Maniamounias

Το είδα Χαρά μου! Όπου γάμος και γιορτή,η Βασίλω πρώτη!

happy mamma και μόνο που τις σκέφτομαι μου'ρχεται να λιποθυμήσω. Μια φορά,πέρσι ήταν,ο άντρας μου,ξέροντας ότι τις ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ,κρατούσε στο χέρι του μια μαύρη κλωστή κουβάρι,και μου είπε ότι είναι κατσαρίδα και μόλις τη σκότωσε στο μπάνιο.Ενώ ΟΥΡΛΙΑΞΑ "ΜΗ ΤΗ ΦΕΡΝΕΙΣ ΚΟΝΤΑ" ,αυτός θεώρησε αστείο να μου πετάξει την κλωστή (σ.σ εγώ ΝΟΜΙΖΑ ότι ΟΝΤΩΣ ήταν η ψόφια κατσαρίδα) . Να σημειώσω ότι είχαμε κόσμο,γιατί του είχα κάνει τραπέζι στο σπίτι για τα γενέθλιά του (15 Οκτωβρίου,άσχετο,αλλά νομίζω ότι οι σιχαμένες βγαίνουν την άνοιξη) . Τι το'θελε;Λιποθύμησα και του κόπηκε και η διάθεση γι'αστεία και όλα. Για ρώτα τον...το ξανάκανε;

Εγώ περιμένω ακόμη τον άντρα μου.Βόσκει κάπου στη Γλυφάδα. Χαλασμένη μονάδα κλιματισμού μου είπε. Εγώ σκέφτομαι μπας και έχει βρει καμιά γκόμενα και με δουλεύει

Νανά μου με συγκίνησε ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ η κίνησή σου.Αυτό που έκανες,ήταν ακριβώς αυτό που είχα ανάγκη...να χαμογελάσω λίγο... Όσο για σας τις υπόλοιπες...υπέροχες οι ιστορίες σας!Δίνετε κουράγιο σε μας που προσπαθούμε και -προς στιγμή- το χάσαμε. Να'στε όλες ευτυχισμένες και να χαίρεστε την οικογένειά σας!

Χαρά μου το ότι έλεγα βλακείες,μέχρι και γω το κατάλαβα! apis ένα διάλειμμα μας χρειάζεται όπως και να'χει!Άντε,μπας και ηρεμήσουμε!

ΚΕΛΥ η χοριακή ΔΕΝ κάνει λάθος -εκτός κι αν πέσεις σε κανένα κομπογιαννίτη μικροβιολόγο. Irene1 ταρακουνήθηκα όσο πρέπει για να δω ότι τώρα αρχίζει η ζωή μου!Ευχαριστώ!

Και μόνο που διάβασα τη λέξη "κατσαρίδα" σηκώθηκε το δέρμα από το κεφάλι.Μούδιασα. ΚΑΝΕ ΑΠΟΛΥΜΑΝΣΗ Τ.Ω.Ρ.Α Έχει τύχει να ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΩ επειδή είδα μια κατσαρίδα στο μπάνιο.Έχει τύχει να ΛΙΠΟΘΥΜΗΣΩ επειδή είδα μια κατσαρίδα να έρχεται κατά πάνω μου -ή έτσι νόμιζα. Έχει τύχει να μη κοιμάμαι νύχτες ολόκληρες όταν έμενα στο πατρικό μου,γιατί είχαμε κατσαρίδες στην κουζίνα. Έχει τύχει να γεμίσω παντού καντήλες επειδή ΝΟΜΙΖΑ ότι με περπάτησε κατσαρίδα. Ο γιατρός στο νοσοκομείο που με τρέξαν για τις καντήλες,μου είπε ότι αυτό λέγεται φοβία και καλό θα ήταν να επισκεφτώ ψυχολόγο. Ναι,καλά.Και να μιλάμε συνέχεια για κατσαρίδες;Δε σφάξανε. Ευτυχώς εδώ που μένω τώρα ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ κατσαρίδες γιατί δεν έχουμε αποχέτευση. Ο άντρας μου ξέρει ότι αν δω έστω ΜΙΑ,όταν συνέλθω από τη λιποθυμία και το σοκ,τα μαζεύω και φεύγω. Και ΞΕΡΕΙ ότι το ΕΝΝΟΩ. Εσύ κάνε ΑΠΟΛΥΜΑΝΣΗ Τ.Ω.Ρ.Α ΕΙΝΑΙ ΒΡΩΜΕΡΕΣ,ΤΡΙΣΑΘΛΙΕΣ ΚΑΙ ΚΟΥΒΑΛΑΝΕ ΕΝΑ ΣΩΡΟ ΑΡΡΩΣΤΙΕΣ.

