Καλημέρα,
Είμαι διακοπές, αλλά πραγματικά με έκανες και έκλαψα. Έχω χάσει τον αδερφό μου όταν ήταν 25 χρονών και είμαι περήφανη που έχω την κόρη του (ανιψιά μου)σήμερα 12 χρονών.
Το να φέρεις στον κόσμο ένα παιδί ίσως είναι το πιο αλτρουιστικό πράγμα που θα κάνεις στη ζωή σου. Θυσιάζεις πολλά. Άκου εκεί εγωισμός? Ποιος εγωισμός? Εμένα η μάνα μου μεγάλωσε 4 παιδιά μόνη της και έχω να πω "για όλους έχει ο θεός...".
Για μένα εγωιστές στην προκειμένη περίπτωση, χωρίς να θέλω να προσβάλω κανέναν είναι οι γονείς σου. Σκέφτονται τον εαυτό τους και το πως θα ήθελαν να σε δουν. Αν σε αγαπάνε θα πρέπει να σεβαστούν την επιθυμία σου και να σε στηρίξουν. Ναι, τίποτα δεν θα είναι εύκολο. Το λέω εγώ που ακόμα δεν έχω γεννήσει το μπέμπη μου.
Ναι, θέλουν το καλύτερο για την κόρη τους, αλλά η ζωή δεν είναι πάντα στρωμένη με ροδοπέταλα. Στα δύσκολα θα πρέπει να σε βοηθήσουν, δηλ. τώρα.
Σε θαυμάζω που θέλεις να κρατήσεις αυτό το μωρό και όχι να το πετάξεις. Σε θαυμάζω που θέλεις να επιλέξεις το δύσκολο και όχι τον εύκολο δρόμο.
Τέλος πάντων η ζωή είναι δική σου και εσύ μόνο μπορείς να αποφασίσεις. Εσύ ξέρεις πως νοιώθεις, εσύ ξέρεις τί θέλεις.
Εγώ απλά σου εύχομαι να πάρεις την σωστή απόφαση ΓΙΑ ΣΕΝΑ και να μην μετανοιώσεις μετά για αυτό που έκανες.