MARAKI NEFELI

Lollipop έγραψε: Κοριτσάκι μου σταμάτα να αγχώνεσαι με την υπερδιέγερση!!! Αυτό είναι κάτι που απασχολεί τον γιατρό σου και μόνο! Δεν είναι κάτι που συμβαίνει συνέχεια και πάντα υπάρχουν τρόποι αντιμετώπισης!!! Μην διαβάζεις τίποτα για το θέμα γιατί το μόνο που θα καταφέρεις είναι να αγχωθείς και τώρα πρέπει να είσαι χαλαρή!!!

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!!!!!!! ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΜΙΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΕΓΚΥΜΟΣΎΝΗ ΚΑΙ ΕΝΑ ΓΕΡΟ ΜΩΡΌ!!!

SYGXARHTHRIA!!!!!!!!!!!! :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: MYRIZOMAI PARAPANW APO 1 MWRA... ME TO KALO KORITSI MOU, NA EXEIS MIA YPEROXH EGKYMOSYNH!!! :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo:

ΜΠΕΜΠΟΥΛΗΣ έγραψε: Συμφωνώ, αλλά τα μωρά μας μέσα στην μήτρα μας δεν μεγάλωναν κανονικά γιατί υπήρχε πρόβλημα. Οι γιατροί ξέρουν πότε ένα μωρό μεγαλώνει σωστά και πότε όχι, και πόσο θα πρέπει να είναι σε κάθε μήνα πάνω κάτω το μέγεθος του. Για να της πει κάτι τέτοιο ο γιατρός κάτι θα είδε! Δεν είμαι υπερ της καισαρικής και ο γιατρός μου, παρόλο που μπήκα με ανεβασμένη πίεση και χάλια τις εξετάσεις μου, με προσπάθησε 5 ώρες με φυσιολογικό τοκετο και μετά αναγκαστήκαμε να κάνουμε καισαρική γιατί η κατάσταση μου ήταν σοβαρή. Αυτό που θέλω να πω είναι, ότι οι γιατροί μας έχουν μεγάλη ευθύνη και τα προσέχουν όλα πια και προσπαθούν να τα προλάβουν. Ακόμα και αν γίνονται υπερβολικοί, συγνώμη αλλά εγώ δεν μπορώ να τους κατηγορίσω γιαυτό τον λόγο! Αντιθέτως θα κατηγορίσω τον γιατρό που δεν πρόσεξε και έπαθε κάτι η μητέρα ή το μωρό (και εχω αρκετά τέτοια παραδείγματα). Τώρα όσο για τα οικονομικά οφέλη, με λύπη μου έχω διαπιστώσει ότι οι περισσότεροι (οχι όλοι) γιατροί έχουν γίνει πολύ φιλοχρήματοι, δυστυχώς!!

Koritsia den 8elw na kanw ton Synigoro tou Diabolou, alla o giatros ypoptef8ike ena mikro mwro. Kai gia na to leei auto enas giatros exei tous logous tou... Kai o dikos mou etsi mou elege apo nwris stin egkymosini kai den edeina basi kai telika eixe dikio kai to mwro den megalwne swsta giati eixa problima me ton plakounta pou ekselix8ike se proeklampsia... Oso gia tis eneseis bravo tou pou tis ekane giati epanalambanw otan blepoun mikro mwro fobountai oti isws yparxei pi8anotita na prepei na bgei nwritera kai prepei na einai oi pneumones tou oso poio wrimoi ginetai (toulaxiston emena oi eneseis autes boi8isan to koritsaki moy na anapeneusei moni tis otan genni8ike prowri kai molis 1.770 kg). Pare loipon mia deuteri gnwmi apo giatro oso empisto ginetai kai meta apofasizeis gia ton giatro sou.

