JUNO

Βοήθεια μας να είναι η Μεγαλόχαρη κοριτσάκια μου!! Να μας δίνει δύναμη και υπομονή γιατί όλες οι δυσκολίες μέσα στη ζωή είναι. Με την ευλογία Της, σύντομα γεμάτες κοιλίτσες στα κορίτσια που προσπαθούν, καλή εγκυμοσύνη και γερά παιδάκια σε εμάς τις εγκυούλες και να φιλάει όλα τα ζουζουνάκια που κρατάνε οι γονείς στην αγκαλιά τους. Να'σαι καλά ΠίτερΠαν!!!

Νανά μου, Σε συγχαίρω κι εγώ για την προτοβουλία σου! Εμένα τα κορίτσια της σελίδας με στήριξαν πολύ όταν ακόμα προσπαθούσα και έπαιρνα τη μια απογοήτευση μετά την άλλη γι' αυτό και θέλω κι εγώ με τη σειρά μου να δώσω κουράγιο σε όλα τα υπόλοιπα κορίτσια. Είχαμε κι εμείς διαγνωστεί σαν ένα από τα πολλά υπογόνιμα ζευγάρια (με προβλήματα ωοριξίας εγώ, με χαμηλή περιεκτικότητα σπέρματος ο άντρας μου)αλλά με κύριο παράγοντα το γνωστό "άγχος". Κάθε μήνα ορμόνες, κάθε μήνα προσπάθειες, κάθε μήνα τεστ, κάθε μήνα αρνητικό αποτέλεσμα. Κάναμε και μια σπερματέγχυση η οποία δεν είχε αποτέλεσμα. Ο γιατρός μου ήταν δυστακτικός, επέμενε να κάνουμε λίγη ακόμα υπομονή, εγώ ήθελα να προχωρήσουμε σε εξωσωματική άμεσα για να μην χάνουμε άλλο χρόνο (προσπαθούσαμε ήδη πάνω από 1 χρόνο) και ο γιατρός μου ζήτησε να κάνουμε με τον αντρούλη μου μια τελευταία προσπάθεια, χωρίς άγχος χωρίς ημερομηνίες και γόνιμες μέρες, απλά να ευχαριστηθούμε ο ένας τον άλλο και ύστερα θα προχωρούσαμε σε οποιαδήποτε άλλη διαδικασία. Ύστερα λοιπόν από την τελευταία μεγάλη απογοήτευση, το πήρα απόφαση πως δεν θα ασχολιόμουν για λίγο καιρό και θα ξαναέκανα ενέργειες μετά το καλοκαίρι. Και ο γιατρός είχε δίκιο.... Μετά το Πάσχα έμαθα ότι είμαι έγκυος!!! Δεν το πίστευα!! Τι να σας πω? Ήταν οι προσευχές μου στην Παναγίτσα ?(μη με πείτε γραφική, αλλά το πιστεύω και αυτό κατά πολύ και θεωρώ πραγματικά το εμβρυάκι μου "δώρο Θεού" από κάθε πλευρά!!) Ήταν το ότι όντως εκείνο το μήνα κάναμε αγκαλίτσες όπως όταν ήμασταν ελεύθεροι, χωρίς στόχους και προσπάθειες εγκυμοσύνης? Δεν ξέρω, ειλικρινά. Το μόνο που με νοιάζει είναι πως είμαι 5 μηνών, και δεν βλέπω την ώρα να κρατήσω το νινάκι μου στην αγκαλιά μου!! Το μήνυμα που θέλω για άλλη μια φορά να δώσω σε όλα τα κορίτσια είναι η ελπίδα. Να ελπίζετε και να το πιστεύετε!! Αφού μπορέσαμε εμείς θα τα καταφέρουν σύντομα - με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, δεν έχει σημασία - όλα τα ζευγάρια. Το εύχομαι σε όλες σας και στις προσευχές μου θα είστε πάντα κι εσείς μέσα. Την ξέρω την απογοήτευση του αρνητικού τέστ, τα κακόβουλα σχόλια για "άσφαιρα" σπέρματα και "άγονες" μήτρες, αλλά σήμερα υπάρχουν λύσεις για όλα τα προβλήματα. Και καμιά φορά τα προβλήματα τα έχουμε στο μυαλό και όχι στο σώμα. Εμείς τα καταφέραμε τελικά χωρίς τεχνητό τρόπο, άλλά θα κάναμε ούτως ή άλλως ό,τι χρειαζόταν. Αυτό θα σκέφτεστε κι εσείς. Πρώτα αποβολή του άγχους (ξέρω πόσο δύσκολο είναι, κι εγώ είχα κοντέψει να τρελαθώ, δεν το παίζω υπεράνω!!) και μετά σωστή συνεργασία με το γιατρό σας. Εύχομαι σε όσους προσπαθούν ακόμα καλή επιτυχία (όση θετική ενέργεια δεν καταναλώνει το μωράκι θα τη στέλνω σε εσάς!), πιστέψτε το και θα γίνει!! Και στα κοριτσάκια που περιμένουν μωράκια να έχουν τέλειες εγκυμοσύνες και... καλά γενητούρια!! Σας φιλώ!!

