Μετάβαση σε περιεχόμενο

Marilou.31

Μέλη
  • Δημοσιεύσεις

    17
  • Έγινε μέλος

  • Τελευταία επίσκεψη

Marilou.31's Achievements

Newbie

Newbie (1/14)

10

Βαθμός Δημοφιλίας

  1. Κορίτσια καλησπέρα και από εμένα… Μέρες τώρα τριβελίζει το μυαλό μου ένα ζήτημα που προέκυψε με τον σύντροφό μου. Η αλήθεια είναι πως το σκέφτηκα πολύ πριν πάρω το θάρρος να το γράψω αλλά θα ήθελα να ακούσω μια άποψή. Επειδή το ζήτημα είναι ιδιαίτερα λεπτό και δεν θα ήθελα να εκθέσω τον σύντροφο μου αποφεύγω να το συζητήσω με κάποιο άτομο από το στενό οικογενειακό /φιλικό μου περιβάλλον οπότε όπως καταλαβαίνεται πάω να σκάσω! Είμαι 34 χρονών και ο σύντροφός μου 32. Έχουμε ζήσει και οι δύο αρκετά έντονα την ζωή μας μέχρι και πριν να γνωριστούμε - ιδιαίτερα εκείνος που δούλευε και πολλά χρόνια νύχτα οπότε θεωρούσα πως δεν θα προέκυπταν πλέον τέτοια ζητήματα μεταξύ μας. Πριν από αρκετές μέρες μου ανακοίνωσε το bachelor του κολλητού του το οποίο κατά πάσα πιθανότητα (99,9%) θα περιλαμβάνει και μια βόλτα από ένα στριπτιτζάδικο για το κλείσιμο της βραδιάς. Όλα καλά όλα ωραία ως εδώ. Εννοείται πως δεν θα του έλεγα τίποτα γιατί όπως είπε και μια άλλη κοπέλα πιο πάνω και στην δική μας σχέση οι απαγορεύσεις λειτουργούν προς την αντίθετη κατεύθυνση (βέβαια αυτό ισχύει μόνο από την μια πλευρά αφού και εγώ υπήρξα χορεύτρια oriental και που και που χόρευα σε κάποια εκδήλωση, όταν γνωριστήκαμε μου ζήτησε να μην ξαναχορέψω και σταμάτησα χωρίς διαμαρτυρίες!). Έλα όμως που τις επόμενες ημέρες εμένα μου γύριζε ένα διαολάκι στο μυαλό μου (το οποίο μάλιστα ήταν topless κ φορούσε και στριγκάκι ) και το άτιμο δεν με άφηνε σε ησυχία. Αποφάσισα λοιπόν να καθίσω τον δικό μου και να του εκφράσω την ανησυχία μου τουλάχιστον να ξέρει την άποψή μου. Πριν από λίγες μέρες λοιπόν και μέσα σε κλίμα απόλυτης ηρεμίας του είπα πως δεν έχω πρόβλημα να ακολουθήσει την αντροπαρέα στο στριπτιτζάδικο και να κάνουν τον χαβαλέ τους αλλά να μείνει στο «φάτε μάτια ψάρια» -άντε και αυτές που έρχονται και κάθονται πάνω σου- αλλά ως εκεί δηλαδή να μην πάρει χορό. Μου απάντησε λοιπόν πως είναι σαν να μου λέει πως θα πάει σε μπαράκι και εγώ του ζητάω να παραγγείλει μόνο coca cola!!! Οπότε κατάλαβα πως αυτά που έχω εγώ στο μυαλουδάκι μου τελικά απέχουν πολύ από τις προθέσεις του καλού μου! Του είπα λοιπόν ποιός ο λόγος να πάρει μια κοπέλα να χορέψει ημίγυμνη –στην καλύτερη των περιπτώσεων- πάνω του από την στιγμή μάλιστα που στις δικές μας ιδιαίτερες στιγμές τα θέλει όλα πολύ κλασσικά και τίποτα πιο «πικάντικο» (σημειώστε πως την σεξουαλική μας ζωή δεν θα την χαρακτήριζα και top διότι από την δική του πλευρά αρκείται μόνο στα βασικά - έχω δοκιμάσει τα πάντα, τζίφος - οπότε ζω πλέον με αυτό) . Μου απάντησε λοιπόν πως θα το κάνει για τον χαβαλέ με τους φίλους. Και του λέω πως για χαβαλέ θα κάνεις ότι είναι να κάνεις μπροστά στους φίλους. Από την στιγμή που θα σηκωθείς από την θέση σου και θα πάρεις μια κοπέλα να πάτε στον prive χώρο του μαγαζιού παύει να είναι χαβαλές αλλά το κάνεις για την πάρτη σου πλέον με αυτή που σου γυάλισε. Με αυτό συμφώνησε αλλά μου είπε πως δεν μπορεί και να μου υποσχεθεί πως δεν θα το κάνει αλλά θα εξαρτηθεί από την διάθεση που θα έχει εκείνο το βράδυ!!! Και βέβαια η βραδιά εκείνη θα έχει πολλά ξύδια και διάθεση πολλή ανεβασμένη οπότε ότι καταλάβατε κατάλαβα και εγώ. Και μάλιστα τελείωσε με τον αστεϊσμό ότι και στο δικό του bachelor (δεν έχουμε σχεδιάσει γάμο ακόμη –όταν με το καλό μείνω εγκυούλα) κάτι ανάλογο ίσως του ετοιμάσουν και δεν πειράζει εάν με στενοχωρήσει ένα βράδυ αφού την επόμενη μέρα θα είμαστε παντρεμένοι! Δεν είναι ότι δεν του έχω εμπιστοσύνη βρε κορίτσια – ίσα ίσα που και τα ποτάκια του και τις βόλτες έχει με τους φίλους του και ποτέ δεν του έχω απαγορεύσει κάτι αφού αν είναι να σου κάνει κάτι ο άλλος θα βρει την ευκαιρία να το κάνει. Και ούτε σε στριπτιτζάδικα πάει παρά μόνο όταν τύχει κανα bachelor . Απλά με στενοχωρεί πολύ το γεγονός πως κάτι που εμένα με βαραίνει και με στενοχωρεί για εκείνον απλά δεν τρέχει τίποτα… Δηλαδή πρέπει να αποδεχτώ ως φυσιολογικό το γεγονός πως θα έχει στα χέρια του τον κ@λ# της άλλης και μετά θα έρθει να ακουμπήσει και εμένα? Η’ σε ένα μελλοντικό bachelor θα έρθει μετά να πάρει αγκαλιά το μωράκι του? Συγγνώμη για το μακροσκελές μου post αλλά έχω «πέσει» πολύ και δεν ξέρω τι να κάνω… Και να σκεφτείτε ότι σας γράφω από την δουλειά στα κρυφά…
  2. Marilou.31

    ANTIO.......

    Σας ευχαριστώ πολύ κορίτσια... Απλά έπρεπε να το βγάλω από μέσα μου....
  3. Marilou.31

    ANTIO.......

    Tα test ήταν θετικά και του φαρμακείου και οι εξετάσεις χοριακής στις 8.000 μονάδες η πρώτη στις 22.000 η δεύτερη... Έκανα υπέροχο σχεδόν κάθε 3 ημέρες διότι ενώ βλέπαμε καθαρά τον σάκο και μια μικρή σταλίτσα μέσα του, τίποτα δεν αναπτυσσόταν φυσιολογικά.....σταμάτησε..... Λέω συνέχεια στον εαυτό μου πως φταίει και μήπως το παράκανα με διάφορες δραστηριότητες... πχ ήμουν εθελόντρια πυροσβέστρια όλες σχεδόν τις μέρες στην μεγάλη φωτιά της Αθήνας τον Αύγουστο..έγκυος!!!!! δεν το είχα καν "υποψιαστεί".... Σ'ευχαριστώ μασροράκι για τις γλυκές σου ευχούλες....
  4. Marilou.31

    ANTIO.......

    Έχει ήδη περάσει ένας μήνας από τότε που σε έχασα.... Ήμουν 5, 6, 7 εβδομάδων έγκυος... ?????? Ποτέ δεν θα μάθω …. γιατί οι τιμές τις χοριακής δεν συμφωνούσαν με αυτό που βλέπαμε στον υπέρηχο.... Για ένα πράγμα όμως είμαι απόλυτα σίγουρη... Πόσο χαρούμενη ήμουν τις ημέρες εκείνες που σε είχα μέσα μου... Τώρα πλέον η ζωή μου γύρισε στα ίδια.... Χωρίς εσένα.... Τώρα κατάλαβα πόσο δυνατά συναισθήματα μπορεί να φέρει σε μια γυναίκα η αίσθηση αυτή πως αναπτύσσεται μέσα σου μια νέα ψυχούλα... Θα είσαι πάντα στην σκέψη μου.... αντίο μωράκι μου.... Κορίτσια συγγνώμη για το καταθλιπτικό αυτό post αλλά ήθελα να το βγάλω από μέσα μου.... Όσοι γύρω μου το γνωρίζουν, νομίζουν πως το έχω πάρει πολύ cool το όλο θέμα αλλά μέσα μου η καρδιά μου ουρλιάζει.... Ευχαριστώ για τον χρόνο σας κορίτσια.....
  5. Η μητέρα μου δεν μου το έδινε, διαφωνούσε και -ακόμη- θυμάμαι τα λόγια της πως είμαι ολόκληρη κοπέλα κλπ. κλπ. και πως θα με βλέπει ο κόσμος και θα με σχολιάζει.... Διότι η καλή σου (εγώ δηλαδή) όταν υπήρχε κόσμος μπροστά -η αδερφούλα γεννήθηκε Μάιο οπότε όλο το καλοκαίρι το περάσαμε στο χωριό όπου το σπίτι δεν είναι ποτέ άδειο, όλο και κάποιος θα περάσει- μόλις ερχόταν κάποιος στο σπίτι πήγαινα πέρα δώθε μπροστά του δήθεν τυχαία και έπινα από το μπουκάλι όσο μπορούσα πιο επιδεκτικά..!!!! Αρνιόμουν πεισματικά βλέπεις να χάσω τον ρόλο του μωρού στην οικογένεια... άβυσσος η ψυχή του παιδιού.. Η μαμά μου λοιπόν διαφωνούσε και προσπαθούσε να μου περάσει το μήνυμα πως μπουκάλι στην ηλικία μου δεν ταιριάζει, ΑΛΛΑ η γιαγιά μου το έδινε πάντα κρυφά και τσουπ εγώ έσκαγα μύτη πάντα με ένα μπιμπερό! Οπότε τελικά νίκησε η.... γιαγιά!!! :silly:
  6. Εβελίνα μου, μήπως υπάρχει μικρότερο αδερφάκι στην οικογένεια? Εγώ θυμάμαι πως ενώ σταμάτησα το μπιμπερό μικρή (στα 3) στα 6 το ζήτησα ξανά όταν γεννήθηκε η αδερφή μου και το σταμάτησα στα 8 σχεδόν μαζί της... Ζήλευα...... :blush:
  7. Marilou.31

    Μωρό εν πτήσει

    Το γάλα συγκεκριμένα δεν βοηθάει σε τίποτα όσον αφορά την πίεση που ασκείται στα αυτιά. Αυτό που βοηθάει είναι ότι το μωρό δέχεται κάποιο υγρό μέσα στο στοματάκι του οπότε ΑΝΑΓΚΑΖΕΤΑΙ να το καταπιεί. Συνεπώς ΑΚΟΥΣΙΑ μιμείται την κίνηση ενός ενήλικα να “εξισώσει” την πίεση που δέχεται στα αυτιά του- όταν βουλώνει το αυτί μας δεν προσπαθούμε να το ξεβουλώσουμε καταπίνοντας και γενικότερα κάνοντας κινήσεις με το σαγόνι?? Επειδή ένα μωράκι αδυνατεί να καταλάβει πότε χρειάζεται να κάνει την κίνηση αυτή από μόνο του, το αναγκάζεις εσύ να το κάνει ακούσια. Εάν λοιπόν δεν δέχεται την πιπίλα, κάνε το με το μπιμπερό που μπορεί να έχει και νερό μέσα! Η ανάγκη για εξίσωση των αυτιών είναι εντονότερη κατά την διάρκεια της προσγείωσης όταν η πίεση του αέρα στη καμπίνα αυξάνεται ελαφρώς. Μικρότερη είναι η ανάγκη κατά την διάρκεια της απογείωσης και ακόμα μικρότερη έως καθόλου κατά την διάρκεια της πτήσης-εκτός και εάν συναντήσετε "σκαμπανεβάσματα". Συνεπώς να έχεις στο μυαλό σου να της δώσεις μπιμπερό όταν προσγειώνεστε! Εργάστηκα κάποια χρόνια ως αεροσυνοδός και έχω δει μωράκια μικρότερα από 40 ημερών να πετάνε χωρίς κανένα πρόβλημα. Καλή πτήση αν και δυσάρεστος ο σκοπός του ταξιδιού….
  8. Marilou.31

    Μωρό εν πτήσει

    Πόσων εβδομάδων είναι η μπέμπα?
  9. Δηλαδή ο άντρας σου θα φύγει ξανά από Δανία για δουλειά και εσύ θα μείνεις μόνη σου εκεί? Επίσης αφού γεννήσεις μπορείς να έρθεις Ελλάδα για ταξιδάκι με το μπουμπούκι σου..!!!
  10. Συμφωνώ με την ΕλένηΧ, μια δουλειά θα σε βοήθήσει να βγείς από το σπίτι. Όλα θα γίνουν με την σειρά τους! Προς το παρόν απόλαυσε την περίοδο αυτή της ζωής σου και όταν θα δείς την φατσούλα που θα φέρεις σύντομα στον κόσμο θα γεμίσεις τόσο όμορφα συναισθήματα!
  11. Από ότι είδα μάλλον απαντούσαμε ταυτόχρονα... Πού γνωριστήκατε με τον άνδρα σου??? Ελλάδα ή σε κάποια άλλη χώρα? Και εσύ που θα ήθελες να ζήσεις? Δηλαδή σκέφτεσαι να έρθεις Ελλάδα? Εγώ πάντως που το έκανα πριν 1 χρόνο δεν μπορώ να πω πως είναι όλα super εδώ… Όπως υπάρχουν εδώ στραβά έτσι υπάρχουν και εκεί… Το ξέρω από πρώτο χέρι διότι ζούσα και εργαζόμουν με τον σύντροφό μου στην Γερμανία. Αλλά για να μεγαλώσεις το παιδάκι σου, ίσως να είναι και καλύτερα εκεί που βρίσκεσαι! Βασικά όλα εξαρτώνται από εσένα και την ατμόσφαιρα που δημιουργείς εσύ στο σπίτι σου και στην οικογένειά σου. Σου μιλάω εκ πείρας…. Εάν είσαι αρνητική και όχι δεκτική δεν θα μπορέσεις να προσαρμοστείς ποτέ σε μια χώρα. Και εσύ ξέρεις πώς να προσαρμόζεσαι, σωστά? Θυμάμαι από κάποιο παλιό post σου πως έχεις ζήσει σε πολλές χώρες έως τώρα, σωστά?
  12. Franita μου, έχω διαβάσει αρκετά από τα post σου κατά διαστήματα και πραγματικά μπορώ να μπώ, έστω και ελάχιστα, στην ψυχολογία σου...Ήμουν και εγώ στο εξωτερικό. Ζεις μεγάλο χρονικό διάστημα στη Δανία? Ο άντρας σου είναι Έλληνας ή Δανός? marouli32, όπως λέει και ο λαός, "έξω από τον χορό πολλά τραγούδια λες..."
  13. Marilou.31

    ΜΥΩΠΙΑ + ΛΕΙΖΕΡ

    Αpis καλημέρα. Το έκανα και εγώ το βήμα αυτό πρίν απο 4 περίπου χρόνια αλλά στην Αγγλία όπου και διέμενα τότε. Δεν μπορώ κατά συνέπεια να σου συστήσω κάποια οφθαλμολογική κλινική στην Αθήνα αλλά μπορώ να σου πώ πως είναι μια απόφαση που δεν θα μετανιώσεις.... Είχα 5,5 και 6,25 μυωπία από μικρό παιδί... όσο με θυμάμαι φορούσα γυαλιά.... Μέσα σε δύο μέρες είχα ξεμπερδέψει για πάντα!!! Τί να σου πώ, ήταν απλά απίστευτο! Δεν είχα να ανησυχώ πλέον ούτε για γυαλιά, ούτε για υγρά φακών, ειδικά το καλοκαίρι με θάλασσα και άμμο- μή μου φύγει ο φακός στην θάλασσα, μην μολυνθεί το μάτι ... Ακόμα και τώρα ύστερα από 4 χρόνια σκέφτομαι τί ωραία που είναι! Χωρίς δεύτερη σκέψη! Και ας μου έμειναν και μένα μερικά δεκατάκια! Για γυαλιά ούτε να ακούσω! Εαν φορέσω θα φορέσω πλέον μόνο για στύλ και όχι γιατί χωρίς αυτά δεν βλέπω την μύτη μου... Χε! Χε!
  14. Κοπέλα μου, δεν ξέρω σε ποιό στάδιο της εγκυμοσύνης σου βρίσκεσαι, ποιά εβδομάδα διανύεις αλλά ο μόνος λόγος να μην βάψεις αυγά φέτος είναι να μην κουραστείς ΕΣΥ.... Όλα αυτά τα περί κόκκινων αυγών και συγκεκριμένων ημερών που μια έγγυος γυναίκα δεν πρέπει να κάνει δουλειές διότι θα μείνει σημάδι στο παιδί κλπ κλπ είναι στοιχεία της παράδοσής μας όπως και οι ιστορίες με τα καλικατζαράκια . Ουδεμία σχέση με την πραγματικότητα έχουν και μόνο ως τέτοιες θα πρέπει να αντιμετωπίζονται.... ως όμορφες ιστορίες που έχουμε να θυμόμαστε από τις γιαγιάδες μας....
  15. Δεν ξέρω για την Θεσ/κη αλλά εδώ στην Αθήνα η κατάσταση είναι απαράδεκτη ή τουλάχιστον αυτό έτυχε σε εμένα σε ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ.... Εχω επιστρέψει πρόσφατα Ελλάδα έπειτα από τη διαμονή μου σε χώρα της Δυτικής Ευρώπης όπου και ήμουν τακτική δότρια αιμοπεταλίων. Έμαθα από το φιλικό μου περιβάλλον πως υπήρχε επιτακτική ανάγκη για αιμοπετάλια και προσφέρθηκα να δώσω. Πήρα τηλ στο αντίστοιχο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν η ασθενής και αφού μίλησα με κάποια εντελώς απρόθυμη "κυρία" κατάφερα να κλείσω απογευματινό ραντεβού - στην αρχή μου έλεγε πως δεν κλείνουν απόγευμα και έπρεπε να πάρω άδεια από την δουλειά μου πρωί. Όταν εμφανίστηκα στο νοσοκομείο η ίδια απροθυμία και πάλι -ενώ είχα ήδη ραντεβού! Αφου τελικά κατάφερα να συνδεθώ με το μηχάνημα η "υπεύθυνη"(????) νοσοκόμα μου έδειξε ποιό κουμπί να πατάω (!!!!!!) κάθε φορά που σταματάει η ροή του αίματος, για να ξεκινάει πάλι το μηχάνημα και... μην την είδατε.... Για να μη σας κουράζω, την επόμενη φορά που πήγα να δώσω αιμοπετάλια για την ίδια ασθενή με πληροφόρησαν που δεν τα είχε καταφέρει και παρά την επιμονή μου να δώσω αιμοπετάλια για οποιοδήποτε άλλο ασθενή μου είπαν πως δεν έχουν... ανάγκες την περίοδο αυτη....!!!!! Δεν είναι έτσι παντού, για παράδειγμα στον Αγιο Σάββα είναι πολύ ευγενικές οι κοπέλες στην αιμοδοσία αλλά κατά την γνώμη μου κάποιοι άνθρωποι δεν έχουν συνειδητοποιήσει την βαρύτητα και την υπευθυνότητα του λειτουργήματος που εξασκούν... Μήπως είμαι καλομαθημένη???? Συγγνώμη για το μεγάλο post
×
×
  • Προσθήκη...