aggeliki 30

Αργουτσικα μπηκα αποψε. Που μου ειστε ολες? Ξεκουραζεστε ή παιζει και καμια εξοδος? Οποια εχει βγει εξω ας πιει και ενα ποτακι σην υγεια μου! Ποιος ξερει ποτε θα ξαναβγω νυχτα... Για να πω την αμαρτια μου ενα νυχτοπερπατημα μου εχει λειψει. Η μονη λυση για την ωρα ειναι να αφησω το γιωργο με τον Ιασωνα και να βγω με καμια φιλη μου. Να λειψουμε και οι δυο νυχτα χλωμο... Οχι οτι ο μικρος δεν καθεται με τη μανα μου αλλα θα μου τη χαλασει η παλιογιαγια τη συνταγη και δε θελω καθολου να νομισει ο Ιασωνας οτι αλλαζει κατι απο το 8.30 υπνος στην κουνια μονος του. Προφανως δεν της εχω καμια εμπιστοσυνη και δικαιως αφου μου εχει δωσει ενα σωρο δικαιωματα. Ειμαι ακομα λιγο ανησυχη για το τραγικο βαρος που πηρε σε τοσο λιγες μερες... 900 γραμμαρια μεσα σε 23 μερες μου φαινεται τραγικο. Αν δεν ειχμε κανει προσφατα εξετασεις θα σκεφτομουνα για θυροειδη αλλα δεν ειναι αυτο. Προσπαθησα να σκεφτω τι διαφορετικο εγινε τον τελευταιο καιρο αλλα δεν βγαζω καμια σπουδαια ακρη. Λιγο το πρωινο του αλλαξα αλλα δεν νομιζω οτι φταιει αυτο. Εκει που του εδινα 250 ml γαλα με τρεις κουταλιες κουκερ, το εκανα 220 με 2,5 κουταλιες κουακερ και 1 κουταλια γλυκου πολτοποιημενα ξερα φρουτα (συκο, δαμασκηνο, βερικκοκο, σταφιδα). Ξανακοιταξα τις συσκευασιες και δεν εχουν εξτρα ζαχαρη... Αντικατεστησα τη 1 απο τις 2 φορες την ευδομαδα μοσχαρισιο κιμα με μοσχαρισιο συκωτι, ουτε αυτο νομιζω οτι ειναι. Το μονο που μου παει στο μυαλο ειναι ο πολεμος που εγινε με εκεινα τα ρημαδο-μουστοκουλουρα και μηπως καπου μου ξεφυγε και εφαγε περισσοτερα και μηπως του δινουν μπισκοτα στον παιδικο. Εγω τους ειχα πει αν κλαιει πολυ την πρωτη μερα να τον δωροδοκησουν με μια φετουλα ψωμι... ελπιζω να μην το παρεξηγησαν. Θα ξανα-ρωτησω τη Δευτερα... Να ζυγιστηκε λαθος το αποκλειω γιατι ηταν βραδυ, ειχα καρφωθει στο φως και ηταν μια απο τις ελαχιστες φορες που εκατσε ακινητος, εκτος του οτι τον ξαναζυγισαμε και δεν ειναι ψηφιακη η ζυγαρια για να πεις οτι χαλασε... Ετσι κι αλλιως, επαιρνε πιο πολυ βαρος απο οτι επρεπε και τις προηγουμενες φορες και με απασχολουσε το θεμα. Ετσι θα παρω μετρα, για την ακριβεια ξεκινησα ηδη... Χρησιμοποιω πλεον τη ζυγαρια της κουζινας που την ειχα διακοσμητικη, κοβονται τα πολλα μελια και μπισκοτο μονο μετα απο εμβολιο ή τωρα που θα αραιωσουμε 2-3 φορες το μηνα... Θα το ψαξω και λιγο καλυτερα με τους υδατανθρακες και τις πρωτεινες. Ισως και εκει να ειχα παρεξηγησει λιγο την εννοια της μεριδας. Διαβασα αυτα που γραφετε πως τρωνε τα παιδακια σας και τα βρισκω μια χαρα μπολικα οπως και του Ιασωνα... ηθελα ομως να ρωτησω κατι αλλο. Οταν τους μαγειρευετε κρεας ή κοτοπουλο, ποσο βαζετε στη μεριδα? Αν ξερετε δηλαδη γιατι κι εγω μεχρι χθες με το ματι εβαζα... Παντως δε φαινεται χοντρος. Λιγο παχουλος ισως... Εχει κοιλιτσα. Για την πιπιλα... Οχι δε σκεφτομαι να του την κοψω ακομα. Βασικα γιατι τη μερα δε την χρησιμοποιει γιατι θελει το στομα του ελευθερο ειτε για να λαλαει ειτε για να δοκιμαζει αλλα αντικειμενα. Μονο στο μεσημεριανο και το βραδυνο υπνο ειναι απαραιτητο αξεσουαρ. Οταν γινει 2 ετων θα αρχισω να το σκεφτομαι...Υποτιθεται πως μεχρι τα 2,5 πρεπει να την εχουμε ξεφορτωθει για το καλο των δοντιων και της αρθρωσης. Τι αλλο? Ειχαμε τον αδερφο μου και τη νυφη μου εδω σημερα και ο Ιασωνας εδωσε μια ωραιοτατη παρασταση... Ετρεχε περα-δωθε, ανεβαινε στο τραπεζι, στις καρεκλες, πεταγε παιχνιδια... Μια χαρα μας παλαβωσαε ολους! Εκανε και τη νυφη μου να νιωσει απιστευτες τυψεις που δεν τον σφησε να της ρημαξει την τσαντα και τα περιεχομενα της. Οτι εμαθε να ανοιγει φερμουαρ το ειπαμε? Βεβαια... Εδω και 10 μερες παλευε να ανοιξει την τσαντα του, που παιρνουμε στη βολτα και τον παιδικο σταθμο. Και μετα απο 3-4 μερες τα καταφερε και τον ειδα να κυκλοφορει με μια πανα στο στομα και την κορδελα της πιπιλας μπεγλερι στο χερι... Τουλαχιστον μεσα σε ολα καθε πρωι, απο την Τεταρτη, ψοφαω στο γελιο γιατι η πρωτη δραστηριοτητα της μερας του ειναι μολις ξυπνησει να βγαλει και να πεταξει εξω απο την κουνια τα καλτσακια του... Ειναι καινουριο χουι, κατι σαν Καλημερα γι αυτον μαλλον! Καληνυχτιζω εδω και παω στην Ομαδα να δω τις φωτογραφιες της συμπεθερουλας μου και αν δεν κουτουλησω απο τη νυστα να βαλω και καμια καινουρια δικια μας... Πολλα φιλια σε ολες και καλη Κυριακη!

