vasso01

πολυ καλο θα ελεγα!εγω στις δυο σπερματεγχυσεις ,ειχα καφε υγρα και ηταν σημαδια εμφυτευσης γιατι ημουν εγκυος!

Εαν δεν προσπαθουσες για εγκυμοσυνη,θα ηταν οκ.Κι εμενα η πρωτη ενδοκρινολογος που ειχα παει,δεν εδωσε σημασια και αλλαξα γιατρο.Οι ορμονες της διεγερσης ωοθηκων και η εγκυμοσυνη,επιρεαζουν την tsh. Εγω ,ενω ειχα ρυθμισει την tsh στο 0,96 για αρκετο καιρο,τον Νοεμβρη που εμεινα εγκυος (με σπερματεγχυση που ειχα κανει διεγερση με altermon + serpafar)μου πηγε 5!και αμεσως ο γιατρος μου αυξησε το χαπι γιατι ο υποθυροειδισμος ευθυνεται για παλινδρομες.

Την ιδια δοσολογια παιρνουμε,εγω παιρνω το euthyrox των 50,που ειναι σαν το μισο thryrormone των 0,1.Απλα ειναι δυο διαφορετικες φαρμακευτικες που τα βγαζουν.

Ακριβως την ιδια tsh ειχα κι εγω(και εχω και πολυκυστικες).Εαν προσπαθεις να μεινεις εγκυος αυτη η τιμη ειναι λιγο αυξημενη.Εγω παιρνω χαπι των 50 ,εδω και 1 χρονο και να ξερεις οτι οι ορμονες της εξωσωματικης αυξανουν την tsh.Σε γενικες γραμμες το ιδανικο ειναι η tsh να ειναι γυρω στο 1-2.Να το αναφερεις στον ενδοκρινολογο οτι σκοπευεις να κανεις εξωσωματικη.

Καλα,εγω στο ΙΚΑ ειχα κανει καμπυλη ζαχαρου (χωρις να ειμαι εγκυος βεβαια) και στα 30' εφτασε 2,35 (ενω το φυσιολογικο θα ηταν μεχρι 1,20-1,30 ),τα παω στον παθολογο του ΙΚΑ ΄και μου λεει "δεν ειναι τιποτα ανησυχιτικο" (!).Φυσικα μετα τα πηγα σε ιδιωτη ενδοκρινολογο και μου εδωσε αγωγη...Καμια εμπιστοσυνη δεν τους εχω,αλλα ας ωψεται που περισυ εδωσα 3.500 ευρω για εξετασεις σε ιδιωτικα διαγνωστικα (γνωριζω ακριβως το ποσο γιατι εβαλα τις αποδειξεις στην φορ.δηλωση)και πλεον το σκεφτομαι να παω σε ιδιωτικο..