frapedia μου,εκείνο το βράδυ απελπίστηκα και έγραφα ΜΟΝΟ αυτά που βγαίναν μέσα από την καρδιά μου και ήθελα να τα πω να ξεσκάσω.Ο άντρας μου κοιμόταν και δεν ήταν σε θέση να το συζητήσει,αλλά ούτε κι εγώ ήθελα να του το κάνω αυτό.Ήθελα απλά να δω γραμμένες τις βλακείες που σκεφτόμουν -που εκείνη την ώρα μόνο βλακείες που δε μου φαίνονταν- μπας και συνέλθω. mariant αυτό είναι που μας τσακίζει.Σκεφτόμαστε το χρόνο που προσπαθούμε και μετά τον κάνουμε μήνες,μέρες κτλ και φαίνονται ατέλειωτοι! (πχ 1 χρόνος=12 μήνες=365 μέρες κτλ) Dominique δε με κούρασες καθόλου.Κατάλαβα για ποιο λόγο μου τα είπες όλα αυτά και μου φαίνονται απόλυτα φυσιολογικά.Αλλά όταν ακούς τον ίδιο σου τον άντρα να λέει με παράπονο "εγώ δε θα γίνω ποτέ πατέρας" ,ή να κοιτάζει μελαγχολικά τα παιδιά τον άλλων,ή να αρνείται να κάνει έρωτα μαζί σου γιατί "βαρέθηκε να ελπίζει" ,με τι ψυχολογία να μη στεναχωριέμαι; Εγώ τον έπιασα και του είπα ότι δε θέλω παιδί ακόμη,ότι θέλω να ζήσουμε λίγο αρραβωνιασμένοι,να μπορέσουμε να κάνουμε ταξίδια που τόσο λατρεύουμε και οι δύο. Του είπα ότι το παιδί μας έχει γίνει αυτοσκοπός και δε πρέπει.Του είπα ότι ψυχολογικά έχω καταρρεύσει -καλά,αυτό το έβλεπε και ο ίδιος,όπως μου είπε- και δεν αντέχω άλλη πίεση. Του ζήτησα να σταματήσουμε τις προσπάθειες...και δέχτηκε.Και μάλιστα με μεγάλη του χαρά. Τέλος,του είπα ότι τον αγαπάω όσο ποτέ κανείς δεν κρίθηκε ικανός ν'αγαπήσει,και,ακόμη και αν δεν κάνουμε ποτέ παιδιά,θα εχουμε πάντα ο ένας τον άλλον. Του είπα όλα αυτά που έπρεπε να μου είχε πει αυτός,όλα αυτά που σκεφτόμουν εκείνη τη στιγμή τα "έφτυσα" ,χωρίς να βουτήξω τη γλώσσα μου στο μυαλό. Και μόνο που μου χαμογέλασε και με φίλησε εμένα μου έφτασε.

