Τεράστιο θέμα η έκτρωση.Εγώ προσωπικά είμαι κατηγορηματικά εναντίον.Το θεωρώ κάτι εντελώς αφύσικο να σκοτώνεις το παιδί σου μόνο και μόνο επειδή δεν μπορεί να αντιδράσει.Βρέθηκα και εγώ σε μια απρόσμενη -και σε καμία περίπτωση ανεπιθύμητη-εγκυμοσύνη.Είμαι 23 ετών και 4,5 μηνών έγκυος.Οι περισσότεροι που το εκμυστηρεύτηκα μου είπαν να ''το ρίξω''.Και τα επιχειρήματα;''Θα σου καταστρέψει τη ζωή'',''Θα είναι ένα μόνιμο βάρος''.Μα το παιδι μου θα μου καταστρεψει τη ζωη;Το μωρο μου θα ειναι βαρος;Εγω αντιθετα πιστευω,πως αυτο το παιδι θα ομορφυνει την ζωη μου.Θα μας χαρισει χαμογελα και ευτυχια.Μονο αυτο θα κανει.Ευτυχως ο συντροφος μου θελει το ιδιο αυτο το μωρο.Μπορει να μην εχουμε παντρευτει ακομα,μπορει να τελειωσαμε μολις περυσι τις σπουδες μας,μπορει...μπορει...μπορει...Τι σημασια έχουνε ομως ολα αυτα;Ερχεται ενα μωρο.ΠΟυ χρειαζεταια πνω απ ολα ΑΓΑΠΗ για να μεγαλωσει.Και ευτυχως απ αυτο εχουμε και οι δυο παρα πολυ.Πραγματικα δεν μπορω να καταλαβω πώς καποιες κοπελες το αποφασιζουν...Εμενα ολοι με κοιτανε σαν να ειμαι απο αλλο πλανητη οταν μαθαινουν οτι περιμενω μωρο...Πλεον στην κοινωνια που εχουμε φτιαξει πρεπει να απολογουμαστε γιατι φερνουμε τα παιδια μας στον κοσμο...