hope_89

Κορίτσια δεν διάβασα όλες τις απαντήσεις λόγω Αννούλας,αλλά θα απαντήσω στο αρχικό μήνυμα της Κάσσης. Το κοριτσάκι μου είναι μικρό ακόμα(7 μηνών)και έτσι δεν ξέρω πώς θα αντιδρούσα σε αυτά που μου λες Είμαι ένα άτομο που δεν του αρέσει να δέχεται επεξηγήσεις απο τρίτους σχετικά με το παιδί,την ανατροφή και τις αρχές που θα της δώσω.Σίγουρα χρειάζομαι και εγώ κάποιες συμβουλές απο τις πίο έμπειρες μανούλες,αλλά τις δέχομαι μόνο όταν έχω ρωτήσει κάτι η ίδια και σε κανένα λόγο με δεικτικό τόνο! Το ίδιο και ο μπαμπάς μας ... Γενικά,εμείς συμφωνούμε μέχρι τώρα σχετικά με την ανατροφή του παιδιού.Έχουμε κοινή γραμμή και αυτό το είχαμε συζητήσει απο την περίοδο της εγκυμοσύνης. Το μονο που μπορώ να σου πω εγώ,είναι οτι δεν πρέπει να φαίνεται πως έχετε διαφορετικές απόψεις μπροστά στο παιδί.Μεγαλώνοντας,θα επιλέγει το''στρατόπεδο''που του ταιριάζει σε κάθε περίπτωση. Επίσης δεν θα ήταν ωραίο ο ένας να λέει ''ναι και ο άλλος''όχι''.Μπορείτε να συζητάτε εν απουσία τους παιδιού την όποια σας διαφωνία και να παίρνετε μια κοινή απόφαση Δεν ξέρω κατα πόσο είναι σωστό αυτό που λέω γιατί ακόμα δεν έχω εμπειρία

Αχ βρε Άννα Μαρία τι έπαθες μέρες που είναι!!! Περαστικά καλή μου,θα περάσει με υπομονή και ξεκούραση! Εύχομαι του χρόνου να συνεχίσει να ...πονάει,αλλά απο το βάρος του ζουζουνιού σου που θα'χεις αγκαλίτσα! (Ευχές που δίνω... ) Πολλά φιλιά και καλές γιορτές!

...Στην γειτονιά μας έμενε μια πολύ φτωχή οικογένεια με τέσσερα παιδάκια.Ο πατέρας ήταν οικοδόμος και η μητέρα εθισμένη στο αλκοόλ Μια μέρα ,λοιπόν, είχα βγει μαζί με τις αδερφές μου στο παρκάκι απέναντι απο το σπίτι μας για να παίξουμε με τα άλλα παιδιά.Εγώ είχα πάρει μαζί μου το καροτσάκι μου και την αγαπημένη μου κούκλα,την Ιωάννα(της είχα δώσει το αγαπημένο μου όνομα :laugh: ).Τα παιδάκια αυτά δεν τα έκαναν παρέα και τα κορόιδευαν για τα ρούχα ,τα παπούτσια τους κτλ...Εγώ νευρίαζα πολύ και τους μίλαγα πάντα.Εκείνη την μέρα το ένα κοριτσάκι καθόταν σε ένα παγκάκι και έκλαιγε.Εγώ την πλησίασα και την ρώτησα τί είχε και μου απάντησε πως την έδειρε η μαμά της για κάποια αταξία που είχε κάνει.Σκεφτόμουν τι να κάνω για να σταματήσει να κλαίει.Οπότε,σκέφτηκα να την πάρω αγκαλιά και να της χαρίσω την κούκλα μου Θυμάμαι ακόμα το βλέμμα της!Είμασταν μόλις 5,5 χρονών!Απο τότε γίναμε οι καλύτερες φίλες,και είμαστε ακόμα Περιττό να σας πω πως αυτό το κοριστάκι που όλοι χλέυαζαν είναι σήμερα φοιτήτρια σε μια απο τις υψηλότερες σχολές και ένας θαυμάσιος άνθρωπος! ...Στον καλό μου!Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις στιγμές της γέννησης της κόρης μας...Το βλέμμα του,τα δάκρια του,την χαρά του!!!Όπως και όταν την βαφτίσαμε.Μου λέει σε κάθε ευκαιρία οτι του χάρισα το καλύτερο δώρο του κόσμου (Αχ,τα θυμάμαι και συγκινούμαι )