Μια απο τον υπολοιπο λαο ειναι εδω πρωινιατικα... Ειχα και χθες διαβασμα αλλα ημουνα και σε κατασταση πανικου λογω του βαρους του Ιασωνα. Ποσο ειπα πως λογαριαζω να ειναι? Επεσα εντελως εξω κι αυτος εχει βγει εξω απο τις καμπυλες... Να το πω? 13,950 Επαθα πολλαπλα εγκεφαλικα χθες... Ευτυχως που ειχα διαβασμα και ξεχαστηκα. Το μονο σιγουρο ειναι πως ΚΑΠΟΥ ΚΑΝΩ ΛΑΘΟΣ και δεν ειναι η ζαχαρη, δεν ειναι το αλατι, δεν ειναι το ελαιολαδο... Πρεπει να σκεφτω και να βρω την ακρη. Αυτο πρεπει να σταματησει τωρα αμεσως! Κατα τα αλλα το εμβολιο της γριππης εκανε, ελαχιστα εκλαψε με το εμβολιο, περισσοτερο χαμος εγινε οταν ηθελε ο γιατρος να του δει το λαιμο. Και πηρε αλλο ενα εκατοστο υψος. 86 εκατοστα ειναι τωρα. Το κεφαλι για πρωτη φορα στασιμο. Αν μπορειτε πειτε μου περιπου τι ποσοτητες φαγητου τρωνε τα μικρα σας... Τα καλοφαγα εννοω. Ντινακι, καταπληκτικος ηταν ο Φροιντ οταν τα εγραψε ολα αυτα αλλα γι μενα αποτελει πια μονο μια βαση για να ξεκινησει κανεις να διαβαζει ψυχολογια. Πολλα απο αυτα που γραφτηκαν τοτε σημερα θεωρουνται αν οχι λανθασμενα σιγουρα υπερβολικα... Την περισσοτερη κριτικη δε εχει δεχτει για το φθονο του πεους, που αναφερεται στο δυνδρομο της Ηλεκτρας στα κοριτσια και στο φοβο του ευνουχισμου και το αντιστοιχο Οιδιποδειο συνδρομο των αγοριων. Φυσικα τα περισσοτερα παιδια για ενα διαστημα προτιμουν και διεκδικουν τον γονεα του αντιθετου φυλου και ειναι φυσικο αυτο. Απο 12 μηνων μπορει να αρχισει να εκδηλωνεται αυτη η προτιμηση και περναει απο μονη της οπως ηρθε γυρω στα 4 χρονια. Οσο για σεξουλικη ευχαριστηση που νιωθουν τα παιδια αγγιζοντας τον εαυτο τους αυτο υπαρχει σχεδον απο οταν ειναι βρεφη νεογεννητα. Και δεν περναει ποτε... μονο που καταπιεζεται λογω των κοινωνικων κανονων. Λογικο κι αυτο ε?

