Είμαι 29 και Προσπαθούμε εδώ και 8 μήνες για να έρθει το πρώτο μας μωράκι.Ομολογώ ότι σε καθημερινή βάση κοιτάω ημερομηνίες,σημάδια κτλ και είμαι σίγουρη πλέον ότι είναι το μόνο που σκέφτομαι.Όλοι λένε να μην αγχώνομαι, αλλά όταν εισαι έξω απο το χωρο....πολλά λες.Ο γιατρός μου μου λέει ότι δεν θέλει να με ξεκινήσει για εξετάσεις και αυτό με εκνευρίζει περισσότερο..Σήμερα αδιαθέτησα και έριξα για πρώτη φορά το κλάμα της ζωής μου.Με έπιασε ένα φοβερό παράπονο...Φιλιά σε όλες!