Γειά σας κι από εμένα!!!!
Είναι ολοκαίνουρια στο forum και μπορώ να μιλήσω για τη δική μου εμπειρία. Είμαι παντρεμένη 1 χρόνο και κάτι λίγα και τέλος μαϊου 08 είπαμε με τον άντρα μου να ξεκινήσουμε τις προσπάθειες για ένα μωράκι. Πίστευα ότι θα ερχόταν εύκολα, αμέσως....δεν είναι όμως έτσι ο κανόνας. Μην απογοητεύεστε! Τους πρώτους μήνες έτρεμα από το άγχος, απογοητευόμουν, έκλαιγα, φανταζόμουν συνεχώς ότι είχα συμπτώματα άλλά πάντα αδιαθετουσα. Έκανα τεστ μία μέρα πριν αδιαθετήσω και έτρεμα ολόκληρη από την ταραχή μου. Κάναμε σεξ και το ευχαριστιόμασταν, αλλά υποσυνείδητα μάλλον το άγχος δούλευε. Διαβάζαμε στο δίκτυο κάθε πιθανό άρθρο (μην το κάνετε, θα τρελαθείτε!), μέχρι και παπαγαλάκι πήραμε, το οποίο τελικά λειτούργησε κάπως σαν αγχολυτικό. Τους τελευταίους δύο μήνες είπα πως δεν θα μπορέσω να κάνω παιδάκι και περιόρισα το χρόνο που αφιέρωνα στο να το σκέφτομαι...και τσουπ...ήρθε...μετά από 6 μήνες προσπάθειας. Το παράδοξο...τους προηγούμενους μήνες όταν κάναμε σεξ ακολουθούσαμε όλους τους κανόνες...όχι κάθε μέρα επαφή, μετά το σεξ η λεκάνη μου ανασηκωμένη και άλλα...δε λέω μπορεί να βοηθούν...το μήνα όμως που έμεινα έγκυος κάναμε σεξ γιατί γουστάραμε κάθε μέρα και δεν τηρήσαμε τους κλασικούς κανόνες και πολύ...ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΠΟ ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΕ ΓΥΝΑΙΚΑ. ΧΑΛΑΡΩΣΤΕ, ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΟ ΣΕΞ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΕΡΘΕΙ...ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΑΠΛΑ ΣΑΣ ΦΡΕΝΑΡΕΙ ΠΟΛΥ! Εγώ βρίσκομαι στην 8η εβδομάδα και έχω πίστη πως όλα θα πάνε καλά!
ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ! ΘΑ ΕΡΘΕΙ!
ΦΙΛΙΑ
