός από λαπιτόπιον; Το ραπανάκι ποιο είναι;;; Γιατί μπερδεύτηκα! Η Όλια πού χάθηκε; Η Χριστίνα πού είναι; Ελπίζω όλα καλά με την αδελφή της...

Γειά σας! Εκκλησία-Αντρέας, σημειώσατε 2! Πήγαμε στον Νυμφίο, αλλά άρχισε τη γκρίνια σε κάποια φάση. Τώρα γιατί έκλαιγε, ο Θεός κι η ψυχή του. Τρόμαξε επειδή σε κάποια φάση οι ψάλτες έψελναν λες και ήθελαν να τους ακούσουν μέχρι τον έβδομο ουρανό; Τρόμαξε επειδή κάποιοι ρίξανε κροτίδες έξω; Πάντως την ώρα που συνέβησαν αυτά, δεν έδειξε να ενοχλείται. Πείνασε; Κατουρήθηκε; Τέλος πάντων, καθίσαμε περίπου πενήντα λεπτά, και μετά φύγαμε κακήν-κακώς. Έχω την εντύπωση ότι, αν τον κρατούσα εγώ και όχι ο άντρας μου, κι αν είχαμε πάει οι δυο μας, κι όχι οι τρεις μας (δηλαδή να είχαμε πάει ο Αντρέας κι εγώ), μια χαρά θα καθόταν ο μικρός. Ο άντρας μου, όποτε πάμε στην εκκλησία, λυσσάει να φύγει. Βαριέται, κουράζεται, δεν μπορώ να καταλάβω, στο κάτω-κάτω θεολογία έχει σπουδάσει. Πώς κάνει έτσι; Πέρα απ' το ότι πλέον πηγαίνει πάρα πολύ σπάνια, εκείνη τη μια φορά που πηγαίνει, βαριέται να καθίσει και θέλει να φύγει. Καλά λένε "αργία μήτηρ πάσης κακίας"... Τέλος πάντων... Αύριο ίσως πάμε οι δυο μας με τον Αντρίκο, αλλά είναι λίγο δύσκολο, μια που ακόμα δεν έχω αναρρώσει και δεν μπορώ να πάω στην εκκλησία με τη μάσκα... Τώρα είμαι στο τελευταίο στάδιο, αυτό του βήχα. Εμένα το κρυολόγημα ακολουθεί πάντα τρία στάδια: πονόλαιμος-μύξα-βήχας. Τώρα είμαι στο τρίτο, κι ελπίζω να περάσει σύντομα, γιατί δεν αντέχω άλλο με τις μάσκες και ΘΕΛΩ ΝΑ ΦΙΛΗΣΩ ΤΟΝ ΑΝΤΡΙΚΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Δε σχολιάζω κάτι, αύριο! Σας φιλώ, πάω να την πέσω γιατί κουτουλάω.

Καρολινάκι, μ' αρέσει που είχες δύσκολη εβδομάδα επειδή ΔΕΝ ήρθε η πεθερά! Εγώ έχω δύσκολη εβδομάδα όταν παίρνει τηλέφωνο η πεθερά!!!!!!

Καλημέρα!!! Εμείς χτες το απόγευμα πήγαμε για καφέ οικογενειακώς, με την κουμπάρα μας κι ένα φίλο μας και μετά πήγαμε στην περιφορά του Αγίου Λαζάρου. Σήμερα το πρωί ήθελα να πάμε πάλι όλοι μαζί στην εκκλησία, αλλά ο αχαΐρευτος ο άντρας μου δε σηκωνόταν με τίποτα, έτσι πήγα μόνη μου, αφού δεν ήθελα να κρατάω τον Αντρίκο, μην τον κολλήσω. Ελπίζω το απόγευμα να πάμε όλοι μαζί στον Νυμφίο. Αναστασία, είδες; Άρχισε να στρώνει η φραουλίτσα!!! Εμείς το Πάσχα θα καλέσουμε τους γονείς μου, τον θείο-νονό μου και τη θεία μου, σύνολο εννιά άτομα. Δώρα, πω πω, πολύ στεναχωρέθηκα μ' αυτό που έγινε... Αμάν ρε παιδί μου, αυτά τα ατυχήματα... Συλληπητήρια...

