Crazy

Θέλετε να σας βάλω καμία από τη βάφτιση; Μου'δωσε ο φίλος μας ο φωτογράφος το cd για να διαλέξω για το άλμπουμ... κάποια στιγμή πρέπει να κάτσω να το κάνω κι αυτό, αλλά είναι 800 φωτογραφίες! Ναι ναι, το ασπράδι φοβόμαστε, όχι τον κρόκο... κι εμάς το ίδιο μας είπε!!! Μου'χε πει 3 φορές την εβδομάδα. Να ξεκινήσω με το μισό κρόκο και σιγά σιγά να βάλω ολόκληρο. Από την άλλη βδομάδα θα τον ξεκινήσω.. Καληνύχτα Ελένη!! Περαστικά, κοίτα να πας στο γιατρό γιατί τα δόντια είναι ο χειρότερος πόνος!! Ακόμα και μεγαλύτερος από της γέννας, τσεκαρισμένο πλέον!! Πατάω υποβολή και μια μια καληνυχτίζετε!! Καληνύχτα Μαριέττα!!!

Το τζατζίκι γενικά το κάνω ελαφρύ, οπότε το σκόρδο δεν είναι πολύ έντονο. Ε δεν τρώει κι όλο το μπολ!! Όχι ότι άμα του το έδινα θα το άφηνε!! Στη φώτο που έβαλα, βούτηξε το μπιφτέκι από το πιάτο του πατέρα του και το μασούλαγε!! Αυγό (τον κρόκο) εμάς μας είπε να του δώσουμε μόλις έκλεισε τους 8 αλλά μια φορά του'χω δώσει μόνο. Γιαούρτι του δίνω επίσης από τότε που έκλεισε τους 8 (αν και είχε φάει και νωρίτερα με το τζατζίκι! ) Του δίνω από αυτό που τρώμε, αφού πρώτα το κόψω κομματάκια με το πιρούνι μου. Και ψωμάκι του δίνω, ψίχα μικρά κομματάκια ή κόρα και παλεύει κάμποση ώρα να τη μασουλήσει...

TRE65275.jpg[/attachment:wz9vehg1]

Τα φρούτα δεν του τα αλέθω τελείως, τις τελευταίες μέρες τα κάνω λίγο πιο χοντροκομμένα και μια χαρά τα τρώει. Και ότι άλλο του δίνω από τα δικά μας δεν το λιώνω τελείως, απλώς το κάνω μικρά κομματάκια. Καλό δεν είναι να συνηθίζουν σιγά σιγά;;

Εγώ του βάζω: πατάτα, μπόλικα καρότα, κολοκύθι, ντομάτα, κρεμμύδι και το κρεατάκι (μοσχαρι ή κοτόπουλο). Κι όταν τα αλέθω βάζω λίγο λάδι και λίγο λεμόνι. Όταν τρώμε αρκετά συχνά του δίνω λίγο από αυτό που τρώμε και πάντα το τρώει, σε τίποτα δεν έχει δυσανασχετήσει. Πχ σήμερα του έδωσα λίγο από το παστίτσιο. Εμάς δε μας έχει πει ακόμα για όσπρια, αλλά του'χω δώσει ζουμί από φασολάδα και φακές. Από ζυμαρικά μόνο από αυτά που θα τύχει να φάμε εμείς, δεν του'χω δώσει ακόμα κανονικά- δε μου'χει ο παιδίατρος ακόμα. Να δείτε πως κάνει για το τζατζίκι!!! Μου'μοιασε το παιδάκι μου!!! Εύη νομίζω πως ακόμα νομίζουν ότι είναι άλλο παιδάκι.. αργότερα καταλαβαίνουν ότι είναι ο εαυτός τους.. Καλώς την Ελένη!!! Περαστικά!!

