Πλησιαζουν τα Χριστουγεννα και οι απωλειες γινονται πιο εντονες.
Ποσο διαφορετικα θα ηταν ολα αν ζουσαν τα αγγελουδια μας.
Θα ηταν πιο λαμπερο το Χριστουγεννιατικο μας δεντρο γιατι θα ειχε πανω του την ευτυχια,
οσα στολιδια και λαμπιονια κι αν εβαλα,δε μου φαινεται αρκετα φωτεινο.
Κατι λειπει...
Ισως η χαρα...
Ισως τα στολιδια που θα επρεπε να κρεμασουν τα χερακια των αγγελων μας...
Δεν ξερω.
Μονο μου στηριγμα πια η κορη μου.Αυτη ειναι η ζωη μας πια,μονο αυτη.
Αχ και να ηξερε τι βαρος κουβαλα απο τοτε που γεννηθηκε...
Αχ και να ηξερε οτι αυτη ειναι μονο η ελπιδα μας...
Αχ και να ηξερε οτι αυτη ειναι μονο το χαμογελο μας...
Μας λειπετε αγγελοι μας...
Να μου την προσεχετε απο εκει ψηλα...