Maniamounias

Δε φαντάζεστε πόσο χάρηκα που κατάφερα να σας κάνω να γελάσετε! Δε νομίζω ότι θα παρεξηγηθώ από καμιά σας,άλλωστε,διακομωδώ μια κατάσταση που έτυχε πριν 4 χρόνια και ΠΑΝΩ ΑΠ'ΟΛΑ,πρόσεχα και το λεξιλόγιό μου. Στο κάτω κάτω,σκοπός μου είναι να σας κάνω να γελάσετε,γιατί,σε μια βόλτα στο φόρουμ,είδα ότι παίζει ΠΟΛΥ άγχος και στεναχωρήθηκα. Να'στε καλά,χαίρομαι που σας άρεσε!

Καλημέρα κοριτσάρες μου!Εχθες το βράδυ,αφού κοίμησα το βρέφος (τον άντρα μου ντε) θυμήθηκα τι είχα πάθει πριν 4 χρόνια και με πιάσαν τα γέλια.Έκατσα χθες,το έγραψα,και σας το παραθέτω. Γελάστε με την ψυχή σας.Εγώ κατουρήθηκα (με το παρδόν τα γαλλικά μου) Για τα παλλικάρια δεν έχω ιδέα.Εγώ πονάω.Και πονάω πολύ.Κοιλιακή χώρα και στομάχι έχουν γίνει -για άλλη μια φορά- ένα.Και δεν έκανα τίποτα γι'αυτό.Αλήθεια.Μόνο αγχώθηκα.ΜΟΝΟ. Ο τυμπανισμός (ή ασκήτης,ή πρήξιμο,ή φούσκωμα,όπως θέτε πείτε το) επέστρεψε δριμύτερος.Από χθες το βράδυ με ταλαιπωρούσε ένα ελαφρύ πρήξιμο,αλλά είπα θα περάσει.Κοιμήθηκα 4 μηνών έγκυος και ξύπνησα πριν μου σπάσουν τα νερά.Και καλά να είχα μόνο το πρήξιμο.Πονάω.Πολύ όμως.Σε σημείο τρέλλας.Και σαν να μη μου έφτανε ο πόνος μου,διψάω συνέχεια (σαν αφυδατωμένη). Όλα αυτά ξεκίνησαν το 2005,όταν,μετά από μια ερωτική απογοήτευση σταμάτησα να τρώω και έχασα 17 κιλά σε κάτι λιγότερο από ένα μήνα(ευτυχώς δε τα ξαναπήρα).Ξεκίνησε με απλό τυμπανισμό και έφτασε να με στείλει στο νοσοκομείο με αφόρητους πόνους σε κοιλιά και στομάχι.Ξερνούσα και έχεζα ταυτόχρονα (αυτό θα πει "με πήγε π…α-κώλο").Δε θα ξεχάσω εκείνο το βράδυ,το οποίο και θα σας περιγράψω ευθύς αμέσως (αυτό το ταλέντο που έχω η ρουφιάνα να ξεκινάω να πω κάτι και να καταλήγω ΠΑΝΤΑ αλλού,δε ξέρω από που το πήρα.Μπας και φταίει που έχω Αφροδίτη στον Ταύρο και ΟΛΟΥΣ τους υπόλοιπους πλανήτες στον Καρκίνο-γι'αυτό σας βγάζω τον καρκίνο. Με θυμάμαι τέλη Σεπτέμβρη αγκαλιά με τη χέστρα να κάνω εμετούς επαναλλαμβανόμενους και από πίσω να με πηγαίνει αίμα ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ.Ούτε φόλα να'χα φάει (είχαν ρίξει κάποτε στο σκύλο μου και είχε τα ίδια συμπτώματα.Ευτυχώς τον πήραμε χαμπάρι νωρίς),για τέτοια κατάσταση μιλάμε.Η μανούλα είχε χεστεί,η αδερφή μου έτρεχε πάνω κάτω (άγνωστο γιατί) και ο αδερφός μου έκλαιγε γιατί νόμιζε ότι θα πεθάνω (αδυναμίες είναι αυτές).Α,είχα και μια γειτόνισσα εκεί που έλεγε ότι είναι μάτι. Η μανούλα λοιπόν προσπαθούσε να καλέσει ασθενοφόρο (από τον πανικό της καλούσε 199.Δε βαριέσαι,ούτως ή αλλιώς είχε πάρει φωτιά ο κώλος μου) και γω ούρλιαζα να το κλείσει.Όχι,δε φοβόμουν.Όόόόχι.Απλά,έπρεπε πρώτα να σηκωθώ,να καθαριστώ και μετά ας έρθει και ο Αρχιεπίσκοπος.Λες και της είπα "κάλεσέ το ΤΩΡΑ".Το ασθενοφόρο ήταν εκεί σε 3 λεπτά (ο Μέρφυ και οι νόμοι του).Έκλεισα την πόρτα του μπάνιου για να σουλουπωθώ λίγο,ο τραυματιοφορέας πήγε να την ανοίξει κι εγώ του την κοπάνησα στη μούρη (και μετά ήθελε αυτός ασθενοφόρο).Πλύθηκα όπως όπως. ΦΩΝΗ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ:Είσαι καλάάάά;;;; ΕΓΩ:Ναι!Βγαίνω! ΦΩΝΗ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ:Είμαστε τα παιδιά από το ασθενοφόροοοο! ΕΓΩ:Σώώώώπα.Και γω που νόμιζα ότι είστε τα παιδιά από την Πάτρα. Βγήκα και με ρώτησαν αν μπορώ να περπατήσω.Σαφέστατα.