vassiliki

κι εμενα ετσι κανουν τα εντερακια του μπεμπη μου και οταν πεφτει το γαλα στο στομαχι κανει γκουπ γκουπ. Εχουμε αλλαξει 3 γαλατα και τωρα πινουμε υποαλλεργικο, πιο ελαφρυ δεν εχεις, ετσι συνεχιζουν να κανουν. Εμενα ειναι και λαιμαργος οποτε μπορει να οφειλεται σ'αυτο! Και απο αλλες μαμαδες εχω ακουσει κατι αναλογο αλλα δεν αγχωθηκε καμμια γι'αυτο. Ουτε κι εγω. Αν ρωτησεις παντως καλο θα ηταν να μας πεις τι σου ειπε ο/η παιδιατρος.

Εδω ειναι μικρη η πολη και βολευονται να κανουν επισκεψεις κατ'οικον,επειδη τοσο μικρα μωρακια δεν τα βγαζουμε εξω συνηθως. Εμας ηρθε και τις 2 φορες- επειδη ειναι μικρουλης τον βλεπει ανα 10 μερες- και θα ερθει και 3η. Σωσω μου γεννηθηκε 2060 γρ, βγηκαμε απο το μαιευτηριο 1940 γρ. και σε 10 μερες ειχε παρει οτι εχασε και μετα εβαλε 410 γρ. τις επομενες 10 μερες. Τωρα εχει παρει κι αλλο βαρος σιγουρα.

Σωσω δεν νομιζ ω οτι ειναι πολλα, θυμαμαι και στο μαιευτηριο τα μεγαλα μωρακια επιναν πολλα ml, ειναι αναλογα με το βαρος. Ο δικος μου ειναι μικρουλης-2500 κιλα- και τωρα πινει 90 και θελει σε καποια γευματα 110-120ml. Στο 10ημερο δεν πας μονο για ζυγισμα, ο παιδιατρος εξεταζει το μωρο λεπτομερως, αναπτυξη, αντανακλαστικα, οργανακια, οραση, ακοη, σου δινει οδηγιες και συμβουλες-π.χ. για το ταισμα. Εμας ηρθε στο σπιτι και τις 2 φορες και εξετασε το μωρο με πολυ λεπτομερεια.

να σου ζησει Σωσω μου η κορουλα!Να τη δεις οπως επιθυμεις. Τρωνε 60-90 ml, καθε 4ωρο περιπου, Καλα ταισματα! Η θερμοκρασια πρεπει να ειναι απο 19-22 βαθμους αν θυμαμαι καλα τι μου ειπε η παιδιατρος.

Htoulis σ'ευχαριστω για τις ευχες σου και τα καθησυχαστικα σου λογια, ελπιζω ολα να πανε καλα και για μας! 4 Fotonio να σου ζησει το μωρακι σου, να ειναι γερο και καλοτυχο. τα μωρακια του Νοεμβριου ηταν βιαστικα!

Σπουργε απο το χειρουργειο και μετα εχω να πω τα ιδια. Ξυσιμο τρελλο στο προσωπο, ηθελα να ξεκολλησω τη μυτη μου και να την πεταξω, τρεμουλο δεν ενοιωσα, το ειχα ολο πριν το χειρουργειο, δεν ησυχαζα με τιποτα, αγχος τρομερο, ομως μολις βγηκε ο μικρος μου εβαλαν κατι ηρεμιστικο και ισως γι'αυτο δεν το ειχα μετα. Η πρωτη ματια με το μωρακι ειναι αξεχαστη, οπως και το πρωτο κλαμα!! Να σου ζησει το μπεμπακι σου. 2 μηνων τωρα εχουν περασει τα δυσκολα, εμεις εχουμε κολικους και μενουμε ξαγρυπνοι τη νυχτα, τα νευρα μου δεν ειναι καλα, αλλα το παλευω. Να ειμαστε καλα να χαιρομαστε τα παιδακια μας!

σ'ευχαριστω σπουργε μου για τις ευχες και για τη συμπαρασταση στις ανησυχιες μου οσο ημουν εγκυος.Ευτυχως ολα ειναι καλα, μας ειδε η παιδιατρος και ειπε οτι ειναι υγιεστατος. Τον μαθαινω σιγα σιγα και με μαθαινει και τα πραγματα ειναι ομορφα. Ανυπομονω να μεγαλωσει λιγο να κανω πραγματα μαζι του!Προς το παρον ακουμε πολυ μουσικη, διαβαζουμε παραμυθακια και χορευουμε ρομαντικα τραγουδακια οταν τον νανουριζω! Να η ιστοριουλα μου: http://mammyland.com/forum/30/20993

Κοριτσακια γεννησα κι εγω το αγορακι μου. Εχω αναρτησει την ιστορια στο σχετικο topic. Η Μαρια που ανανεωνει τη λιστα με την αναμονη-γεννα αν μπορεσει ας την ενημερωσει με τη γεννηση του γιου μου. Kelly μου να σου ζησουν οι διδυμουλες σου, να γινουν κοπελαρες και να τις δεις οπως επιθυμεις. Ελπιζω οι πρωτες μερες στο σπιτι αν και πυρετωδεις με 2 παιδια να ειναι ομορφες. Οι δικες μου ειναι...περιεργες, ευτυχια ανακατεμενη με αγχος και ανασφαλεια! Τα κοριτσακια που θα γεννουσαν Οκτωβριο τι εγιναν; Angie, Diaz, εχετε νεα; Σας φιλω ολες!!

Κοριτσια ευχαριστω για τις συμβουλες σας, ειμαι σιγουρη οτι το μητρικο γαλα θα υπερεχει ποιοτικα και ειναι οτι καλυτερο για τα μικρα μας, αλλα και τα βρεφικα γαλατα ειναι τοσο εμπλουτισμενα που σιγουρα ανταποκρινονται στις αναγκες ενος βρεφους. Το θεμα ειναι τι θελει μια μητερα να κανει, τι θεωρει αναγκαιο και οφελιμο για το παιδι της. Εγω που εχω ανασφαλεια σχετικα με το φαγητο, θελω να ξερω ποσο τρωει καθε φορα οποτε το μητρικο δεν θα μου καλυπτε αυτη την ανσφαλεια. Του δινω λιγο μετα το ετοιμο, αν αντεχει το στομαχακι του και το ευχαριστιεται γι'αυτο και δεν το εγκαταλειπω εντελως. Αλλα το ευχαριστιεται γιατι το κανουμε χαλαρα και οχι με πιεση να φαει να συμπληρωσει γραμμαρια. Γενικα και η παιδιατρος στο μαιευτηριο μου ειπε οτι καλυτερα να παμε στα σιγουρα μ'αυτο το μωρο, να μην τον κουραζω στο στηθος μεχρι να δουμε αν βαζει βαρος.

Ευχαριστω για το ενδιαφερον σας και τις ευχες σας! Το φαγητο θα στρωσει σιγα σιγα, αρχισα να ηρεμω, λαμβανω υπ'οψη και τη διαθεση του παιδιου. π.χ. στις 5.30 ετρωγε τις κουβερτες απο την πεινα και εφαγε 80μλ.- αληθεια τα δικα σας ετρωγαν τα ρουχα τους; εμενα χορταινει με αυτα νομιζω!!! Ηταν να φαει ξανα στις 8.30 αλλα δεν ηταν ετοιμος-ξυπνιος, τον ξυπνησα εγω και δεν καταφερα πολλα, ηθελε μονο να κοιμηθει και εφαγε 30μλ. Τον αλλαξα και υπνο. Εχω ομως αλλο θεμα. Δεν ρευεται ή εμεις δεν τον ακουμε. Βρε οση ωρα και να τον εχω στον ωμο και σε αλλες στασεις δεν βγαζει αερα. Δεν κανει γουλιες καθολου, τρωει και αργα οποτε ισως αυτο τον βοηθαει στην πεψη. Ομως λιγη ωρα αφοτου φαει εχει λοξυγγα, απο χτες 4 φορες. Μια φορα τον ξαναταισα και του περασε, το ειπε η παιδιατρος στο μαιευτηριο, αλλα δεν ξερω αν ολη την ωρα κανει να τον μπουκωνω γαλα. Πειτε κι εσεις! Οσο για θηλασμο, πηρα θηλαστρο και θα αρχισω αντλησεις, να δω τι εχω. Κατι σταγονιτσες βγαζω, χτες τον θηλασα λιγο παλι! Και κατι για μενα! Κοριτσια, με ποναει πολυ το ισχιο μου, κουτσαινω. Ειναι παρενεργεια της επισκληριδιου ειμαι σιγουρη. Ποτε περναει; Ειναι ενας πονος σαν να με περναει ρευμα οταν περπαταω και μαγκωνει την κινηση. Γενικα απο μεση και κατω, ποναω πολυ, οχι τοσο η τομη αλλα περιφερειακα! Τι τραβαμε για να κανουμε μωρακια!!!Αλλα αξιζει!

Ετσι λεω τον μπεμπακο μου πλεον γιατι τα μαλλακια του ειναι σκουρα αν οχι μαυρα και ορθια σαν αχινος! Εχει κι αλλο παρατσουκλι, τον ονομασε "μπουρμπουτσαλακο" μια μαια στην κλινικη που γεννησα. Σαββατο βραδυ 10/11 ειχαμε στρωσει τα χαλια στο σπιτι και γενικως το ειχαμε ετοιμασει για να ειναι καθαρο αφου ειχα προγραμματισμενη καισαρικη για 17/11. Τα χαλια ηταν απαραιτητα αφου περιμεναμε να πιασει κρυο αυτη την εβδομαδα, και οταν θα γυριζα απο το μαιευτηριο το σπιτακι θα ηταν ζεστο για να αυποδεχτει τον μπεμπη! Ο αντρας μου πηγε τη μαμα στο σπιτι και εγω καθησα στο ιντερνετ. Εκει που καθομουν νιωθω μια πιεση στην ηβικη περιοχη σαν να πιεζονταν ουρηθρα και εντερο μαζι και ακουσα ενα ηχο σαν να κοβεται κατι, να σχιζεται. Ενιωσα δυσφορια και παω τουαλετα. Ουρησα και ουρησα και ουρησα και... το νερο δεν τελειωνε, και σταματησα να ουρω αλλα τα υγρα δεν σταματουσαν. Ερχεται ο αντρας μου, του λεω "Βασιλη σπασαν τα νερα νομιζω." Σκουπιζομαι και βλεπω ροζ αποτυπωμα, σιγουρευομαι, ειναι αμνιακα υγρα. Παιρνω τη γυναικολογο μου, μου λεει φυγε για μαιευτηριο και ερχομαι. Εγω να θελω να μπανιαριστω, ημουν αλουστη μια βδομαδα- εκμεταλλευομουν την ελλειψη λιπαροτητας, χε,χε- μπαινω για μπανιο, ο αντρας μου να βριζει "ντυσου γαμωτο μου να φυγουμε". Ντυνομαι και μολις ειχα ετοιμαστει νεο κυμα υγρων, ορμητικο αυτη τη φορα, ζεστο υγρο. Ξανα-αλλαζω, παιρνουμε βαλιτσα, βαζουμε δυο τρια πραγματα ακομα, παμε να παρουμε γονεις, φευγουμε. Δεν ειχαμε βενζινη, λεμε καπου θα βρουμε τοσα μερη θα περασουμε, η διπλανη πολη 40 χλμ μακρια. ΠΟΥΘΕΝΑ δεν βρικαμε ανοιχτο βενζιναδικο παρα μονο ενα δρομο παρακταω απο μαιευτηριο, αλλα η βενζινη εφτασε στο τσακ. Ο Βασιλης- που τον ενοχλουσε το μπανιο μου- αντι να παρει το γεματο βενζινη φιατακι μου πηρε το Πριμερα του-μη χ..ω που δεν ειχε τιποτα- αλλα μετα απο ολες τις προσευχες μου η Παναγια βοηθησε. THe rest is history. Με εβαλαν καρδιοτοκογραφο, το μωρο δεν ηταν δραστηριο και αποφασιστηκε καισαρικη με επισκληριδιο- οχι οτι ηθελα φυσιολογικο. Η επισκληριδιος ειναι ευτυχια. Στο χειρουργειο εβλεπα στα φωτα to Grey's anatomy με πρωταγωνιστρια εμενα. Ο αχινουλης μου γεννήθηκε 11/11/2012, ωρα 01.18, εκλαψε αμεσως, η κατασταση του αριστη αλλα...μικρουλης 2100 και 45 εκ. Εξ'ου και το δευτερο παρατσουκλι, Για να ειμαι ειλικρινης εκλαψα με μαυρο δακρυ γιατι γεννήθηκε μικρος, δεν κοιταζα τα αλλα μωρα γιατι το δικο μου το λυπομουν, αλλα πιστευω οτι με φροντιδα θα μεγαλωσει καλα. Ειναι πολυ ομορφο μωρακι, μοιαζει στον μαμπα του κατα συντριπτικη ομολογια, μονο αναισθησιολογος ειπε οτι μοιαζει σε μενα, αρα μαλλον δεν βλεπει πολυ καλα. Ειναι υγιεστατος, αλλα με ταλαιοωρει στο φαγητο, κι εγω εχω ενα θεμα, δεν μπορω να πω οτι νιωθω αυτοιπεποιθηση με το μπιμπερο στο χερι. Αγχωνομαι να παρει βαρος, ειμαι και κομματια απο την καισαρικη και δεν εχω ξεκουραστει απο τοτε που γεννησα οποτε δεν ειμαι και πολυ ηρεμη (δεχομαο συμβουλες για αποτελεσματικο ταισμα please!!!!) Ηρθαμε σπιτι χτες, προσπαθουμε να προσαρμοστουμε και το φαγητο ειναι το μεγαλυτερο αγχος μας. Θηλαζω που και που, αλλα δεν βλεπω και πολυ παραγωγη, οποτε μαλλον θα κοπει το γαλα, ετσι βλεπω! Αυτα για την ωρα! Φιλια σε ολες σας!

Ιωάννα μου με το καλό η μπεμπούλα σου, κι εγω για τοσο βλεπω το μωρακι μου, το πολυ 2500 κιλα να γεννιεται. Τι να κανουμε, θα ειναι λεπτεπιλεπτος σαν τον μπαμπα του, γιατι η μαμα δεν ειναι και πολυ-τα'χω τα κιλακια μου! Τι καλα φτανετε στο τελος και θα κρατς την μπεμπούλα σου σε λιγο! Απ'τη μια ανυπομονω κι εγω, απ'την αλλη λεω ευτυχως που εχω λιγο καιρο ακομη να παρει βαρος το παιδι! Δεν περιμενα οτι θα μ'απασχολει αυτο το θεμα, αλλα μ'εχει στοιχειωσει! Καλη συνεχεια και ...μ'εναν πονο!!!!

σ'ευχαριστω πολυ για τα λογια παρηγοριας σπουργε μου, δεν μπηκα τοσες μερες να δω νεοτερα, ημουν πραγματικα πολυ στενοχωρημενη. Χτες πηγα παλι στη γιατρο μου, το μωρο πηρε 200 γρ. και ειναι τωρα γυρω στα 1800. Ειναι θετικο οτι αναπτυχθηκε. Αλλαξα τροπο διατροφης, περναω πιο πολλες ωρες ξαπλωμενη και πινω πολυ νερο, ισως βοηθησε κι αυτο. Μακαρι να συνεχιστει η καλη εξελιξη. Φιλια κι απο μενα και παλι σ'ευχαριστω.

Ραπανακι σ'ευχαριστω για την συμπαρασταση, μακαρι να ειναι οπως τα λες. Εγω κοντευω να αρρωστησω! Φοβαμαι πολυ, μηπως εχει κατι το μωρο και επρεπε να εχω κανει τη ρημαδα την αμνιοπαρακεντηση τοτε που επρεπε. Κλαιω ολη μερα, αληθεια σας λεω. Δεν θα αντεξω αν το παιδι μου ειναι αρρωστο! Με το ζορι μιλαω στον αντρα μου, στους γονεις μου, δεν θελω να βλεπω κανεναν. Εχω παρει τα ρουχα του παιδιου και δεν θελω να τα πλυνω! Ντρεπομαι και που ειμαι τοσο λιποψυχη!

Ιωαννα και Htoulis ευχαριστω πολυ για τα ακθησυχαστικα σας λογια, ελπιζω να εξελιχθουν καλα τα πραγματα για ολες μας και τα μωρακια μας να γεννηθουν με το βαρος που πρεπει. Αν παει στα 2 κιλα θα ηρεμησω λιγο, μετα θα ειναι καλυτερα τα πραγματα. Αμην Παναγια μου!