Καλημέρεεεεεεεεεεες!!!!!!!!!!!!!!!! Πού χαθήκατε όλες βρε; Εγώ πήγα εκκλησία το πρωί, μόνη μου δυστυχώς. Ο τεμπέλαρος ο άντρας μου δε σηκωνόταν και δεν ήθελα να πάω μόνη μου με τον Αντρέα, για να μην τον έχω συνέχεια μες στα μούτρα μου και τον κολλήσω. Είμαι αρκετά καλύτερα, αλλά ακόμα όχι τελείως καλά. Το απόγευμα ελπίζω να πάμε όλοι μαζί στον Νυμφίο! Το μεσημέρι θα πάμε στη μάνα μου να φάμε το ψαράκι που απαιτεί η μέρα! Τώρα εγώ φτιάχνω χούμους, να τρώμε τη Μεγάλη Βδομάδα. Μαρία, πολύ χάρηκα που δεν έχει τίποτα ο Στεφανάκος! Θα του περάσουν τα φλέγματα με το σιροπάκι, και θα είναι μια χαρά! Το καθισματάκι που είχε η μαθήτρια ήταν ίδιο με το δικό μας. Άμα θες το βάζεις να κοιτάει μπροστά, άμα θες προς τα πίσω. Εμείς πάντως, ούτε που διανοηθήκαμε να τον βάλουμε να κοιτάει μπροστά. Κι ο δικός μου πιάνει ό,τι βρει μπροστά του. Ιδιαίτερη αγάπη έχει στο σακουλάκι με το βαμβάκι που τον καθαρίζουμε όταν του αλλάζουμε πάνα. Όποτε το δει, απλώνει τα χέρια του, το αρπάζει και το περιεργάζεται. Τις προάλλες όπως το κρατούσα έκανε να το πιάσει και παραλίγο να πέσει απ' την αλλάχτρα! Καλά, τώρα τον έχω βάλει στο χαλάκι του και το έχει αναδομήσει!!!!!!!!!!

Καγκουράκι, πολύ γέλασα με την Αγγελικούλα και την πάνα!!!!! Μια χαρά τα ρουχαλάκια που πήρες. Καλά, εγώ και χρόνο να έχω, δεν μπορώ να καθαρίσω όλο το σπίτι με τη μία. Κι ας είναι διαμέρισμα κι όχι μονοκατοικία. Πριν δύο χρόνια, όταν μέναμε ακόμα με τους γονείς μου, η μάνα μου είχε πάθει πρώτη φορά τις αρρυθμίες, και έπιασα εγώ να καθαρίσω όλο το σπίτι, διώροφη μονοκατοικία. Και μη φανταστείτε όλο με τη μία, δωμάτιο και μέρα περίπου. Μιλάμε έπεσα ξερή, στην Ανάσταση ήμουν τόοοοσο χάλια που πριν καν μπει ο παπάς μέσα στην εκκλησία φύγαμε, γιατί νόμιζα θα λιποθυμούσα, και το Πάσχα ήμουν τόοοοσο κουρασμένη που δεν το χάρηκα καθόλου... Τώρα με το διαμέρισμα δεν έχω πρόβλημα!

Γιωταμαρία, κι εμένα ο δικός μου εκτός σπιτιού πανφρόνιμος είναι! Μέσα στο σπίτι πάλι... Βανεσσάκι, κι ο άντρας μου αυτές τις μέρες συμπεριφέρεται σαν κακομαθημένο πεντάχρονο και όλο τσακωνόμαστε. Αηδία έχει καταντήσει... Η μάνα του πάντως δεν έχει άμεση σχέση με αυτό, αλλά έχει σχέση, γιατί αυτή τον έκανε έτσι ανεύθυνο και ανώριμο, σαν τα μούτρα της. Τέλος πάντων, έρχεται και Μεγάλη Βδομάδα...