Αν κάναμε και μερικές στάσεις στο δρόμο να ξερασοχέσω,ναι αμέ.Μπορώ.Και κάναμε στάσεις.Τρεις.Μία στην πόρτα,μόλις κατέβηκα το σκαλί,μία δίπλα στο δέντρο (στο μεταξύ,η μανώλια είναι από την άλλη μεριά της εξωτερικής πόρτας,εγώ από τη ζαλάδα πήγαινα ανάποδα) και μία ανάμεσα σε τριανταφυλλιές και περβόλι (μιλάμε για σούπερ λίπασμα.Πρώτο πράμα).Ο σκύλος είχε κρυφτεί στο σπιτάκι του (το κεφάλι είχε βάλει μέσα δηλαδή.Ο κώλος ήταν απ'έξω.Κατά τ'άλλα,κρύφτηκε). Όταν μπήκα στο ασθενοφόρο ανακάλυψα ότι ΟΛΟΚΛΗΡΗ η γειτονιά ήταν ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ.Ανάμεικτα τα συναισθήματα.Να φώναζα "Για την Ελλάδα ρε γαμώτο" και να ανέμιζα ένα φανταστικό μετάλλιο,ή να φώναζα "Πιστέψτε με,δε τον σκότωσα εγω;".Ευτυχώς - γι'αυτούς- κρατήθηκα.Ξάπλωσα στο κρεβατοφορείο,και ο ένας τραυματιοφορέας (ψηλός,μελαχροινος,πρασινομάτης) μπήκε μαζί μου και έκατσε σε μια καρέκλα δίπλα μου.Μου χαμογέλασε.Στα πατώματα τα σαγόνια μου. ΑΥΤΟΣ:Πως σε λένε; ΕΓΩ:Γιου κεν κολ μι Μαγεμένη Από Τα Μάτια Σου... (εμετός σε αυτοσχέδιο κουβά αριστερά) ΕΓΩ:...επίσης,γιου κεν κολ μι Ξενέρωτη Που Κάνει Καμάκι... Μου χαμογέλασε.Έλιωσα. (ένιωσα και το σφιγκτήρα μου να πάλλεται) ΑΥΤΟΣ:Είσαι καλά; ΕΓΩ:Μωρέ εγώ μια χαρά είμαι...εσύ δε θα'σαι σε λίγο που θα σε πάρει ο άμπουρας... Σωστά καταλάβατε.Είχα χεστεί πάνω μου (αυτό θα πει "χέστηκα από τη χαρά μου".Που μου χαμογέλασε ντε).Ο κούκλος -παρεπιπτόντως,Σωκράτη τον λέγανε- έμεινε δίπλα μου υπομένοντας στωικά τη μπόχα.Όσο και να προσπάθησε να με πείσει ότι ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΑΞΕΙ,χαμπάρι εγώ.Ρόμπα είχα γίνει.Μετά έκανα λογοπαίγνιο και ΑΠΑΙΤΗΣΑ να μου πει που είχε κρυμμένο το κώνειο. 20 εμετούς και 49 διάρροιες μετά,το Ασθενοφόρο-Ο Αχόρταγος (αν βλέπατε Ελληνικές ταινίες,θα θυμάστε τη χαρακτηριστική ταινία με το Βέγγο),έφτασε στο νοσοκομείο.Με πήραν οι νοσηλευτές,με πλύναν,με καθάρισαν (παιδιά,ΩΣ ΚΑΙ ΠΑΝΑ ΜΟΥ ΦΟΡΕΣΑΝ) και μετά ήρθε ο γιατρός.Πήραν αίμα (αυτό γιατί να το πειράξουν;Δε παίρναν λίγο σκατό που το'χα σε αφθονία,με πλακώσαν σε κάτι ενδοφλέβιες (μπλε μαρέν μου το κάνανε το χέρι.Ούτε πρεζόνι τόσες τρύπες) και κοιμήθηκα ως την άλλη μέρα. Η νεκροψία έδειξε δυσανεξία στη λακτόζη (κύριο συστατικό του γάλακτος) και τη γλουτένη (υπάρχει στα ζυμαρικά.Σε αφθονία).Και ήρθε η ερώτηση του γιατρού: ΣΤΕΦΑΝΟΣ:Τι έφαγες εχθές το βράδυ; ΕΓΩ:Καρμπονάρα. Ότι δηλαδή μπορούσε να με ΣΚΟΤΩΣΕΙ,σ'ένα πιάτο.Σκέτη βόμβα.Βγήκα μερικές μέρες μετά.Από κείνη τη στιγμή κι έπειτα,ακολουθώ ΑΥΣΤΗΡΑ τις οδηγείες του γιατρού.Τουτέστιν,ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ: 1.Γάλα και τυριά. 2.Ζυμαρικά. 3.Χορταρικά (ΟΥΤΕ λάχανο) 4.Φρούτα (όχι όλα,όποιο δω ότι με πειράζει). 5.Αγγούρι (έχει αυτά τα σπόρια που με ρημάζουν). 6.Το κόκκινο κρέας με μέτρο. 7.Όσπρια ΑΥΣΤΗΡΑ αποφλοιωμένα (και σε μικρή ποσότητα). Το πιο γελοίο είναι ότι υποφέρω ΚΑΙ από δυσκοίλια,αλλά δε μπορώ να φάω ακτινίδια ή άλλα βοηθητικά φρούτα,γιατί έχουν ίνες και δε κάνει για το στομάχι μου.Αν δε προσέξω,αυτό θα γίνει έλκος,και το επόμενο βήμα είναι η διάτρηση στομάχου (κάτι σε "έχετε γεια βρυσούλες"). Τώρα πια ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ.Έκανα θεραπεία και μόνο όταν αγχώνομαι ΠΟΛΥ πρήζομαι. Ελπίζω να περάσατε καλά... Αααα...και Σ.Τ.Α.Μ.Α.Τ.Η.Σ.Τ.Ε να αγχώνεστε!

