mpempoula16

Eλενάκι μου γιατί ανησυχείς για τον ύπνο του;;;;Η δική μου είναι 3,5 μηνών και άλλες μέρες είναι συνεχώς ξύπνια και άλλες μέρες κοιμάται συνέχεια..Φυσικά και δεν πρέπει να τον ξυπνάς για να φάει..Εκείνος ξέρει τι χρειάζεται περισσότερο...Αν πεινούσε, θα ξυπνούσε μόνος του... Εμένα η μπουμπούκα μου είναι 3,5 μηνών, τρώει 4-5 φορές την ημέρα κατά μέσο όρο 800ml και το βάρος της είναι 6260 και γεννήθηκε 3150.Τρώει το τελευταίο γεύμα της στις 10.30 το βράδυ και σπάνια ξυπνάει νωρίτερα από τις 10 το πρωί... Όπως σου είπε και η Dallia τα πολλά κιλά δεν σημαίνουν και υγεία...Εγώ χαίρομαι που το κοριτσάκι μου δεν είναι παχουλό.. Ωστόσο, συμβουλέψου τον παιδίατρο σου.... Πολλά φιλάκια!

Juliax αν θυμάμαι καλά στα Λητώ μου είχαν πει ότι όλα τα μπιμπερό χωράνε..Ωστόσο, όταν πας να αγοράσεις αποστειρωτή μπορείς να δοκιμάσεις αν χωράνε και τα άλλα..Ζήτα απλώς να στον ανοίξουν και να δοκιμάσουν και μπιμπερό άλλης μάρκας... Antroula μου εγώ τον θερμαντήρα τον χρησιμοποιούσα όταν έδινα δικό μου γάλα στην μπουμπουκίτσα μου...Επειδή είχα πρόβλημα με τις θηλές μου, έβγαζα το γάλα με θήλαστρο, το έβαζα στο μπεμπερό και το διατηρούσα στο ψυγείο για ένα 24ωρο και όταν το μωράκι μου ήθελε να φάει το έβαζα απευθείας στο θερμαντήρα, ζεσταινόταν και την τάιζα.. Ο δικός μου θερμαντήρας δεν ξέρω αν κάνει για φαγητό..Δεν το έχω ψάξει μέχρι στιγμής..Θα διαβάσω τις οδηγίες και θα δω..Φιλιά πολλά! Vagman μου μην αγχώνεσαι...Υπάρχουν αποστειρωτές έως 8 θέσεις..Σου είναι αρκετές..Ακόμα κι εάν δε θέλεις συνέχεια να αποστειρώνεις, ο οχταθέσιος είναι μια χαρά..Σε παίρνει για 4 γεύματα την ημέρα... Φιλάκια πολλά!

Juliax μου έγω έχω και αποστειρωτή και μπιμπερό της AVENT (Philips) και είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένη και από τα δύο...Η αποστείρωση διαρκεί μόλις 5 λεπτά..Αν και δεν έχω δοκιμάσει άλλα μπιμπερό νομίζω ότι τα χωράει όλα, γιατί είναι μεγάλος..Τον είχα αγοράσει 120 ευρώ νομίζω.. Όσο για τα μπιμπερό, απίστευτα..Δε μου έχει χαλάσει κανένα, κρατάει τον αέρα μέσα και δεν τον "ρουφάει" το παιδί..Το κοριτσάκι μου δε μου έκανε ποτέ κολικό...Δεν ξέρω βέβαια αν οφείλεται στα μπιμπερό..Έτσι έχω ακούσει.. όσο για θερμαντήρα μου έφεραν δώρο επίσης της Avent...Πολύ βολικό...Αμέσως ζεσταίνει το γαλατάκι ανάλογα με τα ml... Είναι ακριβούτσικα σε σχέση με τα άλλα, αλλά θεωρώ ότι αξίζουν τον κόπο... Αυτά από μενα..Με το καλό να φέρεις το μωράκι σου στον κόσμο και καλές αγορές! Φιλάκια!

Εμένα Εφούλα μου μου έχουν φέρει κάτι DVD με τα ζουζούνια και τους Mazoo&The Zoo, ξέρεις αυτά τα παιδικά του ALTER και της τα βάζω για να κάνω τις δουλειές μου...Οπότε και χαζεύει με αυτά και ακούει τραγουδάκια...Σήμερα της τα είχα βάλει το πρωί για να μαζέψω λίγο το σπίτι και σε κάποια φάση την άκουσα να φωνάζει κι αυτή...Προσπαθούσε να τραγουδήσει κι έκανε ουουουουουουουουου και κούναγε χεράκια και ποδαράκια....Εγώ όταν της μιλάω ή γελάει σαν χαζή ή μου απαντάει...Ξέρεις, άουου, ανγκού κλπ... Αλλά το ότι τους μιλάμε είναι καλό, γιατί θα μιλήσουν πιο γρήγορα έτσι.. Φιλάκια!

