Anastasia33

Παρόμοια και η δεύτερη γνώμη... Πήγα σε μία γυναικολόγο που μου σύστησε η παιδίατρός μας. Οι τιμές των εξετάσεών μου είναι προεμηνοπαυσιακές. Εμμηνόπαυση στα καλά καθούμενα, στα 39 μου.

Καλημέρα, santaloxilo είμαι σε αναζήτηση γιατρού. Προς το παρόν έχω 2 ονόματα υπόψιν και κάνω έρευνα. Σε ευχαριστώ

Καλησπέρα σε όλα τα μέλη, είμαι 39 ετών και έχω μπει σε πρόωρη εμμηνόπαυση. Δεν είχα ιστορικό, δεν είχα ενδείξεις και προσπαθώ να το αποδεχθώ και να συμφιλιωθώ με την ιδέα. Αν υπάρχει κάποια κοπέλα που μπήκε σε πρόωρη εμμηνόπαυση χωρίς να έχει κληρονομικό ιστορικό, θα επιθυμούσα να ανταλλάξουμε τις εμπειρίες μας μήπως και αρχίσω να ξετυλίγω το κουβάρι... Ευχαριστώ πολύ

Katerina το συζήτησα με το γιατρό μου να κάνω την ΑΜΗ και μου είπε ότι θα απογοητευτώ από τη χαμηλή της τιμή και ότι είναι προτιμότερο να μην την κάνω..

santaloxilo σε ευχαριστώ και πάλι. Κάπως έτσι ξεκίνησα και εγώ. Ήμουν χρόνια με τον άντρα μου προν παντρευτούμε και φυλαγόμουν σαν τρελλή, μέχρι και τον τελευταίο μήνα πριν το γάμο. Το παιδί ήρθε δύσκολα, με εξατάσεις, επεμβάσεις και θεραπείες. Μετά από 4 χρόνια γάμου. Σε καταλαβαίνω πως νιώθεις. Και κατηγορώ τον εαυτό μου γιατί ενώ ήξερα για μένα ότι δε συλαμβάνω εύκολα, καθυστέρησα πολύ να ξαναρχίσω προσπάθεις. Θα προσπαθήσω να αλλάξω τρόπο σκέψης. Αλλά φαντάζομαι ότι θα χρειαστώ χρόνο.

santaloxilo σε ευχαριστώ για την απάντηση, είμαι στη φάση της προσπάθειας να αποδεχτώ αυτό που μου συναίβει.. Δεν είναι τόσο απλό το θέμα μία πρόωρης εμμηνόπαυσης για μία νέα γυναίκα, και δεν είναι μόνο το θέμα τεκνοποίησης, η περίδος σημαίνει πολλά για εμάς τις γυναίκες. Έτσι νιώθω τώρα : νιώθω απογοήτευση και πίκρα. Κατηγορώ τον εαυτό μου που δεν ξεκίνησα ποιο γρήγορα να κάνω δεύτερο παιδί, τουλάχιστο που δεν προσπάθησα. Ουσιαστικά ξεκίνησα ελεύθερες επαφές μετά το 2ο χρόνο ζωής του παιδιού μου. Και να το αποτέλεσμα.

Δάφνη μου σε ευχαριστω για την απάντηση, σκέφτομαι και εγώ να πάω και σε άλλο γιατρό μα τι νόημα να έχει αφόσον δεν έχω περίοδο? Κόπηκε στα ξαφνικά και έκανα ορμονικές εξετάσεις, στα ύψη οι τιμές (FSH, LH, E2) "καραμπινάτη εμμονόπαυση" μου είπε ο γιατρός..

Καλησπέρα σε όλα τα μέλη. Θα ήθελα να σας εκφράσω την πίκρα και τον πόνο μου. Είμαι 38 ετών και έχω ένα παιδί 4 ετών. Προσπαθώ χωρίς αποτέλεσμα να μείνω ξανά έγκυος τα τελευταία 3 χρόνια και αντί αυτού, ξαφνικά, σταμάτησε η περίοδός μου. Έκανα αιματολογικές εξετάσεις οι οποίες έδειξαν πρόωρη εμμηνόπαυση. Ιστορικό πρόωρης εμμηνόπαυσης δεν υπάρχει στην οικογένεια και ο γιατρός μου ήταν αποκαρδιωτικός. Αν θελήσω να κάνω παιδί μου είπε, θα πρέπει να μπω σε διαδικασία εξωσωματικής με δανεικό ωάριο, και μάλιστα θα πρέπει να το αποφασίσω άμεσα, στη χρονιά που διανύουμε. Ψάχνω απεγνωσμένα να βρω τι έχω κάνει και σταμάτησε η περίοδός μου, σε τι έφταιξα. Δεν πίνω, δεν καπνίζω δεν ξενυχτάω... Μια ωραία πρωϊα είχα ξαθυστέρηση και πέταξα απο την χαρά μου νομίζοντας πως είμαι έγκυος αλλά μάταια... Ψάχνω μία αιτία, ψάχνω μία ελπίδα, ψάχνω κάτι να με βοηθήσει..

