Καλησπέρα μαμάδες
Είμαι νέο μέλος και αντιμτωπίζω ένα σοβαρό πρόβλημα με την οκτάχρονη κόρη μου.Είμαι έγκυος και περιμένω δίδυμα.
Απέκτησα το κοριτσάκι μου μετά απο πολλές δυσκολίες και του έχω τεράστια αδυναμία.Η δεύτερη εγκυμοσύνη ήρθε τελείως φυσιολογικά
Η κόρη μου γενικά είναι ένα πολύ κοινωνικό παιδάκια.Απο μωρό χάριζε σε όλους χαμόγελα και είναι ένα παιδί χαρά Θεού.
Στην αρχή χάρηκε πολύ για την εγκυνοσύνη αλλά δεν μου είχε ζητήσει ποτέ αδερφάκι.Απο τότε που άρχισε να φαίνεται η κοιλιά μου,η κόρη μου έχει αλλάξει.Είναι απόμακρη,λιγομίλητη και δεν μας θέλει κοντά της.
Και όχι μόνο εμάς.Όποιον ρωτάει για τα μωρα ή χαιδευει την κοιλιά μου ή τελοσπάντων αναφέρεται στην εγκυμοσύνη μου έρχεται αμέσως μετά αντιμέτωπος με την ψυχρή συμπεριφορά της κόρης μου.
Κάθεται ώρες ολόκληρες μόνη της και φυσικά δεν κάνει καμία αναφορά στα μωρά.
Δεν θέλει τον μπαμπά της,δεν θέλει εμένα.Για να καταλάβετε απο εκεί που διαβάζαμε κάθε βράδυ παραμυθάκι τώρα δεν θέλει.
Έχει παραλογες απαιτήσεις και με αντιμετωπίζει αλλιώς.
Δηλαδή λέγαμε μια μέρα πως θα σκεφτόμαστε να φτιάξουμε το δωμάτιο για τα δίδυμα και την επομένη ήρθε και μου είπε πως θέλει να αλλάξει και το δικό της.Και το αλλάξαμε,το κάναμε όπως ήθελε
Και πολλά ακόμα
Όταν έρχεται κόσμος στο σπίτι δεν κάθεται μαζί μας.Κλείνεται στο δωμάτιο της,δεν χαιρετάει κανέναν,βλέπει παιδικά ή παίζει πιάνο.Δεν την πιέζω να κάνει κάτι που δεν θέλει.Πάντα μιλούσαμε
Τι συμβαίνει τώρα;Χάνω το παιδί μου!!!!
Πώς να το χειριστώ;Να πάω σε παιδοψυχολόγο;