Καλημέρα σε όλες
Θεοδώρα συγχαρητήρια κι από εμένα. Θα ήθελα να σου πω και τη δική μου εμπειρία την ώρα του τοκετού. Εγώ δεν ταλαιπωρήθηκα καθόλου! Συμφωνώ με την Χριστίνα για να κάνεις επισκληρήδιο. Εκείνη την ώρα έτυχε να σπάσουν να νερά όπου άρχισαν και οι πόνοι όταν ο γιατρός ήταν σε μια άλλη κοπέλα που γεννούσε. Πόναγα για μισή ώρα, τρία τέταρτα μέχρι να έρθει να μου κάνει την ένεση. Μετά δε νιώθεις τίποτα. Τον πόνο αυτόν δεν τον θυμάμαι. Θυμάμαι όμως τα μάτια της μικρής μου, την ώρα που την ακούμπησαν επάνω μου και χωρίς να με βλέπει γύρισε προς το μέρος μου επειδή αναγνώρισε τη φωνή μου και σταμάτησε να κλαίει! Αυτό είναι κάτι που δεν το ξεχνάς ποτέ! Όλα τ' άλλα δεν υπάρχουν.
Σου εύχομαι με το καλό και τότε εδώ θα είμαστε να μας τα πεις όλα!!!