Θα συμφωνήσω με τα κορίτσια! Δεδομένου ότι σηκώνεις βάρη, τρέξε για χοριακή! Διαφορετικά θα μπορούσες να περιμένεις έως τη Δευτέρα... Περιμένουμε νέα! Με τις ευχές μας! :) :)

Αγαπητή Juno, εύχομαι ολόψυχα να σου πάνε όλα κατ΄ευχήν! Να έχεις μια υπέροχη εγκυμοσύνη, να απολαύσεις την κάθε της ημέρα και με το καλό να υποδεχθείτε με τον σύζυγό σου το νινάκι σας! Μακάρι να "κολλήσουμε" και εμείς από εσάς, έστω και μέσω διαδικτύου!!!! :) :) :) :) :) :) :) :)

Σ΄ευχαριστώ! Με έχεις στηρίξει πολλές φορές! Φιλάκια πολλά και ευχές για καλή λευτεριά!

Ουπςςςςςςς, τώρα αγχώθηκα! Γιατί δεν μπόρεσες να τα χάσεις? Επειδή έμεινες έγγυος? Αν είναι από αυτό, οκ, ή προσπάθησες και δεν μπόρεσες? Λες να μου μείνουν? Θα σκάσω αν δεν αδυνατήσω...

Τόμα μου σ΄ευχαριστώ κοριτσάκι μου, είπες τη μαγική λέξη, όντως θα "ξεφουσκώσω".... Από την ένεση και μετά έβαλα έξι κιλά. Απίστευτο? Μέσα σε τρεις μήνες... Και τώρα πασχίζω με δίαιτες και έχω χάσει μόνο ένα κιλό... Με τίποτα δεν μπορώ να επανέλθω στα κιλά μου. Ο γιατρός μου δεν πίστευε στα αυτιά του, με μάλωσε και μου είπε πως έπρεπε να είχα προσέξει... Άσε η κοιλιά μου. Με βλέπουν οι γνωστοί και με κοιτάζουν στην κοιλιά, τόσο φουσκωμένη είναι. Αναγκάζομαι να λέω ότι πάχυνα διότι με κοιτάν περίεργα και νομίζουν ότι είμαι έγκυος και το κρύβω. Μέχρι και στο νοσοκομείο, πριν ένα μήνα που είχα πρόβλημα με τη μέση μου, μία γνωστή μου υπάλληλος εκεί, ήταν σίγουρη πως είμαι έγγυος μέχρι που της είπα πως δεν έχω καν περίοδο καθώς είμαι σε θεραπεία... Αυτό που ανησυχώ είναι μήπως μου έρθει στο ταξίδι και μου το χαλάσει από πόνους. Βλέπεις, πάντα πονούσα πολύ τις 2 πρώτες ημέρες. Αλήθεια, έρχεται κανονικά ή έχει ιδιαιτερότητες η πρώτη φορά μετά την Arvekap? Μετά? Συνεχίζει κανονικά ο κύκλος ή έχει διακυμάνσεις??

Τζούλη καλημέρα. Υπομονή κορίτσι μου, υπάρχει λόγος που καθυστερεί, να το θυμάσαι αυτό. Στην ίδια θέση είμαστε, όπως και τόσα άλλα κορίτσια εδώ, σε νιώθω, πίστεψέ με. Τα ταξίδια είναι μία καλή λύση, αρκεί να μη τα αποφασίζουμε με τους άντρες μας για να μείνουμε έγγυες. Εμείς για φέτος, πρώτη φορά, ορίσαμε ημερολογιακά τις διακοπές μας από την εβδομάδα του Πάσχα. Ο άντρας μου ήδη δήλωσε την άδειά του για τον Ιούλιο στην εταιρεία που εργάζεται, χωρίς να ασχοληθούμε καθόλου με το αν θα έχω περίοδο εκείνες τις ημέρες. Βαρέθηκα. Τόσα χρόνια πηγαίναμε πάνω στις "καλές" ημέρες.... Ας πάω διακοπές και με περίοδο φέτος. Ακόμη και μια μικρή απόδραση κάνει καλό. Ακόμη και ένα ταβερνάκι με κρασάκι και καλή παρέα. Που μένεις αλήθεια?