Μαριέττα αυτό θα κάνω, θα ψάξω να βρω το παλιό κινητό μου να του δώσω. Αλλά δε νομίζω ότι θα πιάσει το κόλπο, γιατί του δίνω το σταθερό σβηστό, ασχολείται για μερικά δευτερόλεπτα και μετά το πετάει κάτω (άλλη πονεμένη ιστορία, όλα κάτω τα πετάει!) και γκρινιάζει, προφανώς γιατί αυτό δεν κάνει τσικι τσικι και δεν αναβοσβήνει... Καλά, άμα αρχίσει να στέλνει και φιλάκια στον καθρέφτη, πάει, θα την ψωνίσω τελείως η μάνα! Εύη κι εμένα μ'αρέσουν πολύ οι ομελέτες!! Και η στραπατσάδα!! Μιαμ!!

Έψησα ένα μικρό παστίτσιο σήμερα κι έχει μείνει να φάμε μια φορά, αλλά μου'στειλε και η μάνα μου νουά με ρυζάκι. Οπότε δε μαγειρεύω αύριο. Μια σαλατούλα κι είμαστε έτοιμοι. Αλλά έχω να βάλω πλυντήρια, σίδερο.. να ετοιμάσω σιγά σιγά τα πράγματα γιατί θα φύγουμε για Εύβοια την Πέμπτη.. πάμε να κάνουμε κανένα μπανάκι να χαλαρώσουμε λίγο... και μετά γυρνάω για δουλειά??.. Μα τι τα πιάνει βρε παιδί μου;;; Τα κουμπάκια, τα φωτάκια, οι ήχοι προφανώς.. Ναι, και με το τηλεκοντρόλ το ίδιο κάνει κι έχει πάρει χαμπάρι ότι αλλάζεις κανάλια μ'αυτό και πατάει τα κουμπιά και γυρνάει και κοιτάει την τηλεόραση να δει τι άλλαξε... τηλεορασάκιας απο τώρα;;;; Όταν τον φωτογραφίζω δεν κοιτάει να μου βουτήξει την κάμερα ή το κινητό, στήνεται να τον φωτογραφίσω!! Ψώνιο!!! Το κορυφαίο δε σας το'πα!!! Κάνει "γεια - γεια" με το χέρι του, αλλά μόνο στον εαυτό του στον καθρέπτη!!

Εύη ελπίζω κλειστό το κινητό εε;; Κορίτσια, παθαίνουν ντελίριο τα μικρά σας με το τηλέφωνο; Δε μπορούμε να μιλήσουμε, ούτε σε σταθερό, ούτε σε κινητό, κυρίως το σταθερό. Με το που θα μας δει, λυσσάει να πάρει το τηλέφωνο!!! Μιλάμε τον ακούει όλη η γειτονιά!!! Άμα του το δώσω το τηλέφωνο κάνει κάτι χαρές άλλο πράγμα!! Αλλά δε θέλω να του το δίνω γιατί έχει ακτινοβολία.. Αφού να φανταστείτε συνήθως με τη μάνα μου μιλάω σε ανοιχτή ακρόαση για ν'ακούει αλλιώς δεν κάθεται με τίποτα...

Ναι έχεις δίκιο... Μόλις με δει, κατευθείαν σηκώνει χεράκια να τον πάρω... Για την πάντα δεν ξέρω τι να σου πω, εγώ τον έχω σε παρκοκρέβατο ακόμα (με κανονικό στρωματάκι όμως μέσα) γιατί δε χωράει κανονική κούνια στο δωμάτιο μας. Τον βλέπεις να διαμαρτύρεται, να δυσανασχετεί όταν χτυπάει το κεφάλι του;; Δεν πιστεύω πάντως να'ναι πρόβλημα... αλλά αν θα είσαι πιο ήσυχη, βάλε τη μεγάλη πάντα... να δεις κιόλας, μπορεί να γκρινιάζει που θα περιοριστεί το οπτικό του πεδίο.

Μαρία οι περιγραφές σου (πραγματικές και φανταστικές) απλά δεν παίζονται!!! Μην αγχώνεσαι από τώρα για τα διαβάσματα!!! Άσε που μπορεί να σε ξαφνιάσει ευχάριστα το παιδί! Γιατί ντε και καλά να μη θέλει να διαβάσει;; Μπααααααααααααααααα... Ευγενία ο παιδίατρος τι σου λέει για το λίγο βάρος που έπαιρνε το προηγούμενο διάστημα;; Ελπίζω πάντως να συνεχίσει με καλύτερους ρυθμούς τώρα. Κάθε παιδί έχει τους δικούς του... Μαριέττα ο δικός μου τσιρίζει, ακόμα κι άμα του μιλάω από το διπλανό δωμάτιο... άμα δε με βλέπει έχουμε θέμα... πως το δουλεύουμε αυτό;;; Πάντως, όταν τον αφήνω στους γονείς μου ή με το μπαμπά του, δεν έχει πρόβλημα, δε γκρινιάζει, δεν κλαίει, μια χαρά περνάει... ουφ... από Σεπτέμβριο να δούμε....

