Φαφαουλι

LaLa έγραψε: Νιώθεις εξωγήινη; Σοβαρά; Πρέπει να είσαι πολύ ξεχωριστό άτομο τότε! Σ'ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια! Φιλιά!

hope_89 έγραψε: To ξέρω και δεν σε αμφισβητώ καθόλου. Απλα σε βλέπω αγχωμένη και δεν το θέλω...Αν έχετε αυτό στο μυαλό σας σίγουρα θα το καταφέρετε, απλά μην παρασύρεστε από ότι θεωρείται σωστό χωρίς να είναι. Δείξτε επιμονή και υπομονή. Τα αποτελέσματα από την προσπάθεια και την κούρασή σας δεν είναι δυνατόν να εμφανιστούν από τώρα, είναι πάρα πολύ νωρίς. Μην απογοητεύεστε με τίποτα. Χαμόγελο, την οικογενειά σας και θα έρθει η μέρα που θα είσαστε τόσο υπερήφανοι για τον εαυτό σας και το παιδί σας που τίποτα δε θα φαίνεται πιο πολύτιμο στον κόσμο όλο. Φιλιά - πρέπει να πάω στη δουλειά!

Minnie_2 έγραψε: Γλυκιά μου,ειλικρινά τι να πω...Δεν μπορώ καν να φανταστώ πως νιώθεις...Η άποψη μου είναι καθαρή και απόλυτη αλλά δεν θα μπω σε καμία περίπτωση στη διαδικασία να στην πω, είναι τόσο δύσκολη περίπτωση που ότι και να πω θα είναι λάθος. Το μόνο που θα ήθελα μέσα να σου πω είναι ότι κάθε γυναίκα που μένει έγκυος είτε το ήθελε είτε όχι, έχει ένα μοναδικό δικαίωμα να αποφασίζει το αν θα κρατήσει αυτό το θαύμα που λες και εσύ. ΜΟΝΟ αυτή. Όποια απόφαση και αν πάρεις το βάρος θα βαρένει μόνο τις δικές σου πλάτες, έστω συναισθηματικά-ψυχολογικά. Γι' αυτό μην αφήσεις κανέναν να σε επηρεάσει. Όταν περάσουν τα χρόνια και έχεις να απολογηθείς στον εαυτό σου γιατί γέννησες ή έριξες αυτά τα δυο παιδιά, τον μόνο τελικά που θα ευχαριστείς ή θα μισείς θα είναι ο εαυτός σου και κανένας άλλος δεν θα παίζει ρόλο πια. Θα σου ζητήσω κάτι πολύ δύσκολο αυτή τη στιγμή, να σταθείς στα πόδια σου. Σκέψου όσο πιο ήρεμα μπορείς, βγάλε τα πάντα από το μυαλό σου, επιχειρηματολόγησε και πάρε μια απόφαση που να μπορείς να τη στηρίξεις και στο μυαλό σου και στην καρδιά σου. Μακάρι να μπορούσα να σε βοηθήσω πραγματικά και ουσιαστικά. Ό,τι και να χρειαστείς, ακόμα και μια απλή παρέα, στείλε μου. Σου στέλνω μέσα από την καρδιά μου δύναμη και κουράγιο. Είσαι πολύ γενναία γυναίκα.!

καντινου έγραψε: Όχι, όχι σου ζητώ συγνώμη. Παθιάζομαι με όσα λέω, είμαι κάπως απόλυτη σε πολλά από αυτά και ξεχνάω και που απευθύνομαι μιας και δεν έχουμε άμεση επαφή. Να ξέρεις ότι σέβομαι πολύ όλους τους γονείς και όλες τις απόψεις και πιστεύω πραγματικά ότι το σωστό το ξέρει ο γονιός και μόνο. Αυτά...

