eleftheria_mitrou

Καλησπέρα, μέλος του forum κι εγώ αλλά όχι πολύ τακτικό, θέλω τη στήριξή σας στο εξής; Προσπαθούμε εδώ και 7 μήνες, ανεπιτυχώς. Είμαι 30 ετών, ο άντρας μου 36. Έχω σταθερό κύκλο 28 ημερών, χωρίς γυναικολογικά προβλήματα, με ωορρηξία στη μέση του κύκλου μου κάθε μήνα (το έχω τσεκάρει και με το γιατρό μου). Κάναμε και σπερμοδιάγραμμα, όλα πολύ καλά (ποσότητα, κινητικότητα). Δεν έχουμε προχωρήσει ακόμα σε πιο λεπτομερείς εξετάσεις σε μένα αλλά σκέφτομαι ότι ίσως ακόμα είναι νωρίς. Έχω αγχωθεί πια πολύ (από την αρχή βέβαια ήμουν αγχωμένη) και ξέρω πως δεν είναι καλό αλλά πιστέψτε με από τότε που προσπαθώ έχουν συλλάβει τουλάχιστον 5 φίλες και γνωστές και όλες στον 1ο, 2ο ή το πολύ 3ο μήνα προσπαθειών, οπότε πώς να μην σκέφτομαι ότι κάτι δεν πάει καλά! (είμαι και φύσει απαισιόδοξη η αλήθεια είναι!) Θέλω τα μηνύματα όσων τα κατάφεραν φυσιολογικά και χωρίς να υπάρχουν προβλήματα προσπαθώντας πάνω από 7 μήνες μέχρι και πάνω από 1 χρόνο... γιατί έχω αρχίσει να πιστεύω ότι όσοι προσπαθούν πάνω από 6 μήνες μάλλον κάποιο πρόβλημα υπάρχει και αργά ή γρήγορα καταλήγουν σε μεθόδους τεχνητής γονιμοποίησης. Σας παρακαλώ όσες έχετε αυτή την εμπειρία και τα καταφέρατε μετά από πολύμηνη προσπάθεια, χωρίς να υπάρχει πρόβλημα, στείλτε μου τα μηνύματά σας... θα μου δώσουν πολύ δύναμη! Σας ευχαριστώ! Εύχομαι σε όλες αυτό που επιθυμούν το συντομότερο και ΥΓΕΙΑ! Φιλιά!

Γεια σου Pepita! Κι εγώ στον 6ο μήνα προσπαθειών είμαι και πραγματικά σε καταλαβαίνω απόλυτα... Δεν πιστεύω ότι είναι δυνατό να μην το σκέφτεσαι, να μην το έχεις στο μυαλό σου, να μην ελπίζεις... αλλά δυστυχώς αυτό φέρνει και το άγχος... είναι όμως στ' αλήθεια το άγχος τόσο ανασταλτικός παράγοντας ή απλά ακόμα δεν ήρθε η σωστή στιμή για εμάς;; Πάντως σκέφτομαι, αν μου έρθει η περίοδος την άλλη εβδομάδα, από τον Αύγουστο να αρχίσω πάλι να μετράω από την αρχή, μήπως αυτό με ξεαγχώσει λίγο!

Καλησπέρα σε όλες! Είμαι κι εγώ μία από τις πολύ αγχωμένες, που το σκέφτομαι συνέχεια, καμιά φορά μου γίνεται εμμονή... Περιμένω περίοδο την επόμενη εβδομάδα και συνέχεια πιάνω το στήθος μου να δω αν πονάει, αναρωτιέμαι μήπως τα πονάκια που έχω είναι ένδειξη εγκυμοσύνης και τα γνωστά.... Προσπαθώ να σκέφτομαι λογικά, να πείσω τον εαυτό μου ότι το άγχος μόνο κακό κάνει, αλλά όπως όλες ξέρετε πολύ καλά αυτό είναι το πιο δύσκολο κομμάτι της διαδικασίας. Χαίρομαι που υπάρχει αυτό το forum γιατί πραγματικά εδώ υπάρχουν γυναίκες που καταλαβαίνουν απόλυτα η μία την άλλη... αλλιώς με ποιον να το συζητήσεις και ποιος να σε καταλάβει... όταν είσαι έξω από το χορό όλα είναι εύκολα... Τέλος πάντων, θα έρθει σε όλες το πολυπόθητο, αργά ή γρήγορα, είμαι σίγουρη ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΟΛΥ! Σας φιλώ!!