Ειναι γεγονος οτι τα ζευγαρια που εχουν μπει σε διαδικασια εξωσωματικης και ταλαιπωρουνται χρονια με εξετασεις, επεμβασεις, αποτυχημενες προσπαθειες ,σπανια μιλουν ανοιχτα για τον "γολγοθα"που περνανε,παρα μονο κατοπιν εορτης(δηλαδη εφοσον αποκτησουν παιδι).Εγω αυτο το θεωρω λιγο υποκριτικο. Αποψη μου ειναι οτι οπως δεν αφορα κανεναν σε ποια "σταση" συνελλαβε μια γυναικα φυσιολογικα,ετσι δεν αφορα και κανεναν εαν καποια αλλη εκανε εξωσωματικη ή σπερματεγχυση ή απλα προκληση ωορηξιας με χαπια. Γιατι θα πρεπει να δωσω αναφορα? Αλλωστε, καθε μανα χαρακτηριζεται απο το πως φερεται στο παιδι και οχι απο το πως το συνελλαβε. Το γεγονος οτι η Ρικα Βαγιανη γραφει αυτο το (συγκινητικο κατα τ αλλα)αρθρο,για μενα σημαινει οτι η ιδια στο μυαλο της κανει εναν διαχωρισμο σε "μανες".Και στο κατω κατω,εαν ηταν "μαγκας"ας εγραφε το αρθρο κατα την διαρκεια των προσπαθειων,ετσι ωστε να δωσει κουραγιο και σε αλλους ,να τους δωσει να καταλαβουν οτι δεν ειναι "διαφορετικοι",ουτε "μονοι".Ειμαι σιγουρη οτι εαν (λεμε εαν)δεν τα καταφερνε τελικα να αποκτησει παιδι,δεν θα εγραφε ποτε καποιο αρθρο για τις (αποτυχημενες) προσπαθειες της . Κι εγω εχω ταλαιπωρηθει (και συνεχιζω)με το θεμα αυτο.Κι εγω εχω χασει τρια παιδια με αποβολες,κι εγω δεν μπορω απο μονη μου να συλλαβω,κι εγω εχω θυροειδη ,θρομβοφιλια και ολα τα καλα.Ομως απλα πιστευω οτι επειδη καθε γυναικα εχει διαφορετικο οργανισμο,ετσι αλλαζει ο τροπος με τον οποια η καθε μια μπορει να συλλαβει.Αυτα! και για να συμπληρωσω,δηλαδη τι πρεπει να πουμε για μια γυναικα που συλλαμβανει φυσιολογικα και ευκολα και μετα περνει 9 μηνες στο κρεβατι μεχρι να γεννησει?

PIPITSAZOUZOUNA έγραψε: Μην με παρεξηγεις ,εχω την μυγα και μυγιαζομαι,γι αυτο....(32 μισο ειμαι, αλλα εχω φοβο με τα χρονια που περνανε και προσπαθω να πεισω τον εαυτο μου οτι η ζωη δεν τελειωνει στα 35!)

PIPITSAZOUZOUNA έγραψε: Κοριτσια ,θα σας πω την ιστορια της ξαδερφης μου.Πριν απ αυτο ομως,βρε PIPITSAZOUZOUNA,οριακα στα 36????!!!!!Πολλες γυναικες παντρευονται σε αυτην την ηλικια ή κανουν το πρωτο παιδι τους φυσιολογικα..... Η ξαδερφη μου,10 χρονια παντρεμενη,δεν εκανε παιδια,δεν το πολυκυνηγουσε κι ολας.Τελος παντων,περισσοτερο λογω της γκρινιας των δικων της παει σε γιατρο στα 34.Ειχε και αυτη και ο αντρας της προβλημα τελικα.Μεχρι τα 37 εξωσωματικες αποτυχημενες,ωσπου τα καταφερνει και κανει το 1ο.Σε 2 χρονια ,παλι με την 2η εξωσωματικη,αφου ο γιατρος της ειχε αποκλεισει αλλον τροπο (και επειδη παω στον ιδιο,δεν ειναι απ αυτους που σου κανουν εξωσωματικη με ευκολια)κανει το 2ο. Τωρα ειναι 41.Πριν λιγους μηνες ειχε καθυστερηση και πιστευε οτι αρχιζουν τα προεορτια της εμμυνοπαυσης.Λαθος,ειναι εγκυος στον 4ο ,με την φυσικη μεθοδο!Κανενας δεν το πιστευε,κι ομως γινονται θαυματα!Μεχρι τα 37 ηταν μια ατεκνη γυναικα και στα 42 (με το καλο)θα ειναι πολυτεκνη!

