aggeliki 30

Ευα καλα κανεις και τη βαζεις στο κλιμα και ας ειναι λιγο αρρωστουλα... Οταν συνελθει εντελως το εφαρμοζεις και ισως με την προετοιμασια που της κανεις να της ερθει λιγοτερο ξαφνικο. Καλυψω, μηπως για την υπερενταση της φταιει το αντιθετο? Δηλαδη οχι ο πολυς υπνος και η ξεκουραση αλλα ο λιγος υπνος και η κουραση? Αυτο συμβαινει αρκετα συχνα και στα μικρα παιδια και στους μεγαλους. Αλλωστε δεν ειναι τυχαιο αυτο που λενε οτι ο υπνος φερνει υπνο... Μαρινα, θα σου ελεγα μολις ξεμπερδεψεις με τη βδομαδα του βραδυνου υπνου να ξεκινησεις και το μεσημεριανο. Αντε να καθυστερησεις και 4-5 μερες αλλα οχι περισσοτερο. Αν τον κοιμιζεις αγκαλια το μεσημερι, γρηγορα θα θεωρησει οτι μπορει να βρει τροπο να σε καταφερει και το βραδυ. Εγω για να ειμαι ειλικρινης ξεκινησα απο νυχτα και συνεχισα κανονικα το επομενο μεσημερι τη μεθοδο. Μεσα σε 3 μερες ειχε τελειωσει καθε προβλημα σε σχεση με τον υπνο και 3 μηνες μετα αν και ιωσεις περασε, δοντια εβγαλε, δεν ειχε κανενα πισωγυρισμα. Εχει ξυπνησει 3-4 φορες νυχτα αλλα ειχε λογο... του ειχε ανεβει πυρετος ξαφνικα, ειχε διαρροια και ειχε λερωθει...τετοια πραγματα. Και χθες το βραδυ ξυπνησε 1 φορα αλλα μαλον ειχε δει εφιαλτη... Φαινοταν πολυ αποροσανατολισμενος. Οταν αναψα το φως και του ειπα: Κοιτα! Στο δωματιο σου εισαι. Ολα ειναι καλα και η μαμα σ' αγαπαει. Ξαπλωσε αμεσως και εκλεισε τα ματια. Δεν κραταω πλεον χρονοκαθυστερηση. Αν ξυπνησει εχει λογο και σπανιο ειναι και δεν το εκμεταλευται στον επομενο υπνο ή τις επομενες μερες. Για καποιον παραξενο λογο οι γιαγιαδες θεωρουν οτι ολα τα ξερουν. Επιμενουν να κανουν τις μαμαδες και να πατροναρουν τις κορες τους ενω εχουν γινει πια κι αυτες μαμαδες και δεν ειναι μικρα κοριτσακια. Δεν ξερω γιατι συμβαινει αυτο. Ουτε και πως λυνεται το προβλημα απο τη στιγμη που δεν εχω καταφερει κι εγω να το λυσω αυτο. Η δικια μου μανα, μπλεκεται στα ποδια μου, εχει γνωμη για ολα (οχι μονο τον υπνο) και προσπαθει με απιθανους τροπους να την επιβαλει αλλα το μονο που καταφερνει ετσι ειναι να βλεπει τον Ιασωνα ολο και λιγοτερο... Ο βρεφονηπιακος σταθμος να ειναι καλα και τα κουραγια μας κι εμενα και του αντρα μου. Ο αδερφος μου και η νυφη μου βοηθανε καμια φορα αλλα δεν εχουν ακομα παιδια και δεν κανουν αλλα απο αυτα που τους λεω. Αυτοι μαλλον με θεωρουν υπερβολικα προστατευτικη απεναντι στον Ιασωνα...

Ευα, εχεις ξεκινησει κι εσυ τη μεθοδο? Δεν το ειχα καταλαβει! Καλη επιτυχια!!!!!!!!!!!

Ενα μεγαλο μπραβο απο κι απο μενα Μαρινα!!! Απο οτι λεει το βιλιο το να κανεις την εκπαιδευση πρωτα για το βραδυ και σε αλλη στιγμη για το μεσημερι δεν πειραζει και τοσο αρκει να μη μεσολαβησει μεγαλο χρονικο διαστημα απο τη μια εκπαιδευση μεχρι την αλλη. Για το αλλο ομως που ρωτας, αν πειραζει δηλαδη η μαμα σου να μην εφαρμοζει τη μεθοδο και να κοιμιζει το παιδι με αγκαλιες ειναι ξεκαθαρα αρνητικος ο συγγραφεας. Η μεθοδος πρεπει να εφαρμοζεται απο οποιον φροντιζει το παιδι και το βαζει για υπνο. Το ξερω οτι ειναι δυσκολο... Πριν εφαρμοσουμε κι εμεις τη μεθοδο τον αφηνα καμια φορα στη μανα μου για βραδυ, να βγουμε κι εμεις εξω, αλλα εδω και 3 μηνες που τον επανεκπαιδευσαμε, της μιλησα γι αυτο, ηταν ξεκαθαρα αρνητικη και δεν εχουμε ξαναβγει ποτε το βραδυ μαζι με τον αντρα μου. Μονο χωρια γινεται για να μενει ο ενας μαζι του και φυσικα μετα τις 9 ερχονται σπιτι οι φιλοι μας πολυ συχνα πλεον αφου δεν γινονται φασαριες. Μραβο και σ' εσενα vagman!!! Εγω την πρωτη φορα που χρειαστηκε να μαζεψω ουρα του Ιασωνα, χαλασα 4 σακουλακια και ας ειναι αγορακι. Σιγουρα με τα κοριτσακια θα ειναι πιο δυσκολο... Ανστασια περαστικα σας! Κι εγω στην αρχη που επιασε τοσο γρηγορα η μεθοδος ημουνα τοσο ενθουσιασμενη που μιλουσα γι αυτο οπου να 'ναι. 1-2 φορες κοντεψα να αρπαχτω γιατι με χαρακτηρισαν ακαρδη, σκληρη και αλλα τετοια ωραια. Μετα εμαθα να το κραταω κλειστο το στομα μου και μιλαω γι αυτο μονο σε γονεις που διαμαρτυρονται για την αυπνια των παιδιων τους. Και φυσικα δεν επιμενω... αλλα δεν μπορω να κρυψω και τη χαρα μου που κοιμομαστε ολοι σαν ανθρωποι και που ο Ιασωνας εχει ελαχιστοποιησει τη γκρινια αγνωστου αιτιολογιας και ειναι συνεχεια χαρουμενος.

