ΜΠΕΜΠΟΥΛΗΣ

αχου αντε βρε αναστασακι μακαρι αυτην την στιγμη που μιλαμε εμεις εδω εσυ να εχεις την τσαχπινουλα σου στην αγκαλια σου και να εισαι μια πολυ πολυ ευτυχισμενη μανουλα φιλακια πολλα!!!!!

αντε παρε τον αντρουλη σου και ελατε μια βολτιτσα να πιουμε καφεδακι η προσκληση ειναι ανοιχτη και η αγκαλια μου επισης

το αλλο σαββατο τον βαπτιζω σπυρο-ταξιαρχη το σπυρος γιατι τον εταξα πριν καν μεινω εγκυος το ταξιαρχης επιθυμια των νονων αλλα τελικα ραμονα ολα ειναι σημαδιακα και θα σου εξηγησω το γιατι ειχαμε παει διακοπες στο χωριο του αντρα μου στην κερκυρα οπου οταν πηγαμε στον αγιο του ζητησα ενα μωρο σκεπτομενη το αλλο που εχασα ο καιρος περασε και σε μια επαφη ξεχνιεται ο αντρας μου και γινεται ελευθερη..εκεινη η μερα ηταν η γιορτη του αγιου σπυριδωνα τα εχασα ημουν εγκυος!! στον τριτο μηνα παθαινω αποκολληση παρακαλαω και λεω το πρωτο ονομα δικο σου οχι το δευτερο και το αιμα σταματησε μολις εφτασα στο νοσοκομειο... πηγαινω για να δω το φυλλο του μωρου και οταν εμαθα οτι ειναι αγορι στην αρχη τα εχασα περιμενα κοριτσι(αχαρηστια)αλλα μετα λεω σπυρο ζητησα σπυρο μου εδωσε... οταν πλεον γεννησα και ηταν στην εντατικη πανω απο την θερμοκοιτηδα του ξερεις ποια εικονα ετυχε να υπαρχει? του αγοι σπυριδωνα

ναι στο περιπου λιγο εξοχικα πριν την αθηνα εσυ???

συγχαρητηρια κουκλα μου πως τα καταφερνετε βρε????? πειτε μας κι εμας!!! να εχεις μια ομορφη εγκυμοσυνη και με το καλο να ερθει το αδερφακι της μαργαριτουλας σου τελικα αυτην την συνταγη δεν μπορω να την καταλαβω αλλα ο μπαμπας και η μαμα μου μαλλον την ξερουν καλα γιατι 6/10/72 ειναι ο αδερφος μου 7/10/76 εγω 8/10/74 ο αλλος μου αδερφος(που πεθανε λιγες μερες μετα την γεννα)η μονη διαφορα αλλα και σαυτο επαισαν μεσα ειναι οτι ειμαστε ανα 2 χρονια διαφορα!!!

εμενα ο καημος η μαλλον το παραπονο μου πριν κατι μηνες ηταν γιατι δεν εζησα ολη μου την εγκυμοσυνη βλεπω ιστοριες τοκετου και τις θαυμαζω και λεω καμια φορα πως θα ηταν η δικη μου??? δεν πειραζει ομως ο μπεμπης μου ηρθε λιιιιιγο νωριτερα μαλλον βιαζοταν να μας γνωρισει!!!!!!!!!!! περασαμε δυσκολα δεν λεω ακομη και οταν μου ειπαν οτι το παιδι μου δεν θα περπατησει μπορει να λυγισα να εκλαιγα σαν μικρο παιδι αλλα σταθηκα στα ποδια μου χαρη στα κοριτσια του μαμυ φαχτικα πιο πολυ πηγα σε αλλους γιατρους και το αποτελεσμα ολα ηταν μ@λ@κιες (σορυ για την λεξη)το παιδι τωρα ειναι ετοιμο να κανει τα πρωτα του βηματα μονος του αντε να σας πω και κατι να χαρειτε σημερα ειμαι και εγω πολυ χαρουμενη γιατι το αντρακι μου εφαγε κρεμα χωρις να κανει εμετο

