mirlitsa

Τελικά παρατήρησα, όπως κι εγώ, πολλές κοπέλες καταλήξανε γρήγορα σε γάμο. Μου αρέσουν πολύ οι γρήγορες αλλαγές, δεν αντέχω τα ίδια και τα ίδια για πολύ. Ευτυχώς, μέχρι στιγμής η ζωή μου είναι όλο ανατροπές!!! Υπομονή boymamma, μεγαλώμουν τόσο γρήγορα τα παιδιά που ούτε κι εμείς δεν το καταβαλαίνουμε .....και μετά όσα ποτάκια θες!!!

Δεν μετανοιώνω για τίποτα στην ζωή μου rapanaki. Κι έγω κάποτε είχα 5 χρόνια σχέσης και πίστευα ότι θα είμασταν για «πάντα μαζί», έτσι πάντα λες για τον πρώτο σου έρωτα. Έκανα αρκετές σχέσεις μέχρι να ξεκολλήσω, με άλλα λόγια έζησα την ζωή μου όπως εγώ την ήθελα. Δεν μετανοιώνω για καμμία σχέση, όλοι κάτι είχαν να μου προσφέρουν και αυτό τελείωνε έφευγα... Σταμάτησα να σκέφτομαι τον άλλον και περνούσα όμορφα όπως ήθελα εγώ....χωρίς βέβαια να φέρομαι σαν σκύλα. Ο άντρας μου βρέθηκε στον δρόμο μου την κατάλληλη στιγμή, από τότε και για πάντα μαζί.... Όσο για τα παιδιά gastroula, η αλήθεια είναι ότι αλλάζουν λίγο την ζωή του ζευγαριού. Σε εμάς ήρθαν γρήγορα, αλλά σε άλλα ζευγάρια που βλέπω, που ήταν καιρό μόνα τους, ήρθαν λίγο τα πάνω-κάτω με την έννοια ότι πλέον υπάρχουν άλλες προταιρεότητες στη ζωή. Όταν όμως συμμετέχουν ενεργά και οι δυο τότε όλα αντιμετωπίζονται. Με το καλό να γεννήσεις και να είστε όλοι μαζί ευτυχισμένοι!

Εγώ τι πρέπει να πω που πριν λίγες μέρες έκλεισα τα 32??? Πολλά μου ακούγονται τα άτιμα, ούτε να το γράψω δεν μπορώ. Βέβαια δεν με αποσχολούν καθόλου γιατί νιώθω μικρή και τριανταφυλλένια!!! Λοιπόν εγώ έγινα μάνα στα 29,5. Δεν υπάρχει όμως όριο ηλικίας για την μητρότητα. Βέβαια δεν υποστιρίζω την άποψη να κάνεις παιδία στα 50 ας πούμε, που δεν μπορείς να προσφέρεις και τόσα πολλά... Εσύ όμως γιατί αγχώνεσαι, μόνο δυο μήνες προσπάθισες. Μην μπεις στην διαδικασία να τρέψεις στους γιατρούς, τρελλένεσαι όσο το ψάχνεις. Το μόνο που πρέπει να κάνεις, είναι όταν έρχεται ο άντρας σου από ταξίδι, να κλειδώνεσται στο σπίτι και όλη μέρα ΣΕΞ!!! Που θα πάει κάποια σφαίρα θα πετύχει....:woohoo:

Καλώς μας ήρθες στην υπέροχη παρέα μας εγκυούλα!!! Με το καλό να γεννήσεις .... Είμαι η Ασπασία και όπως βλέπεις παρακάτω έχω 2 παιδάκια, 2 τρομερά ζουζουνάκια....:woohoo:

Αυτό είναι το μόνο σίγουρο Νανούκα μου, δεν πρέπει να θεωρούμε τίποτα σίγουρο και δεδομένο. Αν δεν κυνηγήσεις και δεν διεκδικίσεις δεν έχει νόημα η ζωή!!! Θα ρουτινιάσεις πριν το καταλάβεις. Όλα στο χέρι μας είναι για να περνάμε τέλεια, όπως το ορίζει ο καθένας το «τέλεια». Είμαι κι εγώ της άποψης πως τα μικρά καθημερινά πράγματα ομορφαίνουν την ζωή μας. Ας πούμε εμένα μου αρέσει όταν κοιμούνται τα παιδιά, και φτιάχνει ο αντρούλης μου ποτάκια για να χαλαρώσουμε,να ανάβω τα κεράκια στο μπαλκόνι και να καθόμαστε αγκαλίτσα....

