Crazy

Tις ίδιες σκέψεις κάνουμε;;;; Εμμμμ το λένε, δεν το λένε;;; Τα μεγάλα πνεύματα συναντιώνται!!!! Κι επειδή σε βλέπω online ακόμα... γρήγορα στο κρεβάτι σου!!! Μπααααααααααα.... δεν ακούς τίποτα πια!!!! :laugh: :silly: Άντε... ν'ακούσω τα ευχάριστα κι από τις δυο σας τη Δευτέρα και τι στον κόσμο!!! ΜΑΚΑΡΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ...... Φιλάκια πολλά!

Κοριτσάκι μου, που είσαι;;; Σε σκέφτομαι.. Φιλάκια πολλά πολλά! Και στην κοιλίτσα σου!!!

Καληνύχτα κοριτσάκι μου... και μη στεναχωριέσαι...

Νομίζω πως αν το ξεκινήσεις το επόμενο πρωί θα'ναι οκ, αλλά καλύτερα να το ρωτήσεις για να'χεις σίγουρη απάντηση. Αυτό που ξέρω σίγουρα είναι ότι πρέπει να το παίρνεις πάντα την ίδια ώρα. Οπότε σκέψου πως αν το ξεκινήσεις 12 το βράδυ, δε θα'ναι βολικό! Οπότε, ρώτα καλύτερα για να'σαι σίγουρη.

Μπορεί να φταίει και το κρυωματάκι -περαστικά! Από τη στιγμή που δεν είσαι έγκυος, η καθυστέρηση μπορεί να μη σημαίνει τίποτα. Μπορεί απλά να αλλάζει ο κύκλος σου. Αν συνεχιστεί η καθυστέρηση, κάνε ένα τηλεφώνημα στο γιατρό σου.

Ακόμα δεν πήγες για χοριακή;;; Δεν ξέρω να σου πω αν σημαίνει κάτι... Καμιά φορά όντως βλέπουμε αυτά που θέλουμε να δούμε... Αλλά που ξέρεις;;.. Μπορεί και να'ναι "σημάδι"... Εύχομαι να'σαι εγκυούλα...

3 μήνες προσπάθειες και το συζητάμε κιόλας;;; Βρε άσε τις αρνητικές σκέψεις και κυνήγα τον αντρούλη σου!! :laugh: Από σήμερα κιόλας!! Να σου πω μια μικρή ιστορία: πριν ενάμιση χρόνο είχα πάει στο γιατρό μου για το ετήσιο τσεκάπ (υπέρηχο, τεστ παπ κλπ) κι ήμουν ακριβώς στην ίδια φάση με σένα. Ωάριο έτοιμο να σκάσει μύτη μετά από 2-3 μέρες. Το ίδιο βράδυ είχαμε μία και μοναδική επαφή και τις επόμενες μέρες τίποτα! Παρ'όλα αυτά, έμεινα έγκυος! Γι'αυτό σου λέω... Ξέχνα τα όλα και ρίχ'το στις αγκαλίτσες!

Μάλλον σε επηρέασε το άγχος μήπως έχεις μείνει έγκυος.. συμβαίνει συχνά. Χαλάρωσε και ξέχασέ το.. κάνε κι ένα ζεστό μπανάκι.. και θα'ρθει..

