snowgirl

Απίς, εννοείς τις Braxton Hicks συσπάσεις (αυτές προετοιμάζουν τη μήτρα για τον τοκετό και μπορούν να εμφανιστούν από τον 7ο)? Ή τις πραγματικές συσπάσεις που οδηγούν σε τοκετό?

apis έγραψε: Κι εγώ το έχω απορία.... Έχω κάνει δυο χειρουργεία στο γόνατο με πολλούς πόνους και δύσκοη ανάρρωση... Η καισρική όμως ήταν χειρότερο... Την πρώτη φορά που σηκώθηκα -μετά από 24 ώρες- τα είδα όλα και περπατούσα μισοσκυφτή σα γριούλα..... Δεν πιστεύω ότι είναι δυνατόν να μην πονέσεις καθόλου.... Αλλά πιστεύω ότι είναι θέμα ψυχολογίας το πως θα αντιμετωπίσεις τον πόνο σου και πόσο σημασία θα του δώσεις. Εγώ την είχα πάρει πολύ στραβά την καισαρική από την αρχή και ήμουνα πολύ αρνητική. Σίγουρα αυτό δε βοήθησε στην ανάρρωσή μου... Απίς σοβαρολογείς ότι δε σου έδωσαν καθόλου παυσίπονα??????? Δεν είμαστε καλά... Φαντάζομαι πόσο θα υπέφερες... Κι εγώ θήλαζα κανονκά από τ στιγμή που βγήκα από το χειρουργείο και πήρα αρκετά παυσίπονα... Βολταρέν και ντεπόν καθημερινά. Και πάλι πονούσα όμως - μπορεί να εφταιγε και η ψυχολογία μου όμως όπως είπα...

LaLa έγραψε: Λάλα, πώς σχετίζεται η θέση ύπου με το σύνδρομο αιφνίδιου θανάτου? Ξέρω πως η ύπτια θέση μειώνει την πιθανότητα για αιφνίδιο θάνατο αλλά δεν έχω καταλάβει το γιατί... Την ημέρα που είμαι κοντά της και την παρακολουθώ μπορώ να τη βάζω να κοιμάται μπρούμητα? Όταν τη βάλω ανάσκελα, όσο κοιμισμένη κι αν είναι ξυπνάει το πολύ στο 10λεπτο...μπρούμητα έχει τύχει να κοιμηθεί και 2 ώρες συνεχόμενες.

Ουφ...όλα λάθος τα κάνω τελικά... Κι άντε και να τη βάζω πάντα στην εξωτερική θέση και με τα δικά της σκεπάσματα, τι να κάνω όμως που αν προσπαθήσω να τη γυρίσω ανάσκελα ή απομακρυνθώ εγώ μου ξυπνάει? Ένας άλλος τρόπος που κοιμόμαστε είναι: εγώ ανάσκελα (με κανα 3αρι μαξιλάρια) και η μπέμπα μπρούμητα πάνω μου.....σκεπασμένη με το δικό μου πάπλωμα....Αλλά κι αυτό δεν ξέρω πόσο ασφαλές είναι...κι έχει αρχίσει και γίνεται όλο και πιο άβολο και για τις δυο μας..... Καμιά άλλη ιδέα για μωρό που δεν κοιμάται αν δεν είναο κολλημένο στη μανούλα?

lemon έγραψε: Εσύ Χρύσα είπαμε δε θα γράφεις σε θέματα περί ύπνου.... :laugh: Ακούς εκεί ξυπνάει μόνο μια φορά...τστστσ τι μωρό είναι αυτό

ΤΡΙΣΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ έγραψε: Κι εγώ τώρα μαθαίνω να πληκτρολογώ με το ένα χέρι

Επίσης αναρωτιέμαι ...αν όντως της κόβω τον αέρα δε θα αντιδράσει κάπως? Δε θα πει "κάνε λίγο πέρα ρε μάνα να ανασάνουμε?" :laugh: Σοβαρά τώρα, δε θα ξυπνήσει να παραπονεθεί? Ή είναι πολύ μικρούλα για τέτοιες αντιδράσεις? Ξέρετε?

ΤΡΙΣ κι εγώ πιάνομαι και παγώνω κι όλας γιατί δε σκεπάζομαι καλά από φόβο μη την κουκουλώσω κατα λάθος....Καλύτερα πιασμένη και παγωμένη παρά άυπνη Θα δοκιμάσω να βάζω κι εγώ ένα μικρό μαξιλαράκι ανάμεσά μας αν και όταν απομακρύνομαι ξυπνάει Τη σκεπάζεις με το δικό σου πάπλωμα ή με ξεχωριστό? bembini αυτό με τα κακά είναι απελπισία... Εκεί που έχει επιτέλους αποκοιμηθεί ακούς το γνώριμο πρρρρρρρρρ και χάνεις το παιχνίδι :laugh:

Καλησπέρα Θηλάζετε τα μωράκια σας ξαπλωμένες? Σας παίρνει ο ύπνος θηλάζοντας? Έχω ένα άγχος όταν αποκοιμιόμαστε μαμά και κόρη θηλάζοντας ξαπλωμένες ότι του...κόβω τον αέρα του παιδιού Όταν ξυπνάω έχει πάντα τη μουρίτσα της κολλημένη πάνω μου... Μήπως είναι επικίνδυνο? Επίσης...τα σηκώνεται να ρευτούν? Τα γυρίζετε να κοιμηθούν ανάσκελα ή τα αφήνετε έτσι στο πλάι? Εγώ δεν τολμάω ούτε να κουνηθώ γιατί ξυπνάει πολύ εύκολα.... Μήπως είναι επικίνδυνο να την αφήνω να κοιμάται τόσο κοντά μου? Ουφ....έχουμε μεγάλο θέμα με τον ύπνο...δεν ξέρω τι ν κάνω πια...

Πονεμένο θέμα και για μένα η καισαρική παρόλο που στην ουσία ήταν επιλογή μου.... Ζω στη Νορβηγία όπου τα ποσοστά καισαρικής είναι εξαιρετικά χαμηλά. Έτσι όταν κατάλαβα τι γίνεται στην Ελλάδα με τις καισαρικές - γιατί ας μην κοροιδευόμαστε...έχει παραγίνει το κακό - ένιωθα πολύ τυχερή που θα γεννήσω εδώ. Είχα μια τέλεια εγκυμοσύνη και ούτε που σκεφτόμουν ότι μπορεί να καταλλήξει σε καισαρική... Σαν την Αναστασία κι εγώ τα κεφάλαια περί καισαρικής στα βιβλία εγκυμοσύνης και θηλασμού τα προσπερνούσα γιατί απλά δε με αφορούσαν (τρομάρα μου ) Όμως η μπεμπούλα μου μου την έφερε κανονικά Ήταν από τον 7ο μήνα με το κεφάλι πάνω και δεν έλεγε να γυρίσει με τίποτα... Στην 38η εβδομάδα επιχείρησαν οι γιατροί στο νοσοκομείο να τη γυρίσουν -external cephalic version (ECV) δεν ξέρω πως λέγεται στα ελληνικά- αλλά το μόνο που κατάφεραν ήταν να με πονέσουν πολύ και να πέσουν επικίνδυνα οι σφυγμοί του μωρού μου... Μετά από αυτό και παρόλο που οι γιατροί εδώ προσπαθησαν να με πείσουν να γεννήσω φυσιολογικά κι ας ερχόταν το μωρό με τα πόδια, αποφάσισα -μετά από πολύ ψάξιμο και πολύ πίεση από την οικογένειά μου- ότι ο ασφαλέστερος για το μωρό μου τρόπος ήταν η καισαρική. Δεν ξέρω αν έκανα καλά...πάντως παρόλο που τελικά ήταν δική μου απόφαση και ήμουνα προετοιμασμένη, η καισαρική μου στοίχισε πολύ και σωματικά και ψυχικά. Άργησα πολύ να συνέλθω και σωματικά και ψυχικά και πάντα θα αναρωτιέμαι μήπως έπρεπε τελικά να αφήσω τον τοκετό να εξελιχθεί φυσιολογικά... Οι γιατροί εδώ με διαβεβαίωσαν ότι το επόμενο μωράκι αν όλα πάνε καλά θα μπορέσω να το γεννήσω φυσιολογκά. Ο φυσιολογικός τοκετός μετά από καισαρική είναι κατι πού συνηθισμένο εδώ Οπότε ΝΑΙ! Θα το τολμήσω και εύχομαι σε όλες τις κοπέλες που το θέλουν να τα καταφέρουν!!!

bembini έγραψε: Ακριβώς τα ίδια κι εμείς! Μάλιστα θέλει και συγκεκριμένη στάση το χρυσό μου - ψηλά στον ώμο να κοιτάζει προς τα πίσω Αν την κρατάω μπροστα αρχίζει τη γκρινίτσα... Τι να κάνω κι εγώ? Την ....κρεμάω στον ώμο και πάμε! Κάνουμε και κανα διαλειματάκι για μαμ και προσεύχομαι να την πάρει ο ύπνος Πάντως όπως σου είπα η πιπίλα δε βοήθησε... Που θα πάει - δε θα μεγαλώσουν να απασχολούνται και με κανα παιχνιδάκι?

ΕλένηΧ έγραψε: Συμφωνώ Μπήκα κι εγώ στον πειρασμό της πιπίλας - παρόλο που στην αρχή δεν ήθελα με τίποτα - γιατί και το δικό μου μωράκι είναι λίγο γκρινιαράκι... Όταν όμως της την έδωσα δεν της άρεσε....Την κρατούσε λίγο στο στόμα της γκρινιάζοντας και μετά μου την έφτυνε στα μούτρα Και να σου πω την αλήθεια εγώ ένοιωσα ότι το παιδάκι μου θέλει να το πάρω αγκαλίτσα και να το βάλω στο στήθος μου κι εγώ προσπαθώ να το ξεγελάσω αντί να ανταποκριθώ στις ανάγκες του... Τώρα της τη δίνω μόνο όταν τη βάζω στο καροτσάκι να βγούμε βόλτα - ακόμα και τότε κλαίει - να απασχολείται λιγάκι μέχρι να βγούμε έξω. Με το ένα χέρι της κρατάω την πιπίλα γιατί τη φτύνει και με το άλλο φοράω το μπουφαν μου :silly: Καλό είναι να μη τη δώσεις μέχρι να εδραιωθεί η γαλουχία. Πέρα από το ότι μπορεί να χάνει γεύματα μπορεί να πάθει σύγχηση θηλών -την πιπίλα την πιπιλάνε με κλειστό το στόμα- και να μην πιάνει καλά το στήθος. Τώρα βέβαια υπάρχουν και πολλές κοπέλες που έχουν δώσει πολύ νωρίς πιπίλα και δεν είχαν κανένα πρόβλημα με το θηλασμό.... Υπομονή (και στις δυο μας )

Σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις και για τις ευχές Μου έφυγε ένα άγχος...οπότε σταματάω να μελετάω εις βάθος την κάθε πάνα και να ψάχνω για σποράκια :silly: Για το "γεύμα και στήθος" τώρα...δεν είμαι σίγουρη ότι καταλαβαίνω πότε τελειώνει ένα γεύμα... Τις περισσότερες ώρες της ημέρας θέλει να είναι συνέχεια στο στήθος και δεν έχω ιδέα που τελειώνει το ένα γεύμα και που αρχίζει το επόμενο Και συνέχεια το ίδιο να της δίνω πάντως δε μου γκρινιάζει...απλά κάθεται και πιπιλάει και την αλλάζω μόνη μου όταν καταλάβω ότι δεν τρώει. Δεν κάνω καλά λέτε? Απλά με πονάνε λίγο και οι θηλές μου ακόμα -τώρα έκλεισαν οι πληγές των πρώτων ημερών- και δεν έχω πάντα την υπομονή να την αφήνω να πιπιλάει... Μερικές φορές μου φαίνεται πως απλά παίζει...έχει αρχίσει και μου κάνει και κάτι τεντώματα με τη θηλή στο στόμα και πονάωωωωωω. Τι να κάνω? Να σφίξω τα δόντια και να το υπομείνω κι αυτό? Δύσκολη πάντως η αρχή με το θηλασμό... Νομίζω πως αν δεν είχα διαβάσει από πριν τις συζητήσεις σας εδώ δε θα τα κατάφερνα. Τώρα κοιμάται στην αγκαλιά του μπαμπά της το αγγελουδάκι μου Γιατί να μην κάνουν γάλα και οι μπαμπάδες?

Κορίτσια μια γρήγορη ερώτηση (έχω πάρα πολλές αλλά δεν προλαβαίνωωωωωω) Η μπεμπούλα είναι σήμερα 2 εβδομάδων και θηλάζουμε αποκλειστικά. Ενώ τις πρώτες μέρες τα κακάκια της ήταν σα μουστάρδα με σποράκια που από ότι έχω διαβάσει είναι και το φυσιολογικό, τις τελευταίες 4-5 μέρες είναι πολύ υγρά -αποροφούνται σχεδόν τελείως από την πάνα- και τα σποράκια εξαφανίστηκαν! Τι μπορεί να συμβαίνει? Μήπως είναι διάροια? Μήπως κάνω κάτι λάθος στο θηλασμό? Μήπως αλλάζω πολύ συχνά στήθος και δεν παίρνει το πιο παχύ γάλα? Το βάρος της σήμερα που ζυγιστήκαμε ήταν καλό. Γεννήθηκε 3400, βγήκαμε 3130 και σήμερα ήταν 3375 -την τελευταία εβδομάδα πήρε 230 γρ. Με μια μαία και μια νοσοκόμα που μίλησα μου είπαν πως είναι φυσιολογικά, αλλά κάτι δε μου κάθεται καλά...γιατί να αλλάξουν?

spiros eirini έγραψε: Λογικά ναι...Αλλά σκέψου ότι και μας στο πρώτο σπερμοδιάγραμμα το 89% τα έβγαζε ακίνητα... Και είχαμε και μόνο 9.000.000 /ml συγκέντρωση...Πάντως μου κάνει πολύ εντύπωση που σας είπανε να το κάνετε μετά από μόνο 10-15 μέρες. Πάντα λένε τρεις μήνες διαφορά.... Αν και το δεύτερο δεν είναι καλό, το πρώτο που θα κάνετε είναι να επισκεφτείτε έναν καλό ουρολόγο. Καμιά φορά βρίσκουν τι φταίει και το διορθώνουν. Τις περισσότερες φορές από ότι έχω καταλάβει βέβαια δεν βρίσκουν τίποτα Η σπερματέγχυση όταν είναι χαμηλή η κινητικότητα νομίζω δεν έχει νόημα.... Για εξωσωματική εξαρτάται πόσο καιρό προσπαθείτε και πόσο χρονών είστε. Βέβαια το ξέρω ότι όταν θέλουμε να γίνουμε μαούλες μας πιάνει μεγάλη ανυπομονησία.....Προσπαθείτε καιρό?

Κοριτσάκι καταρχήν μη στενοχωριέσαι γιατί παιδάκι θα κάνετε σίγουρα με τον έναν ή τον άλλο τρόπο! Επίσης με ένα μόνο σπερμοδιάγραμμα δε μπορείς να βγάλεις κανένα συμπέρασμα. Μπορεί να είναι τυχαίο....Τα νούμερα παίζουν παααάρα πολύ. Μπορεί να έφταιγε που δεν είχατε συχνές επαφές πριν, μπορεί να ήταν λίγο άρρωστος ή κουρασμένος εκείνες τις μέρες ή και ένα μήνα πριν. Χίλια μπορεί.... Πρέπει να κάνετε τουλάχιστον δύο και με διαφορά τουλάχιστον 3 μηνών μεταξύ τους γιατί τόσο χρειάζεται για να παραχθεί μια καινούρια παρτίδασπερματοζωαριάκια. Εμάς το πρώτο σπερμοδιάγραμμα είχε δείξει 11% κινητικότητα και συγκέντρωση επίσης μικρή! Κλάμματα κι εγώ τότε και απίστευτη στενοχώρια.... Το δεύτερο -που πλέον θεωρώ ότι ήταν λάθος- ήταν ακόμη χειρότερο... Κι εκεί που είχα κλείσει ραντεβού σε κέντρο εξωσωματικής...τσουπ μας την έσκασε το μωράκι :silly: Όλα γίνονται λοιπόν Μην απογοητεύεσαι (το ξέρω είναι δύκολο γιατί το έχω περάσει) και προσπάθησε να μη μεταδίδεις το άγχος και τη στενοχώρια σου στον αντρούλη σου γιατί μόνο κακό του κάνει. Α, αν καπνίζει....καλό θα ήταν αν το κόψει γιατι επηρεάζει πολύ το σπέρμα. Αλήθεια τι κινητικότητα είχατε? Όλα θα πάνε καλά

Χρύσα μου να σου ζήσει το δεύτερο αγοράκι σου! Τι καλά που όλα κύλισαν τόσο ήρεμα κι ωραία και γρήγορα!! Και τι γλυκός ο Μιχαλάκης σου!!! Καλή λοχεία να έχεις και να είσαι πάντα καλά να χαίρεσαι τα αγοράκια σου!

Γεια σου marinakari. Καταρχήν μη νομίζεις ότι η μέτρηση βάρους που κάνουν με τον υπέρηχο είναι ακριβής.... Στο περίπου το βγάζουν και πολλές φορές πέφτουν πολύ έξω... Δεύτερον, είσαι ΜΟΛΙΣ στην 36η εβδομάδα...Έχει ακόμη το μωράκι σου να πάρει βάρος... Εγώ λέω να το αφήσετε στην ησυχία του να βγει όποτε είναι έτοιμο!!! Έλεος πια...μα με τι ευκολία προτείνουν καισαρική χωρίς λόγο... Αν αγχώνεσαι πήγαινε κάνε κι αλλού έναν υπέρηχο, να ελέγξετε αμνιακά και πλακούντα και αν είναι όλα καλά να περιμένεις το μωράκι να έρθει όποτε θέλει!

Λεμονίτα μας την έκανες! Το έφαγες το Μπουρεκάκι! :laugh: Να μας ζήσει ο μικρούλης! Να 'ναι πάντα καλά! ΥΓ: Στείλε τον άντρα σου να πάρει οθόνη για τον υπολογιστή γιατί περιμένουμε λεπτοέρειες και νεότερα με αγωνία!

Άλλο ένα Χριστουγεννιάτικο μωράκι! Να μας ζήσει! Πάντα γερός κι ευτυχισμένος! Βρε τρελό μπουρεκάκι, είχες και το λάπτοπ στη βαλίτσα μαιευτηρίου? Πολλά φιλιά

Σοφάκι ... Τώρα το είδα κοριτσάκι μου. Λυπάμαι πολύ καλή μου Είναι κρίμα που δε μπόρεσες να είσαι εκεί να την αποχαιρετίσεις αλλά σίγουρα ήξερε πόσο την αγαπάς και σε ένοιωθε κοντά της. Σε φιλώ

Egw phra apo edw http://www.purflo.com/ alla den ton exw xrhsimopoihsei akoma - to mwro moy erxetai ta Xristoygenna Pantws oi perissoteroi poy ebriska sta magazia den eixan manikakia kai anarwtiomoyn ki egw an tha krywnoyn ta xerakia ths giayto kai to epsaksa ligo perissotero. Oi sygkekrimenoi exoyn manikakia poy koympwnoyn me fermoyar ki etsi mporeis na ta bgaleis an zestainetai. H ependysh einai apo fysikes ines bamboo kai ypotithetai oti anapneei kalytera kai stegnwnei pio grhgora ap'to bambaki. Me eixe problhmatisei poly to thema toy ypnoy... Edw (Norbhgia) xrhsimopoioyn paplwmatakia sta neogennhta - alla egw exw diabasei oti prepei na ta apofeygoyme... Otan to eipa omws sth maia ebale ta gelia kai moy eipe oti ta xrhsimopoioyn edw kai polla xronia kai pote den exei akoysei oti sxetizetai me aifnidio thanato... Telika phra ena paplwmataki, ebala th giagia ths na ths pleksei mia mallinh koyberta (koybertes den ebriska poythena) kai phra kai ayton ton ypnosako... Opote twra exw ap'ola kai blepoyme :silly:

Μικρούλαααα! Πολύ καιρό έχουμε να τα πούμε! Βρε λες? Λες να ήρθε η ώρα να γίνεις μανούλα? Μακάρι! Μιας και τόσες κοπέλες είχαν αιματάκι στην αρχή της εγκυμοσύνης τους (εγώ η αλήθεια είναι πως δεν είχα), πήγαινε κι εσύ να κάνεις μια χωριακούλα αύριο να δούμε τι γίνεται και μη μου απογοητεύεσαι! Πολλά φιλιά

tzoutzouka έγραψε: Όχι... το στίγμα δεν είναι ασθένεια και δεν έχει καμία σχέση με τη γονιμότητα... Όταν έχει στίγμα ο ένας από τους δύο γονείς, είτε ο άντρας είτε η γυναίκα - δεν έχει διαφορά - υπάρχει πιθανότητα 50% να γεννηθεί και το παιδάκι με στίγμα. Εμένα έχει η μαμά μου. Από τα 3 αδέρφια, μόνο το ένα το κληρονόμησε. Όταν έχουν στίγμα και οι δύο γονείς, υπάρχει πιθανότητα 25% (και όχι 50 που είπε κάποια άλλη κοπέλα) να γεννηθεί το παιδί με μεσογειακή αναιμία που είναι σοβαρή ασθένεια... Άρα όταν έχει μόνο ο ένας, όλα cool Αυτό με τη εξωσωματική δεν το ήξερα.... Δηλαδη μπορούν να επιλέξουν και να εμφυτεύσουν τα υγιή έμβρυα?

...katerina... έγραψε: Γεια σου ρε Κατερινάκι!!! Πολύ μου αρέσει που σε ακούω (διαβάζω) τόσο αισιόδοξη! Εκπέμπεις πολύ θετική ενέργεια! Και...είμαι κι εγώ σίγουρη ότι... Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΣΑΣ!