molly

Με το καλό! Ολα να πάνε τέλεια και σύντομα να κρατάς το γερό κοριτσάκι σου στα χέρια σου!!!!! Απόλαυσε κάθε λεπτό από αυτές τις στιγμές!!! Είναι μοναδικές!!!!! Ένα κάρμα για καλή τύχη!!!

little-angel έγραψε: θα συμφωνήσω!Η μόδα που ήθελε να "κόβουμε" τα ονόματα,είναι ξεπερασμένη! Το Δέσποινα είναι μια χαρά όνομα!Μην το χαλάσεις!

Να σας ζήσει!Να είναι παντα υγιής και καλότυχος στη ζωή του!!! Περιμένουμε φωτογραφίες!!!!

Τι έγινε ρε κορίτσια????????????????????? Δεν υπάρχει καμία ρομαντική μανούλα σ αυτό το site να συμπαρασταθεί στον παλιμπαιδισμό μου?????????????? :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

και συνεχίζω.....

Ας κάνω εγώ την αρχή με μια φωτό που βρήκα στο google:

thouli έγραψε: Ναι,από Χίο είμαι!!!! Αχ!κι εγώ ήλπιζα να μου πείτε οτι γίνεται χαμός, έχετε αποκλειστεί και τέτοια!!!!!!

...........στη βόρεια Χίο!!!! Το χει στρώσει κανονικά!!!! :woohoo: Θέλω κι εγώωωωωωωωωωωωω! Εγώ μένω στην πόλη της Χίου. Ρίχνει κι εδώ λίγο χιονάκι πού και πού αλλά δεν είναι αρκετό!!!!!! Από μικρή με τρέλαινε αυτός ο καιρός!!!! Και το χιόνι!Κάνω σα μικρό παιδί! Οταν χιονίζει στα βουνά της Χίου, βάζω ή τον άντρα μου ή το μπαμπά μου να με πάνε να δω τα χιόνια!!!!! Δε ξέρω γιατί έχω φάει τέτοιο κόλλημα! Λέτε να πάω σε είδικο να το συζητήσω??????? :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: Αχ!Σας παρακαλώ,όσες κοπέλες μένουν πιο "ψηλά" και έχουν χιονάκι...ας μας βάλουν καμία φωτό!!!! Οχι τιποτ άλλο,να "ασπρίσει" λίγο το μάτι μας!!!!! :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

little-angel έγραψε: Θα συμφωνήσω!!! Τέλος καλό,όλα καλά......

LaLa έγραψε:

Μαρία με λένε!Εσένα Αναστασία έτσι? Μέχρι τώρα τα ξόδευα όλα στον εαυτό μου! Τώρα με έχει πιάσει όμως μανία με το παιδί! Εχεις αγόρι ή κορίτσι?

ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Εσύ θες να με στείλεις πρωινιάτικα!!!!!!!!!!!!!!!!! :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

ΑΧ!!!!!!!Τι μου το είπες για το ASSOS!Αλλα τέλεια από κει!!!!!!!!!! Τι θα κάνουμε για να τα αποκτήσουμε???????????????????

Anastacia έγραψε: Καλά αυτά που κοιτάω εγώ δε στέλνουν σίγουρα Ελλάδα. Γι αυτό έλεγα μήπως ξέρει καμία κοπέλα κάποιο άλλο site να...βγάλω το άχτι μου!!!!1 :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: Εγω κοιτάω στο:AVENUE DESIGNWEAR και στο TOMMY HILFIGER ONLINE STORE ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΧ!Τα θέλω όλααααααααααααααα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