Εφούλα μου η μπουμπούκα σου είναι μια κούκλα...Τί ματάκια απίστευτα είναι αυτά...Αλλά και τα μαγουλάκια της είναι για ρούφηγμα...Να τη χαίρεστε και να είναι πάντα γερή η ζουζούνα σας... Είναι στην ίδια ηλικία με τη δικιά μου φραουλίτσα...Έχουμε και το ίδιο χαλάκι δραστηριοτήτων... ;) Όσο για την κουβέντα, και μενα μια από τα ίδια...Μάλλον είναι κουτσομπόλες οι κοριτσάρες μας...:laugh::laugh: Γλώσσα δε βάζω μέσα όλη μέρα... Φιλάκια πολλά!

Αλεξάνδρα μου να σου ζήσει η μπεμπούλα σου, να είναι γερή και να την καμαρώσεις όπως επιθυμείς...Είναι κουκλίτσα...Κι εσύ βέβαια δεν πας πίσω...Είχε να μοίασει το κοριτσάκι σου... ;) Φιλάκια πολλά!

Lucky μου αν και δεν είμαι η πλέον αρμόδια για θέματα θηλασμού, αφού το μωράκι μου ήπιε αποκλειστικά δικό μου γάλα μόνο για 1,5 μήνα, θα σου πω ότι εμένα από 7 κιόλας ημερών έπινε 150-200ml γάλα ανά 4 ώρες...Δυστυχώς, επειδή η κορούλα μου είχε πληγώσει τις θηλές μου και έτρεχαν συνέχεια αίμα, κατέφυγα στην εύκολη λύση του θήλαστρου...Επειδή είχα πάαααααααρα πολύ γάλα, έβγαζα 200ml ανά 4ωρο από κάθε στήθος και έχοντας το άγχος μήπως δε χορταίνει, της έδινα και τα 200ml, τα οποία έτρωγε αβίαστα... Όμως σταδιακά άρχισε να μου μειώνεται το γάλα (μάλλον λόγω θήλαστρου).. και όταν πλέον ο θηλασμός ήταν παιχνιδάκι και για μενα και την μπουμπούκα μου και είχα σκυλοβαρεθεί τη διαδικασία του "αρμέγματος" το γάλα μου επαρκούσε μόνο για 2-3 γεύματα...Εκεί έχασα λοιπόν το παιχνίδι ως άπειρη και άρχισα να της δίνω και ξένο, με αποτέλεσμα μετά από 2 εβδομάδες να σταματήσω εντελώς το δικό μου...Εξαιτίας ενός οικογενειακού προβλήματος... Μακάρι να είχα τώρα λίγο γάλα για να τη θηλάσω..Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο μου λείπει η αίσθηση αυτή... Γι'αυτό θα σε συμβουλέψω ως παθούσα να χρησιμοποιείς το θήλαστρο όσο λιγότερο μπορείς..Μόνο όταν είναι απαραίτητο βγάλε το γάλα σου με θήλαστρο...Όσο μπορείς βάζε το παιδάκι σου στο στήθος.. Φιλιά πολλά!

Εμένα Γιωτάκι μου κοιμόταν μόνο στο ριλάξ και στο πορτ μπεμπέ μετά από πολύ κούνημα, όπως ξαναείπα...Όταν την ταϊζα, την έπαιρνε ο ύπνος στην αγκαλιά μου και πήγαινα να τη βάλω κάτω να κοιμηθεί και ξεσήκωνε τον κόσμο..Με το που την σήκωνα ως δια μαγείας σε 1 δευτερόλεπτο ξανακοιμόταν..Δεδομένου ότι το λίκνο το μισούσε, στο πορτ μπεμπε ζεσταινόταν και δε χωρούσε πλέον, είπα να δοκιμάσω την κούνια... Με πολλή υπομονή κι ενώ ήμουν από πάνω της όση ώρα έκλαιγε, τελικά την πήρε ο ύπνος από την κούραση..Την επόμενη μέρα την ξαναέβαζα κάθε φορά που κοιμόταν, γκρίνιαζε λίγο, αλλά κοιμόταν...Τελικά έμαθε και τώρα κοιμάται μόνο εκεί και μάλιστα πολλές φορές ξυπνάει και παίζει μόνη της και αν δεν παω να την δω δεν την παίρνω χαμπάρι... ΄Ισως υπάρχουν και άλλες μέθοδοι, ορθότεροι, αλλά εγώ είχα δοκιμάσει σχεδόν τα πάντα και τζίφος..Μπορεί να έκλαψε λίγο, αλλά έμαθε... Εγώ σέβομαι τις γνώμες όλων εδώ μέσα αλλά διάβασα μια κοπέλα που έλεγε ότι είχα εγκαταλείψει τη μπουλίτσα μου και πλέον κοιμάται αναγκαστικά επειδή φοβάται μην ξανασυμβεί το ίδιο... Κι εγώ λατρεύω το παιδάκι μου όπως όλες οι μανούλες και παρά το γεγονός ότι είμαι 25 χρονών γαιδούρα κι έχω δικό μου παιδί, κάνω ακόμα χάδια με τη μαμά μου όπως τότε που ήμουν μικρούλα... Αυτά!