Μαρία, ξέχασα να σε σχολιάσω! Περαστικά στον Στεφανάκο!!! Ελπίζω να μην είναι τίποτα. Πολύ γέλασα με το ξεμάλλιασμα της συμμαθήτριας!!!!!!!! Εμείς είπαμε δωμάτιο και μέρα, για να είναι έτοιμο το σπίτι για το Πάσχα.

Καλέεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Πού χαθήκατε όλες;;;;;;;;;;;;;; Τώρα που σας έγραψα τη συνταγή για την κρέμα καραμελέ εξαφανιστήκατε όλες;;; Εγώ το πρωί έτρεχα για δουλειές. Πήγα στην τράπεζα, αλλά τελικά δεν εξυπηρετήθηκα, μετά συναντήθηκα με τη μαθήτριά μου που θα μου κάνει τις μπομπονιέρες και τέλος πήγα και στο κέντρο που θα κάνουμε το τραπέζι της βάφτισης και κανονίσαμε τις λεπτομέρειες και έδωσα και προκαταβολή. Καλά, μιλάμε η κοπέλα με τις μπομπονιέρες έφερε και το γιό της μαζί, που είναι σχεδόν εννιά μηνών. Δεν είχε αμάξι, έτσι πήγαμε με το δικό μου. Φέρνει τον μικρό στο καθισματάκι αυτοκινήτου και τον βάζει στο πίσω κάθισμα, κοιτώντας μπροστά!!! Της λέω ότι πρέπει να βάζουμε τα βρέφη να κοιτάνε προς τα πίσω, γιατί είναι αδύναμος ο αυχένας της, "μπα", μου λέει "εμείς έτσι τον βάζουμε". Μετά τι έκανε;;; Του έδωσε το κινητό της και έπαιζε, κι αυτός το έβαζε στο στόμα του!!!!!!!!!!! Απαπαπα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Το απόγευμα θα πάμε για καφέ και μετά θα παρακολουθήσουμε την περιφορά της κάρας και της εικόνας του αγίου Λαζάρου που είναι ο πολιούχος της Λάρνακας! Είμαι χαρούμενη, γιατί το Πάσχα είναι η αγαπημένη μου γιορτή!

Γειά σας! Όλο το πρωί έτρεχα σε δουλειές. Το απόγευμα θα πάμε για καφέ και μετά θα παρακολουθήσουμε την περιφορά της κάρας και της εικόνας του αγίου Λαζάρου που είναι και ο πολιούχος της Λάρνακας! Έφη, ο δικός μου με τους ξένους ή με αυτούς που δεν γνωρίζει είναι πάρα πολύ ήσυχος! Κάθεται στην αγκαλιά τους και δεν κουνιέται καθόλου! Στη δική μου όλη την ώρα χτυπιέται! Όχι ότι κλαίει, αλλά θέλει να αλλάζει στάσεις, όπως π.χ. τον έχω καθισμένο να κοιτάει μπροστά και βρίσκεται μπρούμυτα ή γερμένος στο πλάι έτοιμος να πέσει κάτω, κι άλλα τέτοια... Τις προάλλες είχε έρθει η κουμπάρα μου, κρατούσα εγώ τον Αντρέα και δε σταματούσε λεπτό. Μου λέει η κουμπάρα μου να της τον δώσω, και με το που τον παίρνει, αρνάκι ο Αντρίκος! Λένα, η ζαχαρόπαστα μου φαίνεται πάρα πολύ δύσκολη. Δεν ξέρω αν θα τα κατάφερνα ποτέ να την κουμαντάρω! Αναστασία, πώς είναι σήμερα η φραουλίτσα-Κωνσταντινίτσα; Βάσω, ο δικός μου την τελευταία φορά δεν έκλαψε σχεδόν καθόλου. Στο πρώτο τσίμπημα ούτε που κατάλαβε τι γινόταν και χαριεντιζόταν! Στο δεύτερο έκλαψε, αλλά όταν τον πήρα αγκαλίτσα ηρέμησε! Αγγελική, εγώ όρθια να μείνω στην εκκλησία δεν παίζει! Όρθια με το μωρό κιόλας, δεν παίζει ούτε με σφαίρες! Ο άντρας μου τα ρούχα του στη ντουλάπα τα έχει αρκετά συγυρισμένα. Δηλαδή, δεν τα χαλάει όπως του τα συγυρίζω. Τα εσώρουχα στο συρτάρι του τα έχει ανακατεμένα, αλλά είναι δικό του πρόβλημα. Σας φιλώ όλες!