Εγω δεν απορω καθολου! Αναπληρωνει το κενο... τοσες μερες αρρωστουλα και σχεδον νηστικη, ετσι θα το αφηνε να περασει? Αμα το παιδι ειναι καλοφαγο για να μην πω λαιμαργο ετσι ειναι! Ολα μαμ... Εμεις δεν τρωμε τιποτα σχεδον μπροστα του εκτος απο φρουτα. Την τελευταια φορα που ζυγιστηκε ηταν 13,050. Σημερα το απογευμα θα δουμε παλι που θα κανουμε το εμβολιο της γριπης, τον κοβω περισσοτερο απο 13,150... Ο Θεος να λυπηθει τη μεση μου!

Μια απο τα ιδια! Μασα και ξαπλα για καμια ωριτσα... Φιλακια πολλα!

Επαιζα μαζι με τα θερμομετρα οταν ηταν 3ων μηνων μωρο και χωρις να υπαρχει λογος. Για να δω τι με βολευει καλυτερα, μην ανεβει κανενας πυρετος και απο το αγχος τα χασω... Ετσι ειδα οτι ρημαδια τα ψηφιακα δεν πιανουν ποτε σταθερη θερμοκρασια ακομα και 10 λεπτα να τα αφησεις. Δεν ξερω μηπως υπαρχουν πια τιποτα πιο εξελιγμενα. Αλλα οι πιπιλες θερμοτρα, απο οτι ξερω, ακομα δεν ειναι αξιπιστα... Πριν λιγες μερες ξαναρωτησα γιατι μου κακοφαινεται ο τροπος που του παιρνω τη θερμοκρασια ακομα με το ψηφιακο. Μου φαινεται οτι παραμεγαλωσε για τετοια κολπα.

Ειχα ομπρελα αλλα φυσαγε πολυ εκεινη την ωρα και η βροχη πηγαινε περα δωθε... Μια χαρα παπια γιναμε σε 10 δευτερολεπτα! Το τερατακι μου φαινεται οτι πολυ καλοπερναει στον παδικο αλλα δεν κουραζεται? Τρεχει σαν τρελος με το που μπαινουμε σπιτι για να κανει οτι ζημια προλαβαινει... Οταν τελειωνουμε σχεδον το φαγητο του αρχιζει και δειχνει δημαδια κουρασης. Αυριο εχουν φακη ειναι και Παρασκευη, λεω να τον αφησω να δω αν θα φαει εκει. Αν δε φαει, στο απιτι θα τον περιμενει ψαροσουπα και καθολου δε θα το χαρει! Η ομορφη και αρρωστουλα νυφουλα μου κοιμαται τωρα?

Κι εγω τα ψιλοφοβαμαι... αλλα κανενα ψηφιακο ή οινοπενυματος που κυκλοφορησαν καποια στιγμη δεν τα αντικατεστησε σε ακριβεια. Οταν ο πυρετος περναει το 39,5 χρειαζεται η ρημαδα η ακριβεια. Σκεψου οτι ενω καταργηθηκαν για τους ιδιωτες, στα νοσοκομεια ακομα τετοια παραγγελνουν και δεν το κανουν για το χαμηλο κοστος. Καπως ετσι προμηθευτηκακα κι εγω 3 τετοια. Συνηθως παντως το ψηφιακο χρησιμοποιω αλλα δεν κανει μπιπ ποτε αν το βαλω στη μασχαλη του. Οποτε... θερμομετρηση απο τον ποπο και αφαιρω μισο βαθμο απο αυτο που βγαζει σε 10 δευτερολεπτα το πολυ.

