Καλησπέρα!
Είμαι νέο μέλος στην παρέα σας.Διανύω την 9 εβδομάδα δίδυμης κύησης.Θα ήθελα να σας αφηγηθώ την ιστορία μου και να ακούσω τις απόψεις σας.
>>Με τον Αποστόλη είχαμε σχέση 6 χρόνια.Δεν τον είχα πιέσει ποτέ για γάμο αντιθέτως εγώ ήμουνα πάντα αυτή που δεν ήθελε.Πρίν ένα χρόνο περίπου αποφασίσαμε να επισημοποιήσουμε την σχέση μας για να κάνουμε και ένα παιδάκια όσο ακόμα ήμασταν νέοι.Στην αρχή ξεκινήσαμε να ερχόμαστε ελεύθερα σε επαφή για περίπου δυο μήνες.Μετά ξεκινήσαμε εντατικά,τις ημέρες της ωορηξίας μου.Έβλεπα ότι ήθελε πολύ ένα παιδί και στεναχωριόταν όταν μου ερχόταν περίοδος ή το τέστ έβγαινε αρνητικό.Τελικά έμεινα έγκυος και μάλιστα σε δίδυμα.Όταν του το ανακοίνωσα κατσούφιασε και μου είπε ότι δεν ήταν η κατάλληλη περίοδος για παιδί,ότι είχαμε πολλά έξοδα λόγω των προετοιμασιών για το γάμο(που παρεπιμπτόντως θα τον πλήρωναν οι γονείς μου) και το καινούργιο μας σπίτι Μου είπε ότι έπρεπε να κάνω έκτρωση,οτι είμαστε πολύ νέοι και σίγουρα θα κάνουμε πολλά παιδιά! Ναι,αυτά ήταν τα λόγια του ιδίου ανθρώπου που παρακαλούσε να γίνει πατέρας,με τα ίδια δεδομένα(γάμος και σπίτι).Εγώ δεν το δέχτηκα με τίποτα!Του το ξέκοψα απο την αρχή,απέκλεια το ενδεχόμενο της έκτρωσης.Αποτέλεσμα να τσακωνόμαστε συνέχεια και τώρα να έχουμε χωρίσει.Με πήρε χτες τηλέφωνο και μου είπε ότι δεν πρόκειται να αποδεχτεί ποτέ αυτά τα παιδιά.Μετά άλλαξε τόνο και μου είπε να κάνω την έκτρωση και ''όλα να γίνουν όπως πριν!!!'' Είμαι πολύ θυμωμένη!!! :angry:
Εγώ είμαι διορισμένη καθηγήτρια αγγλικών οπότε έχω ένα σταθερό εισόδημα.Οι γονείς έχουν πετάξει απο την χαρά τους και θέλουν πολύ να με βοηθήσουν με τα μωρά όταν με το καλό γεννήσω.
Δεν το έχουμε ανάγκη και σίγουρα εκείνος θα είναι ο μόνος χαμένος της υπόθεσης γαιτί θα χάσει την ευκαιρία να ζήσει όλο αυτό το θαύμα!
Νιώθω πολύ δυνατή και έτοιμη να αντιμετωπίσω την κάθε δυσκολία στον δύσκολο αλλά σωστό δρόμο που διάλεξα!Υπάρχουν όμως φορές που ξεσπάω
Θα ήθελα πολύ να ακούσω τις αποψεις σας...