Για δες κι αυτό εδώ.To γράφει μια ψυχολόγος: αυτό που περιγράφετε ονομάζεται temper tantrum. θα προσπαθήσω να συγκεντρώσω καποιες πληροφορίες εχουμε σίγουρα ξαναμιλήσει για αυτό. πάντως είναι κατι εντελώς φυσιολογικό, είναι κρίσεις θυμού και συνηθισμένες εντελώς στα παιδιά αυτής της ηλικίας. το καλύτερο είναι να τα αφήνετε να ξεσπάνε εφόσον δεν κανουν κακό σε πράγματα ή στον εαυτό τους και να μην δίνετε μεγάλη σημασία, να μην παθαίνετε πανικό την στιγμή εκείνη. μόνο εάν το παιδί κανει κακό στον εαυτό του, δηλ χτυπάει το κεφάλι του στο πάτωμα, (πολύ συχνό) σε μια τέτοια κρίση, τότε οφείλετε να το αγκαλιάσετε χωρίς να το σφίγγετε αλλα αποφασιστικά να μπλοκάρετε αυτή του την κίνηση, και να πείτε ΜΟΝΟ " Προσέχουμε το σώμα μας" τιποτε αλλο. και συνεχίζετε την αγκαλιά "προστατευτική μπάρα" στην οποία το παιδί ακόμα μπορεί να κουνιέται και να κανει πανω κατω αλλα δεν μπορεί να πονέσει τον εαυτό του. (προστατευτείτε και εσείς με τα χέρια σας, πιθανώς στην προσπάθειά του να χτυπήσει τον εαυτό του να σας περάσει εσάς καποιο χτυπηματάκι). όχι σφιχτή αγκαλιά, γιατί αυτό θα ήταν ένας περιορισμός του ξεσπάσματος με το ζόρι. αυτές οι κρίσεις είναι απλώς ξεσπάσματα, οτιδήποτε αλλη προσπάθεια συζήτησης κατα την διάρκεια ενός τέτοιου ξεσπάσματος, το παρατείνει, το εντείνει,... όμως είναι σημαντικό να βλέπετε το αν είναι κρίση θυμού/ξεσπάσματος ή μια πραγματική ανησυχία ή ανάγκη την οποία το παιδί ζητάει με πείσμα. η διαφορά του ενός με το άλλο, είναι ότι το παιδί φαίνεται να δρά παράλογα έντονα, πιθανώς εκτός ελέγχου στον τρόπο που ουρλιάζει και χτυπιέται, συνήθως ξαπλώνει και στο πάτωμα και δεν δέχεται να το ακουμπήσει κανείς ενώ σε καθε προσπάθεια συζήτησης ή ακουμπημα, ουρλιάζει ακόμα πιο έντονα και εκκωφαντικά και χτυπά γυρω του, προλαβαίνει ίσα ίσα να παίρνει ανάσες απο τα πολλά ουρλιαχτά, κοκκινίζει κτλ. τα παιδιά βγάζουν όλη τους την ενέργεια με μιάς, σαν μια έκρηξη θυμού η οποία δεν έχει φαινομενικά τέλος. όμως, έχει τέλος, και το τέλος έρχεται όταν αφήνετε το παιδί να έχει αυτή την έκρηξη θυμού, δεν δείχνετε να σας επηρεάζει ή να σας εντυπωσιάζει, (χωρίς να εκφέρεστε ειρωνικά ή να κάνετε γκριμάτσες!) και όταν περάσει, συνεχίζετε εκεί που είχατε μείνει. Μπορεί να κρατήσει και μισή ώρα αλλά οταν το παιδί μάθει οτι δεν πετυχαίνει καμια αντίδραση με αυτή την πράξη ξέρει ότι δεν εχει νόημα και σταματάει πολύ νωρίτερα, αλλά και με τον καιρό σταματάει και εντελώς τέτοια ξεσπάσματα. δεν είναι καλό να δεχτείτε μια έκρηξη θυμού σαν επιχείρημα να αλλάξετε αυτό που είχατε σκοπό να κάνετε μιας και τότε το παιδί θα γνωρίζει ότι α - όποτε θέλω κατι διαφορετικό απο αυτό που λέει η μαμά, το μόνο που έχω να κάνω είναι να χτυπιέμαι στο πάτωμα και να ουρλιάζω. είναι καλό , να περιμένετε να τελειώσει η έκρηξη θυμού, όσο κουραστικό και αν είναι αυτό, και τότε να συνεχίσετε κανονικά την ροή δραστηριοτήτων. Συνήθως τα παιδιά όταν βγάζουν έτσι απότομα την ενέργειά τους, είναι μετά πάρα πολύ ήρεμα και έχουν εκτονωθεί και τότε μπορείτε ξανά να μιλήσετε και να συζητήσετε και να συνεχίσετε την όποια δραστηριότητα. Αυτό πάντως που θα κάνει ένα παιδί να επαναλάμβάνει πιο συχνά τέτοιες εκρήξεις θυμού, είναι το να αλλάξετε τις προθέσεις σας, σύμφωνα με αυτό που θέλει το παιδί, επειδή είχε την έκρηξη θυμού. είναι μια επιβράβευση της έκρηξης θυμού και θα οδηγήσει μόνο στην επανάληψή της, κάτι που δεν είναι καλό για το ίδιο το παιδί, καθώς θα μάθει λάθος τρόπο να επικοινωνεί και να ζητάει αυτό που θέλει,. αντιθέτως πάντα όταν ένα παιδί ζητάει κατι με τρόπο λεκτικό και ευγενικό, πρεπει να επιβραβεύβετε αυτή του την ενέργεια, ..