Οτι ξαναμαζευτηκα και ολη αυτη την ωρα παρεμεινα συνδεμενη, ενω δεν ημουν εδω. Πηγα να παρω το γκουκι μου απο τον παιδικο και επιασε μια βροχη με αερα μαζι... μουσκεμα γιναμε μεχρι να βγουμε απο το αυτοκινητο. Η χαρα του για το μουσκεμο απεριγραπτη! Εγω παλι μεχρι να του βγαλω τα βρεγμενα φρικιασα, μουσκεμενη κι εγω, νερα ειχαν μπει απο τις ορθανοιχτες μπακλονοπορτες... Εγω, οποιοδηποτε σιροπι και να του δινω, το δινω με τη συριγγα για να ειμαι σιγουρη οτι παιρνει τα σωστα ml. Παντα καθονταν μια χαρα γιατι ειναι πολυ γλυκο το παυσιπονο και του αρεσει. Ετσι συνηθισε και για οτιδηποτε αλλο... Αφου και το χυμο πορτοκαλι που πρεπει να πινει με το σιδηρο με τεραστια συριγγα του το δινω γιατι αλλιως δεν καθεται. Ο παλιος μας παιδιατρος ειχε πει να μην βαζω το panadol ή depon μεσα στο γαλα γιατι μπορει να μην το πιει ολο κι ετσι δεν θα εχει παρει την ποσοτητα του φαρμακου που πρεπει για να πεσει ο πυρετος... Αν ομως δε γινεται αλλιως, τοτε βαλε μικρη ποσοτητα γαλα ή χυμο στο μπιπερο - ποτηρακι για να το πιει ολο και μετα βαζεις και το υπολοιπο.

Που ειστε κοριτσακια μου? Αλλα πρωινα που δεν μπαινω, φωτια πιανουν τα πληκρολογια και τωρα καμια?

Στελλα, μηπως την παραντυνεις? Ο πυρετος θελει ελαφρα ρουχα και ελαφρυ φαι... Με περιπου 22 βαθμους στο σπιτι και μια λεπτη μακρυμανικη μπυτζαμουλα θα ειναι μια χαρα, αντε κι ενα φανελακι. Τι θερμομετρο εχεις? Εγω επιμενω σε αυτο του υδραργυρου του λεπτου και οταν ο Ιασωνας κανει σαν τρελος και δεν καθεται ουτε 1 λεπτο με το θερμομετρο στη μασχαλη, κανω θερμομετρηση απο τον ποπο του με το ηλεκρονικο, που δεν ειναι ακριβες αλλα κραταει δευτερολεπτα η διαδικαασια και οταν δειχνει κατω απο 38, δεν επιμενω με το αλλο.