Παντως οι πονοι χαμηλα,πολυ συχνα ειναι απο τα εντερα και οχι γυναικολογικης φυσης.Εγω ,οταν ειχα μεινει εγκυος το καλοκαιρι (που βεβαια ηταν βιοχημικη και δεν προχωρησε)αρχισα να ποναω πολυ ,χαμηλα δεξια και νομιζα οτι ηταν εξωμητριο.Μιλαμε οτι ειχα διπλωθει και ημουν ετοιμη να παω στο νοσοκομειο.Μετα την αποβολη , οποτε περιμενα περιοδο ειχα πολυ εντονο πονο στο ιδιο σημειο,ειχα ψαξει τα παντα και ημουν σιγουρη οτι η σαλπιγγα μου ειχε κατι.Ωσπου μου εκοψε και παω να κανω εναν υπερηχο κατω κοιλιας.Μου λεει ο ακτινολογος,οτι εχω τοσον πολυ αερα παγιδευμενο στο εντερο μου ,που ηταν αποριας αξιον το οτι στεκομουν ορθια.Του ειπα την ιστορια για το πως πρωτοεμφανιστηκε ο πονος και μου εξηγησε οτι λογο αγχους παγιδευται ο αερας στο συγκεκριμενο οργανο,ειναι πολυ κοινο,και κυριως στις εγκυες που πολλες φορες εχουν εναν λογο παραπανω να αγχωνονται και που γενικα ειναι διογκωμενη η περιοχη αυτη , συμπιεζει και το εντερο ή ειναι δυσκοιλιες.Επισης μου ειπε, οτι ο πονος που προερχεται απο τα εντερα,πολυ συχνα συγχεεται με γυναικολογικο πονο,αλλα μπορει να "χτυπαει"αντανακλαστικα στα πιο απιθανα σημεια.Μου περιεγραψε διαφορες ιστοριες ,μεχρι και να ποναει καποιος στην καρδια ,στο στερνο ή στο ποδι και τελικα να να ειναι αντανακλαστικος πονος απο εντερο.Περιττο να πω,οτι απο τοτε που ξεδιαλυθηκε ο "μυστηριος" πονος ,δεν με ξαναενοχλησε( ηταν καθαρα ψυχολογικο,οσο δεν εβρισκα απο τι προερχονταν ,τοσο φανταζομουν οτι μου συμβαινουν διαφορα στις σαλπιγγες και τοσο αγχωνομουν)Βεβαια τρωω και καθε μερα all brand και με εχουν βοηθησει και αυτα.

MARINA14 έγραψε: επειδη αυτα που γραφεις ,αισθανομαι σαν τα εχω γραψει εγω,μπορεις να μας πεις (ή εαν θες σε pm) τί εξετασεις εχεις κανει ή την ιστορια (φυσικα εαν θες)

golum έγραψε: Απο εξωσωματικη δεν εχω εμπειρια,εχω ομως απο σπερματεγχυση.Τον Μαιο ,που ειχα κανει ,η οιστραδιολη την 12η μερα σε μενα ηταν 3680 και εκεινο το απογευμα εκανα pregnyl,o γυναικολογος δεν μου ανεφαιρε ομως κατι για υπερδιερση.2 μερες μετα την pregnyl,μας ειπε ο γιατρος να εχουμε επαφες (ταυτοχρονα με την σπεματεγχυση),αλλα ηταν αδυνατον γιατι πονουσα στις ωοθηκες (δεν ξερω ,μπορει ηταν και απο το εντερο ο πονος,γιατι απο τον φοβο μου μετα την σπερματεγχυση ,πηγαινα τουαλετα μονο για πιπι ,και αυτο οσο πιο "απαλα"μπορουσα!)Τελικα η σπερματεγχυση εκεινη πετυχε ,η εγκυμοσυνη ομως απετυχε,δεν ξερω εαν επαιξε ρολο η οισταρδιολη (σε σχεση με την ποιοτητα των ωαριων ,εννοω)