μην μπαίνετε στον πειρασμό να ενδώσετε ακόμα και αν το παιδί σας δημόσια, κλαίει χτυπιέται και ουρλιάζει, αλλιώς χάνετε την δυνατότητα να δημιουργηθεί ένας ωραίος και ευχάριστος τρόπος επικοινωνίας μεταξύ σας. δεν χρειάζετε να κάνετε κατι απλώς μπορείτε να το πάρετε καπου πιο απομονωμένα, (για να μην αισθάνεστε οτι το κλάμα κ το ουρλιαχτό ενοχλεί) και να το αφήσετε να ξεσπάσει. φροντίστε όμως και να αναρωτηθείτε μήπως ο θυμός είναι μαζεμένος για καποιο άλλο λόγο, δηλαδή μια πιο γενική ανάγκη του παιδιού για επικοινωνία και εισακουσμα των επιθυμιών του. δείχνει δηλαδή και κάπου ότι θέλει να ακουστεί, και βγάζει με μιας το παράπονο "δεν με ακούει κανείς! ακούστε με επιτέλους" επιβάλλοντας με αυτό το τρόπο (ουρλιαχτό) καποιος να το ακούσει. αυτό μπορείτε να το ενισχύσετε όταν σκεπτόμενοι όλα αυτά, κανονίσετε σε ώρες άλλες, στις οποίες δεν εχει τις εκρήξεις θυμού, να ακούτε πολύ περισσότερο το τι θέλει, να το ρωτάτε, και να ενδίδετε σε αυτά που θέλει εφ όσον είναι εφικτά, και τα ζητά με τρόπο ωραίο. Το να ενδίδετε όταν σας ζητάει κατι ή θέλει κατι δε σημαίνει ότι να κάνετε εδώ και τώρα αυτό που σας λέει η σκέφτηκε, αλλά να το συζητήσετε και να διαπραγματευτείτε πότε μπορείτε να το κάνετε αυτό, ή να πάτε ήρεμα προς τα εκεί που θέλει σιγά σιγά, και όχι τρέχοντας. Στόχος είναι να αισθανθεί το παιδί οτι συζητάτε, οτι δεν υπάρχει ένας τοιχος αδιαπραγμάτευτος μπροστά του που του λέει ΟΧΙ. Είναι το αντίθετο της αδιαλλαξίας. Θυμηθείτε το πόσο αβοήθητο αισθάνεται ένα παιδί, σε αυτή την ηλικία όπου η κάθε του επιθυμία εξαρτάται πλήρως απο την θέληση του γονέα να την ικανοποιήσει. Φανταστείτε τον εαυτό σας, να πρέπει συνεχώς να ζητάτε την άδεια, για να κανετε το ένα ή το άλλο, να μην μπορείτε να κατεβάσετε αυτό το πράγμα, να το ζητάτε και να σας λένε "οχι τώρα" ή "σε λίγο" συνέχεια πχ. Κάθε ημέρα υπάρχει και ένα όριο στο οποίο τα παιδιά μπορουν να δέχονται το όχι, και όταν αυτό υπερβαίνει το όριο υπάρχουν συνήθως τέτοια ξεσπάσματα. Κάθε παιδί, είναι διαφορετικό σε αυτό πάντως και σίγουρα έχει σχέση με το πως έχει διαπαιδαγωγηθεί τον προηγούμενο καιρό (πάρα πολλοί παράγοντες φυσικά). με λίγα λόγια, επιβραβεύστε και ακούστε ,τις υπόλοιπες ώρες, περισσότερο, ενώ τις ώρες που έχει το ξέσπασμα θυμού, συγκρατείστε, το αφήνετε να ξεσπάσει (εκτός και αν πονάει τον εαυτό του οπότε κανετε αυτό που γραφω πιο πάνω) παίρνετε βαθιές ανάσες, και προχωράτε. η προσωπική μου άποψη, είναι ότι όταν ένα παιδί έχει συνέχεια με το παραμικρό τέτοια ξεσπάσματα, οτι οι γονείς επικοινωνιακά κάνουν καποια λαθάκια σε θέματα αδιαλλαξίας και κανόνων ή τιμωριών, που δεν είναι ιδανικοί για την ηλικία αυτή και προκαλούνται τέτοιου είδους ξεσπάσματα απο συσσωρευμένο θυμό. Οποτε μου έχει τυχει κατι τέτοιο και το εχω συζητήσει υπηρχαν πολυ καλά αποτελέσματα και μεγαλες αλλαγες στην συμπεριφορά του παιδιού. Απο την άλλη όμως μπορεί οι γονείς να είναι υποδειγματικοί, και απλώς το παιδί να έχει πολύ έντονα συναισθήματα για το τι θέλει και να του είναι δυσκολο να διαχειριστεί τα συναισθήματά του ένα επίσης πολυ συχνό στοιχείο του χαρακτήρα που εχει σχεση όμως και με την ιδιοσυγκρασία του παιδιού (ισχυρή θέληση που είναι κατι θετικό για αργότερα!). Εκεί θα βοηθούσαν παιχνίδια συναισθημάτων, βιβλία με αυτό το θέμα κτλ. (τι μπορώ να κανω όταν είμαι θυμωμένος, τι μπορώ να κανω όταν είμαι στεναχωρημένος, τι μπορώ να κάνω όταν θέλω κατι πολύ και δεν μπορώ να το έχω κτλ κτλ) να θυμηθούμε οτι αλλο να εχει μια ασχημη μέρα ένα παιδί, και να κλαίει και να βλεπουμε οτι αισθάνεται χάλια και κακόκεφο και γκρινιάζει, ή ένα παιδί που εχει συνηθίζει να ζητάει τα πραγματα με φωνές και ουρλιαχτά, και άλλο μια έκρηξη θυμού. (η οποια ονομάζεται στο εξωτερικό temper tantrum και υπάρχει στο google σίγουρα σε πολλά άρθρα. ) αυτά που γράφω τα γράφω για τα temper tantrum. αυτό είναι ένα βίντεάκι (πηγαιντε στο 0.44) που δείχνει τα temper tantrums απο όπου φαίνεται κιόλας οτι όταν βρίσκεται ένα παιδί σε μια τέτοια κρίση θυμού, δεν είναι συζητίσιμο, αλλά απλώς ξεσπάει, αλλά και βλέπει το αν το προσέχει καποιος και θέλει να ξεσπάσει με "θεατές". Sorry για το τεεεεεεεεεεεεράστιο ποστ!Το βρήκα από το parents.gr

