Jolika

γλυκεια μου το τσιγαρο κοφτο ,ειναι πολυ κακο για το μωρο σου, κι εγω εχω νευρα πολλα χωρις λογο σε βαθμο που και ΝΑ ΑΚΟΥΩ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΝΑ ΜΙΛΑΝΕ ανεβαζω πιεση,τους ρωταω ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΕΥΧΗ ΤΗΝ ΒΡΙΣΚΕΤΕ ΤΗΝ ΟΡΕΞΗ ΚΑΙ ΜΙΛΑΤΕ ΤΟΟΟΟΣΟ ΠΟΛΥ???,ΕΠΙΣΗς κι εγω θελω να τσακωνομαι και ως συνηθως την παταει ο αντρας μου ο καημενος χιχι ΔΕΙΧΝΕΙ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΟΜΩΣ πρεπει να βρεις καποια ασχολια...κατι ενδιαφερον να ασχοληθεις για να ξεχνιεσαι κι εσυ και τα νευρα σου,καντε βολτιτσες,πατε ταβερνακια,σινεμα,θεατρο,για ψωνια και σιγα σιγα θα ξεχαστεις....... πρεπει να αλλαξεις οπωσδηποτε ψυχολογια ειδικα με το που θα ερθει το μωρο σου στην ζωη σου..... αντε κουραγιο...λιγο εμεινε

κι εγω το ιδιο σε συμβουλευω, και το δικο μου test αρνητικο εβγαινε και ημουν εγκυουλα κανονικοτατα, μαλιστα ειχα φριχτους πονους στη μεση και στα νεφρα απο τις πρωτες ημερες και λογω του οτι εβγαιναν τα Test αρνητικα πηγα σε γιατρο για υπερρηχο στα νεφρα .........τελικα ημουν εγκυος :P

Αυτο που πρεπει ΚΑΘΕ ζευγαρι στον πλανητη να βαλει καλα στο μυαλο του ειναι οτι ΟΤΑΝ κανουμε δικη μας οικογενεια ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ....οι υπολοιποι εχουν μεν τον σεβασμο και την εκτιμιση μας αλλα δεν ΕΧΟΥΝ λογο στην οικογενεια μας και κατ'επεκταση στην προσωπικη μας ζωη..... εμεις (δηλαδη το ζευγαρι) πρεπει να απαλλαγουμε απο οτιδηποτε τεινει να επηρεασει την καθημερινοτητα μας σαν οικογενεια,σε καμια περιπτωση δεν πρεπει να δειχνουμε αδυναμια απεναντι τους γιατι αυτο θα γυρισει με καποιον τροπο εναντιον μας και τοτε θα αισθανθουμε πολυ συντομα οτι μας πνιγουν και μας πατανε στο σβερκο,οποτε υποχωρησεις τελος εαν θελουν να βοηθησουν καλως εαν δεν θελουν παλι καλως υγεια και καλη καρδια!ο καθενας πορευεται οπως επιλλεγει...και καμια πλευρα δεν θα πρεπει να εχει απαιτησεις απο την αλλη, εγω ετυχε να εχω μια πολυ κακη ,ανευθυνη μητερα η οποια δεν με βοηθησε ποτε ,πουθενα ,εχει γνωμη για τα παντα αλλα εγω εχω κανει την επιλογη μου ,απλα προσποιουμαι οτι δεν υπαρχει αυτη η γυναικα στην ζωη μου,τωρα με το την 3η εγκυμοσυνη δεν εχουμε συναντηθει και ουτε προκειται φυσικα,δεν εχουμε ανταλλαξει κουβεντα καν.. (αρα δεν ειναι το θεμα πεθερα) ειναι στον ανθρωπο κοριτσια και στην ποιοτητα του, εμεις πρεπει απλα ολα αυτα να τα κλεινουμε εξω απο το σπιτι μας ετσι απλα και χωρις πολυ σκεψη.Πρεπει και οφειλουμε στα παιδακια που φερνουμε σε αυτον τον κοσμο να ειμαστε δυνατοι γονεις και αποφασιστικοι...αν ειναι η καθε μανα και πεθερα να μας κανει χαλια ψυχολογικα ζητω που καηκαμε

