Κορίτσια ακούστε τι μου συνέβη:
Ημουν σε κοντινό νησί διακοπές και λέω ας πάω και στην Τήνο για να ανάψω ένα κεράκι...ευκαιρία είναι! Και με τις περιπέτειές μου...μάλλον επιβαλλόταν! Φθάνω που λέτε...
Και μόλις αντικρύζω την εκκλησία, κορίτσια, από μακριά, αρχίζω να κλαίω με αναφιλητά και να την αποκαλώ ΜΑΝΑ, ΜΑΝΑ, ΒΟΗΘΑ ΜΕ, ΜΑΝΑ....Αξίωσέ με να την ακούσω την λέξη και γώ κάποια μέρα...
Κορίτσια μη με παρεξηγήσετε, δεν είμαι θρησκόληπτη - ξέρετε έχω τα βασικά με την εκκλησία - αλλά αυτό ήταν ένα συναίσθημα πάνω από τις δυνάμεις μου...ανακούφιση και δέος μαζί! Ξέσπασα...
Το καταευχαριστήθηκα! Και ξέρω ότι μ' άκουσε! Και πήρα δύναμη... Μεγάλη η Χάρη της!!!