hope_89 έγραψε: Αν θες άκουσε τη γνώμη μου...Βομβαρδιζόμαστε από ένα σωρό αντιπαιδαγωγικές μεθόδους. Αυτή η εκπομπή προσωπικά με σοκάρει. Κοίταξε, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις είναι να ηρεμήσεις. Σκέψου τι αρχές θες να περάσεις στο παιδί σου, τι θες να μάθει από εσένα, πως θεωρείς εσύ σωστή μια συμπεριφορά και μετά υιοθετησέ την. Μέσα από το δικό σου παράδειγμα, που θέλω να ελπίζω ότι θα συμπίπτει και με των υπόλοιπων κοντινών προσώπων, το παιδί θα απορροφήσει συμπεριφορές. Από εκεί και πέρα κανείς δεν μπορεί να σου πει τι είναι σωστό και τι όχι, μόνο εσύ ξέρεις γιατί μπορεί να οδηγήθηκε στο να χτυπηθεί για μια σοκολάτα, τι προηγήθηκε ίσως. Τι είναι σωστό και τι όχι το ξέρει μόνο ένας γονιός, μόνο για το δικό του παιδί. Αν αύριο γυρίσει το παιδί σου και σου πει 'μαμά γιατί έκανες αυτό;' δεν θα μπορείς να του απαντήσεις γιατί έτσι είδα στην εκπομπή, σωστά; Πίστεψε στον εαυτό σου, ακόμα και λάθη να κάνεις καμία μητέρα και κανένας άνθρωπος δεν είναι τέλειος. Πάτησε στα πόδια σου, χρησιμοποίησε την κριτική σου ικανότητα και πάρε εσύ αποφάσεις για το παιδί σου. Ο κάθε άνθρωπος σκέφτεται διαφορετικά, ακόμα και αυτά που λέμε εδώ γνώμες είναι και τίποτα παραπάνω. Για εμένα, που είμαι ένα πολύ αγχώδη άτομο, το παν σε όλες τις παριστάσεις, είναι η ψυχραιμία. Και αν θες τη γνώμη μου και σε κάτι τελευταίο, μπορείς να ακούς τα πάντα σε ότι αφορά το παιδί σου, αλλά όχι και να τα υπακούς. Όπως δεν αφήνεις κανέναν να μπει ανάμεσα σε εσένα και τον συζυγό σου ή τη φίλη σου γιατί έχετε μια διαπροσωπική σχέση που αφορά εσάς τους δυο, έτσι μην αφήνεις κανέναν να μπαίνει ανάμεσα σε εσένα και το παιδί σου. Ο μόνος που έχει το δικαιωμα να παρέμβει είναι ο πατέρας του και για αυτό θα πρέπει να συζητάτε πολυ μεταξύ σας και να ακολουθείτε κοινή γραμμή. Μη μου αγχώνεσαι καλά;

Βανια έγραψε: Ένα από τα μειονεκτήματα μου σαν άτομο είναι ότι είμαι υστερική με την καθαριότητα (δεν υποννοώ ότι είστε και εσείς), γι' αυτό το λόγο και είμαι συνέχεια μέσα στα νεύρα όταν το σπίτι είναι άνω κάτω. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι καταλβαίνω. Τόσες δουλειές να τρέχουν και ένα παιδί να πετάει παντού παιχνίδια, 'πότε θα προλάβω να μαζέψω, θα έρθουν και επισκέψεις'...Χαλαρώστε! Τα παιδιά σε μικρή ηλικία δεν έχουν καν την αίσθηση της τάξης. Όπως και επίσης δεν έχουν τόσο ανεπτυγμένη μνήμη για να θυμούνται ότι κάθε φορά που παίζουμε, μετά πρέπει να μαζεύουμε. Όσο και να σας φαίνεται απίστευτο ξεχνάνε ακόμα και μετά από πολύ λίγη ώρα. Η σωστή λύση είναι αυτό που σας πρότεινε και η καντινού, βοηθήστε την να μαζέψει τα παιχνίδια, ακόμα και αν τελικά τα μαζέψετε όλα μόνη σας. Είστε κουρασμένη, το καταλαβαίνω, δεν πρόκειται να μάθει όμως διαφορετικά. Αυτή τη στιγμή δεν έχει την ωριμότητα να το σκεφτεί ή να το κάνει από μόνο του, μόνο με ένα επαναλαμβανόμενο πρότυπο και υπομονή εκ μέρους σας θα καταφέρετε κάτι μελλοντικά. Από εκεί και πέρα πάρ'τε απόφαση ότι έτσι θα είναι η κατάσταση για κάμποσο καιρό ακόμα. 'Ετσι και εσείς θα ηρεμήσετε και θα αποφύγετε τις τοιμωρίες και τις πράξεις βίας. Δείξτε λίγο υπομονή, ένα ακατάστατο σπίτι είναι ένα τίμημα που μπορείτε να αντέξετε, προκειμένου το παιδι σας και εσείς να βγείτε κερδισμένοι μελλοντικά. Καλό κουράγιο.

