matildi

κορίτσι μου κουράγιο έχω νιώσει τον πόνο σου, το πιο φοβερό της υπόθεσης είναι να κυλοπονάς για να γεννήσεις ένα μωρό που ποτέ δεν θα έχεις. Γέννησα φυσιολογικά μετά από 24 ώρες δυο αγγελούδια που δεν τα είδα, δεν τα κράτησα στην αγκαλιά μου και έπρεπε να τα αποχωριστώ για να τα χαρίσω στη μοίρα,σε ποιον δεν ξέρω .......... Ήταν δικά μου, γιατι σε μένα Θεέ μου, ήταν τα μόνα λόγια που μπορούσα να ψελλίσω. Νύχτες ολόκληρες έμεινα άυπνη να κλαίω και να προσπαθώ να δώσω κουράγιο σε μένα και στους δικούς μου. Εύχομαι, όμως να είμαστε οι τελευταίες που χάσαμε τα αγγελούδια μας και παρακαλώ η Παναγιά που ένιωσε και εκείνη τον πόνο του παιδιού της να χαρίσει σε όλες μας σύντομα τη χαρά...........

Vaster μου σε καταλαβαίνω πριν 3 χρόνια ένιωσα και εγώ τον ίδιο πόνο και πίστεψε με πονάω ακόμη. Δεν αγκάλιασα τα αγγελούδια μου τα οποία έφυγαν απο μια χαζομάρα του γιατρού όταν ήμουν 26 εβδομάδων τα γέννησα φυσιολογικά το ένα έζησε ελάχιστα δευτερόλεπτα , το άλλο γεννήθηκε νεκρό.......... Ένιωθα πολύ τυχερή που με την πρώτη εξωσωματική είχα καταφέρει αυτό που άλλες κοπέλες προσπαθούν χρόνια,τα ένιωθα κάθε μέρα να μεγαλώνουν μέσα μου, να νιώθω τους χτύπους από τις καρδούλες τους....ωστόσο το όνειρο μου έσβησε ξαφνικά πόνεσα, έκλαψα και σαν να μην έφτανε όλο αυτό είχα να αντιμετωπίσω ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας που μου προέκυψε μετά. Έκτοτε έχω υποβληθεί σε 2 ivf και μια με φυσιλογικό κύκλο. Αποτέλεσμα μια παλίδρομος κύηση την 6η εβδομάδα. Ξέρεις κάτι θέλω τόσο πολύ όπως και όλες μας άλλωστε ένα παιδί , θα προσπαθήσω ξανά και ξανά και είμαι αισιόδοξη ότι κάποια στιγμή θα κρατήσουμε το αγγελούδι μας στην αγκαλιά μας.....................

Κατερινάκι μου, να σου ζήσει να είναι καλότυχος στη ζωή του ο μπέμπης σου.

Ιφιγένεια με το καλό να έρθει ο μπέμπης σου