Δυστυχώς κοριτσάκι μου!! Αυτή είναι η απαράβατη ελληνική πραγματικότητα με τις πεθερές!! Όλες λίγο πολύ τα ίδια τραβάμε... Εγώ να σου πω, ύστερα από 1 1/2 χρόνο γάμου δεν έχω καταφέρει να "αναισθητοποιηθώ" ακόμα απέναντι της και με πειράζουν πολύ τα διάφορα σκηνικά. Και φαντάσου ότι είμαι 10 χρόνια με τον άντρα μου μαζί και η πεθερά τα κουσούρια άρχισε να τα βγάζει μετά τον αρραβώνα - ύστερα από 6 χρόνια δηλαδή, όταν "παραγνωριστήκαμε" μάλλον! Δεν θα σου αναφέρω σκηνικά γιατί είναι άπειρα, αλλά ευτυχώς ο άντρας μου τα βλέπει κι αυτός τα στραβά και έτσι δεν τσακωνόμαστε και μεταξύ μας! Άσε που δεν την είδα σα γιαγιά να χαρεί με την ανακοίνωση της εγκυμοσύνης μου (που είναι και το πρώτο της εγγόνι, εκείνη είναι 68 χρονών και τόσο καιρό το μόνο που έλεγε ήταν ότι δεν θα προλάβει να δει εγγόνι... και τώρα ... ούτε που με ρωτάει πώς είναι το παιδι όταν της λέμε ότι πήγαμε στο γιατρό!) Στην αρχή βέβαια ήταν χειρότερα, γιατί μένουν από κάτω μου και κάθε μέρα την είχα σπίτι! Με το που με άκουγε και γύρναγα από τη δουλειά, τσούπ! επάνω... Ούτε πιπι δεν προλάβαινα να κάνω!! Μέχρι που την έπιασε ο άντρας μου και της είπε να σεβαστεί τουλάχιστον την κούραση μου (ήμαρτον, δύο δουλειές δουλεύω!!) και να καταλαβαίνει πότε μπορεί να έρχεται και πότε όχι. Ε, από τότε έρχεται σπίτι μόνο στις γιορτές... Μας το κοπανάει βέβαια, αλλά κι εγώ τι να κάνω;;; Να παραιτηθώ από τη δουλειά για να βρίσκει η πεθερά πού θα πάει ν' αράξει;;; Είναι κρίμα πάντως - και το διάβασα και σε άλλες κοπέλες και στενοχωριέμαι πολύ - να μας καταστρέφουν όμορφες στιγμές και περιόδους της ζωής μας τα πεθερικά και ο περίγυρος. Λες και μπορούμε να ξαναγυρίσουμε πίσω το χρόνο να τα ξαναζήσουμε... Τι να πω;; Παρακαλάω το Θεό να μην με καταντήσει έτσι στο μέλλον άμα αξιωθώ και γίνω πεθερά! Το ξέρω ότι δεν είναι πάντα εύκολο, αλλά προσπάθησε να τα έχεις πάνω απ' όλα καλά με τον αντρούλη σου και να έχετε συνοχή μεταξύ σας και με τα παιδάκια σας. Τυχερή γυναίκα τελικά είναι αυτή που παντρεύεται άντρα από ορφανοτροφείο.... (black humour, εννοείται!!):silly:

Καλησπέρα και από εμένα. Δεν ξέρω ακριβώς τι απαντήσεις έχεις πάρει επί του θέματος γιατί δεν προλαβαίνω να διαβάσω όλα τα μηνύματα, γι' αυτό θα στα πω κι εγώ όπως τα βίωσα. Κάναμε σπερματέγχυση τον περασμένο Μάρτη (κόστισε περίπου 350€)αφού όμως ΠΡΩΤΑ είχε διαπιστωθεί προβλημα στο σπέρμα του άντρα μου (ολιγοσπερμία αλλά με καλή κινητικότητα και χρωμοσωμικά άρτιο) και στη δική μου ωοριξία (δεν έκανα αυγουλάκια κάθε μήνα ούτε σε συγκεκριμένες περιόδους). Ύστερα λοιπόν από το συνδιασμό αυτών των δύο παραγόντων, μας συνέστησε ο γιατρός μας να κάνουμε την σπερματέγχυση, αφού πρώτα προσπαθήσαμε και μόνοι μας με προγραμματισμένη ωοριξία (χάπια + ένεση) και δεν καταφέραμε τίποτα. Δεν τα καταφέραμε ούτε με την έκχυση και πριν το Πάσχα, παρ' ότι έπαιρνα χάπια που θα έπρεπε να μου διασφαλίσουν μια αξιοπρεπή ωοριξία, τη μια μέρα είχα ωοθηλάκια και μετά τα εξαφάνισα. Κατάλαβε λοιπόν ο γιατρός με πόσο άγχος είχα επιφορτιστεί και μου ζήτησε να προσπαθήσουμε και πάλι φυσιολογικά για καναδυο μήνες και έτσι κάναμε. Guess what? Είμαι έγκυος στον 4ο σχεδόν μήνα. Αυτό που μου κάνει εντύπωση στην προκειμένη περίπτωση, είναι πώς σας στέλνει η γιατρός σε έκχυση χωρίς να έχετε κάνει εξετάσεις πρώτα (εκτός κι αν το λες κάπου και δεν το διάβασα). Δεν θέλω να κριτικάρω τη γιατρό σου, προφανώς και ξέρει πολύ περισσότερα από όλους εμάς μαζί, αλλά μου κάνει εντύπωση που δε ζήτησε να εξεταστεί πρώτα ο άντρας σου. Στο κάτω κάτω το πώς θα το πάρει το αποτέλεσμα αφορά εσάς τους δύο και κανέναν άλλον. Ή τουλάχιστον ας σας έδινε αυτή την επιλογή. Υπάρχουν και περιπτώσεις στις οποίες δεν ενδίκνειται καν η έκχυση. Το ότι θα εξεταστεί το σπέρμα του άντρα σου εκείνη την ημέρα (και μόνο!) και θα βγάλει η γιατρός απόφθευγμα δεν μου στέκεται καλά. Θα σου πω και πάλι ότι ένας από τους λόγους που ο γιατρός μου μας ζήτησε να ξαναπροσπαθήσουμε και φυσιολογικά ήταν γιατί σε τρία δείγματα που έδωσε ο άντρας μου (ένα πριν και δύο κατά τις δύο επαναλήψεις της έκχυσης)είχε ανωδική πορεία το σπέρμα του΄, έστω κι αν δεν ήταν φυσιολογικό. Αν δεν υπάρχει λοιπόν και κάποια σύγκριση εξετάσεων δεν είναι τόσο εύκολο να βγουν συμπεράσματα. Η διαδικασία πάντως δεν είναι τίποτα ιδιαίτερο : δίνεται σπέρμα το πρωί, το περνάνε επεξεργασία, μπαίνετε με το γιατρό σ'ένα δωματιάκι και στο περνάει με καθετηράκι στη μήτρα. Το μόνο ενοχλητικό είναι ο κολποδιαστολέας αλλά η όλη υπόθεση διαρκεί 5 λεπτάκια το πολύ. Να μην φοβάσαι καθόλου. Σας εύχομαι καλή επιτυχία μέσα από την καρδιά μου!! :silly:

Adriani μου, κατ'αρχήν σου εύχομαι να έχεις μια τέλεια εγκυμοσύνη και ένα ακόμα πιο τέλειο μπεμπάκι στα χέρια σου!! Όσον αφορά το θέμα του άγχους, εξαρτάται πιστεύω και από το χαρακτήρα της κάθε γυναίκας αλλά σίγουρα για τις καινούριες εγκυούλες το βάρος είναι πιο μεγάλο. Δεν ξέρεις τι να περιμένεις, ακούς δεξιά αριστερά τόσα πράγματα και αν δεν συμπίπτουν με τα δικά σου νομίζεις πως κάτι δεν πάει καλά!! Όχι κοριτσάκι μου, να έχεις στο μυαλό σου πως κάθε γυναίκα έχει διαφορετικά συμπτώματα γι' αυτό και καλύτερα να μην ακούς και πολλά πολλά απο τριγύρω γιατί ίσως τότε αγχώνεσαι περισσότερο. Τα λέω σ'εσένα βέβαια για να τ' ακούω εγώ, που είμαι στη 15η εβδομάδα και αν γινόταν να πηγαίνω για υπέρηχο μέρα παρά μέρα... θα το έκανα! Επειδή είμαι πολύ εγχώδης εκ φύσεως δεν νομίζω ότι θα πάψω να ανησυχώ μέχρι να γεννήσω, ακόμα κι αν κάθε φορά που κάνω εξετάσεις ή υπερήχους είναι όλα άψογα. Κουράγιο λοιπόn, συμφωνώ με την κοπέλα που σου είπε να σκέφτεσαι ΜΟΝΟ θετικα, γιατί όλες μας αυτό πρέπει να κάνουμε τελικά, και όλα θα πάνε καλά!! Good luck sweetheart!!

Αλικάκι μου, τα νούμερα σας φαίνονται πολύ καλύτερα από τα δικά μας κι αυτό είναι πολύ θετικό!! Θα δεις που όλα καλά θα πάνε!!! Να θυμάσαι μόνο πόσο πολύ επηρεαζόμαστε από το άγχος μας και τι κακό κάνουμε στο σώμα μας! Δεν είναι εύκολο κοριτσάκι μου, το ξέρω καλά, αλλά όπως και σε πολλά άλλα κορίτσια, έτσι και στη δική μου περίπτωση τον πετύχαμε το στόχο όταν ... δεν τον κοιτούσαμε!! Αυτόν τον μήνα εγώ τον είχα "καμμένο" και δεν μέτραγα ούτε μέρες ούτε τίποτα, γιατί μετα την αποτυχημένη σπερματέκχυση πήγε να μου σαλέψει και ο γιατρός με μάλωσε πολύ (και καλά μου έκανε γιατί να το αποτέλεσμα τώρα ). Συμφωνώ κι εγώ να μην χάνετε χρόνο και να κάνετε όλες τις απαραίτητες ενέργειες, αλλά με μέτρο!! Καλή επιτυχία σου εύχομαι και πάλι!! Ρένα 31, εγώ 2η μέρα του κυκλου έκανα ορμονολικές εξετάσεις και από την 5η ξεκινούσα ένα συνδιασμό χαπιών. Στη συνέχεια έκανα κάθε εβδομάδα υπερήχους για βα βλέπουμε πόσο μεγάλωναν τα ωοθηλάκια μου και έτσι ρύθμιζε ο γιατρός μου τη συνέχιση κάποιων χαπιών ή σταματούσαμε κάποια άλλα. Θα σου τα πει αυτά ο γιατρός σου εαν χρειάζεται να τα πάρεις γιατί άμα είσαι ΟΚ από ωοριξία ίσως και να μην τα χρειάζεσαι. Καλή επιτυχία και σ'εσάς κοριτσάκι μου, να σας πάνε όλα καλά!!

