hope_89

Ελευθερία,αυτό θα έπρεπε να αλλάξει,πάντα κατά την γνώμη μου.Η κοινωνία!Και αυτή την φτιάχνουμε -συνεπώς-και την αλλάζουμε εμείς

Salvatore Adamo Ballade à la pluie Qu'elle était douce, cette pluie Qui ruisselait sur notre amour Nous transportant sur le velours D'un univers de poésie Qu'elle était douce, cette pluie Qui aujourd'hui me fend le coeur En murmurant les litanies Comme elle est triste, cette pluie Qu'elle était douce, cette pluie Qui me payait un arc-en-ciel Quand elle se mariait au soleil Au soleil bleu de tes yeux ciel Qu'elle était douce, cette pluie Qui nous inondait de tendresse Quand nous lui faisions la promesse De nous aimer toute la vie Comme elle est triste, cette pluie

Κορίτσια συγνώμη,μπορεί να ακουστώ σκληρή αλλά έχω εντελώς διαφορετική άποψη πάνω στο θέμα. Αρχικά,όταν διαβάζω ένα θέμα και αρχίζουν τα περί Θεού και''θα μας τιμωρήσει'',''τι θα πούμε στην ώρα της κρήσης'',''μας βλέπει ο Θεός'' ενοχλούμαι πολύ.Δεν είμαι ιδιαίτερα θρήσκα αλλά πιστεύω πως αν κρατήσουμε όλοι τα λόγια του Ιησού(δηλαδή την αγάπη προς τον συνάνθρωπο)ο κόσμος μας θα γίνει αναμφίβολλα καλύτερος...Τώρα,τα περί ''στιγμής της κρίσης'' επιτρέψτε μου να μην τα κάνω Ευαγγέλιο,και να μην πράττω στην ζωή μου με βάση αυτά.Εντάξει,η θρησκεία ,βέβαια,είναι κάτι πολύ προσωπικό. Στο θέμα του πόστ τώρα... Πιστεύω πως τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια έχουν ακριβώς τα ίδια δικαιώματα με οποιοδή ποτε ετεροφυλόφιλο ζευγάρι.Φυσικά,εννοώ και τα παιδιά.Εαν είναι σωστοί άνθρωποι( και γιατί να μην είναι δηλαδη; )γιατί να μην έχουν το δικαίωμα να υιοθετήσουν παιδάκια;Γιατί να μην μπορούν να τους προσφέρουν αγάπη και σωστή αγωγή,απλά και μόνο επειδή έχουν διαφορετική σεξουαλική ταυτότητα; Πραγματικά,δεν καταλαβαίνω γιατί τα παιδιά δεν μπορούν να μεγαλώσουν σε μια ομοφυλόφιλη οικογένεια... Δυστυχώς,η κοινωνία μας είναι πολύ σκληρή με τους ομοφυλόφιλους...Από την άλλη,επειδή συμβαίνουν πολλά,θεωρώ πως θα έπρεπε να τους δίνεται η δυνατότητα να μεγαλώνουν παιδιά,αλλά να γίνονται πρώτα κάποιοι έλεγχοι,αν θέλετε πιο αυστηροί. Μην ξεχνάμε πως τα παιδιά χρειάζονται αγάπη και αν δυο ομοφυλόφιλα άτομα είναι ικανά να την δώσουν,γιατί να χάνουν παιδάκια αυτή την ευκαιρία και να μεγαλώνουν στα ιδρύματα; Επίσης,κάτι που θέλω να τονίσω ... Λέμε όλοι πως είμαστε κατά αυτού του ρατσισμού και οτι δεν έχουμε πρόβλημα με τα gay άτομα.Τι λέμε όμως στα παιδιά μας;Τα μεγαλώνουμε -έστω και έμμεσα-με το ρατσιστικό πρότυπο.Πρέπει να μάθουμε στα παιδιά μας να αποδέχονται την κάθε είδους διαφορετικότητα!!!Είτε είναι σεξουαλική ,είτε φυλετική, είτε θρησκευτική,είτε οτιδήποτε άλλο. Πώς θα αλλάξει η κατάσταση ρε κορίτσια όταν εμείς οι ίδιες δεν βάζουμε τις σωστές βάσεις για το μέλλον; Και,ναι,δεν με ενδιαφέρει αν η κόρη μου θα είναι gay.Με ενδιαφέρει να είναι ευτυχισμένη με τις επιλογές της!Δεν έχω όνειρο να ''δώ''εγγόνια,και το θεωρώ ιδιαίτερα εγωιστικό από την πλευρά του γονέα να σκέφτεται έτσι...Θέλω μόνο να είναι ευτυχισμένη!Αυτό είναι το δικό μου όνειρο για το παιδί μου.Απο 'κει και πέρα ,θα της μάθω να μην χλεύαζει τις διαφορετικές επιλογές.Όχι με θεωρία,αλλά με πράξη...Μην ξεχνάμε πως ό,τι και να λέμε στα παιδιά,αυτά τελικά μιμούνται εμάς. Ήρθε νομίζω ο καιρός να δεχτούμε τους συνανθρώπους μας με την όποια τους επιλογή.Αυτό δίδαξε και ο Χριστός,αν το θέλετε Συγχωρέστε με για το μακροσκελές μήνυμα και για το αν σε κάποια σημεία ξέφυγα απο το θέμα. Είπα απλά αυτά που σκεφτόμουν,και που νομίζω αξίζει να τα μοιραστώ με τις επί τόσους μήνες διαδικτυακές φίλες μου...