Συμφωνώ μαζί σου.Μου άρεσε η γνώμη σου και έχεις απόλυτο δίκιο που προσπαθείς να δώσεις σε κάποιες κοπέλες -συμπεριλαμβανομένης και εμού της ιδίας- να καταλάβουν ότι δεν τις πήραν τα χρόνια. Σ'αυτές συγκαταλέγομαι και εγώ.Είμαι 24 ετών και άλλη στην ηλικία μου κάθε βράδυ είναι έξω με φίλους και δίνει στη ζωή και καταλαβαίνει. Εγώ αποφάσισα να κάνω οικογένεια. Όταν λοιπόν το αποφάσισα,είχα στο μυαλό μου τη λανθασμένη εξίσωση : ΑΝΤΡΑΣ+ΓΥΝΑΙΚΑ=ΠΑΙΔΙ(Α) => ΑΝΤΡΑΣ+ΓΥΝΑΙΚΑ+ΠΑΙΔΙ(Α)=ΕΥΤΥΧΙΑ => ΑΝΤΡΑΣ+ΓΥΝΑΙΚΑ-ΠΑΙΔΙ(Α) => ? Τραγικό λάθος.Άργησα πολύ,αλλά το κατάλαβα. Όμως,αυτό που κατά βάθος ήθελα πολύ,ήταν να λυτρωθώ από το λάθος που έκανα στο παρελθόν και να χαρίσω ένα παιδί στον άνθρωπό μου. Αποτέλεσμα;Τα ίδια Παντελάκη μου,τα ίδια Παντελή μου...κάθε μήνα. Αποκορύφωμα;Το προχθεσινό.Αισθάνθηκα άχρηστη.Εντελώς όμως.Αλλά με βάλατε στη θέση μου. Δεν είμαι άχρηστη.Ηλίθια είμαι.Γιατί το άγχος μου τα έχει κάνει όλα,που το παιδί έγινε αυτοσκοπός. Ξύπνησα όμως και πήρα μια απόφαση.Να κάνω τη ζωή μου όσο γίνεται πιο όμορφη.Να κάνω οικογένεια. Έφυγα πια από τη μαμά και το μπαμπά μου.Έχω δική μου οικογένεια πια. Κι αυτός ο άνθρωπος είναι όλη μου η ζωή.Και θα προσπαθήσω να τον κάνω ευτυχισμένο,ότι και να γίνει. Σας ευχαριστώ.

Κοπελάρα μου να σου ζήσει ο άντρακλας! Μοντέλο! Είναι πραγματικά ΠΑΝΕΜΟΡΦΟΣ! Να τον χαίρεσαι και να τον δεις όπως ποθείς!

Κοριτσάρες μου καλημέρα!!!!! ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΟΛΕΣ ΣΑΣ! Συγνώμη που δεν ήμουν εδώ να το συζητήσουμε,αλλά τα βρόντηξα όλα κάτω,με μάλωσε και ο άντρας μου και έφυγα.Πήγα στη μαμά μου να μουχλιάσω.Κάπου εκεί που τα λέγαμε,με πήρε και πήγαμε να βάψω τα μαλλιά μου. Εντάξει,έφαγα ,μια φρίκη.Δε'ν και λίγο από καστανή να γίνεσαι ξανθιά,αλλά,ή κάνεις την αλλαγή,ή δεν την κάνεις. Γύρισα το απόγευμα στο σπίτι,έφαγα με τον άντρα μου και κείνος έφυγε να πάει σε μια δουλειά που του είχε βγει -τώρα με τις ζέστες,τα κλιματιστικά κλατάρουν.Αν έχετε κι εσείς,με μέτρο,γιατί κι αυτό μηχάνημα είναι και μπλοκάρει. Εγώ έκανα ένα μπανάκι και μάζεψα το σπίτι μου. Όταν γύρισε ο άντρας μου από τη δουλειά εκείνη,έφερε μαζί και τον κολλητό του -σταθερή αξία,μόνο εδώ που δεν τον κοιμίζω,αλλά χαλάλι του- και τους ετοίμασα να φύγουν,να πάνε για κανένα ποτό να χαλαρώσουν.Εγώ από την άλλη,είχα νοικιάσει ένα απίστευτο θρίλερ -εδώ η καλή φαν ! - και ήμουν στο mood να λιώσω στο dvd μέχρι να έρθει ο Γιάννης. Ναι,καλά. Με ΣΥΡΑΝΕ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ στην κρεβατοκάμαρα,με βάλανε ν'αλλάξω,και με βούτηξαν σχεδόν από τα μαλλιά να βγούμε έξω. Πήγαμε για ψαράκι κάπου στον Ασπρόπυργο.Γύρισα σπίτι και κουτούλαγα,αφού ήμουν ξύπνια από τις 6 το πρωί -ένεκα ο πόνος στην κοιλιά,ανυπόφορος ήταν- αλλά μπα... Ο άντρας μου είχε... "ορεξη" .Δυστυχώς,τον έβαλα για νάνι.Δεν ήταν ότι δεν ήθελα,πονούσα... Σήμερα θα δω το θρίλερ -σιγα που θα μου ξέφευγε. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ για τα λόγια σας και συγνώμη για τη φλυαρία μου!