Καλημέρα κι από μένα. Εγώ έχω παρόμοιο πρόβλημα. Το ανακάλυψα κι εγώ μετά από μια αποβολή και μια παλίνδρομη και μετά από ένα κάρο εξετάσεις. Λέγεται αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο κι έχει συμπτώματα θρομβοφιλίας αλλά εκδηλώνεται όταν μένω έγκυος, όχι σε άλλη φάση. Τουλάχιστον μέχρι στιγμής... Εμένα μου'χουν πει ότι μόλις καταλάβω ότι είμαι έγκυος, θα πρέπει να ξεκινήσω ενέσεις ηπαρίνης, παιδική ασπιρίνη και μικρή δόση κορτιζόνης (σε χαπάκι). Κι από κει και πέρα, θα πρέπει να κάνω αιματολογικό έλεγχο για κάποιες συγκεκριμένες τιμές (δεν θυμάμαι τι ακριβώς) αρκετά συχνά, ίσως πιο συχνά από μια φορά το μήνα. Μάλλον για το ίδιο πράγμα μιλάμε, για να βλέπει τις τιμές στο αίμα και να ρυθμίζει τις δόσεις. Οι γιατροί που τα κοιτάνε αυτά είναι οι αιματολόγοι και οι ρευματολόγοι. Δεν ξέρω να σου πω τιμές, γιατί ακόμα δεν έχω φτάσει σ'αυτό το στάδιο.. πρέπει να μείνω έγκυος πρώτα! Ίσως να ρωτούσες το γιατρό σου ποιες είναι οι εξετάσεις που θα πρέπει να επαναλαμβάνεις και μετά να ρωτήσεις ένα μικροβιολογικό εργαστήριο για τιμές. Ούτε εγώ φανταζόμουν πως θα'χα τέτοιες ιστορίες και τέτοιες διαδικασίες.. και ομολογουμένως, μια απογοήτευση κι ένα στρες το πέρασα αρκετά έντονο όταν πρωτοέμαθα το πρόβλημά μου. Όμως να σου πω κάτι; Σημασία έχει ο στόχος. Σημασία έχει ότι θέλουμε να κάνουμε παιδάκι. Κι από τη στιγμή που ξέρουμε ποιο είναι το πρόβλημά μας (σημαντικό, άλλες ψάχνουν χρόνια και δε βρίσκουν τίποτα), θα κάνουμε ότι πρέπει να κάνουμε για να πετύχουμε το στόχο μας. Γι'αυτό μην σε παίρνει από κάτω, να σκέφτεσαι θετικά κι όλα θα πάνε καλά! Εύχομαι και στις δυο μας κουράγιο και καλή επιτυχία στη συνέχεια! Εδώ θα'μαστε και θα τα λέμε!! Και θα τα κάνουμε κιόλας! Τις ενέσεις εννοώ και τα χάπια και τις εξετάσεις!! :laugh: Φιλάκια πολλά!!

Που είσαι κοριτσάκι;.. Τι έγινε τελικά;

Καλώς ήρθες στο mammyland! Ίσα είμαστε.. εγώ ακόμα το παλεύω για το πρώτο.. Ήταν πολύ νωρίς για να κάνεις εξέταση χοριακής. Βέβαια, το 2,7 δεν είναι μηδέν.. ίσως να σημαίνει ότι κάτι πάει να γίνει. Αφού έκανες την πρεγκνύλ στις 21, πάει να πει ότι η ωορρηξία έγινε μετά, η σύλληψη ακόμα πιο μετά. Εγώ θα σου έλεγα να επαναλάβεις χοριακή τη Δευτέρα που θα'ναι 15 μέρες από την πρεγκνύλ. Οπότε, αν είσαι έγκυος, τότε σίγουρα θα δείξει αύξηση. Να χαίρεσαι το γιο σου κι εύχομαι να'χεις το αδελφάκι του στην κοιλίτσα σου!

Καλά εε;;; Έχω ανατριχιάσει από συγκίνηση!!! Τι μου θύμισες τώρα... Αχ τι ωραία!!! :)

Κέλλυ, μπορεί να'ταν νωρίς, δεν έγινε και με πρωινά ούρα.. Εγώ είχα αρνητικό τεστ στις 3 μέρες καθυστέρησης και τελικά έδειξε θετικό στις 5 μέρες... πήρες διπλό τεστ για να το κάνεις και το πρωί; Πάντως η χοριακή σίγουρα θα δείξει, έστω και λίγο. Τα συμπτώματα είναι μια πονεμένη ιστορία... ξέρεις πόσες φορές νομίζω κι εγώ ότι έχω τα συμπτώματα που είχα "τότε";; Μας γελάει το μυαλό μας... από την πολλή λαχτάρα! Θα συμφωνήσω πως δεν πρέπει να αγχώνεσαι.. αλλά όταν βρω τον τρόπο να μην αγχώνομαι κι εγώ, θα σου πω το μυστικό..

Τι ωραίες οι ιστορίες σας κορίτσια!!! Θυμήθηκα κι εγώ τη δικιά μου.. πάνε κάμποσα χρόνια από τότε! Λοιπόν... με τον άντρα μου γνωριστήκαμε στη σχολή.. ήμασταν συμφοιτητές!! Φέτος κλείνουμε 18 χρόνια μαζί! :silly: Κάπου στα μισά... του έκανα πρόταση γάμου! :laugh: Είχε απολυθεί από φαντάρος και είχε πιάσει δουλειά.. είχαμε βγει για ποτό 2-3 μέρες μετά την Πρωτοχρονιά του '99 και μου έλεγε πως ήθελε να φύγει από το φοιτητικό του σπίτι (σπίτι του αδελφού του και του το'χε παραχωρήσει για τις σπουδές κλπ), ν'αλλάξει σπίτι, να φτιάξει το σπίτι του όπως το ήθελε κλπ κλπ... Και φυσικά του είπα το αυτονόητο μετά από 9 χρόνια σχέσης με μηδέν συγκατοίκηση ..!!.. Εε;;; Μήπως να παντρευτούμε κι αντί να φτιάχνεις μόνος σου σπίτι, να ετοιμάσουμε μαζί το σπίτι μας;; Παράπονο το’χω βρε κορίτσια… δεν έχω να θυμάμαι μια ρομαντική πρόταση γάμου… λουλούδια.. κεριά… κλπ κλπ… Μου τη χρωστάει!!! Τπ… Εντωμεταξύ, τους γονείς μου τους ήξερε ήδη, ερχόταν αρκετό καιρό κάποιες Κυριακές για φαγητό το μεσημέρι στο σπίτι μας και υπήρχε αρκετή οικειότητα... Αφού λοιπόν το αποφασίσαμε μεταξύ μας, είπαμε να το ανακοινώσουμε άμεσα και στους γονείς μας! Έρχεται την πρώτη Κυριακή, τυχαίνει να'χει έρθει σόι στο σπίτι και δε μπορούσε να το πει.. ε θέλαμε να'μαστε μόνο με τους γονείς, δε χρειαζόταν να το μάθει όλο το σόι αμέσως!! :laugh: Έρχεται την επόμενη Κυριακή, τα ίδια!!! Λυσσάξανε όλοι με τις επισκέψεις τους!! :laugh: :laugh: Τελοσπάντων, αφού είδαμε κι αποείδαμε με τις Κυριακές, είπαμε να πιάσουμε τις καθημερινές! Ήταν λοιπόν μια Τρίτη βράδυ, 26 Ιανουαρίου κι είχαν οι γονείς μου επέτειο γάμου 30 χρόνια!! Η τέλεια ευκαιρία!! Έχω πάει κι έχω παραγγείλει τούρτα στο ζαχαροπλαστείο με μια ευχή γραμμένη πάνω και πέρασε ο άντρας μου και την πήρε ερχόμενος από τη δουλειά.. πήρε και ένα μπουκέτο λουλούδια και ήρθε! Οι γονείς μου νόμιζαν πως όλο αυτό ήταν έκπληξη για τον εορτασμό της επετείου! Που να ξέρανε! Μόλις λοιπόν τελειώσαμε το φαγητό κι έφερε η μαμά την τούρτα, τους ξεφουρνίζουμε την απόφαση! "Με την ευκαιρία της δικής σας επετείου θέλουμε να σας πούμε ότι αποφασίσαμε να παντρευτούμε!!".. :woohoo: Μπουμ! Πρώτο σοκ!!! Σαν να τη βλέπω τώρα μπροστά μου την εικόνα! Ο πατέρας μου έγινε κατακόκκινος και του κόλλησε ένα τεράστιο χαμόγελο μέχρι τα αυτιά για όλο το υπόλοιπο βράδυ!! Η μαμά μου ήταν κάπως έτσι: και να με κλωτσάει κάτω από το τραπέζι "μα δε μπορούσες να μου πεις τίποτα από πριν;;;;" :laugh: Αγκαλιές, φιλιά.. χαμός!! Και μετά ακολούθησε το δεύτερο σοκ! Η επόμενη πρότασή μας ήταν ότι θέλαμε να κάνουμε το γάμο το ίδιο καλοκαίρι, του '99!!! Εκεί πια η μάνα μου τα'παιξε τελείως! Φανταζόταν τις στοίβες τα προικιά που έπρεπε να ετοιμαστούν! Το τρέξιμο για έπιπλα, νυφικά, ιστορίες κλπ κλπ... "Αδύνατον! Δεν προλαβαίνουμε!!" Ο πανικός ζωγραφισμένος στα μάτια της!! Αχ καημένη μανουλίτσα μου... Τελικά ο γάμος έγινε το 2000, όχι γιατί δεν προλαβαίναμε, σιγά! Εδώ άλλοι ετοιμάζουν γάμους σ'ενα μήνα! Αλλά χάσαμε από την οικογένεια ένα θείο μου, πολύ στενή συγγένεια και πολύ αγαπητό, ε και δεν.. Αυτά που λες Μικρούλα μου… Ο μπαμπάς σου γιατί αποφεύγει τη συνάντηση; Μήπως θεωρεί ότι είσαι ακόμα μικρή για γάμο; Του ΄χεις κάνει κουβέντα; Πάρε πρωτοβουλία γιατί αλλιώς δε βλέπω να γίνεται τίποτα! Πάντως να ξέρεις πως την ευχή της θείας την έχεις! :woohoo: :laugh: Με το καλό, για όλα!!! Υ.Γ. Πάλι μ'έπιασε η πολυλογία μου βρε κορίτσια... πω πω... δεν ντρέπομαι;;; :laugh:

Αααααχ πως σε καταλαβαίνω... αυτή η αγωνία δεν παλεύεται με τίποτα!!! Μα γιατί να μην έχουμε κάπου ένα λαμπάκι, κάτι! Κι όταν είμαστε έγκυες ν'ανάβει!!! Καλά αποτελέσματα!!! Εύχομαι σε λίγο να'χουμε τα ευχάριστα!!

Μην ανησυχείς... όλες καταλαβαίνουμε απόλυτα την ανυπομονησία σου!!! Εύχομαι να'ναι θετικό!!!

Εδώ άλλες (κι εγώ μέσα σ'αυτές) είχαν τεστ αρνητικό με αρκετές μέρες καθυστέρησης.. κι εσύ πριν την καθυστέρηση κι αναρωτιέσαι;;; Περίμενε μερικές μέρες ακόμα πριν να επαναλάβεις το τεστ ή αν δε μπορείς να περιμένεις, πήγαινε αύριο για μια εξέταση χοριακής, σίγουρα θα δείξει! Εύχομαι η... Πυθία να'χει δίκιο!!!

Σισσιώ, μπράβο κοριτσάρα μου!!! Αυτό θα πει απόφαση! Κι εγώ, πριν 2,5 χρόνια περίπου όταν το'χα βάλει πείσμα και στόχο, είχα χάσει σε 3 μήνες 7-8 κιλά! Με 5 γεύματα την ημέρα, ψητά, χορταρικά, γάλα, γιαούρτι, λίγο ψωμί και φρούτα. Τρώγοντας τα φρούτα στον σωστό χρόνο, σου φεύγει και η όρεξη για γλυκό! Απίστευτο κι όμως αληθινό! Κι έτσι είχα πάει 59 κιλά.. μετά μεσολάβησαν οι εγκυμοσύνες, τρομερή κατακράτηση και δεν ξέρω γω τι άλλο από τα φάρμακα και να'μαι πάλι στα 65... Πρέπει να ξαναβρω το πείσμα μου.. αν το δείτε, πείτε του ότι το ψάχνω.. :laugh: Το γυμναστήριο είναι καλή φάση, από πολλές απόψεις! Εκτονώνεσαι, γυμνάζεσαι, νιώθεις καλά με τον εαυτό σου, "ανεβαίνεις"!! Αυτό που έκανα από τον Ιανουάριο και μετά ήταν να γραφτώ σ'ένα κοντά στη δουλειά μου και μέχρι το Μάιο πήγαινα μετά το γραφείο, κατευθείαν.. Μετά χτύπησα το πόδι μου και το άφησα όλο το καλοκαίρι, αλλά λέω να επιστρέψω δριμύτερη από βδομάδα! :woohoo: :silly:

Αγγελική μου, κάτι μου'χες πει επιγραμματικά στη συνάντηση.. Δεν ξέρω τι να σου γράψω... Μόνο ένα ΜΠΡΑΒΟ μου βγαίνει. Μπράβο για το ότι κατάφερες να βρεις τη δύναμη μέσα σου, που ήταν για πολλά χρόνια κρυμμένη... Νομίζω το πιο σημαντικό απ' όλα είναι να σταθείς εσύ στα πόδια σου και να είσαι δυνατή για σένα και το παιδί σου.. Τώρα αν ο Γιώργος συνέλθει και τα ξαναβρείτε... αυτό θα το δείξει το μέλλον. Αλλά το ότι ξαφνικά δε μπορεί να ξεπεράσει τα παλιά ακούγεται πολύ περίεργο. Δηλαδή τόσο καιρό που τα βίωνε τα "παλιά" γιατί δεν σε είχε παρατήσει;; Τώρα που 'χεις αλλάξει, τώρα θυμήθηκε ότι δεν τα ανέχεται;;; Μήπως τόσο καιρό ήταν "καλύτερος" από σένα και ξαφνικά, βλέποντας από σένα να αλλάζεις και να βελτιώνεσαι σαν άνθρωπος, άρχισε να νιώθει μειονεκτικά; Μήπως όλο αυτό είναι ένα κόμπλεξ κατωτερότητας; Το'χω ζήσει με τον πρώην της κολλητής μου. Τρομερό κόμπλεξ κατωτερότητας, με αποτέλεσμα να την μειώνει και να την προσβάλλει συνέχεια. Μάλλον εσύ, που σπουδάζεις ψυχολογία, είσαι πιο ειδική στο να δώσεις μια ερμηνεία.. Όπως και να'χει, χάρηκα πολύ που σε γνώρισα στη συνάντηση και πιστεύω να σε δούμε στην επόμενη συνάντηση - θα γίνει κάποια στιγμή πριν να φύγεις για Μεσολόγγι. Εύχομαι όλα να σου πάνε καλά στη ζωή σου από δω και πέρα και να χαίρεσαι το μπουμπουκάκι σου.. Να σκέφτεσαι θετικά, να διεκδικείς πάντα το καλύτερο για σένα και το παιδί σου και να μη συμβιβάζεσαι με τίποτα λιγότερο! Κι όλα θα πάνε καλά!!