Κατ΄αρχήν θέλω να ευχηθώ Χρόνια Πολλά σε όλα τα κορίτσια! Στις 28 Δεκεμβρίου, μετά από λαπαροσκόπηση, έκανα ένεση Arvekap, των 11,25 mg, η οποία διαρκεί 3 μήνες. Ο γιατρός μου είπε ότι θα είχα αιμοραγία ως αντίδραση στην ένεση για μία φορά και θα ξαναείχα κανονική περίοδο το Μάϊο. Όντως : Μετά την Arvekap, είχα ψευτοπερίοδο-αιμοραγία στις 14 Ιανουαρίου, που διήρκησε 10 ημέρες. Σήμερα είναι 22 Απριλίου. Υπάρχει κάποια κοπέλα που έκανε την τρίμηνη Arvekap και να μου πει πότε να περιμένω περίοδο? Ο γιατρός μου είπε Μάιο, μα την πρωτομαγιά φεύγω ταξίδι και αναρωτιέμαι αν θα με προλάβει η περίοδος.... Ευχαριστώ!

bebadomama έγραψε: bebadomama μου, αν το μωρό ήταν δικό μου θα το έπαιρνα από τη μαμά μου. Αλλά, επαναλαμβάνω, η κουνιάδα μου είναι πολύ-πολύ εξαρτημένη από τη μαμά της. Απ έξω-απ΄έξω, προσπάθησα να της πω ότι το μωρό εφ΄όσον γίνει 2 ετών θα έπρεπε να πάει στον παιδικό ώστε να είναι με άλλα παιδάκια, να παίζει, να μαθαίνει πράγματα και να προετοιμαστεί για τα νήπια... Η κουνιάδα μου αμέσως αντέδρασε και μου είπε πως κανένας παιδικός σταθμός δεν είναι καλύτερος από τη γιαγιά... Υπο κανονικές συνθήκες, έχει δίκιο... Αν άκουγε όμως τη μαμά της να φαίρεται έτσι στη μπουμπούκα μας, θα άλλαζε γνώμη...

Κορίτσια σας ευχαριστώ πολύ για την ανταπόκριση. Αν και θα ήθελα πολύ να επαναλάβω την επίσκεψη στο χωριό και να ολοκληρώσω την εικόνα, αδυνατώ, καθώς σε λίγο καιρό ξεκινούν οι εξετάσεις μου, είμαι φοιτήτρια στο ΕΑΠ... Αυτό που βλέπω να κάνω στα σίγουρα, και με βοηθήσατε εσείς να το αποφασίσω, είναι να μιλήσω στον άντρα μου. Μου πέρασε από το μυαλό να απευθυνθώ στην παιδίατρο της μπουμπούς, τυχαίνει να την έχω γνωρίσει και το ιατρείο της είναι κοντά στο σπίτι μας. Πως σας φαίνεται? Τραβηγμένο? Θα ρεζιλευτούμε?

ζουμπι έγραψε: Ζούμπι μου, η κουνιάδα μου με τον άντρα της μου πρότειναν να κρατάω τη μπουμπού από το Σεπτέμβριο που θα έχει μεγαλώσει, μα ως τότε, αφ΄ενός το μωρό θα μεγαλώνει με φασαρία, νεύρα και φωνές, αφετέρου και εγώ θα πρέπει να έχω βρει δουλειά... Δε θέλω να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, κάνω προσευχή τα βράδυα, πιστέψτε με, το λατρεύω το μωράκι, αλλά στην κουνιάδα μου δεν τολμώ να μιλήσω, παρόλο που έχουμε πολύ καλή σχέση. Δεν ζει ούτε λεπτό χωρίς τη μαμά της, να φανταστείτε μιλάνε στο τηλέφωνο πολλές φορές την ημέρα, ανέκαθεν, όχι τώρα που υπάρχει το μωρό....

