yolanda

Καλημέρα και χρόνια πολλά! Όταν μια κοπέλα βλέπει πως η εξωσωματική είναι μονόδρομος τότε σίγουρα παθαίνει ένα σοκ. Ειδικά αν δεν έχει και καλή σχέση με βελόνες, γιατρούς και αναισθησίες. Συνεπώς κανείς δεν μπορεί να πει σε αυτή την κοπέλα να μην υποφέρει έστω και για λίγο σιωπηλά με την γκαντεμιά της. Η ζωή συνεχίζεται.Το σοκ θα ξεπεραστεί και αργά ή γρήγορα κύριο μέλημά της θα είναι να βρει έναν καλό γιατρό και να ξεκινήσει τις προσπάθειες. Η ζωή είναι άδικη αλλά τί να κάνουμε πέρα από το να πολεμάμε? Όσο για την 25χρονη κοπέλα που είπε πως η ζωή τελειώνει με την μητρότητα, δεν θα είμαι αυστηρή για τον απλούστατο λόγο και γω αυτές τις αρλούμπες έλεγα σε κείνη την ηλικία! Η κοπέλα φοβάται τις τεράστιες αλλαγές που φέρνει η μητρότητα...δεν τρέχει και τίποτα. Όταν αιστανθεί έτοιμη θα γίνει μαμά. Τώρα δεν είναι!

Συγχαρητήρια! Εύχομαι να έχεις τέλεια εγκυμοσύνη!

Καλημέρα! Υπέροχο το βιντεάκι! Μου έφτιαξε την ημέρα! Να είσαι καλά!

Καλώς ήρθες! Καλή εγκυμοσύνη να έχεις!

Νεφέλη μου, εγώ δεν έχω να προσθέσω τίποτε πέρα από αυτά που ήδη έχουν πει τα κορίτσια. Μια απορία έχω. Γιατί δεν μπορείς να αγαπήσεις τον άντρα σου? Τί σε ενοχλεί σε αυτόν? Είναι θέμα εμφάνισης, θέμα χαρακτήρα? Τί σε εμποδίζει να τον δεις ερωτικά και να μην θες να του δώσεις μια ευκαιρία και να βρεθείς ερωτικά μαζί του? Συγγνώμη που γίνομαι αδιάκριτη αλλά μου έκανε εντύπωση πως ενώ αυτός σου στάθηκε κύριος εσύ ούτε ερωτικά δεν τον θες... Γιατί?

Καλησπέρα Λίνα! Καλώς ήρθες στην παρέα μας. Εύχομαι το 2009 να είναι γουρλίδικο έτος για σένα και να πραγματοποιηθούν οι μεγαλύτερες επιθυμίες σου!

foteini sakis έγραψε: Οι εξετάσεις ήταν: α)Ορμόνες αναπαραγωγής: FSH, LH, E2, PRL β)Ορμόνες θυρεοειδούς: T3, T4, TESTO, FT3, FT4.

Πιστεύω πως όλα θα πάνε καλά και γρήγορα θα γίνεις μαμά. Όντως η διαδικασία είναι πάρα πολύ ψυχοφθόρα. Και γω, αν τελικά μπω σε αυτή, θα μου σπάσει τα νεύρα. Τουλάχιστον έχετε ένα θετικό στοιχείο. Τις καλές εξετάσεις. Οπότε υπομονή και επιμονή. Δεν γίνεται να αποφευχθεί τίποτα. Ούτε οι εξετάσεις ούτε οι ιατρικές επισκέψεις ούτε και η αγωνία. Έσω αισιόδοξη!

Φωτεινή μου τα ίδια τραβάω και γω. Όταν δεν ήθελα παιδί ο κύκλος μου ήταν ακριβής σαν ελβετικό ρολογάκι.΄ Μόλις είπα θέλω παιδί, έπαθα αραιομηνόρροια!!! Έκανα όλες τις ορμονικές εξετάσεις, θυρεοειδούς και αναπαραγωγής. Ήταν όλα οκ! Ο γιατρός είπε πως είναι θέμα άγχους. Δεν έχω τίποτα. Άρα το πράγμα θέλει ηρεμία και καλή διατροφή μιας και αυτή παίζει ρόλο στην γονιμότητα. Σου εύχομαι κάθε επιτυχία στις προσπάθειές σου!

Ανακάλυψα την παρεούλα τυχαία, από μηχανή αναζήτησης (google). Από τότε κόλλησα! :)

Καλώς ήρθατε στο mammyland. Καλές γιορτές με υγεία, χαρά και ευτυχία!

Μπράβο για το θέμα. Βρήκα συμβουλές τις οποίες δεν ήξερα.