Και ένα δικό μου... Παγώνει ο χρόνος... Στιγμές δίχως νόημα πίσω μου Βαριά χρόνια μπροστά μου Ψάχνω στον ουρανό εκείνο το αστέρι Εκείνο που μου χαμογέλασε Χτες και μου έδωσε δύναμη να συνεχίσω Σήμερα Ταξίδι δίχως προορισμό... Αύριο... Περιπλάνηση σε αναμνήσεις που πονάνε Ματωμένα όνειρα όλα τόσο ανούσια κένο ανάμεσα στα δάκρυα...κενό και στην ψυχή Καράβια... Μικρά... Χάρτινα,όπως τα όνειρα Χαμένα σε μια θάλασσα Τα βράδια η γοργόνα της κλαίει σε κάποιον βράχο Σε ψάχνει στα κύμματα Που φεύγουν... Μαζί μ'αυτά και οι στιγμές.. όλα μια ανάμνηση σε αποχρώσεις που άλλωτε πονάνε και άλλωτε όχι Αντίο... *Δεν έχω ιδιαίτερο ταλέντο στην ποίηση αλλά μου αρέσει να γράφω..

zaxarenia έγραψε: Ζαχαρένια,ποιό απ'όλα;

χάρτινο καραβάκι πονάνε την αυγή τα μαχαιρώματα πόσες ευθείες διατεινόμενες στο φως η πένα δίχως πια μελάνι θα συρθεί για να χαράξει του προσώπου τις εκφράσεις που σημάδεψε ο καιρός θα ερχόμουνα μα να δεν βρήκα πως να σου χαϊδέψω το ταλαίπωρο κορμί με μια ανεμώνα σ’ αυτή στην άσφαλτο που έκαψε τα λάστιχα η ψυχή να κυλιστεί ώσπου να βρει θανατική κρυψώνα πονάω μα να δεν θέλω να στο πω στο γέλιο αυτό να σε καλωσορίσω κρατάω τον καθρέφτη που κρατάς φαντάσματα οπτασίες να σκορπίσω πονάω που δεν σε βλέπω να γελάς μικρά σπουργίτια στα κλαριά κι αν τιτιβίζουν τα όνειρα μες στα μικρά καΐκια που παρέσυρε ο βοριάς στον ίδιο το γιαλό πια δε γυρίζουν