Καλημέρα σε όλες, μάλλον θα πρέπει να ξανασυστηθώ γιατί από τότε που έγινα μέλος, χάθηκα από το forum λόγω δουλειάς και μετακόμισης... Είμαι λοιπόν η Ελευθερία και είμαι 30 χρονών. Αυτός είναι ο 6ος μήνας των προσπαθειών μας και(δεν) περιμένω περίοδο στις 22 Ιουλίου. Έχω σταθερό κύκλο 28 ημερών, ήρθαμε σε επαφή όλες τις γόνιμες μέρες, από τη 13 έως τη 16 καθημερινά και τακτικά. Από την Κυριακή έχει αρχίσει να πρήζεται το στήθος μου και έχω πονάκια χαμηλά στην κοιλιά, αλλά η αλήθεια είναι ότι τα συμπτώματα αυτά έχω και όταν περιμένω περίοδο (άλλες φορές πιο έντονα, άλλες πιο ήπια). Έχω κουραστεί πολύ να προσπαθώ να μαντέψω τα συμπτώματα... Νιώθω πάλι απογοητευμένη και δυστυχώς δεν είμαι αισιόδοξη. Αυτό το μήνα έλεγα στον εαυτό μου ότι είναι ο μήνας μας, αλλά φοβάμαι πως δεν θα είναι. Τον Ιούνιο είχα πάει και στο γυναικολόγο μου να ελέγξω την ωορρηξία και όπως φανταζόμουν όλα ήταν φυσιολογικά αλλά ούτε τότε έγινε... Έχω και πονοκέφαλο, σαν να μου σφίγγουν το κεφάλι, αλλά κι αυτό σύμπτωμα περιόδου δεν είναι??? Δώστε μου λίγη αισιοδοξία γιατί καμιά φορά νομίζω ότι φρικάρω.... Πιστεύω ότι μπορεί να είμαι έγκυος, αλλά δεν θέλω να το σκέφτομαι πολύ για να μην απογοητευτώ πάλι... Ανυπομονώ πολύ... αν κάνω ένα τεστ την Κυριακή (26η μέρα του κύκλου μου) θα είναι λέτε πολύ νωρίς? Συγνώμη για το μεγάλο, κουραστικό και ίσως άσχετο με το θέμα post αλλά πραγματικά χρειάζομαι τη βοήθειά σας....

Νέλλυ μου, να χαίρεστε την κούκλα σας και να μην αφήσετε ποτέ κανέναν να μπει ανάμεσά σας. Εσείς οι τρεις είστε τώρα οικογένεια και πρέπει να είστε δεμένοι και αγαπημένοι. Μην αφήσεις κανένα να σου χαλάσει την ευτυχία! Πολλά φιλιά καλή μου και φιλιά στη μπέμπα σου!

Γεια σου! Είμαι η Ελευθερία, 30 ετών, είμαι στην προσπάθεια εδώ και 4 μήνες και χαίρομαι πολύ όταν ακούω ότι τελικά, παρά τις όποιες ταλαιπωρίες και δυσκολίες μπορεί να συναντήσει κάποιος, το δώρο αυτό της μητρότητας έρχεται! Να είσαι καλά και να έχεις υγεία εσύ και η οικογένειά σου, που τώρα θα μεγαλώσει!

Ελενάκι συγχαρητήρια! Εύχομαι να έχεις μια υπέροχη εγκυμοσύνη και να αποκτήσεις ένα υγιές παιδάκι! Φιλιά πολλά!

Dimi καλησπέρα! Η αλήθεια είναι πώς ό,τι κι αν κάνουμε εμείς, θα έρθει την κατάλληλη στιγμή και μόνο! Κι εγώ προσπαθώ να το βλέπω χαλαρά (αν και όχι με μεγάλη επιτυχία!) και ελπίζω όντως το mammy να είναι γουρλίδικο! Από την καρδιά μου σου εύχομαι σύντομα να τα καταφέρεις! ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ! (το γράφω για να το βλέπω κι εγώ!)

Ριτσάκι, Εμείς τους 4 μήνες που προσπαθούμε, ερχόμαστε σε επαφή σίγουρα γύρω στις γόνιμες πολύ τακτικά (και περισσότερες από μία φορές την ημέρα επειδή θέλουμε, όχι για το πρέπει).έχω σταθερό κύκλο 28 ημερών, οπότε πιστεύω και κανονική ωορρηξία. Τον τελευταίο μήνα έκανα και τεστ ωορρηξίας που πράγματι βγήκε θετικό τη 13η. Αλλά Ριτσάκι νομίζω ότι ένα είναι το μυστικό: να το βγάλουμε από το μυαλό μας. Δύσκολο, δεν το έχω πετύχει και δεν βλέπω να το καταφέρνω σύντομα, αλλά νομίζω ότι όταν πραγματικά χαλαρώσουμε θα γίνει. Πάντως, άλλοι λένε μέρα παρά μέρα, άλλοι ότι το σπέρμα πρέπει να είναι τουλάχιστον δύο-τριών ημερών εκεί γύρω στις γόνιμες, άλλοι ότι πρέπει η επαφή να είναι το πρωί, άλλοι το βράδυ... έχω μπερδευτεί με όλα αύτά γι'αυτό κορίτσια πιστεύω ότι είναι θέμα τύχης και θέλημα Θεού! Εννοείται βέβαια ότι πρέπει να ερχόμαστε σε επαφή τις γόνιμες αλλά δεν σημαίνει αυτό τίποτα σίγουρο, όπως έχουμε καταλάβει.