Αχ μην αγχώνεσαι κοριτσάκι μου,δεν υπάρχει χειρότερο! Και γω είμαι στον 7ο μήνα προσπαθειών,αλλά αυτό το μήνα το ελέγχω.Με το που αδιαθέτησα (να,τα κορίτσια εδώ ξέρουν τι πέρασα αυτό το μήνα με την αγωνία) είπα ότι,ΤΕΡΜΑ,φτάνουν οι προσπάθειες.Θα κάνουμε ελεύθερα ΚΑΙ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙ ΑΣ ΓΙΝΕΙ. Το καλύτερο είναι ότι είπα στον άντρα μου ότι κουράστηκα από τις προσπάθειες και θέλω να ηρεμήσω για μερικούς μήνες.Οπότε,ας μου επιτραπεί η έκφραση,κάνουμε έρωτα όποτε και όπως μας τη δώσει,και το κυριότερο,ΑΝ μας τη δώσει.Έτσι,έχουμε βγει από το τριπάκι "θέλω να γίνω μαμά/μπαμπάς" Νομίζω είναι το καλύτερο που μπορείς να κάνεις. Όπως έχω πει κι άλλες φορές,ΜΗΝ ΑΓΧΩΝΕΣΤΕ.Είναι δύσκολο,το ξέρω,το ζω..αλλά that's the way it is!!! Καλημέρα!!!!!!

Αχ,καλό μου,να'ξερες μόνο πόσο αγχώνομαι εγώ...οχι μόνο για την περίοδο,για όλα.Μέχρι και για τους άλλους. Και γω είμαι όλη μέρα στο σπίτι. Γι'αυτό κοίτα να τα γράφεις όλα στα παλαιότερα των υποδημάτων σου και να σκέφτεσαι ότι όλα θα πάνε καλά. Η θετική σκέψη είναι ότι πρέπει να ηρεμήσεις... Και,προς Θεού,ΜΗ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ συνέχεια εγκυμοσύνη και περίοδο,γιατί τα νεύρα σου θα γίνουν ζαρτιέρες. Ηρέμησε.Σου μιλάρει παθούσα. Καλημέραααααααα!!!!!!!!!

lena μου,χαίρομαι πραγματικά που καταφέρνω να σας κάνω να γελάτε,ακόμη και σε δύσκολες στιγμές! Την καλησπέρα μου και χάρηκα πολύ!