ραφαέλ έγραψε: βρε κοπελα μου ,τί λες τωρα?ολοι οι ελληνες γιατροι ειναι χασαπιδες και στο πανεπιστημιο πατρων δεν ξερουν την τυφλα τους?ελεος!!τα αφηνω ασχολιαστα..... Τελος παντων ,για την θρομβοφιλια : Η θρομβοφιλια ειναι γονιδιακο και αρα κληρονομικο χαρακτηριστικο . Αυτο σημαινει οτι ειτε γεννιομαστε με αυτην ειτε οχι,δεν μας "προκειπτει στην πορεια".Υπαρχουν διαφοροι παραγοντες θρομβοφιλιας(με απλα λογια ,διαφορα "ειδη"θρομβοφιλιας).Καποιος ανθρωπος ειναι ομοζυγος (δηλαδη εχει κληρονομησει το γονιδιο και απο τους 2 γονεις)ή ετεροζυγος (δηλ.εχει κληρονομησει απο 1 γονεα μονο)σε ενα ή περισσοτερα "ειδη" θρομβοφιλιας. Απο κει και περα,δεν σημαινει οτι εαν καποιος εχει γονιδια θρομβοφιλιας θα του παρουσιαστει στην ζωη του προβλημα.Δηλαδη τα γονιδια δειχνουν μια ταση που εχουμε,οχι μια πραγματικη κατασταση. Για αυτον τον λογο ,υπαρχει μια εξεταση που λεγεται θρομβοελαστογραμμα.Αυτη ειναι μια απλη αιματολογικη εξεταση (καμια σχεση με τις γονιδιακες εξετασεις των 500 ευρω της θρομβοφιλιας),που απεικονίζει την κατάσταση πηκτικότητας του αιματος την στιγμή της εξέτασης, απεικονίζει την ταχύτητα σχηματισμού και την ισχύ του θρόμβου.Δηλαδη ,ασχετως γονιδιων δειχνει εκεινη την στιγμη εαν "εχουμε θρομβοφιλια"ή οχι. Καποια γυναικα που εχει θρομβοφιλια (δηλαδη ετσι γεννηθηκε),ΜΠΟΡΕΙ να εμφανισει υπερπηκτικοτητα του αιματος (και αρα θρομβους στα αγγεια) κατω απο ορισμενες συνθηκες ,πχ κατακληση (γι αυτο οταν καποιος εγχειρισμενος πρεπει να κατσει πολυ καιρο στο κρεβατι,του φοραν ειδικες καλτσες που εμποδιζουν την δημιουργια θρομβωσεων),καπνισμα ,χρηση αντισυλληπτικων,εγκυμοσυνη κλπ

ραφαέλ έγραψε: Τιποτα στην ιατρικη σε ισχυει στο 100% του πληθυσμου γιατι κανενας ανθρωπος δεν ειναι πανομοιοτυπος με τον αλλον.Αλλα οι μελετες δειχνουν οτι οι γυναικες που εχουν θρομβοφιλια,εχουν μεγαλυτερη πιθανοτητα να παθουν αποκολληση πλακουντα.Δεν σημαινει οτι ΟΛΕΣ οι γυναικες που εχουν θρομβοφιλια θα παθουν αποκολληση ,ουτε οτι οσες παθαινουν αποκολληση εχουν θρομβοφιλια.Το site που αναφερω,ειναι σελιδα της ιατρικης του Πανεπιστημιου Πατρων,φανταζομαι οτι κατι παραπανω θα ξερουν απο εμας.Επισης τα προβληματα στο σπερμοδιαγραμμα,ειναι ενδεικτικα για μη επιτευξη εγκυμοσυνης ή για παλλινδρομες.ΔΕΝ εχουν σχεση με την αποκολληση πλακουντα.Η αποκολληση ειναι καθαρα θεμα ΜΗ ΕΠΑΡΚΟΥΣ ΑΙΜΑΤΩΣΗΣ ΤΟΥ ΕΝΔΟΜΗΤΡΙΟΥ.

ΝΤΑΛΙΑ έγραψε: ειναι ενα πακετο εξετασεων που κανεις για θρομβοφιλια,απλα ειναι λιγο ακριβες (ιδιωτικα γυρω στα 500),μεσω ταμειου δεν γνωριζω.Η ξαδερφη μου εμεινε 6 μηνες στο κρεβατι(σε δυο εγκυμοσυνες) ,επειδη ειχε αποκολληση ,δεν γνωριζε οτι ειχε θρομβοφιλια,αλλα τελικα ολα καλα.Πριν την τριτη,βρεθηκε ενας καλος γιατρος την εστειλε να κανει εξετασεις ,βρεθηκε ομοζυγη δεν 2 παραγοντες (οπως και εγω αλλωστε ,το χουμε στο σοι),εκανε ενεσεις υπαρινης απο την αρχη και πηγε μια χαρα,ουτε κρεβατωμενη ουτε τιποτα.