Στην Ελλάδα λειτουργούν γύρω στις 10 τράπεζες σπέρματος. Οι τράπεζες αυτές δημιουργήθηκαν αρχικά προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα υπογόνιμα ζευγάρια. Από το 2003 επιτρέπεται νομικά σε μιαν ανύπαντρη γυναίκα να γίνει μητέρα μέσω εξωσωματικής μεθόδου (σπερματέγχυση, IVF)χρησιμοποιώντας σπέρμα από τράπεζα σπέρματος. Γύρω στις 50 ανύπαντρες γυναίκες καταφεύγουν, κάθε χρόνο, στην λύση της εγκυμοσύνης από δότη τράπεζας σπέρματος. Είναι γυναίκες με καλά οικονομικά, μόρφωση και ηλικίας 35-45 ετών. Ποιά είναι η γνώμη σας γι΄αυτή την νέα πραγματικότητα?

Καλώς ήρθες! Χρόνια Πολλά!

lena έγραψε: Κοπελιά μας βάζεις δύσκολα... Αν είσαι έγκυος τότε θα πρέπει να δεις την κατάσταση με ψυχραιμία αλλά και να ζητήσεις την βοήθεια αγαπημένων κι έμπιστων προσώπων. Αυτοί θα σε βοηθήσουν ουσιαστικά. Αν δεν έχεις τέτοια πρόσωπα στην ζωή σου τότε μια καλή λύση είναι να απευθυνθείς στον Σύλλογο Προστασίας Αγέννητου Παιδιού ή σε κάποια κοινωνική λειτουργό. Λύσεις υπάρχουν χωρίς να απαιτηθούν χρήματα. Καλή δύναμη!

geo222 έγραψε: Ωραίο θέμα άνοιξες. Σαν να ήσουν μέσα στο μυαλό μου... Πιστεύω πως όταν βρεις την "αδερφή ψυχή" τίποτε δεν μπορεί να σου αλλοιώσει την σχέση. Γνωρίζω ζευγάρια, πολύ λίγα, τα οποία αν και είναι πάνω από 20 χρόνια μαζί, είναι ακόμη πιτσουνάκια! Κοιτάζονται με αγάπη, κρατιούνται χέρι χέρι, έχουν "χημεία". Θεωρώ πως τέτοιου είδους σχέσεις είναι σπανιότατες. Είναι σαν να κυνηγάς τζακ ποτ. Έτσι συμβιβάζεσαι με κάτι λιγότερο. Όταν έχεις το "λιγότερο" τότε πρέπει να δουλεύεις την σχέση σου καθημερινά. Γιατί είναι σαν ένα αδύναμο φυτό...

Καλημέρα σε όλες και χρόνια πολλά! Η δημοσίευση του μέλους Αρετή1 με κάλυψε απόλυτα. Έτσι συνέβη και σε μένα! Κάποια στιγμή συνειδητοποίησα στην ζωή μου πως δεν είναι ό,τι φάμε και ό,τι πιούμε... Λόγω του ότι μεγάλωσα σε πολύτεκνη οικογένεια και μέχρι την εφηβεία μου πρόσεχα τις αδερφές μου, δεν είχα επιθυμία να γίνω εγώ η ίδια μητέρα. Ήμουν κουρασμένη από την "ανατροφή" των αδερφών μου και γνώριζα από πρώτο χέρι τις ευθύνες... Αφοσιώθηκα στην επαγγελματική μου ζωή και δεν ασχολήθηκα με μητρικές σκέψεις! Αλλά τα χρόνια πέρασαν και κατάλαβα πως η "ξεκούραση" πρέπει να τελειώσει. Εδώ και ένα χρόνο αισθάνομαι πιο έτοιμη παρά ποτέ να γίνω μητέρα και κάτι μου λέει πως θα τα καταφέρω! Τώρα στο θέμα μας. Πιστεύω πως όλες οι απόψεις που διατυπώθηκαν είναι σωστές. Μια κοπέλα δεν πρέπει να κάνει παιδί, επειδή θέλει να "κουκουλώσει" κάποιον, επειδή θέλει να σώσει έναν μισοκαταστραμμένο γάμο, επειδή απλά γέννησαν οι φίλες της ή επειδή την πήραν τα χρόνια και δεν έχει τι να κάνει! Το παιδί θέλει αγάπη και απόλυτη αφοσίωση. Επίσης επιβάλλεται η γυναίκα να έχει όσον το δυνατόν καλύτερη ψυχική και σωματική υγεία. Με την μητρότητα γίνεσαι ο άμεσα υπεύθυνος για την ευτυχία ή δυστυχία μιας νέας ζωής. Συνεπώς δεν χωρούν οι "ίντριγκες" και οι εγωιστικοί "υπολογισμοί" . Τα πράγματα είναι απλά: Θες να δώσεις ανυστερόβουλα απεριόριστη αγάπη? Θες να βάλεις τον εαυτό σου σε δεύτερη μοίρα? Θες να αλλάξεις οριστικά προτεραιότητες και κοσμοθεωρία? Εν τέλει, θες να βγεις έξω από τον μικρόκοσμό σου? Αν η απάντηση στις πιο πάνω ερώτήσεις είναι καταφατική τότε ναι η γυναίκα είναι έτοιμη για την μητρότητα!

Βαλεντίνα και Ρανα με συγκίνησαν πάρα πολύ οι ιστορίες σας... Περάσατε μια πολύ μεγάλη δοκιμασία. Όμως θα πω κάτι και εύχομαι να μην με παρεξηγήσετε. Καλύτερα που ήρθαν έτσι τα πράγματα. Ξέρω πως ακούγομαι κυνική αλλά δεν είμαι. Ο μεγαλύτερος σταυρός για μια μητέρα είναι να έχει άρρωστο παιδί που δεν πρόκειται να ιαθεί ποτέ του. Είναι μεγάλο μαρτύριο, επειδή δεν θα μπορέσει ποτέ να απολαύσει τις χαρές της μητρότητας. Η θεία μου, πριν 18 χρόνια, γέννησε ένα καθυστερημένο κοριτσάκι. Τα βλέμματα οίκτου που εισπράτει από τους άλλους, τα τεράστια χρηματικά ποσά που έδωσε για να έχει η κόρη της βελτίωση, η τεράστια ανασφάλεια που νιώθει για το μέλλον του παιδιού της, όλα αυτά είναι μεγάλος σταυρός. Ξέρω πως αυτό που σου λέω, Βαλεντίνα μου, δεν απαλύνει τον πόνο σου. Όμως πραγματικά καλύτερα έτσι που έγιναν τα πράγματα. Τώρα υποφέρεις αλλά ο χρόνος θα γλυκάνει τον πόνο σου. Και όταν στην αγκαλιά σου κρατήσεις ένα υγιέστατο μωράκι τότε όλα τα παλιά θα φαντάζουν σαν εφιάλτης. Ευγνωνονώ τους επιστήμονες, οι οποίοι ανακαλύπτουν συνεχώς νέες και πιο ακριβείς μεθόδους κι εξετάσεις, ώστε να γεννιούνται υγιή μωράκια. Ίσως στο μέλλον να μην ανακαλύπτουν τόσο αργά τα προβλήματα των εμβρύων αλλά αρκετά πιο νωρίς. Μέρες που είναι Βαλεντίνα μου απόλαυσε την οικογενειακή ζωή. Δυστυχώς η ζωή έχει και πικρά ποτήρια για να πίνουμε πότε πότε.... Καλά Χριστούγεννα και καλή δύναμη!

Θα περάσω οικογενειακά. Πιστεύω πως αυτές τις γιορτές τις καταλαβαίνεις καλύτερα όταν έχεις παιδάκι στο σπίτι. Έτσι, ίσως του χρόνου καταφέρω να τις αιστανθώ όπως πρέπει... Καλά Χριστούγεννα και Καλές Γιορτές σε όλες! Να χαίρεστε τις οικογένειές σας!

Χρόνια Πολλά και από μένα.

Ηλέκτρα, οι απόψεις σου με βρίσκουν απολύτως σύμφωνη!

Aν είναι έτσι όπως τα λες τότε ο γάμος σου έχει σοβαρό πρόβλημα. Σε κανέναν δεν αξίζει το κέρατο. Παρόλα αυτά τα προβλήματα στην προσωπική σου ζωή δεν θα λυθούν με παράλληλες σχέσεις αλλά με συζήτηση με τον ίδιο σου τον εαυτό. Είμαστε τόσο ευτυχισμένοι όσο ο εγκέφαλός μας, μας επιτρέπει να είμαστε.

Κορίτσια σας ευχαριστώ πολύ! Μου δώσατε πολύ πολύ θάρρος!

Εγώ δεν θα τα έβαφα καθόλου τα μαλλιά σε όλη την διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Κορίτσια, έχω το εξής πρόβλημα. Είμαι παχιά. Γύρω στα 20 κιλά παραπάνω. Θέλω να κάνω παιδί αλλά φοβάμαι μήπως πάει λάθος η εγκυμοσύνη λόγω παχυσαρκίας. Ο γυναικολόγος μου δεν συμμερίζεται τους φόβους μου. Ούτως ή άλλως δεν έχουμε διαβήτη στην οικογένειά μου. Εγώ όμως φοβάμαι λίγο. Υπάρχει κάποια κοπέλα με παρόμοια εμπειρία?