ΜΠΕΜΠΟΥΛΗΣ έγραψε: Αχ,αχ,αχ.....Αν είναι η εκπομπή που φαντάζομαι σε παρακαλώ σταμάτα να την παρακολουθείς. Είναι ό,τι πιο αντιπαιδαγωγικό έχω δει. Κοίταξε να δεις τα παιδιά είναι πολύ εγωκετρικά γιατί έτσι είναι η φύση τους, όχι γιατί είναι κακομαθημένα ή στραβόξυλα. Με το να επιβαλόμαστε σε αυτά με τόσο λάθος τρόπους πόσο μπορεί να ωφελήσει; Ακόμα και αν μπορείς να ελένξεις ένα παιδί 3ετών με τέτοιους τρόπους, πως θα ελένξεις έναν έφηβο που θα του έχεις φερθεί έτσι σαν παιδι; Σε καμία περίπτωση! Τώρα βάζουμε τα θεμέλια για σχέσεις ασφάλειας, εμπιστοσύνης, τώρα θα μάθουν τα παιδιά να μιλάνε με τους γονείς. Αυτή η εκπομπή σου εγγυόμαι δεν θα βοηθήσει σε τίποτα.

toniantoni έγραψε: Καλημερούδια! Τον τελευταίο καιρό με απασχολεί πολύ το θέμα 'ανασφάλεια', σε γενικές γραμμές...Τα πρότυπα της κοινωνίας, το πόσο επηρεαζόμαστε από αυτά, το ότι κανείς δε νιώθει καλά με τον εαυτό του και ένα σωρό άλλα. Παρόλ' αυτά δεν νομίζω ότι το πρόβλημά σας είναι ανασφάλειες. Κατά τη γνώμη μου, δώστε λίγο χρόνο στον εαυτό σας. Ίσως μια βόλτα με μια φίλη, ένα σαββατοκύριακο μόνο με τον συζυγό σας, έναν περίπατο έστω. Ελάχιστο χρόνο να αισθανθείτε ότι υπάρχετε, ότι δεν είστε μόνο εργαζόμενη, μητέρα, σύζυγος, αλλά και γυναίκα.Οτι υπάρχετε. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει ή να σκεφτεί τι θέλετε αν δεν το σκεφτείτε εσείς πρώτη για τον εαυτό σας και να το ζητήσετε. Όταν βρείτε τον εαυτό σας χαμένο μέσα σε υποχρεώσεις και άγχος, τότε σκεφτείτε τις προτεραιότητες σας και κινηθείτε σύμφωνα με αυτές. Πως θα μπορούσατε να τα φέρνετε όλα εις πέρας, ειδικά όταν νιώθετε τόσο άσχημα για τον εαυτό σας; Προσπαθήστε να βελτιώσετε την κατάσταση, διαφορετικά θα διαιωνίζεται και ποιός ξέρει ποια αποτελέσματα θα φέρει.Και κάτι τελευταίο, σαν πιτσιρίκα που είμαι μου κακοφάνηκε ότι σας έχει κουράσει ο άντρας σας(ζητώ εκ των προτέρων συγνώμη αν σας ενοχλεί αυτό το σχολιό μου). Μπορεί επειδή δεν έχω την εμπειρία του γάμου. Αλλά είναι ο άντρας που αγαπήσατε, ο πατέρας των παιδιών σας, μήπως θα έπρεπε να φροντίσετε τη σχέση σας για να μπορέσετε και να τη διατηρήσετε στο πέρασμα του χρόνου;