ραμονα μακαρι να ηταν τυχερες ολες οι μαναδες σαν κι εμενα αλλα δεν σου κρυβω πως ακομη και τωρα που η μπορα και τα δυσκολα περασαν παλι βαθια μεσα μου φοβαμαι,νιωθω οτι θα ξυπνησω και ολα οσα ζω ειναι ονειρο!!!! παιδευτικα στην εγκυμοσυνη, ειχα επικινδυνη γεννα καιο μπεμπης γεννηθηκε με εγκεφαλικο....φοβαμαι οταν δεν τρωει, φοβαμαι οταν δεν παιρνει πολυ βαρος, φοβαμαι οταν αρρωσταινει τρεμω οταν ανεβαζει πυρετο και ας φαινομαι χαλαρη οταν νοσηλευτικε στο παιδων 2 βδομαδες αφου τον ειχαμε φερει στο σπιτι μας ουρλιαζε κ σπαραζε απο τους πονους παρακαλαγα να τους εχω εγω και οχι εκεινος αλλα δεν γινετε αυτο!!!! το μονο σιγουρο ειναι οτι φοβαμαι να κανω αλλο παιδι τρεμω στην ιδεα οτι μπορει να ξανασυμβει το ιδιο και να μην επιβιωσει γιατι απο οτι φαινεται εχω περιεργες εγκυμοσυνες μιας και πριν το μπεμπη ειχα μια ατυχη εγκυμοσυνη που αναγκαστηκαμε να διακοψουμε λογω του οτι δεν υπηρχαν πιθανοτητες επιβιωσης του(αυτο το μωρο το ηθελα πολυ!!!! ακομη το θυμαμαι μεχρι που εμεινα εγκυος στον μπεμπη εκλαιγα γιατι νομιζα οτι το σκοτωσα εγω με το αφιλοξενο σωμα μου)

να της ζησει η μπεμπα της να την καμαρωσει οπως ποθει καλη λοχεια

ποναω πριν 13 μηνες παραλιγο να χασω και εγω τον δικο μου αγγελο τον μπεμπη μου...ευτυχως παναγια μου επεζησε ευτυχως παναγια μου εντεξε ευτυχως παναγια μου επιβιωσε.................. καθομαι και κοιταω ωρα την φωτογραφια του....κοιμαται το αγγελουδι και νομιζεις οτι καπου εκει ξαφνικα θα ανοιξει τα ματια του.... ειναι τοσο ομορφος που δεν μπορω να παρω τα ματια μου απο πανω του δεν με σοκαρει η φωτογραφια δεν βλεπω ενα νεκρο μωρο βλεπω ενα μωρο που κοιμαται που αν και τον εχει τυλιξει ο λωρος δεν υπαρχει στο προσωπακι του ιχνος δυσφοριας απλα..........κοιμηθηκε................. σκευτομαι ποσο κοντα στον θανατο εφτασε το δικο μου το μωρο και ποσο τυχερη ειμαι που τον εχω στην ζωη μου μιχαλη εκει ψηλα που εισαι να προσεχεις τα μωρακια

ναλακι μου μακαρι να εχεις σπορακι στο ευχομαι ολοψυχα φιλακια!!!!!!!!

κουκλιτσα μου μικρη θα γινεις και μανουλιτσα??? μπραβο σου συγχαρητηρια να εχεις μια υπεροχη εγκυμοσυνη και οτι χρειαστεις εμεις εδω ειμαστε να σε συμβουλεψουμε ειμαι η αναστασια 33 χρονων σε καλοσωριζω κι εγω στην παρεα μας ααα εχω και εναν μπεμπη 13 μηνων

κουκλα μου γιατι να αγχωνεσε και να βασανιζεις το μυαλουδακι σου με τετοιες σκεψεις???? ειναι κριμα κανεις οτι χειροτερο φορτωνεις τον οργανισμο σου αγχος και ειναι πολυ νωρις και πολυ μικρο το διαστημα των προσπαθειων σας καλως ηρθες στο μαμυ και με το καλο και χαλαρα με ενα μπεμπακι

να σου ζησει η μπουμπουκα σου και να ειναι η ζωη της στρωμενη ροδοπεταλα

κουταλι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! σας ευχομαι καλη αρχη με πολυυυ ορεξη και λιγοτερα πασαλιματα χεχεχε

τι να πω ρε φρανιτακι μου ελεος πια εμεις οι ελληνες ειμαστε τι να πω βρες κοριτσι μου ενα αλλο σπιτακι και ας μην ειναι καινουργιο φτανει να βαλεις μεσα τα πραγματα σου και να ειναι το παιδι και εσυ σε ενα υγιες περιβαλον αυτο το σπιτι το ξενοικιασες? αν οχι πηγαινε στην δανια και οταν επιστρεψεις παρε τα πραγματα σου

