snowgirl

Ο γιατρός τώρα τι δουλειά έχει? Ο γιατρός είναι για τις αρρώστιες. Εσύ είσαι η μαμά της και είσαι για όλα τα υπόλοιπα Ο καθένας στο πόστο του. Δεν υπάρχει πιο φυσιολογικό πράγμα από το να είναι κολλημένη πάνω σου. Είσαι η μαμά της. Ο πιο σημαντικός άνθρωπος στη ζωή της - σε αυτή τη φάση. Ότι και να την ενοχλεί, την ενοχλεί λιγότερο όταν είναι στην αγκαλιά σου γιατί εκεί νιώθει ασφάλεια. Για το κάθισμα που κοιτάζει μπροστά μην είσαι και τόσο σίγουρη... Μια φορά μπήκαμε σε ένα ταξί που είχε τέτοιο καθισματάκι και μάντεψε...πλάνταξε στο κλάμα και εκεί. Δεν είναι θεμα κατέυθυνσης. Της δικής μου γενικώς δεν της αρέσει να νιώθει περιορισμένη. Αυτό που μας έσωσε ένα φορητό dvd-player και τα ζουζούνια. Χαζεύει και δεν κλαίει. Δεν είναι για ώρες. Για κανα μισάωρο όμως την κάνει τη δουλειά του. Παρεπιπτόντως και το επόμενο καθισματάκι καλό είναι να κοιτάζει και πάλι προς τα πίσω... Εμένα ευτυχώς καθόταν στο μάρσιπο. Να κοιτάζει μπροστά όμως! Συνήθως ξεκινούσαμε στο καρότσι και καταλλήγαμε στο μάρσιπο και να σέρνω το καρότσι

Νάσια μου 22 Ιουλίου γιορτάζει η Μαρκέλλα. Τα χειλάκια της τα έει σκίσει μέχρι τώρα 3 φορές Τις 2 ήταν μαζί μου, και 1 χτες με τον πατέρα της. Ευτυχώς κι εμείς δεν είχαμε χρειαστεί ράμματα αλλά κάθε φορά τρομάζω πολύ! Άσχημο πράγμα να φωνάζει και μπροστά στο παιδί... Πάντως κορίτσια νομίζω πως με τον ερχομό του πρώτου παιδιού αλλάζουν οι ισορροπίες στα ζευγάρια και βγαίνουν διάφορα προβληματάκια στην επιφάνεια. Όλοι το περνάνε... Εμείς ευτυχώς δεν τσακωνόμαστε κι αυτό γιατί είναι πολύ ήρεμος άνθρωπος ο άντρας μου αλλά ...δεν είμαστε και μες τον έρωτα όπως είμαστεν προ Μαρκέλλας. Το θεμα είναι να υπάρχει κατανόηση και υπομονή κι από τις δυο πλευρές. Και θέληση... Μίλα του Νάσια, πιάστον και μίλα του σε μια φάση που θα είναι ήρεμος. Δώσε του να καταλάβει ότι σε κάνει να νιώθεις πολύ άσχημα και πως δε θα μπορείς να το ανέχεσαι για πάντα - χωρίς όμως να φανεί σαν απειλή...

Και κάτι ακόμη... Όσες φορές έχω αμφιβάλει για το αν είναι φυσιολογική η νυχτερινή συμπεριφορά της το μόνο που έχω καταφέρει είναι να την αντιμετωπίζω με νεύρα και άγχος και να εκνευρίζω και τη Μαρκέλλα και να χειροτερεύει η κατάσταση. Και αφού τελικά λύσεις χωρίς κλάμματα και νεύρα δεν υπάρχουν έχω αποφασίσει ότι ΝΑΙ είναι φυσιολογικό, τέλος!

Θέλω να πιστεύω ότι είναι φυσιολογικό. Επίσης θέλω να πιστεύω οτι η κατάσταση θα αλλάξει όταν θα αρχίσουν να μιλάνε και θα μπορούμε να συννενοούμαστε καλύτερα. Να μας καταλαβαίνουν και να τα καταλαβαίνουμε. Εκεί ποντάρω. Είναι το τελευταίο μου χαρτί. Αν δεν αλλάξει η κατάσταση ούτε τότε θα...θα....θα.... θα δούμε Θέλω να πιστεύω ακόμα πως σήμερα θα κοιμηθώ σερί

Μαρία Τι κάνει η μικρή? Συνεχίζει αντιβίωση? Αναστασία Τον δικό μου τον ανάγκασα να δοκιμάσει χυλό από κεχρί με δικό μου γάλα. Για να βεβαιωθεί ότι δεν καίει...Με κοίταξε λίγο έτσι αλλά ήθελε να το παίξει κουλ και το έφαγε

Συμπεθέρα σε είδα στον ύπνο μου προχτές! Είμασταν κάπου στο εξωτερικό σε κάποιο ξενοδοχείο... Λες να είναι σημάδι? Να πρέπει να παρατήσουμε άντρες και παιδιά και να πάμε σε κανα ξενοδοχείο να κοιμηθούμε σαν άνθρωποι?

Νυχτερινός αποθηλασμός... Το σκέφτομαι κάθε βράδυ σχεδόν... Ειδικά τις πρωϊνές ώρες που δεν κοιμάται αν δεν είναι κολλημένη στο στήθος. Κι όλο αποφασίζω πως κάτι θα κάνω και τελικά δεν κάνω τίποτα Πάντως όσες φορές μες τα νεύρα μου της πάω κόντρα και δεν τη βάζω στο στήθος αντιδρά κι αυτή πολύ άσχημα... Και το πληρώνω μετά με γενικότερο εκνευρισμό και μες τη μέρα και για τα επόμενα 2-3 βράδυα. Οπότε μάλλον δεν είναι έτοιμη Αναστασία συνεχίζει να ξυπνάει πιο συχνά η Άννυ? Εγώ νομίζω κάποια φάση περνάει και θα επιστρέψει στα 2-3 που είχατε πριν Πάντως τα 3-5 ξυπνήματα που λες μου φαίνονται σαν όνειρο...

Ναι Θου-Θου ο φούρνος σου φταίει τώρα Θα συναντηθείτε ΚΑΙ οι Θεσσαλονικιές? Ζηλεύω πιο πολύ τώρα Φωτό κι εσείς ε?

Μπορεί να είναι δοντάκι, μπορεί άγχος αποχωρισμού, μπορεί κάτι άλλο.... Όοοοοοτι και να έιναι σίγουρα θα περάσει πιο γρήγορα και πιο ανώδυνα αν την παίρνεις αγκαλιά και την ηρεμείς κάθε φορά που το ζητάει. Να σκέφτεσαι ότι είναι φυσιολογικό και ότι θα περάσει. Η κόρη μου ήταν κρεμασμένη πάνω μου μέχρι που περπάτησε. Η κατάσταση αρχισε να βελτιώνεται όταν μπουσούλησε και από όταν άρχισε να περπατάει αντιστράφηκε. Δε θέλει αγκαλιά καθόλου. Μόνο αν είναι άρρωστη ή πολύ κουρασμένη. Με το καρότσι σε καταλαβαίνω απόλυτα. Και μένα δεν καθόταν. Τώρα λιιιιίγο έχει αρχίσει. Και νόμιζα ότι σε όλα τα μωρά αρέσουν οι βόλτες στο καρότσι και στο αυτοκίνητο. Και το μωρό μου έκλαιγε σπαρακτικά και στα δύο Και με την τουαλέτα δεν είναι καθόλου υπερβολικό...Ξέρω ξέρωωωω

Ρένα μου! Δεν είχα ιδέα ρε γαμώτο... Μην κάνετε βιαστικές κινήσεις όμως. Μήπως να αφήνατε να περάσει λίγο ο καιρός να ξεθυμάνει η κατάσταση...Δεν υπάρχει καμία ελπίδα? Μένεις μόνη σου τώρα με το μικρό? Έχεις ανθρώπους να σε βοηθάνε? Στενοχωρήθηκα γμτ...

Καλησπέρα κι από μένα! Σήμερα έμεινα σπίτι με το μωρό μου και πήγε ο άντρας για δουλειά Ωραία περάσαμε αλλά είμαι πτώμα Τελικά πολύ πιο ξεκουραστο το να είμαι πανεπιστήμιο και ...να γράω όλη μέρα στο μάμμυ Πιο ωραία με το μωρο μου όμως Χτες με το χτύπημα στο κεφάλι όλα οκ τελικά... Αν και κοιμήθηκε πολύ μετά -2μιση ώρες- παρόλο που είπα στον άντρα μου να ην την αφήσει αλλά μ'εγραψε Περί μάρσιπων...εμένα το ρινγκ σλινγκ με καταβόλεψε! Θέλει υπομονή στην αρχή να το συνηθίσεις όμως. Την πρώτη φορά μου ήταν αδύνατον να το βάλω καλά...τράβαγα από δω, τράβαγα από κει, ίδρωνα - ξε-ίδρωνα, η Μαρκέλλα τα πήρε στο κρανίο και φώναζε...πλήρης αποτυχία. Και θυμάμαι που ήταν και η πεθερά μου μπροστά και γέλαγε και μου είχε έρθει να της το φορέσω φιόγκο στο λαιμό Επέμεινα όμως γιατί η Μαρκέλλα δεν καθόταν στο καρότσι και δεν είχα άλλη επιλογή. Μετά έγινε πολύ εύκολο Και για θηλασμό και για ύπνο και για βόλτα για όλα Είχα και babybjørn αλλά με πονούσε η μέση μου μετα από λίγη ώρα. Και δεν είναι και ότι καλύτερο για το μωρό... Σας ακούω που λέτε για τα παιδιά σας που αντιδρούν, θυμώνουν, φωνάζουν, χτυπιούνται κτλ... και τρομάζω. Εμένα τα κάνει όλα αυτά από τώρα Δεν είναι πολύ νωρίς? Να περιμένω χειρότερα σε λίγο καιρό? Και προσπαθώ τόοοοοσο πολύ να της μιλάω ήρεμα, να τη μεγαλώνω χωρίς εντάσεις αλλά είναι πολύ νευρικό παιδί...Γιατί? Δε θυμάμαι και πολλά από αυτά που γράψατε...μόνο ότι ο άντρας της Γωγώς δοκίμασε μεμεδόγαλα και του άρεσε πολύ Κι εγώ σκέφτηκα στην αρχή ότι ήπιε κατευθείαν από τη πηγή κι ήθελα να την κοροϊδέψω Αααα! Και για το θηλασμό. Εγώ έτρωγα απ'ολα, μέχρι που άρχισε να παρουσιάζει σσημάδια αλλεργίας κι έκοψα γαλακτοκομικά. Τώρα πάλι τρώω απ'ολα. Πάντως εμένα κολικούς δεν πρέπει να είχε καθόλου Άντε να βρεθείτε αύριο ναμας βάλετε φωτό! Θέλω να δω τις μούρες σας

Ε μα...... μέχρι να σας διαβάσω ξύπνησε... Καλά είμαστε - θα τα πούμε αργότερα

Όχι πρωί γιατί θα έθω από Πάτρα! Απογευματάκι! Θα μείνω Αθήνα το βράδυ γιατί πετάμε την Τρίτη το πρωί. Τα μέσα μαζικής μεταφοράς θα έχουν ακόμα απεργίες? Μόνη σου αποκλείεται να έρθεις. Αφού θα έχεις μαζί το καινούριο μωρουλίνι στην κοιλιά Φιλιά σε όλες - είμαι πτώμα σήμερα.... Μου φαίνεται πιο πού κουράζομαι εγώ όταν πάμε κολυμβητήριο με τη Μαρκέλλα παρά αυτή

Μίλησα με τον άντρα μου... Έπεσε λέει η Μαρκέλλα και μάτωσε το χειλάκι της... Και μετά προσπαθολυσε να τη βάλει στο καρότσι για να τη βγάλει βόλτα να κοινηθεί κι αυτή δεν καθότανε και δεν ξέρω πώς αλλά χτύπησε με δύναμη το κεφάλι της στο πάτωμα. Έκλαψε αλλά ηρέμησε γρήγορα και κοιμήθηκε Μήπως δεν έπρεπε να την αφήσει να κοιμηθεί μετά από τόσο δυνατό χτύπημα στο κεφάλι??? Κοιμάται ήδη πάνω από μιαμιση ώρα Τι σκ@Τ@ γίνεται σήμερα σπίτι Πάω........

Καλημέρα! Τι καλά που θα συναντηθείτε! Ζηλεύωωωω Εγώ έρχομαι Ελλάδα 22/2 με 1/3. Θα έιμαι Αθήνα 28/2 γιατί την επόμενη πετάω πρωί. Αν θέλετε ξανακανονίζουμε για καφεδάκι να σας γνωρίσω κι εγώ. δη κανονίζω με κανα δυο από τις Χρισουγεννιάτικες. Πάλι χιόνι σήμερα εδώ. Ατέλειωτος ο φετινός χειμώνας... Ψήνομαι να κλείσω πόρτα, να βάλω ακουστικά και να δω το νησί... Παναγιώτα μου περαστικά σας. Ψυχραιμία και πολύ προσοχή στο νινί! Θα περάσει...

Χρύσα η επισκληίδιος που κάνουν στο φυσιολογικό είναι διαφορετική από αυτήν της καισαρικής. Στην καισαρική είσαι σαν ανάπηρη από τη μέση και κάτω, ενώ στο φυσιολογικό απλώς δε νιώθεις του πόνους. Δηλαδή, μπορείς να σηκωθείς, να περπατήσεις, νιώθεις τις συσπάσεις σαν ένα σφίξιμο χωρίς πόνο. Έτσι μου τα έχουν περιγράψει δυο φίλες εδώ που έκανα φτ με επισκληρίδιο. Οπότε δε νομίζω να σε πιάσει πανικός. Προυπόθεση βέβαια να ξέρει ο αναισθησιολόγος τη δουλειά του.... Άργυ κι εγώ δηλώνω κολλημένη με το μωρό μου Νομίζω εμείς που δεν έχουμε κανέναν να μας τα κρατήσει λίγο κι είμαστε 24 ώρες το 24ωρο μαζί τους κολλάμε περισσότερο. Αυτά πάλι όχι

Χρύσα γιατί κρίση πανικού με την επισκληρίδιο? Άργυ θα ξεκινήσεις δουλειά? Εμείς τελικά δε βρήκαμε θέση για τη Μαρκέλλα και θα την κρατάμε μισή μέρα ο ένας, μισή ο άλλος... Καλύτερα να σου πω, δεν πολυήθελα να τη στείλουμε από τώρα. Μου φαίνεται πολύτ μικρούλα ακόμη. Από Αυγουστο μάλλον. Σισσιώ Τι είναι αυτά που σου κάνει ο άντρας σου? Τι τον έπιασε κι ήθελε να πάει ντε και καλά για δουλειά? Θούλη σε βλέπω να γεννάς σε αυτό το τρενάκι! Για ετοιμάστε το βαγόνι τοκετού

Να 'μαι κι εγώ καλοτάξιδο το τρενάκι μας! Η Μαρκέλλα ναι συνεχίσει να τρώει Και σα να κοιμάται και καλύτερα....γενικώς αλλάζει το μωρό μου Γωγώ...είσαι Θεά ΚΑΙ μας διαβάζεις όλες ΚΑΙ θυμάσαι τι έγραψε η καθεμία και σχολιάζεις! ^'> Πώς το κάνεις? Κρατάς σημειώσεις? Εγώ ποτέ δε θυμάμαι όταν πάω να γράψω μετά από μέρες. Γιαυτό και συνήθως σχολιάζω ότι υπάρχει στην τελευταία σελίδα που όμως αυτή τη φορά τη γέμισε η Γωγώ

Ευχαριστούμε Τρις μου! Φιλάκια στον Τόνυ

Γεια σας κοριτσάκια! Πασχαλάκι γενικώς είχες πολύ σταθερό κύκλο? Πάντως όσο δε σου έρχεται υπάρχει η πιθανότητα να είναι μωρουλίνι! Θα δούμε. Για τη χοριακή σε μικροβιολογικό θα πας. Δε νομίζω ότι χρειάζεται ραντεβού. Τώρα για ώρες δεν ξέρω ας πει καμια Αθηναία. Το βάρος του Μάκαρου είναι μια χαρά! Η Μαρκέλλα είναι 9.200 και είναι επίσης μια χαρά. Πόσο να πάρει το παιδί? Να το σκάσουμε? Αμάν αυτοί παδίατροι... Γιωτού ταλαιπωρία...Σκέψου όμως πόσο καλο είναι που μένουν με τη μαμά σου και δε χρειάζετε να στείλεις το μικρό σταθμό από τώρα. Άλλωστε δε θα είναι για πάντα έτσι Κανγκουροκατερίνα δε μπορω να καταλάβω πώς είναι δυνατόν να είχε αλλεργία στα γαλακτοκομικά και να έτρωγες εσύ ότι ήθελες χωρίς να την πειράζει Πρώτη φορα ακούω κάτι τέτοιο. Η πρωτείνη του αγελαδινού γάλακτος περνάει στο μητρικό. Μου φαίνεται σας κοροδέυει. Η παιδίατρός σου τι λέει? Αυτή σε είχε στείλει σε αλλεργιολόγο? Συμπεθέρα που είσαι? Λοιπόν, Χρυσουλίνι, Γωτού, κανγκουρό και όποια άλλη μας κάνει την τιμή! Θα είμαι Αθήνα Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου μιας και θα πετάω πρωί για Νορβηγία. Συντονιστείτε να κανονίσουμε να βρεθούμε! Θέλω πολύ να σας δω! Βικάκι εσύ δε θα μπορέσεις με τίποτα? Κι εσένα θέλω να σε δω ρεεεεε

Γεια σας! Συνήθως δε γράφω τα ΣΚ αλλά αυτό πρέπει να το πω... Η Μαρκέλλα σήμερα έφαγε τον άμπακο Από το απόγευμα και μετά δε σταμάταγε! Έφαγε όλο το φαγητό της που υποτίθεται ότι ήταν για δυο μέρες , και ένα κομμάτι από την ομελέτα μου, και γιαούρτι με μπανάνα. Δε σταμάταγε σας λέω Λέτε να το πήρε απόφαση? Νατασσούλα καλώς μας ήρθες και πάλι! Τι ωραία που η μικρή σου δέχτηκε την απουσία σου τόσο καλά και που συνεχίζει να θηλάζει Αναστασία φράντζα ε? Μα σου στρώνει που είσαι κατσαρομάλλα? Έχω κι εγώ από λίγο πρν τα Χριστούγεννα. Τη βαρέθηκα όμως και λέω να τη μακρύνω πάλι. Δοκίμαα να την κάνω σήμερα στο πλάι αλλά ήταν μια αηδία... Δε νομίζω μωρε να έχει τίποτα το ποδαράκι της Άννυς. Αφού δεν πονάει κι όλας. Μήπως το κάνει για παιχνίδι? Η Μαρκέλλα ας πούμε περπατάει στις μύτες το ποδιών μερικές φορές. Παναγιώτα και Λοβι διάβασα λίγο για οστεοπαθητική που δεν είχα ιδέα... Και τώρα πιστεύω πως μπορεί να μας είχε βοηθήσει πολύ ένας οστεοπαθητικός. Η Μαρκέλλα δεν άνοιγε ποτέ το στόμα της διάπλατα όπως έβλεπα σε όλα τα βίντεο θηλασμού. Το ανοιγε λίγο ίσα να πιάσει το στήθος και όταν το έκλεινε το ένιωθα σαν τανάλια. Επίσης ήταν από τις πρώτες κι όλας ώρες πολύ νευρικό μωρό. Τους πρώτους δυο μήνες κοιμόταν μόνο πάνω μου (και λίγο στον άντρα μου). Αν ήξερα περί οστεοπαθητικής θα την είχα πάει...Στερνή μου γνώση... Φρανίτα να πάτε! Ένας χρόνος είναι, θα είστε όλοι μαζί, είναι μέρος που σου αρέσει πολύ, μια χαρά θα είσαστε. Τα εμβόλια εγώ γενικώς όλα τα φοβάμαι αλλά δεν είναι να το σκέφτεσαι και πολύ στην περίπτωσή σας. Είναι άκρως απαραίτητα. Μετά από αυτό το χρόνο τι επιλογές θα έχετε? Θα μείνετε κάποια τιγμή μόνιμα κάπου -τουλάχιστον μέχρι να τελειώσει σχολείο ο Σεμπ- ή θα είστε μια εδώ μια εκεί? Θούλη μια χαρά σε βρίσκω σήμερα

Πού είσαι παλιογκρουσίτσα? Δε δουλεύεις? Με γλωσσόφαγες χτες και όντως ξύπνησε η Μαρκέλλα Εγώ πανεπιστήμιο, η Μαρκέλλα σπίτι με το μπαμπά Σου ήρθαν τα τεστ? Άντε κάνε να δούμεεεεεεε!!!

Δηλαδή μπορεί να έσφιγγε τόσο πολύ το στοματάκι της λόγω καισαρικής? Με πέθαινε σου λέω... Δε μπορούσα να της το ανοίξω να βγάλω το στήθος! Η οστεοπαθητική έχει σχέση με τη χειροπρακτική ή βλακείες λέω?

Εγώ προσωπικά δεν εκνευρίστηκα, απλά προσπαθώ να καταλάβω τι θες Λοιπόν, αν είναι μόνο για 4 μήνες και έτσι να συνεχίσετε μάλλον καλά είναι. Αν θες για περισσότερο όμως, δεν είναι αρκετοί. Επίσης, αν μείνεις έγκυος δεν είναι απαραίτητο ότι θα αναγκαστείς να αποθηλάσεις.

Αυτό θα γίνει σίγουρα! Θα ξεκολλήσει από πάνω σου. Θα ενδιαφέρεται πιο πολύ για παιχνίδια, θα θέλει να εξερευνήσει το σπίτι, να δει τι κρύβουν τα ντουλάπια και τα συρτάρια Και το δικό μου το κοριτσάκι ήταν κολλημένο πάνω μου μέχρι να μπουσουλήσει. Κάπου σταμάτησε να πονάει και η μέση μου από το κουβάλημα... Συνέχιζε βέβαια να με θέλει κοντά της να παίζουμε αλλά καθόταν και λίγο μόνη της. Ε, τώρα που περπατάει δε μου κάθεται να την πάρω αγκαλιά με τίποτα. Θηλάζει για λίγο και φεύγει Το νυχτερινό τώρα είναι λίγο πιο δύσκολη υπόθεση... Εμείς κοιμόμαστε μαζί από 5μιση μηνών που ξύπναγε συνέχεια. Τώρα έχω βάλει 2 μονά στρώματα δίπλα-δίπλα στο δωμάτιό της για να κοιμόμαστε ...και μαζί και χώρια. Δηλαδή, ξυπνάει, πάω κοντά της, τη θηλάζω και όταν την παίρνει ο ύπνος βγάζω το στήθος από το στόμα της και πάω στη μεριά μου. Ο στόχος είναι μετά από λίγο καιρό να απομακρύνω το ένα στρώμα, και μετά να το βγάλω τελείως. Θα δούμε...Πολλές φορές βέβαια κοιμόμαστε στο ένα στρώμα αγκαλίτσα γιατί με παίρνει κι εμένα ο ύπνος πριν προλλάβω να πάω στη μεριά μου... Άντε καλή σας τύχη!