Γλυκιά μου jovanna να είστε πάντα τόσο ευτυχισμένοι, ερωτευμένοι και με το καλό να υποδεχτήκε και το τέταρτο μέλος της οικογένειας. Τελικά είναι ωραίο πράγμα να συζείς πρίν το γάμο ε??? Στην ουσία το ίδιο είναι χωρίς παιδιά και έτσι ξεφαντώνεις απίστευτα! Εμείς δεν προλάβαμε κάτι τέτοιο, από τον πολύ έρωτα τρέξαμε και παντρευτήκαμε....:woohoo:

Εγώ είμαι παντρεμένη 3 χρόνια και έχουμε αποκτήσει 2 παιδάκια. Ήρθαν πολύ γρήγορα τα παιδιά, χωρίς σκέψη. Δεν ήθελα να βάλω πρόγραμμα στην ζωή μου για το πότε να κάνω παιδί και έτσι αφέθηκα. Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που ουτε καν προσπάθισε και απέκτησε αμέσως οικογένεια. Δεν σας κρύβω πως είχα επιρρεαστεί λίγο από φίλους και γνωστούς που προσπαθούσαν καιρό και δεν μπορούσαν...δεν ήθελα με τίποτα να μπω σ΄αυτή την διαδικασία. Σκέφτομαι μερικές φορές πως θα ήμασταν χωρίς παιδιά? Νιώθω πως μερικά πράγματα δεν τα έχουμε ζήσει σαν ζευγάρι γιατί αμέσως ήρθαν τα παιδιά. Άλλωστε είχαμε μόνο 1 χρόνο σχέσης μέχρι να παντρευτούμαι. Δεν μπορώ να πω πως έχω στερηθεί πράγματα, κάθε άλλο μάλιστα. Ακόμα και τώρα αν θελήσουμε να πάμε κάπου μόνοι μας μπορούμε, μιας και βοηθάνε πολύ οι γονείς μου. Στην σκέψη όμως ότι αφήνω πίσω τα παιδιά για να καλοπεράσω εγώ....δεν μπορώ τελικά. Έχω όμως την ανάγκη να κάνω και κάτι με τον άντρα μου μακριά από παιδιά και υποχρεώσεις. Μερικές φορές σκέφτομαι πως ήταν η ζωή πριν το γάμο και νοσταλγώ κάποια πράγματα, ίσως την ανεμελιά....βλέπω και τις φίλες μου που είναι ακόμα ανύπαντρες και τις ‘’ζηλεύω’’ με την έννοια ότι κάνουν ότι θέλουν χωρίς δεσμεύσεις. Μετά βλέπω τα καμάρια μου και τα ξεχνάω όλα.... Θα ήθελα πολύ να ακούσω τις εμπειρίες – απόψεις σας...

Σίγουρα PIPITSAZOUZOUNA, θα ήταν ένα τέτοιο παιδάκι για μια πεθερά και πόσο μάλλλον για την δική μου. Και η κόρη μου είναι έτσι ακριβώς όπως η ανηψιά σου! Ζιζάνιο Η πεθερά μοι κουράζεται που την βλέπει, που να την κυνηγήσει κιόλας!!! Εκεί να δεις γέλιο.....

Ανθή έγραψε: Η αλήθεια είναι πως κι εγώ το σκέφτομαι αυτό και μετά σταματάω την "απαράδεκτη" συμπεριφορά μου. Νιώθω και τύψεις...όντως οι καημένες προσπαθούν για το καλύτερο για τα εγγόνια τους. Στην δική μου περίπτωση όμως η πεθερά μου είναι απ΄αυτές που θέλουν να βλέπουν τα εγγόνια όποτε εκείνες έχουν όρεξη και τα βαριέται εύκολα. Μονίμως γκρινιάζει ότι είναι κουρασμένη από τις πολλές δουλειές... Πως λοιπόν κι εγώ να της ζητήσω βοήθεια?