Μπεμπούλα τα φιλιά μου στο κουκλάκι σου και να τη δεις όπως ποθείς! Όσο για μένα,θα μου περάσει...είναι το πρώτο σοκ...

crazy ευχαριστώ για τα λόγια σου.Ξέρω ότι αυτό που πρέπει να κάνω είναι ν'αποβάλλω το άγχος.Και αυτό σκοπεύω να κάνω... Αργυρώ καλώς ήρθες στην παρέα μας!Εύχομαι γρήγορα μανούλα,να μη χρειαστείς να ταλαιπωρηθείς όσο εγώ.Ευχαριστώ για τη συμπαράσταση.Και μόνο που μπήκες στπν κόπο να σχολιάσεις,εμένα με κάνει να αισθάνομαι καλύτερα. Και για όλες εσάς που μου απαντάτε το ίδιο ισχύει!

pink ευχαριστώ πολύ αγάπη μου...και για σένα εύχομαι το ίδιο... Τα νεύρα μου φταίνε,δεν είμαι καλά,δε νιώθω γυναίκα,βαρέθηκα μέσα στο σπίτι και για δουλειά;Ούτε συζήτηση.Ο άντρας μου βγάζει καντήλες. Κάποια στιγμή το Μάρτη βρήκα μία -πλασιέ,μη φανταστείς τίποτα extreme,ισα για το χαρτζιλίκι- και τσακωνόμασταν κάθε μέρα επειδή δεν είχα σταθερό ωράριο... Απ΄το να σκοτώνομαι με το Γιάννη,έμεινα σπίτι. Εδώ να σ'έχω... Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα...

Λένα μου,αυτό που κατάλαβα κι εγώ είναι ότι σχεδόν για όλα μου τα προβλήματα φταίει το άγχος μου. Είναι δύσκολο,αλλά το πήρα απόφαση.Θα το αποβάλλω.Σιγά και σταθερά...Κι από κει και πέρα,βλέπουμε...

Νανά μου,αυτό που μου χρειάζεται τώρα,είναι κάτι να βρω ν'ασχοληθώ να μη σκέφτομαι αν θα τα καταφέρω κι εγώ ποτέ. Είμαι ΣΙΓΟΥΡΗ ότι με νιώθεις και συ,όπως και όλες οι κοπέλες εδώ μέσα.Γι'αυτό γουστάρω την παρέα σας.Γιατί είστε οι μόνες που μπορούν να με καταλάβουν,οι μόνες που δε θα παρεξηγήσουν τη λαχτάρα μου για ένα παιδί ,είστε οι μόνες στις οποίες μπορώ να στηριχθώ... Ευχαριστώ απλά που υπάρχετε...

Αυτό το παρελθόν αγάπη μου δεν το άφησα ποτέ πίσω μου. Κάθε μέρα -και περισσότερο τώρα που προσπαθούσα να κάνω μωρό- φανταζόμουν πως θα ήταν η ζωή μου αν το είχα κρατήσει.Θα ήταν 4,5 χρονών! Ειδικά όταν πλησιάζει η μέρα που έκανα το απονεννοημένο (11 Αυγούστου) θέλω ν'ανοίξει η γη και να με καταπιεί... Όσο για τις "φίλες" ;Τετοιες που ήταν,να τις βράσω!