Μαρθούλα μου να σας ζήσει το αγοράκι σας!Να είναι πάντα γερός κι ευτυχισμένος ο νεοφώτιστος Θεόδωρος και να τον καμαρώσετε όπως επιθυμείτε! Φιλάκια πολλά!

Επειδή βλέπω ότι οι περισσότερς κοπέλες παρεξήγησαν την τακτική που ακολούθησα να αφήσω το μωρό μου να κλαίει επί 2 ώρες και κάνουν λόγο για "εγκαταλειψη" κτλ να επισημάνω ότι το κοριτσάκι μου δεν έμεινε ούτε στιγμή μόνο του..Το θεώρησα αυτονόητο όταν έγραφα ότι δεν αφήνεις ένα τόσο δα μωράκι ποτέ μόνο του, γι'αυτό και δεν το ανέφερα. Τόσο εγώ όσο και ο άντρας μου ήμασταν από πάνω της, της μιλούσαμε, τη φιλούσαμε, της κρατούσαμε το χεράκι και όλα τα σχετικά, απλώς δεν της κάναμε το χατήρι να την πάρουμε αγκαλιά...Εξάλλου, το κλάμα της δεν ήταν ακριβώς κλάμα, αλλά γκρίνια και νεύρα.. Λέτε εσείς να πονάτε το μωρό μου περισσότερο από εμένα που το γέννησα;; Το παιδί μου το κρατάω στην αγκαλιά μου πολλές ώρες την ημέρα, αφού εγώ ασχολούμαι αποκλειστικά μαζί της..Δεν είναι ανάγκη να κοιμάται και πάνω μου..Αν και για ένα διάστημα γινόταν αυτό!Και το κοριτσάκι μου κοιμάται στο κρεβατάκι της πλεόν, επειδή εκεί ξεκουράζεται πραγματικά...Όχι από το φόβο της εγκατάλειψης, όπως έγραψε η φίλη Argi.. Γιατί πιστέψτε με ότι μπορεί η αγκαλίτσα της μαμάς να είναι τέλεια, αλλά το παιδί εκεί δεν ξεκουράζεται.. Και στην τελική εγώ είπα απλώς τί έκανα με το δικό μου παιδί ώστε να μπορεί να κοιμάται στο κρεβατάκι της..Δεν πίεσα καμία άλλη μανούλα να κάνει το ίδιο...Εμένα πάντως μου βγήκε σε καλό, γι'αυτό και το έγραψα.. Εσείς λοιπόν που αγαπάτε τα παιδάκια σας να μην τα αφήσετε να κλαίνε και να τα έχετε στην αγκαλίτσα σας..Είναι σεβαστές όλες οι γνώμες!

Αχου η ψυχούλα μου..Πόσο όμορφη είναι..Τί βλέμμα δολοφονικό είναι αυτό... Όσο για το μαλλί, δεν έχω λόγια! Μπορείς άνετα από τώρα να της φοράς κοκαλάκια...Εμένα είναι το απωθημένο μου..Έχουν φέρει στην μπεμπούλα μου κάτι παιδικά κοκαλάκια δώρο και κάθε εβδομάδα δοκιμάζω μπας και της πιάνονται τα μαλλιά, αλλά....δεν.....Είσαι πολύ τυχερή! Ioannouli μου είναι μια Θ-Ε-Α η σβούρα σου..Να είναι γερή και καλότυχη! Να σου ζήσει και να την καμαρώσεις και νυφούλα... Και να την κουρέψεις σύντομα...:laugh: :laugh:

LaLa αν δε σε ενδιαφέρουν οι γνώμες των άλλων, μην τις διαβάζεις, μην τις σχολιάζεις ή μην μπαίνεις στο mammy. Όσο για το αν θες να ανοίξεις διάλογο, φάνηκε όταν μου απήυθυνες το λόγο...Αλλιώς θα με αγνοοούσες, όπως κάνω εγώ τόσο καιρό που διαβάζω τις απόψεις σου..Δεν μπορεί όλες να είμαστε άχρηστες και μόνο εσύ να είσαι καλή μάνα..Μην κρύβεσαι πίσω από την ανωνυμία σου για να κατακρίνεις τους πάντες και τα πάντα..Και το υφάκι σου πούλα το εκεί που σε παίρνει...Όχι πάντως σε μενα.. Δε σε έχω ενοχλήσει ποτε και απαιτώ να κάνεις το ίδιο.

Εφούλα μη στενοχωριέσαι κοριτσάκι μου! Η LaLa δεν έχει εκνευριστεί μαζί σου, αλλά μαζί μου, επειδή είπα ότι άφησα το μωρό μου να κλαίει...

LaLA εγώ είπα τί έκανα με το δικό μου παιδί...Δεν πίεσα κανέναν να κάνει το ίδιο..Κάθε μητέρα έχει τη δική της μέθοδο..Και δεν έχω κανένα λόγο να απολογηθώ σε σενα..Εσύ ως τί δίνεις συμβουλές δηλαδή για όλα;;;Ο καθένας εδώ μέσα λέει τη γνώμη του και πρέπει να είναι σεβαστή από τους άλλους...Κι εγώ δε συμφωνώ με πολλά από όσα έχεις πει κατά καιρούς, αλλά δε σε έχω προκαλέσει ποτέ...Γι'αυτό σε παρακαλώ να κάνεις κι εσύ το ίδιο! Το mammy δεν είναι για να ξεσπάμε τα νεύρα μας ούτε για να ερχόμαστε σε αντιπαράθεση!

Κοριτσάκι μου κι εγώ έκανα τη συγκεκριμένη εξέταση, γιατί ο πρώτος μου ξάδερφος είναι ασθενής...όχι απλώς φορέας κυστικής ίνωσης...όμως ο ίδιος νοσεί γαιτί και οι δύο γονείς του ήταν φορείς και δεν το ήξεραν...Επομένως λόγω κληρονομικότητας πριν ακόμα μείνω έγκυος έκανα την εξέταση αυτή στο εργαστήριο του κ. Πάγκαλου, ο οποίος είναι ένας από τους καλύτερους γενετιστές στη χώρα μας.Η εξέταση γίνεται ακριβώς όπως και οι αιματολογικές...Απλώς στη συγκεκριμένη περίπτωση γίνεται ανάλυση του DNA και απαιτούνται γύρω στις 15 ημέρες για να βγουν τα αποτελέσματα...Εμένα μου κόστισε 350 ευρώ! Ευτυχώς όμως δεν ήμουν φορέας..Αλλά και να ήμουν θα έκανε την εξέταση και ο άντρας μου..Αν μόνο ένας από τους γονείς είναι φορέας δεν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα..Όταν μεγαλώσει λίγο η μπεμπούλα μου θα της κάνω κι εκείνης την εξέταση για να ξέρω αν είναι φορέας ή όχι... Πάντως είναι μια πάρα πολύ σοβαρή ασθένεια,ανάλογη με τη μεσογειακή αναιμία και είναι κρίμα που οι γιατροί στην Ελλάδα δεν γνωρίζουν τη συγκεκριμένη ασθένεια... Πάντως μην αγχώνεσαι..όλα θα πάνε καλά!Να χαίρεσαι που ο γιατρός σου είναι ενημερωμένος και σου λέει να κάνεις την εξέταση!

Εφούλα μου καλησπέρα!Εγώ αντιμετώπισα το ίδιο πρόβλημα με το μωράκι μου! Το 1ο βράδυ που γυρίσαμε σπίτι από το μαιευτήριο και τη βάλαμε στο λίκνο της να κοιμηθεί έκλαιγε ασταμάτητα και όταν την παίρναμε αγκαλιά ως δια μαγείας σταματούσε..Το μόνο μέρος που κοιμόταν ήταν το πορτ μπεμπέ και μετά από πολύ κούνημα...Στο λίκνο δεν κοιμόταν με τίποτα όσες φορές κι αν προσπάθησα να την βάλω...Όμως δεν μπορούσε να συνεχιστεί αυτή η καταστασή...έτσι ένα βράδυ, αφού είχε σαραντίσει αποφασίσαμε να τη βάλουμε στην κούνια της να κοιμηθεί, στο δωματίο της...Έκλαιγε ασταμάτητα επί 2,5 ώρες, υποφέραμε που την ακούγαμε να κλαίει, αλλά την αφήσαμε...Και ναι,κοιμήθηκε...:woohoo::woohoo: Είχε κουραστεί τόσο πολύ από την γκρίνια που ξύπνησε την επόμενη μέρα στις 9 η ωρα το πρωί... :P Την επόμενη μέρα τη βάζαμε καθ'όλη τη διάρκεια της ημέρας για να συνηθίσει, γκρίνιαζε λίγο, αλλά ήταν σαφώς πολύ καλύτερα...Απο την 3η-4η μέρα κοιμόταν χωρίς καμία γκρίνια..Τώρα όχι απλώς κοιμάται στην κούνια της όλη νύχτα, αλλά το απολαμβάνει κιόλας...Τρώει, τη βάζω στην κούνια της, χαζεύει γύρω γύρω, παίζει μόνη της και την παίρνει ο ύπνος χωρίς να της κάνω τίποτα..Αφού ξυπνάει και δεν κλαίει για να μας δείξει ότι ξύπνησε..Κάθεται μόνη της και χαζεύει το παιχνιδάκι που της έχουμε κρεμάσει και γυρίζει και το κεφαλάκι τ ης γύρω γύρω και κοιτάζει την πάντα της που έχει έντονα χρώματα.. Ξέρω ότι είναι σκληρό να αφήνεις το μωράκι σου να κλαίει ώρες ατελείωτες, αλλά για εμένα αυτό ήταν σωτήριο... Κάνε υπομονή και θα μάθει σιγά σιγά...Εξάλλου, κανένα παιδί δεν έπαθε τίποτα από το κλάμα.. ;) Α!Βάλε κι ένα παιχνιδάκι στην κούνια της, από τα περιστρεφόμενα που παίζουν μουσική και τα νανουρίζουν...ίσως βοηθήσει! Φιλιά πολλά κι ελπίζω όλα να πάνε τέλεια! Περιμένουμε νέα σου!

Αλεξάνδρα μου να σου ζήσει η ζουζούνα σου..Να είναι πάντα υγιής, καλότυχη και ευτυχισμένη στη ζωή της!Κι εσύ να είσαι καλά με τον αντρούλη σου να την καμαρώνετε! Καλή λοχεία και καλά σαράντα! Φιλιά πολλά!Περιμένουμε φώτο!

Ιωάννα μου αν δεν έχεις γεννήσει ακόμα, σου εύχομαι με το καλό να κρατήσεις στην αγκαλίτσα σου ένα υγιέστατο και πανέμορφο μωράκι και να πονέσεις όσο το δυνατό λιγότερο... Αν έχεις γεννήσει ήδη να σου ζήσει η μπεμπούλα σου και να είναι πάντα υγιής κι ευτυχισμένη...Περιμένουμε σύντομα νέα σου και φώτο της μικρούλας σου! Φιλάκια πολλά!

Κοριτσάκι μου να σου ζήσει ο μικρός σου πρίγκιπας! Να είναι πάντα γερός, ευτυχισμένος και καλότυχος...Να τον καμαρώσετε όπως ποθείτε! Είναι απίστευτη φατσούλα...Κι έχει υπέροχα μαγουλάκια...Για ρούφηγμα! Καλά σαράντα και καλή λοχεία! Φιλιά πολλά!

Αχ βρε κορίτσια κι εμείς εδώ και 5-6 μέρες αντιμετωπίζουμε το ίδιο πρόβλημα και πάω να τρελαθώ..Η μπεμπούλα μου έχει βγάλει στο μετωπάκι της και στο προσωπάκι της αυτά τα αντιπαθητικά σπυράκια κι εμένα σπαράζει η καρδούλα μου..Πήραμε τηλέφωνο το γιατρό, είπε ότι έιναι εντελώς φυσιολογικό, αλλά δε μας έδωσε κάποια κρεμνούλα..Μας είπε μόνο να της πλένουμε το προσωπάκι της με χλιαρό νεράκι κάθε φορά που κάνει μπάνιο.. Όμως δεν υποχωρούν..Αύριο θα τον ξαναπάρω τηλέφωνο να του πω να έρθει να τη δει ή να μας δώσει μια κρεμούλα..Δεν αντέχω να βλέπω έτσι το μωρουλίνι μου... Τα σπυράκια είναι μικρούλικα, μερικά έχουν και άσπρη "μυτούλα" και άλλες φορές είναι κόκκινα κι άλλες όχι... Πότε θα αρχίσουν να υποχωρούν;;;;Η μπεμπούλα μου είναι τριών εβδομάδων... Φιλιά πολλά!

Εφούλα μου να σου ζήσει το κοριτσάκι σου..Εγώ σε καταλαβαίνω απόλυτα, γιατί αντιμετωπίζω το ίδιο πρόβλημα...Επειδή οι θηλές μου είναι ψιλοεπίπεδες έβαζα θηλές σιλικόνης για να θηλάσω το κοριτσάκι μου τις πρώτες 6 ημέρες...Υποφέραμε και οι δυο...Εγώ πονούσα πολύ κι εκείνη την έπαιρνε συνεχώς ο ύπνος...Την είχα στο στήθος μου πάνω από μια ώρα κάθε φορά...Είχα πάαααααρα πολύ γάλα!όταν λοιπόν μου μάτωσε και τις δύο θηλές, αγόρασα θήλαστρο..Η αλήθεια είναι ότι στην αρχή μου φάνηκε σωτήριο..όμως θέλει συχνές αντλήσεις!Τώρα η μπεμπούλα μου είναι τριών εβδομάδων και ακόμα τις δίνω το γάλα με μπιμπερό, αλλά ευτυχώς μόνο δικό μου..Μέχρι στιγμής δεν της έχω δώσει ξένο..Ομως το γάλα μου νομίζω ότι έχει μειωθεί σημαντικά και το μωράκι μου τρώει πολύ..Οπότε μας βλέπω σύντομα να χρειαζόμαστε συμπλήρωμα.. :( Κι εγώ την προηγούμενη εβδομάδα που την έβαλα 2 φορές στο στήθος, έφαγε κανονικά, χόρτασε, αλλά πάλι με τις θηλές σιλικόνης...όσο κι αν προσπαθώ δεν μπορεί να πιάσει τις δικές μου.. :( Οπότε η μόνη λύση είναι το θήλαστρο...Βέβαια σκέφτομαι να την ξαναβάλω στο στήθος, αλλά έχω απογοητευτεί... Αφού η μπέμπα σου "άρπαξε" το στήθος σημαίνει ότι έχεις και γάλα και εκείνο μπορεί πλέον να θηλάσει...Προσπάθησέ το!Μην εγκαταλείπεις τις προσπάθειες! Φιλιά πολλά και καλή τύχη...

Mom3 τι τέλειο το videο που έφτιαξες...Είναι τόσο συγκινητικό...Όλα τα μωράκια μας μαζεμένα...Σε ευχαριστούμε πολύ..Είσαι καταπληκτική.... :kiss:

Koριτσάκι μου έφτασε και η δικη σου ώρα ε;;;;Σου εύχομαι να έχεις μια εύκολη γέννα, να πονέσεις όσο το δυνατόν λιγότερο (ο ένας πόνος είναι μύθος :laugh: :laugh: :laugh: ) και με το καλό να κρατήσεις στην αγκαλίτσα σου ένα υγιέστατο μωράκι...Το παιδάκι σου!!! Να είσαι ήρεμη και όλα θα πάνε καλά!! Φιλιά πολλά! Περιμένουμε νέα σου, όταν επιστρέψετε με το καλό στο σπιτάκι σας οι 3 σας...

Η ζωούλα μου!

Κοριτσάκια μου γλυκά επιτέλους βρήκα λίγο χρόνο να σας διηγηθώ με τη σειρά μου τη δική μου ιστορία τοκετού και να σας ευχαριστήσω όλες σας μέσα από την καρδιά μου για τις ευχές σας και την παρεούλα που μου κάνατε καθ' όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου... Όπως σας είχα πει ξημερώματα Σαββάτου 11/4 θα πήγαινα στο Ιασώ με προγραμματισμένο ραντεβού για πρόκληση τοκετού μιας και η μπεμπούλα μου δεν έλεγε να βγει, ο πλακούντας είχε αρχίσει να γερνάει και το αμνιακό υγρό να ελλατώνεται...Ετοιμάζομαστε λοιπόν με τον αντρούλη μου και 00.30 τη νύχτα φτάνουμε στο Ιασώ. Δυο πολύ καλές νοσηλεύτριες μου παίρνουν το ιστορικό, μου κάνουν τις απαραίτητες εξετάσεις, το κλισματάκι μου :blush: και με πηγαίνουν σε μια από τις αίθουσες ωδινών. Μετά από καμιά ώρα επιτρέπουν και στον αντρούλη μου να έρθει κοντά μου και περιμένουμε να πάει 3 η ώρα για να μου βάλουν ένα υπόθετο για να προετοιμαστεί ο τράχηλος, όπως είχε συνεννοηθεί ο γιατρός μου. Με είχε προειδοποιήσει η μαία μου ότι υπάρχει πιθανότητα με το υπόθετο να ξεκινήσουν οι πόνοι, αλλά εγώ Duracell....Δεν κατάλαβα τίποτα...Η αλήθεια είναι ότι είχα αρκετό άγχος, αλλά ο αντρούλης μου ήταν δίπλα μου συνέχεια, λέγαμε αστεία, ονειρευόμασταν την κορούλα μας κι έτσι η ώρα πέρασε γρήγορα... Γύρω στις 5:45 το πρωί φτάνει η μαία μου, όπως είχαμε συνεννοηθεί, με εξετάζει κολπικά, μου παίρνει αίμα για εξετάσεις και στις 6 ακριβώς μου βάζει τον ορό για τους τεχνητούς πόνους..Ένιωθα κάποια μικρά πονάκια, αλλά τίποτα το σπουδαίο. 6:30 μου σπάει τα νερά, οπότε αρχίζουν και οι ανυπόφοροι πόνοι...Κάθε 2 λεπτά έρχονταν δυνατοί πόνοι, οι οποίοι μου έκοβαν την ανάσα...Νόμιζα ότι δε θα αντέξω..Ζητούσα επίμονα επισκληρίδιο, αλλά έπρεπε να βγουν τα αποτελέσματα των αιματολογικών εξετάσεων για να μου την κάνουν..Κοριτσάκια υπέφερα..Γενικά εγώ δεν αντέχω τον πόνο, οπότε καταλαβαίνετε..Μετά από μια ώρα, στις 7.30 ήρθε ένα "σούργελο" αναισθησιολόγος να μου κάνει την επισκληρίδιο..Εκείνος έλεγε ότι μ..... του ερχόταν για να κάνει χαβαλέ και να γελάσω κι εγώ ήμουν έτοιμη να τον βρίσω από τον πόνο...Αφού του είπα λοιπόν ότι δεν μπορώ να γελάσω με τα αστεία του και προτιμώ να τελειώνει με την επισκληρίδιο, μου την έκανε..Και ναι, το παραδέχομαι..Είναι σωτήρια...Πριν καλά καλά τελειώσει, οι πόνοι είχαν αρχίσει να υποχωρούν... Εντωμεταξύ δίπλα μου ήρθε και μια άλλη κοπέλα που παρακολουθεί ο γιατρός μου για να γεννήσει το 2ο παιδάκι της..Έτσι, εκτός από τον άντρα μου είχα και μια "ομοιοπαθούσα" δίπλα μου...Κατά τις 9.30, 2,5 ώρες μετά την επισκληρίδιο και με διαστολή περίπου 5-6 νιώθω τους πόνους να ξαναέρχονται και ζητάω επιπλέον δόση επισκληριδίου, καθώς ο γιατρός μου είχε πει ότι έχω ακόμα δρόμο μπροστά μου... Την ίδια στιγμλη η διπλανή μου λέει ότι πέρασε και η δράση της δικής της επισκληριδίου και θέλει κι αυτή συμπλήρωμα...Την εξετάζει η μαία και διαπιστώνει ότι γεννάει...Την βάζουν στο χειρουργείο κι εγώ μένω και πάλι μόνη με τον αντρούλη μου περιμένοντας υπομονετικά να σκάσει μύτη και το δικό μας μωράκι..Η ώρα περνά βασανιστικά αργά, οι πόνοι έρχονται και παρέρχονται, διαστολή έχω 10 και η μπέμπα μας να κάθεται ψηλά ψηλά σαν να μη θέλει να βγει... Η ώρα έχει φτάσει 13.30 το μεσημέρι κι εγώ ακόμα εκεί..Να περιμένω μαζί με τον άντρα μου και τη μαία μου κι απ'έξω όλο το σόι..Τελικά, κατά τις 13.45 η μαία και ο γιατρός μου ανακοινώνουν ότι πρέπει να αρχίσω να σπρώχνω μόνη μου για να κατέβει το μωρό, γιατί δεν υπήρχε περίπτωση να γεννήσω αλλιώς...Με τις οδηγίες της μαίας μου άρχισα τις εξωθήσεις..Δεν έχω νιώσει μεγαλύτερο πόνο στη ζωή μου..ήμουν σε μια κατλασταση ημιλιπόθυμη, ο αντρούλης μου να προσπαθεί να μου δώσει κουράγιο, οι προϊσταμένες να έχουν έρθει να με βοηθήσουν, αφού ήμουν δύσκολη περίπτωση κι εγώ να εκλιπαρώ το γιατρό να με βάλει για καισαρική..ένιωθα τόσο αδύναμη, πίστευα ότι δεν θα τα καταφέρω..Ο γιατρός μου το ξέκοψε ότι δε θα μου κάνει καισαρική και ότι θα γεννήσω φυσιολογικά..Ζητούσα επισκληρίδιο, αλλά σε αυτή τη φάση του τοκετοού δεν μπορούσε να γίνει, καθώς δεν θα μπορούσα να σπρώξω..Εξάλλου, οι προηγούμενες δόσεις με είχαν κάνει να μην έχω αίσθηση του πόνου και ενώ έπρεπε να σπρώξω κάθε φορά που πονούσα, δεν καταλάβαινα πότε ερχόταν ο πόνος..Η μαία και οι προϊσταμένες μου έλεγαν πότε πονάω...:laugh: Μετά από τεράστιες προσπάθειες και ενώ έκλαιγα από τον πόνο, μου ανακοινώνουν ότι το παιδί έχει κατέβει αρκετά χαμηλά και μπαίνουμε χειρουργείο για να γεννήσω..14.30 με βάζουν στο χειρουργείο μαζί με τον άντρα μου, μου κάνουν επισκληρίδιο και συνέχισα να σπρώχνω...Ενώ οι δυνάμεις μου με είχαν εγκαταλείψει και με 4 μαίες να είναι από πάνω μου, ακούω το γιατρό να μου λέει: "Γωγώ μια προσπάθεια ακόμα και βγήκε το μωρό"..Δεν ξέρω που βρήκα τη δύναμη κάνω μια καλή εξώθηση και νιώθω το μωρό μου να με βγαίνει..Μια αίσθηση που δεν περιγράφεται..Σαν να με χτυπάει δεξιά κι αριστερά με τα χεράκια και τα ποδαράκια του.. Και ναι..Επιτέλους, μετά από 9 ώρες, στις 14:55 το κοριτσάκι μου βγήκε..Δεν έκλαψε και εγώ ανησυχούσα και ρωτούσα αν είναι καλά..Ο άντρας μου κλαίγοντας με φιλούσε και μου έλεγε ότι είναι πανέμορφη...Οι μαίες με καθησύχασαν ότι είναι καλά και ξαφνικά ακούω το κλαματάκι της..Προσπαθούσα να τη δω, αλλά δεν μπορούσα από τα δάκρυα..Μου τη βάζουν στην αγκαλιά μου, έκλαιγα εγώ, έκλαιγε κι εκείνη και δεν πίστευα ότι αυτή η φατσούλα ήταν το παιδί μου...Τη φίλησα στο κεφαλάκι της και την καλωσόρισα...Εκείνη έκλαιγε, αλλά χωρίς δάκρυα...Μου έκανε νάζια...Της λέω λοιπόν "Μωράκι μου μην κλαίς..Είμαι η μανούλα σου και μαζί με τον μπαμπά σου θα σε αγαπάμε και θα σε φροντίζουμε για πάντα..." Με κοίταζε σα να με γνωρίζει και σταμάτησε να κλαίει...Αυτό ήταν! Γεννηθηκε 3150 γραμμάρια και 51 πόντους..Είναι ίδια με τον μπαμπά της κι έτσι τους αγαπώ και τους δύο διπλά.. Μεγάλη Τετάρτη βγήκαμε από το μαιευτήριο και τώρα την κρατώ στην αγκαλίτσα μου και νιώθω τόσο ευτυχισμένη..Τόσο πλήρης..Με τον αντρούλη μου είμαστε καλύτερα από ποτέ και τη `φροντίζουμε αποκλειστικά οι δύο μας..Τη λατρεύουμε! Θέλω πολύ να ευχαριστήσω τον αντρούλη μου που ήταν κοντά μου από την αρχή μέχρι το τέλος και να του πω ότι τον αγαπώ, καθώς και την Ειρήνη, τη φίλη μου για τη συμπαράσταση και το ενδιαφέρον της.. Τέλος, ευχαριστλω όλες εσάς για την παρέα σας, τις συμβουλές σας και τις ευχές σας και σας εύχομαι τα καλύτερα... Φιλιά πολλά και συγγνώμη για το μακροσκλέστατο ποστ... Να και η πρώτη φώτο της κορούλας μου..