Κοριτσάκι μου γλυκό, Δεν είναι παράλογα όλα αυτά που σκέφτεσαι και να είσαι σίγουρη πως εμείς ΟΛΕΣ σε καταλαβαίνουμε γιατί από τέτοιες διεργασίες περνάει ολονών μας το μυαλό ύστερα από τις συνεχείς αποτυχίες. Ξέρω πως θα σου ακουστεί κλισέ, ίσως να μην σε παρηγορεί κιόλας, αλλά αφού ΔΕΝ έχετε οργανικά προβλήματα με τον αντρούλη σου, σημαίνει ότι πραγματικά το ΑΓΧΟΣ και η εμμονή είναι αυτά που "σαμποτάρουν" το ευτυχές γεγονός. Είδες τι είπες???? ΚΑΝΕΙΣ πως δεν έχεις άγχος, αλλά στην πραγματικότητα έχεις!! Αυτό πρέπει να δουλέψεις κοριτσάκι μου!! Μη μετράς μέρες ωοριξίας, μη μετράς μέρες καθυστέρησης, ΠΙΣΤΕΨΕ το ότι δεν υπάρχει μέσα στο μυαλό σου για λίγο καιρό και θα έρθει... Στενοχωριέμαι που σε ακούω έτσι και θα ήθελα τόσο πολύ να σε βοηθήσω, αλλά τελικά το μόνο που μπορούμε να κάνουμε για εσένα είναι να σου συμπαρασταθούμε με όλη μας την καδιά. Τον εαυτούλη σου θα τον βοηθήσεις ΕΣΥ με το να πειστείς πως το πρόβλημα είναι ψυχολογικό και όχι σωματικό. Μόνο τότε θα το ξεπεράσει! Μακάρι να ήμουν νεράιδα και να μπορούσα με το ραβδάκι μου να διώξω μακρία το άγχος σου και να γεμισω την κοιλίτσα σου!! Θα δεις όμως , έστω και χωρίς νεράιδες, ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΤΕ!! Πίστεψε το και θα γίνει!! Και να μην σε ξανακούσω να κατηγορείς τον εαυτό σου για την παλίνδρομη κύηση!!! Αυτά δυστυχώς μπορούν να τύχουν στον καθένα, κανείς δε φέρει ευθύνη!! Να μου προσέχεις και ολόψυχα σου εύχομαι τα σύννεφα να φύγουν μακριά και να δώσουν τη θέση τους σε ένα λαμπρό λαμπρό ήλιο που θα ζεστάνει την αγκαλιά και την κοιλίτσα σου.

Γλυκό μου κοριτσάκι, Μην αγχώνεσαι καθόλου, η περίπτωση σου να ξέρεις πως είναι από τις πιο ελαφρειές!! Κι αφού κάνεις ωοριξία, έστω και όχι κάθε μήνα, σημαίνει ότι έχεις όλες τις πιθανότητες να γίνεις μανούλα όπως και οι υπόλοιπες κοπέλες! Κι εγώ είχα πολυκυστικές και επίσης δεν εκάνα κάθε μήνα ωοριξία, είχα και πολύ άστατο κύκλο (30-35 ημερών αλλά συχνά πυκνά έφτανα και τις 40-45 ημέρες!) και τελικά έμεινα έγκυος ύστερα από ένα μήνα κατά τον οποίο δεν μου ήρθε καθόλου περίοδος - ούτε λόγος δηλαδή για ωοριξία. Αν ο γιατρούλης σου πάντως σου συστήσει να πάρεις για λίγο καιρό αντισυλληπτικά, γνώμη μου είναι να το κάνεις. Εμενα μου το είχε προτείνει πριν από 10 μήνες να πάρω χάπια για 4 μήνες και του είπα όχι γιατί ήθελα να μείνω έγκυος. Τελικά όμως έμεινα έγκυος τώρα, άρα άμα είχα πάρει τα χάπια ίσως και να έμενα νωρίτερα. Στην δική μου περίπτωση βέβαια, οι κύστες δεν παρέμεναν ποτέ, αποβάλλονταν μεχρι την επόμενη περίοδο, γι' αυτό και δεν επέμεινε και τόσο στα χάπια, πιο πολύ μου τα πρότεινε για λόγους προγραμματισμού. Σου ζητάω όμως σα χάρη να ξεαγχωθείς κοριτσάκι μου! Ξέρεις πόσα πολλά συμβαίνουν στο σώμα μας από το άγχος??? Προσπάθησε να το αποβάλεις - το ξέρω πως δεν είναι εύκολο - και θα δεις που όλα θα γίνουν!!! Καλή επιτυχία και γι'αυτό το μήνα!!! Βάλε κάτω τον αντρούλη σου και ξεζούμισε τον!! :silly: Φιλιά

