ΠίτερΠαν

Πολλές-πολλές ευχές και πολύ θετική ενέργεια!!!!!

..συγκλονιστικό..

Συννεφάκι σε ευχαριστώ πολύ για την ευχή σου, την οποία ολόψυχα σου ανταποδίδω! Αν θελήσεις κάτι, στείλε μου πμ Hello Kitty η λαπαροσκόπηση δεν είναι επίπινη. Πιο πολύ είναι ο φόβος. Εγώ είχα τρομοκρατηθεί και τώρα που το σκέφτομαι, σχεδόν γελάω! Αυτά που δεν γνωρίζουμε μας φοβίζουν και είναι λογικό. Τί θέλεις να μάθεις για τη λαπαροσκόπηση ακριβώς ?

Τζωρτζίνα μου εύχομαι να περάσεις θαυμάσιες και ξέγνοιαστες διακοπές!!! φιλιά πολλά!!!!

Χρόνια μας Πολλά λοιπόν!!!!!!να μας χαίρονται όσοι μας αγαπάνε!!!

Γειά σας και απο μένα!! Είμαι 38 χρονών και ο άντρας μου 43. Είμαστε στη διαδικασία της πρώτης μας εξωσωματικής. Εύχομαι σε όλες μας καλή δύναμη και καλή επιτυχία!!

Γειά σου κι απο μένα συννεφάκι! Έκανα κι εγώ το Δεκέμβριο που μας πέρασε λαπαροσκόπηση. Έχουμε κι εμείς πρόβλημα με το σπέρμα και ο γιατρός μας είπε πως πριν ξεκινήσουμε εξωσωματική πρέπει πρώτα να δούμε αν είμαι κι εγώ οκ! Τελικά παρόλο που αιματολογικά ο δείκτης της ενδομητρίωσης ήταν αρνητικός, το έκανα το χειρουργίο και τελικά είχα ενδομητρίωση. Είχα και πολύποδες στο ενδομήτριο. Και ένα μικρό ινωμύωμα.Απ' όλα έχει ο μπαξές!!! Έκανα και θεραπεία με 4 averkap και τώρα είμαι στην προσπάθεια για την πρώτη εξωσωματική. Αν έχεις απορίες για την εγχείρηση, ή φόβο, στείλε μου πμ. Θα σου τα πώ όλα!!! Μην φοβάσαι πάντως, δεν είναι τίποτα. Καλή δύναμη σου εύχομαι.

Το "Πίτερ Παν" προέκυψε απο το γνωστό παραμύθι. Οι φίλοι μου λένε πως έχω κοινά χαρακτηριστικά -στο χαρακτήρα- με τον Πίτερ Παν. Είναι ένα παιδί που αγαπά και προστατεύει τα άλλα παιδιά. Είναι το παιδί που δεν μεγαλώνει ποτέ...!

Είχες αίμα απο την αρχή? Εγώ δεν είχα καθόλου (κάτι καφέ). Δεν έκανα δουλειές όμως. Σίγουρα κάθε οργανισμός αντιδρά διαφορετικά. Πάντως, αν ήταν πολύ μικρός ο πολύποδας, μάλλον δεν δημιουργούσε ιδιαίτερο πρόβλημα. Εκτός κι αν ήταν στο σημείο που προσπαθούσε το "σποράκι" να πιαστεί. Ξέρω πως τους βγάζουνε τους πολύποδες πριν την εξωσωματική

Γειά σου Τζωρτζίνα μου!!! Είχα κι εγώ πολύποδα στο ενδομήτριο. Και μάλιστα πολλούς! Ο γιατρός μου είπε ότι πρέπει να είναι καθαρό το ενδομήτριο για να γίνει η σύλληψη. Σου εύχομαι τα καλύτερα!! φιλιά πολλά!!!!!!

2,5 μήνες μετά την τελευταία ένεση, όχι μετά την επίδρασή της.

2,5 μήνες μετά την τελευταία ένεση, όχι μετά την επίδρασή της.

Καλησπέρα κι απο μένα. Εγώ ξεκίνησα σήμερα την πρώτη προσπάθεια (ο Θεός βοηθός!!). Ο γιατρός μου συνεργάζεται με το ΛΗΤΩ,(στην Αθήνα) είναι νέος άνθρωπος σε ηλικία, σχολαστικός στο ψάξιμο και -μέχρι στιγμής- πολύ ειλικρινής. Είμαι πολύ ικανοποιημένη μαζί του. Πάντα καλοδιάθετος και διαθέσιμος. Και στο ιατρείο του γίνεται χαμός!! Ο γυναικολόγος είναι θέμα "χημείας" Αν θέλεις, στείλε μου προσωπικό μήνυμα να σου δώσω στοιχεία.