Γεια σου Ιωάννα μου! (συγνώμη για το λάθος, κεκτημένη ταχύτητα, είμαι και στη δουλειά και γράφω στα κλεφτά!) Εύχομαι σύντομα τα καλά νέα και ελπίζω να καταφέρεις να μην αγχωθείς! 4 μήνες πέρασαν και κάθε μήνα οι πιθανότητές μας αυξάνονται! Έτσι θέλω να πιστεύω! Φιλιά!

Καλημέρα σε όλες! Είστε πολύ γλυκές και σας ευχαριστώ! Η αλήθεια είναι ότι προσπαθώ να μην το σκέφτομαι συνέχεια και να μην αγχώνομαι αλλά δεν είναι πάντα εύκολο. Τουλάχιστον, το ότι μπορώ να μοιράζομαι αυτές τις σκέψεις με γυναίκες που έχουν ζήσει αυτά τα συναισθήματα είναι σημαντικό. Όλες σας ευχαριστώ για τα μηνύματα! Με βοηθούν να σκέφτομαι θετικά! Ξέρω ότι δεν είναι πολύς ο καιρός που προσπαθώ αλλά το θέλω πάρα πολύ (για την ακρίβεια θέλω και πολλά παιδιά, όποτε βιάζομαι να αρχίσω)και ανυπομονώ! Ξέρω ότι θα έρθει την κατάλληλη στιγμή! Φιλιά πολλά!

Anastacia & rose 25 σας ευχαριστώ για την υποδοχή! Το μήνυμα για το αγοράκι ήταν για την kantinou. Anastacia, κι εγώ αυτό νιώθω ότι ο πελαργός είναι πάνω από τα κεφάλια μας! Είναι πολύ αισιόδοξη σκέψη αυτή! Έύχομαι και στις δύο πολύ σύντομα τα ευχάριστα! Πάντως κορίτσια μου να μην υπάρχει άγχος εύκολο να το λες αλλά δύσκολο να το κάνεις! νομίζω ότι εσείς σίγουρα με καταλαβαίνετε!

Σ'ευχαριστώ πολύ! Ελπίζω να έρθει και το αγοράκι σου σύντομα και... στα δικά μου! Φιλιά!

Κορίτσια, είναι πραγματικά πολύ ωραίο συναίσθημα στο forum, που στηρίζει η μία την άλλη και είχα τόσο άμεσα τόσες πολλές απαντήσεις. Σας ευχαριστώ όλες πάρα πολύ! Να χαίρεστε τα παιδάκια σας όσες έχετε και πολύ σύντομα να γίνει η επιθυμία πραγματικότητα για όσες προσπαθούν! Ελπίζω όντως το mummy να είναι γουρλίδικο! Κι εγώ αυτό διαπιστώνω! Ευχαριστώ πολύ πολύ! Να είστε καλά!

Καλησπέρα! Είμαι η Ελευθερία, μόλις έκλεισα τα 30, και προσπαθούμε εδώ και 4 μήνες για παιδάκι. Έχω σταθερό κύκλο, 28 ημερών, τον τελευταίο μάλιστα μήνα δοκίμασα και με τεστ ωορρηξίας (έδειξε κανονικά θετικό στη 13 μέρα). Δυστυχώς, ακόμη δεν έχει συμβεί το χαρμόσυνο και η αλήθεια είναι ότι αγχώνομαι και στεναχωριέμαι. Ξέρω ότι δεν πρέπει, ξέρω ότι το άγχος είναι κακός σύμβουλος αλλά γίνεται να μην το σκέφτομαι; Αφήστε που γύρω μου συνέχεια ακούω για εγκυμοσύνες (φίλες, γνωστές, συνάδελφοι), οι οποίες δεν απαίτησαν και πολύ προσπάθεια και αυτό με αγχώνει παραπάνω. Κι έχει αγχωθεί και ο καλός μου... και το άγχος φέρνει πιο πολύ άγχος. Τελευταία που παρακολουθώ τις συζητήσεις στο forum παρηγοριέμαι που τουλάχιστον δεν είμαι η μόνη και δεν είμαι και τρελή που το σκέφτομαι. Θα ήθελα τη στήριξή σας! Καλώς σας βρήκα! Θα τα λέμε...