Κατερινα-antroula, κοριτσακι μου σε εχει κανει ο μικρος σου... μια χαρα! Τρεχεις και δε φτανεις... Οι πρωτες βοηθειες σε περιπτωση που υπαρχει υπονοια οτι το παιδι εχει καταπιει κατι αιχμηρο οπως κομματακια γυαλιου ή σπασμενου παιχνιδιου λενε να του δωσεις ωμο ασπραδι αυγου για να εγκλωβισει τα αιχμηρα κοματια. Υπαρχει ενας φοβος για σαλμονελα βεβαια, αλλα σε αυτη την περιπτωση πρωτα μας καιει να μην τραυματιστει εσωτερικα (στομαχι-εντερο) απο οτι καταπιε. Για να λεει ο παιδιατρος βεβαια για ψιχα ψωμιου οτι κανει την ιδια δουλεια, κατι θα ξερει... Ελπιζω να μην εχει καταπιει τιποτα το παιδακι και να μην ταλαιπωρηθειτε αλλο. Με εχει κανει κι ο δικος μου... μια χαρα φοβισμενη. Εχω μαθει τις πρωτες βοηθειες απ' εξω και εχω κανει και 1-2 προβες στα δυσκολα πανω στο Γιωργο. Μακαρι να μην μου χρειστουν ποτε για το δικο μου παιδι! Φανη, που εισαι αστερι μου? Μου ειχες λειψει... Ευχαριστω για τα καλα σου λογια! Με το θεμα της μανα μου, δεν εχει νοημα να ασχολειται κανεις... Αρωστημενες καταστασεις που αν δεν παει σε γιατρο ή οποιας φυσης ειδικο, δεν λυνονται. Ετσι χροοονια τωρα μενει το προβλημα της αλυτο. Και σημερα με καταταραξε μεσω τριτων. Για να μη σκεφτομαι και φρικαρω, την επεσα για υπνο το μεσημερι και σηκωθηκα μονο για να δω τι γκρεμιζεται στο σπιτι (ακουγοταν ενας θορυβος λες και θα μπει η μουλντοζα στο υπνοδωματιο) αλλα τελικα ηταν μονο ο Ιασωνας που βρηκε την ευκαιρια να ανεβει στο συρταρι του επιπλου της τηλεορασης και να γκρεμισει οτι υπηρχε πανω (κατι τηλεκοντρολ και DVD), μεσα στα 3 λεπτα που πηγε ο Γιωργος τουαλετα. Δεν ξερω πως τα βγαζεται περα οι υπολοιπες με τα ταλιμπανακια σας αλλα για μενα το πιο δυσκολο και ο μεγαλυτερος κοπος δεν ειναι οι ζημιες, τα καθαρισματα, τα μαγειρεματα και τα πλυσιματα αλλα το να συγκρατω τα νευρα μου, να μη φωναζω ολη την ωρα και να του φερομαι οσο το δυνατον πιο σωστα με ορια και πολλη αγαπη συμφωνα με αυτα που ξερω. Για να ειμαι ειλικρινης και οσο και αν με κατακρινουν αυτος ειναι και ο λογος που πολυ θα το σκεφτω και μαλλον δεν θα το αποφασισω για δευτερο παιδι. Δεν πιστευω οτι με εναν Ιασωνα 3ων ή 4ων χρονων θα ειμαι πιο ηρεμη για να μεγαλωσω σωστα και το δευτερο. Πραγματικα προβληματιζομαι γιατι ναι μεν θα ηταν ενα μεγαλο δωρο γι αυτον ενα αδελφακι αλλα μια νευροσπαστη μαμα που θα γκαριζει ολη την ωρα θα αναιρουσε πιστευω το οποιο καλο. Χρυσα, δε σε ειδα καθολου το σαββατοκυριακο... Ο Χριστοφορος που τον θεωρω της ιδια κλασης και χαρης με τον Ιασωνα, κανει τετοια κολπα? Πως τα αντιμετωπιζεις? Ο ατιμος 1μισι χρονων - γινεται αυριο) με εχει βαλει σε προβληματισμο, μηπως πρεπει να βγαλω το εξωτερικο καγκελο της κουνιας και να βαλω ενα προσθετο χαμηλο μονο για να μη γλυστρησει και πεσει στον υπνο του. Να μπαινοβγαινει με την ανεση του χωρις να σκαρφαλωνει... Μονο να δειτε την ανεση του... Σε δευτερολεπτα μπαινει, αρπαζει τον Τιτο (αρκουδο-γατο υπνου) και ξαναβγαινει... Πρεπει να τραβηξω ενα βιντεακι... Τι να καταλαβετε απο δυο φωτογραφιες? Συμπεθερουλα, περαστικα κοριτσι μου σε ολους σας! Ειμαι κι εγω πολυ down τις τελευταιες μερες... Απο τη μια οι εξυπναδες της μανας μου, απο την αλλη δεν υπαρχει τιποτα πια που να μπαινει στη μπριζα που να μην εχει χαλασει. Εγινε μια ζημια ηλεκτρολογικη αλλα παραληλα χαλασαν και το ψυγειο και το πλυντηριο. Φωναξαμε καποιον και τα εφτιαξε και τα 2. Το πλυντηριο ειναι μια χαρα αλλα το ψυγειο δουλεψε 24 ωρες και ξαναχαλασε. Πεταξα ενα σωρο τροφιμα, 1 εμβολιο, ολα τα φαρμακα του Ιασωνα (εχουμε αποκτησει και μεγαλη συλλογη μετα την τριτη ιωση που κολλησε στον παιδικο). Αλλα το βασικοτερο ειναι πως ειμαστε παλι χωρις ψυγειο. Με ενα μικρο για την παραλια που παιρνει παγο βολευομαστε για το γαλα του μικρου και 2-3 απαραιτητα. Αυριο θα παραγγειλουμε καινουριο... αλλα εξοδα... απο που θα βγουν ολα αυτα αναρωτιεμαι. Αδιαθετη κι εσυ Κωνσταντινα... Περαστικα κουκλα μου! Τι εβαλες τις φωτογραφιες στο fb? Οταν ειναι πες, να παω να δω γιατι ετσι στο ασχετο δεν μπαινω γιατι μου τη δινει. Καρολινα, εμεις τα ειπαμε χθες στο μικρο chat. Σε μια βδομαδα θα εισαι μια χαρα στο εγγυωμαι... Για τη ντροπη δεν ξερω τι να σου πω. Οταν τα φοραγα πηγαινα γυμανσιο και δεν ημουνα η μονη... Στο τελος παντως θα το χαρεις πολυ... Χαμογελο colgeit που λενε! Με το καλο να πατε στο καινουριο σπιτακι σας! Με γεια και με χαρα!!! Να μας βαλεις και φωτογραφιες. Για τους κυνοδοντες... ειναι λιγο ζορικοι! Ολα δοντια βγαζουν τα ατιμα... Και ο Ιασωνας εγινε 18δοντος πια εδω και 3-4 μερες εσκασαν και οι πανω τραπεζιτες. Ακομα παλευει αλλα δεν ξερω αν ειναι απο τους τραπεζιτες που δεν εχουν βγει ακομα ολοκληροι ή απο τους τελευταιους κατω. Και φυσικα δεν τολμαω να βαζω χερι στο στομα του γιατι θα μου λειψει κανενα δαχτυλο. Οι εγκουλες μας που ειναι? Ντινα και Ιφιγενεια... πολλα φιλακια! Σε ολες δηλαδη στελνω φιλακια γιατι πρεπει να βγω καμια φορα μπας και προχωρησω τις σειμειωσεις της πτυχιακης... και πηγε παλι 11.30 η ωρα. Και εχουμε εγερτηριο απο τις 7.30 αυριο, μερα παιδικου... Ζητω!

Κι εγω μετρα ασφαλειας σκεφτομαι γιατι καλα ηρθε πρωινιατικα και μπουκαρε στο δωματιο μας αλλα αν αυριο το πρωι θελει να κανει καποια απο τα αλλα του ακροβατικα ενω δεν ειμαι παρουσα να τρεχω? Αν αποφασισει να ανεβει στο νεροχυτη να ελεγξει τα απλυτα μαχαιροπιρουνα? Στο τσακ ειμαι να τον κλειδωσω στο δωματιο του αλλα το φοβαμαι κι αυτο... Μηπως να τον δεσω απο το ποδι στην κουνια να μη μπορει να παει πουθενα? (αστειακι) Τελοσπαντων πες στον αντρα σου οτι ακομα δεν εχετε φοβο... βεβαια κι εγω μεχρι χθες το βραδυ ετσι νομιζα... Το ταιμ αουτ εχει ναυαγησει εντελως! Κανει οτι γουσταρει και οταν τον προειδοποησω παει και καθεται μονος του εκει και περιμενει να τον βγαλω... και μετα συνεχιζει απο εκει που ειχε μεινει. Παρεπιτοντως και χωρις παρεξηγηση το αρσενικο της κουκουβαγιας ειναι ο μπουφος! Χα χα χα ετσι λεω κι εγω τον αντρα μου οταν αρχιζει τα τρελα του οτι ο Ιασωνας ειναι εξυπνος, δυνατος, ομορφος κ.τ.λ... Καληνυχτα ειπα? Παλι θα κουτουλαω αυριο και δε θα φταιει ο Ιασωνας...

Εχω γραψει κι εγω αρκετες φορες γι αυτο το θεμα... δεν ειμαι γιατρος αλλα ουτε και ασυνειδητη που εβγαλα ολη την εγκυμοσυνη μου αγκαλια με τους 2 γατους μου. Επισης δεν ειχα αντισωματα πραγμα που μου φανηκε πολυ παραξενο γιατι σαν παιδι επιανα και φιλαγα οποιο αδεσποτο μου καθοτανε. Ειδικα για τις γατες αν και νομιζω πως και για τους σκυλους ισχυουν τα ιδια... το τοξοπλασμα κολλαει μονο απο τα κακα τους. Αν τα κατοικιδια βγαινουν μονα τους εκτος σπιτιου, θελει περισσοτερη προσοχη απο οτι αν ειναι εσωκλειστα. Ο εμβολιασμος των ζωων γινεται μονο για τη δικη του υγεια και δεν εχει καμια σχεση με την υγεια του αφεντικου του καθως (για τις γατες μιλαω) δεν υπαρχει καμια ασθενεια για την οποια εμβολιαζεται το ζωο που να μεταδιδεται στον ανθρωπο. Ενω ο ανθρωπος μπορει να τους μεταδωσει καποιες ασθενειες... Τα μονα μετρα προφυλαξης που μπορει να παρει κανεις ειναι να μην πιανει ακαθαρσιες ζωων ή αν ειναι αναγκη να το κανει να φοραει ψηλα γαντια εργασιας και να πλενει καλα τα χερια του μετα με ζεστο νερο και σαπουνι. Τα μισοψημενα κρεατα καθως και τα οχι καλα πλυμενα ωμα λαχανικα ειναι πολυ επικινδυνα για τοξοπλασμωση. Προσοχη λοιπον στη σαλατα του εστιατοριου ή της ταβερνας. Ο μαιετηρας μου το ηξερε οτι εχω γατες και δεν μου ειπε τιποτα αλλο εκτος απο το να τηρω τους συνιθισμενους κανονες υγιεινης. Ο παιδιατρος που ειχε ο Ιασωνας απον τη στιγμη που γεννηθηκε μεχρι 8 μηνων επισης το ηξερε και αυτος μου ανοιξε τα ματια για το οτι τα εμβολια δεν εχουν καμια σχεση το χαπι που δινουμε στα κατοικιδια για τα παρασιτα του εντερου αντιθετα ειναι σημαντικο. Επισης μου ειχε πει οτι εκτος απο ειδικες περιπτωσεις που το μωρο εχει σοβαρη αλεργια στην τριχα (συνηθως υπαρχει ιστορικο στην οικογενεια) καλο ειναι (γιατι το μωρο αρχιζει και κανει αντισωματα απο νωρις σε αλλεργιογονους παραγοντες) να υπαρχουν τα συνηθισμενα κατοικιδια στο σπιτι (γατες, σκυλοι) τα εξωτικα (ιγκουανα, φιδια...) ειναι προβλημα γιατι αναπτυσσουν σαλμονελα. Ο παιδιατρος που εχει απο 8 μηνων μεχρι και σημερα επισης εχει την ιδια γνωμη. Εχω ακουσει απο αλλους γυναικολογους και παδιατρους ομως τα αντιθετα και γι αυτο η αποψη ενος ειδικευομενου παιδιατρου (του κου Τζορμπατζακη) δεν με ξενισε και τοσο... Ειναι κριμα παντως ενω υπαρχουν αρκετα επιστημονικα δεδομενα που τα ξερει και ο πιο απλος συνοικιακος κτηνιατρος γυναικολογοι και παιδιατροι να πετανε ετσι το μπαλακι της φοβιας σε μια μελλουσα ή νεα μανουλα.