Κι ο αδελφός μου το'χε πάθει στην ίδια περίπου ηλικία, ίσως να'ταν και λίγο πιο μικρός την πρώτη φορά.. γιατί το'παθε και δεύτερη! Αλλά δεν έπαθε τίποτα, μια χαρά παίδαρος 30 χρονών σχεδόν είναι τώρα! :laugh: Θέλει λίγη προσοχή για να μην το ξαναπάθει... όχι ότι παθαίνει κάτι σοβαρό, απλώς πονάει πολύ και όλη αυτή η ταλαιπωρία.. δεν είναι ό,τι καλύτερο!

Αυτό που μπορείς να κάνεις, αύριο κιόλας και για να'σαι 100% σίγουρη, είναι μια εξέταση β-χοριακής. Πας σε ένα μικροβιολογικό εργαστήριο το πρωί (δε χρειάζεται να'σαι νηστική), σου παίρνουν λίγο αίμα και μέχρι το μεσημέρι, άντε το απόγευμα το αργότερο (ανάλογα το εργαστήριο) θα ξέρεις αν είσαι έγκυος ή όχι. Διαβάζοντας τα προηγούμενα καταλαβαίνω πως είσαι μικρή σε ηλικία και δε θες να'σαι έγκυος, οπότε ελπίζω το αποτέλεσμα να'ναι αρνητικό.. Καλή τύχη! Και λίγο περισσότερη προσοχή γενικώς, για να μην περνάς τέτοιες αγωνίες...

Πράγματι... έχουν περάσει μόνο λίγοι μήνες από αυτήν την πρώτη μας συνάντηση, αλλά από τότε η παρέα μας έχει μεγαλώσει κι έχει ομορφύνει! Και περνάμε πολύ ωραία! Τι καλά!! Δάφνη σε περιμένουμε!!

Ανιψούδι... για φρόνιμα!!!! Άντε γιατί έχω καιρό να σε μαλώσω και ξέφυγες πάλι!! :laugh: :silly: Άσε κάτω τα θερμόμετρα.. δε βοηθάνε στη σύλληψη! Αν έχουν περάσει οι γόνιμες, βάλεις δε βάλεις θερμόμετρο, ό,τι ήταν να γίνει, έχει γίνει! Το μόνο που βοηθάει ξέρεις ποιο είναι: Αγκαλίτσες... πολλές αγκαλίτσες!! Και θα'ρθει το νινί!

Να'σαι καλά κοριτσάκι μου.. κι εσύ ό,τι επιθυμείς!! Αν χρειαστείς περισσότερες λεπτομέρειες, στείλε μου π.μ. Φιλάκια!

Εξέταση καρυότυπου να κάνεις κι εσύ. Μπορεί να μην έχετε κάποιο πρόβλημα στον οικογενειακό σου κύκλο, παρ' όλα αυτά δεν ξέρουμε τι κουβαλάμε στα χρωμοσώματα μας... στο λέω γιατί έχω πρόσφατη εμπειρία από φίλη μου, που ενώ δεν είχε κανένας στην οικογένειά τους πρόβλημα, είχε πρόβλημα στον δικό της καρυότυπο, ικανό να προκαλέσει παλίνδρομες και αποβολές. Είχα γράψει και σχετικό θέμα εδώ στο mammyland: http://mammyland.com/component/option,c ... 22/#124922