κοριτσια ,η αποκολληση πλακουντα εχει σχεση με την θρομβοφιλια.το γνωριζω απο την ξαδερφη μου ,που ειχε σοβαρη αποκολληση και στις 2 εγκυμοσυνες της. διαβαστε και εδω: http://nemertes.lis.upatras.gr/dspace/h ... 456789/839

Κοριτσια,εγω πηρα 2 κουτακια απο αυτο,το καθε κουτακι εχει 60 χαπια (εαν θυμαμαι καλα),κανει γυρω στα 30 ευρω και δεν ειδα καμια αλλαγη ,ουτε βελτιωση,ουτε φυσικα εμεινα εγκυος.

labrinip έγραψε: ειχα ακουσει τα καλυτερα για την Μελισσαρη,και το διαπιστωσα οταν πηγα κι εγω σ αυτην.Να ξερεις οτι το Ωνασειο σε θεματα αιματολογικα εχει κορυφαιους.

Κι εγω εχω θρομβοφιλια και μαλιστα ομοζυγη σε καποιον παραγοντα(δηλαδη εχουν και οι δυο γονεις μου),η μητερα μου εχοντας θρομβοφιλια (που κληρονομησε απο τους γονεις της) ειχε 3 εγκυμοσυνες τελειομηνες. Η θρομβοφιλια ,ειναι πολυ καινουργιο φρουτο.Πριν 5-10 χρονια ουτε καν ψαχνοντουσαν οι γυναικες ουτε στα πιο καλα κεντρα εξωσωματικης που υπηρχαν τοτε ,αλλα παρ ολα αυτα παιδια καναν. Μαλιστα ξερω περιπτωσεις που εχουν ηδη παιδι και στην προσπαθια για το 2ο ειχαν αποβολες και τοτε ανακαλυψαν την θρομβοφιλια. Εαν ψαχτουμε (και το γραφω εγω ,που εχω ψαχτει παρα πολυ) ολο και καποιο προβλημα υγειας θα βρουμε. Νομιζετε δηλ.οτι οσοι εχουν ηδη παιδια, εαν κατσουν να κανουν τις εξετασεις που κανουμε εμεις θρομβοφιλιας,ορμονικες,αιματολογικες κλπ,θα βγουν τελειως υγιης?Λαθος. Η τελειομηνη εγκυμοσυνη ειναι και θεμα τυχης.

Η δικη μου εμπειρια πανω στο θεμα ειναι οταν ειχα μεινει εγκυος ξεκινησα να μετραω χωριακες δυο μερες πριν την καθυστερηση,αφου ειχα κανει σπερματεγχυση και τις μετρουσα καθε 2 μερες.Η 1η ηταν 120,η 2η 220,η 3η 460 ,την ιδια μερα ειδα λιγα καφεκοκκινα υγρα,μετα απο 2 μερες ξαναμετραω την χοριακη ηταν 520 ,οποτε μου ηρθε σχεδον κακονικα η περιοδος.Ημουν 3 εβδομαδων ακριβως.Γενικα η χοριακη πρεπει να ανεβαινει τουλαχιστον 60% καθε 2 μερες. α,και για κατι που εγραψε καποια κοπελ απριν στο φορουμ,χοριακη 600 δεν αντιστοιχει σε 6 εβδομαδων κυηση.Πανω απο 2,500 ειναι 6 εβδομαδων