στον 7ο μήνα, γλύστρισα και μάλιστα έκανα σπαγκάτο (όσο μπορούσα βέβαια γιατί δεν είμαι και η Κομανέτσι) και έπεσα κάτω... Πήρα τον γιατρό μου τηλέφωνο και μου είπε ότι το μωρό είναι τόσο προστατευμένο εκεί μέσα που πρέπει να είναι πολυ σοβαρό το χτύπημα για να γίνει κάτι.. (πχ από ατύχημα με το αυτοκίνητο μακριά από εμάς)Και οντως έτσι ήταν. Μην αγχώνεσαι μια χαρά ειναι το μπεμπάκι σου και σου το λέει κιόλας.... (πολύ πιθανό είναι να λεει "τι είναι ρε μάνα θες κάτι?? ένιωσα ένα σκούντιγμα... δεν μπορώ τώρα είμαι απασχολημένος..." :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

Μου φαίνεται πολύ ευχάριστο και ας έβγαλες και τα χάπια!!!!! Εγώ θυμάμαι δεν είχα κανένα απολύτως σύμπτωμα εκτός από λίγο πρησμένο στήθος (όπως σε κάθε κύκλο μου πριν την περίοδο) και πρησμένη κοιλίτσα. Κάποια μέρα ξαφνικά απέκτησα την αίσθηση του σίδερου στο στόμα μου και ΟΛΕΣ οι μυρωδιές,ακόμα και οι ευχάριστες, με απωθούσαν... Θυμάμαι χαρακτηριστικά την μπουγάδα την άπλωνε ο άντρας μου γιατί δεν άντεχα το άρωμα (εγώ που τρελαίνομαι για το άρωμα της μπουγάδας μου!!!) Τέτοια να μας λές να χαιρόμαστε κοριτσάκι μου!!! Μπορεί να είναι νωρίς, αλλά κάθε γυναίκα είναι ξεχωριστή και βιώνει τα συμπτώματα στον δικό της χρόνο και με τον δικό της τρόπο!!!

Lenaki26 έγραψε: Άντε Λενάκι μου να μας πεις τα ευχάριστα!!!

Guapa μου καλήμέρα. Έψαξα εχθές και βρήκα φωτό από τα κυτταράκια μου! Τελικά 2η ημέρα ήταν 4 κυτταράκια και υπήρχαν και κάποια με 3... Προφανώς τα 4 ήταν τα άριστα που μου είπε και τα 3 αυτά που έχουμε βάλει στην κατάξυξη.... Τσάμπα σε σύγχυσα εχθές, αλλά θυμόμουν την ημέρα της μεταφοράς... (ξέρετε πόσα έχω ξεχάσει από τότε??? ουυυυυυυυυ.... χαχαχαχαχα)

Christinne μου σε ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ!!! Και εσύ να χαίρεσαι το αγοράκι σου και να το καμαρώσεις όπως επιθυμείς!!!

Εγώ πάντως δεν αηδίασα γιατί δεν είδα τίποτα και δεν κατάλαβα τίποτα άσχημο. Έβαλα τα κλάματα μόνο όταν είδα το μωρό μου.... Τα πόδια μου άρχισαν ξεμουδιάζουν από την ώρα που με βάλανε στην άνανυψη... (όπου εκεί έριξα και έναν ύπνο και ήταν σουπερ!!! χαχαχαχα). Να σου πω τι έκανα εγώ?? Επειδή ήξερα ότι αν προσπαθήσω να κουνήσω τα πόδια μου θα με έπιανε πανικός (έχω και μια ιστορία κρίσεων πανικού) που δεν τα ένιωθα, δεν προσπάθησα να τα κουνήσω καν!!! πως όταν ξαπλώνεις και δεν κουνιέσαι?? έτσι το έκανα και εγώ...

Sifnaki και εγώ κοριτσάκι πρόωρο γέννησα πριν 15 μήνες... Να σου ζήσει το κοριτσάκι σου!!!!

Πριν 15 μήνες γέννησα την ζουζουνα μου στην 34η εβδομάδα κύησης λόγω προεκλαμψίας. Μπήκα μέσα με ραντεβού, βέβαια ήδη ο τράχηλος μου είχε σβήσει και κατα κάποιο τρόπο είχε ήδη αρχίσει η διαδικασία του τοκετού. Επειδή το μωρό ήταν μικρό ο γιατρός θεώρησε να με ξεκινήσει με φυσιολογικό (γιατί μου είπε ότι με την διαδικασία του φυσιολογικού ωριμάζει και το παιδί) και άν κάτι δεν πήγαινε καλά θα κάναμε καισαρική.. Για 4 1/2 κορίτσια ειχα συσπάσεις (ωδίνες) χωρίς να πονάω καθόλου... μόνο τα πετρώματα στην κοιλιά μου καταλάβαινα. Αποφασίζουν λοιπόν να μου βάλουν τεχνιτούς πόνους. Με το που ξεκίνησαν τα πρώτα πονάκια, 18 πίεση εγώ από τον φόβο μου!!!!!!!!! Κατευθείαν με πήγαν για καισαρική με επισκληρίδιο! Ένα θα σας πω: Τέτοιες γέννες κάνω 10!!!! Δεν κατάλαβα τίποτα!!!! Και μετά?? Το ίδιο απόγευμα με σηκώσανε, περπάτησα λίγο (ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΟΥΝ ΤΑ ΑΕΡΙΑ!!) και την άλλη ημέρα το πρωί που μου βγάλανε τους ορούς κτλ έτρεχα στους διαδρόμους!!!! Σας μιλάω ειλικρινά, επειδή και το μωρό μου ήταν στην θερμοκοιτίδα και δεν μου το φέρνανε στο δωμάτιο, το δωμάτιο μου δεν με είδε.... μόνο για ύπνο πήγαινα.... Δαγκωτό επισκληρίδιο κορίτσια!!!!