καλη σου μερα κι απο μενα, απ'οτι καταλαβα απο τα λεγομενα σου ειστε σε καποια προσπαθεια για μωρακι και εισαι και αρκετα ανυπομονη γι'αυτο λοιπον και ειναι πολυ νωρις για να δεις αποτελεσματα και πολυ συχνα οταν μας καταβαλλει το αγχος και η εντονη προσμονη για κατι δημιουργουμε γυρω μας ενα ειδος "ψευδαισθησεων" αθελα μας και συγκεκριμενα στην περιπτωση σου ειναι αυτη των συμπτωματων, οποτε θελει πολυ προσοχη γιατι ο ψυχολογικος παραγοντας παιζει πολυ σημαντικο ρολο ειδικα στην φαση που βρισκεσαι εσυ nafsikouli,πρεπει να εισαι ηρεμη ,χαλαρη και πολυ υπομονετικη...να μην σε καταβαλλει δηλαδη το αγχος της ανυπομονησιας ανευ λογου και αιτιας...προσπαθησε να το βγαλεις απο το μυαλο σου και να συνεχιζεις φυσιολογικα την καθημερινοτητα σου σα να μη συμβαινει τιποτα, οταν περασουν κι αλλες μερες κανε μια χοριακη οπως ειπε και η φιλη παραπανω ωστε να εχεις και σιγουρα αποτελεματα διχως αμφιβολιες,οτι και να γινει υπομονη και θετικη σκεψη... σου ευχομαστε ολα να πανε καλα,οπως τα επιθυμεις

καλημερα μανουλες κι απο μενα! marimari ωραιο αυτο με την κοιλια,με εβαλες κι εμενα σε σκεψεις...χαχα! απο τη μια μου αρεσει που εχω την κοιλιτσα και κουβαλαω το μωρο μου και το χαιδευω και του μιλαω και ειναι προστατευμενο εκει μεσα και το κυριοτερο ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΩΡΑ :P απο την αλλη ομως επειδη το εχω ζησει αλλες 2 φορες ,με το μωρο στην αγκαλια δεν σκεφτηκα ουτε μια στιγμη την κοιλια που δεν εχω,σκεφτομουν μονο την κοιλια που ειχε μεινει και επρεπε να εξαφανιστει μαζι με τα επιπλεον κιλακια....τωρα αρχισα να νιωθω το ιδιο βασικα που βλεπω τις αλλες με μαγιω φτου μου ,ντροπη μου..... σημερα ειμαι πολυ σπασμενη και κακοδιαθετη....εχουμε παρα πολυ δουλεια,πολυ κοσμο πανω απο το κεφαλι μου,εχω αρχισει και κουραζομαι υπερβολικα,η ζεστη μου την σπαει,στην Θεσ/νικη εχουμε τρελο αερα που μου τη δινει κι αυτος γιατι τα λερωσε ολα (τζαμια...παντζουρια...βεραντες κτλ)δηλαδη οτι δουλειες ειχα κανει πηγαν στραφι βλεπω οτι αργει και η 14 Αυγουστου που θα κατσω και νευριαζω ακομη πιο πολυ.... τελοσπαντων θα προσπαθησω να επανελθω στα φυσιολογικα μου αν και δε νομιζω οτι θα τα καταφερω γι'άυτη τη βδομαδα φιλια σε ολες

εγω χρησιμοποιω και βαζελινη και την Fissan mamma απο το φαρμακειο, εν'αλλαξ(μια μερα βαζελινη-μια μερα την fissan).....στην κοιλια ,στο στηθος και μπροστα στα μπουτια που ειναι τα πιο επιφοβα σημεια,τελειωνω την 3η μου εγκυμοσυνη και δεν ειχα προβληματα με το δερμα μου εως τωρα,ευτυχως,απλα δεν αμελω ποτε να το φροντιζω

