Mary78

Καρμενίτσα αναρωτήσου μόνο αν αξίζει τον κόπο να μπαίνεις σε όλη αυτή την ψυχοφθόρα κατάσταση? Και μάλιστα για χάρη των πεθερικών σου (τετοια που ναι!).. Αφησε τα λίγο να περνάνε έτσι και στην τελική κάνε το δικό σου! Κάποια τέτοια θέματα θέλουν διπλωματική αντιμετώπιση! Βρες τα με τον συζυγο σου (για τυχόν διαφωνίες στο θέμα)και φώναζε την εν τέλει με οποιο υποκοριστικό σου αρέσει και ας την πεθερά να βράζει στο ζουμί της μετά!!! Γιατί σίγουρα όπως και να φωνάζεις την μικρή αν δεν παραπέμπει στο δικό της ονομα θα την χαλάσει.. Υ.Γ Προσωπικά το Ζέτα ή το Γωγούλα μου αρέσουν περισσότερο.

Καλώς ήρθες στην παρέα του Mammyland Κυριακή. Καλά posts και να χαίρεσαι και συ τα διδυμάκια σου

Καλώς ήρθες και να χαίρεσαι τα παιδάκια σου! Εγώ έχω μια κόρη 2 1/2 μηνών! Υ.Γ Ρε κορίτσια σαν σε συνέδριο απεξάρτησης παρουσιαζόμαστε!! Είμαι η Μαίρη και είμαι καλά!!!!

Clay τελικά όπως κατάλαβες όλες οι γυναίκες ή τουλάχιστον η πλειοψηφία τους πάσχουμε από το ίδιο πράγμα... Γιατί όμως βρε κορίτσια μόνο οι γυναικείες φιλίες να είναι λυκοφιλιες??

Πάντως κορίτσια ελπίζω να μην έχει καμία συζυγο αστυνομικό γιατί εγώ είχα φίλη που ο (αστυνομικός) πατέρας της είχε κάτσει έξω από τις καφετέριες και φώναζε την κόρη του με το μικρόφωνο του περιπολικού!! Υ.Γ1 ... Καθώς επίσης και κρεοπώλη φυσικά. Υ.Γ2 Ολοι οι πατεράδες είναι τρελαμένοι πάντως με τις κόρες. Εμένα μου είπε στο πρώτο δεκαήμερο "Εμείς τώρα αυτήν θα την καλοαναθρέψουμε και θα ρθει καποια μέρα ένας μαντραχαλάς να μας την παρει..."!! Ημαρτον μπαμπάδες!!!!

Ρε τι τραβάμε οι άμοιρες οι μάνες... Να κρεμαστούμε απο το πολύφωτο να μας πουν, θα το κάνουμε!! ΜΙΤΣΙ2 και έλεγα ότι η δική μου ήταν η εξαίρεση στον κανόνα! Αν από 40 ημερών έβγαλε δόντι στους πέντε μήνες θα τρωγε κοτόπουλο το πιτσιρικι!!! χιχιχιχι!!

Υβόννη μου όσο μπόρεσα να δω γιατί η μικρή δεν κάθεται, δεν είδα πρήξιμο στα ούλα. Εχει όμως όλα τα συμπτώματα από ότι διάβασα σε ένα site που βρήκα, σχετικά με τα νεογιλά δόντια. Αυπνία,όχι όρεξη στο φαγητό, σάλια, τρώει τα χέρια της, βήχει.. Στεναχωριέμαι όμως που το ζουζούνι μου δεν έχει πάρει ανάσα, αφού πάμε από πόνο σε πόνο αν τελικά είναι τα δόντια. Κλαίει τόσο πολύ όσο στους κολικούς. Που δεν ξέρω τελικά αν είναι δόντι και δεν είναι κολικοί.... Άσε σου λέω, βράστα. Τα χουμε μπλέξει..!!! Υ.Γ Αυτό με το λαγό, είναι ότι το μυαλό του εν λόγω ζώου.. (!) περιέχει μια ουσία που εξαλείφει τον πόνο των δοντιών!!!!! Ω, ναι...!!!

Μπράβο Μπεμπούλης που έθιξες αυτό το θέμα. Από το Μ. Σάββατο η μικρή έχει μια παράξενη γκρίνια, βγάζει αρκετά σάλια, τρώει τα χέρια της και την πιπίλα εκεί που δεν την έπιανε καθόλου την παει στα άκρα δεξιά!! Τρώει ελάχιστα και κοιμάται ανησυχα.Ακόμα όμως δεν είναι δυόμιση μηνών και τις "μαμαδες μας!" που ρώτησα μου είπαν ότι είναι πολύ νωρίς για να βγάζει δόντι, και ότι τα δόντια τα βγάζουν από το 4ο και έπειτα.. Μάλιστα δυο βράδια τώρα ξενυχτάμε με την μικρή να κλαιει γοερά! Επείδη όμως εμείς περνάμε και κολικούς έχουμε μπλέξει ολίγον ... τα μπούτια μας!! Μπορεί καμία ποιο "έμπειρη" να μας ρίξει λίγο τα φώτα της?? Ευχαριστώ για όποια απάντηση. Υ.Γ Αυτό με το ούζο μου το είπαν και εμένα, το οποίο έχει μια κάποια βάση αν θεωρήσουμε ότι τους μουδιάζουν τα ούλα. Εκείνο που μου είπαν με το μυαλό από τον λαγό δεν μπορώ να αντιληφθώ..!!!!

Εύχομαι σε όλες σας Χριστός Ανέστη, Χρόνια Πολλα με υγεία και οικογενειακή ευτυχία. Να χαίρεστε τα μωράκια σας όσες τα "απολαμβάνετε", όσες περιμένετε τον "ερχομό" τους με το καλό και με ένα πόνο και όσες ΄προσπαθείτε υπομονή και αισιοσοξία..

Αληθως Ανέστη, Χρόνια Πολλα και να χαίρεσαι το ζουζουνάκι σου Ανθή μου. Δεν μπορεις να φανταστείς πόσα πράγματα αντιλαμβάνονται από πολύ νωρίς και πόσα ακόμα διασθάνονται τα μικρα μας σκαθαράκια...! Αντιλαμβανονται μεν το αγχος που μπορεί να μας διακατεχει και κλαίνε, μας δειχνουν δε με τον τρόπο τους ότι δεν υπάρχει γλυκύτερη και τρυφερότερη αγκαλίτσα από της μανούλας τους σε όσες αγκαλιες και αν "πηγαίνουν"... Φαντάσου οτι είσαι για το μικρό σου το μοναδικό άτομο το οποίο καταλαβαίνει ότι μπαίνει στο δωμάτιο μόνο από τη μυρωδιά του.. "Αναγνωρίζουν" πολλούς, αλλα για αυτά η μανούλα τους είναι αναντικαταστατη. Εμένα η μικρή μου μου το αποδεικνύει καθημερινώς.. Απλά οι μέρες που περνας είναι οι πρώτες και οι πιο δύσκολες. Ειναι οι μέρες προσαρμογής και για τους δυο! Τίποτα δεν κανεις λαθος. Απλά με το πέρασμα το χρόνου θα αρχίσεις και συ να χαλαρώνεις και να συνηθίζεις στη νέα σου ζωή και θα την απολαμβάνεις πραγματικα και περισσότερο..

ΕleNitSa έγραψε: γκαστρωμένο με φωνάζει.....

Ευχαριστώ Μammycool, και συ να χαίρεσαι τον πολύ όμορφο μπεμπούλη σου. Ευχαριστώ ιδιαίτερα για τα "ζεστές" ευχές, και τα ενθαρρυντικά λόγια σου.

Εγώ ξεκίνησα με τις libero, κι αυτό γιατί με αυτές βγήκαμε από το μαιευτήριο, όχι γιατί είχα ιδία άποψη. Δοκίμασα τα pampers, γιατί επέμενε η μία από τις γιαγιές ότι είναι καλύτερα, ώσπου μία-δυο φορές έγινε "αβούτηχτη" (έφτασαν στην κυριολεξία έως το σβέρκο!!) και επέστρεψα στα libero. Eκτοτε ουδεν πρόβλημα!

Ευχαριστώ Υβόννη, Χαίρομαι πολύ, που θα μιλάω με μια Σαλονικιά γιατί αγαπώ τρελάααα Θεσσαλονίκη!! Και συ να χαίρεσαι το γιόκα σου,(εδώ θα ακουστώ κοινότυπη, το ξέρω..!!)και.... να τον δεις γαμπρό!!

Αννιώ και μεις τα ίδια! Στο τέλος της δεύτερης εβδομάδας ξεκινήσανε αυτά τα "πονάκια" (που ο Θεός να τα κάνει πονάκια, γιατί μόνο πονάκια δεν είναι!). Η μικρή έκλαιγε τόσο πολύ που έφτανε σε σημείο να μαυρίζει, να χάνει την φωνή της και τέλος να "κοβεται" η αναπνοή της. Της πρώτες μέρες έκλαιγα και γω μαζί της!! Ακόμα σπαράζει η καρδιά μου αλλά πλέον το χω πάρει απόφαση. Θα την βλέπω να "οδύρεται" και δεν μπορώ να της κάνω τίποτα παραπάνω από αυτά που προαναφέρατε όλες σας, μήπως έστω και με αυτά μπορέσω και της ανακουφίσω λιγάκι τον πόνο. Κομπρεσούλες στην κοιλιά της, γυμναστικούλα στα ποδαράκια της, χαμομηλάκι, αλλάξαμε το γάλα μέχρι και μπιστολάκι έβαλα γιατί μου είπε η παιδίατρος ότι ένας μονότονος συνεχόμενος ήχος μπορεί να τους αποσπάσει την προσοχή!! (Και από το ταβάνι αν μου λέγανε να κρεμαστώ θα το κανα!!!) Μάλιστα από εχθές, μετπά από αρκετούς ενδοιασμούς, αναγκαστήκαμε να της δίνουμε κάποιες σταγόνες που μας σύστησε η παιδίατρος... Που θα πάει? Θα τελειώσει το μαρτύριο...

Ευχαριστώ Αννιώ, να χαίρεσαι το όμορφο μπεμπέ σου! Καλά σαράντα lovie, εμείς σήμερα "σαραντήσαμε"!! Έλπίζω να "βοηθήσει" λιγάκι και ο καιρός και να βγούμε σύντομα για καμια βολτίτσα που μας έχει φάει η κλεισούρα!!

Sisy, ευχαριστώ θερμα!

Καλώς σας βρήκα κορίτσια.Ευχαριστώ για την υποδοχή! Ranger ευχαριστώ για τις ευχές! Crysoyla,αργησα να γίνω μέλος λόγω του ελάχιστου ελέυθερου χρόνου μου. Τώρα που ο ελεύθερος χρόνος μου είναι λ-ί-γ-ο περισσότερος είπα να μπω τελικά στην παρέα σας!

Κορίτσια καλώς σας βρήκα! Παρακολουθώ το φορουμ "εξ αποστάσεως" εδώ και αρκετούς μήνες, σχεδόν σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου και ήταν πολλές οι φορές που δωθήκαν απαντήσεις στα "αναπάντητα" μέχρι τότε για μένα ερώτήματά μου. Τότε τα έβλεπα όλα ένα βουνό..τώρα τα βλέπω δυσκολότερα!! Εχω όμως να σημειώσω ότι η μητρότητα είναι το πιο υπέροχο πράγμα στο κόσμο... Είναι η ολοκλήρωση της γυναίκας... Ηρθε λοιπόν το πλήρωμα του χρόνου να μοιραστώ μαζί σας τις εμπειρίες μου, τις αγωνίες μου, τις δυσκολίες μου...! Με την ευκαιρία λοιπόν της εγγραφής μου σας χαιρετώ θερμά όλες και ελπίζω να επικοινωνούμε τακτικά με ανοιχτά μυαλά και ορθάνοιχτες καρδιές.