Όσο για την Ανάσταση, το σκέφτομαι... Ο άντρας μου λέει να πάμε, αλλά είμαστε υπό σκέψη. Το αν θα κοιμάται ο μικρός με προβληματίζει και το αν θα κάνει κρύο. Να τον σηκώσω, δηλαδή απ' το κρεβάτι του, ζεστό-ζεστό και να τον βγάλω έξω, το φοβάμαι λίγο... Αγγελική, για ποιο λόγο έκανες ανάσταση στο αυτοκίνητο; Εμείς πέρσι, επειδή δεν ήθελα να στριμώχνομαι μες στον κόσμο και να κάθομαι όρθια πολλή ώρα, απλά μείναμε μέσα στην εκκλησία, δε βγήκαμε έξω για την ανάσταση. Μια χαρά ακούγαμε και μέσα, αφού είχαν μεγάφωνα, και είδαμε και το "Άρατε πύλας", ένα πολύ ωραίο έθιμο. Είναι και οι κροτίδες, βέβαια, μιλάμε έχει καταντήσει αηδία αυτό το βλακώδες "έθιμο".

Χελεν, ναι, παίζει. Ο γιατρός μου το αρνητικό το θεωρεί αρνητικό με πολλά ερωτηματικά. Πολλές φορές έκανα ανάλυση θετικό-αρνητικό, σίγουρη ότι δεν είμαι έγκυος, γιατί ήθελα να πάρω κάποιο χάπι, π.χ. για να καθυστερήσω την περίοδο, κι ο γιατρός αρνήθηκε να μου δώσει, γιατί μου έλεγε ότι μπορεί να είμαι έγκυος και να είναι νωρίς και να μη δείχνει ακόμα η ανάλυση. Και το έκανα με κάποιες μέρες καθυστέρησης, ποτέ πριν. Αυτό που θα σε συμβούλευα είναι να κάνεις υπομονή, να μην το σκέφτεσαι συνέχεια και να μην τρελαίνεσαι! Όταν είναι να έρθει, θα έρθει!

Κορίτσια, εγώ δεν έχω πάρει κάποια απόφαση για την εκκλησία. Λέω να πηγαίνω και να τον παίρνω. Στην παλιά μου ενορία υπάρχει ένα δωμάτιο μέσα στην εκκλησία που τώρα έχει γίνει παρεκκλήσι. Εκεί πηγαίνουν μαμάδες με μωρά και κάθονται. Έχει λίγο φασαρία, αλλά νομίζω είναι ιδανικό για την περίπτωσή μου! Θα μπορώ και να τον θηλάζω λογικά, θα κάθομαι στο βάθος στη γωνία και θα τον θηλάζω σκεπασμένο με μια πάνα. Αν χρειαστεί βέβαια. Δε θα πηγαίνουμε, όμως, από την αρχή μέχρι το τέλος, γιατί είναι και πολλές οι ώρες. Αγγελική, ναι, πάνω μου τον είχα, αλλά τη Μεγάλη Βδομάδα ίσως να παίρνω και το σλινγκ. Για καρότσι χλωμό, για μένα είναι πολλή ταλαιπωρία. loveu καλώς όρισες! Μας πετυχαίνεις σε φάση που είμαστε λίγο πεσμένες ως γκρουπάκι!