Cesilia έχεις δίκιο, απωθημένα πληρώνει το μωρό. Ήδη έχω προσφερθεί και κρατάω το μωρό κάθε Σάββατο καθώς η κουνιάδα μου εργάζεται και τα πρωϊνά του Σαββάτου. Αν δεν το κρατούσαμε με τον άντρα μου κάθε Σάββατο, δεν θα το έφερνε καθόλου Θεσσαλονίκη, θα έμενε συνέχεια στο χωριό η μπουμπούκα. Karamelenia, η κουνιάδα μου με ρώτησε αν το μωρό έτρωγε το φαγητό του ολόκληρο, όπως το τρώει τα Σαββατοκύριακα που το ταϊζει η ίδια της με υπομονή και εγώ της απάντησα ότι γενικά είναι πολύ διαφορετικό στα χέρια της μαμάς του από της γιάγιάς του. Δεν τόλμησα να πω ότι η μαμά της φωνάζει πολύ στο μωρό. Την είπα ωστόσο "Απορώ πως εσύ καταφέρνεις και την ταϊζεις κανονικά ενώ η μαμά σου δίνει μάχη για να φάει έστω το μισό φαγητό και το μισό φρούτο". Hara, αυτό είναι που με προβληματίζει περισσότερο. Η γιαγιά, που υποτίθεται ότι το αγαπάει και το μεγαλώνει καλύτερα από όπως θα μεγάλωσε σε ένα παιδικό σταθμό ή στα χέρια μιας νταντάς, να το διαολοστέλνει κάθε φορά που τη νευριάζει.... Dallia, το θέμα είναι πως η πεθερά μου δεν θέλει να της πάρουν το παιδί. Ξέρω πως σας φαίνεται παράλογο κορίτσια, υπάρχει μια αντίφαση, αλλά ήδη θεωρεί το παιδί κτήμα της. Κυριολεκτώ σε αυτό που λέω. Εάν με αξιώσει ο Θεός και αποκτήσω παιδί, αποκλείω το γεγονός να το αφήσω στα χέρια της με αυτά που βλέπω. Αλλά ας μη ξεφεύγω από το θέμα, εμένα με απασχολεί η ανηψούλα μου στην προκειμένη περίπτωση. Να φανταστείτε, το έχει κάνει τόσο νευρικό το παιδί που είναι όλο με τη λέξη "ντα" στο στόμα. Χαριτολογόντας, είπα στην πεθερά μου πως από το πολύ "ντα" θα νομίζει ο κόσμος πως το παιδί θα κατάγεται από τη Ρωσσία.

Καλησπέρα σε όλα τα κορίτσια της στήλης! Υπάρχει ένα ζήτημα που με απασχολεί τελευταία και επειδή δεν έχω αποκτήσει ακόμη μωρό, θα ήθελα τη γνώμη σας, καθώς είστε ήδη μανούλες και με ενδιαφέρει να ακούσω τη δική σας γνώμη. Η κουνιάδα μου έχει ένα κοριτσάκι 15 μηνών. Όλη την εβδομάδα το κοιτάζει η μητέρα της, σε χωριό έξω από τη Θεσσαλονίκη, καθώς η κουνιάδα μου εργάζεται και δεν θέλει να αφήσει το μωρό σε baby-sitter. Το μωρό το παίρνει κάθε Παρασκευή στο σπίτι και κάθε Κυριακή βράδυ το πηγαίνει πάλι στο χωριό. Εγώ είμαι άνεργη και πριν από 2 εβδομάδες προσφέρθηκα να πάω στο χωριό, στο σπίτι της πεθεράς μου, ώστε να ασχολούμε με το μωρό και εκείνη να μπορέσει να κάνει τις πασχαλιάτικες δουλειές της. Το θέμα είναι πως έπεσαν στην αντίληψή μου κάποια πράγματα που με βασανίζουν... Το μωρό, πολύ δύσκολο στο φαγητό του, άκουγε τρελλό μπινελίκι από την πεθερά μου. Θα αποφύγω να αναφέρω λεπτομέρειες μα όταν την εκνέβριζε επειδή δεν έτρωγε ή επειδή έκλαιγε για διάφορους λόγους, του φώναζε διάφορα, όπως :΅ "άει στο διά... να πας", "κληρονόμησες την τρέλλα του πατέρα σου (είναι παρεξηγημένη με τον πατέρα της μπουμπούς και δεν μιλάνε εδώ και μήνες)", "είπα να δω ένα εγγόνι αλλά από τρελλούς όπως η μάνα σου και ο πατέρας σου τι περίμενα να δω" "κλονίστηκαν τα νεύρα μου, να σε πάρουν να σε βάλουν σε παιδικό να ησυχάσω"... και άλλα παρόμοια, τα οποία τα φώβναζε στο μωρό με πολύ νεύρο. Το πρόβλημά μου είναι ότι αναρωτιέμαι πως πρέπει να ενεργήσω. Σαν να μην συναίβει τίποτα? Το μωρό το αγαπώ πολύ και εκείνο μου δείχνει πολύ αδυναμία, όποτε το βλέπω κάνει σαν τρελλό να παίζουμε και όλο φωνάζει το όνομά μου και γενικότερα είναι το αγαπημένο μου ζουζουνάκι! Η κουνιάδα μου από την άλλη έχει πολύ μεγάλη αδυναμία στη μητέρα της. Πως να τολμούσα να της αναφέρω αυτά που είδα και άκουσα στο χωριό... Ίσως τα βάλει μαζί μου. Εσείς που είστε μανούλες, τι με συμβουλεύεται να κάνω? Ευχαριστώ που με ακούσατε.