γεια σας βρε κοριτσια, απ'οτι διαβαζω ειστε ολες καλα και μες τη χαρα........χαιρομαι που υπαρχει τοση θετικη ενεργεια , λοιπον κι εμεις καλα ειμαστε:laugh: πηγαμε στον γιατρο και μας ειδε,ειπε οτι ειμαστε πολυ καλα, λιγο αδυνατουλες αλλα ολα φυσιολογικα,ηδη γυρισαμε με το κεφαλι προς τα κατω και τα ποδαρακια πανω!!! Απο βδομαδα θα κανουμε παλι εξετασεις αιματος να δουμε αμα ειμαστε σε καλα επιπεδα... εχθες ψωνισαμε διαφορα,βασικα λικνο και προικα διοτι το λικνο μας το ειχαμε δανεισει καπου αλλα κανανε τα στραβα ματια και δεν μπορουμε να το παρουμε πισω ,οποτε υγεια και καλη καρδια ας το εχουν να το χαιρονται...τι να πεις,τωρα απο ψωνια μεινανε κατι ψιλοπραγματα,ενα ρηλαξ(που κι αυτο το ειχα χαρισει) καλλυντικουλια bebe,σουτιεν θηλασμου και γενικως αναλωσιμα ειδη! Τόμα ακομη στην δουλεια κι εσυ? τουλαχιστον παιρνω κουραγιο οτι δεν ειμαι η μονη ,περιμενω κι εγω στις 14/8 να ξεκουραστω οσο προλαβω πριν ερθει η μπεμπα μου,βασικα τωρα ειμαι σε ενα σταδιο φοβερης ανυπομονησιας -ΔΕΝ ΚΡΑΤΙΕΜΑΙ-πεφτω για υπνο και ολο βλεπω ονειρα οτι γενναω ακι ειμαι μες την τρελη χαρα ...μολις ξυπναω πιανω την κοιλια μου και λεω ουφ.....ακοοοοομη ετσι ειμαι ευχομαι ολες να ειστε καλα και υπομονη σε ολες μας.....ευτυχως περνανε οι καλοκαιρινες μερες γρηγορα

γεια σας κοριτσια, σας διαβαζω ολες που ετοιμαζεστε και με αγχωνετε, εμεις θα αρχισουμε προετοιμασια και ψωνια απο βδομαδα......το περιμενω πως και πως αλλα δεν ειχα χρονο πριν με τιποτα, απο βδομαδα παμε κι εμεις στον γιατρο μας να μας δει στην 33 εβδομαδα και ας ελπισουμε να μην φαμε οοολο τον Αυγουστο το μωρο μου κανει τρελες κωλοτουμπες,απορω τι θεση θα εχει οταν θα το δουμε απο βδομαδα,μακαρι να εχει αρχισει να παιρνει καλη θεση...ο αντρας μου με δουλευει και μου λεει χαχαχα........θελω να γεννησεις 5 Σεπτεμβριου,να εκραγεις μεχρι τοτε....ΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΚΟΣ λεω δεν προκειται αγαπητε μου, και μην με προκαλεις γιατι θα το τακτοποιησω να βγει νωριτερα και θα δεις μετα α!οχι μου λεει ...μην τυχον ...γιατι θα ειναι ελλειποβαρες το μωρο μου και θα σε κρεμασω μετα... μα,κατι χαζες συζητησεις που κανουμε ωρες ωρες :P

στο σπιτι μου εχω μια ντουλαπιτσα απο το ΙΚΕΑ στο χωλ οπου σε κουτιτσες και κουτακια μαζευω ολα τα αναμνηστικα των παιδιων μου απο τα νηπια ,τωρα απο το δημοτικο...δεν μου παει καρδια να πεταξω τιποτα,ακομη και τα πρωτα τετραδια ορθογραφιας εχω κρατησει ...η ντουλαπιτσα βεβαια γεμισε και ερχεται και 3ο μικρακι και να δω που θα τα βαζω στο τελος :P και η συγκινηση ....συγκινηση...καθε φορα τα ιδια και κλαμα η κυρια μα τι κακο κι αυτο,μηπως δεν κανει να ειμαστε τοσο ευσυγκινητες?με αυτη μου την συμπεριφορα βλεπω ωρες ωρες οτι τα παιδια μου τα εχω κανει ευαισθητα σε σοβαρο βαθμο τα συναισθηματα ομως ειναι υπεροχο πραγμα και οποιος δεν εχει νιωσει ετσι ,χανει.......

