PIPITSAZOUZOUNA

Καλημέρα και πάλι κοριτσάκια! Για να πάει κανείς στο Allou, από Πειραιά παίρνει 802-803-804-845-909-703, από Αθήνα Β18 ή Γ18 κι από ΜΕΤΡΟ Αιγάλεω 820-851-852. Για το θέμα με τα καροτσάκια, κοριτσάκια μου, έχω δει πολλές μανούλες να τα χρησιμοποιούν κανονικότατα στα λεωφορεία, δε νομίζω να υπάρχει πρόβλημα! Κι εγώ αυτό θα κάνω πάντως όταν δεήσει κι έρθει εκείνη η ώρα!!!

Βρε Anastacia μου... τί σεξουλιάρικα όνειρα είδες, καλέ??? Να 'σαι καλά, με το ωραίο σου χιουμοράκι! Φιλάκια στην κοιλίτσα και το περιεχόμενό της!!!

Κοριτσάκια μου, τελικά μίλησα με τη γιατρό μου χθες το απόγευμα και για ακόμη μία φορά, να 'ναι καλά η γυναίκα, με ηρέμησε αφάνταστα. Λοιπόν, πράγματι, σύμφωνα με όσα της είπα και βάσει συμπτωμάτων, δεν αποκλείεται να υπήρξε βιοχημική κύηση! Αχ.... πόσο ηρέμησα!!! (κουλό, ε???) Με διαβεβαίωσε πως δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να ανησυχώ, ούτε να το ψάξω, γιατί στην πλειοψηφία αυτών των περιπτώσεων, ο οργανισμός από μόνος του "διώχνει" το "κακό κύημα", γι' αυτό το λόγο είναι και πιο επώδυνη η συγκεκριμένη περίοδος! Βέβαια, μου είπε, εάν θέλω, για να είμαι 100% σίγουρη πως όλα βαίνουν καλώς με το σύστημα μου, να κάνω κολπικό υπέρηχο, αλλά κατά τη γνώμη της, δεν χρειάζεται, γιατί απλούστατα, δεν είναι κάτι το σημαντικό ή ασυνήθιστο! Λέω λοιπόν να το αφήσω... βέβαια θα μου μείνει η απορία τελικά και στον άντρα μου φυσικά, αλλά εγώ (επειδή εκ φύσεως είμαι απαισιόδοξη! Πάντοτε, ως άμυνα, προσπαθώ να βλέπω το θετικό κάθε υπόθεσης, για να προστατεύσω τον εαυτό μου!) θα κοιτάξω να κρατήσω τη θετική πλευρά του πράγματος, δλδ, εγώ στο μυαλό μου, δουλεύω την ιδέα πως ήτανε νινάκι κι απλώς ο Θεός μερίμνησε να μας προστατεύσει από μελλοντικές περιπέτειες, έτσι, και τώρα πια, πιστεύοντας, κατά βάθος, πως είμαστε κι εγώ κι ο αντρούλης μου γόνιμοι, δεν με απασχολεί πλέον το θέμα ποσώς!!! (Να δω αν θα τα λέω αυτά κι όταν μου ξανάρθει περίοδος....) Εν πάσει περιπτώσει, αυτό που μου αρέσει και μου κεντρίζει πλέον το ενδιαφέρον είναι... "πότε θα ξανακάνουμε αγκαλίτσες?" Η γιατρός μου, μου είπε και το άλλο.... πολλές φορές αυτή η βιοχημική κύηση υφίσταται... λόγω άγχους!!! Δλδ, μπορεί από το δικό μου άγχος, να έκανα κακό στο bebe.... όχι όχι όχι... δε θέλω να το σκέφτομαι έτσι! Δεν πρέπει! Απλώς.... θα το ξεχάσω!!! Αυτό είναι όλο!!!! Αρκεί να το πιστέψουμε!!!

Καλημέρα κορίτσια μου! Τί κάνετε? Να σας πω... μην έχετε ΑΓΧΟΣ! Όσο δύσκολο κι αν ακούγεται... ανήκω κι εγώ στην παρεούλα σας, βέβαια, η αλήθεια είναι πως... δεν ξέρω πότε (δεν) περιμένω. Αυτόν τον μήνα, αδιαθέτησα στις 2, στις 33 ημέρες! Τον ερχόμενο μήνα... "άγνωσται αι βουλαί του Κυρίου!!!" Πάντως, μην το σκέφτεστε! Όσο δλδ γίνεται!!!