bembini έγραψε: Για ένα παιδάκι 4 μηνών οκ το καταλαβαίνω, αλλά η δικιά μου είναι 15 μηνών και το κάνει ακόμα... γιαυτό και έχει αρχίσει να με προβληματίζει...

Αλλά και πάλι να σου πω κάτι??? όλα αυτά ειναι βλακείες... αν θέλει να πιάσει θα πιάσει και μην αγχώνεσαι με ποιότητες κτλ.. Εγώ με τρια άριστα πιάσανε τα δύο και τελικά γεννήθηκε 1 οπότε μην αγχώνεσαι γιατί αυτα ειναι τυχερά και εσύ έχεις την τύχη με το μέρος σου!

ωχ δεν ήθελα να σε αγχώσω..... περίμενε... γιατί τώρα που το λες νομίζω έχεις δίκιο... εγώ την ημέρα που πήγα για την εμβρυομεταφορα ήταν 6 που ήταν η 3η ημερα.... Συγνώμη... λάθος σου έγραψα... την δεύτερη που μου είπε ότι ήταν Α ποιότητας στο τηλέφωνο δεν τον ρώτησα για τα κύτταρα γιατί ημουν βαθιά νυχτωμένη...

Καλέ σίγουρα θα έρθει!!!!!! Στον δρόμο είναι, αλλά λόγω πολλών παραδόσεων αργεί το βρωμόπουλο!!! χαχαχαχα Χαλάρωσε κοριτσάκι μου γιατί ο το μόνο σίγουρο είναι πως θα έρθει!! Μην απογοητεύεσαι!!! follow your dream!

άντε Φωτεινούλα μου καλή επιτυχία και σε εσένα!!!! GUAPA ρώτησα τον άντρα μου τώρα και μου απάντησε ότι ήταν 6

GUAPA έγραψε: αν θυμάμαι καλά, 5 την δεύτερη ημέρα... θα το τσεκάρω όμως και θα σου πω σιγουρα αύριο...

GUAPA έγραψε: Ο γιατρός σου και εσύ ξέρετε καλύτερα από όλους!!! ΑΑΑχχχ θάλασσα... τι μου λες τώρα... 2 χρόνια έχω να κάνω μπάνιο.. την πρώτη χρονιά ήμουν έγκυος και μου ειχε πει ο γιατρός να κάνω αν βρω θάλασσα καθαρή και όχι πολύ παγωμένη... (ναι κατι μας είπε τώρα... χαχαχαχα δεν το ρίσκαρα..) και τον δεύτερο χρόνο που είχα την κόρη μου 7 μηνών πήγαμε Πάρο όπου τέτοιον αέρα δεν εχω ξαναδεί τόσα χρόνια που πηγαίνω και ήταν τόσο χάλια η θάλασσα που ούτε εγώ ούτε εκείνη κάναμε! Εφέτος ελπίζω να πάρουμε την ρεβανς!!!!

Ταπεινή μου άποψη να μην ζορίζεσαι πολύ! Οκ δεν ειμαι υπερ του ξαπλώνω στο κρεβάτι και σηκώνομαι όταν θα παω για χοριακή, προς Θεού, εξάλλου ούτε εγώ ήμουν στο κρεβάτι... αλλά όχι κάτι που θα ζορίζει το σώμα σου. Εγω δούλευα κανονικά (εντάξει υπάλληλος γραφείου είμαι), έκανα τις βόλτες μου, μόνο που είχα τον νου μου να ξεκουραστώ και λίγο... Το σημαντικό είναι να είσαι χαλαρή. Η σωματικη άσκηση σε χαλαρώνει απόλυτα, δεν ξέρω όμως η έντονη σωματική καταπόνηση αν παίζει κάποιο ρόλο αρνητικό στην σύλληψη... Υπάρχει κάτι άλλο που θα σε ευχαριστούσε???

