mama_xina

αληθεια ξερει καποιος τι γινετε με το σωματακι του μωρου μετα?η αληθεια ειναι οτι δεν θελω να χαθει το σωματακι του,θελω να ειναι καπου να μπορω να πηγαινω να τον νιωθω παντα κοντα μου,να ξερω οτι υπαρχει ενα μερος για εκεινον.ξερει κανεις τι το κανουν?

ξερω οτι ολα θα πανε καλα,μου το χρωσταει ο θεος.εννεα μηνες με κοροιδευε και με εκανε να νομιζω οτι επιτελους θα γινω ευτυχισμενος ανθρωπος και τελευταια στιγμη οταν το μυαλο μου ηταν στο αν θα εκανα επισκληριδιο η οχι, αυτος αποφασισε να μου τα φερει ολα τουμπα!τι ειρωνια ε?και μετα βλεπεις στην τηλεοραση για γονεις που κτυπανε τα παιδια τους και για μαμαδες που παρατανε τα βρεφη τους στο μαιευτηριο.τελικα δεν ξερω αν ειναι καλο να κανεις ονειρα! με εκανε μεσα σε εννεα μηνες εννεα φορες πιο δυνατη απ'οτι ημουν και μεσα σε ενα δευτερολεπτο με εκανε ισως και τον πιο αδυναμο ανθρωπο της γης. στειλαμε τον Μιχαλη για εξετασεις,για να δουμε μηπως εφταιγε κ τιποτε αλλο αν κ ξερω οτι θα πουν οτι ολα ηταν τελεια,δεν ξερω τι θα γινει μετα τις εξετασεις,ξερω οτι οι παπαδες δεν τα θαβουν αν ειναι αβαπτιστα,το κορμακι του δεν ξερω τι θα απογινει.η ψυχη του δεν ξερω αν πηγε στον παραδεισο η αν ειναι ακομη μεσα μου για να με κραταει ζωντανη.

σας ευχαριστω απο τα βαθη της καρδιας μου για τα λογια παρηγοριας σας ολες! αυτο μου δινει δυναμη. ξερω εχουν πονεσει και αλλες γυναικες οπως εγω και ισως και παραπανω,κανεις δεν μπορει να μετρησει τον πονο ενος τετοιου χαμου ειτε ειναι στην πρωτη μερα της κυησης ειτε στην τελευταια μερα! οπως και να το κανουμε οι γονεις σκεφτονται τον γαμο του παιδιου τους,την αποφοιτηση,την γεννηση,τα βαφτησια και γενικοτερα τις χαρες,ευχομαι να ειμαστε λιγοι αυτοι που δεν θα τα ζησουμε αυτα.με ποναει που δεν θα τα ζησω αλλα νιωθω ομορφα που υπαρχουν μανουλες σαν και εσας που αγαπατε τα μικρα σας! τις ωρες που ημουν στην αιθουσα τοκετου ενιωθα ζηλια εντονη για τις υπολοιπες που φευγαν το μωρο τους αγκαλια.οποτε εμπαινε και καποια καινουρια και ακουγα τις φωνες πονου νευριαζα ενιωθα οτι αντι να κλαιει κ να φωναζει θα επρεπε να χαιρετε.οποτε ακουγα κλαματακια μωρου εκλαιγα και ζητουσα να βγαλουν τον Μιχαλη απο μεσα μου ενιωθα οτι αν τον βγαζανε θα ακουγα και εγω κλαματακια,το περιμενα μεχρι τελευταια στιγμη.οταν γεννησα δεν ακουστηκε τιποτα για πολυ ωρα,ουτε οι γιατροι μιλουσανε,υπηρχε ησυχια.δεν υπαρχει κατι πιο ομορφο απο το πρωτο κλαμα των παιδιων σας,ειναι η πρωτη του αντιδραση στον εξω απο την κοιλιτσα σας κοσμο! εαν ειστε μελλουσες μανουλες την στιγμη που θα εχετε τις συσπασεις και θα πονατε μην σκεφτειτε "αντε να τελειωνουμε", νιωστε το,ζηστε το και οταν ακουσετε το πρωτο του κλαμα θα δειτε πως ο πονος του τοκετου ειναι τοσο μα τοσο ασημαντο μπροστα στο πλασματακι σας. ξερω μια μερα θα ακουσω και εγω το κλαμα του μωρου μου,ολοι λενε οτι ειμαι μικρη και εχω καιρο μπροστα μου,ποναει ομως να μην ακουω το δικο του κλαμα.ξυπναω το βραδυ και τον ψαχνω,πολλες φορες οταν εχει ησυχια το σπιτι νιωθω οτι πνιγομαι.ξερω ολα θα πανε καλα,ειμαστε ανθεκτηκοι εμεις οι ανθρωποι,το μυαλο ειναι ενα οργανο που λειτουργει παντα προς ωφελος μας και οτι μας πληγωνει φροντιζει να το διαγραφει 'η εστω να μας απασχολει με αλλα ωστε να μην το σκεφτομαστε. δεν φοβαμαι μηπως δεν τα καταφερω,φοβαμαι μονο μην γινει το ιδιο.φοβαμαι μηπως την επομενη φορα γινω υπερβολικη κ προκαλεσω αγχος στο τοτε μωρο.φοβαμαι μηπως δεν το αγαπησω οσο τον Μιχαλη.και ξερω θα ειναι αδικο κ για το μωρο αλλα και για τον συντροφο μου.ξερω ισως το ξεπερασω κ αυτο και ισως γινω μια χαζομαμα οπως πρεπει αλλα δεν ειναι αδικο να μην κανεις ονειρα για καποιον?μετα απο τον Μιχαλη φοβαμαι να κανω ονειρα για οτιδηποτε,ποσο μαλλον για ενα παιδι. σας ζαλισα συγγνωμη... τα φιλια και την αγαπη μου