Σε όλα τα κορίτσια του mammyland, εύχομαι ολόψυχα χαρούμενες γιορτές και Ανάσταση σε κάθε σας προσδοκία! Χρόνια Πολλά!

Μαγδαληνή, εύχομαι ολόψυχα η σπερματέγχυση να σου φέρει το πολυπόθητο αποτέλεσμα!!!!!!!!

PIPITSAZOUZOUNA έγραψε: PIPITSAZOUZOUNA, Οι εξετάσεις αυτές είναι η ΑΜΗ και η ΙΝΧΙΜΠΙΝΗ Β. Έτσι λέγονται.... Καλή επιτυχία!

Αχ vasdeli μου, ωραία τα έγραψες... Διάβασε τώρα, αν θέλεις, την περίπτωσή μου: (απαντώ ένα προς ένα τα σημεία που ανέφερες....) Ξεκίνησα σεξουαλικές επαφές στα 18 (φυσιολογική ηλικία νομίζω), αντισυλλιπτικά ή σπιράλ δεν πήρα ποτέ, προσπαθώ να τεκνοποιήσω από τα 30 και όχι από τα 35, ποτέ δεν νοιάστηκα ότι θα χαλάσω το σώμα μου (ίσα ίσα που παρακαλάω, αν με αξιώσει ο Θεός να γίνω μάνα, να έχω γάλα και ας χαλάσει και το στήθος μου), ένα χρόνο πριν παντρευτώ (στα 29 δηλαδή) παράτησα την εξαιρετική θέση μου ως γραμματεία διεύθυνσης σε μεγάλη βιομηχανία και πήγα υπάλληλος ως μια απλή τηλεφωνήτρια καθότι ο σκοπός μου πλέον ήταν η δημιουργία μιας σωστής οικογένειας, πρόσεχα πάντα τη διατροφή μου, δεν έχω κάνει ποτέ μου έκτρωση, πάντα είχα σταθερότατο κύκλο 25-27 ημερών, πάντα χρησιμοποιούσα προφυλακτικό, κι όμως προσπαθώ 3 χρόνια χωρίς αποτέλεσμα. Όσο για το σύζυγο; Πριν από τη σχέση του με εμένα, είχε ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη με μια κοπέλα που συσχετιζόταν. Και μάλιστα 2 φορές. Η κοπέλα αυτή σήμερα έχει ένα κοριτσάκι. Κι ας είχε κάνει 2 εκτρώσεις. Παρόλα αυτά, προσπαθώ να είμαι αισιόδοξη και να σκέφτομαι πως υπάρχει κάποιος πολύ σοβαρός λόγος που ο Θεός καθυστερεί να με αξιώσει να γίνω μάνα.

Κατερίνα καλησπέρα, Μου το σύστησε και εμένα το SIMS HUNNER TEST ένας εκ των γιατρών του site που ανέφερες, ήθελα να την κάνω, βρήκα εργαστήριο που τη διενεργεί, στη Θεσσαλονίκη, ωστόσο, ο δικός μου γιατρός διαφωνούσε τότε. Στο μεταξύ άλλαξα γιατρό, και σε λίγο καιρό σκοπεύω να πάω να την κάνω στο εργαστήριο που βρήκα. Εσύ που μένεις?