Συμβουλη σαν ψυχολογος δεν μπορω να δωσω γιατι δεν ειμαι ακομα. Μπορω ομως να σου πω τη γνωμη μου και να την τεκμηριωσω συμφωνα με αυτα που ξερω απο τις μεχρι τωρα σπουδες μου και την ειδικοτερη ενασχοληση μου με το θεμα του στενου δεσμου που αναπτυσουν τα μωρα με τη μαμα τους και το αγχος του αποχωρισμου, που ειναι και το αντικειμενο της πτυχιακης μου εργασιας. Εγω ειμαι υπερ του οτι δε στερουμε απο το μωρο την αγκαλια, δεν το παμε σε βρεφονηπιακο και σε καμια περιπτωση δεν το αφηνουμε να κλαιει μονο του μεχρι να γινει ενος ετους. Ο λογος που επιμενω για το χρονικο διαστημα αυτων των 12 πρωτων μηνων ειναι οτι το μωρο εχει απο καθολου εως ελαχιστη λεκτικη κατανοηση. Αυτο δεν εχει να κανει καθολου με το ποτε θα μιλησει αλλα με το ποσα αντιλαμβανεται απο αυτα που ακουει. Στο διαστημα αυτο ομως διαμορφωνονται καποιες πλευρες της προσωπικοτητας του ενω παιρνει πληροφοριες απο το περιβαλλον του χωρις σχεδον καμια επεξεργασια (η σκεψη και η κατανοηση του λογου συνδεονται αμεσα). Θεωρω λοιπον τραγικο για ενα μωρο να διαμορφωνει την προσωπικοτητα του εχοντας ως δεδομενο οτι κανεις δεν ανταποκρινεται στην εκκληση του για βοηθεια, ασφαλεια, καθαριοτητα, πεινα... στις αναγκες του. Για μετα το χρονο... Αναποφευκτο ειναι να νιωθει ενα τοσο μικρο παιδακι και αγχος και ανασφαλεια οταν αρχιζει να αντιλαμβανεται τον κοσμο. Δεν ξερει σχεδον τιποτα για αυτον και ολα ειναι καινουρια... εκτος απο τη μαμα του που η μυρωδια της ειναι η πιο παλια του γνωριμη. Λογικο λοιπον ειναι να την αναζηταει σε καθε περιπτωση που νιωθει αγχος ή ανασφαλεια. Το καλυτερο λοιπον ειναι η μαμα του να του παρεχει την ασφαλεια αυτη με λογικη ομως, γιατι εχει πια ξεκινησει το παιδακι να εξερευνα και να θελει και απο μονο του να μαθει πραγματα και κολλημενο μονιμα πανω στη μαμα του πως θα τα μαθει? Σιγα-σιγα πρεπει να αρχισει να γινεται πιο ανεξαρτητο και να το καταλαβαινει πως αυτο και η μαμα του δεν ειναι 1 πραγμα αλλα 2. Καλο ειναι να αρχισει και να διαχειριζεται το αγχος του αποχωρισμου απο αυτην για συντομα χρονικα διαστηματα... αλλιως οταν θα ερθει εκεινη η μερα που μαμα του δεν θα μπορει να ειναι συνεχως μαζι του... παιδικος, νηπιαγωγειο μια αλλη αναγκη που θα απομακρυνει τη μαμα απο κοντα του για λιγες μερες, θα του ερθει ο ουρανος στο κεφαλι! Τον υπνο στο κρεβατι των γονιων και ειδικοτερα οταν ο ενας (ο μπαμπας) αναγκαστικα καποια στιγμη εκτοπιζεται στον καναπε του σαλονιου το θεωρω μεγα λαθος. Για μια στο τοσο και ιδιαιτερα οταν το παιδι καταλαβαινει οτι ειναι κατ' εξαιρεση δεν εγινε και τιποτα. Αλλα ο μονιμος υπνος του παιδιου με τη μαμα του ειναι προβλημα για μενα. Πρωτα απο ολα γιατι πιανει εντελως λαθος το θεμα για το ρολο του μπαμπα, της μαμας, του ζευγαριου... και αντε μετα να του ξεκολησεις απο το κεφαλι οτι η μαμα και μπαμπας ειναι ζευγαρι, κοιμουνται στο ιδιο κρεβατι, ειναι ισοτιμοι μεταξυ τους και οχι η μαμα ιδιοκτησια του παιδιου και ο μπαμπας διακοσμηση του σαλονιου. Αν κοιμουνται ολοι μαζι, πραγμα που συνηθως δεν κραταει πολυ γιατι ο μπαμπας αποχωρει, ειναι επικινδυνο λογω της στενοτητας του χωρου για ατυχηματα (πτωσεις, πλακωματα...) και οπως και να ειναι μου φαινεται καπως λαθος η εικονα και το αντιστοιχο μηνυμα της... τρεις ανθρωποι σε ενα κρεβατι για καιρο. Προβλημα σχεδον παντα δημιουργειται και στις ισορροπημενες σχεσεις του ζευγαριου που για μενα θα δημιουργησει με τη σειρα του προβλημα και στο παιδι. Τι ειδους ασφαλεια θα αισθανεται με τη μαμα του και το μπαμπα του συχνα μαλωμενους ή ακομα χειροτερα για καιρο ψυχραμενους μεταξυ τους? Αυτο δεν το εκανα και δεν προκειται να το κανω για κανενα λογο μεχρι ο μικρος να καταλαβαινει καλα το κατ' εξαιρεση. Αν αρρωστησει και δεν αντεχω να ξενυχτησω, θα κοιμηθω στο μονο κρεβατι που ειναι στο δωματιο του, θα ανοιγα ενα ραντζο ή στρωματσαδα αν δεν ειχα χωρο. Εφαγα μεγαλο πακετο για 7 μηνες, απο τον 8ο μηνα του Ιασωνα μεχρι το 15ο απλα και μονο γιατι δεν αισαθανομουνα βεβαιη γι αυτο που ρωτας κι εσυ, το αν θα του δημιουργησω τρομερη ανασφαλεια αν επιμεινω να κοιμαται στην κουνια του μονος του. Καθε βραδυ με ελαχιστες εξαιρεσεις τον κοιμιζα στα χερια 2,3,5,8 φορες για να ξαναξυπνησει μολις τον εβαζα πισω στην κουνια του ή λιγο αργοτερα που πιανοταν και αλλαζε πλευρο και καταλαβαινε πως δεν ειναι πια στη αγκαλια μου. Οταν η αυπνια εφτασε στο απροχωρητο, δεν ηξερα πως να εφαρμοσω αυτα που ηξερα και να αφηνω το παιδι μου να κλαψει μεχρι να εξαντληθει και να το παρει αποφαση μου φαινοταν τρομερα σκληρο. Ενα βιβλιο μου ελυσε τα χερια και συμφωνω σε ολα με το συγγραφεα εκτος απο το οτι η μεθοδος αυτη ειναι καταληλη για μωρα 6 μηνων και ανω. Εγω θα ελεγα απο 12 μηνων και ανω... Εχω πια τη βεβαιοτητα του αποτελεσματος βλεπεις. Ο Ιασωνας απο τη τριτη μερα που εφαρμοσα τη μεθοδο αυτη κοιμοταν στην κουνια του μονος του ολη τη νυχτα. Δεν τον ειδα ποτε να ειναι πιο ανασφαλης απο πριν. Για να ειμαι πιο σιγουρη γι αυτο υπερεβαλα λιγο σε αγκαλιες και καλοπεραση κατα τη διαρκεια της μερας... Νομιζω πως η καλυτερη επιβεβαιωση γι αυτο ειναι η αψογη προσαρμογη του στον παιδικο σταθμο. Τρεις μερες μονο και δεν ηθελε να χαλασει την καλοπεραση του με τα παιδακια και τις μουσικες εκει για να ερθει μαζι μου σπιτι. Δεν εκλαψε ουτε την πρωτη μερα οταν εφυγα. Ηξερε μαλλον πολυ καλα οτι οταν η μαμα λεει οτι θα ερθει να τον παρει, το εννοει. Χαρηκε οταν με ειδε αλλα το περιμενε... Νομιζω πια οτι το βασικοτερο πραγμα που εμπνεει ασφαλεια στα μικρα παιδια ειναι η συνεπεια σε αυτα που λεμε και αυτα που κανουμε και η ασφαλεια που αισθανομαστε οι ιδιοι ως γονεις οτι κανουμε το σωστο. Τελος θεωρω πολυ θετικο πραγμα το να υπαρχουν καποια ορια ακομα και σε αυτη τη μικρη ηλικια των παιδιων μας και το εχουν μια ευκαιρια να διαχειριστουν το οποιο αγχος τους χωρις ομως να αισθανονται εγκαταλειψη. Εγραψα παρα πολλα που δεν χρειαζονταν για να εκφρασω τη γνωμη αλλα για να την αιτιολογησω, μηπως και προλαβω τις πετρες πριν σηκωθουν... Με μια σχετικη αβεβαιοτητα γιατι δεν ξερω τι ακριβως γινεται στο σπιτι σας και πως αρχισε αυτη αρνηση της μικρης να κοιμαται μονη της στην κουνια της, να σου δωσω και μια συμβουλη μιας πρωην αυπνης μαμας... Ξεκιναει να δημιουργειται προβλημα στο σπιτι σας που θα κρατησει καιρο. Λυσε το πριν γινει μονιμη αυτη η λανθασμενη συμπεριφορα της μικρης σε σχεση με τον υπνο γιατι οσο περισσοτερο συνηθισει ετσι, τοσο δυσκολοτερο θα ειναι να λυθει το προβλημα! Το βιβλιο ειναι το "Κοιμησου παιδι μου" των εκδοσεων Πατακη. Ειναι περιπου 150 σελιδες και κοστιζει γυρω στα 11 ευρω. Μπορεις να το παραγγειλεις απο το βιβλιοπωλειο της γειτονιας σου ή απο καποιο on-line καταστημα. Εγω το παραγγειλα απο το e-shop. Αν θελεις ριξε μια ματι στο link για να δεις και την περιληψη... http://www.e-shop.gr/show_bks.phtml?id=BKS.0171782

Χρυσα, τι εχεις κοριτσακι και δεν εισαι καλα? Πες τα να ξαλαφρωσεις!

Αννα, κι εγω καιρο εχω να δω κατι που εγραψε η Ιφιγενεια εδω ή αλλου... Δεν εχω ιδεα τι κανει. Ειχε καποιο προβλημα? Πολυ καλο μου φαινεται που ο Αλεξανδρος λεει οτι εχει 2 χερια, ποδια, αυτια, ματια... Γιατι ο Ιασωνας οταν τον ρωταμε που ειναι τα χερια, ποδια, μυτη, αυτια, ματια... Απο εκει που ολα τα εδειχνε, τωρα εχει κολλησει τη βελονα μονο στα αυτια και τα ματια... μαλλον δεν εχει τιποτα αλλο αυτη την εποχη... Χα χα χα... Οπως καταλβαινεις ακομα στο "που" ειμαστε, εχουμε δρομο ακομα μπροστα μας για το "ποσα". Απο αριθμους οταν μετραω 1-2-3 και αααμμμ για να φαει φρουτα, επαναλαμβανει σα βρυκοο παπαγαλακι "τια" (τρια) και μετα λεει "τετοοο" (τελος) και ας ειμαστε στην πρωτη κουταλια! Αν εχετε συχνες διακοπες ρευματος ενα UPS ειναι σωτηρια για τον υπολογιστη. Κι εγω το σκεφτομαι γιατι οταν εχει κακοκαιρια και εδω η ΔΕΗ μας κανει ωραια κολπα με την ταση του ρευματος και διακοπες που κρατανε το πολυ 1-5 λεπτα.

Ξυπνησε και διαλυει... Τρεχω να προλαβω οτι προλαβαινεται! Φιλια πολλα σε ολες!

Φανη, ενω εγραψα παλι τοοοσα, περαστικα για την κουκλιτσα που μπλαβιασε δε σου εγραψα! Περαστικα λοιπον και πολλα φιλακια να της δωσεις, να περασει γρηγοροτερα... Τον ειδα τον παραδεισο σου!

ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΣΗ: Κοριτσια το Καρολινακι κανει παραπονακια οτι το ξεχασαμε!!! Ειναι καλα ομως, το ιδιο και η Παπενια της... Οχι μωρε παραπονιαρικο δε σε ξεχασαμε! Γραφουμε τοσα πολλα και εχουμε και διαφορα στο μυαλο μας η καθεμια... Σ' Αγαπαμε και μας λειπεις!!! Κανε κατι (καλοπιασε κανενα της μηχανογραφησης στη δουλεια), για να δεις γιατι μπορεις να μπεις απο εκει! Αντε, περιμενουμε ολες να μαθουμε νεα σου...

Σιγα την πολυλογια βρε Φανη... εγω που γραφω ολο το μεσημερι δηλαδη τι ειμαι? Πες το τωρα... μου το χρωστας!

Καλως τη Χαρουλα! Ταρζαν κι εσυ ε? Να μας γραφεις τα νεα σας ακροβατικα... Εννοειται πως εισαι ευπροσδεκτη στην παρεουλα μας!

Δωρα μου ζηλεεευω!!! Πολυ!!!!!!! (Εκανα πρασινο το λογο...) Καμια φορα κανει κολπα το σαιτ και με πεταει κι εμενα εξω, χανω αυτα που ειχα γραψει... Μην πτοεισαι εσυ και μη χανεσαι, μας λειπεις! Φιλακια πολλα!!!

Γεια σου Στρατη - Παναγιωτη !!!

Ντινα και Κωνσταντινα, εδω μου εστε πουλακια μου? Ντινακι, ολα καλα θα πανε με το σπορακι σου, μην το σκεφτεσαι καθολου το κακο... Θα δεις που θα αναπτυχθει οπως πρεπει συντομα! Ακουσατε την καρδουλα του μωρε? Αχ! τι καλα... Θυμηθηκα τη δικη μου αντιστοιχη φαση τωρα! Αυτο με τις αγκαλιτσες μετα το μαλωμα το ξεχασα... Αλλα εγω δεν εχω τυψεις! Θα τσακιστει ή θα αρρωστησει τρωγωντας βρωμιες αμα τον αφησω να κανει οτι γουσταρει! Εχουμε και νεα μελη στην παρεα Μηπως να εστελνες και καμια προσκληση για την Ομαδα μας? Κωνσταντινα, θελω απο προχθες που ειδα το προβλημα με τον υπνο να σου πω κατι, αλλα το σκεφτομαι μηπως με παρεξηγησεις... Με δυο μερες κοιμισμα στα χερια - ποδια - αγκαλια τελοσπαντων οταν μετακομιζαμε, ξεκινησαν οι 7 μηνες αυπνιας μας. Τοτε ελεγα οτι τα δοντακια που εβγαζε εφταιγαν, η αναστατωση που μαζευαμε τα πραγματα... Αλλα αυτο που ακολουθησε ηταν γολγοθας σωστος. Φυσικα αν δεν εχεις προβλημα να την κοιμιζεις στο δικο σας κρεββατι για πολυ καιρο, ειναι δικο σου θεμα. Παντως εκτος απο την αποψη που λεει οτι κανει καλο στα παιδια να κοιμουνται μαζι με τους γονεις υπαρχει και αλλη αποψη που λεει οτι δεν ειναι καθολου ασφαλης πρακτικη αυτη ουτε για τη σωματικη, ουτε για την ψυχικη τους υγεια, αλλα πολυ περισσοτερο ειναι προβλημα για την καλη σχεση του ζευγαριου. Για τα περισσοτερα θεματα που αγγιζουν την ψυχολογια υπαρχουν περισσοτερες απο 1 αποψεις. Διαλεγεις και παιρνεις! Κατα τα αλλα... συμφωνω οτι τα απαιχτα καλοκαιρινα παιδακια μας εξελισσονται ολο και περισσοτερο σε θηρια ανημερα!

Φανη, κουκλα ειναι η κορη σου και απιστευτη πονηρο-σκανταλο-φατσα! Χρυσα, τι να πω για τα βιντεακια του Χριστοφορου? Απαιχτος ειναι! Κριμα να μην ειμαστε κοντα να τα βαζαμε να παιξουν μαζι... Την ιδια αντιληψη εχουν για το παιχνιδι... Τα παιχνιδια ειναι πιο ενδιαφεροντα, πεσμενα στο πλαι ή ακομα καλυτερα αναποδα για να μπαινουμε και μεσα, παμε προς τα πισω και αν πεσουμε σε κανενα τοιχο δεν πειραζει καθολου, το λεξιλογιο και οι κραυγες ενθουσιασμου... Κριμα - κριμα, θα συνεννοουνταν αψογα μεταξυ τους!

Στελλα συμπεθερουλα μου, δε σε προλαβα... μεχρι να ξαναμπω, ειχες φυγει... Αρωστουλικο το ομορφο Αφροδιτακι? Περαστικουλια και γρηγορα! Ειναι ολο ιωσεις η εποχη τωρα... Στον παιδικο απο 15 παιδακια ηταν μονο τα 7 σημερα. Τα μισα λειπουν με ιωση γαστρεντεριτιδας και τα αλλα μισα με ιωση που εχει πυρετο, βηχα και μυξες... Περιμενω να δω τι θα πρωτοκολλησει ο μικρος μου! Προσπαθω να μην τον αφηνω να δερνει αλλα μου τις ριχνει απροοπτα. Το μονο που μπορω να κανω εκεινη την ωρα ειναι να του λεω οτι πονεσε τη μαμα και δε θελει αλλα παιχνιδια μαζι του... 1 μηνας και 1 βδομαδα εμειναν για να γινει 1,5 ετους και να αρχισει η τιμωρια στη γωνια! Που θα παει θα περασει... Το σκεφτομουνα κι εγω για το γιογιο, πηρα κιολας ενα και ενα προσθετο καθισματακι που μπαινει στην κανονικη τουαλετα, αλλα δεν το βλεπω να συννενοουμαστε γι αυτο το θεμα ακομα, ασε που ειναι ακομα σε φαση προσαρμογης στον παιδικο και δε θελω να τον ζορισω με πολλα καινουρια μαζι... Παρεπιτοντως, σημερα δεν ηθελε να φυγουμε... Ειχα πει οτι θα παω στις 11.30 να τον παρω, πηγα στις 12 παρα τεταρτο, τον φωναζα απο το παραθυρο και δεν μου εδινε σημασια. Οταν με ειδε στην πορτα, ηρθε μου εκανε αγκαλιτσα και εξαφανιστηκε παλι μεσα... Τον εφερε παλι η δασκαλα, εκλεισε την ενδιαμεση πορτα, και αυτος χτυπαγε το τζαμι να του ανοιξουν... Του ειπα οτι φευγω και παω σπιτι μονη μου και ξεκινησα να απομακρυνομαι για να με ακολουθησει! Δε μου φανηκε καθολου χαρουμενος που του χαλασα το παιχνιδι του... Μετα απο κανενα τεταρτο αρχισε να μου κανει χαρουλες! Μαλλον απο αυριο θα τον αφηνω κανονικα να τρωει κιολας εκει και θα τον παιρνω μετα, οταν ερχεται η ωρα για το μεσημεριανο υπνακο του. Χρυσα, ειχες απολυτο δικιο οτι δε θα ηρεμησει καθολου στον παιδικο. Οταν γυρναμε σπιτι εχει απιστευτη υπερενταση και ενεργεια και διαλυει τα παντα... Ακομα και οταν τρωει κουνιεται ολοκληρος και λεει, λεει... Καθε μεσημερι ειμαι για ντεπον!

Οποτε δεν του κανω μια χαρη, πεφτει κατω, χτυπαει το πατωμα με τα χερια, τον εαυτο του, κλαιει με νευρα και μια φωνη βραχνη σαν του Ντοναλτ! Αυτη η καταπληκτικη συμπεριφορα ξεκινησε εδω και 20 μερες περιπου μεσα στο σουπερ μαρκετ για μια σακουλα γλυφιτζουρια. δυστυχως με επιασε απροετοιμαστη και για να μη συνεχιστει η παραστασταση, τα πηραμε τα γλυφιτζουρια (τα οποια δεν τρωει, γιατι δεν ξερει τι ειναι...). Και αφου τα καταφερε με αυτον τον τροπο, τωρα πια κανει παντα ετσι! Πριν ξεκινησει αυτο το εργο, κατσουφιαζε και ψευτοεκλαιγε με παραπονο...

Χρυσα, εχεις δει κατι ηλεκτρονικες συσκευες που τραβανε τις μυξες?