Όλα απόψε θυμίζουν εσένα μάτια θλιμμένα, πάθος και ψέμα γίνανε ένα, τα λόγια ματώνουν πονάνε, πληγώνουν. Περνάει ο χρόνος και όλα γυρνάνε σαν να 'ναι ταινία μπροστά μου περνάνε κοιμάμαι για λίγο, μετά σε θυμάμαι φοβάμαι να φύγω, σου λέω φοβάμαι λυπάμαι που κλαίει η χαρά και γελάει η λύπη μου λείπει η αγκαλιά μα αυτή μ' εγκαταλείπει ανοίγει η αυλαία και πέφτουνε τα φώτα τίποτα δεν είναι όπως ήτανε και πρώτα Όλα απόψε τελειώνουν απλά έλα και διώξε το δάκρυ μακριά Και μου λείπεις, τα βράδια που περπατώ αν μου φύγεις, νομίζω θα τρελαθώ και μου λείπεις, χωρίς να ξέρω γιατί, μη μου κρύβεις πως νιώθεις κάτι κι εσύ.. Αν σου λείπω, τα βράδια που περπατάς δε θα φύγω, μπορεί και να μ' αγαπάς αν σου λείπω, χωρίς να ξέρεις γιατί δε σου κρύβω, πως νιώθω μια ενοχή Έλα απόψε για λίγο κοντά μου ανοίγω τα χαρτιά μου μαζί με την καρδιά μου ερωτά μου σε αγάπησα παράλογα μα τώρα η λογική μου φέρεται ανάλογα έδωσα τα πάντα για να πάρω ένα μάθημα μη δώσεις το “εγώ” σου γιατί θα γίνει πάθημα ένα πάτημα βρίσκω για να πάρω το ρίσκο αναπάντητα ερωτήματα να θέλω να λύσω κάνω βήματα μπροστά αλλά πηγαίνω πάλι πίσω πρωτού μιλήσω αφού δακρύσω, κάτι να ζητήσω θέλω μόνο, μόνο λίγο χρόνο, νομίζω ότι κρυώνω μόνο λίγο χρόνο, κάπου εδώ τελειώνω... Όλα απόψε τελειώνουν απλά έλα και διώξε το δάκρυ μακριά Και μου λείπεις, τα βράδια που περπατώ αν μου φύγεις, νομίζω θα τρελαθώ και μου λείπεις, χωρίς να ξέρω γιατί, μη μου κρύβεις πως νιώθεις κάτι κι εσύ.. Αν σου λείπω, τα βράδια που περπατάς δε θα φύγω, μπορεί και να μ' αγαπάς αν σου λείπω, χωρίς να ξέρεις γιατί δε σου κρύβω, πως νιώθω μια ενοχή

Καταπληκτική ιδέα να ανοίξει ένα τέτοιο θέμα...Εδώ θα συχνάζω Εγινε η απώλεια συνήθεια μας-Διάφανα Κρίνα Γλείφω το οξύ απ' τις ρωγμές των χειλιών σου και προσπαθώ να σου απαλύνω τον πόνο τα χρόνια που περάσανε μ' αφήσανε μόνο να ψάχνω την πνοή μου στον νεκρό εαυτό σου Ζητάω βοήθεια από ανήμπορα χέρια που ριγούν στην αγάπη και τον τρόμο πήρες λάθος τον δικό μου δρόμο και ψάχνεις το φως μου σε σβησμένα αστέρια Η απουσία σου μ' εξουθενώνει και δεν μπορώ να συνηθίσω νιώθω να προχωράω μπροστά μα πάντα φτάνω πίσω κι αυτή η αλήθεια με σκοτώνει Σβήνω τα ίχνη από τα ψέματά μας παραπατάω στη σιωπή έγινε η απώλεια συνήθειά μας κι ο έρωτας μια άρρωστη κραυγή

Χρύσα μου,να σας ζήσει το πριγκιπάκι σας! Να τον καμαρώνετε πάντα υγιή και ευτυχισμένο,όπως και τον Μιχαλάκη σου! Καλή λοχεία και φιλιά στους μπόμπιρες

Μαρίνα αυτό το site έψαχνα τώρα...

Pupetta,και εμένα μου αρέσει το μαύρο στα μωρά,αλλά όπως είπαν και κάποιες κοπέλες ,''σπασμένο''και όχι όλα τα ρούχα μαύρα. Όσο ήμουν Ελλάδα δεν έβρισκα πολλά...Είχα βρει ένα μαύρο φορμάκι με Hello Kitty στο oysho. Εμείς πάντως έχουμε μαύρα μπλουζάκια(με σχεδιάκια εννοείται),σκούρο μωβ μπουφανάκι και το τελευταίο μας απόκτημα ήταν ένα μαύρο μπλουζάκι με τον Paul Frank.Και μαύρα παπουτσάκια αγκαλιάς,σαν μπαλαρινούλες,με ροζ φιογκάκια μπροστά Μην τρομάζετε...

Λυπάμαι πάρα πολύ Τι κουράγιο να κάνουν αυτοί οι άνθρωποι...Πού να το βρουν... Όλο αυτό το κενό... Εύχομαι να παίζει με το κοριτσάκι μου,τώρα,σε κάποιο συννεφάκι...

Καρδούλα μου... Τι πέρναγε το κοριτσάκι...Δεν έχω λόγια!!! Μακάρι να το έχει εδώ,να της δώσω μια μεγάλη αγκαλιά και πολύ αγάπη... Κλαίω... Δεν έχω λόγια για αυτή την π****** που θέλει να ονομάζεται και μάνα!!!!Δεν υπάρχει τιμωρία!!!!!!! Όσο για αυτούς τους ''ανθρώπους''... Έχω συγκλονιστεί!Δεν ξέρω πού στο διάλο πάμε!!! Τόση ανωμαλία;;; Σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις λυπάμαι που δεν υπάρχει ο βασανισμός και η θανατική ποινή!!!!! Χαίρομαι που τα ονόματα δημοσιεύτηκαν. Σωτήρης Παπαδόπουλος και Σπύρος Σουχλέρης!!! Παιδόφιλοι και ΒΙΑΣΤΕΣ!!!!!! Εύχομαι αυτά τα καθάρματα ,και τα χιλιάδες άλλα που βασανίζουν ΤΩΡΑ,την στιγμή που μιλάμε,παιδικές ψυχές ,να έχουν την χειρότερη τιμωρία!!!! Και φυσικά συμπεριλαμβάνω όλες τις ''μάνες'',τους ''πατέρες'',τους ''εκπροσώπυς του Θεού''(μάλλον κάποιου άλλου,διαφορετικό απο τον δικό μου!!!) Μακάρι να μπορούσα να απαλύνω έστω και λίγο απο τον παιδικό πόνο...

μαρινιω έγραψε:den yparxei giatreia!!apla oso mporesoun na to kratisoun sti zwi!!! o Theos mazi ths!!!enas ksanthos aggelos!!

Μπεουτσάκι ,συγχαρητήρια!!! Η δική μου μαμά μετά απο δίδυμα,έκανε άλλα δυο παιδιά(εμένα και τον αδερφό μου) Πιστευω οτι θα τα καταφέρετε μια χαρά!Αν σε βοηθάει ο σύζυγος λίγο στις δουλειές αλλά και με το κοριτσάκι σου,που μέχρι να γεννήσεις θα έχει μεγαλώσει αρκετά. Μην αγχώνεσαι!Σου συμβαίνει ό,τι καλύτερο! Σου εύχομαι μια υπέροχη εγκυμοσύνη,και δυο υγιή μωράκια Μακάρι να'μουνα στην θέση σου....

Συμφωνώ οτι οι γονείς που στέλνουν τα παιδιά τους σε κάποιο τέτοιο show έχουν προσωπικά απωθημένα και δεν στέκουν πολύ καλά! Θα άφηνα το παιδί μου να πάρει μέρος σε κάτι τέτοιο μόνο αν: -Είχε κάποιο σοβαρό ταλέντο(πχ.φωνή,ικανότητα στον χορο,μουσική κοκ)και φυσικά δεν θα έστελνα την κόρη μου σε καλλιστεία γιατί το θεωρώ κάτι γελοίο,που μόνο κακό μπορεί να της κάνει Θα προσπαθήσω να δώσω στο παιδί μου τις σωστές βάσεις ώστε να μην αναζητά επιβεβαίωση σε talent shows.Παρολαυτά,αν ποτέ συμμετάσχει θα είμαι δίπλα της για την στηρίζω στην όποια της κίνηση/απόφαση,θα της κρατώ το χέρι και θα την ''επαναφέρω''στην πραγματικότητα όποτε το χρειάζεται...! Θεωρώ πως η δημοσιότητα (είτε το παιδί είναι ταλέντο,είτε διάνοια)κάνει πάρα πολύ κακό,ιδιαίτερα στις μικρότερες ηλικίες. Δεν είμαι απο τις μαμάδες που έχουν το όνειρο-ή το ψώνιο,αν θέλετε-να ''καμαρώσουν''τα βλαστάρια τους on stage

Κορίτσια μίλησα με την παιδίατρο και τελικά θα ξεκινήσουμε τα φρουτάκια απο την άλλη εβδομάδα!Σας ευχαριστώ για τις συμβουλές

Δεν συγκρίνεται το νερό και η ενέργεια με την επιβάρυνση που προκαλούν στον πλανήτη οι κοινές πάνες.Σκέψου μόνο την μόλυνση,τα υλικά απο τα οποία φτιάχνονται και πόσα έτη κάνουν να ''διαλυθούν'',αν διαλύονται Άσε που είναι και πολύ πιο οικονομικές και συμφέρουν γιατί μπορείς να τις χρησιμοποιήσεις και στο επόμενο παιδί ή να τις δώσεις αλλού. Χαίρομαι που όλο και περισσότερες νέες μαμάδες τις επιλέγουν

Φιλενάδα μου,να σας ζήσει ο μικρούλης! Εύχομαι κάθε ευτυχία στην ζωούλα του!Να τον καμαρώνετε υγιή και να σας κάνει πάντα περήφανους... Θα κάψετε πολλές καρδιές Καλή λοχεία

Δηλαδή τώρα τι μου προτείνετε να κάνω;Να της δώσω ας πούμε λίγο ψωμάκι,ένα κομμάτι φρούτο;Ή είναι επικίνδυνο;Να πάρω βιολογική κρεμούλα;

Καλησπέρα κορίτσια. Ήρθε η στιγμή να ανοίξω και εγώ ένα ευχάριστο πόστ και να ζητήσω τις πολύτιμες συμβουλές σας,όπως πάντα άλλωστε! Η κορούλα μου είναι 6 μηνών και προς το παρόν θηλάζουμε αποκλειστικά.Έχω συζητήσει το θέμα της τροφής με την παιδίατρο μας,και έχουμε καταλήξει πως θα ξεκινούσουμε το φαγητάκι μετά τον 7ο μήνα. Σήμερα όμως,καθώς τρώγαμε και την είχαμε δίπλα μας,ανοιγόκλεινε το στοματάκι της και γλιφότανε.Η δική μου ερμηνεία είναι πως μάλλον ήθελε να δοκιμάσει απο το φαγητό μας,που σημαίνει οτι ''ζηλεύει''. Δεν της έδωσα καθόλου αφού δεν είχα συζητήσει με την παιδίατρο τη συγκεκριμένη περίπτωση και φοβάμαι μήπως κάνω κάτι λάθος. Τι να κάνω;Μπορώ να της δίνω κάτι να τρώει όταν μου το ζητάει ενώ δεν έχουμε ξεκινήσει τις τροφές; Δεν θέλω να της δώσω κρέμα του εμπορίου.Τι άλλο μπορώ να της δίνω;

Κορίτσια ευχαριστώ που με στηρίζετε στις νέες μου αποφάσεις!Είστε πολύ σημαντική παρέα για εμένα,μιας και είμαι μακριά σχεδόν απο όλα τα άτομα που μπορώ να συμβουλευτώ. Ανυπομονώ να ζήσω όλα όσα έρχονται με την μικρούλα μου.Τώρα κατάλαβα πόσο πολύ την λατρεύω... Ευχαριστώ για τις ευχές Ρουλίτσα μου

Σας ευχαριστώ για την συμπαράσταση. Μου έχετε δώσει απίστευτο κουράγιο και δύναμη...Τα λόγια σας σε συνδιασμό με την αγάπη του Στέλιου και τα καθημερινά χαμόγελα που μου χαρίζει η Αννούλα,με έχουν κάνει να νιώθω καλύτερα. Πήρα την απόφαση να επεκτείνω τους ορίζοντες μου μιας και πλέον δεν έχω να σκέφτομαι το πού θα γεννήσω ή να ψάξω για παιδικά επιπλάκια... Θα συνεχίσω τις σπουδές μου,που είχα όλη την καλή διάθεση να αφήσω για όσο χρειαστεί ώστε να αφοσιωθώ στην οικογένεια μου.Δεν πρόκειται να χάσω ούτε λεπτό απο την ζωή της μικρής μου αλλά τις ώρες που δεν με χρειάζεται(πχ όταν κοιμάται)θα προετοιμάζομαι για την εξεταστική μου... Ελπίζω να τα καταφέρω,τουλάχιστον σε αυτό... Σε 4-6 μήνες θα ξεκινήσουμε προσπάθειες για μωράκι.Έχω καιρό μέχρι τότε... Α!Ξέχασα να σας πω το σημαντικότερο!Η μικρή μου προσπαθούσε να πει μαμά εδώ και λίγες μέρες,και τελικά,σήμερα το πρωί το είπε!!!!Το απαθανάτησα με την κάμερα για να μείνει στον φάκελο με τα ντοκουμέντα.Δεν περιγράφονται τα συναισθήματα μου ,μόνο που δεν έκλαψα.Είναι η πρώτη της λεξούλα

Λίνα μου όλα θα πάνε καλά! Πολύ καλά έκανες και αποφάσισες να συνεχίσεις έτσι την εγκυμοσύνη σου..Είναι ό,τι σωστότερο μπορούσες να αποφασίσεις! Ούτε για νερό να μην σηκώνεσαι.Αξίζει λίγη κλεισούρα.Μετά θα έχεις όλο τον χρόνο να κάνεις τις βόλτες σου,αγκαλίτσα με το μωρό σου. Να προσέχεις πολύ γλυκιά μου...

Ελενίτσα μου,να σας ζήσει ο μπέμπης! Εύχομαι κάθε ευτυχία στην ζωή του!Να τον καμαρώνετε πάντα υγιή Καλή λοχεία