Καλημέρα Mapidi! Γιατί είσαι τόσο πολύ αγχωμένη? Για να σου λέει ο γιατρός σου έτσι, προφανώς κάτι ξέρει παραπάνω. Προσπάθησε να χαλαρώσεις, να ηρεμήσεις και να απολαύσεις τη διαδικασία τεκνοποίησης (γιατί στο τέλος μένει η απόλαυση...) και θα σου 'ρθει γρήγορα το bebe! Εντάξει, δεν έχουμε πάντα όρεξη όλοι... τί να κάνουμε? Δε γίνεται να το κάνουμε κι αγγαρεία όμως... ηρέμησε πάνω απ' όλα! Φιλάκια!!!

Καλωσόρισες Ζιζάνιο (πολύ καλό το nickname σου!) Είμαι η Πηνελόπη και δεν έχω ακόμη νινάκι, αλλά πού θα μου πάει... θα ξαναρθεί!!! Θα χαρώ να τα λέμε! Φιλιά πολλά και να χαίρεσαι την οικογένειά σου!

Ζούμπι μου, καλή σου ημέρα. Γιατί δεν κάνεις ένα TEST, ή ακόμη καλύτερα μία χοριακή? Αφού κι ο γιατρός σου σου μίλησε για πιθανή εγκυμοσύνη, πάει να πει, πως τίποτε δεν αποκλείεται! Μην το αφήνεις έτσι. Κάθε εγκυμοσύνη χρειάζεται υποστήριξη από την αρχή! Σου εύχομαι τα καλυτερότερα!

Ρουλίτσα μου, να σου ζήσει το κοριτσάκι σου! Μπράβο σου για την πανεύκολη γέννα, μακάρι να γεννάνε όλες οι γυναίκες έτσι εύκολα τα παιδάκια τους. Καλό σαραντισμό γλυκειά μου! Φιλιά πολλά!

Τί πανέμορφος μπεμπουλάκος? Πανέμορφος, Miracle μου, να σου ζήσει, να τον χαίρεσαι, να τον καμαρώνεις πάντοτε! Κι εσύ όμως δεν πας πίσω... πολύ όμορφο προσωπάκι έχεις κοριτσάκι μου! Καλό σαραντισμό να έχετε, αγάπη μου! Φιλάκια!!!

Εντάξει κοριτσάκι μου, δε μου φαίνονται κάπως τα λόγια σου. Απλώς φοβάμαι πάρα πολύ... Ποτέ δεν τα πήγαινα καλά με τους γιατρούς και σήμερα, όλη μέρα, μέχρι τη στιγμή που θα μιλήσω στη γιατρό μου (που έχει το καλό ότι είναι πάρα πολύ ψύχραιμη και πάντοτε με καθυσηχάζει!) είμαι κάπως... έχω μία απίστευτη ταχυκαρδία κι ένα άγχος... άλλο πράγμα! Από εξετάσεις δεν έχουμε κάνει τίποτε (το Νοέμβρη κλείνουμε χρόνο προσπαθειών και τότε θα το ψάξουμε περαιτέρω... για ευνόητους λόγους... άγχος... κτλ.) Από την αρχή όμως πίστευα πως δεν είναι και τόσο δύσκολο τελικά να μείνει μία κοπέλα έγκυος... μάλλον κάνω λάθος, ε??? Σε λιγάκι θα βγω έξω, να κάνω τα ψώνια μου και μία βολτίτσα, μπας και ηρεμήσω λιγάκι. Πάντως, ανυπομονώ για το ταξιδάκι, για να ηρεμήσω κι άλλο! Κάποιος μαγειρεύει γεμιστά στην πολυκατοικία μας (άσχετο......) και μου ΄χει σπάσει η μύτη!!! Θα φτιάξω κι εγώ!!!

Ναι, φυσικά και θα πατήσω delete! Αυτό που με τρώει πιο πολύ όμως είναι η πίκρα του αντρούλη μου... Εγώ, όσο παράξενο κι αν ακούγεται, θέλω να πιστεύω πως ήμουν, γιατί έτσι θα ηρεμήσω, θα μου φύγει το άγχος και θα ξεκολλήσει και το μυαλό μου, αλλά... Λογικά δε μπορώ πλέον να το ψάξω, θα μιλήσω βέβαια και με τη γιατρό μου, αλλά... τελικά θα μας μείνει η απορία... "πιάσαμε ή όχι?" "μπορούμε να κάνουμε μωράκι ή όχι?" αχ, τί μαλ..... που είμαι που τον πληγώνω τόσο!!!!

Ευχαριστώ πολύ για τις απαντησούλες σας κουκλίτσες μου. Πάντως, για να είμαι ειλικρινής, εάν όντως ήμουν έγκυος, συνέλαβα 2 ημέρες προ-ωορρηξίας και... αμέσως μόλις είχα πει... "άντε στο καλό πια... δε με νοιάζει... δε θέλω μωρό... μη σώσει κι έρθει...." ε προφανώς ξε-αγχώθηκα! Οπότε, ναι, όντως, πραγματικά παίζει πολύ άσχημο ρόλο το ΑΓΧΟΣ!!!! Πιο πολύ τα γράφω αυτά για να τα δω και να σκεφτώ κι εγώ η ίδια.... αν ήμουν.... θα ήμουν 2 μηνών τώρα.... τί θέλω και τα σκέφτομαι???