H ταινια "Η ΖΩΗ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΞΕΡΟΥΜΕ (LIFE AS WE KNOW IT)" εκανε πρεμιερα στην Ελλαδα στις 4/11/2010 αρα DVD δεν κυκλοφορει ακομα. Μπορειτε να διτε εδω σε ποιους κινηματογραφους προβαλλεται... http://www.cine.gr/film.asp?id=714002 Βρηκα και το τρειλερ με ελληνικους υποτιτλους...

Ειναι μεγαλη κουβεντα... Παντως σε γενικες γραμμες εχει να κανει με το αγχος του αποχωρισμου, το δεσμο που πρεπει να αναπτυξει με ασφαλεια ενα παιδι με τη μητερα του και το οτι το τμημα της προσωπικοτητας που χτιζεται σε αυτη την περιοδο ειναι κατι που δεν αλλαζει ευκολα γιατι δεν υπαρχουν ξεκαθαρες αναμνησεις για να επεξεργαστει αργοτερα το ατομο αλλα μονο μια εντυπωση που του μενει για το πως ειναι ο κοσμος και βασιζει καποια σημαντικα στοιχεια της προσωπικοτητας του σε αυτη τη θολη εντυπωση. Αυτα για μεχρι 12 μηνων... εγω θα εκανα και ενα σκοντο, να αλλαξω τακτικη απο τους 11μισι μηνες.

Ευα μια χαρα το εχεις σχεδιασει. Μονο που το βιβλιο λεει για 10 λεπτα πριν τον υπνο ενα ηρεμο παιχνιδι ή παραμυθι... σαν μεταβαση απο το φαγητο στον υπνο. Ολα τα αλλα μια χαρα... Καλη επιτυχια αν ξεκινησεις αποψε! Θελει λιγη δυναμη στη αρχη... αλλα νομιζω πως θελει περισσοτερη δυναμη το να συνεχισεις να ξενυχτας με τετοιους ρυθμους. Μακαρι να αλαξουν τα πραγματα το συντομοτερο... Πασχαλακι, εμενα δεν καταφερε ο συγγραφεας να με κανει νιωσω κοροιδο γιατι πολυ απλα ενιωθα ηδη ετσι και η ιδεα μηπως νιωθει ο Ιασωνας ανασφαλεια ή φοβο μου ειχε περασει προ πολλου. Ετσι κι αλλιως μονο οταν θα εισαι εσυ ετοιμη ειναι η καλυτερη στιγμη για να κανεις κατι... Μεχρι τοτε υπομονη! Για τη μεγαλη αποδραση μετα το πρωτο σοκ, αισθανθηκα πολυ τυχερη που αποφασισε να μπουκαρει στο δωματιο και δε σκεφτηκε τιποτα αλλο να κανει πρωτα... να τρεχουμε... Και δεν ειχε δωσει κανενα σημαδι το ατιμο οτι προσπαθει να κανει τετοιο. Ετσι ξαφνικα του 'ρθε...

Α ναι... Κατερινα, ξεχασα να σχολιασω την απραδεκτη νοσοκομα και τις χαζομαρες που σου ειπε... Αλλα δεν εχει και κανενα νοημα. Ο καθενας λεει οτι καταλαβαινει. Και ο Ιασωνας εχει παθος ακομα με το να βαζει ολα τα αντικειμενα στο στομα του... Θαυμα ειναι πως δεν εχουμε φτασει στο νοσοκομειο ακομα. Οπως βλεπεις και απο τις φωτογραφιες, ουτε τροπος να τον περιορισω οπουδηποτε υπαρχει, ουτε ασφαλειες συρταριων και ντουλαπιων τον σταματανε ουτε τιποτα. Σε λιγο δε θα τολμαμε να ριξουμε απλυτο μαχαιροπηρουνο στο νεροχυτη... Ποσο αναπολω την εποχη που νοιαζομουνα για τα ακαταληλα πλαστικα μπιμπερο και κουταλακια δε λεγεται... Τωρα μασουλαει πλαστικα μπουκαλια νερου και οτι αλλο του κανει κεφι με ολα τα χημικα και τις βρωμιες μαζι και λεω δοξα το Θεο που δεν εχουν αυτα που διαλεγει μικρα κομματακια για να πνιγει. Φυσικα εχει βρει πολλες φορες τον τροπο να μου κοψει το αιμα, με κομματακι απο σκασμενο μπαλονι, κομματια χαρτι, παιχνιδια που ολοκληρα ηταν πολυ μεγαλα για να χωρεσουν στο στομα αλλα οταν καταφερε να σπασει ή να κοψει με τα δοντια του ενα κοματι δεν ισχυε το ιδιο, πληκρο του λαπτοπ... κ.τ.λ. Τυχαιο γεγονος οτι τον προλαβαινα εγκαιρως... Πρεπει απο το πρωι μεχρι το βραδυ να κανω το σταυρο μου γιατι παει γυρευοντας να το φαει το κεφαλι του!

Αναστασια εσυ που το κατεχεις το θεμα υπνος σε κρεβατι, δωσε καμια συμβουλη... Α! Ουτε και ο δικος ηθελε να διαβασει το βιβλιο (μου ειπε να του γραψω σε ενα χαρτι τα συμαντικα...) αλλα υποχρεωθηκε να το κανει οταν του ειπα οτι θα πει καμια χαζομαρα οσο εγω και ο Ιασωνας εκπαιδευομαστε με το νεο τροπο υπνου και θα τα παρατησω εντελως αλλα επειδη θα ειναι δικη του η ευθυνη για την αποτυχια, δε θα ξανασηκωθω απο το κρεβατι νυχτα που να χαλαει ο κοσμος και θα φαει ολο το ξενυχτι μονος του.

Καλως την Ευα! Πως τα πατε? Ζορια βλεπω... Κι εμεις ειχαμε μια νεα εξελιξη απο χθες... κοιτα! Εικόνα0267.jpg[/attachment:2iwyt10b] Εικόνα0268.jpg[/attachment:2iwyt10b] Δεν μιλησε και δεν εκλαψε ουτε εκανε τον παραμικρο θορυβο αλλα οταν ξυπνησε το πρωι ηρθε και χτυπησε την πορτα του δικου μας δωματιου και επειδη ημουνα προγραμματισμενη να ακουσω την ενοεπικοινωνια, δεν ξυπνησα. Φροντισε ομως ο Ιασωνας να σηκωθει στις μυτες των ποδιων, να ανοιξει την πορτα και να ορμησει στο κρεβατι μας. Κεραυνος με βαρεσε... Τωρα πρεπει να βγαλω εντελως το καγκελο της κουνιας του (μη σπασει και κανενα κεφαλι) και να ξαναδιαβασω τι λεει το βιβλιο για τα παιδακια που κοιμουνται σε κρεβατι και οχι σε κουνια...

Πασχαλακι εγω δε συμφωνω μαζι σου σε 2 σημεια κυριως... Το ενα ειναι το τι καταλαβαινει ενα παιδακι 11+ μηνων. Απο 8-9 μηνων καταλαβαινουν πολλες λεξεις. Μερικες απο αυτες ειναι λεξεις που χρησιμοποιουνται πολυ συχνα οπως μαμα, μπαμπας, κουνια, μονος σου, κοιμασαι ή κανεις νανι, πιπιλες, αρκουδακι (αν εχει και ονομα το αρκουδακι και αυτο)... Τωρα λεξεις οπως μομπιλο ή αφισσα που πιθανον να μην τις εχει ξανακουσει, τις αντικαθιστας με λεξεις οπως ζωγραφια, εικονα, παιχνιδακι που κρεμεται, στολιδι... Η λεκτικη κατανοηση σε συτες τις μικρες ηλικιες λιγο εχει να κανει με το αν μιλαει ενα παιδακι ή ποσσες λεξεις λεει. Και το αλλο σημειο ειναι οτι αν καθυστερησεις την εκπαιδευση υπνου θα καταλαβαινει καλυτερα. Ενω συμφωνω στο οτι θα καταλαβαινει καλυτερα με προβληματιζει το γεγονος οτι οσο περισσοτερο καιρο μαθαινει τη λανθασμενη συνηθεια του υπνου τοσο περισοτερο συνηθιζει αυτην και τοσο δυσκολοτερο ειναι να την αλλαξεις. Μου εδωσες ακομα την εντυπωση πως δεν σου αρεσε και τοσο το χιουμορ και ο τροπος γραφης του βιβλιου αλλα αυτο ειναι καθαρα προσωπικο θεμα. Εμενα ο τροπος αυτος με χαλαρωσε και με βοηθησε να το διαβασω πιο ευκολα ενω ημουνα επι 7 μηνες σχεδον αυπνη. Αυτα δεν τα γραφω για να σου αλαξω γνωμη αλλα εντελως φιλολογικα. Οπως λεει και το βιβλιο απο τη στιγμη που δεν νιωθεις ασφαλης και βεβαιη γι αυτη τη μεθοδο, δεν πρεπει να την εφαρμοσεις γιατι δεν θα εισαι σε θεση να μεταδωσεις την ασφαλεια που χρειαζεται στο παιδι για να αποδωσει η προσπαθεια και θα ειναι τζαμπα ο κοπος και ταλαιπωρια ολων σας. Εγω θα την εφαρμοζα στην ηλικια των 11+ μηνων χωρις δισταγμο αν την ηξερα τοτε. Για νωριτερα παντως δεν ειμαι σιγουρη... αλλα για αλλους λογους και οχι κατανοησης της γλωσσας και της μεθοδου απο το παιδι.