Αχ,όντως,πάρα πολύ συγκινητικό...Την έχω ξανακούσει αυτή την ιστορία

Να τα εκατοστήσει! Να τον καμαρώνετε πάντα υγιή και ευτυχισμένο! Όσο για την τούρτα...Έχεις σκεφτεί το ενδεχόμενο να ασχοληθείς επαγγελματικά με την ζαχαροπλαστική;

Όλγα μου,δεν νομίζω να είναι ''κληρονομικό'' :laugh: Μπορεί ο μικρός σου να είναι πολύ πιο εύκολος στο θέμα του ύπνου,αυτό θα το διαπιστώσεις με την πάροδο του χρόνου Η μικρούλα μου είναι σχεδόν 7 μηνών και δεν αντιμετωπίσαμε κανένα απολύτως πρόβλημα στο θέμα του ύπνου.Κοιμόταν απο μωρό πάρα πολύ(τώρα βέβαια μείωσε τις ώρες ύπνου).Κοιμάται και κοιμόταν παντού!Στην αγκαλιά μας,στο καροτσάκι της,στο μάρσιπο,στην κούνια,στο λίκνο,στον καναπέ,στο κρεβάτι μας,στο ριλάξ...παντού,παντού,παντού! Αλλά το αγαπημένο της μέρος είναι το στήθος μου Επίσης δεν την ενοχλεί η φασαρία ή η ώρα

Είναι φυσικό να έχει επηρρεαστεί απο τον ερχομό δύο μωρών καθώς είναι σε μια ηλικία που αντιλαμβάνεται τα πάντα πλήρως Το μόνο σίγουρο,χωρίς να είμαι ειδικός,είναι οτι θέλει να σου/σας τραβήξει την προσοχή!Βλέπει πως εσύ νευριάζεις με αυτό άρα το κάνει πιο συχνά . Αγνόησε το πλήρως όταν το κάνει,σαν να μην το ακούς και πιστεύω πως σε λίγο καιρό θα το σταματήσει. Την ίδια τακτική ακολούθησε και η μαμά μου όταν ο μικρός μου αδερφός έλεγε κάποιες κακές λέξεις Τελικά τις ''έκοψε''

Συγχαρητήρια! Να έχεις μια όμορφη εγκυμοσύνη και ένα υγιές μωράκι!Να προσέχεις τον ευατό σου και την κοιλίτσα σου. Φιλιά

Τέση το οτι είμαστε ακόμη εδώ,εμένα κάτι μου λέει... Σημαίνει οτι έχουμε δύναμη,και μάλιστα σε τεράστια ποσότητα!Σημαίνει οτι θέλουμε να ζήσουμε παρά την απώλεια... Θα τα καταφέρουμε!Αν όχι για εμάς,για τα παιδιά μας.Και όσες δεν έχετε για τα μωρά που έφυγαν...Για αυτές τις ψυχούλες.Θεωρώ πως αξίζει στην κόρη μου,που δεν πρόλαβε να με γνωρίσει,τουλάχιστον να με ''βλέπει''ευτυχισμένη... Απορώ και εγώ πού βρίσκω αυτά τα λόγια...Μάλλον από την Αννούλα μου που με έχει τόσο ανάγκη...Μέσα μου ,όμως,είναι όλα ένα κουβάρι...που δεν ξέρω αν ποτέ θα καταφέρω να ξεμπλέξω

Βανια έγραψε: Βάνια μου,καταλαβαίνω τον τόνο σου όταν έγραψες το μήνυμα,αλλά δεν είναι σωστό να γενικεύουμε. Και έγω έγινα μανούλα στα 20 και έχω κοριτσάκι.Δεν σημαίνει πως θα της κάνω ποτέ κριτική για το ντύσιμο,θα προσπαθήσω να μπω στις παρέες της ή το οτιδήποτε άλλο.Θεωρώ πως αυτά γίνονται όταν η μητέρα είναι ανώριμη και έχει απωθημένα.Δεν είναι όμως κανόνας... ***Το αναφέρω γενικά και όχι προσωπικά.Ξαναλέω πως κατάλαβα τον τόνο σου και το τί ήθελες να πεις Έχω και εγώ περιπτώσεις φίλων μου που οι μαμάδες είχαν έναν...παλιπαιδισμό να τον πω! Δεν είναι όμως γενικό και δεν πρέπει να το γενικεύουμε

TESH έγραψε: Κουράγιο γλυκιά μου...Θα μου πείς ''πού να το βρω;''...Έτσι λέω και εγώ...Θα το βρούμε όμως...θα το βρούμε!