Καλημερα κι απο μενα , εμενα τα 2 μου παιδια αυριο αναχωρουν για την κατασκηνωση .... ειναι 7 χρονω η κορη μου και 10 χρονω ο γιος μου ,βεβαια ζητησανε μονοι τους να του στειλω κι επειδη ειναι 1η φορα που μου φευγουν εχω γινει κομματια ,βεβαια εχω την μπεμπα στην κοιλια μου για παρεα αυτα ειναι μες τη χαρα κι εγω εχω γινει χαλια,απο αγχος αποχωρισμου,απο ανασφαλεια,απο φοβιες ....... απο την αλλη σκεφτομαι οτι εχω πολυ δουλεια και στο γραφειο ολο τον Ιουλιο μεχρι τον 15Αυγουστο που θα κλεισουμε,θελω να ψωνισω για το μωρο και για μενα,εχω να κανω δουλειες στο σπιτι,εχω να πλυνω/σιδερωσω/ετοιμασω οοολα τα μωρουδιακα....να κανω ανακαταταξεις στην κρεβατοκαμαρα για το λικνο του μωρου που θα το κοιμιζω και αλλα τοσα...που θα ζοριζομουν παρα πολυ ειδικα σε αυτο το σταδιο της εγκυμοσυνης να τα κανω με 2 παιδια ακομη να φροντιζω καθημερινα... οποτε σκεφτηκα οτι ειναι μια καλη ευκαιρια να παραμερισω τα αγχη μου και τα μαμαδιστικα :silly: και να χαλαρωσω λιγο ωστε να διεκπεραιωσω τα παραπανω,ξερω οτι το μυαλο μου θα ειναι εκει αλλα δεν γινεται και αλλιως, ισως να βρω και μια ευκαιρια να βγω λιγο ,να δω κανα φιλικο ζευγαρι σε κανενα ταβερνακι γιατι εχω πηξει δουλεια-σπιτι...σπιτι-δουλεια...δουλειες-παιδια.... ουφ ειπα τον πονο μου,οποτε mirlitsa σε καταλαβαινω

σιγα μην δημοσιευσουν ονοματα ποτε σε αυτην τη χωρα ............. γι'άυτο λεω,φερτε τους ολους αυτους,βαλτε τους σε μια πλατεια με ταμπελακια στο λαιμο ,να περναει ο κοσμος ,να ξεσπαει και να δουμε μετα απο τετοια παραδειγματικη τιμωρια αν θα εμφανιστουν νεοι αλητες στο προσκηνιο να κανουν τις ιδιες ατασταλιες/ανωμαλιες και παει λεγοντας

η Λολα μου θυμησε κι εμενα τον γιοκα μου (1ο παιδι) τωρα ειναι 10 χρονω,ουρλιαζε σα να τον τρυπουσαμε με καρφιτσες παντου και χτυπιοταν,για 6 ολοκληρους ,μηνες...... ειχαμε κανει ολες τις εξετασεις,αιματα,ουρα,ακτινογραφιες.....γιατροι,νοσοκομες φιλες,ειδικοι,τον ειχανε δει απαντες.......... ετρωγε κανονικοτα.....αλλα εκλαιγε κατοπιν και δεν κοιμοταν,προφανως ειχε πονους το μωρο,το βραδυ αποκοιμιοταν απο εξαντληση πανω στην κοιλια μου...... υπηρχαν στιγμες που εβγαινα στο μπαλκονι και εκλαιγα γιατι πραγματικα ΔΕΝ ηξερα πλεον τι να κανω με το που μπηκε στον 7ο και πεταξε μυτουλα το πρωτο δοντακι ΔΕΝ καταλαβα ξανα οτι εχω μωρο ......εγινε ενας αγγελος,ησυχος,ηρεμος,γελαστος,και εξακολουθει να ειναι ενα πολυ καλο παιδι ακομη και τωρα οποτε υπομονη....απλα και ολες οι συμβουλες που σου δοθηκαν παραπανω ειναι χρησιμες.......