Γειά σας! Εμείς τελειώσαμε νωρίς νωρίς σήμερα στο σχολείο. Κάναμε μόνο τη γιορτή και φύγαμε! Φυσικά, έκανε το λάθος ο διευθυντής να το πει από χτες στους μαθητές, έτσι ήρθαν ελάχιστοι. Καμιά εικοσαριά περίπου. Αλλά το προτιμώ από την περσινή διευθύντρια που δεν έλεγε τίποτα στους μαθητές και τους είχε στο σκοτάδι για όλα. Τα φρένα τα φτιάξαμε, πήρε ο άντρας μου το αμάξι στον μηχανικό χτες, και μας το έφερε σήμερα. Καγκουράκι, τέλεια μου φαίνεται η πορεία της Αγγελικούλας στους δρόμους της γνώσης! Χριστίνα, κοίτα, ο λόγος του αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου που διαβάζεται στο τέλος της Θείας Λειτουργίας της Ανάστασης λέει "ελάτε όλοι, νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες". Τώρα, είναι στη συνείδηση του καθένα αν θα κοινωνήσει ή όχι. ΚΑΙ ΤΩΡΑ!!!!!!!!!!!!!! ΗΡΘΕ Η ΜΕΓΑΛΗ ΩΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!!! ΣΑΣ ΓΡΑΦΩ ΤΗ ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΚΡΕΜ ΚΑΡΑΜΕΛΕ!!!!!!!!!!!!!!!!! Υλικά: 2 αβγά + 3 κρόκοι 1 φλιτζάνι ζάχαρη 2 2/3 φλιτζάνια γάλα πλήρες 1/8 κουταλιού εσάνς βανίλιας (ή μια βανίλια) 2 κουταλιές κρύο νερό Εκτέλεση: Χτυπάμε τα αβγά με 3/4 φλιτζανιού ζάχαρη, ώσπου να γίνουν κρέμα. Σε ένα κατσαρολάκι ζεσταίνουμε το γάλα με τη βανίλια σε μέτρια φωτιά, μέχρι να πάρει βράση. Αποσύρουμε από τη φωτιά και ρίχνουμε το μείγμα αβγών-ζάχαρης. Ανακατεύουμε καλά, ώσπου να γίνουν ένα ομοιογενές μείγμα. Βάζουμε την υπόλοιπη ζάχαρη σ' ένα μικρό κατσαρολάκι, προσθέτουμε το νερό και ζεσταίνουμε σε πολύ χαμηλή φωτιά ώσπου να γίνει καραμέλα. Ρίχνουμε την καραμέλα σε μια φόρμα για πουτίγκα (εγώ τη βάζω σε απλή στενόμακρη φόρμα για κέικ). Προσθέτουμε στη φόρμα το μείγμα με τα αβγά και το γάλα. Τοποθετούμε τη φόρμα μέσα σ' ένα ταψί μισογεμισμένο με νερό και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για 50 λεπτά (ανάλογα με το φούρνο, βέβαια, γιατί μια φορά έφτιαξα στο φούρνο της μάνας μου που είναι λίγο ό,τι να 'ναι και βγήκε νερουλή). Αφήνουμε την κρέμα να κρυώσει και, στη συνέχεια, την τοποθετούμε στο ψυγείο για τρεις ώρες τουλάχιστον. Ξεφορμάρουμε και βουρ στο γλυκό!!!!!!!!!!!

Αναστασία, ΦΥΣΙΚΑ και κάνεις λάθος!

Εγώ μια φορά τον πήγα εκκλησία και ήταν αφάνταστα ήσυχος! Τώρα που το λες, κι εμάς συνήθως κοιμάται εκείνη την ώρα ή μάλλον, κατά τις εντεκάμιση με δωδεκάμιση ξυπνά τελευταία φορά για να φάει. Μόνο χτες βράδι έκανε νούμερα, δεν ξύπνησε καθόλου όλο το απόγευμα, και ξύπνησε κατά τις εννιάμιση που γύρισα εγώ. Έφαγε και μετά δεν κοιμόταν. Κατά τις δώδεκα τον ξανατάισα και αποκοιμήθηκε μέχρι τις οκτώ.

Καλημέρα κορίτσια! Να σας ρωτήσω: εσείς τη Μεγάλη Βδομάδα θα πηγαίνετε με τα μωρά σας εκκλησία; Στην Ανάσταση θα τα πάρετε;