ΜΠΕΜΠΟΥΛΗΣ έγραψε: Καλά κάνεις και τον βάζεις στο πάρκο του.Αφενός για να τον προστατεύσεις και αφετέρου για να του δείξεις οτι δε συναινείς με αυτή του τη συμπεριφορά! Πρέπει πιστεύω να καταλάβει οτι κάνει κάτι άσχημο και οτιαυτό θα έχει και τις συνέπειές του! Την ώρα που πας να τον αποτρέψεις από κάτι επικίνδυνο,μπορείς να του εξηγείς το γιατί!πχαν πάει να τραβήξει το καλώδιο πήγαινε κοντά του και πες του "όχι αυτό!Καίει!" Η΄ απλώς προσπάθησε να του τραβήξεις την προσοχή με κάτι άλλο! Όταν σε χτυπάει να φεύγεις από κοντά του!Μην του επιτρέπεις να σε μειώνει!Ας τον να του περάσει ο θυμός και μπορεί αργότερα να έρθει από μόνος του κοντά σου!!! Μπορείς να μπεις στο e-phycology.gr και να συζητήσεις με τους ειδικόυς.Πάντως σου ξαναλέω,είναι η ηλικία!Κάνε λίγη υπομονή και θα του περάσει!!!

Και σ εμάς το είχε επιτρέψει ο γιατρός μας!Ομως τόνισε να γίνεται μόνο οταν το θέλω έγω! Μέχρι τον 4ο είχαμε σχέσεις! (Οχι με τη συχνότητα που είχαμε πριν μείνω έγκυος) Μετά κάτι η αλλαγή στο σώμα μου, κάτι οι φοβίες και των δυο μας για το παιδί...το σταματήσαμε το σπορ! Η πλάκα είναι οτι τον τελευταίο μήνα εγώ άρχισα να θέλω πάλι και ο γιατρός μας το επέβαλε για να μαλακώσει ο τράχηλος και να γεννήσω,αλλά ο άνδρας μου δεν ήθελε! Γι αυτό γέννησα 41 εβδομάδων και με καισαρική!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

csig έγραψε: Βάλε κι εσύ φωτό να τα καμαρώσουμε καλέ!!!!! :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

katekargi έγραψε: ΟΚ! Περιμένω νέα σου! Μπες στις συμπεθέρες,έχω πολλές φωτό να δεις!!!!! :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

Anastacia έγραψε:

katekargi έγραψε: Ευχαριστώ πολύ γλυκιά μου!!! Επειδή διάβασα οτι υποπτεύεσαι οτι τα διδυμάκια σου είναι κοριτσάκια, να σου κάνω πρόταση να μπεις στις "Συμπεθερούλες του mammyland" και να δεις το γιό μου-υποψήφιο γαμπρό!!!! Συμπαθητική είσαι,οπότε γιατί να μη συμπεθεριάσουμε???????? Όχι τίποτ άλλο αλλά πάντα ήθελα να πάω σε Κρητικό γάμο!!!!! :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

katekargi έγραψε: Συγνώμη,αλλά μην ακούς τη...βλαμμένη! Προσπαθεί να σου δημιουργήσει κόμπλεξ για να μπορεί να παρεμβαίνει,όταν με το καλό γεννήσεις! Η μαμά μου 23 χρονών είχε 3 παιδιά και καμία βοήθεια! Και μια χαρά μας μεγάλωσε!Έχω υπέροχες αναμνήσεις από τα παιδικά μου χρόνια!!!Όλες οι γυναίκες έχουν το μητρικό ένστικτο μέσα τους! Μην ακούς κανέναν!Θα κάνεις αυτό που εσύ πιστεύεις ότι είναι καλύτερο για τα παιδιά σου και αν έχεις απορίες,εμείς εδώ είμαστε!!!! Με το καλό σου εύχομαι!!!!

madrid05 έγραψε: Ρε κορίτσια,τι να πω? Εγώ μένω Χίο και μέχρι πριν λίγο καιρό το δημόσιο νοσοκομείο ήταν πολύ καλύτερο σε εγκαταστάσεις και προσωπικό από το ιδιωτικό που υπάρχει εδώ! Και όταν γεννάς παίρνουν τηλέφωνο οι μαίες το γιατρό σου και σε ξεγεννάει εκείνος!Εγώ μάλλιστα που γέννησα με καισσαρική ήταν παρόντες και οι 3(!) γιατροί του νοσοκομείου!!!!! Φέτος το καλοκαίρι το ιδιωτικό μεταφέρθηκε σε καινούργιο super lux κτήριο,πιο ωραίο κι απ το Ιασώ,αλλά πάλι δε δελεάστηκα να πάω!Να σημειώσω οτι είμαι πολύ σπάταλη!!!! Απλά πιστεύω οτι όπου και να πας,αν δεν πέσεις σε καλό γιατρό....την έβαψες!!!!!

mpougatsoula24 έγραψε: Θα συμφωνήσω κι εγώ μαζί σου!!! Σιγά το νοσοκομείο!(sorry,αλλά είναι η γνώμη μου!) Πήγα για το Α΄ επιπέδου και έφυγα με τις χειρότερες εντυπώσεις! Αφήστε που σε μια γνωστή μου είπαν οτι το παιδί της έχει σύνδρομο down και να το ρήξει!Ευτυχώς εκείνη το κράτησε(είχε και πρόσφατα μία αποβολή,οπότε το πήρε πεισματικά)και το παιδάκι γεννήθηκε μία χαρά!

molly έγραψε: