bebadomama

Αγιος Δημητριος ειναι η εκκλησια,ρωτησα τον αντρα μου.Ναι,παραλια Αυλιδας ειναι η περιοχη. κοντα ειμαστε με την κουνιαδα σου να δεις που θα βρεθουμε καποια στιγμη στην Αυλιδα :laugh: μαλλον θα παμε κ το επομενο ΣΚ για να δουμε κανενα σπιτι γιατι τωρα μονο μια γυρα καναμε δεν προλαβαμε. JENNI και ο αντρας μου σκεφτεται οταν παμε να μετακινειται με ΟΣΕ μεχρι να περασει ο προαστιακος απο Αυλιδα,γιατι το γραφειο του ειναι στην Ομονοια οποτε αμαξι δεν παιρνει εκει ετσι κι αλλιως. Θα το παιρνει απο Οινοφυτα ή Αυλιδα και θα κατεβαινει κεντρο. Και εγω οταν ξαναρχισω τη δουλεια κατα πασα πιθανοτητα με τον ιδιο τροπο θα μετακινουμαι.

Να τη χαιρεσαι Λαμπρινη την ζουζουνα σου! Να ναι χιλιοχρονη,υγιης και τυχερη! Πολλα φιλια και στις δυο σας!

η ωρα η καλη Αφροδιτη και με το καλο να γινει η βαπτιση! να στε παντα ευτυχισμενοι και χαρουμενοι!

ΑΡΤΕΜΗ έγραψε: επιλογες εχει,αλλα Α.θελει χρηματα η Αθηνα για να περνας καλα,καποτε τα τρωγαμε για την πλακα μας αλλα τωρα με 2 παιδια δεν μας παιρνει για πλακες. Β.πολυ σωστα λες ,αν θες ενα 2ωρο για μετακινηση το σκεφτεσαι πολυ να ξεκουβαλησεις. γ. Δεν μας εμποδιζει κανεις να κανουμε κατι που μας αρεσει.Ορεξη να υπαρχει. Το θεμα ειναι οτι η Αθηνα εχει αλλαξει πολυ τα τελευταια 13 χρονια,ιδιαιτερα το κεντρο της. Χωρις πλακα εγω θυμαμαι το Μαρουσι με μια καφετερια ΜΟΝΟ στην οποια τις Κυριακες που πηγαιναμε για καφε ταυτοχρονα επαιζε και ακνενα μνημοσυνο :woohoo: δεν κανω πλακα,μοιραζαν σταρι στην εισοδο.Και τωρα εχουμε πηξει στην κινηση με το Mall και το Golden Hall και ολες τις εταιρειες που εχουν "ανεωει" στην Κηφισιας.Δεν βρισκουμε να παρκαρουμε. Σαν πιτσιρικι κυκλοφορουσα κεντρο και θυμαμαι οτι δεν φοβομουν καθολου,4το πρωι στην Ομονοια για βρωμικο ειμασταν.Αντε τωρα να πας εκει στις 4 το πρωι...

pebii στην παραλια Αυλιδας ειναι και μας!! ελα ρε συ!Το εξοχικο του αντρα μου ειναι διπλα στην κεντρικη εκκλησια (δεν εχω ιδεα ποια εκκλησια ειναι ).Και ψαχνουμε σπιτι στην περιοχη της Μορφας¨και στην Πουντα,εκει μας αρεσει! Εσεις που ειστε?Λες να μαστε γειτονεισες? alexdim γειτονισες ειμαστε,εγω Μαρουσι μενω. Μελισσια εχω αρκετους φιλους και 2 σετ κουμπαρων.

βρε ntina δεν εισαι μονο εσυ.εχει ζορι το μωρο ,δεν ειναι μονο ωραια ρουχαλακια και ring sling δεν θα εχεις νευρα αμα εισαι αυπνη,κουρασμενη,κλεισμενη στο σπιτι?αν πιεζεσαι καλα θα κανεις να το συζητησεις με οποιον νομιζεις οτι θα σε βοηθησει.Σου λεω οτι οταν ξεπεταχτει το παιδακι σου θα στρωσουν τα πραγματα.Θελει υπομονη τελικα (κ σε μενα το λεω). και γω ζοριζομαι,αλλα..αποφασισα να μην ασχολουμαι τοσο με το σπιτι 9δεν ειοναι και το φορτε μου η νοικοκυροσυνη ) και να παιζω μαζι τους.Ειναι πιο καλα ετσι,και αυτα ειναι πιο ηρεμα και γω πιο ησυχη. ολα θα στρωσουν,κανε κατι και για σενα ομως!

nemi θα πατε την νυφουλα στην εξοχη μονιμα??ετσι μπραβο! καλο το Γκυζι αλλα να σαι εργενης να βγαινεις εξω συνεχεια να το "αξιοποιησεις",τωρα με τα μικρα χρειαζομαστε αλλα πραγματα! Πριν λιγο γυρισαμε απο Αυλιδα -εμεις τα παιξαμε κανονικα αλλα ο μικρος ξετρελλαθηκε.Κυνηγουσε τα μυρμηγκια και τις γατες και ηταν ολο χαρα.Αυτο μου φτανει για να ξεκουβαλησω να φυγω.Καλα η μετακομοιση θα ναι αγκουρι...αλλα αξιζει το πακετο που θα φαμε.Εμεις δυστυχως δεν θα μεινουμε στο σπιτι που ηδη υπαρχει σαν εξοχικο γιατι καθε ΣΚ ερχονται τα πεθερικα κ γεμικα γινεται της κακομοιρας οποτε θα νοικιασουμε.Αλλα καλυτερα γιατι το σπιτι αυτο ειναι κεντρο και εχει τη βαβουρα του κ το στριμωξιδι του,εγω θελω να βλεπω δεντρα οχι αλλο τσιμεντο! Βανια γελασα με τις βολτες στο σουπερ μαρκετ και την φιλεναδιτσα σου τη γιαγια! :laugh: :laugh: τι να κανεις?δεν γινεται να τα χουμε ολα! Οσο για την Καβαλα Εko,ωραια πολη ειναι απο οσο τη θυμαμαι.Μενουν οι νονοι μας εκει (φετος πηγαν,ειναι δασκαλοι και πηραν μεταθεση),θα ανεβουμε απο του χρονου να τους δουμε.

κοριτσια οποιαδηποτε μαμα μπορει να παραπλανηθει,ιδιαιτερα η πρωτομαμα,και το ενστικτο της μπορει να αμφισβητησει σε μια δυσκολη στιγμη με το μωρο.Απο τον εαυτο μου κρινω,με το παραμικρο που εκανε ο γιος μου ημουν τοσο στρεσαρισμενη τον πρωτο καιρο. Και εκει πεφτεις στη λουμπα του παιδιατρου που μπορει να σου πει να σταματησεις το θηλασμο,της μαμας σου η της πεθερας σου που θα σου πει "δεν εχεις γαλα",του οποιδηποτε εχει κερδος (οπως οι εταιρειες με τα γαλατα),για το ποια καλλυντικα θα παρεις στο μωρο (τυπου weleda που κατα τη γνωμη μου ειναι πανακριβα,συν οτι ο γιος μου εκανε αλλεργια στην καλεντουλα-αλλα αυτο δεν μου ειπαν να το προσεξω....η παιδιατρος με ενημερωσε για αυτο). Αυτο που ειπε η savropiguinos και η Afrodith πιο πανω,και η Παναγιωτα,το ενστικτο της μανας ειναι ισχυρο και αυτο θα επρεπε να ενισχυουν ολοι πρωτα απο ολα τα αλλα.Αν η μαμα πιστευει στις ικανοτητες της βρισκει το δρομο,η ενημερωση και η γνωση ετσι κι αλλιως ειναι απαραιτητες για την εξελιξη μας.

ε τωρα ποια δεν εχει κουραστει απο μας?οποια ασχολειται με το παιδι της σιγουρα τα παιζει καποια στιγμη.Και χρονος προσωπικος δεν υπαρχει -στην περιπτωση μου σιγουρα σπανιζει- και με τον αντρα μου δεν εχουμε τον χρονο μας και με τους φιλους μου επισης.Καποιες φορες ζοριζομαι πολυ. Οσο για την εργασια ακομα δεν νοιωθω ετοιμη να αφησω τα παιδια αν και αρκετες φορες μου λειπει,αλλα αλλες οι προταιρεοτητες τωρα.Πολλες απο μας ζοριζονται στο πρωτο παιδι γιατι μεχρι να το κανουν δεν το επεξεργαστηκαν στο μυαλο τους,εννοω οτι μας απασχολουσε η δουλεια μας τα ενδιαφεροντα μας και ξαφνικα αποφασισαμε να κανουμε παιδακι κ βρεθηκαμε με ενα ζωντανο πλασμα εξαρτημενο απο μας και μας να ψαχνομαστε,εγω τουλαχιστον ετσι ημουν στο πρωτο μου.Μου πηρε καιρο να βρω ενα μπουσουλα. Σιγουρα εχει αλλαξει η ζωη μου.Δεν κανω αυτα που εκανα πριν γιατι εχω να υπολογισω αλλα 2 πλασματα.Δεν δουλευω τωρα κ δουλευα πολυ,δεν ταξιδευω οσο ταξιδευα,δεν βγαινω καθολου βραδυ και χαλαρα εχω να κοιμηθω 19 μηνες και τους τελευταιους 3 κανω διπλοβαρδιες. ε,να πω την αληθεια μου δεν θα με χαλαγε να κοιμαμαι πιο καλα και να βγαινω καμια βολτα...

δεν ξερω αν ειχε σκοπο να προτεινει κατι.αλτερνατιβ δεν το λες,καραmainstream το λες σαν γραφη. παπακι δεν διαφωνω στο το να παρεις γνωμες απο ειδικους σε θεματα που σε απασχολουν. Ενα απο αυτα που παρατηρησα αφοτου εγινα μανα ειναι οτι τα παιδια αποτελουν το μεγαλυτερο ισως target group για την αγορα.Απο τα ρουχα κ την εκπαιδευση μεχρι τα γαλατα μεχρι τα φαρμακα μεχρι τα βιολογικα προϊοντα. Με αφορμη αυτες τις σκεψεις μου ανεβασα το αρθρο αυτο. Επισης το ποσο εχουμε απομακρυνθει οι ιδιες απο την γυναικεια φυση μας με αποτελεσμα να χρειαζομαστε συμβουλους για το θηλασμο ας πουμε.Παλια πως θηλαζαν ολες? Και εγω μπηκα στο τριπακι αυτο αλλα τελικα ουτε βιβλιο πηρα ουτε μαια αναζητησα,ρωτησα καποια πραγματα την Λαλα -γιατι αυτη ξερω να εχει ασχοληθει και την αδερφη μου και τελος. Και ασχολουμαι με τα παιδια μου αποκλειστικα,αλλα και εγω στην παιδικη χαρα τις περισσοτερες φορες βαριεμαι να ανοιξω κουβεντα. Ασε που ειναι και δυσκολο γιατι συνηθως ειμαι η μονη μαμα,οι υπολοιπες ειναι αλλοδαπες ντανταδες και καμια γιαγια σπανια.

εγω δεν εμεινα τοσο στο πως το βιωσε αυτη η γυναικα,αλλα με προβληματισε κατι που συναντω σε πολλα ποστ εδω στο μαμμυ,παρατηρω οτι αναφερονται-αναφερομαστε συχνα στο τι ειπε ο ταδε παιδοψυχολογος και η παραταδε παιδιατρος και δεν αναφερομαστε στο ενστικτο μας,στην ικανοτητα που χει η καθε μιας να κρινει τι θα κανει σε μια σοβαρη ή απλη περιπτωση.Πολυ διαβασμα για να κανουμε το πιο φυσικο πραγμα στον κοσμο,να μαστε μητερες. Σε καποια σημεια ειναι ουσιαστικη (σε αλλα επιφανειακη),οπως στην αναφορα της στο θεμα εργασιας και προσωπικης φιλοδοξιας. Ή ακομα θα συμφωνησω στο "πιπιλισμα" που μπορει αν μας κανει καποιος στον κυκλο μας (ανεξαρτητα απο το αν το λαβουμε υποψη ή αν οχι) σχετικα με το παιδι μας.Και στην αναγκη να ειμαστε ideal οπως ανεφερες παπακι.Για ποιο λογο?Τι ειναι ιδανικο?Και γιατι θα πρεπε να κριθουμε ως ιδανικες.Αν κανουμε λαθη στην ανατροφη των παιδιων μας?Δεν ειναι φυσιολογικο να συμβει κι αυτο? και γθα να το ελαφρυνω λιγο,οσον αφορα στις γιαγιαδες μας δεν ειμαι και τοσο σιγουρη για την ...οργκανικ διατροφη τους,επεφτε μεγαλη πεινα εκεινα τα χρονια στην Ελλαδα.

Loser Mom Μελίνα Σπαθάρη (από το free press κοντέινερ) Εξομολογήσεις μιας καθώς πρέπει ( νέας μητέρας Απ’ όπου και να πιάσω το ζήτημα ,δεν ταιριάζω στο προφίλ της πετυχημένης μητέρας – συζύγου – οτιδήποτε και κάποτε θα καώ στην κόλαση . Μπορώ τώρα να σπρώξω το καρότσι με την ησυχία μου; Προσπαθώντας να χωρέσω στο στερεότυπο της επιτυχημένης μαμάς, ανακάλυψα πως μόνο ως αποτυχημένη μπορώ να μεγαλώσω όπως θέλω το παιδί μου. Με το θηλασμό τα έκανα θάλασσα. Με τις πλενόμενες πάνες υπέρ της σωτηρίας του Αμαζονίου, επίσης. Όταν διασταυρώνομαι με άλλες μαμάδες στις παιδικές χαρές δεν έχω να ανταλλάξω συνταγές για organic κέικ που «ξετρελαίνουν τα μωρά», υπάρχουν μέρες (νύχτες για την ακρίβεια) που σκέφτομαι πως ο Ηρώδης ήταν παρεξηγημένη προσωπικότητα και έχω αποφασίσει να μην κάνω δεύτερο παιδί βυθίζοντας έτσι τη χώρα πιο βαθιά στον δημογραφικό της μαρασμό. Μια δεκαετία πίσω, μπορεί και να ‘μουν συνηθισμένη περίπτωση. Σήμερα όμως είμαι μια αποτυχημένη μητέρα και ήδη θα ‘πρεπε να έχω αρχίσει να μαζεύω μπάτζετ για την ψυχοθεραπεία του παιδιού. Γιατί μητρότητα πλέον δεν σημαίνει απλώς να μεγαλώνεις μωρά, αλλά να τα μεγαλώνεις σύμφωνα με τις υψηλές προδιαγραφές και τις αυστηρές ντιρεκτίβες των «ειδικών». Χάρη σε μια σιωπηρή συμφωνία οικογενειακών συμβούλων, ποπ ψυχολόγων των πρωινάδικων, εκπροσώπων θηλασμού, οικολόγων, μαιευτήρων, υπάρχει μια ιδανική στολή την οποία πρέπει να φορά κάθε υποψήφια για την επιτυχία μητέρα, κι ένα σύνολο από νόρμες, πρέπει και απαγορεύεται που πρέπει να τηρεί απαρεγκλίτως: Δεν θα βιαστεί να γυρίσει στη δουλειά, αν την εγκαταλείψει ακόμη καλύτερα. Δεν θα ταϊζει το παιδί από τα έτοιμα, θα το αφήνει που και που να κοιμάται στο κρεβάτι της , δεν θα πίνει, δεν θα καπνίζει, δεν θα λέει κακές λέξεις, θα σταματήσει να ακούει φωνακλάδικα συγκροτήματα, θα κάνει «από τώρα» αίτηση στα καλά σχολεία, θα φωνάζει για τσάι άλλες μαμάδες και θα μιλάει για ωτίτιδες και πουρέδες λαχανικών και όχι για τη νέα σεζόν του Mad Men. Και τελευταίο αλλά όχι έσχατο , θα «φοράει» το παιδί σε sling γιατί η σύγχρονη παιδιατρική υποστηρίζει ότι κάνει καλό άλλωστε «έτσι κάνουν στην Αφρική». Το αντεπιχείρημα ότι είναι άβολο κι ότι οι Αφρικανές δουλεύουν όλη μέρα, αν είχαν που ν’ αφήσουν το παιδί δεν θα το έβαζαν εκεί να ψήνεται στον ήλιο, δεν πείθει. Ωστόσο, κι αν ακόμη δεχτείς να παίξεις με τους όρους της επιτυχίας, τα «πρέπει» και τα «δεν πρέπει» συχνά είναι αντιφατικά : Για το ιατρικό κατεστημένο και τον μέινστριμ περίγυρό σου είσαι είτε οπισθοδρομική χίπισσα είτε μορμόνα αν αποφασίσεις να γεννήσεις χωρίς επισκληρίδιο, μέσα σε νερό, μακριά από τις ανέσεις και την ασφάλεια του μαιευτηρίου. Όμως για τον εναλλακτικό παιδίατρο (παύλα) ερασιτέχνη ψυχολόγο δεν το κανες καλά γιατί εγκατέλειψες το θηλασμό. Αν αποφασίσεις βέβαια να θηλάσεις πάνω από χρόνο πάλι λάθος είσαι, γιατί «δεν αφήνεις το παιδί να απογαλακτιστεί». Γενικά είσαι λάθος αν του επιτρέπεις να βλέπει τηλεόραση, λάθος κι αν την πετάξεις στα σκουπίδια. Λάθος αν το ταϊζεις baby junk food, λάθος κι αν δεν το αφήνεις να φάει καμια τηγανητή πατάτα. Λάθος αν επιστρέψεις στις φιλοδοξίες και στην καριέρα σου, λάθος κι αν μείνεις σπίτι να αλλάζεις πάνες. Ότι και να κάνεις είσαι χαμένη από χέρι. Η μετα-φεμινιστική εποχή σε έκανε να πιστεύεις ότι μπορείς να είσαι και να κάνεις τα πάντα, να χτίζεις την ταυτότητά σου ελεύθερα. Δοκίμασε όμως να το κάνεις όλο αυτό με παιδί και θα βρεθείς τετ-α-τετ με έναν νέο μισογυνισμό, γενικευμένο και καλά συγκαλυμμένο πίσω από μια ρητορική «ανθρωπιστικού ενδιαφέροντος» για τα παιδιά που ξαφνικά δεν είναι μόνο το «μέλλον» μας αλλά και το συλλογικό χόμπι μας. Το status μας. Ένα σίγουρο διαφημιστικό χαρτί για το τηλεοπτικό prime time.Το Second Life μας. Ένα κοινό, δημόσιο αγαθό για το οποίο πλέον όλοι έχουμε άποψη και ευθύνη, όχι μόνο οι γονείς. Πάνω στο μωρό και στη μητέρα προβάλλουμε ανενδοίαστα προσωπικές και συλλογικές φαντασιώσεις μας , τα τρύματά μας, τις προσδοκίες μας. Εξ ου και η πίεση στη σύγχρονη μητέρα να συμμορφωθεί με ένα «βιολογικό» ιδεώδες, με αυθαίρετες, συντηρητικές αρχές που επιτάσσουν πώς πρέπει να είναι η εγκυμοσύνη, ο τοκετός , η ανατροφή. Αν αποφασίζαμε να δούμε τη μητρότητα ρεαλιστικά, χωρίς το λούστρο του Χόλιγουντ και του κίτρινου Τύπουή αν είχαμε έστω και ελάχιστη συναίσθηση του τι περνά κάποια όταν κάνει απιδί για πρώτη φορά, το τεράστιο στρες, τις πιέσεις συν το ορμονικό roller coaster, το πόσο δύσκολο είναι να ταιριάξει τον προ-μητρότητας με τον μετα τη μητρότητα εαυτό της, κατ’αρχάς δεν θα της ζητάγαμε ποτέ να κάνει δεύτερο. Θα ήταν σαν να ζητάμε από έναν επιζώντα του Τιτανικού να μάθει αν κάνει θαλάσσιο σκι.

Σκηνη πρωτη : θηλαζω την μικρη και ταυτοχρονα πλαθω πλαστελινες με τον μεγαλο. Σκηνη δευτερη:θηλαζω την μικρη και ταυτοχρονα ταιζω τον μεγαλο. Σκηνη τριτη:θηλαζω την μικρη και ταυτοχρονα "ποτιζω" τον μεγαλο (χυμο,νερο οτι του καπνισει) Σκηνη τεταρτη:θηλαζω την μικρη και ταυτοχρονα κυνηγαω τον μεγαλο που εχει ανεβει στο τραπεζι της κουζινας για να κατεβασει απο τον τοιχο φωτογραφιες. Σκηνη πεμπτη:θηλαζω την μικρη και ταυτοχρονα κανω την αδιαφορη στον μεγαλο που εχει ερθει απο πανω μας και ουρλιαζει για να με τσιγκλισει. ...ειναι μεγαλο το εργο,θες κι αλλο? :laugh: :laugh: η διαφορα που εχουν ειναι 16 μηνες.(ο γιος μου ειναι 19 μηνων και η κορη μου κοντευει να κλεισει τους 3 μηνες..ασχετο,που πηγαν τα τικερακια μου το κερ@το μου?) ομως..οταν τα κοιμιζω και τα δυο στην αγκαλια μου ειναι απολυτη ευτυχια.

Βανια εκει που θα παμε εχει περισσοτερη κινηση απο εκει που μενεις.Κακα τα ψεματα να μην εχει και καπου να κυκλοφορησεις φανταζομαι ειναι περιοριστικο,μπορει να σε κουραζει.

ρε παιδια και εδω στο Μαρουσι για να παμε καπου με τα παιδια παλι αμαξι παιρνουμε.Οκ,θα τα παμε κουνιες καθε μερα εδω διπλα στο σπιτι αλλα...ελεος,βαρεθηκα να βλεπω τις ιδιες εικονες.Οσο για την συγκοινωνια,πηγα τον γιο μου βολτα με το λεωφορειο του Δημου,πιο πολυ για να δω την αντιδραση του,παραλιγο να φαμε τα μουτρα μας με τον μικρο ,δεν προλαβα να μπω και ο οδηγος φουλαρε και εφυγε και προσγειωθηκαμε αγκαλια σε μια θεση που ευτυχως ηταν κοντα.Δεν συζητω να χω και τα 2 παιδια μαζι και το καροτσι...Τουλαχιστον στην Αυλιδα (εκει θα παμε) θα παω τα παιδακια μου βολτα στην παραλια,θα βλεπω και κανεναν ανθρωπο θα μπορουμε να παμε σε 5' καπου οικογενειακως για φαγητο ¨η περιπατο χωρις να πρεπει να το οργανωσουμε.Θα χουμε κηπο να παιζουν και να ειμαι και εγω εξω απο το κλουβι -αν δειτε την βεραντα μας σαν κοτετσι ειναι με τα εξτρα καγκελα που βαλαμε..θα βγαλω φωτο και θα την βαλω.Τους φιλους μας δεν μπορουμε να τους δουμε συχνα ολοι τρεχουν τρεχουν τρεχουν.Πρεπει αν το κανονισουμε απο μερες πριν.Μετα σκεφτηκα οτι οταν ερθει ο καιρος κ μπορουν τα μικρα να παρακολουθησουν κι αλλα πραγματα οπως σινεμα κ θεατρο δεν μας εμποδιζει κανεις να τα φερουμε στην Αθηνα. Δεν ξερω,με κουρασε η Αθηνα. Μου λεγε η κολλητη μου σημερα -μενει Βερολινο- για φιλες της με παιδια,ποσο πιο ευκολα ειναι να κινηθουν με τα παιδια.Και γω θυμαμαι το τεραστιο παρκο σχεδον κεντρικα στην πολη,τα μεγαλα πεζοδρομια και ολο τον κοσμο να κυκλοφορει με τα μωρα οπου να ναι.Τη ζηλεψα αυτη την ανεξαρτησια τους.