κοριτσια,εγω πολυ μεγαλο προβλημα βαρους δεν ειχα ποτε,δηλ ειχα μεχρι 9 κιλα πανω απ το κανονικο.ομως, ειχα μεγαλο κομπλεξ με αυτα τα 9 κιλα,σε σημειο να μην θελω να βγω απ το σπιτι.οντως ειναι χειροτερο να κλεινεσαι,καλυτερα να βγεις εστω μια βολτα με τον αντρα σου για περπατημα,δεν σου λεω να πας πχ στα μαγαζια και να λες α,τι ωραιο ρουχο ..αλλα δεν μου κανει και να στεναχωριεσαι,καλυτερα να φευγεις και εκδρομες στη φυση,που μπορεις να περπατας,ισως να κανεις και ποδηλατο μαζι με τον αντρα σου.τωρα...εαν εχεις θεληση το καλυτερο πραγμα ειναι η γυμναστικη.εγω εχω σταθεροποιηση το βαρος μου τα τελευταια 10 χρονια με αυτον τον τροπο.οχι να χτυπιεμαι,ενας διαδρομος για γρηγορο περπατημα,μπροστα απο μια τηλεοραση που παιζει τα Φιλαρακια και χωρις να το καταλαβεις θα φυγουν τα κιλα! και κατι τελευταιο,πιστευω οτι τα κιλα δεν χανονται με την διαιτα,αλλα με την καλη διαθεση (που οταν την εχουμε,ουτε που θυμομαστε το φαγητο!)

κι εγω ως φοιτητρια εχω δουλεψει ως πωλητρια και δεν νομιζω οτι ειναι καθολου ντροπη.Ντροπη ειναι να περιμενεις τα ετοιμα.Ασε που ωρες ωρες θαυμαζω καποιες πωλητριες για την υπομονη ,αλλα και το "χαρισμα"που εχουν να σου πουλαν κατι που εαν δεν ηταν αυτες ισως να μην το αγοραζες.Και εαν κολλαμε στους "τιτλιους"σκεψου οτι στην Αμερικη η πωλητρια ονομαζεται: sales assistant,sales associate,sales representative και πολλα αλλα εντυπωσιακα

Απ:Είναι η απιστία κάτι αναπόφευκτο;; Ναι, η απιστια ειναι κατι αναποφευκτο σε μια προβληματικη σχεση,νομιζω εγω.Στον κυκλο των γνωστων μου ή συγγενων μου,οσες περιπτωσεις απιστιας ξερω ηταν σε σχεσεις που ειχαν κενα ,τα οποια (ως συνηθως)δεν ηθελαν να βλεπουν τα δυο ατομα που ηταν στην σχεση,ομως τα εβλεπαν καποιοι "απ εξω" που τους γνωριζαν καλυτερα.Και δεν μιλαω για περιστασιακες σχεσεις,μια σχεση μπορει να κραταει και 10 χρονια,αλλα στην ουσια ή να ειναι "αρρωστημενη" ή να παραμενει απο συνηθεια (κυριως στα ατομα μικρης ηλικιας,που ουσιαστικα μεγαλωνουν με τον συντροφο τους).Γενικως,δεν πιστευω καθολου οτι συμβαινει και "στα καλυτερα σπιτια". Με τον αντρα μου γνωριστηκαμε πριν 5 χρονια, οταν εκεινος ηταν 36 κι εγω 27. Οσο περναει ο καιρος ,τοσο ερωτευομαστε περισσοτερο.Λογω της δουλειας μας,βρισκομαστε βραδυ σπιτι και κατα την διαρκεια της ημερας επιθυμουμε ο ενας τον αλλον.Καποια θεματα υγειας τους τελευταιους μηνες μας εχουν φερει ακομα πιο κοντα,αλλα οχι απο λυπηση,αλλα επειδη μας εκαναν να καταλαβουμε ποσο πολυτιμος ειναι ο ενας για τον αλλον.Ειμαστε και ζευγαρι και κολλητοι φιλοι ταυτοχρονα,δεν βαριομαστε ,κανουμε διαφορα σπορ μαζι και ειμαστε σχετικα ανεξαρτητοι τυποι.Δηλ,υπαρχουν στιγμες που ο καθενας θελει να μεινει μονος του ή να κανει κατι που του αρεσει πολυ και ο αλλος το σεβεται απολυτα αυτο.Μαλιστα και οι δυο εχουμε ομολογησει οτι ποτε δεν ημασταν οι τυποι "των σχεσεων" και οτι εαν δεν ειχαμε γνωριστει ,ισως να μην ειχαμε παντρευτει ποτε αλλους.Λογω της δουλειας του(ειναι προπονητης σε παιδια) ,ερχεται σε επαφη με πολλες μαμαδες, καποιες εκ των οποιων πολλες φορες τον φλερταρουν,μου τα διηγειται και σπαμε πολυ πλακα με τις απελπισμενες γυναικες που κυκλοφορουν.Θεωρω πολυ σημαντικο μια γυναικα να φροντιζει τον εαυτο της,κατι που κανω πρωτα απ ολα για να αισθανομαι εγω καλα και το "βγαζω¨και στους γυρω μου.Οπως σε μενα αρεσει να θαυμαζουν τον ανθρωπο που εχω διπλα μου ,ετσι και σε εκεινον. Κατι τελευταιο,καποιο διαστημα που ειχαμε "ενα θεμα"μεταξυ μας,καναμε μερικες επισκεψεις σε εναν οικογενειακο συμβουλο (μαλιστα με προτροπη του αντρα μου).Εαν θες να κρατησεις την σχεση σου,λυσεις υπαρχουν,αλλα χρειαζεται να "κουνησεις"και το δαχτυλακι σου.Αλλιως αφορμη ψαχνεις (οπως μια απιστια)για να την διαλυσεις.