το πιστευω οτι ολα γινονται για καποιο λογο,για καποιο σκοπο. απλως ημουν τοσο κοντα στο να τον εχω αγκαλια και ολα πηγαιναν τρομακτικα τελεια! ειχα την ονειρεμενη εγκυμοσυνη,ειχα διπλα μου εναν ανθρωπο υπεροχο να με αγαπαει και να περιμενει τον γιο μου να γεννηθει και να τον μεγαλωσει σαν δικο του και ξαφνικα τρεις μερες πριν την προγραμματισμενη ημερομηνια ολα εξαφανιστικαν οπως τα πυροτεχνηματα που ξαφνικα μενει μονο ενας καπνος.απλως δεν το θεωρω δικαιο,εκανα τα παντα για να τον κρατησω,οταν εμεινα εγκυος χωρισα τον ανθρωπο που αγαπουσα γιατι μου ζητησε να το ριξω και εγω διαλλεξα να ειμαι με τον γιο μου,δεν σκεφτηκα στιγμη να κανω εκτρωση δεν σιχτιρισα στιγμη το οτι σταματησα να δουλευω πολλες ωρες και τα οικονομικα μου πηγαιναν χαλια,δεν μετανιωσα στιγμη που διαλλεξα να ειμαι μαζι του ημουν ετοιμη φγια τον ερχομο του ειχα "μελετησει" ημουν "διαβασμενη". ειναι ηλιθιο τελικα να κανουμε σχεδια, λενε οτι οταν ο ανθρωπος κανει σχεδια,ο θεος γελαει. με εμενα πρεπει να εριξε πολυ γελιο! ξερω μου χρωσταει πολλα ο θεος διοτι του εδωσα εναν αγγελο, ή καλυτερα μου τον πηρε χωρις να με ρωτησει,οπως κ να χει μου χρωσταει πολλα ο θεος. πολλοι λενε καθε πρωι δοξα το θεο που ειμαι καλα, απο την μερα που εχασα τον Μιχαλη μου νομιζω οτι ο θεος πρεπει να δοξαζει εμενα και οχι εγω εκεινον,οσο βλασφημο και αν ακουγετε και ειναι αυτο που λεω,δεν εχω παωει να πιστευω στον θεο απλα νομιζω οτι ηρθε η ωρα να πιστεψει κ αυτος σε μενα και επειτα εγω στον εαυτο μου.