Δεν ξέρω αν τελικά έφταιξα και σε ποιό βαθμό...Πάντως δεν θα μου το συγχωρήσω ποτέ!Πιστεύω πως εξαρτόνταν 100% απο εμένα αν θα συνεχιζόταν καλά η εγκυμοσύνη...Αν ξαναμείνω έγκυος θα κάτσω 9 μήνες στο κρεβάτι...

ΜΠΕΜΠΟΥΛΗΣ έγραψε: Ψυχούλα μου....

Αντριάννα μου,νομίζω πως για να τα βουρτσίζει κανονικά πρέπει να μεγαλώσει λίγο...Δηλαδή να πάει 5-6 ετών.Προς το παρόν,μια χαρά το πάτε

Εγώ είχα δει ένα όνειρο πριν την αποκόλληση...Ρε κορίτσια αυτό με σκοτώνει περισσότερο.Πως ενώ είχα περάσει μια αποκόλληση με 3 εβδομάδες απόλυτης ακινησίας ,μετά επαναπάυτηκα και κουραζόμουν. Ήθελε ιδιαίτερη προσοχή..Έπρεπε να κάτσω μέχρι το τέλος στο κρεβάτι...Εγώ το έδιωξα το μωράκι μου... Φανή συγνώμη που συνεχίζω να λέω τα δικά μου...

Φανούλα μου Πόσο σε καταλαβαίνω καλή μου... Στις 18 ''κλείνει''ο πρώτος μου μήνας μακριά απο το κοριτσάκι μου... Αυτό που δεν πρόλαβα ποτέ να γνωρίσω,αυτό που περίμενα τόσο ανυπόμονα,που είχα κάνει τόσα όνειρα... Απορώ με τον εαυτό μου...Ούτε ένας μήνας δεν πέρασε και εγώ συνεχίζω...Μερικές φορές νιώθω τύψεις για αυτό.Δεν την θρήνησα όσο θα έπρεπε...Αλλά έχω το Αννάκι μου που με τραβάει μπροστά... Μακάρι το κοριστάκι μου να ένιωσε έστω και λίγο πόσο πολύ την αγαπούσα...Δεν θα την ξεχάσω ποτέ...Κάθε μέρα κλαίω...Δεν μπορώ να το πιστέψω οτι το έχασα....... Σε καταλαβαίνω...22 Απριλίου ήταν η ΠΗΤ μου...Πώς θα το αντέξω;Μακάρι να μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω και να την κρατήσω... Κουράγιο Φανούλα μου!!!Κουράγιο...Ξέρω απο πρώτο χέρι πως τα λόγια σε αυτές τις περιπτώσεις ακούγονται ειρωνικά και ψέυτικα.... Θα τα καταφέρουμε Φανούλα...! Ας είναι καλά τα αγγελάκια μας...όπου και αν βρίσκονται!

Πολύ ενδιαφέρον θέμα... Διάβασα όλες τις απαντήσεις,λίγο βιαστικά όμως Συμφωνώ με την κοπέλα που είπε οτι τα παιδιά δεν τα στέλνει ο Θέος.Οκ,κάποιες το πιστεύουμε κάποιες άλλες όχι.Προσωπικά το θεωρώ ανόητο να φέρω ένα παιδί στον κόσμο και να βασίζομαι στον Θεό Θέλω να κάνω τέσσερα,ή και παραπάνω παιδιά.Θέλω.Τώρα το άν θα τα κάνω είναι άλλο θέμα.Με την μικρή μου δεν έχω κουραστεί καθόλου.Είναι ένα ήσυχο μωράκι που θα το χαρακτήριζα άνετα και ''αθόρυβο''.Σίγουρα,είναι δύσκολο να κάνεις ένα δεύτερο ή ένα τρίτο παιδί όταν είσαι κουρασμένη... Απο την άλλη,πάντα έλεγα πως τα παιδιά μου θέλω να έχουν μικρή διαφορά.Το ιδανικότερο για εμένα ήταν και είναι το ένα έτος.Είναι μεν κουραστικό αλλά εγώ σκέφτομαι το πόσο κοντά θα είναι τα παιδάκια όταν μεγαλώσουν λίγο.Όχι πως τα αδέρφια με 3 ή 5 χρόνια διαφορα δεν θα είναι...Απλά εγώ θα ηθελα αυτή την διαφορά στα παιδιά μου. Τα κοριτσάκια μου θα είχαν 11 μήνες διαφορά...Ειλικρινά,δεν σκεφτόμουνα την κούραση για ήθελα το δεύτερο μωρό πάρα μα πάρα πολύ!Οικονομικά θα μπορούσαμε να τα βγάλουμε πέρα,για αρκετά χρόνια τουλάχιστον.Απο εκεί και πέρα,δεν μπορώ να προβλεψω τι θα γινόταν σε 10 ή 15 χρόνια... Οι απαιτήσεις των παιδιών είναι τεράστιες,αν κρίνω τουλάχιστον εμένα και τις αδερφές μου.Και δεν μιλάω για ρούχα ή παππούτσια.Αυτά μπορούν να τα πάρουν τα ίδια τα παιδιά μαζεύοντας το χαρτζιλίκι τους.Πρέπει να σκεφτόμαστε κυρίως την μόρφωση.Τι θα κάνουμε αν ένα παιδί δεν τα καταφερνει στα μαθηματα και χρειάζεται ιδιαίτερα ή φροντιστήριο;Θα του πόυμε ''όχι,δεν μπορώ'';Οι ξένες γλώσσες;Προσωπικά θεωρώ απαραίτητη των γνώση τουλάχιστον δύο..Στο μόνο πράγμα που θα ''επέμβω'' και θα ''πιέσω'' την κόρη μου είναι η μόρφωση.Οι εποχές είναι πάρα πολύ δύσκολες,δυστυχώς. Άρα,όταν αποφασίζουμε να κάνουμε ένα παιδιά πρέπει να ξέρουμε οτι μπορούμε να του προσφέρουμε τα απαραίτητα σε υλική και ψυχολογική μορφή. Ελπίζω να καταφέρω να γίνω μανούλα αρκετών παιδιών.Δυστυχώς δεν κατάφερα να φέρω στον κόσμο το δεύτερο και με έχει αποδυναμώσει πολύ ψυχολογικά...Αμφιβάλλω αν θα κάνω τελικά δεύτερο.Θέλω όσο τίποτα άλλο μια μεγάλη οικογένεια.Επειδή όμως είμαι και λίγο πρακτική,θέλω να αισθάνομαι ασφάλεια.Να ξέρω οτι τουλάχιστον μέχρι να ενηλικιωθούν τα παιδιά μου,θα έχω δουλειά,θα μπορώ να τα στηρίξω.Αν το μέλλον ήταν αβέβαιο δεν ξέρω κάτα πόσο θα αποφάσιζα να κάνω δεύτερο παιδί,ειδικά τώρα που είμαι μαμά και ξέρω τι ανάγκες έχουν τα παιδάκια...

beoutsaki όλα καλά θα πάνε!!! Μην κουράζεσαι με τις δουλειές του σπιτιού.Δεν χρειάζεται να είναι όλα στην εντέλεια!!!Προέχουν τα διδυμάκια σου .Να ξεκουράζεσαι όσο μπορείς.Εν ανάγκη-αν μπορείς βέβαια και οικονομικά-προσέλαβε μια οικιακή βοηθό να σε βοηθάει έστω στο σιδέρωμα... Μην ακούς κανέναν!!!Κατά βάθος ζηλεύουν όσοι σε ''λυπούνται''.Εγώ πάντως στο λέω...Θα ήθελα πάρα πολύ να είμαι στην θέση σου! Το βρίσκω υπέροχο να έχεις διδυμάκια! Όλα τέλεια θα πάνε!Να προσέχεις τον εαυτό σου