bibibo έγραψε: Αυτό που θα ήθελα πολύ να τονίσω από την πλευρά μου είναι ότι πάνω απ'όλα δεν θα πρέπει να κατηγορείτε τον εαυτό σας και να θεωρείτε ότι είστε κακή μητέρα, γιατί αυτό νιώθω μέσα από τα λόγια σας. Διορθώστε με αν κάνω λάθος. Βλεπω ανασφάλεια που ίσως να είναι λογική, αλλά όχι απαραίτητη. Όσο πιο ταραγμένη σας βλέπει το παιδί, τόσο πιο ταραγμένο νιώθει και εκείνο. Αν σας νιώθει ότι δεν μπορείτε να αντιμετωπίσετε μια κατάσταση και να ελένξετε τα συναισθήματά σας, θα δυσκολευτεί και το ίδιο. Και νομίζω ότι αυτό θα γίνει περισσότερο υποσυνείδητα, τα παιδιά έχουν σπουδαία διαίσθηση. Εγώ αυτό που θα προτείνω είναι να δώσετε λίγο χρόνο στον εαυτό σας. Τώρα θα μου πεις 'που θα βρω λίγο χρόνο; Είμαι μητέρα, έχω ένα σωρό υποχρεώσεις, η ζωή τρέχει και εμένα δεν μου φτάνει το 24ώρο ούτε για να βήξω'. Καταλαβάινω. Απλά νομίζω ότι πρέπει να μείνετε έστω μια ώρα μόνη σας, να σκεφτείτε εσείς για τον εαυτό σας και για το παιδί σας τη γραμμή που πρέπει ή θέλετε να ακολουθήσετε. Αν σας μπερδεύουν οι διαφορετικές απόψεις που ακούτε κλείστε για λίγο τα αυτιά σας και ακούστε το παιδί σας, εκεί θα βρείτε τη λύση. Σας παρακαλώ ηρεμήστε, με μπερδεμένο μυαλό δεν λύνεται τίποτα, πόσο μάλλον όταν έχεις να αντιμετωπίσεις ένα παιδι 2,5 ετών. Θα διαφωνήσω λίγο με την ιδέα για το εβδομαδιαίο πρόγραμμα. Θα ήταν ανώφελο νομίζω όταν υπάρχει ένα πρόβλημα που σας αγχώνει τόσο. Άλλωστε με όλα αυτά που συμβαίνουν μάλλον πρέπει να δείξετε ευελιξία και διαλλακτικότητα στις κινήσεις σας. Σας στέλνω τις ευχές μου για να βρείτε τη δύναμη και τη ψυχραιμία να νιώσετε καλά και όλα θα φτιάξουν. Μη ξεχνάμε ότι όλα αυτά είναι φυσιολογικά και τα περνάνε όόόόλα τα παιδιά. Ένα χαμόγελο τώρα; :silly:

bibibo έγραψε: Καλημέρα! Θέλω να ελπίζω ότι τα πράγματα έχουν ήδη ηρεμήσει με την κορούλα σας. Συμφωνώ με τα περισσότερα σχόλια που έχουν γίνει. Τα παιδιά από τη στιγμή που συνειδητοποιούν ότι είναι μια ξεχωριστή υπόσταση και προσωπικότητα, αρχίζουν να έχουν ένα σωρό συμπεριφορές που φέρνουν τους γονείς σε δύσκολη θέση και το κάνουν μόνο και μόνο για να εδραιώσουν την ανεξαρτησία τους. Είναι μια φάση που περνούν όλα τα παιδιά, όπως και αυτή στην ηλικία των τεσσάρων χρόνων που αρχίζουν να βρίζουν ή να 'κλέβουν' από τη τσάντα της μαμάς. Το λάθος δεν πέφτει σε καμία περίπτωση επάνω σας. Απλά θα πρέπει όπως σας έχουν ήδη προτείνει να δείξετε υπομονή και να μην τρελένεστε όταν αρχίζουν τα ξεσπάσματα. Αφήστε της λίγο χρόνο και χώρο να ηρεμήσει, διαφορετικά αν είσαστε από πάνω της συνέχεια θα χρησιμοποιεί αυτήν την αντίδραση για να σας εκμεταλλευτεί κάθε φορά που θέλει κάτι. Κατα τ'άλλα, είμαι αντίθετη με την τοιμωρία και τη στέρηση. Μπορείτε να την επιβραβεύετε όταν είναι ήρεμη, αλλά όχι να την τοιμωρείτε όταν δεν είναι. Αν χρειάζονται κάτι τα παιδιά είναι η αγάπη και η προσοχή των γονιών τους και θα την επιζητήσουν με οποιοδήποτε τρόπο. Μπορείτε, επίσης, να της εξηγήσετε ότι αυτό που νιώθει είναι θυμός και καθε φορά που θα νιώθει έτσι θα πρέπει να βρίσκει τρόπους να ηρεμεί. Βοηθήστε την να εξωτερικεύσει τα όσα νιώθει. Να μάθει να εκφράζει τα συναισθήματά της, να ξέρει τι νιώθει. Θα την ωφελήσει πολύ σε όλη της τη ζωή και θα μάθει και να συζητάει μαζί σας.

καντινου έγραψε: Καταλαβαίνω...Μπορεί να μην έχω δικά μου παιδιά, αλλά έχω αρκετά ανίψια και συναναστρέφομαι και με πολλά άλλα παιδιά, τόσο σε παιδικούς, όσο και από γνωστούς και έχω δει τη γλύκα. Τα λόγια μου ίσως να φαίνονται λίγο 'τα ξέρω όλα' αλλά καμια σχέση...Μάλλον εγώ θα μάθω από εσάς. Χαίρομαι που το κοριτσάκι σου αντιμετωπίζει τόσο καλά το θέμα.

καντινου έγραψε: Καλημέρα Ελένη! Αλήθεια; Με τι ασχολείσαι δηλαδή; Απ'οτι είδα σε προβληματίζει πολύ το θέμα της τουαλέτας,ε; Ελπίζω να σε βοηθήσω έστω και λίγο με όσα σου πρότεινα. Ελπίζω να συγχωρείς τον τόνο μου αν γίνεται λίγο προστακτικός μερικές φορές. Είναι η πρώτη φορά που γίνομαι μέλος σε κάποιο φορουμ και είμαι λίγο τρακαρισμένη ακόμα. Να χαίρεσαι τις κορούλες σου.!