Ιφιγένεια (όμορφο όνομα by the way) σ'ευχαριστώ πολύ πολύ.Μακάρι οι ευχές σου να πιάσουν τόπο!Κι εγώ το ίδιο σκέφτομαι και αυτό πια είναι γνωστό τοις πάσοι. Έτσι μου'ρχεται να ξυπνήσω τον άντρα μου να έρθει να διαβάσει τα μηνύματά σας.Μ'έχετε συγκινήσει ως εκεί που δεν παίρνει άλλο. Όσο για το μωρό μας,το μόνο σίγουρο είναι ότι,πέρα από αγάπη,αυτό που δε θα του λείψει ποτέ,είναι το γέλιο. Κι αν εγώ τα λέω ωραία μια φορά,ο άντρας μου τα λέει δέκα.Οπότε,αναλογίσου ΤΙ ΧΑΟΣ προκαλούμε κάθε φορά που βρισκόμαστε με παρέα. Πάλι λογοδιάρροια μ'έπιασε... Δε φταίω εγώ...η φουκαριάρα η μάνα μου...από αυτήν το κληρονόμησα!!!

Γειάάάάά!!!!!!!!!!!!!! Εγώ είμαι η Δήμητρα,ή Δημητρούλα,ή Τούλα,ή Ζιζέλ -αυτά τα χωρατά μου...- και είμαι 23.Επίσης είμαι και η τρελλή της παρέας.Όπως επίσης θέλω και ένα μωρό (άάάάντε!!!!)....και ένα παυσίπονο για την καταραμένη την περίοδο που όσο και να την απείλησα αυτό το μήνα,όσο και να την τρόμαξα,ήρθε πάλι για να παίξει με το ΚΝΣ* μου. Εύχομαι μια ευχάριστη εγκυμοσύνη και όλα να πάνε καλά.Επίσης εύχομαι να έρθω στη θέση σου γρήγορα. Και τώρα σταματάω τη λογοδιάρροια και σε καλωσορίζω -νωρίς το θυμήθηκα. Αυτά. Θα τα λέμε,και ότι χρειαστείς,ή πιο ανεβασμένη τρελοπαρέα που κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή στο internet,θα είναι εδώ για να σε βοηθήσει! Φιλιάάάάάά!!!!!!!!!!!!!!! *ΚΝΣ:Κεντρικό Νευρικό Σύστημα

Κοριτσάρες μου καλησπέρα! Ευχαριστώ όλες θερμά για τα μηνύματά σας,τα διαβάζω ξανά και ξανά και χαμογελάω.Καλά ε,είστε υπέροχες! Εγώ χθες το βράδυ καλωσόρισα την περίοδό μου η οποία μ'έχει ρημάξει στον πόνο by the way. Συγνώμη που δεν απάντησα στα μηνύματά σας,αλλά είπα να αφιερώσω το Σ/Κ μου στο πιο γλυκό αντράκι του πλανήτη,αφού κι αυτός ακύρωσε όλες του τις δουλειές για να είναι μαζί μου. Το λοιπόν,πέρασα ένα ΥΠΕΡΟΧΟ Σαββατοκύριακο στο κρεβάτι (εμ,από τον πόνο μόνο για τουαλέτα σηκωνόμουν) αγκαλιά με το αντράκι μου.Πρίν λίγη ώρα τον πήρε ο ύπνος και γω,σαν σωστή βρικόλακας -τις τελευταίες 2 βδομάδες ΑΔΥΝΑΤΩ να κοιμηθώ εύκολα και κάνω το νυχτοπούλι- βγήκα στο σαλόνι,πήρα το laptop αγκαλιά,σκεπάστηκα με την κουβερτούλα στον καναπέ και κάθησα να χαζέψω λίγο το φόρουμ να χαλαρώσω. Πάω λοιπόν για νέο μήνα προσπαθειών και ελπίζω να είναι ο τυχερός μου...το πιο ωραίο είναι ότι,σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου,ωορρηξία έχω στις 14 Φλεβάρη...που πέρα από τη γιορτή του έρωτα,κλείνουμε και 7 μήνες μαζί... Τα φιλιά μου!