aliky έγραψε: Αλίκη μου καλημέρα, Ο άντρας μου δεν έκανε καμία απολύτως θεραπεία, αυτό ήταν το περίεργο!! Δεν πήρε ούτε βιταμίνες (αν και έχω διαβάσει ότι όντως κάνει καλό η βιταμίνη Ε) ούτε φάρμακα. Η ποιότητα και η κινητικότητα του ήταν φυσιολογική, κιρσοκοίλη δεν έχει, αλλά το πρόβλημα που διαφάνηκε στο πρώτο σπερμοδιάγραμμα ήταν μικρή ποσότητα σπέρματος στο δείγμα του (για να καταλάβεις, το minimum σπερματοζωαρίων που πρέπει να έχεί ένας άντρας για να είναι δυνατή η φυσιολογική γονιμοποίηση είναι 40.000.000 - 44.000.000 και ο δικός μου είχε 11.000.000! Για να μην χάνουμε χρόνο καταφύγαμε στην έκχυση και όταν έδωσε πάλι δείγμα την ημέρα της διαδικασίας είχε ανέβει στα 24.000.000 και την αμέσως επόμενη μέρα - πράγμα πολύ περίεργο αφού κανονικά ζητάνε 3-4 μέρες αποχή πριν από κάθε δείγμα - είχε 38.000.000, πολύ κοντά στο minimum δηλαδή). Μας είχε πει όμως ο γιατρός μας ότι κάτι τέτοιο μπορεί να παίζει ανάλογα με την κούραση και τη διατροφή. Εμείς ποντάραμε στο θέμα της διατροφής και έτρωγε καθημερινα κόκκινο κρέας και το πρωί μια κουταλια βασιλικό πολτό. Δεν ξέρω κατά πόσον βοήθησε όντως η διατροφή αυτή (για να μη λέω και βλακείες!) ή εαν τελικά τα άσχημα δέιγματα που είχε στην αρχή ήταν τυχαία ή περιστασιακά. Ποτέ όμως επαναλαμβάνω δεν μας απέκλεισε εμάς ο γιατρός τη φυσιολογική γονιμοποίηση, αλλά οι συνεχείς αποτυχείες και μας αποθάρρυναν και δεν έχουμε και τα χρονικά περιθώρια να περιμένουμε πολλά χρόνια. Όσο για τις ορμόνες που έπαιρνα εγώ, ίσως και να μην χρειάζεται να τις πάρεις εαν έχεις σταθερή ωοριξία - πράγμα που δυστυχώς δεν είχα εγώ - και ίσως κάνεις μόνο μια ενεσούλα που απελευθερώνει τα ώριμα πλέον ωαριάκια σου σε συγκεκριμένη στιγμή ελεγχόμενη από το γιατρό ώστε να ξέρει ακριβώς πότε είσαι περισσότερο γόνιμη και έτσι να προγραμματίσει τη διαδιακασία. Από κει και πέρα κοριτσάκι μου, κάθε περίπτωση είναι σίγουρα ιδιαίτερη και ίσως χρειάζεται διαφορετική αντιμετώπιση. Εγώ θα έλεγα να παίρνει ο αντρούλης σου τις βιταμίνες του, ας κάνετε και την απόπειρα με το κόκκινο κρέας, και σου εύχομαι ολόψυχα να έχετε καλή καλή επιτυχία! Να σας πάνε όλα κατ' ευχήν!!

Μπράβο κοριτσάκι μου, Πολύ χαίρομαι που τα αποτελέσματα σου ήταν τόσο καλά!! Δεν νομίζω ότι έχει σημασία που η μητρα γέρνει λίγο! Είσαι έτοιμη λοιπόν για να υποδεχτείς μωρακι... Καλή καλή καλή επιτυχία από δω και πέρα και σου εύχομαι ολόψυχα σύντομα να μας πεις κι άλλα καλά νέα! Φιλιά!