Δεν είμαι γιατρός,αλλά υποθέτω ότι μάλλον έκανε,απλά ήταν λίγα και δεν το πρόσεξες. Εξαρτάται και τι έχει φάει.Μη νομίζεις ότι επειδή είναι μωρό δεν είναι σαν και μας. Ξαναλέω.ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΓΙΑΤΡΟΣ. Και όχι,ανεύθυνη δεν είσαι,ΜΗ ΣΕ ΞΑΝΑΚΟΥΣΩ ΝΑ ΤΟ ΛΕΣ! Πάρε τον αύριο,αν βέβαια συνεχίζεται το πρόβλημα.

Λυπάμαι πολύ αγάπη μου,πάρα πολύ... Κουράγιο να σου δίνει ο Θεός,και να δεις ότι δε θα σε ξεχάσει... Υπομονή καρδούλα μου...υπομονή...

Είχα δίκιο λοιπόν... Ένα χρόνο παλεύουμε,τώρα θα μας κάτσει; Ναι. Στεναχωρήθηκα. Ναι. Έκλαψα. Ναι. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕ. Γιατί δεν ήθελα. "Τι έχεις μάτια μου;" με ρώτησε ο άντρας μου όταν βγήκα από το μπάνιο. Εκείνη τη στιγμή κάτι χάζευε στο ιντερνετ με τον κολλητό του και γελούσε.Δεν ήθελα να του το χαλάσω. Ξαπλώσαμε πριν καμιά ώρα.Με πλησίασε να κάνουμε έρωτα.Του είπα ότι νυστάζω πολύ. Όταν μαζύτηκα στη μεριά μου κι έκλεισα τα μάτια μου,με αγκάλιασε από πίσω και δειλά δειλά έβαλε το χέρι του στο εσώρουχό μου...φυσικά,ένιωσε το "εμπόδιο" ή αλλιώς,τη σερβιέτα. Με φίλησε και με πήρε αγκαλιά. "Δε θα μου το έλεγες,ε;" με ρώτησε "Θα στο έλεγα..." Το συζητήσαμε και συμφωνήσαμε.Τέρμα οι προσπάθειες.Γιατί κουράστηκα,γιατί δεν αντέχω άλλο,γιατί μάλλον θ'αργήσουμε πάρα πολύ για να τα καταφέρουμε,γιατί βαρέθηκα να περιμένω να δω ένα θετικό τεστ εγκυμοσύνης ή μια θετική χοριακή.Τέρμα.Κουράστηκα.Βαρέθηκα. Εδώ θα βόσκω πάντως,και θα τα λέμε.Το ότι το όνειρό μου για ένα παιδί δε θα πραγματοποιηθεί,δε σημαίνει ότι δε χαίρομαι με τις δικές σας επιτυχίες. Ευχαριστώ για το κουράγιο που μου δώσατε όλες αυτές τις μέρες,είστε υπέροχες και σας λατρεύω.Είστε οι μόνες φίλες που έχω.Γιατί στην καθημερινότητά μου,οι "φίλες" σταμάτησαν να υπάρχουν όταν έμεινα έγκυος στα 19 μου και τραβήχηκα εκεί για βοήθεια...Τι χαζομάρα... Αυτές εξαφανίστηκαν λέγοντάς μου "έχω τις σπουδές μου τώρα" ή "αν μάθουν οι δικοί μου τι σου συνέβη και δουν ότι κάνουμε παρέα,θα με σκοτώσουν.Sorry..." ή "δε μπορώ να βοηθήσω ρε συ Δήμητρα..." ,ο πατέρας του παιδιού εξαφανίστηκε γιατί "δεν ήταν έτοιμος" ,η μάνα μου κόντεψε να πεθάνει όταν της τό'πα,ο πατέρας μου μόλις είχε μάθει ότι ο καρκίνος του παίζει περίεργα παιχνίδια -ευτυχώς ανάρρωσε- και γω; Εγώ στο χάος,στο κενό,μόνη μου.ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΝΑ ΚΑΝΩ.Το'ριξα.Σιχαίνομαι τον εαυτό μου γι'αυτό,με μισώ όπως δε μίσησα ποτέ κανέναν. Κι αυτή είναι η τιμωρία μου.Να μη μπορώ να χαρίσω ένα παιδί στον άνθρωπό μου... Συγνώμη για το μεγάλο μήνυμα.ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΑ ΒΓΑΛΩ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΜΟΥ. Ευχαριστώ που μ'ακούσατε... Εύχομαι όλες σας να κάνετε ένα μωράκι σύντομα,και όσες έχετε,να τα χαίρεστε.Ένα μωρό είναι το μεγαλύτερο δώρο...ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ...