Ναι Jovanna μου, για τη Δημητρούλα το θυμάμαι και θα της στείλω p.m. Φιλιά!

Καλημέρα κορίτσια! Είναι τόσες πολλές οι εξετάσεις που γίνονται? Και τόσο ακριβές? Πω πω κι έχω ένα θέμα με τις βελόνες....

Καλημέρα κορίτσια. Σήμερα είμαι πάρα πολύ στενοχωρημένη κι απογοητευμένη από τον ίδιο μου τον εαυτό! Την προηγούμενη φορά που μου ήρθε περίοδος, την περίμενα από τις 27 του Μαϊου κι ήρθε στις 31. Πόνοι φριχτοί... όλη μέρα για 4-5 μέρες ήμουν διπλωμένη στα 2, ούτε να μιλήσω δεν είχα κουράγιο. Με 4 μέρες καθυστέρησης, είχα κι άλλα σημάδια που παραπέμπουν σε εγκυμοσύνη... υπνηλία-συχνουρία-ανακατωσούρες-ζαλάδες... Πάω στη γυναικολόγο μου την 5η μέρα, είχα ακόμη όμως αίμα κι απλώς γυναικολογική εξέταση μου έκανε, όχι κάποιον υπέρηχο. Μου είπε να πήγαινα την ερχόμενη εβδομάδα, που θα είχα καθαρίσει για κολπικό υπέρηχο, εάν εξακολουθούσα να πονάω, αλλά σταμάτησα να πονάω κι έτσι δεν πήγα ποτέ. Δεν μου ανέφερε καθόλου το ενδεχόμενο αποβολής. Ξέρω πως πολλές φορές οι γιατροί δεν τα λένε όλα, για να μην μας αγχώσουνε περισσότερο! Δεν ξέρω τί μου συνέβη κι από χθες το σκέφτομαι συνεχώς. Έχω μπει και σε διάφορα sites με γιατρούς και βλέπω αντίστοιχες περιπτώσεις. Τα είπα χθες στον αντρούλη μου. Εκείνος, ο καλός μου, μου είχε πει να την ρωτήσω τότε για το ενδεχόμενο της βιοχημικής εγκυμοσύνης, κι εγώ... θες ντράπηκα... θες καθυσηχάστηκα με την εξήγηση της "λανθάνουσας ωορρηξίας" δεν ξέρω... δε ρώτησα καθόλου τελικά! Βλέποντας όμως τις σημειώσεις μου στο ημερολόγιό μου και κάποιες "σχετικές" ημερομηνίες, είμαι σχεδόν σίγουρη πια πως ζήσαμε, έστω και για λίγες μέρες το θαυματάκι! Αν τα υπολογίζω σωστά, από τότε που έγινε η εμφύτευση του ωαρίου στη μήτρα ως την ημέρα που τελικά αδιαθέτησα, μεσολαβήσανε ακριβώς 21 ημέρες, άρα, εάν υπήρξε εγκυμοσύνη, ήμουν 3 εβδομάδων... Έχω καταστενοχωρηθεί... πίκρανα και τον αντρούλη μου, που "τον έγραψα κανονικότατα"... θα τηλεφωνήσω βέβαια το απόγευμα στη γυναικολόγο μου να της τα πω, αλλά τώρα πια, δεν είναι λιγάκι δύσκολο να δούμε εάν όντως ήμουν έγκυος? Παρεπιπτόντως, η επόμενη περίοδος, που μόλις τελείωσε, ήταν σχετικά πολύ ανώδυνη (ειδικά σε σχέση με την συγκεκριμένη!) Έχω πελαγώσει... άραγε να μου γράψει κάποια εξέταση? Φοβάμαι... μήπως όντως το θαυματάκι μας ήρθε κι έκανα κάτι κακό εγώ κι έφυγε πάλι... γιατί νιώθω φοβερές ενοχές???? Δεν ξέρω... Κάποια κοπέλα που να έχει περάσει βιοχημική εγκυμοσύνη, έκανε τίποτε ιδιαίτερο μετά, από πλευράς εξετάσεων? Πρέπει να φοβάμαι???? Τί να κάνω.... Τουλάχιστον, αν όντως έτσι συνέβη, θα μας φύγει το μεγάλο άγχος που λέγεται "σύλληψη"! Θα πάει να πει πως είμαστε γόνιμοι κι απλώς είναι θέμα χρόνου!