συμφωνω δεν φταιει ο γιατρος,εγω δεν τον κατηγορω.πιστευω οτι δεν ειναι δικαιω οποτε ποναμε να τα ριχνουμε καπου! ηταν να γινει το ξερω,τουλαχιστον μου διδαξε πολλα αυτους τους εννεα μηνες που ηταν κοντα μου! οσο ημουν εγκυος ελεγα μακαρι να μου μοιαζει,μακαρι να ειναι καλος,η εγκυμοσυνη μου ηταν απο την αρχη υποδειγμα!ποτε δεν εκανα εμετο,ζαλαδες δεν ειχα, ο πλακουντας τελειος,ολα τελεια! δεν μπορω να πω οπως λενε καποιες οτι με ταλαιπωρισε!ηταν σαν ονειρο ολα! γεννηθηκε ολοιδιος εγω,πραγματικα αυτο που ζητησα το ειχα ενα μωρο να μου μοιαζει και να ειναι ησυχο,ολα πηγαιναν τοσο τελεια που ξεχασα να ζητησω το "αυτονοητο" να ειναι καλα,να εχει υγεια! πολυ βασικο αγαθο η υγεια πολλες φορες το ξεχναμε και ζηταμε αλλα δευτερευοντα υλικα πχ αγαθα! ο Μιχαλης δεν εφυγε λογω προεκλαμψιας, εφυγε 3μερες πριν την πητ διοτι ηταν ζωηρουλης και μπερδευτηκε στον ομφαλιο.οσο ηληθιο και αν ακουγετε η τεχνολογια δεν μπορουσε να κανει κατι.

σε ευχαριστω,τα λογια σου με κανουν να νιωθω περιφανη,μπορει να μην εχω τον δικο μου αγγελο αλλα πραγματικα θελω ολα τα μικρα αγγελουδια που θα γεννηθουν να ειναι τυχερα και οι μαμαδες τους να ειναι ετοιμες!με ολη την σημασια της λεξης ετοιμη. ετοιμη δεν εισαι μονο οταν εχεις παρει τα ρουχα του ή οταν εχεις φτιαξει την τσαντα του μαιευτηριου και το δωματιο του ... ετοιμη εισαι οταν εισαι προετοιμασμενη για την ωρα του τοκετου,οταν νιωθεις ηρεμια για εκεινη την στιγμη και εχεις μιλισει με τον γιατρο σου και δεν φοβασαι τιποτα,ετοιμη εισαι οταν εχεις εφοδιαστει με υπομονη για τις μερες που θα σε ξυπναει το κλαμα του και θα ξερεις τι πρεπει να κανεις για να το ηρεμεις, ετοιμη εισαι οταν συνηδητποιεις ποσο τυχερος ανθρωπος εισαι! εδω εμπαινα οποτε ηθελα να λυσω τις αποριες μου,τωρα πια θα μπαινω για να σας θυμιζω ποσο τυχερες ειστε! ισως ερθει η στιγμη που θα ειμαι κ εγω παλι τυχερη τοτε θα ειμαι ετοιμη διοτι η απωλεια του με εκανε να καταλαβω ποσο ευτυχησμενη ημουν αυτους τους εννεα μηνες και ποσο τυχερη ημουν που ειχα εναν αγγελο στην κοιλια μου!πραγματικα εχετε σκεφτει ποσο τυχερες ειμαστε οι γυναικες?για εννεα μηνες εχουμε μεσα μας οτι πιο ομορφο υπαρχει!μπορει εγω να μην εχω τον μιχαλη μου αλλα εσεις εχετε ή θα εχετε τα μωρακια σας και πρεπει να ειστε ετοιμοι γονεις ωστε να ειναι περιφανα τα παιδια σας για εσας!

δυστυχως δεν εγινα μαμα για να σου πω αν το να του φωναζεις για το φαι ειναι καλο ή κακο...αλλα η εικονα και μονο ενος παιδιου να παιζει με το φαγητο και ενος γονιου να το μαλωνει ειναι κατι που πολλοι ανθρωποι για πολλους λογους δεν την εχουν ζησει οποτε να νιωθεις τυχερος ανθρωπος που εχεις τον θανο να σε βασανιζει με το φαγητο! ευχομαι να σε κανει καθε μερα και πιο περιφανο γονιο με τα κατορθωματα του και να τον καμαρωσεις οπως εσυ επιθυμεις. σε ευχαριστω για τα λογια παρηγοριας πιστεψε με η αγαπη καποιων ανθρωπων μου δινει δυναμη εστω και ας ειναι γνωστοι-αγνωστοι,και παλι σε ευχαριστω