Γεια σας κι από μένα!! Νατάσσα καλή αρχή στη δουλειά... όλα να πάνε καλά!! Εύη κι εγώ χτες βράδυ που πήγαμε μια βόλτα κάπως αργά, στα χέρια τον πηγαινοέφερνα γιατί δεν καθόταν, ήθελε να πάρει τη σοκολάτα μου να πιει, το φρέντο του πατέρα του κι ότι άλλο υπήρχε πάνω στο τραπέζι! Με τα πολλά σούρτα φέρτα στο τέλος κοιμήθηκε και τον έβαλα στο καρότσι... Πάντως, άμα τον έχω στο καρότσι και κάνουμε βόλτες κάθεται.. ακόμα!

Ελένη welcome back!! To μεγάλο νέο είναι ότι η Κατερίνα μας περιμένει 2ο μωράκι!!! 1η Σεπτεμβρίου πιάνω δουλειά. Με το ωράριο δεν ξέρω τι θα γίνει, πρέπει να το συζητήσω με το αφεντικούλι.. Πάντως ο λογιστής μου είπε ότι μπορώ να πάρω είτε μια ώρα για 2 χρόνια, είτε 2 ώρες για ένα χρόνο + 1 ώρα για μισό χρόνο, είτε να το πάρω μαζεμένη άδεια 3-4 μήνες, κάτι τέτοιο. Δεν παίζει βέβαια αυτό γιατί η κοπέλα που είχαν προσλάβει για να με αντικαταστήσει, έχει ήδη φύγει από τέλος Ιουλίου. Πάντως αν τελικά συμφωνήσουμε για μειωμένο, λέω να του πω για το 2ωρο και να πηγαίνω 10-4 αντί για το 9-5. Να μπορώ να τον θηλάζω με την ησυχία μου το πρωί κι όχι με την ψυχη στο στόμα και το απόγευμα να γυρνάω μέχρι τις 5 το πολύ στο σπίτι.. Τι λέτε κι εσείς;;

Καλημέρα! Καλή Κυριακή! Μαράκι έτσι έτσι!!! Και να δεις που θα σκάσει μύτη σύντομα το 2ο νινί!!! Αλλά βρε παιδάκι μου, τι ακροβατικά κάνατε που σ' έπιασε τέτοια ζαλάδα;;; Δε σε χορταίνω όταν μιλάς για το Μανωλιό... Ρεββέκα κι εμένα μου'χε πει να του δίνω 3 φορές την εβδομάδα κρόκο από τότε που έκλεισε τους 8. Του έδωσα μια φορά (το έβαλα μέσα στο φαΐ του) αλλά δεν το συνέχισα γιατί το ψιλοφοβήθηκα να σου πω την αλήθεια. Από τη μια η ζέστη, από την άλλη θα έλειπε ο παιδίατρος για διακοπές, και δεν το συνέχισα, είπα θα το συνεχίσω από αρχές Σεπτεμβρίου. Όντως το μητρικό γάλα αλλάζει συνεχώς! Καταρχήν δεν είναι το ίδιο όλες τις ώρες της ημέρας. Πχ το βράδυ έχει κάποια συστατικά που ηρεμούν το παιδί για να κοιμάται πιο καλά. Γι'αυτό και λένε σ'αυτές που αντλούν, το γάλα που αντλούν να το δίνουν πάντα την ίδια ώρα που το άντλησαν. Όχι δηλαδή ν'αντλούν πρωί και να δίνουν το γάλα το βράδυ. Όσο μεγαλώνει το παιδί, αλλάζει και το γάλα για να καλύπτει τις ανάγκες του. Για το τσάι, για δοκίμασε 1-2 μέρες να μην πιεις καθόλου να δεις τι θα γίνει. Κορίτσια, όσο περνάνε οι μέρες, τόσο πιο πολύ αγχώνομαι που θα τον αφήσω για να πάω στη δουλειά... Θα τον κρατάει μεν ο Γιάννης (κι όταν δεν μπορεί θα τον κρατάνε οι γονείς μου) κι αυτό σίγουρα είναι μεγάλη υπόθεση. Αλλά όπως και να'χει... ουφ... ουφ.... θα μου λείπει το βλαστάρι μου...

Wow!!!! Έχετε γράψει τα απίστευτα!!! Ρεββέκα φοβερή η ιστορία σας!!! Μήπως από στιχουργός να το γυρίσεις σε σεναριογράφος και να το κάνεις ταινία;;; Μπράβο κούκλα μου, χίλια μπράβο που τόλμησες και να'σαστε πάντα ευτυχισμένοι και να ζείτε τον έρωτά σας για πολλά πολλά χρόνια με την ίδια δύναμη εκείνου του πρώτου μήνα!!! Wow!!! Kάτι άλλο: το τσάι είναι συμβατό με το θηλασμό;; Γιατί έχει μέσα τεΐνη που είναι σαν την καφεΐνη. Μήπως γι'αυτό η κούκλα σου δεν καλοκοιμάται το βράδυ; Για τσέκαρέ το... Μαριέττα το μόνο που θα πω, είναι κρίμα, μετά από τόσους μήνες διακοπής, να ξαναρχίσεις το κάπνισμα. Το ένα φέρνει το άλλο και για πότε βρίσκεσαι πάλι κανονική καπνίστρια, ούτε που το καταλαβαίνεις.. Το'χω ζήσει με φίλες, με τον άντρα μου.. κρίμα είναι!! Εύη καλά κάνεις και τ'αφήνεις πίσω σου όλα αυτά, πολύ καλά... Φωτογραφία της Φλώρας θα μας βάλεις;;;; Μαρία μην κάνεις τέτοιες σκέψεις!! Ο Μανωλιός μια χαρά θα χαίρεται που θα'χει αδελφάκι σε κοντινή ηλικία και μια χαρά θα παίζουν μαζί. Και για σένα, μπορεί να'ναι λίγο ζόρι στην αρχή, αλλά μόλις ξεπεταχτούν λίγο θα'ναι μια χαρά!! Και μέχρι να διαβάσω όλες τις σελίδες.. και να γράψω τα παραπάνω.. όλες πήγατε για ύπνο!!! Φιλάκια, καληνύχτα!!!!

Καλέ!!!!! Πόσες σελίδες γράψατε 2 ώρες που λείπω;!;! Πάω να διαβάσω να ενημερωθώ!

Καλημέρα κορίτσια!!! Διάβασα όσα γράψατε κι ένα (ή μάλλον δύο) πράγματα έχω να πω: Πιέστε τους άντρες σας να πηγαίνουν για εξετάσεις. Αυτά τα τσιμπηματάκια, σφιξιματάκια και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο, μπορεί να μην είναι τίποτα, μπορεί όμως να'ναι και "καμπανάκια". Μην τα αγνοείτε. Καλύτερα να προλαμβάνουμε παρά να... τρέχουμε και να μην φτάνουμε!!! Μην ξεχνάμε ότι οι άντρες μας τώρα είναι στη λεγόμενη "κρίσιμη" ηλικία. Γι'αυτό: καλή και η εμψύχωση που λέει η Μαριέττα, αλλά το βασικό είναι εξετάσεις!!!! Και το δεύτερο που ήθελα να πω ήταν για χτες που με ρώτησε η Εύη που θα πηγαίναμε αν αποφασίζαμε να φύγουμε. Δεν έχουμε κάποιο συγκεκριμένο προορισμό στο μυαλό μας. Η αλήθεια είναι ότι έχω συγγενείς σε Αμερική, Ελβετία (εκεί γεννήθηκα), ο αδελφός μου τώρα θα είναι μόνιμα στη Γαλλία γιατί βρήκε δουλειά εκεί κι επίσης ο άντρας μου έχει συγγενείς στη Σουηδία. Λέω το που έχουμε συγγενείς γιατί πιστεύω πως θα'ταν λιιιιγο πιο εύκολο να πάμε κάπου που ήδη έχουμε κάποιους γνωστούς που θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν να βρούμε μια άκρη. Και πάλι όμως δεν είναι εύκολη απόφαση κι αν δεν έχεις πρώτα βρει μια άκρη επαγγελματικά, δεν φεύγεις έτσι εύκολα... Ρεββέκα μου έχεις ένα δίκιο σ'αυτό που λες περί φίλων, αλλά ο φίλος είναι φίλος, δεν είναι αδελφός. Δε θα σε πονέσει όπως ο αδελφός. Βέβαια εξαρτάται κι από τη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στα αδέλφια. Εγώ κρίνω με βάση τη σχέση μου με τον αδελφό μου που είναι πολύ δυνατή. Αρκεί να σας πω ότι στη βάφτιση (νονός του γιου μου), την ώρα που ξεκίνησε να πει το Σύμβολο της Πίστεως, τον έπιασε τέτοια συγκίνηση που δε μπορούσε ν'αρθρώσει λέξη... [Περιττό να σας πω βέβαια ότι μέχρι εκείνη την ώρα εγώ κρατιόμουν "κυρία" και φυσικά εκείνη τη στιγμή βαλάντωσα στο κλάμα - ας είναι καλά η αδιάβροχη μάσκαρα!! ]

Ουφ δεν ξέρω.. όσο τα σκέφτομαι αγχώνομαι.. Βάλε και το ότι είμαι σχεδόν 38... Είναι κι ο Γιάννης πολύ πιεσμένος με όλα αυτά... και μετά αναρωτιόμαστε γιατί θέλουμε τον Ασκητή! Τπ... είπαμε, την υγεία μας να έχουμε και όλα τ' άλλα θα τα βρούμε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο... Κορίτσια σας αφήνω να κάτσω λίγο μαζί του.. Φιλάκια, καληνύχτα!

Μαριέττα μου ακριβώς τα ίδια σκέφτομαι... Κι εγώ με τον αδελφό μου είμαστε πολύ δεμένοι και αγαπημένοι. Και θέλω αυτό να το ζήσει και το παιδί μου. Κάποτε, όταν ήμουν μικρή κι ανέμελη, έλεγα ότι θέλω 3 παιδιά... και τώρα το σκέφτομαι αν θα κάνω 2ο.. γμτ πως μας κατάντησαν έτσι... Εύη μου εσείς τουλάχιστον έχετε μια εναλλακτική. Έτσι δεν είναι; Θέλω να πω, αν αποφασίσετε να πάτε έξω θα'ναι πιο εύκολα να προσαρμοστείτε και να συνεχίσετε τη ζωή σας εκεί, σε σχέση πχ με μας, που αν κάνουμε κάτι τέτοιο θα είμαστε εντελώς ξεκρέμαστοι.. Πάντως ο άντρας μου ήδη έχει αρχίσει και το σκέφτεται.. ότι κάποια στιγμή ίσως πρέπει να "την κάνουμε" από δω...

Να μας βάλεις φωτογραφία!!!! Με'γεια της!! Καλά έκανες και την πήγες, αφού το ήθελε τόσο... Μαριέττα αυτά σκέφτομαι κι εγώ και δεν ξέρω αν θα κάνω δεύτερο.. Από την άλλη δε θέλω να'ναι μόνος του ο Φίλιππος..