Σας βαζω και μερικα στιγμιοτυπα απο τα ακροβατικα του και αν εχετε καμια ιδεα γραψτε την σας παρακαλω γιατι το δικο μου μυαλο εχει στερεψει απο ιδεες... Πανω στο τραπεζι της κουζινας με το πιο αθωο υφος του κοσμου... P101119_170631.jpg[/attachment:3k9u26r6] Μεσα στο συρταρι του επιπλου της τηλεορασης πρασπαθωντας να ανεβει πανω στη τηλεοραση... Εικόνα0265.jpg[/attachment:3k9u26r6] Εικόνα0264.jpg[/attachment:3k9u26r6] Τα ανεβοκατεβασματα στην κουνια του... Εικόνα0268.jpg[/attachment:3k9u26r6] Εικόνα0267.jpg[/attachment:3k9u26r6] Καλωσηρθατε στο τσιρκο μας!

Κοριτσαρες μου εξαφανιστηκατε... Εγω καλα ειμαι. Το θεμα με τη μανα μου ειναι ενας γριφος απο αυτους που δεν λυνονται εδω και χρονια και δεν περιμενω να γινει κατι. Οταν ενας ανθρωπος πιστευει οτι ειναι μια χαρα και οταν του λες με τον καλυτερο τροπο και σε ανυποπτο χρονο οτι θα αισθανεται πολυ καλυτερα αν μιλαει με καποιον ψυχολογο, οτι θα ειναι ενας εμπιστος φιλος που δεν θα διαδωσει τα μυστικα του κ.τ.λ. και σου απανταει γιατι να παω σε ψυχολογο δεν ειμαι τρελη εσεις ειστε και απο την αλλη κανεις ειδικος δεν αναλαμβανει να δει εναν ανθρωπο που δεν το θελει... δεν βγαινει ακρη. Τη νομικη οδο θα την ακολουθησω μονο χειροτερεψουν πολυ τα πραγματα και σ' αυτο ειναι συμφωνος και ο αδερφος μου. Ετσι κι αλλιως με τη δουλεια του Γιωργου το ζητημα λυθηκε. Εχει ξεκινησει να δουλευει απο προχθες... Με τη συμβολαιογραφο δεν ξερω τι να κανω. Την εβαλα κι αυτη στο κολπο και δεχτηκε γιατι την ξερει τη μανα μου αλλα η δικια μου δεν της απανταει στο τηλεφωνο... οποτε θα περιμενω 4-5 μερες ακομα και θα δουμε. Τον Ιασωνα παντως η μανα μου δεν προκειται να τον ξαναδει εκτος και αρχισει θεραπεια. Δεν πιστευω μεν οτι αυτη τη στιγμη ειναι επικινδυνη για τη σωματικη του ακεραιοτα αλλα της εχει αδυναμια ο μικρος και δεν θα αργησει να μιμειται το απαραδεκτο λεξιλογιο της, την εντελως απροσαρμοστη συμπεριφορα και τροπους της και τελοσπαντων δεν διακινδυνευω να αρχισει να του λεει αυριο - μεθαυριο ασχημα πραγματα για τη μαμα και το μπαμπα του. Η επιλογη ειναι δικη της! Αλλα τωρα... Καρολινα, υπομονη με τα σιδερακια... δεν ειναι ευκολο στη αρχη αλλα μετα απο λιγες μερες δεν θα σε ενοχλουν ετσι. Για ποσο καιρο υπολογιζει ο ορθοδοντικος οτι θα τα φορας? Φροντισε να εισαι πολυ σχολαστικη με τη καθαριοτητα των δοντιων σε σημειο υπερβολης θα ελεγα γιατι δεν υπαρχει πιο ευκολο πραγμα απο το να παθεις ουλιτιδα ή ακομα και περιοδοντιτιδα οταν φορας σιδερακια. Φανταζομαι θα στα εχει πει και ο ορθοδοντικος σου... Οταν ερθει η ωρα να τα βγαλεις παντως εκτος επο τα ολοισια και πανεμορφα δοντια σου σε περιμενει κι αλλη μια εκπληξη... για 1-2 μερες θα νιωθεις οτι κατι λειπει απο το στομα σου και θα ψαχνεις με τη γλωσσα τα δοντια σου αν ειναι ολα εκει... εχει πολυ πλακα αυτη η φαση! Κατερινα, τουμπερλεκι ε? Μια χαρα... Οτι πρεπει για το συγκροτημα. Μονο που ο Ιασωνας εχει παρατησει την κιθαρα και ασχολειται με αλλο εγχορδο τωρα... τα νευρα της μαμας του! Να σας ρωτησω βρε κοριτσια κατι? Υπαρχει κανενα αλλο παιδακι στην παρεα μας που να ανεβαινει στα τραπεζια, να κανει ισορροπια στην πλατη του καναπε (μια παλαμη φαρδος εχει εκει που παταει), να ανοιγει το συρταρι του επιπλου της τηλεορασης, να μπαινει μεσα ορθιο και να παλευει να ανεβει πανω στη συκευη, να μπαινοβγαινει στην κουνια του με τα καγκελα κανονικα ανεβασμενα και το στρωμα κανονικα κατεβασμενο? Χωρις να πεφτει? Θα μου στριψει... δεν ξερω τι να τον κανω!!! Η μεθοδος - τιμωρια - ταιμ αουτ "κατσε 1μισι λεπτο εκει (πανω σε ενα παλιο τραπεζομντηλο στο πατωμα) να ηρεμησεις" χωρις παιχνιδια και χωρις τηλεοραση δεν πιανει... Ισως ειναι μικρος ακομα αλλα ισως και να με θεωρει πολυ βλακα που νομιζω οτι κατι του κανω με το να τον βαζω για 1μισι λεπτο τιμωρια χωρις φωνες και αλλες φασαριες. Κανει οτι γουσταρει και οταν τον προειδοποιω οτι θα παει τιμωρια, παει και καθεται μονος του εκει και περιμενει να τον βγαλω... Δεν ξερω τι να κανω... Ενοειται οτι οταν τον κατεβαζω απο τα διαφορα σημεια που σκαρφαλωνει και του λεω ηρεμα οτι θα πεσει, θα χτυπησει και θα πονεσει και θα κλαιει και θα στενοχωρηθει και μαμα πολυ, με σπρωχνει στην ακρη και ξαναρχιζει αμεσως μπροστα στα ματια μου. Αν λεω το ποιημα φωναζοντας ή απειλωντας ή φωναζει τα ακαταλαβιστικα του και αυτος ή με χτυπαει - δαγκωνει ή γελαει μεσα στα μουτρα μου και φυσικα συνεχιζει να κανει αυτο που θελει... Σκεφτομαι ολη την ωρα νοσοκομεια και ραμματα, εχω μαθει απ' εξω ολες τις οδηγιες πρωτων βοηθειων και εχω την αισθηση οτι δεν μπορω να κανω τιποτα αλλο!

Κοριτσια εχω απεθυνθει και σε ψυχολογο και σε ψυχιατρο και η απαντηση που πηρα ειναι η ιδια. Ειναι αντιδεοντολογικο να εξεταζουν ανθρωπους που δεν το γνωριζουν ενω ειναι σε θεση και ιδιαιτερα οταν αρνουνται οτι εχουν προβλημα και δηλωνουν καθαρα οτι δεν επιθυμουν να εξεταστουν. Και οι δυο βασιζομενοι στις περιγραφες μου συμφωνησαν οτι υπαρχει πραγματικα προβληματικη συμπεριφορα αλλα επικινδυνοτητα μεχρι στιγμης δεν προκυπτει. Και αυτα με καθε επιφυλαξη γιατι δεν ειχαν ποτε πραγματικη επαφη με το ατομο. Θεωρω οτι εχουν δικιο. Αν ποτε βγαλω αδεια ασκησεως επαγγελματος δεν θα αναλαμβανα ουτε να βγαλω διαγνωση εξ αποστασεως χωρις να μιλησω με τον ανθρωπο και πολυ περισσοτερο να εξετασω καποιον που δεν το επιθυμει και δεν υποχρεωνεται απο το νομο να το κανει. Η μονη λυση ειναι η νομικη οδος δηλαδη εισαγγελικη παραγγελια αλλα δεν ευσταθει κατι τετοιο γιατι θα πρεπει αποδεδειγμενα εστω και με δυο ακομα μαρτυριες να ειναι επικικνδυνο για αλλους ή τον εαυτο του. Κατι τετοιο δεν στεκεται σε καμια περιπτωση γιατι εκτος απο απειλες και ταραχες δεν εχει κανει πραγματικα κανει κατι αλλο. Θα πρεπει λοιπον να παω να πω στον εισαγγελεα ψεμματα και να βαλω και αλλα δυο ατομα να κανουν το ιδιο. Πραγμα που δεν προκειται να κανω αν δεν φτασει ο κινδυνος στην πορτα μου. Μην ξεχνατε οτι μανα μου ειναι και την αγαπαω. Επισης θεωρω οτι ειμαι σε ενα βαθμο υπευθυνη για ολα αυτα γιατι παντα μου δημιουργουσε προβληματα και παντα εβαζα τα δικα μου αισθηματα - αδυναμια πανω και τη συγχωρουσα και ξαναειχαμε επαφες. Επρεπε να εχω βαλει ορια σε αυτη τη σχεση πολλα χρονια πριν αλλα δεν το εκανα και τωρα ειναι πραγματικα πολυ αργα. Κατρινα, ο πατερας μου ή ο δικος της θα ηταν μια λυση μιας και οι μονοι που τη μαζευαν εστω και οχι με τον καλυτερο παντα τροπο ηταν αυτοι οι δυο. Δυστυχως δε ζει κανενας τους.