οσο ημουν στο νοσοκομειο ακουγα τα κλαμματα των μωρων και τις μαμαδες να δυσανασχετουν που τους χαλουσαν τον υπνο και με επιαναν κατι νευρα!κατι οι ορμονες κατι η μοναξια, δεν αντεχα να τις ακουω να νευριαζουν! απο την δευτερα ξεκινησα να βγαινω εξω να περπαταω και να χανομαι στον κοσμο ολη την ωρα βλεπω μαμαδες να νευριαζουν με τα παιδια τους!επιτελους πρεπει να χασουμε κατι για να καταλαβουμε ποσο υπεροχο ειναι?ελπιζω οσοι μπηκατε στον κοπο να ασχοληθητε με μενα σημερα,να σας ταρακουνησει θετικα η δικη μου απωλεια και να γινετε καλυτερες μαμαδες,εγω δεν προλαβα να γινω μαμα εγινα μονο εγκυος και λεχωνα αλλα θα ηθελα να τα αγαπατε τα μικρα σας γιατι το αξιζουν πραγματικα,ερχονται στον κοσμο για να προσφερουν αγαπη και χαρα.

σε ευχαριστω πολυ,πραγματικα. ακουω πολυ μουσικη αυτες της μερες.δε μπορω να εχει ησυχια το σπιτι.οποτε ειμαι σπιτι μονη και εχει ησυχια με πιανει πανικος οποτε η μουσικη με ηρεμει!ομορφο κομματι αυτο,ειναι απο τα αγαπημενα μου!

συγγνωμη δεν ηθελα να προκαλεσω στεναχωρια,απλως εδω μεσα εμπαινα παντα οποτε ειχα καποια απορια,οποτε ηθελα να καθυσηχαζω τον εαυτο μου!εδω εμαθα πως πρεπει να προσεχω τον εαυτο μου και το μωρο που ειχα στην κοιλια μου,εδω μεσα εβρισκα καποιον να μιλησω οποτε ειχα αυπνιες,εδω μεσα εμαθα για την εγκυμοσυνη,ημουν ετοιμη για τον ερχομο του σε μεγαλο βαθμο χαρις το mammyland.ηθελα απλως να μοιραστω μαζι σας και μια αλλη πλευρα της εγκυμοσυνης που δυστηχως γνωρισα.ευχομαι ολες οσες εχετε μικρα αγγελουδια στην κοιλιτσα σας να σας πανε ολα καλα και οταν με το καλο γεννηθουν και ακουσετε το κλαμα τους να καταλαβετε ποσο σημαντικα ειναι τα μωρακια σας γιατι πιστεψτε με δεν υπαρχει κατι πιο ομορφο απο το πρωτο κλαμα ενος μωρου. ναι δεν ημουν τυχερη δεν ακουσα το κλαμα του,δεν θα τον δω να μεγαλωνει,θα νιωθω παντα θλιψη οποτε θα βλεπω αγορακια στο δρομο,θα πηγαινω ακομη απο συνηθεια στον οροφο με τα παιδικα ετσι παει.λενε πως ο χρονος γιατρευει και σε κανει να ξεχνας,εγω ομως δεν θελω να ξεχασω ποτε την στιγμη που ειδα εναν πραγματικο αγγελο. να τα προσεχετε τα αγγελουδια σας γιατι ειναι πραγματικα οτι πιο τελειο δημιουργησε ο θεος,να τα αγαπατε και αν το βραδυ σας ξυπνανε τα κλαματα τους να νιωθετε τυχερες που ειστε μανουλες

Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΑΠΛΑ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΜΠΕΡΔΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟΝ ΟΜΦΑΛΙΟ ΛΩΡΟ.ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΠΡΙΝ ΓΙΝΕΙ ΑΥΤΟ ΕΙΧΑ ΠΑΕΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΩ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ ΥΠΕΡΗΧΟ,ΕΙΠΑΝ ΟΤΙ ΑΝ ΤΟΝ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ ΘΑ ΤΟΝ ΕΙΧΑΜΕ ΠΡΟΛΑΒΕΙ ΟΛΟΙ ΡΙΧΝΟΥΝ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΣΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΣ. ΕΓΩ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΥ ΝΑ ΡΙΞΩ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΑΠΛΑ ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΤΟΝ ΕΣΤΕΙΛΕ Ο ΘΕΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΟΥ ΔΙΔΑΞΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ.ΠΟΤΕ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΧΑΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΝ ΤΟΣΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ,ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΛΑΨΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΑΜΟ ΚΑΝΕΝΟΣ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΕΠΑΙΖΑ ΣΚΛΗΡΗ. ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΝΝΕΑ ΜΗΝΕΣ ΑΠΕΔΕΙΞΑ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΠΟΣΟ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΕΙΜΑΙ,ΕΚΑΝΑ ΟΤΙ ΜΟΥ ΕΛΕΓΑΝ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ,ΔΙΑΒΑΖΑ ΟΣΟ ΠΙΟ ΠΟΛΛΑ ΑΡΘΡΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ,ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΑ ΝΑ ΓΙΝΩ ΜΙΑ ΕΤΟΙΜΗ ΜΗΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΙΧΑΛΗ ΜΟΥ. Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΜΑΣ ΠΑΡΑΤΗΣΕ ΟΤΑΝ ΕΜΑΘΕ ΟΤΙ ΕΜΕΙΝΑ ΕΓΚΥΟΣ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΘΑ ΤΟΝ ΠΑΝΤΡΕΥΟΜΟΥΝ,ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΜΠΗΚΕ Ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΔΕΙΞΕ ΠΩΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΣΩΣΤΟΣ. ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ ΤΡΙΩΝ ΜΗΝΩΝ ΕΓΚΥΟΣ ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΟΝ ΑΓΓΕΛΟ,Ο ΟΠΟΙΟΣ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΣΤΑΘΕΙ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΜΕ ΦΡΟΝΤΙΖΕ ΛΕΣ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΔΙΚΟΣ ΤΟΥ Ο ΜΙΧΑΛΗΣ. ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΗΜΟΥΝ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΜΕ ΒΑΛΑΝΕ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΚΕΤΟΥ.ΗΤΑΝ ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΡΕΚΛΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΟΤΑΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΛΑΘΟΣ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ Ο ΜΙΧΑΛΗΣ.ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΜΕ ΒΑΛΑΝΕ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΛΕΧΩΝΑ ΠΙΑ!ΕΚΛΑΨΕ ΜΑΖΙ,ΠΟΝΕΣΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ.ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΑ ΒΑΛΩ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΓΙΑΤΙ ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΜΙΧΑΛΗ,ΜΟΥ ΑΠΕΔΕΙΞΕ ΟΤΙ ΕΧΩ ΕΝΑΝ ΑΓΓΕΛΟ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ. ΠΟΝΑΕΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΠΟΥ ΘΑ ΖΟΥΣΑΜΕ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΚΟΥΩ ΤΟ ΚΛΑΜΑ ΤΟΥ. ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΞΥΠΝΑΩ ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΝΑ ΤΟ ΑΚΟΥΣΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ.ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΚΑΠΟΙΟ ΑΛΛΟ ΜΩΡΟ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΝΑΙ ΙΣΩΣ ΘΕΛΩ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟΝ ΞΕΧΑΣΩ.ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΛΕΧΩΝΑ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ.

οσο προσπαθουσα να σε γεννησω ειχα διπλα μου την Κατερινα μια μαια που με βοηθησε πολυ,οποτε πονουσα μου κρατουσε το χερι ηταν η μονη που καταλαβε οτι δεν μου πονουσε ο τοκετος αλλα ο χαμος σου,της ζητησα να σε δω και αφου σε ετοιμασε σε εφερε κοντα μου. ηταν σαν να κοιμασε,ενας αγγελος,ντρεπομουν να σε ακουμπησω,φοβομουν να κλαψω ενιωθα οτι αν εκλαιγα ισως να σε ξυπνησω, πηρα θαρος και ακουμπησα λιγο την κοιλιτσα σου και ενιωσα να μπαινει μεσα μου κατι θειο οπως οταν ακουμπας μια εικονα αγιου.οι γιατροι φοβηθηκαν οτι αν σε δω Μιχαλη μου θα με εριχνε ψυχολογικα αλλα εγω ενιωσα σαν να εβλεπα εναν πραγματικο αγγελο. αυτο που εννεα μηνες σε ταιζε,σε πηρε μακρυα μου.ολη την ωρα κουνιοσουν και μπλεχτηκες.ξερω οτι δεν φταιω εγω και δεν θα νιωσω ποτε τυψεις ουτε θα κατηγορισω τον γιατρο σου ουτε τον θεο..απλα νιωθω τυχερη που για εννεα μηνες ειχα μεσα μου εναν αληθινο αγγελο νιωθω ομως και ατυχη που δεν προλαβα να ακουσω το πρωτο σου κλαμα,δεν προλαβα να σε δω να μεγαλωνεις ουτε προλαβα να σε βαφτισω οπως σου ειχα υποσχεθει Αγγελος-Μιχαηλ.

τρεξαμε στο Αλεξανδρα οικογενειακως παλι οπου μετα απο τον υπερηχο μας ειπαν οτι δεν ζεις πια. παρολα αυτα ξεκινησαν κανονικη διαδικασια τοκετου,ενα σωρο ενεσεις για να μην ποναω ενα σωρο γιατροι να περνανε συνεχεια. πως να μην ποναω ομως?εαν ησουν μαζι μου δεν θα με πονουσε τοσο αλλα το να σε γεννησω χωρις να ζεις απο μονο του πονουσε.την δευτερα μετα απο 15ωρες γεννηθηκες αλλα δεν ακουσα το κλαμα σου. οση ωρα περιμενα να γεννηθεις ακουγα φωνες μαμαδων κ μετα κλαματα μωρων.εσυ δεν προλαβες να κλαψεις.

την κυριακη το πρωι δεν ενιωθα πονους δεν ενιωθα τιποτα... ημουν τοσο χαρουμενη που γεννηθηξε η ξαδερφη σου που δεν καταλαβα οτι δεν ενιωθα και εσενα... πηγαμε νωρις στη θαλασσα ολα κυλουσαν ηρεμα,νομιζα πως ξεκουραζοσουν...πως κοιμοσουν οταν γυρισαμε απο τη θαλασσα ειδα λιγο αιμα στο μαγιο...δεν μπορεις να φανταστεις Μιχαλη μου την χαρα μου! αρπαξαμε την τσαντα του μαιευτηριου και τρεξαμε οικογενειακως για τον ερχομο σου! επαιρνα τον γιατρο μας να του πω οτι μαλλον θα ερχοσουν 3μερες νωριτερα αλλα δεν το σηκωνε μωρο μου το τηλεφωνο.οταν φτασαμε στο νοσοκομειο μας κανανε υπερηχο η αντιδραση της μαιας ομως δεν ηταν θετικη...μας ειπε οτι ο γιατρος μας λειπει κ να παμε στο νοσοκομειο που εφημερευει γιατι κατι δεν πηγαινε καλα...τι δεν πηγαινε καλα Μιχαλη?γιατι δεν σε ενιωθα?γιατι δεν με ταραζες στις κλωτσιες οπως εκανες καθε φορα που τρομαζα?

το σαββατο γεννηθηκε η ξαδερφη σου...εσυ θα γεννιοσουν τριτη. πηγαμε το σαββατο να δουμε την ξαδερφη σου στο νοσοκομειο...οσο περιμεναμε να δωσουν τα μωρα οι μαιες στις μητερες περνουσαν απο τα ματια μου πολλα μωρα και πρωτη φορα στη ζωη μου που ενιωσα μια εντονη απαθεια βλεποντας μωρα,οταν παραδωσαν και την ξαδερφη σου την κρατησα αγκαλια για λιγο και ξαφνικα ενιωσα μια εντονη κουραση και την εδωσα στη θεια σου, οταν εφυγε η μικρη απο τα χερια μου ενιωσα σαν να εσπασε ο δεσμος μου μαζι σου Μιχαλη,ηταν σαν να σταματησε η σχεση μας αποτομα,τουλαχιστον προλαβες να την αποχαιρετησεις την ξαδερφη σου. απο την στιγμη που φυγαμε απο το νοσοκομειο ενιωθα εντονους πονους και χαρηκα τοσο πολυ...ειχα διαβασει πως ετσι ξεκιναει η μητρα να προετοιμαζετε για την μεγαλη στιγμη! αρχισα να χρονομετραω τις συσπασεις ειχαν μεγαλη διαφορα η μια απο την αλλη οποτε δεν ετρεξα στο νοσοκομειο, εφαγα λιγακι και ξαφνικα σταματησαν οι πονοι...υποθεσαμε οτι ηταν αυτες οι ψευτικες συσπασεις και επεσα για υπνο.

9mines den mporoume na anteksoume xwris kafe...? antexoume antexoume...ante allous 8thelw