frosobal

LaLa έγραψε: Γιατί το βράδυ νυστάζω τόσο πολύ και προσπαθώ για 1 γεύμα να μην σηκώνομαι για να κοιμάμαι. Με αυτό τον τρόπο όμως δεν μπορώ να το κάνω. Κι αν κάνει κι ο άλλος το ίδιο; Βλέπεις δυλεύουν με ραντάρ, ξυπνάνε την ίδια ώρα και χαζεύουμε λίγο τον έναν μέχρι να τελειώσω. Όμως μέσα στη νύχτα αυτό είναι πολύ κουραστικό. Έτσι είχε μάθει ο μεγάλος μου γιος και είχα πρόβλημα στο να κόψω το θηλασμό. Αν δεν ξεκουραστώ κι εγώ καθόλου αυτό έχει επίπτωση και στην ποσότητα του γάλακτος. Και ξέρεις εχθές είχε κουραστεί και κοιμήθηκε αμέσως, συνήθως πιπιλάει κανένα 20λεπτο, αποκοιμιέμαι φεύγει το στήθος, κλαίει και ξανά μανά, χύνεται και γάλα στο κρεββάτι και πάνω του, σηκωνόμαστε και να τον αλλάξουμε μετά και πάλι ξαγρυπνάει. Πολύ ταλαιπωρία.

Δυστυχώς δεν μπορώ να τα θηλάζω ταυτόχρονα γιατί έχω μεγάλο στήθος και το κρατάω μην κλείσει τη μυτούλα τους. Η πλάκα είναι πώς όταν θηλάζουν βγάζουν τις ίδιες φωνούλες και όταν ο ένας ακούει τον άλλον κλαίει με λυγμούς για να θηλάσει εκείνος. Έτσι αναγκάζομαι να αλλάζω δωμάτιο. Εχθές βράδυ ο μικρός δεν κοιμόταν με τίποτα και έκλαιγε. Τι πιπίλα του έδωσα, τι αγκαλιά τον πήρα, μέχρι και ξένο γάλα και τίποτα. Τελικά μετά από 2 ώρες κέρδισε, έγλειψε λίγο το στήθος και αποκοιμήθηκε.

marker έγραψε: πίστεψε με επειδή τα έχω ζήσει και τα δύο, με ένα μωρό είναι πολύ πιο εύκολα τα πράγματα. Μέχρι την ημέρα που γέννησα περπατούσα με τις ώρες, δεν είχα αλλάξει τίποτα από τη ζωή μου. Στη δίδυμη εγκυμοσύνη μετά τους 7,5 μήνες δεν μπορούσα να πάω ούτε τουαλέτα από το βάρος της κοιλιάς. Και οι εμμετοί περισσότεροι και οι καούρες και οι πόνοι. Ουδεμία σύγκριση!!! Ακόμα και η λοχεία ήταν πολύ διαφορετική.

Την πιπίλα ο μικρός την αηδιάζει, μέχρι και εμμετό έκανε. Και τα μπιμπερό τα αηδιάζει, αλλά αν πιάσει η πείνα το ξεχνάει. Θήλαστρο έχω αλλά κορίτσια με ξεζουμίζουν. Θηλάζουν ανά 3ωρο ο καθένας, αλλά βάλτε το επί 2 κι όχι την ίδια ώρα. Όσες φορές προσπαθώ να βγάλω με το θήλαστρο βγάζω μόνο 20-30ml γιατί το έχουν φάει και μπορέι να λείψει απότ ον επόμενο θηλασμό οπότε το τρώνε τότε ως συμπλήρωμα. Φανταστείτε ότι ο ένας χορταίνει με 120ml και ο άλλος με 160. Μιλάμε ότι έχω καταντήσει αγελάδα!

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας. Ο άνδρας μου σηκώνεται για τα γεύματα με το ξένο γάλα, γι΄αυτό και δεν θηλάζω εκείνη τη φορά για να κοιμάμαι λιγάκι. Σήμερα σηκώθηκα μισή ώρα πριν ξυπνήσουν και άδειασα το στήθος με το θήλαστρο μπας και χάσουν τον συνειρμό θήλασμα=νανούρισμα. Ο μεγάλος το έφαγε μια χαρά, ο μικρός αφού το έφαγε και ρεύτηκε έψαχνε πάλι να θηλάσει για να κοιμηθεί. Αφού δεν του έγινε η χάρη άρχισε να κλαίει. Του δώσαμε κι άλλο γάλα, αυτός τίποτα ήθελε να πιπιλάει. Και σε εμάς το κλάμα του ενός ξυπνάει και τους άλλους δύο και γινόμαστε ένα πανηγύρι νυχτιάτικα. Τελικά του έκανα τη χάρη μόνο και μόνο για να μην ξυπνήσουν οι άλλοι. Έτσι όμως διαιωνίζω την κατάσταση. Ωραία είναι να κοιμόμαστε όλοι σε ένα κρεββάτι όμως ο 2χρονος γιος μου χώνει κλωτσιές στο μωρό και θέλει να κάτσει εκείνος στην αγκαλιά μου.