Κι εμένα πέφτουν κάπως, αλλά όχι τόσο τραγικά γιατί ασβέστιο και σίδηρο τα συνέχισα, μαζί με μαγιά μπύρας που παίρνω, οπότε το ντοπάρισμα συνεχίζεται! Ο μικρός μη δει τούφα, κατευθείαν θα μου την τραβήξει! Μονίμως μαζεμένα τα'χω τα μαλλιά μου, στο τέλος θα καραφλιάσω από το πολύ τέντωμα... Εύη μου ανοίγεις μεγάαααααλο θέμα και πονεμένο.. Τα οικονομικά είναι τεράστιο πρόβλημα για τους περισσότερους και φυσικά και για μας. Εμείς πάθαμε μεγάλη ζημιά από το Δεκέμβριο του 2008, τότε που κάψανε την Αθήνα. Ο άντρας μου είχε μαγαζί στο κέντρο, απέναντι από το πολυτεχνείο, στην καρδιά των γεγονότων.. και από τη μια μέρα στην άλλη έπεσε η δουλειά κατακόρυφα, ήρθε και η κρίση μετά και πάτωσε.. αναγκάστηκε και το έκλεισε, χρέη..υποχρεώσεις.. δάνεια.. καταλαβαίνεις.. εκεί να δεις άγχος.. νεύρα.. ψυχολογική πίεση.. Αλλά μόνο αυτό πρέπει να λέμε: την υγειά μας να'χουμε κι όλα τ' άλλα γίνονται... Ειδικά από τότε που πέθανε ο κουμπάρος μας, 40 χρονών παλικάρι, με προβλήματα, άγχος, χρέη κι εκείνος... δε λέω τίποτε άλλο...

Τι έχεις Ευάκι;; Αυτά που λέγαμε περί μαμάς κλπ;;

Χμμμμ... ξέρω ένα καλό κέντρο ψυχολογικής υποστήριξης.. να δεις πως το λένε.. να δεις πως το λένε... α ναι!!! Μammy's group therapy!!!! Είναι και τζάμπα!!!

Νατάσσα έχει αρκετό χώρο εκεί;; Να'ρθούμε όλες!!! Μια χαρά σου'κατσε ο Πόρος!! Μη σκέφτεσαι παιδάκι μου πακεταρίσματα κλπ, σιγά!!! Θα'ρθει μετά ο χειμώνας και θα κλειστούμε μέσα και θα λέμε αχ καλοκαιράκι που είσαι;!;!

Κι εγώ το ίδιο.. Πάντως τέλη Ιουλίου είχε γράψει στο facebook ότι είναι καλά, ότι η μικρή τα πάει περίφημα και προχωράει σε πολύ καλούς ρυθμούς κι ότι τους χαμογελάει!! Δόξα τω Θεώ, όλα πάνε καλά... Κάτσε να το βρω να σας το βάλω.. κοριτσακια ειμαστε καλααα.. δεν εχω πολυ χρονο, μπηκα λιγο στα κλεφτα.. η μικρη τα παει περιφημα, ολα προχωρανε σε πολυ καλους ρυθμους.. μας χαμογελαει και αυτο μας ειναι υπεραρκετο..σας σκευτομαιι & σας αγαπω.. στις φιλεναδεες μου απο το μαμμυ ♥

Δε μπορώ να καταλάβω τι είναι αυτό που κάνει τις πεθερές να φέρονται έτσι. Μου φαίνονται όλα αυτά τόσο εξωφρενικά να προέρχονται από μανάδες!!! Κι όμως έτσι γίνεται... Είναι δυνατόν ποτέ μια μάνα να λέει "μια γλαστρα με λουλουδια αξιζει περισσοτερο απο το αγεννητο εγγονι μου";;;; Τι στο καλό κουβαλάει στο κεφάλι της;; Ή τα'χει χάσει τελείως λόγω ηλικίας;;; Έχεις δίκιο και φυσικά σε καταλαβαίνω και δε σου θυμώνω!! Αν είναι δυνατόν... Εδώ κουβέντα κάνουμε και λέμε εμπειρίες και απόψεις. Πραγματικά θα'θελα να καταλάβω τι είναι αυτό που μετατρέπει τις μανάδες σε κακές πεθερές.. και να το αποφύγω!!! Π.χ. βλέπω τη μάνα μου, έχει όλα τα "προσόντα" για να γίνει κακιά πεθερά, με την έννοια ότι χώνεται, θέλει όλα να τα μαθαίνει, θέλει να΄χει άποψη κλπ κλπ. Κι όλα αυτά τα κάνει από υπερβολική αδυναμία, από υπερβολική αγωνία, από υπερβολικό υπερπροστατευτισμό... Και δεν καταλαβαίνει κιόλας όταν της τα λες, που κάνει το λάθος...