..λυπάμαι πολύ για όλο αυτό που περνάς.. δεν αξίζει σε κανέναν τέτοια λύπη.. ..αν η καρδούλα σου, σου λέει να το κρατήσεις ατό το παιδάκι, να το κρατήσεις! αν η ψυχούλα σου το ζητάει, να το κρατήσεις! μόνο να το σκεφτείς καλά πρώτα. Μην πάρεις μια συναισθηματική απόφαση. Μην αφήνεις κανέναν να σε επιρρεάζει. Στην ανάγκη μίλα με κάποιον ειδικό. Δεν είναι ντροπή όταν έχουμε ανάγκη να ζητάμε βοήθεια. Εμείς εδώ θα σου δώσουμε στήριξη και τρυφερότητα σε ό,τι αποφασίσεις. Μόνο βρες μέσα σου τη δική σου φωνή, και άκουσέ τη! Είμαστε κοντά σου, μην φοβάσαι.

Καλως τη! Σου εύχομαι απο καρδιάς τα καλύτερα !! Είμαι παντρεμένη 4 χρόνια (σήμερα έχουμε επέτειο γάμου) και δεν έχουμε ακόμα παιδάκι. Μάλλον απο εβδομάδα ξεκινάμε την πρώτη μας εξωσωματική. Μην φοβάσαι, να τολμάς! Καλωσήρθες!!

Καλησπέρα και απο μένα! Εγώ έκανα 4 avercap-μετά απο λαπαροσκόπηση για ενδομητρίωση- και η περίοδος μου ήρθε μετά απο 2,5 μήνες. Μετά απο αυτή τη θεραπεία, ο πρώτος μήνας χαρακτηρίζεται "παράθυρο γονιμότητας", δηλαδή είσαι πολύ γόνιμη και είναι πιο εύκολο να μείνεις έγκυος.

Γειά σας κορίτσια και απο μένα! Εμένα ο γιατρός μου.. δεν είναι ο Πάντος. Ξεκίνησα με ένα καλό γυναικολόγο -ο μόνος που με πήρε στα σοβαρά και βρήκε ότι έχω ενδομητρίωση- , με χειρούργησε και τώρα είμαι οκ! Επειδή όμως έχουμε πρόβλημα με το σπέρμα, πρέπει να κάνουμε εξωσωματική με μικρογονιμοποίηση. Μια πολύ καλή μου φίλη έκανε εχτές την εμβρυομεταφορά (στον ίδιο). Δεν ξέρω αποτελέσματα ακόμα. Είναι καλό παιδί, νέος, συνεργάζεται με το ΛΗΤΩ και έχει πολύ κόσμο. Κάνει ο ίδιος τις εμβρυομεταφορές και έχεις να κάνεις με τον ίδιο, όχι με συνεργάτες του. Ο γυναικολόγος είναι θέμα "χημείας" και πολύ προσωπική υπόθεση. Εύχομαι καλή επιτυχία σε όλες μας!!!

..να σας ζήσουν!!!γερά και τυχερά!!!! ...τί ωραία όταν μοσχομυρίζουν οι μανούλες και τα μωράκια!!!!!

Χαίρομαι πραγματικά για σένα. Γιατί μέσα απο όλον αυτό τον πόνο, έχεις την καρδιά και συνεχίζεις να νιώθεις αγάπη. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Δεν θα σε κερδίσει ο πόνος και τα αρνητικά συναισθήματα. Μην ανησυχείς. Έχεις αγάπη που παίρνεις απο αυτά τα πλασματάκια και γεμίζεις. Γιάυτό και έχεις να νιώσεις. Μην ανησυχείς. Ολα θα πάνε καλά.

Πολύ σωστά και φυσιολογικά νιώθεις! Αν και δεν είμαι σε θέση εγώ να κρίνω το δικό σου σωστό, νιώθω πως έτσι τα πράγματα ισορροπούν. Τα παιδιά σου είναι η ζωή, η συνέχεια, το "μπροστά". Να ευχαριστείς το Θεό που σου έχει δώσει αυτά θα πλασματάκια. Είσαι ευλογημένη

.. ναι, δυστυχώς υπάρχει πόνος.. ευτυχώς μοιράζεται..