KA1 έγραψε: Σε ευχαριστώ κοριτσάκι μου πολύ!!! Και εσύ ότι επιθυμείς σου εύχομαι να γίνει πραγματικότητα! Guapa αυτές οι 11 ημέρες περνάνε πολύ αργά και δύσκολα... περνάνε όμως... προσπάθησε να απασχολήσαι με διάφορα για να ξεχνιέσαι (λίγο.. ). Και προπάντων... ζήσε το ταξίδι!!!!

Κοριτσάκια μου σας ευχαριστώ πολύ! GUAPA μου σου εύχομαι να έχεις τα ίδια και ακόμα καλύτερα αποτελέσματα στην προσπάθεια σου! Να είσαι χαρούμενη και αισιόδοξη γιατί θα ζήσεις στιγμές που άλλες γυναίκες τις περνάνε και δεν τις καταλαβαίνουν... (θα δεις το μωρό σου από την αρχή που θα είναι μόνο κυτταράκια...θα έχεις υπέρηχο την στιγμή που θα το βάλουν στην μήτρα σου... είναι απίστευτα συγκινητικά όλα αυτά...). Σε ευχαριστώ που με αυτό το θέμα μου θυμίσες και την δική μου πορεία μέχρι εδώ... γιατί οι άνθρωποι ξεχνάμε και γίνόμαστε μίζεροι... και δεν πρέπει.... Κ.Τ.Κ μου να χαίρεσαι και εσύ την κοριτσάρα σου! Να την καμαρώσεις όπως επιθυμείς!

