Eleny2

Ελειπα στην δουλεια και γυρνουσα και λες οτι δεν ελειψα καθολου! Εκλαιγε και ηρεμουσε μονο στην αγγαλια του μπαμπα της! Εφευγα και πηγαινα καπου μονη μου και εκλαιγα! Ελεγα εμενα γιατι δεν μου το διχνει? Ειμαι η μανουλα της ομως! Ποιο παιδι δεν εχει λατρεψει την ΜΑΝΑ? ΜΑΝΑ, λεξη ιερη! Οπως σου ειπα θα το συνηθησεις και ακουσε με! Ειναι πραγματικα υπεροχο η κορη να λατρευει τον μπαμπα! Παντα ηθελα εναν μπαμπα που να με αγγαλιαζει, να μου λεει οτι με αγαπαει! Τρεχει και πηγαινει στον πατερα της τωρα πια, τον χαϊδευει και του λεει"σ'αγαπω!" Ειναι υπεροχο! Δεν εχεις κατι να ζηλεψεις! Απλα εχει αδυναμια στον μπαμπα! Θα ειναι ο μπαμπακας της! Με την κοιλιτσα του, με την καραφλιτσα και με τις ατελειωτες ωρες να καρδιοχτυπα κρατωντας το ρολοϊ αγγαλια να γυρισει απο την βραδυνη εξοδο! Ηρεμησε και απολαυσε αυτο που ζεις! Πιστεψε με ασο μεγαλωνει θα υπαρξει ισσοροπια αλλα η συμπαθεια θα ειναι συμπαθεια!

little-angel έγραψε: Ξερεις ποσες φορες εχω κλαψει εγω? Λεω δεν με αγαπαει! Τι κανω λαθος? Η μεγαλη μου πραγματικα αγαπαει, λατρευει τον πατερα της! Απο μωρο το εδιχνε οπως και η δικια σου! Εχει φτασει 3 ετων και ακομη η αδυναμια που τρεφει για τον μπαμπα της ειναι εμφανης! Μια συνηθεια ειναι! Σ'αγαπαει, εισαι η μανουλα της. Εισαι εκει, για οτι χρειαστει! Εισαι η συνεχεια του εαυτου της! Θα εισαι εκει, παντου και παντα γι'αυτην και το νιωθει!

Κοριτσια θα ηθελα να μου πειτε μερικες ιδεες που μπορω να απασχολω το παιδι μου δημιουργηκα! Η ρουτινα η καθημερινοτητα με εχει απορρωφησει και ο καιρος περναει, το παιδι μεγλωνει και νιωθω οτι δεν του προσφερω αρκετα. Δεν του προσφερω εστω λιγο ποιοτηκο χρονο! Εχω πολλες ιδεες αλλα θα ηθελα λιγο να μου πειτε εσεις καθημερηνα τι κανετε με τα παιδια σας! Μια βολτα στην παιδικη χαρα, ενα παραμυθι, ζωγραφικη. Τι αλλο?

Γεννησα νοσοκομειο και να σου πω χαρηκα που δεν ειναι ο γιατρος μου! Κριμα ομως! Πρεπει να του παρουν το πτυχειο του και να τον διωξουν! Ντροπη του!

Γαβαλας???? Δεν τον γνωριζω! Φανηηηηηη!!!!! Τον ξερεις?

Βρε, κοριτσια, ονομα γιατρου ειπανε?

Δεν ξερω Φανη κατα ποσο ειναι αφικτο! Πρεπει ομως να καταλαβουμε οτι εχουμε να κανουμε με παιδια! Πως εμεις θα ειμαστε υπευθυνοι για πολλα που αφορουν τον χαρακτηρα τους! ειναι ασχημο, ακομη και η ξυλια! Ο θεος να μας δωσει την δυναμη και το κουραγιο!

Ποτε δεν εχω χρεισημοποιησει την ξυλια ως τιμωρια! Παντα μιλαω, μιλαω, μιλαω και εχω βρει και εγω το κουμπι! Στο δωματιο της με ανοιχτο το φως και οταν ηρεμισει συζηταμε! Παντα βρισκουμε την λυση! Δεν κριβομαι ομως και παραδεχομαι πως αρκετες φορες εχω παραφερθει ητε γιατι ειμαι κουρασμενη ητε γιατι αυτο που κανει ειναι ακρος απαγορευτικο και εχει φαει και στον πωπο! Το αν ειναι σωστο η οχι το γνωριζουμε ολλες! Το θεμα μου ειναι ποιος μπορει εμενα εκεινη την στιγμη να μου κρατησει το χερι μου? Ξερω ακουγεται ασχημο αυτο που λεω, αφου εγω η ιδια νοιωθω ασχημα που το λεω, αλλα ανθρωπος ειμαι και εγω και δεν εχω αντοχες! Ισως φταινε πολλα! Ισως αν ολλα στην ζωη μου διορθωθουν να ηρεμισω και να μην ξανασυμβει! Αλλα πραγματικα Φανη, ειναι φαυλος κυκλος! Δυστηχως! Υπηρξα κακοποιημενο παιδι! Αυτο με κανει να γινομαι καλυτερη σαν μανα, αλλα δεν με κανει να μην σηκωσω καποια στιγμη το χερι!

Θα μιλησω λιγο για την μεγαλη μου! Δεν καταλαβα ποτε να ειναι προσκωλημενη πανω μου! Παντα ειχε αδυναμια στον πατερα της οπως και συνεχιζει! Δεν ξερω καν αν περασαμε αυτην την φαση! Το μονο που θυμαμαι ειναι οτι απο 9 μηνων εως 18 μηνων ξυπνουσε σχεδον καθε βραδυ για να την εχω αγκαλια! Μιλαμε για ανχος αποχωρισμου? Τωρα 3 ετων πια, θελει να ερχετε συνεχεια μαζι μου οπου παω! Ειναι ομως παιδι που ποτε οπως ειπα δεν ηταν κολλημενη πανω μου! Το μωρο παλι, νοιωθω οπως η Λαλα! Ειμαστε ακομη ενα! Δεν θελει κανεναν αλλον εκτος απο εμενα! Θα παιξει, θα γελασει αλλα θα πρεπει να ειμαι εκει!

Κοριτσια, ειναι παρα πολυ δυσκολο να μεγαλωνεις οχι ενα παιδι αλλα δυο και περισσοτερα! Οσο και να θελεις να εισαι μες την τρελη χαρα, οσο και να θελεις να εισαι γλυκια και να μην μαλωσεις δεν μπορεις! Δεν ξερω αν υπαρχουν τετοιες μητερες αλλα εγω προσωπικα εχω προσπαθησει παρα πολυ να μην φωναξω, να μην δειρω! Δεν γινετε ομως! Δεν θελω να δικαιολογησω τον εαυτο μου γιατι μεγαλωσα σε σπιτι οπου ο πατερα μου μας εδερνε και το συχαινομαι! Πιστευω(το ειχα ξαναπει και παρεξηγηθηκα) πως οταν σε ενα σπιτι υπαρχει η αγαπη και το παιδι την εχει εισπραξει αυτην την αγαπη, μια ξυλια στον πωπο, δεν "ποναει" οσο θα πονουσε οταν δεν υπαρχει αυτη η οικογενειακη αρμωνια! Η βια, θα φερει βια! Τα νευρα θα "γεννησουν" νευρικους ανθρωπους! Ολλα αυτα τα ξερουμε, ποσες αντοχες μπορουμε να εχουμε ομως? Ειναι πολυ ευκολο να μιλας και να δινεις συμβουλες! Στην πραξη ειναι το θεμα! Ας προσπαθησουμε!

Δεν ακουστηκε τιποτα εδω! Φανη, γνωστοι ειναι ολλοι! Μικρη ειναι η ροδος ολλους τους ξερουμε! Αισχος παντος! Ντροπη του!

Μηπως εχει φαει ξυλο απο αλλα παιδακια και αυτο το κανει να φοβαται μηπως τον δειρουν και χτυπαει πρωτο? Τι να πω! Παντος ολλα τα παιδακια το κανουν λιγο πολυ!

Να σου πω. Η λυση σιγουρα δεν ειναι το ξυλο! Τι παραδειγμα δεινεις αφου και εσυ χτυπας? Τον χτυπας για να μην χτυπαει? Δεν στεκει! Φωνες καλο ειναι να μην βαζεις αλλα και να σταματησεις να τον μαλωνεις! Του ειναι πολυ ευχαριστο που δεν ειναι αδιαφορος! Κερδιζει την προσωχη! Ακομη κι αν αυτο εχει σαν αποτελεσμα τις φωνες και το ξυλο! Η γνωμη μου ειναι να του τονιζεις συνεχως τι πρεπει να κανει και οτι ποναει το αλλο παιδακι! Μην τον προσβαλλεις μπροστα σε τριτους(μπροστα στο παιδι που χτυπησε). Δεν βρικω κατι αλλο να πω! Πιστευω οτι η επιθετικη συμπεριφορα που εχει οφειλετε σε εσας, στο οτι θελει να τραβηξει την προσωχη σας(εχετε μωρο?).

Καννελακης λεγεται, Φανη! Δεν ξερω αν ειναι καλυτερα στο Παιδων αλλα για να μου λεν οι κοπελες οτι ειναι εμπιστωσηνης κατι ξερουν! Εμεις τι παθαμε που γεννησαμε νοσοκομειο? Δεν εχουμε καλους γιατρους στο νοσοκομειο η μονο της κλινηκης ειναι οι καλοι? Φοβαμαι κιολας, αν γινει κατι, στο Παιδων θα το τρεξουν!

tirogaridaki έγραψε: Κανονιστε!!!!!!!!!! Μην μεινουμε στα λογια!

Ευχαριστω κοριτσια! Πραγματικα με βοηθατε πολυ! Πιστευω πως θα καταληξουμε στο Παιδων. 2 φιλες μου εχουν εγχειρησει τα παιδακια τους εκει(η μια στο κεφαλακι και η αλλη αμυγδαλλες) και ειναι ευχαριστημενες! Η επεμβαση ειναι ρουτινας απ'οτι ξερω και κραταει το πολυ 45 λεπτα αν ειναι και στα 2 ματακια. Θα παρουμε κι αλλη γνωμη φυσικα. Αλλα γνωμη καπιου απο την Αθηνα και οχι απο εδω !

Γιωτακι μου, συμφωνα με τον γιατρο, αν το ενα ματι ειναι πααρα πολυ στραβο, πρεπει να εγχειρηστουν 3 με 4 μυς(και τα 2 ματακια)για να ερθουν σε αρμωνια! Φυσικα, εγω δεν ξερω, εσυ ξερεις καλυτερα! Οτι μου ειπε λεω! Εμας δεν ειναι εντονο το προβλημα! Μονο οταν εστιαζει καπου θα την δεις να χανει το δεξι ματακι.

Αυτο που της πηρα για το νερο της!

Στο Αγια Σοφια λεμε! Αν... Αχ, βρε κοριτσια, νοιωθω καλυτερα! Μακαρι ολλα να πανε καλα!

Εμενα δεν επινε ουτε δικο μου απο το μπουκαλι! Εγω της δωκιμασα 2 με 3 γαλατα και δεν τα ηθελε! Της εδινα το μπιμπερο και της ερχοταν εμετος! Οσπου δωκιμασα το εκπαιδευτικο ποτηρακι και αντι σκονη της εδωσα εβαπορε! Την κουνουσα και ταυτοχρονος και ετσι ηπιε αρκετο! Φρεσκο δεν της εχω δωκιμασει ακομη αλλα θα το κανω αυτην την εβδομαδα!

Μαρθα, και εμενα μου ειπε οτι μπορω να δωσω! Αφροδιτη, δεν ειναι ευκολο! θελει υπωμονη! Ο αποθηλασμος ειναι δυσκολος! Δωκιμασες να τον ταϊσει ο αντρας σου η η μαμα σου, καποιος αλλος?

Σ0βαρα? :laugh: Και τα καλα λογια για ποιο απο τα 3 τα λετε? Τι ασχετη θεε μου!!!!

Ρε κοριτσια, θα ρωτησω κατι η ασχετη! Παιδων και Αγια Σοφια ειναι το ιδιο? Γιωτακι μου, ναι...θυμαμαι! Θα ηθελα το ονομα του χειρουργου! Θα με βοηθουσε πολυ στην τελικη αποφαση μου! Με την ευκσιρια! Χαρηκα πολυ για την εγκυμωσηνη σου! Αφροδιτη, θα σας ενημερωσω για οτι και αν γινει!

Κοριτσια, μου ερχετε να βαλω τα κλαματα! Εξαρταται το παιδι μου απο εμας τους γονεις! Οι κυνησεις μας πρεπει να ειναι υπευθηνες! Εχω πελαγωσει! 30 χρονων μουλαρα και νιωθω τοσο αδυναμη, τοσο...μωρο!!! Θελω να φωναξω μαμαααααααα χωρις να εχω καταλαβει οτι μανα ειμαι και εγω!!!! Ευχαριστω κοριτσια για τις συμβουλες! Σκεφτηκα για αρχη να παμε σε εναν στραβισιολογο και να μας πει εκεινος τι θα κανουμε!

Ελευθερια, ποτε σταματαει η αναπτυξη? Ποτε ειναι η καταλληλη ηλικια για επεμβαση?