Η εξεταση για την κυστικη ινωση δεν εχει σχεση με υπογονιμοτητα,ειναι οπως τα γραφει η φιλη παραπανω,κατι σαν την εξεταση για στιγμα μεσογειακης αναιμιας

anezoula έγραψε: κι εγω εκει παω!μου τον συστησε η ξαδερφη μου που εκανε 2 παιδια μ'αυτον.εμεις καναμε την πρωτης μας σπερματεγχυση μαζι του,πριν 2 μηνες και πετυχε,αλλα η εκγυμοσυνη δεν προχωρησε.Μου εκανε μια διαγνωστικη λαπαροσκοπηση πριν 10 μερες και τωρα θα περιμενουμε μεχρι τον Οκτωβρη και θα ξαναπαμε.Προς το παρον ειμαι ευχαριστημενη.Ελπιζω να τα καταφερουμε

stroumfaki80 έγραψε: κατ αρχην γιατι νιωθεις πολυ ηλιθια?ο,τι μας λεει ο γιατρος κανουμε.Ο (πρωην) γιατρος μου κοιμοταν οταν του ελεγα να κανουμε εξετασεις και μου λεγε οτι πρεπει να προσπαθεις πανω απο χρονο για να τις κανεις,εμεις προσπαθουσαμε κανα 5 μηνο συστηματικα και του ειπα ψεματα οτι προσπαθουμε πανω απο χρονο μπας και ξυπνησει.Πραγματικα τσεκαριστηκαμε και οι 2 και υπηρχαν προβληματα,χωρις ποτε να εχουμε καποιο συμπτωμα ετσι ωστε να το ψαξουμε.Η γνωμη μου ειναι να ξερει καποιος εαν ειναι υγιεις για να μην κανει προσπαθειες στα τυφλα. Καποια γνωστα μας ζευγαρια που παντρευτηκαν μετα απο μας ,πανω στο τριμηνο-τερταμηνο εμειναν οι κοπελες εκγυες και απο κει αρχισα να υποτευομαι οτι κατι δεν παει καλα,κλασικα μου λεγαν "μην αγχωνεσαι"και οτι αυτο φταιει,μεχρι που το "αγχος" ονομαστηκε κιρσοκυλη,ενδομητριος πολυποδας,συμφυσεις,θρομβοφιλια και χλαμυδια.Εαν δεν ειχα πιεσει τον γιατρο τοτε,ακομα θα ψαχνομασταν