hope_89

bell περιμένουμε μπεμπούλα!Με το καλό το αγοράκι σου

Είστε τόσο γλυκές! soulitsa ,sweetmammy ευχαριστώ για τις ευχές και τα καλά σας λόγια! Εύχομαι σε ολες να έχετε πολύ υγεία και ευτυχλια,εσείς και οι οικογένειες σας!

Να χαίρεσαι το κοριτσάκι σου,και με το καλό τα μωράκια! Εμένα μου αρέσει πάρα πολύ το Άννα και το Αλέξια.:laugh:

Ελένη ευχαριστούμε!:laugh: Αχ και εγώ εχω στεναχωρηθεί που κουράζεται τόσο ενώ εγώ δεν βοηθάω όσο θα πρεπε.Του έχουνε πέσει πολλά βάρη και παράλληλα διαβάζει και για την σχολή Και με βοηθάει και στις δουλειές του σπιτιού

ΑΡΓΩ μου:laugh: :laugh: :laugh: ΕleNitSa με το καλό το νινάκι σου! Αχ θα αρχίσω πάλι να κλαίω βρε κορίτσια!:laugh:

Βάνια μου να χαίρεσαι το αγοράκι σου!Συγχαρητήρια που τους στηρίξατε!Και εμείς έχουμε μια θεία,άγγελο πραγματικό!Δεν ξέρω τι θα κάναμε χωρίς εκείνη. Και μόνο που παίρνει τηλέφωνο κάθε μέρα ή που έρχεται και μου κάνει παρεά(και όχι απο οίκτο αλλά απο πραγματικό ενδιαφέρον)για εμάς μετράει αφάνταστα! Δεν είμαστε παντρεμένοι ακόμα

oliax73,όχι και οι δικοί μου γονείς αλλά και του συντρόφου μου μένουν Αθήνα. TEO COOL ,πώς να γεφυρώσω το χάσμα όταν δεν αποδέχονται το παιδί μου; :( Κοριτσια σας ευχαριστώ μέσα απο την καρδια μου!!!

to agoraki mou έγραψε: Όντως οι γονείς μου,και ιδιαίτερα ο μπαμπάς μου είχε εντελώς άλλες προσδοκιες για εμένα.Να σπουδάσω-πάντα μου έλεγε πως μετανιωσε που δεν σπουδασε ο ίδιος-και να παντρευτώ μετά τα 30:blink: Όσο θυμάμαι τον ευατό μου,ποτέ δεν είχε μιλησει για αγάπη ανάμεσα στο ζευγάρι.Όμως για να είμαι απόλυτα δίκαιη στο παρελθόν πάντε με στήριζε και νόμιζαπως ήταν δίπλα μου...

Αχ βρε κορίτσια κάθομαι μπροστά στον υπολογιστή και κλαίω με τα καλά σας λόγια!!!:laugh: Βάσω μου,περιμένω κοριτσάκι και δεν με έχει ταλαιπωρήσει καθόλου το λουλουδάκι μου:laugh: Αγάπη,η αγάπη αυτού του ανθρώπου έχει φανεί ξεκάθαρα και πράγματι αυτό είναι που μου δίνει κουράγιο εκτός βέβαια απο τις κλωτσίτσες της μπεμπούλας μας! Σας ευχαριστώ πάαααρα πολύ όλες σας!Με το καλό τα μωράκια σας και οι ήδη μανούλες να τα χαίρεστε! Είστε τόσο γλυκιές!:laugh:

ranini σίγουρα δεν ήταν η πιο σωστή αντιμετώπιση και απο τις δυο πλευρές. Δεν ξέρω τους λόγους που τους οδήγησαν σε αυτή την συμπεριφορά.Πάντως οι γονείς μου πάντα μου στέκονταν ,και αυτό είναι που με τσακίζει Τώρα προτεραιότητα έχει το μωρό και ο σύντροφος μου. Αν και ακόμη δνε είμαι μάνα,απο την πρώτη στιγμή που ένιωσα αυτό το πλασματάκι να κάνει τις πρώτες του κινήσεις υποσχέθηκα να μην αφήσω ποτέ κανέναν να το πονέσει ή να το κάνει να αισθανθανθεί άσχημα...

Από αθήνα Εσύ;

quinta00 μου σε καμία περίπτωση δεν έχω μετανιώσει...Απλά,να,μερικές φορές απογοητευομαι απο τις κλειστές πόρτες που βρίσκουμεμκυρίως απο την οικογένεια μας. VASOMITS αν σου πω οτι με συγκίνησες μετα γλυκά σου λόγια,θα το πιστεψεις;

Καλησπέρα στην παρέα του mammyland. Είμαι η Νέλλυ και όπως θα καταλάβατε απο το όνομα μου 20 ετών Χαίρομαι πολύ που έγινα μέλος της όμορφης παρέας σας. Δυανύω την όμορφη περίοδο της εγκυμοσύνης και μέχρι τις 20/6 περιμένω το λουλουδάκι μου. Θα ήθελα να σας πω την ιστορία μου. Έχω σχέση εδώ και δυο χρόνια με έναν υπέροχο άνθρωπο,22 ετών.Είμαστε και οι δυο φοιτητές και η εγκυμοσύνη ήρθε εντελώς ξαφνικά.Στην αρχή τρομάξαμε,αλλά όταν είδαμε τα πράγματα χωρίς πανικό χαρήκαμε τρελά για αυτή την νέα ζωούλα που θα μας έφερνε μόνο ευτυχία Φυσικά το ενδεχόμενο διακοπής της κύησης δεν ειπώθηκε καν. Μερικές μέρες μετά κρίναμε οτι ήταν σωστό να το ανακοινώσουμε και τους γονείς μας.Η αντιμετώπιση που εισπράξαμε ήταν η ίδια.Απόρριψη.Το αποτέλεσμα;Μας έδιωξαν και τους δυο απο τα σπίτια μας.Για να σας το θέσω ακριβώς τα λόγια των δικών μου ήταν ''Ή θα το ρίξεις ή σε διαγράφουμε απο παιδί μας''αλλά και οι γονείς του συντρόφου μου είπαν κάτι παρόμοιο. Φυσικά προτιμήσαμε να φύγουμε.Στην αρχή τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα.Ο γυναικολόγος μου είχε πει οτι δεν έπρεπε να κουράζομαι,άρα δεν μπορούσα να εργαστώ.Δεν σταμάτησα να παρακολουθώ τα μαθηματα στην σχολή.Ο συντροφός μου αυτή την στιγμή κάνει δυο δουλειές.Μια τα απογεύματα των καθημερινών και μια τα Σαββατοκύριακα. Οι γονείς μου μετά απο λίγο καιρό και ενώ η εγκυμοσύνη είχε προχωρήσει αρκετά με πλησίασαν και προσπαθούσαν να με μεταπέισουν με σχόλια''Θα φας την ζωή σου μέσα στην μιζέρια'',''Δεν σε αγαπάει!'',''Θα καταστραφείς'',''Είσαι πολύ μικρή για γάμο και παιδί'' κ.α. Η συμπεριφορά τους με έχει πληγώσει. Οι άνθρωποι που μέχρι τώρα με στήριζαν,με συμβούλευαν και με αγαπούσαν αλλάξαν ριζικά.Αν μου το έλεγε κάποιος πριν απο 2-3 χρόνια δεν θα πίστευα οτι θα μπορούσαν να φερθούν έτσι.Αυτή την στιγμή δεν έχουμε ΚΑΝΕΝΑΝ.Το μόνο μας όπλο θα ειναι τα πτυχία μας ,όταν τα πάρουμε. Όσο για τον σύντροφο μου πιστευω οτι μας αγαπάει.Άλλοι στην θέση και την ηλικία του θα σκέφτονταν την έκτρωση ή θα παρατούσαν την κοπέλα τους... Απ την μια έχω μεγάλη πίστη και στους δυο μας και είμαι σίγουρη οτι θα τα καταφέρουμε μια χαρά Αλλά έρχονται κάποιες στιγμές,όπως αυτή τώρα,που απελπίζομαι.Στεναχωριέμαι που κουράζεται ο καλός μου με δυο δουλειές.Φοβάμαι για το μέλλον.Ανησυχώ για το αν θα είμαστε καλοί γονείς .... Συγνώμη για το μακροσκελές μήνυμα.Ήθελα απλά να μιλήσω κάπου