annoula30

Κι εμένα η μικρή μου (είναι 11 μηνών τώρα), μέχρι αφαλοκήλη έπαθε από το σφύξιμο όσο ήταν πολύ μωρό. Εγώ της έβραζα χαμομήλι αλλά το βότανο. Όχι Lipton και τέτοια. Αγόραζα από το super market βότανο χαμομήλι και της έδινα λίγο. Επίσης με θερμόμετρο και λαδάκι την είχα συνέχεια. Όταν αρχίσει να τρώει και άλλες τροφές θα φτιάξει. Μέχρι τότε υπομονή !!

Προσπαθώ να βάλω τις μπάρες απο κάτω αλλά δεν μπορώ...

href="h

Η παιδίατρος μου είπε να της χτυπάω παλαμάκια απότομα μπροστά απ'το πρόσωπό της ή να την φυσάω. Γι'αυτό τον λόγο δεν την αφήνω μόνη με τις γιαγιάδες της κτλ. Επειδή δεν δουλεύω και την μεγαλώνω αποκλειστικά εγώ, είναι εξαρτημένη από την παρουσία μου και όταν δεν είμαι στο οπτικό της πεδίο κλαίει κτλ. Και φοβάμαι να την πάρει η γιαγιά της πχ να πάνε μια βόλτα μη τυχόν κλάψει επειδή δεν θα με βλέπει και μείνει...

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΣΑΣ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Είναι γεγονός πως γέννησα πέρυσι τον Αύγουστο, μου είρθε μόνο μια περίοδος και μετά έμεινα έγκυος ξανά... Το θέλαμε δεν μπορώ να πώ !!. Απλά όταν έκανα το τέστ και επιβεβαιώθηκε, φρικάραμε λίγο αχχααχχα Το καλό είναι πως δεν δουλεύω και αυτό σημαίνει πως τα παιδάκια μου, είναι αποκλειστικά δική μου ευθύνη και τα μεγαλώνω όπως θέλω εγώ !!!!!. Με την μπέμπα μου, είμαστε πολύ δεμένες γιατί είμαστε όλη την ημέρα μαζί και δεν θέλω να την παραμελήσω τώρα με τον μπέμπη.

Άσε ναί... Άν θέλεις την ταπεινή μου γνώμη, μη μείνεις έγκυος τόσο γρήγορα... Είναι πάρα πάρα πάρα πολύ δύσκολο να φροντίζεις ένα μωρό και να είσαι με την κοιλιά... Να φανταστείς στην κόρη μου πήρα 22 κιλά και τώρα σε αυτή την εγκυμοσύνη πήρα 4... Φαντάσου τρέξιμο.

ΕΧΩ ΜΙΑ ΚΟΡΟΥΛΑ 11 ΜΗΝΩΝ ΚΑΙ ΣΕ 3 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΓΕΝΝΑΩ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΓΙΟ ΜΟΥ. ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ Η ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΘΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΩ ΓΥΡΙΖΟΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟ ΜΕ ΤΟ ΜΩΡΟ. ΘΑ ΕΧΩ 2 ΜΩΡΑ (ΣΑΝ ΔΥΔΙΜΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ) ΚΑΙ ΕΧΩ ΑΓΧΩΘΕΙ ΤΡΕΛΛΑ. ΤΑ ΞΕΝΥΧΤΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΡΕΛΛΑ ΤΟ ΞΕΡΩ ΑΠΛΑ ΗΔΗ ΜΕ ΤΗΝ ΜΙΚΡΗ ΚΟΥΡΑΖΟΜΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ.... ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΠΙΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΑ ????? ΚΑΠΟΙΑ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΕΧΕΙ ΒΙΩΣΕΙ ΟΤΙ ΘΑ ΒΙΩΣΩ ΕΓΩ ΣΥΝΤΟΜΑ ???

Είναι απίστευτο αλλά τα μωρά από όταν γεννηθούν μέχρι και κάποιους μήνες αργότερα, όταν ξυπνούν την νύχτα δεν ξυπνούν γιατί πεινάνε αναγκαστικά αλλά για να δούν την μανούλα τους. Ακόμη και όταν τα φέρνεις από το μαιευτήριο στο σπίτι, όταν ξυπνούν την νύχτα δεν είναι πάντα για φαγητό. Πάντως σε καταλαβαίνω γιατί κι εμένα αυτό είναι το χειρότερό μου !

Καλησπέρα είμαι η Άννα και έχω μια κορούλα 11 μηνών. Είναι γενικά ζωηρό μωράκι, με πεισματάκια, νευράκια κτλ. Εντομεταξύ είμαι έγκυος πάλι και σε 3 εβδομάδες με το καλό γεννάω και τον γιό μου Το πρόβλημά μου με την μικρή είναι πως τώρα τελευταία, μένει από το κλάμα. Οι λόγοι είναι διάφοροι. Μπορεί να μείνει επειδή είρθε η ώρα να την βάλω για ύπνο, μπορεί να μείνει γιατί την άφησα στο πάρκο και πήγα στην κουζίνα, μπορεί να μείνει γιατί έκανε πχ εμβόλιο και πόνεσε. Το θέμα είναι πως μένει, γίνεται μπλέ κι εγώ σχεδόν παθαίνω έμφραγμα... Η παιδίατρος μου είπε, πώς το χειρότερο που μπορεί να πάθει ένα παιδί αν μείνει από το κλάμα, είναι να λυποθημήσει... Ότι δεν μου έκανε μωρό, μου τα κάνει τώρα Υπάρχει καμία/κανένας εδώ που να έχει βιώσει το ίδιο πράγμα ??? Χρειάζομαι μια βοήθεια γιατί δεν το αντέχω όταν μένει και γίνεται μπλέ...

Καλησπέρα !!!!!. Έχω κι εγώ μια κορούλα 11 μηνών και από τον έβδομο μήνα περίπου εώς και τώρα, κάθε μεσημέρι και βράδυ όταν την βάζω για ύπνο, κλαίει για να κοιμηθεί... Ευτιχώς έχει φτιάξει το ωράριό της. Δηλαδή κάθε βράδυ στις 10 έχει κοιμηθεί. Απλά για να κοιμηθεί κλαίει περίπου 10 λεπτά... Όταν είναι εδώ ο μπαμπάς της, την ώρα που κλαίει αυτός τρέχει μέσα κι εγώ του λέω όχι. Είναι καθαρά μια άσχημη συνήθεια... Όλη την ημέρα παίζουμε, τραγουδάμε, χορεύουμε, την έχω αγκαλιά πολύ (ενώ δεν κάνει γιατί είμαι έγκυος στον μήνα μου) και όταν την βάλω στην κούνια της, θα της πώ πάντα παραμυθάκι κτλ. Εγώ πιστεύω πως επειδή είμαστε όλη μέρα μαζί, της κακοφαίνεται που την βάζω για ύπνο και απομακρίνομαι. Μερικές φορές για να με κάνει να πάω μέσα μένει από το κλάμα... Αυτό ομολογώ πως το φοβάμαι πολύ. Περνάει ο καιρός και το κλάμα δεν το κόβει...