το οτι ειναι τοσο κοντα στην Αθηνα και ειναι και χωριο μας καλοεκατσε σαν ιδεα.Υπαρχει και σπιτι εκει αλλα ακομα δεν μπορουμε να το χρησιμοποιησουμε αλλα δε μας νοιαζει. Την Αθηνα δεν την αλλαζα με τιποτα,γενικα ειμαι της πολης αλλα πια με τα παιδια σκεφτομαι αλλιως,και η αποσταση δεν με πειραζει.Ετσι κι αλλιως απο Μαρουσι πανω απο μισαωρο θελω καθε φορα για να παω καπου,κεντρο κυκλοφορουσα παντα.Αλλα πια θελω φυση κ απλα,επηξα εδω περα :silly: Το μονο μειον ειναι οτι δεν θα χω βοηθεια εκει αλλα και παλι δεν με νοιαζει. Savro ο αδερφος μου μενει Παυλου Μελα -καρακεντρο- στην Αγ.Σοφια,ανετα εμενα σε αυτο το κεντρο!και παλι για παιδια δεν ξερω ποσο καλα ειναι .

ponticaki δεν σου φανηκε μεγαλη αλλαγη οταν πηγατε Σαρωνιδα? Θα μου πεις ειναι κοντα στην Αθηνα,αλλα η καθημερινοτητα σας δεν αλλαξε προς το καλυτερο? Αυτα ψαχνω τωρα,να δω πως θα οργανωσουμε την ζωη μας εκει.Σιγουρα για το παιδι σου ειναι καλυτερα εκει. Το σκεφτομαι οτι και μελλοντικα που θα ξεκινησουν τα σχολεια τους κ τις δραστηριοτητες θα μαστε καλυτερα εκει παρα εδω -παρολο που εδω εχει πολλα να κανεις με το παιδι ασχετο αν δεν τα κανεις γιατι δεν προλαβαινεις .Αλλα λεω οτι σε ενα 45λεπτο ειμαι στο κεντρο της Αθηνας,ενα παιδικο θεατρο,ενα μουσειο οτιδηποτε,μπορω να τους προσφερω.Ασε που και οικονομικα θα μαστε καλυτερα εκει οποτε θα μου περισσευουν για να τα χαλαμε για τα παιδια μας κ τα ταξιδια μας.Για πες πως οργανωθηκατε εκει?

Κοπελιες καλησπερα! Αποφασισαμε με τον αντρα μου να φυγουμε απο την Αθηνα. Το σκεφτομασταν καιρο (αυτος χρονια) και πλεον το πηραμε αποφαση,θελουμε να μεγαλωσουν τα παιδακια μας σε πιο φιλικο περιβαλλον...σε περιβαλλον γενικοτερα . Το μερος ειναι κοντα στην Αθηνα (30 λεπτα απο Μαρουσι που μενουμε). Ειναι το "χωριο" της πεθερας μου (ω ναι!).,καλα χωριο δεν το λες,ειναι μεγαλο,εχει καποια σχετικη κινηση,κ ειναι κοντα στην Αθηνα για τις δουλειες μας κ τις οικογενειες κ φιλους.Θα παμε δοκιμαστικα για ενα χρονο και αν μας αρεσει θα κοιταξουμε να φτιαξουμε το δικο μας σπιτι εκει.Και μονο στη σκεψη οτι θα εχουμε κηπο και θα παιζουν τα βλασταρια μου μου φτιαχνει η διαθεση.Εχω μπουχτισει απο την κλεισουρα και την ιδια παιδικη χαρα καθε μερα... Ανεβαζω αυτο το ποστ για να ακουσω αποψεις απο οποιες το εχουν κανει αυτο το βημα ή απο αυτες που το σκεφτονται.Πως οργανωσατε τη ζωη σας εκει?Τι προετοιμασιες κανατε κ κυριως πως προετοιμασατε τα παιδια σας για να δεχτουν ομαλα την αλλαγη?

ειναι τυχερα τα παιδια που εχουν γιαγιαδες κ παππουδες.Εχουν τοσους ανθρωπους να τα αγαπανε. Οι περισσοτερες απο μας εχουν τις ενστασεις τους με τις γιαγιαδες και το θεμα ανατροφης αλλα εγω λεω κοριτσια οποια δεν θελει ας κατσει λιγο παραπανω στο σπιτι να τα μεγαλωσει -οπως εγω δλδ.Δεν συμφωνω σε πολλα που μαθαινει η πεθερα μου τον γιο μου εστω κι αν τον κραταει λιγο κ παλι θα μαθει το παιδι απο εκεινη οποτε αποφασισα να μη γυρισω στη δουλεια μεχρι να παει ο μικρος 3 αλλα και να ξεπεταχτει η μικρη μου. Δεν μπορεις να αλλαξεις εναν ανθρωπο,ιδιως μιας ηλικιας και πανω.Εχουν μεγαλωσει κι αυτες παιδια και αισθανονται οτι της απαξιωνουμε.

ρε κοριτσια πως τα καταφερνετε με τρια??? εγω 2 εχω -φρεσκα κιολας,μολις βγηκαν απ το φουρνο και τα χω παιξει! μπραβο σας εχω να πω!

thalassa και συ το ιδιο θα κανες με 2,ασε που θα τα μαζευες σε μια μερα αν ειχες το φοβο ουρολοιμωξης και εβλεπες το παιδι να σκουζει και να ναι με 39,5 2 μερες. Αυτη η πιεση μας κανει γρηγορες. ασχετο αλλα εγω νομιζα οτι μονο πρωινα ουρα θελουν γι αυτες τις εξετασεις,τελικα μας ειπε η παιδιατρος αν μας πουν τιποτα τετοιο να επιμεινουμε και να τα αφησουμε.Δεν μας ειπαν κατι τετοιο βεβαια.

σημερα θα παρω τα αποτελεσματα της γενικης,αντε να δω.Μεχρι στιγμης εχει οξεια αμυγδαλυτιδα και ωτιτιδα.Εχει λιωσει στον πυρετο το καυμενο. Τουλαχιστον ξεκινησε αντιβιωση χθες το βραδυ και εχει ηδη αρχισει να δειχνει καλυτερα.

τα πηρα τελικα τα πολυποθητα τσισα! αφου πρωτα εκανα ολα τα παραπανω,τον αφησα χωρις πανα του δινα νερο τιποτα.τον πηγα για ντουζακι μπας και..τιποτα.Του βαλα στο τελος το σακουλακι και πανα,επεσε για υπνο και τελικα γεμισε το σακουλι. το ζησα και αυτο... το δυσκολο ηταν οτι μαζι με τον Γιαννη που ναι αρρωστος εχω και ενα μωρο να θηλκασω/αλλαξω/κανακεψω κτλ. μια τρελλα ηταν κοριτσια...

το χω ξαναβαλει και ειχε μπει με τη μια,αλλα τωρα ειναι πιο μεγαλος. ειναι και ζορισμενος απο τον πυρετο οποτε τσιναει.ευχαριστω παντως.

αποτυχια παλι.θα ξαναδοκιμασω,τι στο καλο ανικανη ειμαι?