Αν και έχουν περάσει 2 χρόνια από τότε, κάποια πράγματα τα θυμάμαι σαν εχθές (κάποια άλλα πάλι δεν τα θυμάμαι καθόλου...). Σε όλη την διάρκεια της διέγερσης, ήμουν σχετικά χαλαρή και αισιόδοξη... Θυμάμαι ότι κάθε φορά που πήγαινα για μέτρηση, ένιωθα μεγάλη χαρά που έβλεπα τα ωάρια μου να μεγαλώνουν και όλα να πηγαίνουν καλά. Έφτασα στην ωολήψία χωρίς ιδιαίτερο άγχος θυμάμαι...είχα μια ανεξήγητη ηρεμία για την ιδιοσυγκρασία μου. Η ωοληψία έγινε, δεν κατάλαβα τίποτα και πήγα σπιτάκι μου. Την επόμενη ημέρα χτύπησε το τηλέφωνο μου, οπου ο γιατρός μου (αυτός ο γλυκίτατος άνθρωπος) μου είπε ότι είχαμε πολύ καλά αποτελέσματα πήραμε 7 ωάρια όπου τα 3 ήταν εμβρυάκια Α ποιότητας και τα υπόλοιπα 4 Β. Μόλις τον άκουσα να μου τα λέει με τόσο ενθουσιασμό έβαλα τα κλάματα... Έτσι την επόμενη το πρωί πήγα και μου τοποθέτησαν τα 3 καλά μου εμβρυάκια. Αυτό που δεν θα ξεχάσω εκείνη την ημέρα ήταν το εξής: Πριν από μερικές ημέρες, είχα δει ένα όνειρο όπου μια γυναίκα μου έλεγε ότι ο Αγιος Σάββας με βοήθησε. Όταν ξύπνησα και αναρωτήθηκα πως μου ήρθε ο Αγιος Σάββας, ανακάλυψα ότι έχω γεννηθεί ανήμερα της γιορτής του. Την ώρα λοιπόν που ήμουν ξαπλωμένη και έτοιμη για την εμβρυομεταφορά, ο γιατρός μου συζητούσε με την μαία και της έλεγε πως τον τελευταίο καιρό, οπου βρεθεί βρίσκει μπροστά του μια εκκλησία του Αγίου Σάββα (εγώ δεν είχα πει τίποτα και εκείνη την ώρα όπως φαντάζεστε ΤΡΕΛΑΘΗΚΑ!!!). Έγινε λοιπόν η εμβρύομεταφορά και εκεί ξεκίνησε το "μαρτύριο"... Κάθε μέρα να ψάχνω για συμπτώματα, οι ημέρες να περνάνε βασανιστικά αργά και ο γιατρός μου να μην με αφήνει να κάνω νωρίτερα μια εξέταση... Δυο-τρείς ημέρες τόν πήρα πανικόβλητη τηλέφωνο γιατί ξαφνικά ένιωσα ότι ξεπρήστηκε το στήθος μου... με καθυσήχασε και μου είπε να μην δίνω σημασία και ότι δεν είναι κάποιο δείγμα ότι κάτι δεν πάει καλά... Εντωμεταξύ το μόνο που ήταν πρησμένο ήταν ή κοιλιά μου (το θεωρούσα φυσιολογικό όμως μετά από την ωοληψία και τις ορμόνες και όλα αυτά που πέρασα...). Στο γραφείο άρχισαν να με ρωτάνε αν είμαι έγκυος και εγώ τώρα τι να απαντήσω που είχα ακριβώς την ίδια απορία??? Και φτάνει επιτέλους η ώρα της χοριακής... το πρωί έδωσα αίμα και το απόγευμα περίμενα τηλέφωνο από τον μικροβιολόγο μου για τις απαντήσεις... Τι να σας πω κορίτσια.... έχετε δεί λιοντάρι που μόλις το βάλανε στο κλουβί???? Έτσι ήμουν.... και αυτός ο μικροβιολόγος να έχει αργήσει να με πάρει (μου είχε πει γύρω στις 6 και ήταν 7 παρά...). Χτυπάει το σταθερό... ήταν η κολλητή μου, που και εκείνη μάσαγε σίδερα... "Ακόμα βρε μανάρι μου??" μου λεει?? πριν προλάβω να απαντήσω χτυπάει το κινητό μου... απαντάω και ήταν ο μικροβιολόγος... "Έλα Μαράκι... σου έχω ευχάριστα... 710 η χοριακή σου... πάνω από ένα μωρό πρέπει να είναι..." Κορίτσια σας το γράφω και τα μάτια μου βουρκώνουν... Να κλαίω, να γελάω να μιλάω και στα δύο τηλεφωνα ταυτοχρόνα, να ευχαριστώ τον μικροβιολόγο στο ενα (που με ακουγε έτσι και γέλαγε) και να μεταφέρω τα νεα στην κολλητή μου και στον άντρα μου, που ήδη είχαμε αγκαλιαστεί και κλαίγαμε.... Μην νομίζετε βέβαια ότι το λιοντάρι βγήκε από το κλουβί... μετά να δείτε πως ήμουν... Προσπαθούσα να το συνειδητοποιήσω "είμαι έγκυος.... εγώ??? και όμως ειμαι έγκυος... και τι κάνω τώρα?? πως πρέπει να κάθομαι? να σηκώνομαι? να ξαπλώνω?? μήπως να πέσω στο κρεβάτι και να σηκωθώ σε 9 μήνες για να γεννήσω???" Καπάκι πήρα τον γιατρό μου, του είπα τα ευχάριστα και κανονίσαμε για τον πρώτο υπέρηχο. Και φυσικά μόλις όλα πήραν τον δρόμο τους το λιοντάρι άρχισε να βγαίνει από το κλουβί και σε μερικές περιπτώσεις να ξαναμπαίνει και αυτό συνεχίζεται μέχρι και σήμερα που έχω την κοράκλα μου... χαχαχαχαχα Συγνώμη αν σας κούρασα, αλλά αυτή ήταν η δικιά μου εμπειρία από αυτή την όμορφη περιόδο της ζωής μου, γιατί τώρα που τα θυμάμαι, τελικά παρόλες τις αντιξοότητες ήταν όμορφη...

Panayiota έγραψε: ΜΠΡΆΒΟ ΣΑΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Αψογος ο νεαρός!!! Ναι έτσι κάνουν... άσε τον με τον χρόνο του και εκείνος σιγά σιγά θα αποκτήσει εμπιστοσύνη στον εαυτό του, θα συνηθήσει και το όρθιο και θα του αρέσει και μετά δεν θα τον σταματάς!!!! Και η δικιά μου μέρα με την μέρα που περνά όλο και περισσότερο περπατάει... ενώ στις αρχές δύο βήματα και μετα μπουσούλημα... χαχαχαχα τα μανάρια μου!!! μεγαλώνουν!!!