Όλα καλά θα είναι γλυκιά μου, γιατί όχι άλλωστε? Είναι απίστευτα τα συναισθήματα που θα νιώσεις όταν δεις στον υπέρηχο αυτό το μικρό σποράκι που θα εξελιχθεί σε μωράκι.....το δικό σας μωράκι!!! Σου εύχομαι να έχεις καλή εγκυμοσύνη ....φιλιά!

Γιατί βρε Φανούλα τόσο πολύ???????

Εγώ έκανα όλες μου τις δουλειές όπως και πριν την εγκυμοσύνη. Γενικά δεν μπορώ να κάθομαι χωρίς να κάνω τίποτα, όταν όμως ένιωθα κούραση σταματούσα και ξάπλωνα λίγο. Μετά πάλι από την αρχή. Η εγκυμοσύνη μου ήταν καλή και έτσι μου επέτρεπε να κάνω ότι ήθελα χωρίς βέβαια υπερβολές.

θα περιμένω νέα σου οπωσδήποτε.....καλά να περάσετε!!!!

sweetmammy είσαι σίγουρη για αυτά που γράφεις...εύχομαι όντως να περάσετε καλά.

Σίγουρα frapedia μου κακό δεν θα κάνουν στα παιδιά αλίμονο!!! Η πεθερά μου όμως είναι λίγο αλλού...ξεχνιέται εύκολα και βαριέται στην κυριολοξία να κυνηγήσει ένα μωρό. Περιμένει να πέσει κάτω και μετά να τρέξει...ευτυχώς δεν είναι έτσι ο πεθερός μου και μπορώ και βασίζομαι λίγο σε αυτόν.

Αχ , βρε κοπέλα μου, πόσο με στεναχώρισες με τα όσα γράφεις. Είναι άσχημο να σε προδίδει ο άντρας που αγαπάς και θεωρείς άνθρωπό σου, όμως δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου! Είσαι μόνο 34 χρονών και η ζωή είναι όλη μπροστά σου. Άλλες γίνονται μάνες στα σαράντα κι εσύ νιώθεις από τώρα μεγάλη? Το όνειρό σου το θεωρείς άπιαστο λόγω λάθους συντρόφου, όλα όμως μπορούν να αλλάξουν, κοίτα μπροστά και φτιάξε την ζωή σου όπως εσύ την θέλεις χωρίς να υπολογίζεις κανέναν. Όλες έχουμε περάσει κάποια ερωτική απογοήτευση όμως δεν το βάλαμε κάτω. Κι εγώ κάποτε πίστευα ότι ήρθε το τέλος του κόσμου ύστερα από 5 χρόνια σχέσης. Το μόνο θετικό ήταν ότι ήμουν μικρή. Βέβαια η ηλικία δεν παίζει ρόλο, τα αισθήματα είναι ίδια. Άργησα, αλλά έφτιαξα την ζωή μου με τον καλύτερο για μένα άντρα, παντευτήκαμε και κάναμε 2 παιδιά. Είμαι 32 τώρα αλλά και 40 να ήμουν δεν θα ένιωθα μεγάλη για να πραγματοποιήσω και να κυνηγήσω τα ονειρά μου....

Gioulaki μου με το πεθερό μου έχω ένα μικροθεματάκι λόγω βάφτισης. Έβαλα βλέπεις στον γιο μου το όνομα του μπαπμά μου αφού έβαλα την πεθερά μου στην κόρη μου. Ένα κι ένα πάνε τα πράγματα, τα είχα πει αυτά με τον άντρα μου, όμως ο πεθερός μου είναι λίγο ψυχρός απέναντί μου.

Maniamounia κι εγώ τους σέβομαι και τους αγαπώ, όπως κι αυτοί άλλωστε, κανένας δεν έχει πει άσχημα λόγια για τον άλλο. Δεν έχουμε μαλώσει ποτέ και δεν υπάρχει λόγος. Καταννοώ ότι δεν μπορεί να μου προσφέρει βοήθεια με τα παιδιά γι αυτό και ξεσκίζομαι εγώ να τα προλάβω όλα. Δεν μου αρέσει όμως που σχολιάζει....τρελλαίνομαι! Δεν θέλω υποδείξεις γι αυτά που κάνω. Όσο για τον χώρο Μαρία πραγματικά στο τέλος το διασκεδάσαμε όλοι μαζί, βρίκαμε μια λύση. Βέβαια μην είμαι κακιά, προσφέρθηκε η πεθερά μου να πάμε εμείς στο κάτω σπίτι μόνοι μας για ησυχία και να καθίσουν εκείνοι πάνω, όμως δεν με άφηνε η συνυφάδα μου γιατί δεν τους αντέχει κι εκείνη. Ήθελε να είμαστε και μαζί....

Είναι αλήθεια, έβαλα τα χεράκια μου για να βγάλω τα ματάκια μου , όμως το έκανε για το χατίρι του άντρα μου! Ήθελε πολύ να πάμε και δεν ήθελα να του πω όχι. Ένα θα σου πω frapedia, όταν είχαμε ξαναπάει πριν 2 χρόνια όταν η κόρη μου ήταν 6 μηνών δεν την είχα αφήσει στην πεθερά μου ούτε 5 λεπτά. ΔΕΝ ειχα κάνει ούτε ένα μπάνιο, ολή μέρα ήμουν μαζί της στο σπίτι. Δεν υπήρχε περίπτωση να της αφήσω το παιδί τόσο μικρό και να πάω για μπάνιο εγώ. Ξανασκέψου το..... Τελικά δεν είμαι γενναίο κορίτσι....ΗΡΩΑΣ είμαι milina!!!

...η απόλυτη τρέλλα!!! Ε ναι λοιπόν, τολμήσαμε να πάμε για μια εβδομάδα περίπου, στο χωριό με τα πεθερικά μου. Εκεί ήταν και η συνυφάδα μου, με το 7μηνών αγοράκι της, και όλοι μαζί μέναμε στο πάνω σπίτι και τα πεθερικά κάτω. Εμείς ήμασταν με δυο παιδιά οι άλλοι με ένα και έπρεπε να βολευτούμε σε δυο δωμάτια. Εκεί να δεις γλέντι, να ξυπνά ο δικός τους το βράδυ και από τις φωνές να ξυπνάνε και τα δικά μου και να αρχίζει η γκρίνια από όλους...ακόμα και από τους μεγάλους. Σε γενικές γραμμές είχε την πλάκα του η όλη κατάσταση, άλλωστε μετά την κοντολάραμε κάπως. Η δε πεθερά μου εντελώς στον κόσομο της. Μόλις ξυπνάγανε τα παιδιά έπιναν το γάλα τους, τα ετοίμαζα και κατεβαίνανε κάτω στην αυλή για παιχνίδι μαζί με τον μπαμπά. Εγώ καθόμουν να μαζέψω τα κρεβάτια και γενικά το δωμάτιο και κατέβαινα αργότερα. Περιτό να σας πω λοιπόν, πως όση ώρα ήταν κάτω τα παιδιά δεν τους έφτιαξε ούτε μια φορά την φρουτόκρεμα ή το αυγό τους. Αν δεν κατέβαινα εγώ τα παιδιά θα έμεναν νηστικά. Το μόνο που ήξερε να λέει όταν τα τάιζα ήταν, πεινάσανε τα καημένα, πολύ ώρα τα αφήνεις νηστικά. Τα λαμπάκια μου αναβώσβηναν και δεν είμαι άνθρωπος που δεν μιλά, έτσι κι εγώ της απαντούσα, "πως είναι δυνατόν να περιμένεις εμένα να τα κάνω όλα και να μην ασχολήσε κι εσύ με τα εγγόνια σου". Το μόνο που ήξερε να τους δίνει ήταν καραμέλες και γλυφιτζούρια για να μην κάνουν φασαρία και την κουράζουν! Ίσως είμαι κι εγώ λίγο περίεργη με τα παιδιά, 'ομως την θεωρώ τρομερά απαράδεκτη γιαγιά και εύχομαι ποτέ να μην πέσω στην ανάγκη της για τα παιδιά μου. Δεν καταλαβαίνω γιατί η μάνα μου ξεσκίζεται για τα εγγόνια της και η πεθερά μου όχι? Το πάθημα, μου έγινε μάθημα και ποτέ ξανά διακοπές στο χωριό της μέχρι τουλάχιστον να μεγαλώσουν λίγο τα παιδιά και να ανεξαρτητοποιηθούν.

Αχ mitsi μου πόσο σε νιώθω. Έχω κι εγώ το ίδιο πρόβλημα με την κόρη μου. Είναι 2,5 χρονών και άρχισε να ζαλίζεται στο αυτοκίνητο και να κάνει εμετό λίγο μετά που έγινε 12μηνών. Πραγματικά είναι μεγάλο πρόβλημα γιατί σε περιορίζει αφάνταστα. Να φανταστείς και χωρίς να πιει γάλα θα κάνει πάλι εμετό! Άσε έχω δοκιμάσει ότι μου έχει πει ο καθένας, τίποτα δεν γίνεται, απλά με τον καιρό θα περάσει....και ο παιδίατρος δεν μου δίνει φάρμακα γι αυτή την περίπτωση. Κάνε υπομονή και θα περάσει από μόνο του. Οπότε κι εγώ είμαι προετοιμασμένη ότι θα κάνει εμετό και κουβαλάω σακούλες, παιχνίδια και κάπως απασχολείται μερικές φορές και δεν κάνει. Τώρα τελευταία ξαπλώνει στα πίσω καθίσματα με μένα δίπλα της και μπορώ να σου πω, πως κάνουμε και ταξίδι χωρίς να κάνει εμετό. Τι να σου πω κι εγώ, υπομονή....αν ανακαλύψω το μυστικό θα σε ενημερώσω!!!

Καλό μήνα σε όλες .....και όπως λέει η @ngel, η συνταγή είναι αλάνθαστη και επιβεβαιωμένη!!!!

Καλά να περάσεις sweetmammy και με το καλό να μας γυρίσεις ανανεωμένη!!! Φιλάκια....

Καλημέρα φιλενάδες μου, μόλις γύρισα από 2 εβδομάδες άδειας και τώρα είμαι στην δουλειά. Περάσαμε φανταστικά και οι τέσσερις μαζί. Τώρα δουλίτσα για 2 εβδομάδες και μετά πάλι άδεια έως τέλος Αυγούστου. Τα παιδιά φυσικά στο χωριό με τους παππούδες, οπότε κι εμείς εδώ αλητεύουμαι λιγάκι. Φιλάκια σε όλες και όσες λείπουν να περάσουν καλά και όσες θα λείψουν ακόμα καλύτερα!!!

Καλημέρα γλυκιά μου, εγώ έχω 2 παιδάκια και τα έχω κάνει με καισαρική. Μου είχε πει ο γιατρός μου πως μπορώ να ξαναμείνω έκγυος μετά από έξι μήνες και πράγματι έτσι έγινε. Χωρίς να το έχουμε προγραμματίσει ή να ξέρω τος γόνιμες μέρες (που ποτέ δεν τις υπολογίζω) ξαναέμεινα έγκυος και δόξα τον θεο όλα πήγαν καλά και στη δεύτερη καισαρική πονάς λιγότερο και αναρρώνεις πιο γρήγορα. 'Ετσι λοιπόν μην αγχώνεσαι και θα δεις θα έρθει σύντομα και το δεύτερο ....απόλαυσε τώρα τα πάντα γιατί μετά με δυο μωρά δεν θα προλαβαίνεις και πολλά!!!!