Γνωριζω απο φιλη προσωπικα,που εκανε 2 παιδια ,μετα εκανε την πλαστικη και προσθετικη,και εκανε αλλα 2 παιδακια τα οποια θηλασαν κανονικα απο 5 μηνες το καθενα περιπου........

Χθες παρολο που ημουν κουρασμενη καθισα και το παρακολουθησα το θεμα στην εκπομπη και προσπαθουσα να σχηματισω μια αποψη ,του τι εγινε,τι εφταιγε.......τελικα κατελληξα οτι φταινε αποκλειστικα και μονον οσοι τον καλυπταν,οσοι ηξεραν τι παιζει και δεν μιλουσαν ,μαλιστα πολυ περισσοτερο απο ολους φταιει η μαια εκεινης της βαρδιας που ενω ειχε παρει γραμμη οτι τα πραγματα δεν βαινουν καλως,αφησε την κοπελα στο ελεος, να την σφαξει ο σουρωμενος .........Χριστος και Παναγια!!! Μου φαινεται μας αρεσει σε αυτη τη χωρα να καλυπτουμε τους αλητες,αχρηστοι γιατροι που πειραματιζονται εις βαρος της ανθρωπινης υποστασης,παιδεραστες καθε ειδους ηλικιας,κοινωνικης ταξης κ.ο.κ. Φτανει πια......

Καλημερα και καλη εβδομαδα κοριτσια , πολυ ομορφες οι φωτο απο τα ζωακια σας ,να τα χαιρεστε evhdal μαλλον γεννηθηκε ετσι οποτε μην σε στεναχωρει,σημασια εχει οτι τωρα ειναι σε ενα καλο σπιτι που τον προσεχουν και τον αγαπουν

:silly: ευχαριστω ,ευχαριστω..........λατρευω τα σκυλακια μου ,evhdal μολις μπορεσεις βαλε κι εσυ καμια φωτο του δικου σου!

χαχαχα........καλο το θεματακι..... κι εμενα λοιπον το nickname ειναι το ονομα της σκυλας μου την λενε Jolika και ιδου:

NA ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΣΟΥ!!! :lol: Συγχαρητηρια και για την υπομονη σου,ετσι η εκβαση της γεννας ηταν η καλυτερη που θα μπορουσε να υπαρξει.......καπως ετσι γεννησα κι εγω την κορη μου και ουτε καταλαβα τιποτα και παλι να σου ζησει ,να την κοιταζεις οσο μπορεις και να την εχεις αγκαλιτσα,ουτως ή αλλως δεν προκειται να την χορτασεις:silly:

κι εγω ψηφιζω λικνο +1000, το καταευχαριστηθηκα μεχρι αρχες του 6ου μηνα που το ειχα διπλα στο κρεβατι μου,ανετο για το μωρο και σταθερο χωρις φοβο,συν του οτι καθαριζεται πιο ευκολα και δεν χρειαζεται πλυσιματα οπως τα υφασματα απο τις καλαθουνες

εμενα τωρα τελευταια αρχισε να σταζει ετσι ,αλλα το παρατηρω οταν ειμαι πολυ κουρασμενη και εχει πολυ ζεστη ,αργα το απογευμα,στις 2 προηγουμενες εγκυμοσυνες ομως δεν ειχα ουτε σταγονα μεχρι που γεννησα, μαλλον ειναι καλο σημαδι - μακαρι δηλαδη ,για να εχουμε μπολικο γαλακι για τα'ι'σμα

Anastacia έγραψε: Eφη, ευχαριστω για τις συμβουλες και την βοηθεια,μολις πριν λιγο ο αντρας μουμε πληροφορισε οτι πηγε κι πηρε φρεσκα συκωτια και μοσχαροειδη για να με τα'ι'σει με το ζορι καθοτι εχει φρικαρει κι αυτος απο τις εξετασεις μου........ Αναστασια,ΔΕΝ ειχα ποτε προβλημα στο παρελθον ουτε στις αλλες 2 εγκυμοσυνες δεν ξερω αν παιζει ρολο η ηλικια βεβαια ,τωρα που ειμαι 31 αν ειναι πιο ευαισθητος ο οργανισμος,παντως η αληθεια ειναι οτι ειχα αμελησει να κανω εξετασεις αιματος και φταιω......... ελπιζω να ανακαμψω συντομα....... αντε με το καλο στον 8ο ολες .....λιγο μας εμεινε ακομη,μαλλον πρεπει να αρχισω κι εγω να ετοιμαζομαι ,τωρα το συνειδητοποιω που διαβαζω οτι ετοιμαζεστε οι περισσοτερες,οτι δεν εμεινε και πολυς καιρος

καλως ηρθες στην παρεουλα, σου ευχομαι μια τελεια και ηρεμη εγκυμοσυνη,να το χαρεις οσο μπορεις και να μην αγχωνεσαι για τιποτα,με τη βοηθεια,τις εμπειριες και τις συζητησεις εδω θα μαθεις πολλα και θα περασεις ευχαριστα! ολα καλα και παλι........!

εγω ξεκινησα απο 49 κιλα .....και εχω φτασει 65....και το κακο ειναι οτι εχω ακομη,οτι θα τα χασω ειμαι σιγουρη αλλα οτι ειναι πολλα ,ειναι τα ατιμα

τι εγινε ?ολες κοτοπουλο φτιαχνουν σημερα? εγω ειμαι καλα ψυχολογικα και χαλια απο υγεια ,πηρα τις εξετασεις μου και εχω 26.0 αιματοκριτη και 0.01 φεριτινη ,σοκ παθαμε οικογενειακως ,πλακωθηκα στα χαπια φυσικα πρωι -βραδυ αλλα θελει και διατροφη ιδιαιτερη ,για πειτε καμια ιδεα απο φαγητα με μπολικο σιδηρο? το κακο ειναι οτι με τραβανε μονο παχυντικα φαγητα χωρις να προσφερουν κατι

Ηλιανα μου καλως ορισες , εγω θα σου πω οτι χαιρομαι που ηρθες κοντα μας εστω και υπο αυτες τις συνθηκες αρκει που βρηκες καπου να τα πεις,να ξαλαφρωσεις,να παρεις δυναμη & κουραγιο....... η ζωη και ο Θεος μας παιζουν πολλα παιχνιδια ...περιεργα....αλλα ειμαι της αποψης οτι εμεις ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ σε καμια περιπτωση να το παιζουμε Θεοι, ουτε εμεις ,ουτε οι γονεις,ουτε ο περιγυρος.......... ετσι οπως εχουν ερθει τα πραγματα στην ζωη σου ολο αυτο το σκηνικο και η εγκυμοσυνη, μετα απο οτι πιο δυσαρεστο μπορουσε να σου συμβει στα 19 σου χρονια,εγω μονο σαν ενα ιδιαιτερο μηνυμα μπορω να το δω......πιστευω οτι ολοι θα σε στηριξουν....ενα μωρο δεν μας αποτρεπει απο τιποτα ,ουτε απο διασκεδαση ,ουτε απο σπουδες,ουτε απο το να κοιταξουμε τον εαυτο μας, εσυ θα παρεις την τελικη αποφαση κλεινοντας τα αυτακια σου στον κοσμο προσεξε ομως να αποφασισεις χωρις ενδοιασμο,χωρις να σου μεινει μεσα σου η παραμικρη αμφιβολια.... επισης εαν αποφασισεις να το κρατησεις πρεπει να εισαι αποφασισμενη οτι το παιδι αυτο θα μεγαλωσει μαθαινοντας και γνωριζοντας τι εχει συμβει πριν οταν θα το επιτρεπει η ηλικια του, σε καμια περιπτωση δεν πρεπει ,λαμβανοντας υπ'οψη οτι εισαι μικρουλα και σιγουρα θα εμφανιστει αργοτερα και καποιος αλλος στην ζωη σου,να μεγαλωσει σαν παιδι αλλου πατερα και να τα μαθει ξαφνικα στα 18 που λεει ο λογος, θα πρεπει να εισαι πολυ συνειδητοποιημενη με αυτο, οπως προυποθηκε εδω δεν κατακρινουμε κανεναν,ειμαστε διπλα σου οτι κι αν αποφασισεις ,σου ευχομαι ολοψυχα κουραγιο,δυναμη και συντομα να σου ερθει το χαμογελο ξανα.....