Γειά σου κοριτσάκι..! Έχασα κι εγώ τη μανούλα μου πριν 4 χρόνια.. Ετοίμαζα το γάμο μου να γίνει γρήγορα για να προλάβει να τον δει.. και το ξημέρωμα της ημέρας του γάμου μου τη βάλαμε στο νοσοκομείο.. δεν πρόλαβε να με δει.. Τέσσερις μέρες μετά, πέθανε. Απο καρκίνο. Η ζωή μου όλη άλλαξε. Πάνω στο ξεκίνημά μου, ήρθε αυτό και με διέλυσε. Τον πρώτο ενάμισι χρόνο σχεδόν δεν ζούσα. Μόνο θλίψη, κλάμα, απογοήτευση, πόνος, πίκρα.. Μετά αποφάσισα ότι πρέπει να ζήσω και να συνεχίσω, να πιάσω μιαν άκρη και να βγω ξανά στη ζωή.. το όφειλα και στον άντρα μου και στον πατέρα μου.. Και πήρα βαθιά αναπνοή..΄Εγώ δυστυχώς δεν έχω παιδάκια για να μου δώσουνε πνοή. Και θα κάνουμε και εξωσωματική. Υπάρχουνε πολλές φορές που δειλιάζω και στεναχωριέμαι, όμως η ζωή είναι μπροστά μας! Και τα παιδάκια σου είναι η ίδια η ζωή! Ο χαμός της μάνας είναι πληγή που δεν θα κλείσει ποτέ. Οφείλουμε πρώτα στον εαυτό μας να τον φροντίσουμε, να τον στηρίξουμε και να γίνουμε πάλι δυνατές για να στηρίξουμε και τους άλλους που μας έχουνε ανάγκη. Τώρα η μανούλα σου θα ξεκουραστεί. Και πρέπει να την αφήσεις να ξεκουραστεί. Πάντα θα είναι στη ζωή σου, γιατί την κουβαλάς μέσα σου. Πρέπει να προχωρήσεις. Πρέπει να συνεχίσεις. Πρώτα για σένα. Μετά για τους άλλους. Κλάψε, θρήνησε, μα προχώρα. Μην ξεχνάς. Προχώρα με την αγάπη της. Γιατί η αγάπη είναι τεράστιο συναίσθημα και δεν χάνεται ποτέ και με τίποτα. Ο,τι θελήσεις, μη διστάσεις. Είμαι κι εγώ εδώ για σένα.

Να σας ζήσει το κοριτσάκι σας!!! Πάντα γερό και τυχερό!! Να είστε πάντα ευλογημένοι!!

Χρόνια πολλά, χρόνια καλά κι ευτυχισμένα!!!! Κάθε σου επιθυμία, ευχή μου!!

..εγώ είμαι το 1971.. η γειτονιά μου ήταν μια κούκλα γειτονιά, μοσχομύριζε τα καλοκαιρινά βράδια νυχτολούλουδο και αυτοκίνητο είχαν ο μπαμπάς μου και ο φούρναρης.. Οι δρόμοι άδειοι κι εμείς 15 παιδιά απο 5 έως 12 χρονών παίζαμε και ξεσηκώναμε όλη τη γειτονιά στο πόδι.. Ντύναμε τα αγόρια παπάδες και βαφτίζαμε τις κούκλες μας, παίζαμε αμπάριζα, κρυφτό, ανεβάζαμε θεατρικές παραστάσεις στον ακάλυπτο της πολυκατοικίας με εισητήριο 2 δραχμές, και αγοράζαμε παγωτά.. Η γειτονιά μου γέμισε αυτοκίνητα και θόρυβο.. δεν παίζουν πλέον παιδιά στο δρόμο, τα αυτοκίνητα τρέχουν.. ο πολιτισμός μας κατάστρεψε όλους.. Έχω κρατήσει αυτές τις φιλίες όμως, τις αγνές φιλίες, τις καθαρές. Συναντιόμαστε -παντρεμένοι όλοι πια- και τα συζητάμε και νοσταλγούμε την εποχή που όλα ήταν.."αλλιώς". Όλα ήταν "αλλιώς" όχι μόνο επειδή τα βλέπαμε εμείς "αλλιώς"...αλλά επειδή όντως ήταν!!!... (πόσα έχω να θυμάμαι.. ούτε να ατα γράψω δεν μπορώ.. πως να περιγράψω τα συναισθήματα???....πόσα έχω να θυμάμαι.. ευτυχώς!)