Nastazia και Xristina33, Τα ερωτήματα που σας βασανίζουν έχουν να κάνουν κατά τη γνώμη μου πέραν από τη διαδικασία της έκχυσης με τη εμπιστοσύνη προς τους γιατρούς και να είστε σίγουρες πως τέτοιες αμφιβολίες περνούν από το μυαλό όλων μας! Εγώ έχω μικροπολυκυστικές, ο άντρας μου είχε χαμηλή περιεκτικότητα σπέρματος αλλά καλή κινητικότητα και αφού προσπαθούσαμε για κανένα 6μηνο μας συνέστησε ο γιατρός μου να κάνουμε μια προσπάθεια έκχυσης γιατί δυστυχώς δεν είμαστε 20 χρονών και δεν θέλαμε να χάνουμε χρόνο. Τότε το έψαξα κι εγώ το θέμα, είδα ότι τα ποσοστά επιτυχίας ήταν αρκετά ικανοποιητικά (διάβασα ότι έχεις 35% περισσότερες πιθανότητες σύλληψης απ' ότι με την φυσική προσπάθεια) αν και κάποιες φορές χρειάζονται κάμποσες (3-4)επαναλήψεις. Ένεκα του ότι το κόστος δεν είναι και τόσο μεγάλο για την κάθε φορά (εμάς μας στοίχισε συνολικά 330€ και κάναμε δύο φορές πάνω στην ίδια ωοριξία) ειδικά σε σύγκριση με την εξωσωματική θεωρήσαμε ότι άξιζε τον κόπο να το δοκιμάσουμε. Ο γιατρός μου είχε πει ότι δύσκολα πετυχαίνει από την πρώτη φορά, αλλά πρότεινε να μην προσπαθήσουμε πάνω από τρεις φορές γιατί θεωρεί ότι από κει και πέρα αν δεν πετυχαίνει μάλλον η μέθοδος δεν ενδείκνυται για το ζευγάρι. Η δική μας προσπάθεια δεν απέδωσε όντως και ενώ εγώ ήθελα να κάνουμε τη δεύτερη τον αμέσως επόμενο μήνα, κατάφερα από το άγχος μου (δεν το κρύβω ότι είχα απογοητευτεί πάρα πολύ αν και υποτίθεται ότι είχα προετοιμαστεί και για την αποτυχία) να καταστρέψω όλα τα ωοθηλάκια που προέκειψαν τον επόμενο μήνα και έτσι δεν μπορούσαμε να προχωρήσουμε στη διαδικασία. Τότε λοιπόν ο γιατρός μου (και εκεί του βγάζω το καπέλο!) αντί να με φορτώσει με χάπια και να με βάλει στην "τσίτα", μου είπε να μην ξαναπάω καθόλου στο ιατρείο για τους επόμενους δύο μήνες, να κάτσω να ηρεμήσω (παρεμβάλετο και το Πάσχα και βοηθούσε κι αυτό), να ξεχάσω όλες τις διαδικασίες και τις πιθανότητες και να έχω επάφές με τον άντρα μου όποτε θέλουμε εμείς και όχι με το "πρέπει" των γόνιμων ημερών, χωρίς άγχος και μόνο για την ευχαρίστηση μας. Θεωρώ σημαντικό το ότι ποτέ ο γιατρός μου δεν μου απέκλεισε ότι ίσως και να καταφέρναμε να κάνουμε παιδάκι φυσιολογικά, απλά δεν θα μπορούσε να ξέρει πόσο χρόνο θα μας έπαιρνε κάτι τέτοιο και όπως ξαναείπα δεν μπορούσαμε να διακινδυνέψουμε να μας πάρει 4-5 χρόνια. Ίσως στηριζόταν και στο ότι τα επαναλαμβανόμενα σπερμοδιαγράμματα που έκανε ο άντρας μου έδειξαν άνοδο του ποσού σπερματοζωαρίων, κάτι που ήταν αναπάντεχο (ξεκίνησε με 11.000.000 (τότε μας πρότεινε την έκχυσης γιατί ήταν πολύ χαμηλός), πήγε στα 24.000.000 και τελευταία είχε 38.000.000). Το αποτέλεσμα?? Έμεινα έγκυος, χωρίς να πάρω χάπια για την ωοριξία, χωρίς να κάνουμε κάτι ιδιαίτερο πέραν της διατροφής με κόκκινο κρέας όπως έχω ξαναπει, αλλά κυρίως χωρίς να το σκεφτόμαστε. Γιατί αυτό τον μήνα τον είχα θεωρήσει "καμμένο". Θα σας έλεγα λοιπόν κορίτσια μου να τη δοκιμάσετε την έκχυση αλλά εαν (που το απεύχομαι!!) δεν πετύχει με την πρώτη, ηρεμήστε πρώτα, δώστε λίγο χρόνο στους εαυτούς σας και μετά δοκιμάστε για την επόμενη. Συγνώμη που μακρυγόρησα, αλλά θέλω να είμαι όσο πιο σαφής γίνεται ώστε να σας βοηθήσω καλύτερα. Εαν χρειάζεστε οτιδήποτε περεταίρω, feel free να με ρωτήσετε!

Κοριτσάκι μου, Δεν νομίζω ότι θα αλλάξει ο κύκλος σου, λογικά η επόμενη περίοδος σου θα πρέπει να είναι η συνηθισμένη. Θα συμφωνήσω με τα άλλα κορίτσια ότι πολλές φορές το άγχος μας κάνει τον κύκλο κουλουβάχατα... Ηρέμησε λοιπόν όσο γίνεται, ρώτα φυσικά και το γιατρό σου, και .... καλή συνέχεια!! Σου εύχομαι ολόψυχα η επόμενη καθυστέρηση να είναι και η οριστική!!

Κοριτσάκι μου συγχαρητήριααααααα!!! Πόσο χάρηκα για εσένα όπως και για κάθε θετικό αποτέλεσμα που ακούω από τα κορίτσια του mammy!! Τελικά πρέπει να έχει πέσει όντως επιδημία!! χι χι χι!! Αχ, πάντα τέτοια ν'ακούμε!!! Να έχεις μια ΤΕΛΕΙΑ εγκυμοσύνη και να μας πεις νέα απ΄το γιατρό, εγώ θα πάω Παρασκευή πρώτη φορά και έχω λίγο άγχος να σου πω την αλήθεια αλλά υπερνικά η χαρά μου και το ξεχνάω! Πολλά φιλάκια στην πρισμένη κοιλίτσα σου!!

Mαγδαληνή μου, σ'ευχαριστώ πάρα πολύ και μακάρι οι ευχές μου σε όλα τα υπόλοιπα κορίτσια όπως και σ'εσένα να πιάσουν γρήγορα και να μας πείτε κι εσείς τα ευχάριστα νέα σας!! Ανθή μου, έχεις δίκιο, κι εγώ αυτό πιστεύω και δεν με νοιάζει αν κάποιοι με θεωρούν πλέον γραφική!! Οι γιατροί έβλεπαν αντικειμενικές δυσκολίες που επιβεβαιώνονταν από τις συνεχείς αποτυχίες γι' αυτό και θα μου επιτρέψουν όλοι να πιστεύω ότι αυτό το παιδάκι μου το έστειλε ο Θεός! να χαίρεσε το νινάκι σου γλυκιά μου! Aurore μου, χίλια ευχαριστώ κοριτσάκι μου!! Σου εύχομαι ό,τι καλύτερο κι εσένα και αν επιθυμείς παιδάκι εγώ όση θετική ενέργεια έχω θα τη στέλνω και σ'εσένα! Φιλιά!

Aggelina μου, Για την Βιταμίνη Ε δεν ξέρω να σου πω γιατί δεν μου την είχε συστήσει ο γιατρός μου κατά τη διάρκεια των προσπαθειών παρ'ότι κάναμε και προγραμματισμένες ωοριξίες και σπερματέκχυση, αν και νομίζω πως είναι καλό να τη λαμβάνει ο άντρας κατά τις προσπάθειες... Έτσι είχα διαβάσει αλλά μπορεί να ήταν και βλακεία... Όσο δε για το φολικό οξύ, το έπαιρνα και κατά τις προσπάθειες και ήταν και το πρώτο πρώτο που μου ζήτησε ο γιατρός μου να συνεχίσω και τώρα που έμεινα έγκυος. Έχει να κάνει μου είχε πει με τη σωστή ανάπτυξη του εμβρύου (όπως λες κι εσύ) και συγκεκριμένα με την ελαχιστοποίηση των χρωμοσωμικών ανωμαλιών που ούτως ή άλλως υπάρχουν σε όλους μας αλλά δεν εκδηλώνονται και αποφεύγουμε να αναπτυχθούν στα εμβρυάκια μας. Καλό θα ήταν κοριτσάκι μου, πέραν των δικών μας συμβουλών, να πάρεις και τη γνώμη του γιατρού σου για να έχεις ακόμα πιο έγκυρες απαντήσεις και ειδικά όσο αφορά στον συνδιασμό τους. Ελπίζω να σε βοήθησα έστω και λιγάκι. Καλή επιτυχία γλυκιά μου!!