"Κλα σε κοβω εσεβνα οταν με το καλο θα μεινεις εγκυος αυτους τους 9 μηνες παναγιτσα μου τη θα ακουμε τον λυπαμαι τον αντρουλη σου γιατι αν εχεις τοσα νευρα τωρα τοτε ωχ παναγιτσα μου .(πλακιτσα κανω κουκλα ) λοιπον ηρεμηε και σκεψου θετικα ." Αυτό το κομμάτι μ'έκανε να πεθάνω στα γέλια!Μπράβο,γιατί νόμιζα ότι μόνο η νταντά Φραν Φάιν με τον ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ Νάιλς μπορούν να τα καταφέρουν -καλά κατάλαβες,το παρακολουθώ τώρα. Όσο για άτα,με πήγε χθες.Του το ζήτησα εγώ και μόνο τα κλάματα που δεν έβαλε από τη χαρά του! Σήμερα έλειπε όλη μέρα,τώρα ήρθε και δε βλέπει μπροστά του.Τον έστειλα για μπάνιο,του'τριψα λίγο τα πόδια που τον πέθανε η ορθοστασία και τον τάισα και στο στόμα.Και ξέρεις τι μου είπε στο τέλος; (αφού όλη αυτήν την ώρα με κοιτούσε με απορία) "Πεθαίνω;" Δε ξέρω γιατί φλυαρώ πάλι,αλλά γέλασα πολύ με την ερώτησή του. Εγώ το έκανα για να ξεχάσω τα νεύρα μου και αυτός νόμιζε ότι πεθαίνει και του το λέω με τρόπο...

Ακόμη καθυστέρηση έχω,ναι. Αλλά ο γιατρός μου είπε ότι μέχρι την 35η μέρα όλα δείχνουν ότι θ'αδιαθετήσω.Τη Δευτέρα είναι εκείνη η μέρα,κι αν δεν έχω ακόμη περίοδο,μου είπε να κάνω χοριακή και να τον πάρω τηλέφωνο. Ουφ...!Τι τραβάμε κι εμείς οι γυναίκες... Και έρχεται μετά ένας άντρας και σου λέει το αδιανόητο: "Έλα μωρέ,τι ανάγκη έχεις εσύ;Γυναίκα δεν είσαι;" Duh!

Καλό χειμώνα τότε σου εύχομαι! Εμένα πάντως οι ορμόνες μου χορεύουν σαν τη Σακίρα...

Άστα,οι ορμόνες μας χορεύουν σαν τη Σακίρα,ειδικά πρίν την περίοδο. Νεύρα,είσαι ευσυγκίνητη...κλαις γιατί δε μπορείς να έχεις αυτό που τόσο ονειρεύεσαι... Έλα να κάνουμε παρέα...

serene μου κατ'αρχήν να έχεις μια ΥΠΕΡΟΧΗ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ! Όσο για μένα,έχω απογοητευτεί τόσες φορές,που άλλη μία δε θα με σκοτώσει κιόλας! Ναι,έχω πείσει τον εαυτό μου ότι ΔΕΝ είμαι έγκυος για να πονέσω λιγότερο όταν μου έρθει περίοδος. Τα νεύρα μου είναι σε άσχημη κατάσταση και είναι πολλές εκείνες οι στιγμές που κλαίω χωρίς λόγο.Το στήθος μου παραμένει πρησμένο,χωρίς όμως να πονάει και πολύ -υποφέρεται θα έλεγα- και έχω αρκετούς πόνους στην κοιλιά που με κάνουν να τρέχω σαν την τρελλή στο μπάνιο...αλλά είναι μόνο υγρά. Θα δείξει.Εγώ πάντως,για καλό και για κακό,έχω πείσει τον εαυτό μου ότι θα μου έρθει η περίοδος. Καλές διακοπές και σε σένα!