Αν σας πω τι μ'έπιασε μόλις πριν λίγο... Έτρεξα για ακόμη μια φορά στην τουαλέτα φωνάζοντας "να'τα!να'τα!",τρομοκρατώντας τον αντρούλη μου...αλλά ένα μεγάλο τίποτα με μπόλικο καθόλου. Έχω πόνους περιόδου,το στήθος μου εξακολουθεί να με ΠΕΘΑΙΝΕΙ,τα νεύρα μου έχουν τσιτωθεί ως εκεί που δεν παίρνει άλλο,έχω αϋπνίες,έχω συχνοουρία,έχω λειψυδρία (καλά,εδώ μιλάμε για ΠΟΛΥ ΝΕΡΟ) , ΕΧΩ ΚΑΙ 4 ΜΕΡΕΣ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ Α Λ Λ Α Π Α Ρ' Ο Λ Α Α Υ Τ Α ... Π Ο Υ Θ Ε Ν Α Η Τ Ρ Ι Σ Κ Α Τ Α Ρ Α Τ Η .... Και σαν να μη μου έφταναν ΟΛΑ αυτά,έχω και τον αντρούλη μου να τραγουδάει: ΤΟ ΠΤΩΜΑ ΕΚΑΝΕ ΛΑΘΟΣ ΤΟ ΠΤΩΜΑ ΕΚΑΝΕ ΛΑΘΟΣ ΘΑ ΓΙΝΩ ΜΠΑΜΠΑΑΑΑΣ ΘΑ ΓΙΝΩ ΜΠΑΜΠΑΑΑΑΣ... Τα νεύρα μου.... Αν δεν αδιαθετήσω ως τη Δευτέρα,ή θα κάνω άλλη μια χοριακή σε ΑΛΛΟ μικροβιολόγο,ή θα πάω στο γιατρό. Κάτι γίνεται,ο κύκλος μου είναι ΑΔΥΝΑΤΟ να μεγάλωσε ΤΟΣΟ ξαφνικά. Βοήθεια κορίτσια...

Δε φαντάζεσαι πόσο πολύ γέλασα με το "παραγινωμένοι"!Τι είστε βρε;Αν είναι ποτέ δυνατόν! Άκου να σου πω τώρα.ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ.Η κουμπάρα μου έκανε στα 33 και μάλιστα χωρίς ιδιαίτερο κόπο. Γι'αυτό μην ακούω χαζά (με το συμπάθειο κιόλας) και κοίτα να απολαμβάνεις την ερωτική πράξη με τον άντρα σου χωρίς να σκέφτεσαι τίποτα. Φιλιάάάάά!!!!!!!

scarlet30 δική μου ΛΑΘΟΣ διατύπωση. ΔΕΝ μιλούσα για μαστογραφία,αλλά για απλή ψιλάφιση γιατί παραπονέθηκα ότι το στήθος μου με πονούσε ακόμη και αφού είχα αδιαθετήσει. Μαστογραφία δεν έχω κάνει ΠΟΤΕ.Ο γιατρός μου έκανε την ψιλάφιση και για έναν ακόμη λόγο.Εχω μεγάλο στήθος και δε καταλαβαίνω αν κάτι πάει στραβα.

Γιωργίτσα μου (έτσι φωνάζω και την αδερφή μου,εχετε το ίδιο όνομα),αυτό το "κατά λάθος" είναι που ευχόμαστε όλες! Εμείς πάντως είπαμε να το ξεγελάσουμε αυτό το μήνα και να πούμε ότι ΔΕ θέλουμε μωρό. Θα του δείξουμε εμείς!Χμου!

Ο δικός μου είναι 38 χρονων,ένας ΚΟΥΚΛΟΣ και εννοείται πάνω απ'όλα άνθρωπος. Πιο αναλυτικά δε μου τα έχει εξηγήσει ποτέ κανείς. Μου τον γνώρισε η κουνιάδα μου,αφού αρνούμουν πεισματικά να πάω σε γιατρό λόγω οικονομικού προβλήματος. Συγνώμη,όταν θέλει 80 και 100 ευρώ για μισή ώρα,ε,οχι,δε τα δίνω. Ο τωρινός,πριν 1 μήνα που πήγα πρώτη φορά,μου έκανε -Τεστ ΠΑΠ -Υπέρηχο εξωτερικό -Υπέρηχο κολπικό -Εξέταση μαστού -1 1/2 ώρα κουβέντα Για ΟΛΑ αυτά,όταν τον ρώτησε ο άντρας μου "Χρήστο,τι σου χρωστάω;" (α,ναι,τον πληθυντικό μας τον έκοψε με το "καλησπέρα σας"),εκείνος,προς έκπληξή μας,είπε το ΘΕΪΚΟ: "Αν θέλετε και αν έχετε,30 ευρώ" Τον αγαπάω αυτόν τον άνθρωπο.

thouli μου,εγώ μάνα ΘΑ ΓΙΝΩ όπως και να'χει.Θέλει δε θέλει. Αυτό που μου έχει διδάξει αυτό το φόρουμ είναι ότι όλα τα όμορφα πράγματα στη ζωή,έρχονται από κει που δεν τα περιμένεις. Εδώ θα'στε,εδώ θα'μαι,θα το δείτε!

