Σισσιώ

κλεινει τους 6 μήνες!! :)

Το μπουλινάκι μου μόλις είπε "μπαμπά"!! :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: Δεν το πιστεύω οτι έβαλα τα κλάματα...! Τελικά η μητρότητα είναι κάτι που με εκπλήσσει καθημερινα... Θα της το συγχωρήσω που δεν είπε πρώτα "μαμα" :P Η χαρά που πήρα δεν περιγράφεται... :silly: :silly: :silly:

Πραγματικά εξοργίζομαι οταν ακούω τέτοια περιστατικά! Ευτυχώς δεν έχω πετύχει τέτοια συμπεριφορά γονιού, γιατι πραγματικά δεν ξέρω πως θα αντιδρούσα. Ίσως να με μάζευε και η αστυνομία!!! Αλλά έτσι είναι γιατί δεν υπάρχουν αρχές! Αν ήξεραν κάποιοι ανόητοι "γονείς" οτι η κακοποίηση ανηλίκων είναι κακούργημα και οτι έχει κυρώσεις θα το σκέφτονταν διπλά. Νομίζω οτι κανείς δεν πρέπει να μένει αμέτοχος απέναντι σε τέτοιου είδους συμπεριφορές! Κάποιος επιτέλους να κάνει την αρχή! Η αστυνομία τελικά με τί είδους εγκλήματα θα πρέπει να ασχολείται;

Ευχαριστώ πολύ, αν και με έβαλες σε σκέψεις τωρα πως ίσως δεν προνόησα αρκετά για το παιδί μου...

Μμμμ... αυτο ας το απαντήσει αλλη κοπέλα, εγώ δεν είμαι σίγουρη για το αν μεγαλώνουν οι θηλές και δεν παρατήρησα κάτι τέτοιο στο δικό μου στήθος. Πάντως σίγουρα η θηλη και η αλώ σκουραινουν, τωρα το αν μεγαλώνουν... οι δικές μου δε μεγάλωσαν.

Θα ήθελα να ρωτήσω για το θέμα της συμβατότητας μιας και απ' ό,τι βλέπω έχετε καποια κατάρτιση. Αμελήσαμε να κρατήσουμε δείγμα απο το πρώτο μας παιδί περισσότερο απο έλλειψη γνώσεων και ενημέρωσης. Έχουμε αποφασίσει να κρατήσουμε από μελλοντικό τοκετό, πιθανότατα σε ιδιωτική τράπεζα. Τί ποσοστό συμβατότητας υπάρχει με τα άλλα μέλη της οικογένειας; Η κόρη μου σε περίπτωση που χρειαστεί βλαστοκύτταρα θα μπορεί να τα πάρει απο το μελοντικό αδερφάκι της;

Σε μέρα ήρθε με το που έκλεισα τις 40 μέρες λοχείας. Δηλαδή στις 10-9 τελείωσε η λοχεία και στις 11-9 αδιαθέτησα. Βέβαια θύλασα μόνα 20 μέρες, εξαιτίας καποιου προβλήματος υγείας που είχα και πριν την εγκυμοσύνη είχα σταθερό κυκλο 25 ημερών, οπότε μάλλον δεν είμαι η κατάλληλη να σε βοηθήσω. Πάντως καλό θα ήταν να ρωτήσεις το γυναικολόγο σου. Καλημέρα!!

Καλημέρα κορίτσια! Και εμείς αποφασίσαμε να βαπτίσουμε τη μπουμπού στις 21 Ιουνίου, στο χωριό του άντρα μου στη Φωκίδα. Αφενός γιατί το καλοκαίρι στην Αθήνα δεν πολυλέει και αφετέρου γιατί το κόστος της βάπτισης στο χωρίο είναι σαφώς μικρότερο και κατα τη γνώμη μου ποιοτικότερο. Τη Δευτέρα 19/1 πήγαμε οικογενειακώς στο ΜΕΚ Παιανίας που είχε έκθεση γάμου, βάπτισης, δεξίωσης και είδα πάρα πολύ ωραια πράγματα για όλα τα πορτοφόλια. Οι περισσότερες εταιρίες έχουν σελίδα στο ιντερνετ και οι περισσότερες αναφέρουν και τιμές. Κάρμεν αν μπεις σε μηχανή αναζήτησης τύπου google και πληκτρολογήσεις "μπομπονιέρες βάπτισης" θα σου βρει δεκάδες σαιτ με προσκλητήρια και μπομπονιέρες! Τώρα για το προσκλητήριο θα συμφωνήσω με την Κάρμεν, οι περισσότεροι τα πετάνε κρίμα δεν είναι να καταλήξουν οι φώτος των μικρών μας στα σκουπίδια;; Το επόμενο μωράκι μας, πρώτα ο Θεός θα το βαπτίσουμε στο δικό μου χωριο που βρίσκεται στην Ηλεία, για να μην μείνει κανείς παραπονεμένος!! Θα μίλαμε για να λέμε και τις ιδέες μας!

:ohmy:

Βρε μην ανησυχεις!! Δεν έχει σημασία το μέγεθος. Όπως σου είπα και πριν ο μαστός παράγει γάλα δεν αποθηκεύει για να ανησυχείς αν θα έχεις αποθέματα!! Πάντως το συνηθέστερο στις κοπέλες με μικρό στήθος είναι να μεγαλώνει. Σε μένα ευτυχώς δε μεγάλωσε, το νούμερό μου είναι 75ΕΕ, φαντάζεσαι να μεγάλωνε κι άλλο θα ήθελα καροτσάκι για να το μεταφέρω!!! @) @)

Το στήθος μπορεί να μεγαλώσει ή να παραμείνει στα ίδια ανάλογα τον οργανισμό. Σε μένα πχ δε μεγάλωσε κατα τη διαρκεια της εγκυμοσύνης μου. Πρήστηκε όμως μετά τον τοκετό, χωρίς αυτό να σημαινει οτι άλλαξα και νούμερο στο στηθόδεσμο. Επίσης ο μαστός δε γεμίζει γάλα. Δεν είναι μονάδα αποθήκευσης γάλακτος, αλλά μονάδα παραγωγής. Η κουμπαρούλα μου που έχει μικρότερο στηθος από το δικό μου, είδε εμφανη διαφορά σε σχέση με πριν την εγκυμοσύνη. Έλπίζω να βοήθησα. Καλημέρα!!

Τώωωωωωρα εδώ και 6 μήνες!!! Εμείς κιτρινοπράσινα! ε, και μετά προσθέσαμε και πολύ ροζ...!!

Μην αγχώνεσαι καθόλου. Και εγώ τελείωσα την εγκυμοσύνη μου με 7,5 κιλα επιπλέον. Όταν ζυγίστηκα μετά τον τοκετό ήμουν 61 κιλά ενώ, όταν έμεινα έγκυος ήμουν 64 κιλά. Η μικρη γεννήθηκε 3050 γρ. μια χαρά δηλαδή! Επίσης ξέρω περίπτωση κοπέλας που πήρε μόνο 4 κιλά!!! Αν έχεις καλές εξετάσεις δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας!

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις κορίτσια! Α! Ξέχασα να σας πω οτι απο τότε που γεννήθηκε αυτό χρησιμοποιούμε, αλλά δεν είχα προσέξει κάτι το ασυνήθιστο. Πρώτη φορά είχε τόσο έντονη αντίδραση. Ευχαριστώ και πάλι!

Ό,τι και να ακούσεις απο τα κορίτσια εδώ που καλοπροαίρετα θα σου πουν λόγια παρήγορα δε θα είναι αρκετό να καταλαγιασει την απώλεια της μαμάς σου ιδίως αν ήταν κάτι το ξαφνικό που δεν πρόλαβες να επεξεργαστείς μέσα σου και να κατανοήσεις. Αν και δεν ξέρω κατα πόσο είναι εφικτή η κατανόηση του θανάτου. Έχασα τον μπαμπά μου όταν ήμουν 5 μηνών έγκυος, από καρκίνο. Όλη η υπόθεση κράτησε σχεδόν 9 μήνες. Έμεινα έγκυος ενώ ήταν άρρωστος. Έκλαιγα κάθε βράδυ για 9 μήνες, ώστε όταν πέθανε δεν είχα άλλα δάκρυα. Πήγαινα στο νοσοκομείο κάθε μέρα, ενώ οι γιατροι δε μου το συνιστούσαν. Ήταν μόνο 54 ετών. Η αδικία που νιώθω μέσα μου δε λέγεται. Κανείς δεν προκειται να καταλάβει πως νιώθεις, ακόμα και αυτός που είναι "στο κλαμπ", γιατί ο καθένας μας βιώνει αυτη την απώλεια διαφορετικά. Το παιδάκι μου το γέννησα ευτυχώς υγιές. Οι τύψεις που είχα απέναντι του δεν περιγράφονται. Θα μπορούσα να του έχω προξενήσει μεγάλο κακό. Δε σου λέω να μη στεναχωριέσαι. Είναι ανώφελο. Προσπάθησε όμως να εξωτερικεύεις όσο πιο πολύ γίνεται τα συναισθηματά σου. Συζητησέ το, εκτονώσου, αλλά μην το κρατάς μέσα σου, αυτό είναι χειρότερο για το μωράκι σου. Είναι κλισέ, αλλά είναι η αλήθεια της ζωής να συνεχίζεται. Θα προσευχηθώ για σένα και το παιδάκι σου. Κάνε κουράγιο.

Κορίτσια γεια σας! Η μπέμπα μου είναι σχεδόν 6 μηνών. Το σαμπουάν που χρησιμοποιούμε για το μπανάκι της είναι το προδέρμ. Έχθες το βράδυ έκανε το μπάνιο της και μετά απο καμια ώρα άρχισε να ξύνει όλο το κεφάλι της με μανία. :ohmy: Η μητέρα μου μου είπε οτι μπορεί να μην ξεπλύθηκε καλά, αλλά αυτό δεν ισχυει. Μηπως γνωρίζετε αν έχει προκύψει κάποιο θέμα με το προδέμ ή να πάρω το γιατρο;

όντως! και είχα προετοιμαστεί κατάλληλα γι' αυτό τα είχα αγοράσει όλα σε ουδέτερα χρώματα, είχαμε φτιάξε ουδέτερο δωμάτιο κλπ.

Τί ονόματα έχετε στο μυαλό σας; Αρχαιοελληνικά, χριστιανικά; Δώσε μας μια κατεύθυνση. Όμορφα ονόματα υπάρχουν πολλά. Γνώμη μου είναι πως είναι σημαντικό να ταιριάζουν με το επίθετο. Να ακούγονται εύηχα δηλαδή ως ονοματεπώνυμο.

Thouli μου, σου εύχομαι ένα γερό παιδάκι παιδακι!! Πάντως η πλάκα με μένα ήταν μετά! Πριν μάθουμε το φύλο, όλοι στον κύκλο μας έλεγαν οτι θα κάνω αγοράκι. Τί μαχαίρια και ψαλίδια μου έβαζαν κάτω από τους καναπέδες, τί κόκκαλα έσπαγαν, τί νεφρά έψηναν και όλες αυτές οι "επιστημονικές" μέθοδοι έδειχναν αγοράκι. Όταν το έμαθε ή θεία μου, είπε "δεν υπάρχει περίπτωση!! Λάθος κάνει ο γιατρός" Μιλάμε για παράνοια! χι χι! Πάντως ο γιατρός στην Β' επιπέδου, ήταν απόλυτα σίγουρος, ενώ στον πρώτο υπέρηχο μας είπε "καλύτερα που δε θέλετε να μάθετε γιατί δε μπορώ να δω καθαρά"

Αφήστε κορίτσια μιλάμε για πίκρα! Μου χάλασε όλον τον ενθουσιασμό της προσμονής... Τουλάχιστον χάρηκα όταν έμαθα οτι εκτός από γερό μωρό είναι και κοριτσάκι. Κακά τα ψέματα, πανω απ' όλα να είναι γερό. Όλα τα υπόλοιπα είναι δευτερευούσης σημασίας.

εμένα ο ομφαλος δεν πετάχτηκε, παρέμεινε ως είχε, αλλά μέλανος γραμμή σχηματίστηκε και εξακολουθώ να την έχω ακόμη και τώρα, 6 μήνες μετά τον τοκετό.

Εγώ πάλι δε ήθελα να μάθω το φύλο και το είχα πει στο γιατρό, όλοι όμως έλεγαν οτι έχω αγόρι και είχα συνιθήσει στην ιδέα του αγοριού, ενώ ήθελα κοριτσάκι. Δεν διαισθάνθηκα το φύλο σε καμία φάση της εγκυμοσύνης μου. Ο γιατρός όμως στον Β' επιπέδου την έκανε την γκάφα του. Όταν είδε το φύλο απευθηνόμενος στη μαία ειπε "γραψε χχ" και με εκνεύρισε απίστευτα. "Κάναμε βιολογία στο λύκειο" του λέω, "σόρι" μου λέει, "τί σόρι ρε!?!!?" πήγα να του πω, αλλά δεν το είπα. Και έτσι έμαθα οτι είναι κοριτσάκι!!

fhatzi έγραψε: Μεγάλη κουβέντα αυτο...!!! Ααααααααααααααααχχ... :S

αυτό που ρωτάς είναι πολύ υποκειμενικό και κανένα κορίτσι από εμάς δε θα μπορέσει να σε βοηθήσει ουσιαστικά. Δύο είναι οι περιπτώσεις ή συμβιβάζεσαι με τις ανάγκες του φίλου σου και αρχίζετε προσπάθειες ή του εξηγείς τη θέση και περιμένεις. Πάντως η εγκυμοσύνη είναι μια περίοδος στην οποία δε χωρούν άσχημα συναισθήματα, αμφιβολίες τέτοιου τύπου και αρνητισμός. Η απόφαση δική σου.

Δε νομίζω οτι υπάρχει μυστικό. Εγώ ας πούμε που δεν ήθελα να μείνω έγκυος τότε που έμεινα, μόλις αντιλήφθηκα οτι ο καλός αντρούλης μου, την είχε κάνει την τσαχπινιά του, έτρεξα αμέσως στο μπάνιο να πλυθώ. Παρόλα αυτά δεν κατάφερα τίποτα. Και τώρα έχω την πανέμορφη νεράιδα μου! Έλπίζω μόνο να έρθει το ίδιο εύκολα και το επόμενο... Το ίδιο εύχομαι σε όλες κορίτσια!