μονο και μονο η αγαπη σας και η συμπαρασταση σας με κανουν και ειμαι λιγο πιο αισιοδοξη σας ευχαριστω ολες σας μεσα απο την καρδια σιγουρα τι προβλημα δεν προκειται να λυθει με το να ειμαι μονη και να κλαιω τουλαχιστον ετσι καταλαβα οταν εμεινα λιγες ωρες μονη μου.....απλα λυγισα και νομιζα οτι με το να κλειστω στον ευατο μου θα νιωσω καλυτερα... ειστε ολες αξιολατρευτες και σας ευχαριστω ολες σας μια μια ξεχωριστα

το κρεμυδι και την ντοματα τα βραζω μονο δεν τα αλεθω αλλα θελει υπομονη ξεκινανε με 2-3 κουταλακια την ημερα και σιγα σιγα το αυξανουν δεν θελει πιεση δεν ξερουν να μασανε και δεν θελουμε να το σιχαθουν ε??? οποτε λιγο καθε μερα να μαθαινει εμενα παντως εφαγε 8μηνων

εγω δεν προλαβα να τον κανω χιχιχιχι γινεται στη 34η νομιζω αν θυμαμαι καλα εμενα μου τον εκαναν στο νοσοκομειο 4 ωρες πριν γεννησω!!!

συμφωνω με την ritadri32. θερομκοιτιδα μπαινουν συνυθως τα προωρα τα ελλειποβαρη και εκεινα που εχουν καποιο προβλημα υγειας ο χρονος που μενου εκει ειναι αναλογα με το τι αντιμετωπιζει το καθε μωρακι εμενα γεννηθηκε 1250 στην 31η εβδομαδα και εμεινε μεσα ενα μηνα μεχρι να παρει βαρος ευτυχως δεν παρουσιασε τιποτα παθολογικο και το οξυγονο το βγαλανε στις 4 μερες να μην αγχωνεσαι κουκλα μου με αυτα καταφερες και ξεπερασες δυσκολιες οποτε ολα θα σου πανε τελεια

και εμενα οταν τρωμε θελει να μας αρπαξει το πιατο αλλα δεν του δινω τρωει το δικο του μπορειτε να βαλετε μεσα κρεμυδι να γλυκανει η ντοματα φρεσκια λιγο λεμονι και λαδι και να διτε που θα γινει πεντανοστιμο και εμενα στην αρχη με την χορτοσουπα ξυνιζε την μουρη του αλλα μολις μπηκε το τσιτσι ξετρελαθηκε

ρε κοριτσια μια ερωτηση γιατι δεν τους τα δινετε αλεσμενα και με κουταλακι? ειναι μικρουλια ακομη νομιζω για πιρουνι και μη αλεσμενο φαγακι η κανω λαθος?

ο μπεμπης μου μολις γεννηθηκε

δυστυχως τα προωρα μωρακια αγωνιζονται απο το πρωτο λεπτο της ζωης τους εκει που αλλα μωρα απολαμβανουν την στοργη και το χαδι της μανας εκεινα ειναι κλεισμενα σε μια θερμοκοιτιδα και παλευουν για την επιβιωση εναν αγωνα που ποτε δεν ξερεις αν θα τον κερδισουν η οχι ο οργανισμος τους ειναι ιδιαιτερα ευθραυστος και με το παραμικρο προσβαλονται απο μικροβια και λοιμωξεις αλλα και αν τελικα τα καταφερουν δεν παυουν να παλευουν αν κρινω απο τον δικο μου που ακομη και τωρα 13 μηνες μετα την γεννηση του καθε λιγο και λιγακι δινει τις δικες του μαχες

συμφωνω και εγω υπαρχουν τοσα μα τοσα προβληματα που ολα τα απλα φανταζουν απλα λεπτομεριες παντως το μονο που ξερω οταν ανοιγω ενα θεμα ειναι η αγωνια μου για το μωρο μου και οχι για το αν με αφησε να κοιμηθω η οχι(προσωπικα παντα ) τα κοριτσια αυτα μας ''ξυπνησαν'' απο κατι που εχουμε δεδομενο μας εδωσαν να καταλαβουμε ποσο τυχερες ειμαστε που εχουμε τα παιδια μας και ποσο πολυτιμες ειναι οι στιγμες μας μαζι τους

αχου κουκλα μου τι ευχαριστα νεα ειναι αυτα???? πωπωπωπω ξετρελαθηκα ειναι απιθανο!!!!!!!!!!! καλη εγκυμοσυνη σου εχω ευχηθει αρα τωρα να σου πω να προσεχεις διπλα χεχε και με το καλο