Πω πω δίπλα στο σπίτι μου!!! Και δε μπορώ να έρθω? Θα λείπω εκτός Αθηνών! Άλλη φορά!

Καλημέρα Καντινού μου κι Αναστασία! Δεν ήξερα καν πως μπορείς να συλλάβεις όσο θηλάζεις! Γιατί δε μιλάς στο γιατρό σου? Μήπως να σου έλεγε εκείνος καλύτερα?

Γεια σου κοπέλα μου και καλωσόρισες! Να σου ζήσει η δεσποινίδα σου και με το καλό η μικρούλα σου! Με έναν πόνο! Θα περιμένουμε νέα σου! Φιλιά!!!

Καλά ρε φιλενάδα.... ας είχα κι εγώ κάτι τέτοια μαγουλάκια να έτρωγα... κι ας μην πήγαινα καθόλου εκδρομούλες!!!! Αχ..........

Βρε κοριτσάκι μου, πόσες μέρες έχεις καθυστέρηση? Γιατί δεν κάνεις τη χοριακή? Τόσες φορές έχουμε ακούσει για λάθος αποτέλεσμα από TEST! Γνώμη μου βέβαια, έτσι?

Αχ καλή μου Tinky09! Δυστυχώς όχι!!! Δεν είμαι εγώ! Είναι η μεγάλη αδυναμία του αντρούλη μου, το Ζετάκι, η ηθοποιός Ζέτα Μακρυπούλια είναι! Λίγο να της έμοιαζα... τόσο δα λιγάκι!!!

Γεια σας κορίτσια μου! Είμαι πολύ-πολύ χαρούμενη! Τελικά θα πάμε Ναύπλιο το ΣΚ που μας έρχεται και μάλιστα θα διανυκτερεύσουμε κιόλας! Θα κάνουμε και τη βουτιά μας... και τις αγκαλίτσες μας... και τις βολτίτσες μας... πολύ-πολύ χαίρομαι, γιατί ουσιαστικά είναι η 1η απόδραση (έστω και mini... δεν τίθεται θέμα!) του φετινού καλοκαιριού! Ανυπομονώ να περάσουνε οι μέρες! Πάντως, κοριτσάκια μου, πρέπει να "βγάλω το καπέλο" στον αντρούλη μου! Από τότε που βάλαμε μπροστά για μωράκι, όλο ταξιδάκια με πάει... όλο εκπληξούλες μου κάνει... όλο να με τρελαίνει θέλει... να μου τον έχει ο Θεούλης καλά! Προσπαθεί να με χαλαρώσει το κουκλί μου, να μην το σκέφτομαι και συνέχεια, αφού ξέρει πόσο πολύ κακό κάνει το άγχος στη σύλληψη! Είμαι πολύ τυχερή που έχω αυτόν τον άνθρωπο δίπλα μου!!! Σε αγαπάω, αγαπημένε μου!!!

Μπράβο στο κοριτσάκι! Να 'ναι καλά, να συνέλθει γρήγορα! Τις ευχές μου!!!

Αχ κοριτσάκι μου, δε γνωρίζω να σου απαντήσω, για να είμαι ειλικρινής! Αυτό που μπορώ να σου πω όμως είναι "καλή υπομονή" και το θαυματάκι σου έρχεται!!! Άντε κουκλίτσα μου, με το καλό!!!

Τί θα κάνουμε πια με αυτές τις πεθερές? Τί??? Εγώ, η αλήθεια είναι, έχω ξεκόψει τελείως μαζί της, γιατί όσο ήταν μέσα στη ζωή μας, συνεχώς "μας ανακάτευε...." απ' το να ψάξει στην κατσαρόλα να δει τί έχω μαγειρέψει (και να μου κάνει και κριτική.... γιατί το μαγείρεψες έτσι???) μέχρι... να μας κατσαδιάζει που πήγαμε σε γενέθλια ανηψιού, επειδή εκείνη δεν μιλάει με την συγκεκριμένη οικογένεια! Δηλαδή, έλεος πια!!! Ο μόνος που μπορεί, σε κάθε περίπτωση, να βάλει "μία πεθερά στη θέση της" είναι... ποιός άλλος? Ο γιος της βέβαια... αλλά δυστυχώς δεν το κάνουν όλοι!!! Ευτυχώς εγώ είμαι από τις τυχερές, που πάντοτε, σε οποιαδήποτε κόντρα μου με την πεθερά, ο γιος της κι αντρούλης μου, με στήριζε "φανατικά" θα μπορούσα να πω! Είμαι πολύ ευτυχής γι' αυτό! ΞΥΔΙ.....ΞΥΔΙ.....ΞΥΔΙ.....ΞΥΔΙ.....ΞΥΔΙ.....ΞΥΔΙ.....ΞΥΔΙ.....ΞΥΔΙ.....ΞΥΔΙ....!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!