jasperaki γεια σου κι απο μενα! εγω ειμαι μικρη, δεν εχω να σου δωσω πολλες συμβουλες, ουτε να σου πω τις εμπειριες μου... διαβασα το 1ο και το τελευταιο ποστ που αφησες εδω, οποτε δε ξερω ολη την ιστορια. αυτο που καταλαβα ομως ειναι οτι το παιδακι που'χεις στη κοιλια σου σιγουρα το ηθελες, κατι υπηρχε μεσα σου που σε εκανε να το κρατησεις! και σιγουρα θα το αγαπας, απλα να του το δειχνεις κιολας! ξερεις καμια φορα τετοιες καταστασεις μας κανουν εσωστρεφεις, και δυσκολα δειχνουμε τα συναισθηματα μας! μπορει να'χεις μια περιεργη ψυχολογια στην εγκυμοσυνη σου και να μην ειχες ολο το χρονο να το συνηθισεις, ομως.... μου φαινεται οτι τωρα μια χαρα τα καταφερνεις, αλλωστε μολις το φερεις στο κοσμο μας θα'χεις ολο το χρονο!
και μενα γνωμη μου ειναι να κλεισεις τις πορτες σ'ολους αυτους που σου χαλανε τη ψυχολογια και σε αγχωνουν..... φανταζομαι περασες δυσκολα ολους αυτους τους μηνες, και τωρα που σιγα σιγα το αποδεχεσαι ερχονται και σου λενε τετοια? αν ειναι δυνατον...! κατα τη γνωμη μου μη τους ακους! το σπιτι σου ειναι εσυ, ο αντρας σου και το μωρο που ερχεται!! καλη συνεχεια κι απο μενα, και ευχομαι ολα να πανε καλα! ελπιζω να σε βοηθησα εστω και λιγο με τα λογια μου, φιλακια!!!!