Τα διδυμάκια μου είναι σήμερα 4 εβδομάδων. Τα πάμε πολύ καλά με το θηλασμό και έχουμε μεγαλώσει πάρα πολύ. Ο ένας είναι 4800 και ο άλλος 4200. Το προβλημά μου όμως είναι το εξής: το βράδυ νιώθω πολύ εξαντλημένη και για ένα γεύμα καμιά φορά και δύο δεν μπορώ να σηκώνομαι και πίνουν ξένο. Τί μπορώ να κάνω ώστε να το αποφύγω; Μην μου πείτε να βγάζω με το θήλαστρο την ημέρα γιατί κυριολεκτικά με στραγγίζουν. Επίσης ιδίως ο μικρός με έχει βρει πιπίλα και κοιμάται μόνο αν θηλάζει. Λόγω κούρασης τον ξάπλωσα καναδύο φορές στο πλάι στο κρεββάτι για να τον θηλάσω και έμαθε τώρα να κοιμάται μόνο έτσι. Εντωμεταξύ έχω κι έναν γιο 2 χρονών που έρχεται τη νύχτα στο κρεββάτι μας. Έχουμε καταλήξει να κοιμόμαστε 4 άτομα στο ίδιο κρεββάτι, μόνο ο μεγάλος κοιμάται ακόμα στην κούνια του. Κάθε συμβουλή σας θα με βοηθούσε. Ευχαριστώ πολύ.

Από τί δηλαδή να κινδυνεύουν οι δίδυμες κυήσεις; Κινδυνεύεις μόνο να πάρεις πολλά κιλά αν δεν προσέξεις και να κάνεις ραγάδες. Μεγάλος κίνδυνος δηλαδή! Και τί περιμένεις να πάθεις; Έγκυος είσαι, κανείς δεν είπε ότι η εγκυμοσύνη είναι εύκολη και ευχάριστη. Το ευχάριστο είναι το αποτέλεσμα, τα μωράκια. Αν αγχώνεσαι έτσι τώρα, όταν τα μωρά θα πνίγονται, θα κλαίνε και θα έχουν πυρετό τί θα κάνεις; Μόνο εσένα θα έχουν γιάυτό δεν πρέπει να πανικοβάλλεσαι. Να μας γράψεις τα νέα σου από το γιατρό.

Οι ανησυχίες που έχεις είναι κάτι το απόλυτα φυσιολογικό και ανθρώπινο. Ποια μαμά δεν φοβάται να πάνε όλα καλά; Όμως μη σε πιάνει και πανικός, οι περιπτώσεις που κάτι δεν πάει καλά είναι ελάχιστες. Γιατί λοιπόν να συμβεί σε σένα. Η αυχενική σου ήταν καλή, θα κάνεις και του β επιπέδου και τέρμα το άγχος. Υπερβολές τώρα δεν θα μπορείς να κάνεις έτσι κι αλλιώς γιατί θα βαρύνεις γρήγορα. Εγώ που έχω πείρα και από μονή και από διπλή εγκυμοσύνη σου λέω ότι δεν έχουν καμία σχέση. Η πρώτη ήταν εγκυμοσύνη αυτή ήταν γολγοθάς. Γιατί αγχώνεσαι πώς θα πας στο γιατρό; Τόσο μακριά είναι;. Εγώ στην αυχενική πήρα ταξί κι ο άτιμος έπερνε τις στροφές λες και ήταν σε ράλυ. Μόλις του είπα ότι είμαι έγκυος πήγαινε σαν τις γιαγιές.

Είναι απλά καταπληκτικός!!!!!!! Τί ακριβώς θες να μάθεις;

Γεια σου ΠίτερΠαν είμαι η Φρόσω (με γνωρίζεις ήδη). Μόλις κοίμησα θηλάζοντας τα διδυμάκια μου και είπα να μπω λίγο να χαζέψω και σύμπτωση έπεσα πάνω σου. Γιατί αγχώνεσαι τόσο πολύ; Κάνε κουράγιο, οι εμμετοί και οι ναυτίες θα περάσουν όταν ακούσεις τα μωρά, γύρω στην 18η εβδομάδα. Εμένα βέβαια οι εμμετοί επανήλθαν στον 8ο μήνα αλλά λόγω του ότι τα δίδυμα συμπίεσαν το στομάχι μου. Εγώ στον 4ο μήνα μπήκα 2 μέρες στο νοσοκομείο με αφυδάτωση. Έκανα 12 φορές τη μέρα εμμετό. Και είχα ήδη ένα ακόμα μωρό. Το μόνο καλό είναι ότι δεν έβαλα πολλά κιλά. Η διάθεσή σου είναι πεσμένη γιατί νιώθεις εξάντληση. Από τον 5ο θα νιώθεις καλύτερα. Τα δύσκολα έρχονται από τον 8ο, γι΄αυτό κράτα κουράγιο. Ο αιματοκρίτης σου είναι σούπερ για δίδυμα. Μην περιμένεις 40αρια. Πάντως αν σε ικανοποιεί να ακούσεις ότι εγώ είχα πολύ δύσκολη εγκυμοσύνη, αφού γέννησα στις 38 εβδομάδες και τα μωρά ήταν 3400 και 3200, και ακόμα δύσκολη λοχεία, τώρα 4 εβδομάδες μετά τη γέννα δεν θυμάμαι καν ότι ήμουν έγκυος. Το μόνο που βλέπω είναι δύο αγγελουδάκια να κοιμούνται μέσα στο κρεββατάκι τους και νιώθω τόσο μα τόσο ΜΑΜΑ.