Αχ κοριτσάρες μου,λέτε να μην έχω δοκιμάσει να γράψω βιβλίο;Έφτασα μέχρι ενός σημείου και τα παράτησα.Έλλειψη χρόνου βλέπετε...Δούλευα τότε.Σκέφτομαι βέβαια να γράψω άλλο τώρα. ΤΙΤΛΟΣ "ΜΙΑ WANNABE ΜΑΝΑ ΣΕ ΑΠΟΓΝΩΣΗ" Ε;Ε; (ρε τι τραβάω η δόλια wannabe μάνα...μέχρι και τον πόνο μου βιβλίο θα κάνω...!)

Αυτό το μήνα δε θα τον πλησιάσω καθόλου.Θα κάνω πείραμα.Θα δω αν μπορώ να πιάσω παιδί με τα μάτια.Χε,χε... Πέρα από την πλάκα,θα φροντίσω τον άλλο μήνα να έρθουμε σε επαφή ΜΟΝΟ τις γόνιμες.Θα του δείξω εγώ του παλιοσπερματοζωαρίου που ΤΟΛΜΑΕΙ και σνομπάρει το καημένο το ωαριάκι μου. Ποιος είσαι εσύ κύριος που ΔΕ θες να γίνεις άνθρωπος;Ε;Ε;Θα σου δείξω εγώ τώρα.Θα σε φτιάξω μάγκα.Κι αν δε γίνεις άνθρωπος ούτε αυτόν τον μήνα,θα δεις τι έχεις να πάθεις.Θα σου δώσω μία να πονέσεις και μία να μελανιάσεις.Μετά θα βάλω και τον άντρα μου να σου δώσει μια να πονέσεις και να μελανιάσεις ταυτόχρονα. Σιχτίρ,που έχεις και άποψη για το πότε θα γίνεις άνθρωπος. (νομίζω το τρόμαξα αρκετά.Ε,μη χεστεί κιόλας και δε βγαίνει και καθόλου) Βασικά,τον κακομοίρη τον άντρα μου λυπάμαι,που θα τον ξεζουμίσω εκείνες τις μέρες... Θα φτάσει στο σημείο να πηγαίνει στην τουαλέτα και να λέει στο...you know: "Έλα...έλα αγόρι μου,ηρέμησε...κατούρημα είναι..."

ΧΑ!Κι εγώ 1/1 είχα περίοδο,έχει φτάσει 31 και ακόμη τίποτα.Αλλά εγώ έκανα χοριακή που βγήκε αρνητική και είναι λίγο δύσκολο να κάνει λάθος,εκτός από την περίπτωση η σύλληψη να έγινε πολύ αργά. Οπότε,κάνε μια χοριακή,λίγα λεπτά υπόθεση είναι και δε θα νιώσεις και τίποτα. Άντε,περιμένουμε νέα σου! Τα φιλιά και την καλημέρα μου!

Ευχαριστώ πολύ κοριτσάρες μου! Ειλικρινά δε στεναχωρήθηκα,είπαμε,δε θα τα βάψουμε και μαύρα.Και δε μιλάω μόνο για την πάρτη μου,αλλά για όλες όσες προσπαθούμε! Από τη μεριά μου,ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ Ε Υ Χ Α Ρ Ι Σ Τ Ω για τη συμπαράσταση και υπόσχομαι ΑΚΟΜΗ περισσότερο γέλιο!