καντινου έγραψε: ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ.! ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΑΣ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ ΣΑΣ. ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΣΑΣ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΤΗΝ ΚΟΡΟΥΛΑ ΣΑΣ. ΣΑΦΩΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΤΕ ΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΟΥΑΛΕΤΑ, ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΤΟ ΓΙΟ-ΓΙΟ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ, ΝΑ ΤΗ ΒΑΛΕΤΕ ΝΑ ΚΑΘΗΣΕΙ ΕΚΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΗΘΙΣΕΙ, ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ ΚΙΟΛΑΣ. ΤΟ ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΑΡΧΙΖΕΙ ΝΑ ΑΠΟΧΩΡΙΖΕΤΑΙ ΤΗΝ ΠΑΝΑ ΟΤΑΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ. ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ, ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΠΙΕΖΕΤΕ, ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΤΕ ΕΙΝΑΙ ΑΓΧΟΣ, ΕΚΝΕΥΡΙΣΜΟ. ΑΣ ΜΗ ΞΕΧΝΑΜΕ ΟΤΙ Η ΠΑΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΕΝΑ ΕΙΔΟΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΟΣΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ ΠΑΙΔΙ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΣΤΗ ΄ΜΕΓΑΛΗ΄ ΑΡΚΕΤΟ ΑΓΧΟΣ, ΩΣΤΕ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΝΑ ΜΗ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΚΟΨΕΙ ΤΗΝ ΠΑΝΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ ΣΕ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΜΙΚΡΟΤΕΡΗ, ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΠΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΣΟ ΠΡΟΟΔΟ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ. ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ, ΜΗΝ ΤΗΝ ΠΙΕΖΕΤΕ. ΟΤΑΝ ΑΙΣΘΑΝΘΕΙ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΗ ΕΤΟΙΜΗ, ΝΑ ΤΗΣ ΘΥΜΙΖΕΤΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΟΤΙ ΟΤΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΤΟΥΑΛΕΤΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΑΣ ΤΟ ΠΕΙ. ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΘΑ ΤΟ ΞΕΧΝΑΕΙ. ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗ ΣΥΓΚΡΙΝΕΤΕ ΜΕ ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΦΟΡΟΥΝ ΠΑΝΑ Η ΝΑ ΤΗΝ ΚΟΡΟΙΔΕΥΕΤΕ/ΜΑΛΩΝΕΤΕ ΟΤΑΝ ΛΕΡΩΝΕΤΑΙ. ΦΥΣΙΚΑ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΘΑ ΤΗΣ ΦΟΡΑΤΕ ΠΑΝΑ, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΣΤΕΓΝΗ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ. ΜΕΤΑ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΣ ΤΗΝ ΦΟΡΕΣΕΤΕ ΚΑΙ ΤΗ ΝΥΧΤΑ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ. ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΞΕΧΝΑΤΕ ΝΑ ΤΗΝ ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΕΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΕΝΘΑΡΡΥΝΕΤΕ. ΑΠΟΦΥΓΕΤΕ, ΚΑΘΕ ΤΟΙΜΩΡΙΑ Η ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ ΟΤΑΝ ΛΕΡΩΝΕΤΑΙ. ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ. ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ.!!!!

mwro έγραψε: ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΕΣ.! ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ.! ΤΟ ΠΑΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΨΥΧΡΑΙΜΗ ΚΑΙ ΗΡΕΜΗ.Η ΞΑΔΕΛΦΗ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΟΥ ΕΝΩ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΛΛΑΒΕΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΤΟ ΕΜΒΡΥΟ. ΕΚΑΝΕ ΚΑΙ ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΑΠΕΒΑΛΕ. ΤΕΛΙΚΑ ΟΤΑΝ ΠΗΡΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΙΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΗΡΕΜΗΣΕΙ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΕΓΚΥΟΣ, ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΓΕΝΗΗΣΕΙ ΕΝΑΝ ΚΟΥΚΛΟ.! ΤΩΡΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ.! ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΕΧΕΙΣ ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΑΛΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΣΥ.! ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ.!

ΜΠΕΜΠΟΥΛΗΣ έγραψε: ΑΥΤΗ Η ΦΑΤΣΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΠΕΜΠΟΥΛΗΣ ΣΟΥ; ΕΙΝΑΙ ΓΛΥΚΑΣ, ΤΡΕΛΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ.! ΝΑ ΤΟΝ ΧΑΙΡΕΣΑΙ.!

rose25 έγραψε: ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑΣ...Σ΄ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΜΑ.!

ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΠΟΛΥ ΣΥΝΤΟΜΑ ΘΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΕΝΑ (ΚΑΙ ΔΥΟ, ΚΑΙ ΤΡΙΑ, ΚΑΙ ΟΣΑ ΘΕΣ) ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ(Α) ΝΑ ΜΑΣ ΑΦΗΓΕΙΣΑΙ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΣ.!

ΟΙ ΓΝΩΣΕΙΣ ΜΟΥ ΣΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΣΑΣ.! ΕΛΠΙΖΩ ΣΥΝΤΟΜΑ ΝΑ ΜΑΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΣΥΝΤΟΜΑ ΧΑΡΜΟΣΥΝΑ ΝΕΑ.!

ΝΑ ΤΗ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΤΗΝ ΠΡΙΓΚΙΠΕΣΣΑ ΣΟΥ, ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΟΧΗ.!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΟΥ ΛΟΓΙΑ...ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ, ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟΥΛΗ, Ε; ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΕ ΕΧΕΙ ΤΡΕΛΑΝΕΙ ΜΕ ΤΑ ΝΑΖΙΑ ΤΟΥ!

ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΟ ΠΛΑΣΜΑΤΑΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ.! ΝΑ ΤΟ ΧΑΙΡΕΣΑΙ.! ΠΟΣΟ ΕΤΩΝ ΕΙΝΑΙ; ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΣΩΔΟΡΙΣΜΑ.! ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΒΑΣΙΣΤΕΙΣ ΕΠΑΝΩ ΜΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΜΕΑ 'ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ', ΕΥΤΥΧΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΙΟΛΑΣ ΕΞΑΜΗΝΟ ΕΧΟΥΜΕ ΒΓΕΙ ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΝΟΥΜΕ ΣΕ ΠΑΙΔΙΚΟΥΣ ΣΤΑΘΜΟΥΣ, ΑΠΟ ΔΥΟ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΞΑΜΗΝΟ, ΣΕ ΟΠΟΙΑ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΣ...ΣΕ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ,ΟΙ ΘΕΩΡΗΤΙΚΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ...ΟΙ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΝ.!

Ονομάζομαι Μαρία και είμαι νέο μέλος. Κατ' αρχήν οφείλω να ομολογήσω ότι δεν είμαι μανούλα. Σπουδάζω στο ΤΕΙ Βρεφονηπιοκομίας και το μεγαλύτερο μου πάθος είναι τα μωρά και τα παιδιά. Αν έχω καταλάβει κάτι κατά τη διάρκεια των σπουδών μου αυτό είναι ότι οι μεγαλύτεροι παιδαγωγοί είναι οι γονείς και για αυτόν ακριβώς το λόγο θα έπρεπε να τους παρέχεται η δυνατότητα να αποκτήσουν την κατάλληλη παιδεία για να μεγαλώσουν σωστά τα παιδιά τους. Νιώθω μεγάλη ανάγκη να επικοινωνήσω μαζί σας για να ανταλλάξουμε γνώμες και απόψεις, εμπειρίες και γνώσεις. Ελπίζω να τα πούμε σύντομα και πιο προσωπικά... Φιλιά στα μωράκια σας!

Καλησπέρα! Ειλικρινά, δεν χρειάζεται να ανησυχήτε καθόλου! Τα παιδιά έχουν φόβους από την πρώτη στιγμή που γεννιούνται (τους λεγόμενους ενστικτώδης), αλλά και αποκτούν και κάποιους άλλου στην πορεία (τους επίκτητους). Οι δυνατοί θόρυβοι, όπως και οι εναλλαγές φωτός ή θερμότητας, είναι ενστικτώδεις φόβοι και τους παρουσιάζουν όλα τα παιδιά. Εκ μέρους σας θέλει πολύ υπομονή και κατανόηση. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να κοροιδεύετε ή να συγκρίνετε με άλλα παιδιά, που δεν παρουσιάζουν ανάλογους φόβους. Να το ενημερώνετε πάντα πριν ανοίξετε κάποια συσκευή που κάνει θόρυβο για να μην τρομάζει, να του εξηγήσετε ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να φοβάται και πάνω από όλα να προσπαθείτε να μην το φέρνετε επαφή με οποιοδήποτε φόβο και αν παρουσιάσει. Κάθε πίεση που μπορεί να ασκήσετε σε αυτό το θέμα, τόσο αντίδραση θα βρίσκετε. Δεν πιστεύω ότι οφείλετε σε ζηλια, αλλά ακόμα και αν είναι να έχετε στα υπόψη σας ότι είναι απόλυτα φυσιολογικό και ότι από μερικούς ειδικούς θεωρείται ψυχολογικό πρόβλημα η απουσία ζήλιας.

Καλησπέρα! Φαντάζομαι ότι η απάντηση στο δίλημμα έχει παρθεί, γι' αυτό και ήθελα να σχολιάσω κάτι άλλο. Παρατήρησα οτι σας απασχολεί πολύ η προσκόλληση της μικρής στη μανούλα της! Είναι κάτι λογικό, στο εξής θα γίνεται όλο και εντονότερο και θα αρχίσει, επίσης, να φοβάται τους ξένους ή να αποφεύγει και οικεία πρόσωπα. Αυτό δεν θα πρέπει να σας επηρεάσει σε καμία απόφαση και αν πάρετε σε σχέση με το παιδί σας. Είναι μια φυσιολογική συναισθηματική αντίδραση που παρουσιάζουν όλα τα παιδιά, σε αυτήν την ηλικία και μέχρι τους 18μήνες ζωής. Μην το αφήσετε να σας παρασύρει. Να ενημερώνετε το παιδί σας σε κάθε περίπτωση που επρόκειτο να απομακρυνθείτε από αυτό, να επιστρέφετε πάντα την ώρα που του έχετε υποσχεθεί και να έχετε υπομονή. Πάντα πριν φύγετε να του αφιερώνετε χρόνο για να λέτε το αγαπημένο του τραγούδι ή ή να κάνετε οτιδήποτε άλλο του αρέσει και να μη το αφήνετε ποτέ μόνο με άτομα που δεν έχει ξανα δεί ποτέ. Ακόμα και όταν έρθει η στιγμή να πάτε στο παιδικό σταθμό, το άγχος του αποχωρισμού θα είναι μεγάλο και εσείς θα πρέπει να δείξετε μεγάλη υπομονή, σταθερότητα στις αποφάσείς σας και παράλληλα τρυφερότητα. Το παν είναι σχέσεις χτισμένες πάνω σε εμπιστοσύνη και ασφάλεια. Ελπίζω να πήρατε την κατάλληλη απόφαση για το μωρό σας.

Καλησπέρα! Νομίζω ότι το πρόβλημα αυτό δεν είναι τόσο σοβαρό ώστε να αγχώνεστε τόσο. Σύμφωνα με γιατρούς αλλά και σχετικά βιβλία που έχω διαβάσει τα μωρά έχουν την ικανότητα να παίρνουν όση τροφή χρρειάζονται και μάλιστα κάνοντας μια ισορροπημένη διατροφή. Καμία σχέση δηλαδή με τους ενήλικες. Εαν δεν επιθυμεί να φάει φρουτόκρεμα ή κάτι άλλο τέλος πάντων, μην την πιέζετε, το μόνο που θα καταφέρετε είναι ένα σωρό αρνητικές συνέπειες που θα σας ταλαιπωρούν συνέχεια. Μπορείτε να ρωτήσετε τον γιατρό σας για εναλλακτικές λύσεις και να τις προσφέρετε τα θρεπτικά συστατικά της φρουτόκρεμας με κάποιο άλλο τρόπο. Στο θέμα 'φαγητό' είναι πολύ σημαντική η ευελιξία και ο σεβασμός στις προτιμήσεις του μωρού. Σε καμία περίπτωση δεν χρειάζεται μα νιώθετε άσχημα και να το πέρνετε προσωπικά. Όλα τα παιδιά παρουσιάζουν ανάλογες συμπεριφορές κάποια στιγμή, αλλά κανείς δεν κατηγόρησε τη μητέρα τους. Τέλος, σε αυτές τις ηλικίες τα οπιαδήποτε προβλήματα μπορούν να παρουσιαστούν (παχυσαρκία, ανορεξία), οφείλονται καθαρά στις διατροφικές συνήθειες που οι γονείς καθορίζουν για το παιδί, καθώς επίσης και σε ψυχολογικά αίτια. Εάν, λοιπόν, εμπιστευτείτε το μωρό σας για τη διατροφή του και του παρέχεται τη συναισθηματική ασφάλεια που έχει ανάγκη, όλα θα φτιάξουν πολύ σύντομα.