Να τι εγινε με τη μανα μου: Την Κυριακη των εκλογων ο Ιασωνας που ειχε πυρετο απο την προηγουμενη μερα, εκανε και διαρροια. Μιλησα με το γιατρο και μου ειπε να φαει μονο ρυζι λαπα με λιγο λεμονι. Εγω του ειπα οτι μια φορα παλιοτερα που ειχε χρειαστει παλι για διαρροια να φαει λαπα, εγινε χαμος και δεν ετρωγε με τιποτα μηπωςς μπορουσα να του δωσω κατι αλλο. Μου ειπε οχι και να τον πιεσω αν χρειαστει να φαει εστω 3-4 κουταλιες γιατι αν μεινει εντελως αδειο το στομαχι του θα ειναι χειροτερα για τη διαρροια με τα γραστρικα οξεα μονο. Και να του δινω συχνα νερο μην παθει και καμια αφυδατωση που ειχε και πυρετο. Ειχα φωναξει τη μανα μου κατα τις 10 για να παω να ψηφισω και στο νοσοκομειο για την αλλαγη στο ποδι μου. Οταν επεστρεψα της ειπα οτι αν θελει να μεινει να παιξει με το μικρο, να μεινει μεχρι τις 12 που ειναι ωρα να τον ταισω. Τον εβαλα στο καρεκλακι του στην κουζινα, διπλα απο το τραπεζι που τρωμε κι εμεις οπως καθε φορα, η μανα μου μας χαιρετησε και νομιζα οτι ειχε φυγει γιατι δεν ακουγοταν τιποτα. Ο Ιασωνας οπως το περιμενα, δεν ανοιγε το στομα του με τιποτα. Επαιζα μαζι του για 45 λεπτα περιπου για να γελαει μπας και καταφερω να του δωσω καμια κουταλια αλλα καθε φορα που εμπαινε εστω και ελαχιστο ρυζι στο στομα του, εφτυνε και μετα απο 3-4 φορες αρχισε να ουρλιαζει σαν να τον σφαζουνε... Με ειχε πιασει πονοκεφαλος και δεν το παλευα αλλο με τραγουδακια και παιχνιδακια και του εβαλα τις φωνες οτι αν δε φαει εστω μια κουταλια θα γινει χαμος, θα φαει ξυλο, και διαφορα τετοια... Αυτος ουρλιαζε και εφτυνε ακομα περισσοτερο και στο τελος χτυπησα 2 φορε το χερι μου στο τραπεζι για να σταματησει η υστερια του. Τοτε ανοιξε το στομα και εφαγε 1 κουταλια, του ειπα καλη αρχη και μπραβο και ακουσα την εξωπορτα να κλεινει με θορυβο, παραξενευτηκα γιατι νομιζα οτι ειχε φυγει η μανα μου, αλλα δεν εδωσα σημασια και του εδωσα αλλες 5-6 κουταλιες χωρις αλλες φασαριες και λιγο νερακι, τον αλλαξα και τον εβαλα για υπνο. Κατα τις 2 ηρθε και ο Γιωργος απο το εκπαιδευτικο που εκανε σα φυλακας στο ΤΕΙ (οπου ειναι υπαλληλος και η μανα μου). Η πρωτη του κουβεντα ηταν "καλα η μανα σου ειναι εντελως για δεσιμο". Τον ρωτησα τι εγινε και μου ειπε οτι τον πηρε τηλεφωνο, οτι σκωτωνω το παιδι στο ξυλο και οτι θα φωναξει την αστυνομια και κοινωνικους λειτουργους να το σωσουνε απο τα χερια μου. Ο Γιωργος ξερει την αποψη μου για το θεμα της χειροδικιας οτι ειμαι απολυτα αρνητικη δηλαδη ακομα και τη μια ελαφρια στον ποπο ή στο χερακι και μαζι αποφασισαμε να μη δωσουμε συνεχεια στις υπεβολικες κουβεντες της και τη συμπεριφορα της. Αν και ψιλο-ταραχτηκα οχι γιατι φοβηθηκα πραγματικα μη ερθουν οι κοινωνικες υπηρεσιες και μου παρουν το παιδι (αφου το κακοποιημενο παιδι φαινεται και ο Ιασωνας μονο κακοποιημενος δεν ειναι), αλλα γιατι σκεφτομουνα την ταλαιπωρια και το αδικο. Μια μανα (η δικια μου) που εχει σαπισει στο ξυλο στην κυριολεξια τα παιδια της, ιδιαιτερα τον αδερφο μου τον εχει κλεισει με υπογραφη στο Νταου Πεντελης, λογω της κακης διαγωγης του, αλλα ευτυχως εμεινε εκει μονο μια βδομαδα γιατι οι γιατροι δεν του εβρισκαν να εχει τιποτα και νομιμος κηδεμονας μας τοτε ηταν ο πατερας μας, τον οποιον και ειδοποιησαν να ερθει να τον παρει, να κατηγορει ετσι εμενα που στην τελικη εχω κανει και 10 σχεδον χρονια ψυχοθεραπεια για να ξεπερασω τις μ@λ@κιες της και να φτασω στα 30 μου να νιωθω ετοιμη και ασφαλης οτι δεν θα της μοιασω για να κανω ενα παιδι. Τελοσπαντων ειπα να μη δωσω συνεχεια αλλα μετα απο λιγο αρχισε να χτυπαει το τηλεφωνο ασταματητα... Πρωτη πηρε η γιαγια μου, να με ρωτησει τι εγινε. Δευτερη η πεθερα μου απο Αθηνα, καταταραγμενη γιατι την πηρε η μανα μου και της ειπε οτι χτυπαω συνεχεια το μικρο, οτι το παιδι με βλεπει και τρεμει, οτι παω να τον παρω αγκαλια και κλαιει γιατι δε με θελει, οτι λογω της κακοποιησης δε μιλαει και οτι αυτη θα τον σωσει απο μενα και θα τον βαλει στο "Χαμογελο του Παιδιου". Ειχε το θρασος να της ζητησει και τη συνεργασια της σε αυτο. Η πεθερα μου βεβαια που ειμασταν σπιτι της μεχρι το Σαββατο το μεσημερι και ειχε δει το μικρο για 4 μερες σχεδον, της απαντησε οτι αυτη δεν ειδε τετοια πραγματα. Οτι ειδε ενα παιδακι κοινωνικοτατο με ολους, μεσα στην καλη χαρα και τη σκανταλια, να κρεμεται απο το λαιμο της μανας του και του πατερα του και οτι δεν πιστευει τιποτα απο ολα αυτα και φυσικα δεν προκειται να συμμετεχει στο να κλειστει ενα χαρουμενο παιδακι σε ιδρυμα μακρια απο τους γονεις του χωρις λογο. Ηταν πολυ ταραγμενη η γυναικα ομως γιατι η δικια μου την απειλησε μετα απο αυτη την απαντηση, οτι θα βρεθει μπλεγμενη σε ατυνομιες και δικαστηρια. Η πεθερα μου ενα δημοτικο εχει βγαλει και δεν ξερει πως γινονται τα πραγματα και χρειστηκε να μιλαει 1 ωρα, ποτε με εμενα και ποτε με το Γιωργο για να ηρεμησει. Στο μεταξυ επαιρνε και ο αδερφος μου τηλεφωνο στο κινητο για να μου πει οτι η μανα μας παει χειροτερευοντας και αν εχω στα υπ' οψιν μου κατι που να μπορουμε να κανουμε για να τη δει κανενας ψυχιατρος. Μου ελεγε πως αν συνεχισει ετσι θα αναγκαστει και αυτος να παραιτηθει απο τη δουλεια του (ωρομισθιος καθηγητης στο ΤΕΙ ειναι κι αυτος) γιατι θα τον κανει ξεφτιλα. Κατα τις 4 την πηρα εγω ενα τηλεφωνο και της μιλησα ηρεμα, πιο πολυ απο φοβο μην παθει τιποτα. Αλλα με εφερε στα ορια μου γιατι ουρλιαζε οτι με ειδε με τα ματια της να χτυπαω τον Ιασωνα. Εκει πλεον δεν αντεξα και της ειπα οτι αν το λεει αυτο στους αλλους για να την πιστεψουν το καταλαβαινω, αλλα το να το λεει σε εμενα την ιδια, με κανει να πιστευω οτι εχει παραισθησεις και ειναι ψυχωσικη και επικινδυνη για να ειναι κοντα στο παιδι μου, οτι δεν θα τον ξαναδει ποτε και να φωναξει σους κοινωνικους λειτουργους θελει γιατι εγω και η οικογενεια μου δεν χουμε τιποτα να φοβηθουμε ενω η ιδια εχει. Η συνεχεια ειναι ακομα πιο απιστευτη... Την επομενη μερα με πηρε τηλεφωνο ο Γενικος Γραμματεας του ΤΕΙ για να μου πει οτι η μανα μου απειλει και εκβιαζει τους παντες για να μην παει ο Γιωργος για δουλεια και οτι και αυτος φοβαται το στομα της και τη συμπεριφορα της και δεν ξερει τι πρεπει να κανει. Ευτυχως τον γνωριζω καλα αυτον τον ανθρωπο και μετα απο πολλα τηλεφωνα και κουβεντες, τον εφερα και στο σπιτι να φαμε και να μιλησουμε ο Γιωργος, υπεγραψε σημερα το πρωι τη συμβαση και αποψε πηγε πρωτη μερα ή μαλλον νυχτα για δουλεια. Ενα αλλο που υπαρχει ειναι ενα διαμερισμα στην Αθηνα που η μανα μου απο χρονια μου ειχε παραχωρησει δια λογου αλλα δεν ειχε κανει ποτε τη γονικη παροχη γιατι δεν ειχε τα χρηματα οπως ελεγε. Επειδη εγιναν διαφορα παρατραγουδα με ενα νοικαρη και την ενοχλουσαν για διαφορα χρεη που ειχε αφησει, με πιεσε αφορητα τον Αυγουστο να βρω τα χρηματα, να πληρωσω περιπου 1500 ευρω στην ΕΥΔΑΠ, 600 ευρω στη ΔΕΗ, και αλλα 160 στα κοινοχρηστα που ηταν στο ονομα της, και τα χρηματα που χρειζονταν για τη γονικη παροχη αλλα 1400 ευρω. Ολα τακτοποιηθηκαν γιατι εβαλα την πεθερα μου να παρει ενα δανειο και να πληρωνω εγω τις δοσεις αλλα τα συμβολαια ηταν ετοιμα τη Δευτερα μετα τα συμβαντα και φυσικα δεν παει να υπογραψει. Εγω στο μεταξυ χρωσταω και ενω φτιαξαμε και τις ζημιες στο διαμερισμα και βρηκαμε νοικαρη, δεν μπορω να κανω συμφωνητικο μαζι του αν δεν τελειωσω με τα συμβολαια του σπιτιου. Αλλα εσοδα για να πληρωνω τη δοση του δανειου δεν εχω και δεν ξερω τι θα κανω... Ξεχασα να γραψω οτι χθες πηρε τον αδερφο μου τηλεφωνο για να εκβιασει οτι αν δεν δει τον Ιασωνα, θα αυτοκτονησει... Κλειδωθηκε στο σπιτι της και εκλεισε και τα τηλεφωνα και ο καημενος ο αδερφος μου και η νυφη μου που καταλαβαινουν μεν οτι δεν σηκωνω ουτε εγω ουτε ο Γιωργος εκβιασμους σε σχεση με τον Ιασωνα, ανησυχουσαν ομως και γι αυτην και πηγαν και πηραν αλλα κλειδια απο τη γιαγια και πηγαν και τη βρηκαν να πινει καφε και βλεπει τηλεοραση λες και δεν τρεχει τιποτα. Λοιπον τι λετε για ολα αυτα?

Κοριτσακια μου γλυκα, που ειστε? Χθες, δεν μπηκα γιατι ημουνα καπως αναστατωμενη με την ιστορια με τη μανα μου και ηθελα τοσο πολυ να μιλησω σε καποιον, που παρατησα τον Ιασωνα μεσημεριατικα με το Γιωργο και πηγα στην κουμπαρα μου (νονα του Ιασωνα), που ειχε εφημερια στο φαρμακειο. Την επρηξα για καμια ωρα αλλα τα εβγαλα απο μεσα μου και ξεσπασα... Μετα επεσε δουλεια και εβαλα κι εγω ενα χερακι και ξεχαστηκα... Τι καλα που ειναι να δουλευει ο ανθρωπος! Ανυπομονω να ξεμπερδεψω με τη σχολη (την παλιοπτυχιακη μου) και να βρω να κανω τιποτα. Περασα μια χαρα χθες. Τι μετρησεις ζαχαρου εκανα, τι εμβολια γριπης, μετρησεις πιεσης, εδινα τα ευκολα φαρμακα και συριγγες, θερμομετρα, κολλυρια... Μια χαρα. Μεχρι το βραδυ εκατσα και δε θα ξεκολαγα αν δεν επρεπε να παω στη μικροβιολογο να παρω την καλλιεργεια κοπρανων του Ιασωνα. Δεν ειχε τιποτα, μονο ενα μυκητα απο την αντιβιωση που ειχε παρει για την αμυγδαλιτιδα και την ωτιτιδα. Μου ειπε ο παιδιατρος να του δωσω Dactarine για 3-4 μερες και να παει παιδικο απο Δευτερα. Διαβασμα εχω πολυ... μου εστειλαν νεο υλικο απο τα σεμιναρια και πρεπει να το διαβασω και να απαντησω σε κατι ερωτησεις μαλλον ευκολες. Αλλα η πτυχιακη δεν προχωραει οπως πρεπει. Εχω μεινει πολυ πισω και φοβαμαι οτιν θα περασω μαυρες γιορτες κλεισμενη μεσα να γραφω μερα - νυχτα για να προλαβω. Τελοσπαντων... Καρολινακι μου που εισαι? Φανη, μερες εχουμε να τα πουμε... Μου λειψατε πολυ! Ιφιγενεια, χιλιοχρονη κοριτσακι μου! Να τα εκατοστησεις και να ηρεμησεις σου ευχομαι! Ειδες οι παλιοορμονες τι σου κανουν? Παλεψε το κι εσυ ομως... Πιστευω οτι μπορεις! Κανε θετικες σκεψεις... μια χαρα τα καταφερες με το παιδακι σου, μια χαρα θα τα καταφερεις και με το μωρο... Μη στενοχωριεσαι. Δε φωναζεις και καμια φιλη σου για παρεα? Η μοναξια δεν ειναι καλος συμβουλος... Στελνω πολλα φιλακια σε ολες για την ωρα... και θα ξαναμπω το απογευμα ή το βραδυ. Σας χρωσταω την ιστορια με τη μανα μου αλλα τωρα ερχεται πρωτο το διαβασμα.

Συμπεθερουλα μου, τι να καταλαβεις για το ποδι? Εδω εγω και με το ταξιδι και τα τρεχαματα δεν το καταλαβα καλα - καλα. Τωρα κοντευει να περασει κιολας... η αντιβιωση τελειωσε και εχω ακομα 3-4 αλλαγες. Εδω καλα ειμαι που παω στο νοσοκομειο και μου το φτιαχνουνε, στην Αθηνα ψιλοετρεμα μηπως κανω καμια μ@λ@κι@ και το μολυνω που εκανα τη νοσοκομα του εαυτου μου. Ο Ιασωνας κοντευει κι αυτος να γινει μια χαρα. Ειδαμε και σχεδον φυσιολογικα κακα σημερα και ουτε δεκατα ειχε... απο λυσσα και ξεροκεφαλια ομως παιρνει αριστα οπως παντα! Περαστικα στο Αφροδιτακι! Κανε υπομονη, θα περασει με την αλοιφη... Για τα μαθηματα... με τη σχολη εχω τελειωσει μονο η πτυχιακη μενει αλλα πρεπει να ειναι 60 σελιδες και να την καταθεσω μεχρι 25 Ιανουριου αλλιως παει... δεν θα παρω πτυχιο. Τα μαθηματα και τα e-mail με εργασιες ειναι για ενα 6μηνο σεμιναριο εξ αποστασεως. Μου εδωσαν και ενα δευτερο δωρεαν και αν και δε με ενδιαφερει το λυπαμαι να παει ετσι και παλευω και με αυτο. Θελω να γραψω τα νεα μου αλλα περιεχουν βασικα γκρινια για το ρευμα που δεν ειχαμε ολη τη μερα λογω βλαβης, το πλυντηριο που χαλασε λογω της ιδιας βλαβης και διαφορα τετοια! Α! Εχω παρει μια αποφαση... ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΕΣΩ ΤΗ ΜΑΝΑ ΜΟΥ αυτη τη φορα και σκοπευω να τραβηξω το σκοινι οσο συνεχιζει να το τραβαει και αυτη... Θα κανω τα παντα για να μεινω σταθερη σε αυτη την αποφαση μου οσο και να με πονεσει στο μελλον. Ξερω ποσο σκληρη και ακαρδη ακουγομαι αλλα οταν θα ειμαι σε θεση θα σας γραψω τι εγινε και με κρινετε τοτε. Θελω να γραψω κατι και στις υπολοιπες αλλα εχει περασει πολυ η ωρα και νυσταζω τρελα... Σας στελνω πολλα φιλακια και θα τα πουμε αυριο!

Ντινακι πολυ χαρηκα με τα νεα σου! Αυτο ειναι για σενα... Coming_soon is a boy tee 2.jpg[/attachment:3sa0t1np]

Και καλο ξημερωμα χωρις ξυπνηματα πριν βγει ο ηλιος για τα καλα...

Κατα τα αλλα εδω τι γινεται? Κουβεντες σε αλλα θεματα βλεπω για το "καταρεω" ή για το βιβλιο, μηπως δεν ηταν για κακο? Κι εγω εχω γραψει σε 1-2 καταρεουσες μαμαδες να ερθουν εδω... Τελοσπαντων ολα καλα, ο καθενας κανει οτι καταλαβαινει. Η Πασχαλακι το πηρε αποφαση οτι δεν ειναι θεμα πεινας και ηρθε απο δω... Αχ! Δε σου την εκανε τη χαρη να συνεχισει εκεινες τις 2 νυχτες καλης νυχτερινης συμπεριφορας ε? Δεν πιανουν παντα οι ευχες βλεπεις... Κρυωσε η μικρη της Ευας... μηπως το καταλαβε οτι τελειωνουν οι καιροι των μεταμεσονυχτιων παρτυ και το κανει επιτηδες? Αστειακι ηταν αυτο... Περαστικα!!! Αναστασια, απο οτι ειδα μια χαρα πηγε η εκπαιδευση για το νυχτερινο υπνο. Για τον μεσημεριανο, θα στρωσει κι αυτος συντομα θα δεις... Τα καταφερες περιφημα, θα στρωσεις δερματακι απο τον υπνο! Τον πρωτο καιρο κι εγω δεν το πιστευα και εμπαινα στο δωματιο ακομα και αν εκλαιγαν αλλα μωρα στην τηλεοραση... Τωρα πια συνηθισα ετσι και αν ξυπνησει κλαιγοντας μεσα στη νυχτα θα τρεξω γιατι σιγουρα κατι θα του συμβαινει... οχι ξυπναμε για γλεντια. Αυτο ειναι ενα ακομα θετικο αποτελεσμα της μεθοδου. Ακομα αναρρωτιεμαι ποσες φορες του εδωσα παυσιπονο για τα δοντια χωρις λογο τον καιρο που ξενυχταγαμε απο χομπυ. vagman, στις 8 δεν τον εχω βαλει ποτε για υπνο βασικα γιατι δε μου βγαινουν οι ωρες... Στις 8 παντα τρωει βραδυνο και στις 8.30 παντα λεμε καληνυχτα μετα την αλλαγη της ωρας... Πριν η καληνυχτα ηταν στις 9. Και στις 2 φασεις ξυπναγε στις 8 παρα τεταρτο παρα 10 το πρωι... Δε με βολευει να ξυπναει νωριτερα. Εκτος απο τις Τριτες (αυριο δυστυχια μου και ειναι 2.20 τωρα) που εχουμε τη λαικη μπροστα στην πορτα μας και γινεται τρομερη φασαρια απο τις 6.00, ξυπναει γυρω στις 7μισι. Για τα χαρτακια που λες την ωρα του φαγητου. Καθε φορα που εχουμε ψαρι-ψαροσουπα θελουμε μισο ρολο χαρτι κουζινας για χαρτοπολεμο... Τωρα τελευταια αποφασισε οτι ειναι πιο διασκεδαστικο να τα βαζει μεσα σε ενα βαζο και καπως γλυτωνω το μαζεμα μετα.

Ελειψα λιγες μερες στην Αθηνα... γι αυτο εξαφανιστηκα αυτη τη φορα. Ο Ιασωνας το πρωτο βραδυ προσπαθησε να δημιουργησει επεισοδιο με τον υπνο (πρωτη φορα σε αλλο σπιτι) αλλα δε μου ηρθε ξαφνικο... Το περιμενα οτι θα προσπαθησει να εκμεταλλευτει την παρουσια των αλλων για να μεινει ξυπνιος λιγο ακομα (ποιος ξερει ποσο ειναι αυτο το λιγο γι αυτον). Φυσικα δεν του περασε... μπηκα στο δωματιο μετα απο 1 λεπτο και τα ειπα τα γνωστα... ειναι νυχτα και εχεις μαθει πια οτι κοιμασαι παρεα με τον Τιτο και τις πιπιλες... μπλα μπλα. Μετα απο 3 λεπτα ξαναμπηκε ο μπαμπας του και του ειπε τα ιδια και παει επεσε το καστρο για υπνο. Η μονη λεπτομερεια που με ανησυχουσε ηταν οτι επρεπε να κοιμηθουμε στο ιδιο δωματιο κι εμεις... Οταν κατα τις 12 πηγαμε για υπνο, ξυπνησε και μου ηρθε μεσα στη μουρη (κολλητα το παρκοκρεβατο με το διπλο κρεβατι) και μου εκανε "τα"! Παναθεμα με... με επιασε απροετοιμαστη και μολις ειδα την παιχνιδιαρικη μουρη του με επιασαν τα γελια... Του γυρισα την πλατη και εκανα πως κοιμαμαι και επεσε κι αυτος παλι για υπνο χωρις κλαμματα. Μονο που ξυπνησε αλλες 4 φορες τη νυχτα για να μου κανει "τα" και δεν εβλεπα τιποτα αλλο μεσα στα σκοταδια εκτος απο την φωσφοριζουσα πιπιλα σε αποσταση αναπνοης απο το κεφαλι μου... Εκανα την κοιμισμενη και ξανακοιμοταν κι αυτος. Την επομενη μερα φυσικα σερνοταν... Βρηκα την ευκαιρια και του ελεγα μεχρι το μεσημερι... "ειδες που οταν δεν κοιμασαι οταν λεει η μαμα και ο μπαμπας δεν μπορεις να παιξεις και να χαρεις και εισαι ολο γκρινια?" Δεν ξερω αν καταλαβε αλλα οι αλλες 3 μερες κυλισαν κανονικα απο πλευρας υπνου, μεσημερι-βραδυ. Κοιμοταν χωρις γκρινιες και δεν ξυπναγε καθολου στο ενδιαμεσο. Ειχα μια αμφιβολια για το τι θα γινει οταν γυρισουμε και ειναι μονος παλι στο δωματιο του αλλα τελικα δεν υπηρξε κανενα προβλημα.

Τα νεα μας συνοπτικα γιατι με επιασε νυστα... Το ταξιδι ηταν κυριως μια τρελα και μια ταλαιπωρια... Ο Ιασωνας ηταν μονιμως μεσα στην καλη χαρα και τη σκανταλια (εκει παει η τρελα)! Και φυσικα η ταλαιπωρια παει σ' εμενα που τον κυνηγουσα μεσα στο σπιτι της πεθερας μου, μηπως και μεινει ορθιο (το σπιτι), και οπου αλλου τον πηγαμε... Ειχα και αυτη την τρυπα ανοιχτη στο ποδι απο την διανοιξη αποστηματος που ειχα κανει το πρωι της Τεταρτης πριν ξεκινησουμε για Αθηνα, επρεπε να πηγαινω καθε πρωι για αλλαγες σε νοσοκομειο γιατι ηταν ανοιχτο αυτο και χωρις ραμματα με μια γαζα μεσα που μου ειπαν οτι πρεπει να την αλλαζουν μονο σε νοσοκομειο, τελικα αυτο δεν γινοταν γιατι σε εφημερευον δεν κανουν τακτικες αλλαγες και στο τηλεφωνο που πηρα για ραντεβου σε μη εφημερευοντα νοσοκομεια, ειχαν για μετα απο 3 μερες, για την Κυριακη δηλαδη που θα ημουνα Μεσολογγι. Τελικα εκανα οτι νομιζα απο μονη μου και με ειδαν πια εδω οταν γυρισαμε. Ευτυχως θα γινομουνα καλη νοσοκομα αν το αποφασιζα και ηταν μια χαρα. Συνεχιζω την αντιβιωση μεχρι αυριο και συντομα θα τελειωνω και με τις αλλαγες. Στο γυναικολογο-μαιευτηρα μου πηγα για εξετασεις ρουτινας... ΠΑΠ, υπερηχο... Απο την εξεταση ολα καλα, το αποτελεσμα του ΠΑΠ, την Πεμπτη θα βγει, πιστευω οτι μια χαρα θα ειναι. Η μαια και ο γιατρος τρελαθηκαν με τον Ιασωνα... Πως ηταν και πως εγινε! Διαβασμα ειχα και εκει... τρεχουν ανελεητα οι ημερομηνιες και για το οριστικο τελος της σχολης (25/1) και για τα σεμιναρια... Εκει εστελνα mail απο το internet cafe. Απο βαθμολογιες και προοδο γενικοτερα στο 1 σεμιναριο που με ενδιαφερει τα παω πολυ καλα. Στο αλλο, μονο 1 μαθημα εχει τρεξει και καλα τα πηγα... δεν με νοιαζει κιολας πολυ αλλα αφου ηταν χωρις διδακτρα γιατι να το αφησω? Με ρωτησε καποια πως ηταν ο Ιασωνας οταν επεστρεψε στον παιδικο μετα απο τις 2 βδομαδες που τον ειχα σπιτι με αμυγδαλες και ωτιτιδα... Μια χαρα ηταν επαιξε και εφαγε κανονικα! Πηγε Τριτη και Τεταρτη (2 μερες) και κολλησε αλλη ιωση (γαστρεντεριτιδας). ΗΜΑΡΤΟΝ!!! Ευτυχως τα συμπτωματα ξεκινησαν το Σαββατο λιγο πριν ξεκινησουμε να επιστρεψουμε σπιτι μας... Δυστυχως μεχρι την Κυριακη το πρωι ειχε μονο πυρετο και μετα τις αμυγδαλες που ειχε περασει και την ιστορια της Χρυσας που ηταν το μονο που ειχα προλαβει να διαβασω... κυριολεκτικα ειχα παθει πανικο, οτι υποτροπιασαν οι αμυγδαλες και θα πρεπει να τον κρατησω κανενα 2μηνο σπιτι... παει η σχολη, πανε τα σεμιναρια... ελεγα. Απο την Κυριακη το πρωι που εκανε διαρροια και επεσε και ο πυρετος... εχει μεινει με δεκατα, ξεσηκωσα τον παιδιατρο και τη μικροβιολογο (μερα εκλογων - θα με κραξουν καμια ωρα) και καναμε καλλιεργειες ουρων και κοπρανων... Μιλησα και με τη βρεφονηπιοκομο σημερα το πρωι και βγαλαμε ακρη... Ιογενης γαστρεντεριτιδα. Ηταν αλλα 3 παιδακια με τα ιδια συμπτωματα τις 2 μερες που πηγε και τσουπ το αρπαξε... Κανει διαιτουλα και συντομα θα ειναι καλα πιστευω. Με τη μανα μου εχει γινει ενας μεγαλος καβγας και προσπαθησε να μπλεξει και αλλα ατομα οπως την πεθερα μου η οποια και με υποστηριξε οπως και ολοι οι αλλοι... Δε θελω να επεκταθω στο τι εγινε για να μην ξαναταραχτω τωρα που ηρεμησα αλλα μαλλον αυτη τη φορα δε θα καταφερω να το ξεπερασω και θα της κλεισω οριστικα την πορτα. Εδωσα διορια στον εαυτο μου 10 μερες (μετραει απο χθες) για να σκεφτω και να αποφασισω τι θα κανω. Με το Γιωργο καλα ειμαστε τις τελευταιες μερες... Θα δουμε... Εγω τωρα επρεπε να γραφω 650 λεξεις για την επικοινωνια (εργασια για το σεμιναριο)... Τι κανω? Απο το μεσημερι το λιβανιζω, εγραψα τα αλλα και αυτο πρεπει να ειναι το τελειο? Αμαν πια, με βαριεμαι ωρες-ωρες, 33 χρονων γαιδαρα, μαμα του Ιασωνα του τρομερου, με ενα σωρο προβληματα και παιζω με τους βαθμους λες και θα κριθω απο το 86 ή 98 τοις εκατο που θα παρω σε ενα μαθημα. Στο σχολειο δεν ημουνα ετσι... απο τη σχολη και μετα με επιασε η τελειομανια και η βαθμοθηρια... Θελω λιγο ξυλο (απο τον Ιασωνα) μου φαινεται για να γινω κανονικος ανθρωπος. Αυτο ηταν το συνοπτικα... Φιλακια πολλα σε ολες!

Ποσα γραψατε παλι βρε κοριτσια? (Ποια μιλαει τωρα... ) 2 ωρες διαβαζα... Και εγιναν παλι ενα σωρο πραγματα! Ας αριχισω απο τα πραγματικα δυσαρεστα δηλαδη τους θανατους, κηδειες, μνημοσυνα... Εκτος απο αναπαση στις ψυχες αυτων που εφυγαν και κουραγιο σε αυτους που τους αγαπουσαν και εμειναν πισω, δεν υπαρχει τιποτα αλλο να πει κανεις! Και προχωρω στα πραγματικα ευχαριστα... Ιφιγενεια, ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!! Μια καλη εγκυμοσυνη και ενα υγιες μωρο στην αγκαλια σου μετα απο την ολοκληρωση της, σου ευχομαι με ολη μου την καρδια! Ντινακι, εχεις και παρεα τωρα... Γινατε 2 οι εγκυμονουσες της ομαδας μας! Διαβασα οτι ο μικρος σου εξελισεται και αυτος σε καλο ακροβατη και οτι τα καταφερνεις μια χαρα. Πολυ χαιρομαι! Χρυσα, τι απεγινε με το Χριστοφορο? Τον εχεις σπιτι και θα μεινει 2 μηνες εκτος παιδικου? Καλο κουραγιο! Καρολινα, σιδερακια??? Ουπς... δε λεω τιποτα, θα ξερεις ηδη αν πονανε και ποσο. Μοντελακι λιγο ψωνισμενο η δικια σου ε? Διαστασεις σουπερ και το γυαλακι και το ναζακι... μια χαρα! Φανη, η Αναστασια σου ειναι καλυτερα? Ελπιζω πως ναι. Το φοβερο προβλημα που εχει με τα 2 συμφωνα που δε λεει δεν το σχολιαζω... ή μηπως να το σχολιασω στελνοντας σε κατευθειαν σε λογοπαιδικο για δεις τι τρεχει... http://mammyland.com/uploads/emoticons/default_laugh.png' alt=':lol:'> Το αλλο με τα δοντια... ειδες οτι στο mammyland εχει μπει και ενας καινουριος επιστημονικος συνεργατης? "Η κα Κιλτένη Ελευθερία είναι Οδοντίατρος με ειδικότητα στην Παθολογία Στόματος (Στοματολογία). Εδώ θα ενημερώνει τα μέλη του mammyland και θα απαντάει σε ερωτήσεις" http://www.mammyland.com/forum/57 Δεν κανεις καμια ερωτηση σ' αυτη? Ποπη και Μυρτω καλως μας ξαναηρθατε! Περαστικα στη μαμα σου Ποπη μου και συγχαρητηρια για το γαμο Μυρτω... Βαλε μας και καμια φωτρογραφια (στην ομαδα αν δεν θελεις να τη δουν πολλοι). Καλη επιτυχια με τα μαθηματα! Κατερινα-antroula, εμεις τα ειπαμε με τα π.μ. και πειρμενω νεα σου. Το τριροδο καροτσι το πηρες? Πες ποιο, απο που και ποσο, γιατι το σκεφτομαι κι εγω μιας και ο Ιασωνας ειναι κι αυτος απο τα XL μοντελα της ομαδας και το καροτσι του βογγαει... Περιεργως ακομα καθεται για βολτα, τουλαχιστον οσο κινουμαστε, αν σταματησουμε για περισσοτερο απο 5 λεπτα... αλλαζει το σκηνικο φυσικα. Αννα, καλα εκανες και πατησες ποδι. Τωρα θα εισαι Αθηνα φανταζομαι και θα ξεσκας... Καλα να περασετε και περιμενουμε να μας πεις τα νεα σου οταν επιστρεψεις. Συμπεθερουλα μου γλυκια Στελιτσα, χαθηκαμε! Τι κανει η ομορφη? Πηρε τον αερα της την Κυριακη? Την εβαλες να ψηφισει? Δως της πολλα φιλακια απο τον παλι αρρωστουλη Ιασωνα. Δε φανταζομαι να κολλησει τιποτα απο τετοια αποσταση. Καλοκοιμαται η νυφουλα μου... καλο αυτο, θα ειναι ξεκουραστη και χαρουμενη οταν ειναι ξυπνια. Δεν της βαζεις καμια sudocream, για να περασει το συγκαματακι? Κωνστατινα πολυ γελασα με το μπανιο σου και τα ολα που εκανε το μικρο σκανταλιαρικο κοριτσακι. Οποτε εχω κανει το λαθος να αφησω την πορτα ανοιχτη (χωρις κλειδωμα ή συρτη) εςνω κανω μπανιο, ειναι μπανιο-αγωνας να μην μπει και ο Ιασωνας στη μπανιερα. Τα ιδια κανει και οταν κανει μπανιο ο Γιωργος... σωνει και καλα να κανει μπανιο και αυτος. Κοιταει και με περιεργεια... σαν να μας εξεταζει αν ειμαστε αρτιμελεις! Κατερινα, μια χαρα ωρες κοιμαται το παιδι! 13-15 ειναι οι φυσιολογικες για την ηλικια του. Και ο Ιασωνας περιπου τοσο κοιμαται. 10μισι-11 τη νυχτα και 2-2μισι το μεσημερι. Μαρια, συμβουλες για το θηλασμο εγω δεν εχω... Θαλασσα τα εκανα οταν θηλαζα τον Ιασωνα, 2 μηνες κρατησε το ολα θεμα και δεν εκανα τιποτα απολυτως για επαναγαλκτισμο οταν διαπιστωσα οτι δεν υπηρχε σταγονα. Οι μαμαδες που τα καταφεραν καλυτερα θα σε συμβουλεψουν πιο σιγουρα. Χαρουλα, καπως γινεται και δε σε πετυχαινω ποτε να τα πουμε... Για το θεμα που συζητουσατε για το V-BAC δηλαδη, εγω δεν το σκεφτομαι καθολου... Αν ποτε παρω αποφαση για δευτερο παιδακι, ακομα και αν δεν ειναι αναγκη οπως ηταν με τη γεννηση του Ιασωνα, παλι καισαρικη θα κανω, χωρις καμια σκεψη... Αλλωστε δεν ειχα ταλαιπωρηθει καθολου και δε μου ελειψε τιποτα απο τη φυσιλογικη γεννα. Τη Δωρα, δεν ειδα πουθενα... Που εισαι κοριτσακι? Εμφανισου κι εσυ τωρα που χειμωνιαζει (λεμε τωρα με τετοιες ωραιες μερες) και ξαναμαζευομαστε... Φιλακια! Ξεχασα καμια? Ελπιζω οχι... Α! Τα νεα μας ξεχασα να γραψω... Στο επομενο ποστ.