Ναι η ρουφιάνα η χοριακή...αρνητική ήταν. Μπαίνω στο ιατρείο και βλέπω στο σαλονάκι ένα μπάρμπα που είχε πεθάνει και δε του το'χαν πει του κακομοίρη...Καπάκι φαντάστηκα μόνη μου το πτώμα να περιφέρεται αγκαλιά με την ταφόπλακα και να ψάχνει το νεκροταφείο.Μου'ρθε να του πω ότι το νεκροταφείο του Κόκκινου Μύλου απέχει μόλις 1 χιλιόμετρο από δω,αλλά αν δε μπορεί να πάει μόνος του,να τον πάμε εμείς που'χουμε αμάξι,ΦΤΑΝΕΙ να μου υποσχεθεί ότι δε θα σαπίσει πριν φτάσουμε,γιατί ο βιολογικός καθαρισμός κοστίζει 200 ευρώ. Κορίτσια,ΑΥΤΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ... Μόλις μου το'πε,έμεινα κόκκαλο.Μ'έπιασαν τάσεις φυγής,ήθελα να πάω τρέχοντας σπίτι μου.Ο Γιάννης μου ήταν κάτω,προσπαθούσε να βρει να παρκάρει.ΗΘΕΛΑ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥ!!!!!!!! Μπαίνω στο ιατρείο με το Χάρο και διακριτικά έψαχνα το δρεπάνι.Ευτυχώς δε φαινόταν πουθενά.Δευτερόλεπτα μετά ήρθε και ο άντρας μου,ο οποίος,μόλις τον είδε,άστραψε το μάτι του. "Καθίστε λίγο εδώ και έρχεται σε λιγάκι ο γιος μου" μας λέει χαμογελαστος και κει πήρα ανάσα. Βγήκε έξω και ο Γιάννης άρχισε να γελάει.Σπαστικά όμως.Βρε καλέ μου,βρε χρυσέ μου,βρε αγοράκι μου ηρέμησε θα μας ακούσουν...τίποτα αυτός.Έκλαιγε από τα γέλια. "Βρε αγάπη μου,αυτόν τον ξέχασε ο θάνατος..." "Καλά,ΣΚΑΣΕ τώρα να τελειώνουμε" Ξαναμπήκε το πτώμα μέσα και μου ζήτησε να κάτσω στην καρεκλίτσα.Κάθομαι.Μου ζητάει να σηκώσω και το μανίκι.Το σήκωσα.Μου βάζει το λαστιχάκι στο μπράτσο και βγάζει από ένα συρτάρι μια σύριγγα. Περιττό να πω ότι χέστηκα από το φόβο μου.Φαντάστηκα ότι όταν θα με τρυπούσε,ΚΑΠΑΚΙ θα μου έπινε και το αίμα.ΕΥΤΥΧΩΣ για μένα,ήρθε ο γιος του. Μου πήρε αίμα (τίποτα δεν ένιωσα ρε κορίτσια,καταπληκτικός) και μας είπε ότι θα τηλεφωνούσε αύριο.Γουρλώθηκα.Θα είχα πεθάνει ως αύριο.Ο καημένος ο γιατρός με είδε που άλλαξα χρώμα,αλλά δεν μπορούσε είπε να κάνει τίποτα.Ο Γιάννης μου του ζήτησε να πάρει αυτόν. Αύριο;Αύριο... Εμάς όμως καιγόταν ο κώλος μου.Φεύγοντας από κει,με έκπληξη τον είδα να σταματάει σ'ένα φαρμακείο.Μου πήρε ένα τεστ. Αλλά ΠΡΩΤΑ,με πήγε για καφέ να ηρεμήσω.Προσπαθούσα να είμαι άνετη,αλλά μάταια.Έτρεμα ολόκληρη.Περίπου 2 ώρες κάτσαμε στη καφετέρια,δυο ώρες εγώ έτρεμα. Πήγαμε σπίτι,πήρα το τεστ και κίνησα προς το μπάνιο. "Γουρουνίτσα;" άκουσα τον άντρα μου και γύρισα και τον κοίταξα. "Ότι και να δείξει αυτό,το ξέρεις ότι πάντα θα σ'αγαπάω,έτσι δεν είναι;" Χαμογέλασα και μπήκα στο μπάνιο.ΦΥΣΙΚΑ,ήταν αρνητικό... Βγήκα έξω με ανάμεικτα συναισθήματα...Βέβαια,ήμουν σχεδόν σίγουρη ότι ΔΕΝ ήμουν έγκυος,γι'αυτό το πήρα χαλαρά.Ο Γιάννης εκείνη την ώρα έπλενε κάτι πιάτα.Χωρίς να γυρίσει να με κοιτάξει μου είπε: "Εγώ πάλι σ'αγαπάω...ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ..." Δάκρυσα,αλλά βιάστηκα να τα σκουπίσω.ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΜΕ ΞΑΝΑΔΕΙ ΝΑ ΚΛΑΙΩ.ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑ ΛΟΓΟ. Αργότερα ξαπλώσαμε να κοιμηθούμε.Γύρισα να τον φιλήσω και το φιλί έγινε αγκαλιά,η αγκαλιά χάδι,και το ένα έφερε το άλλο...κάναμε έρωτα. Λίγο πριν παρασυρθούμε στην αγκαλιά του Μορφέα,τα μάτια μου δάκρυσαν.Όχι για το αρνητικό τεστ,αλλά γιατί το αντράκι μου είναι το πιο γλυκό πλάσμα του πλανήτη... Το πρωί μου τηλεφώνησε από τη δουλειά.Τον είχε πάρει τηλέφωνο ο γιατρός. Κι η χοριακή αρνητική κορίτσια... Χαμογέλασα όταν το άκουσα. "Δε πειράζει γουρουνίτσα,τον άλλο μήνα,ε;"μου είπε ο αντρούλης μου κάπως μαγκωμένος. "Ναι,τον άλλο μήνα..." Δε στεναχωριέμαι κορίτσια,ΣΤΟ ΛΟΓΟ ΜΟΥ. Αφού έχω αυτό το πλάσμα δίπλα μου...όλα θα γίνουν... Ευχαριστώ για τη συμπαράσταση και τη συμμετοχή σας στην αγωνία μου.Τον άλλο μήνα τώρα! Φιλάκιαααααα!!!!!!!!!!!