Σπυράκο χρόνια σου πολλά!!! Να είσαι πάντα υγιής,ευτυχισμένος και μαχητής σε οποιαδήποτε δυσκολία σου παρουσιαστεί!!! Αναστασία μου,να χαίρεστε το αντράκι σας!Εύχομαι κάθε ευτυχία στην ζωούλα του

Άννα μου,θα σταθώ και εγώ στο σημείο που στάθηκαν και οι άλλες κοπέλες... Είναι παγκοσμίως γνωστό οτι μένεις έγκυος απο ένα σπερματοζωάριο και η ποσότητα δεν παίζει ρόλο. Κάνε μια χοριακούλα να σου λυθεί η απορία... Δεν ξέρω τι θα πρέπει να ευχηθώ Αν είσαι έγκυος,με το καλό το μωράκι!(Γιατί την λέξη έκτρωση δεν την αναφέρω καν!!!)Αν δεν είσαι,να είστε πιο προσεχτικοί Όμως,μια καθυστέρηση δεν σημαίνει απαραίτητα και εγκυμοσύνη.Μπορεί να είναι ορμονικό ή λόγω άγχους/στεναχώριας...Τι να πω...

Ευχαριστούμε πολύυυυ!!! Να χαιρόμαστε τις Αννούλες μας!Εύχομαι να τις συντροφεύουν πάντα η αγάπη,η υγεία και η ευτυχία Αστεράκι μου, να σε χαιρόμαστε!!!Εύχομαι τα καλύτερα στην ζωούλα σου!Σε λατρεύω ψυχή μου!

Αχ βρε κορίτσια σας ευχαριστώ πάρα πολύ!!! Μπελλίτσα μου,με συγκινείς πολύ που θυμήθηκες το λουλουδάκι μου Είναι η 1η μας γιορτούλα... :silly: Βουλίτσα να τις χαιρόμαστε!

Μαρίνα μου,πιστεύω πως αφού δεν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα με το μωράκι σου,δεν υπάρχει και λόγος να κάνεις καισαρική...Εγώ στην θέση σου δεν θα το δεχόμουνα.Το βάρος είναι σχετικό,και μην ξεχνάς οτι έχεις καιρό ακόμα

Δεν νομίζω οτι παίζει ρόλο η ηλικία,αλλά το μυαλό του καθενός,είτε είναι άντρας είτε γυναίκα. Είναι αλήθεια πως η παιδικοτητα -πλέον-''χάνεται''απο πολύ νωρίς.Και αυτό γιατί το σεξ,οι σχέσεις και όλα τα σχετικά προβάλλονται απο παντού και κάνουν πλήση εγκεφάλου στα παιδιά. Πηγαίνω απο τα 16 σε clubs,αρχικά με εκδηλώσεις που διοργάνωνε το σχολείο μου και αργότερα με την παρέα μου... Δεν μπορώ να πω πως είναι τραγικά τα πράγματα.Δηλαδή,σίγουρα μέσα στο πλήθος θα υπάρχουν και περιστατικά ''κακής συμπεριφοράς'',αν μπορεί να χαρακτηριστεί έτσι. Οι κοπέλες που περιγράφετε πολύ πιθανόν να βρίσκονταν κάτω απο την επήρρεια ουσιών...Ο φυσιολογικός νέος πάει στο club για να διασκεδάσει,να ξεδώσει,σίγουρα να φλερτάρει αλλά όχι για να κάνει τέτοιες ακκρότητες...Εκτός και αν γέρασα τόσο Προσωπικά,αυτό το είδος διασκέδασης δεν με συγκινεί πολύ και επιπλέον το βαρέθηκα ... Δεν το θεωρώ ιδιαίτερα ακραίο να ''την πέφτεις'' σε κάποιον άντρα που δεν συνοδεύεται.Ε,αν το κάνεις ενώ βλέπεις πως έχει σύντροφο ,είσαι άξια της τύχης σου.Γενικότερα,στα clubs αφήνουν όλοι και όλες τους εαυτούς τους λίγο πιο ελεύθερους...Αλλά χρειάζονται κάποια όρια,κυρίως για να μην προβάλλουμε αρνητικά εμάς τους ίδιους

Εγώ δυστυχώς δεν είμαι πλέον σε αυτή την λίστα... Εύχομαι όμως το κλείσιμο του 2010 να με βρει με ένα μωράκι στην κοιλίτσα...