Άτιμη κενωνία παιδί μου,τι να λέμε τώρα; Ας φέρω εγώ ΕΝΑ γερό στον κόσμο και θα βρω τρόπο να το προφυλάξω! Λίίίγες ώρες μείνανε μάτια μου γλυκάάάά!!!!! Σε λίγες ώρες θα έχω τ'αποτελέσματα... Θα σας ενημερώσω!

Σισσιώ μου απ'το στόμα σου και στου Θεού τ'αφτί!!!!! Μαρία μου δεν της το είπα εγώ!Όλοι τους μετράνε τις μέρες μου!Μόνοι τους αγχώνονται.Εγώ εχω απλά αγωνία,αλλά δε θα σκάσω,ούτε θα πέσω να πεθάνω αν δεν είμαι!Τον άλλο μήνα με το καλό!

Φχαρστώ! Ότι μπορώ κάνω η δόλια wannabe μάνα...

That's the way,aha,aha,I like it,aha,aha!!!!!!!!!!! Μπράβο!Καλωσήρθατε! Όπα,όπα...κάπου τα'χασα! Μπράβο κοπέλα μου!Συγχαρητήρια!Δε ξέρεις πόσο χάρηκα!Ούτε το δικό μου το τεστ να ήταν θετικό! Άντε,σου εύχομαι μια ΥΠΕΡΟΧΗ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ!!!!!!!!:woohoo:

Καλά,ΤΩΡΑ μου τα δείχνεις;Τι να τα κάνω το ζωντανό; Έπρεπε να τα ήξερα πριν 3 χρόνια που ήμουν αρραβωνιασμένη με άλλον και κείνα τα πεθερικά ήταν ο Θεός να φυλάει! Τα τωρινά μου πεθερικά,μόνο σε θρόνο αξίζουν να κάθονται! Τα φιλιά μου!

Κοριτσάκι,χαλάρωσε! Ξέρω,δεν είναι εύκολο,αλλά είμαστε τόσες εδώ που προσπαθούμε,άλλες λιγότερο,άλλες περισσότερο. Προσωπικά,την τελευταία φορά που έκλαψα ήταν μόλις άλλαξε ο χρόνος φέτος και πήγα στην τουαλέτα.Με λύπη μου ανακάλυψα ότι είχα αδιαθετήσει.Έκλαψα,χτυπήθηκα,αλλά,μεταξύ μας,δε κατάλαβα και τίποτα. Όταν ο άντρας μου με είδε σ'αυτήν την κατάσταση (για πρώτη φορά στη ζωή του με είδε να κλαίω...και θα είναι και η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ),πανικοβλήθηκε και μου είπε ότι αν δεν ηρεμήσω,προτιμάει να μείνει άτεκνος παρά να με βλέπει σ'αυτήν την κατάσταση. Φαντάσου ότι όσο καιρό με ξέρει,μόνο τον Καραγκιόζη που δεν έχω κάνει.Οπότε αναλογίσου το σοκ που έπαθε όταν με είδε σ'αυτά τα χάλια... Τουτέστιν,ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ.Ξέρω ότι είναι ΠΟΛΥΥΥΥ δύσκολο,αλλά that's the way it is. Εγώ έχω 3 μέρες καθυστέρηση,με όλα τα συμπτώματα εγκυμοσύνης.Δε θα μπορούσα να σκέφτομαι ότι θα γίνω μαμά;Μπορώ...αλλά ΔΕ ΘΕΛΩ.Γιατί ΔΕΝ το πιστεύω πια. Πάλι λογοδιάρροια μ'έπιασε... Την καλημέρα μου,ηρέμησε,και αν θελήσεις να γελάσεις μέχρι δακρύων,let me know.Όσον αφορά το γέλωτα,έχω διδακτορικό! Τα φιλιά μου και πάμε με νέα διάθεση για έναν ακόμη μήνα!Μαζί σου κι εγώ!!!!!!:woohoo: :woohoo: :woohoo: