Lazycat

Σύντομα με ένα μπεμπάκι σου εύχομαι καλή μου

Και ο δικός μας πέρασε πολύ ζόρικους κολικούς απο 15 ημερών μέχρι 3 μηνών. Κάποια στιγμή προς τους 2 μήνες πόναγε όλη μέρα. Δοκίμασα και εγώ τα πάντα( κιντερτέ, πανάκια , απορροφητήρα, μασάζ...) και δεν βοήθαγε τίποτα. Αυτό που μας έσωσε ήταν μια κούνια της φίσερ που κούναγε μόνη της. Τον έβαλα μετά απο τις 40 ημέρες και τον ανακούφιζε πάρα πολύ, αφού ηρεμούσε με το που τον βάζαμε πριν καν αρχίσει το κούνημα. Λένε οτι οι μονότονες ρυθμικές κινήσεις βοηθάνε. Υπομονή, θα περάσουν και κάνε του πολλές αγκαλίτσες πιέζοντας λίγο την κοιλίτσα του.

Απίστευτο αλλά τώρα το είδα. Είμαι απο Ν. Φιλαδέλφεια. Με το καλό να δεχτείς το μπεμπίνι σου

Γειά σας και απο εμένα κορίτσια. Δεν πήγαμε πουθενά φέτος, αλλά τουλάχιστον δεν δούλευα για 3 μήνες και ευχαριστήθηκα τον μπεμπάκο μου! Τώρα πάλι στη δουλειά Έχει φτάσει 80 εκατοστά ύψος και 9800 κιλά βάρος, αδύνατος ως συνήθως. Κάθε μέρα κάνει κάτι καινούριο και μας τρελένει. Είναι αρκετά ανεξάρτητος και αμα δει παιδάκια στο πάρκο με παρατάει και φεύγει! Με τους μεγάλους είναι πιο ντροπαλός. Κωνσταντίνα είναι μικρούλια μωρέ ακόμα και μας χρειάζοντε, δεν παίζουν και μεταξύ τους σε αυτή την ηλικία για να παρηγορηθούν ,ίσως στο δικό του χώρο με μια κοπέλα να είναι καλύτερα ο μικρός σου. Να προσέξετε πολύ όμως την κοπέλα, τόσα ακούμε. Φιλιά σε όλες!

Και εγώ εύχομαι να πάνε όλα καλά για την αδερφή σου. Να ξέρεις πάντως οτι σχετικά με τα χρήματα, θα πάρουν όλο το ποσό πίσω αν είναι ασφαλισμένη στο ΙΚΑ.Εμάς ο γιος μας έμεινε 2 ημέρες μόνο στην θερμοκοιτίδα στο Ιασώ, αλλά τα πήραμε απο το ΊΚΑ μετά. Καλή δύναμη.

Γεία σας και απο εμάς κορίτσια. Τώρα είμαστε καλά, αλλά την προηγούμενη εβδομάδα πέρασε μια ίωση με 39 πυρετο ο μικρός. Δυο μέρες κράτησε αλλά τρελάθηκα απο την αγωνία, κυρίως στην αρχή που δεν ξέραμε τι ήταν και μου είπε ο παιδίατρος να τον κοιτάω κάθε δυο ώρες μήπως εμφανισει διάφορα συμπτώματα. Πρώτη φορά αρρώστησε και στενοχωριόμουν πολύ. Ευτυχώς πέρασε! Εμείς διακοπές φέτος δεν θα πάμε, γιατί δεν βγαίνουμε οικονομικά. Χωριό δεν παίζει...οπότε εδώ. Δεν πειράζει, τουλάχιστον να είμαστε όλοι καλά, αυτό είναι το πιο σημαντικό.

Τι έγινε κορίτσια; Χαθήκαμε... Λοιπόν τα νέα μας. Την Κυριακή κάναμε το πρώτο μας μπάνιο. Πήγαμε απόγευμα φυσικά και το διασκεδάσαμε πολύ! Κρύωνε το καημένο μου και έτρεμε το σαγονάκι του, αλλά του άρεσε το νερό και χτύπαγε τα χεράκια του για να κάνουν πλάτς! Έτσι κάνουμε και στην μπανιέρα. Τον κρατάγαμε αγκαλίτσα βέβαια μέσα στην θάλασσα. Μετά παίξαμε στην άμμο με τα κουβαδάκια και έφαγε και λίγη...Ήταν ωραία εμπειρία, το μπάνιο όχι η άμμος. Μόνο όταν τον ξαναβάλαμε μέσα για να ξεπλυθεί απο την άμμο έκλαψε για ένα λεπτάκι, γιατί κρύωσε. Κατά τα άλλα πάμε βόλτα στο πάρκο κάθε απόγευμα και τρέχει με την ψυχή του. Ωραίο που είναι το καλοκαιράκι ε;Φιλιά σε όλες.

Καλημέρα κορίτσια, τι κάνετε; Εμείς καλά, αλλά με παιδεύει ακόμα με το φαγητό του. Μια τρώει, μια δεν τρώει, μια θέλει αλεσμένα, μια κομματάκια και άντε να μαντεύω η καημένη τι κέφια έχει κάθε φορά. Για τα κουνούπια και εγώ έβαζα την crilen πέρσι σε ένα βαμβακάκι, αλλά τον τρώγανε, οπότε κουνουπιέρα. Και εγώ την έβγαλα όταν ήταν 6 μηνών γιατι την τραβολόγαγε. Φέτος ο γιατρός επέτρεψε να την βάλω πάνω στο σωματάκι του. Για να δούμε...Υγρό στο δωμάτιο του ούτε για αστείο μας είπε. Για παιδικό σταθμό δεν το σκεφτόμαστε, γιατί παρόλο που δουλεύω τον κρατάνε οι γιαγιάδες του. Μια φίλη όμως που είναι βρεφονηπιαγωγός, μου λέει οτι δεν είναικαλή ιδέα ο σταθμός πριν τα 3, γιατί τα μωρά ταλαιπορούντε πολύ. Υπάρχουν πολλά παιδιά σε αναλογία με τις κοπέλες και δεν τα προλαβαίνουν όλα. Ακόμα και οι κοπέλες που δουλεύουν σε σταθμό, τα δικά τους παιδιά μετά τα 3 τα παίρνουν μαζί τους. Λογικό είναι κιόλας, ποιος θα κάτσει να ταίσει τον δικό μου μια ολόκληρη ώρα, όταν θα κλαίνε τόσα μωρά μαζί; Νινάκι να έχετε μια τέλεια βάφτιση. Εμείς τον βαφτίσαμε 5 μηνών και έκλαψε μόνο για δευτερόλεπτα στην κολυμβήθρα. Χαιρότανε με τον κόσμο και κοίταγε γύρω του έκθαμβος.Φιλιά σε όλες!

Κωνσταντίνα και εγώ το ίδιο σκέφτομαι, τι να κάνω με τα χαλιά!Περαστικά για το βήχα. Αχ κορίτσια εμένα ο μικρός εδώ και τρεις μέρες δεν τρώει σχεδόν τίποτα. Μόνο την απογευματινή κρέμα και αυτή με δυσκολία. Δέκα κουταλιές φρουτόκρεμα, και το ίδιο απο την κρεατοχορτόσουπα. Δοκίμασα και να μην αλέσω την χορτόσουπα. Έφαγε μικρά κομματάκια απο το χέρι μου, αλλά και πάλι ελάχιστα. Δεν ξέρω τι να κάνω, πάω να σκάσω. Είναι που είναι αδύνατος (ενώ τρώει κάτι γεμάτες πιατάρες) αμα δεν τρώει κιόλας θα γίνει σαν καλαμάκι. Ούτε στο pc με ζουζούνια δεν τρώει, έχω απελπιστεί. Δεν ξέρω αν είναι σύμπτωση, αλλά αυτό άρχισε με το που άρχισε να παίρνει σίδηρο. Σκέφτομαι κιόλας μήπως είναι δόντια. Μου το είχε ξανακάνει μια φορά παλιότερα, για τρεις μέρες πάλι και μετά έβγαλε δόντι. Αν συνεχίσει και αύριο θα πάρω τον παιδίατρο. Πείτε καμιά ιδέα κορίτσιαααα

Εγώ έχω την Μάχη Τράκα. Ιασώ.Είναι άψογη, παρά την επικύνδινη εγκυμοσύνη που είχα και είχε δίκιο σε ότι μου είπε.Αυστηρή και καλά κάνει, την έβρισκα πάντα στα τηλέφωνα και αφιέρωνε όση ώρα χρειαζομουν για να μου εξηγεί τα πάντα.Υπέρ του φυσιολογικού (εγώ βέβαια έχω 10 βαθμους μυωπία οπότε δεν γινόταν με τίποτα.)Α, πηγένω σε αυτή εδώ και 16 χρόνια.

XEXE :laugh: Καλό και δυστυχώς αληθινό... Καλησπέρα κορίτσια. Και εμάς ο ζουζούνος είναι πάρα πολύ κινητικός. Έτσι ήταν και στην κοιλιά μου, πηγέναμε για υπέρηχο και έφερνε τούμπες. Κάθεται για λίγο στο πάτωμα του σαλονιού που είναι αραδιασμένα τα παιχνίδια του (Και εγώ στο ίδιο δωμάτιο φυσικά) και μερικές φορές μπορεί να με αφήσει να διαβάσω και βιβλίο για κανα τέταρτο. Μετά βέβαια ξανα προς την δόξα τραβαααα. Ανοιγοκλείνει συρτάρια, βγάζει έξω κατσαρολικά και κυνηγάει το γατί! Έχει πλάκα όμως και δεν γκρινιάζει, οπότε δεν γίνεται κουραστικός. Το πως είναι το σπίτι βέβαια, είναι άλλη ιστορία Εγώ γενικά έχω μαζέψει ότι μπορεί να σπάσει ή να τον χτυπήσει, έτσι δεν τον μαλώνω και ίσως για αυτό δεν γκρινιάζει. "Μη" του λέω μόνο όταν πάει στα σκουπίδια ή στην λεκάνη της τουαλέτας και κοπανάει το καπάκι.(Τώρα που το σκέφτομαι, αυτό είναι το αγαπημένο του παιχνίδι και ας έχει πιάσει τα δαχτυλάκια του 100 φορές.) 0 Στο καρότσι κάθεται και εμάς όσο κινείται. Για καφέ δεν έχουμε δοκιμάσει να πάμε, δεν νομίζω να κάτσει. Τουλάχιστον του αρέσει στο αυτοκίνητο. Κάθε Κυριακή πάμε Αργυρούπολη στην γιαγιά του, οπότε μάλλον έχει συνηθήσει τα μισάωρα στο αμάξι και δεν διαμαρτύρεται. Υπομονή κοριτσάκια, θα μεγαλώσουν και μετά θα γκρινιάζουμε που δεν θα μας δίνουν σημασία Φιλιά σε όλες.

Γεια σας κορίτσια. Γωγούλα συλλυπητήρια και απο μένα. Και εμείς almiron3, μέχρι να πάει 2, είπε ο γιατρός. Μας έγραψε να πάρει και σίδηρο ο μικρός, γιατί είναι κάπως χαμηλά. Εγώ γυαλιά δεν τολμάω να του φορέσω, εδώ δεν δέχεται ούτε καπέλο, θα τα φάει σίγουρα. Απο τότε που έμαθε πως βγαίνει το καπέλο, δεν το κρατάει ούτε δευτερόλεπτο. Εγώ με μαντήλια δεν τον κάνω κορίτσια, πιστέυω πως πρέπει να αποκτήσει αντισώματα. Πάντως 3 φορές που έχει αρρωστήσει μέχρι τώρα, μόνο μυξούλες είχε, ούτε πυρετό, ούτε τίποτα άλλο. Αντηλιακό σίγουρα θα χρειαστούμε, γιατί είναι άσπρος σαν τη μαμά του. Επιτέλους βγάλαμε το 3 και το 4 δοντάκι. Εμείς είχαμε μεγάλες αλλαγές στο σπίτι, μετακόμισε η μητέρα μου που έμενε μαζί μας και τώρα προσαρμοζόμαστε και πάλι. Έχω και τα καλοκαρίνά- χειμωνιάτικα που ανεβοκατεβάζω και έχω ψοφήσει, για αυτό χάθηκα. Α, τον έβαλα και στο δωμάτιο του κορίτσια, επιτέλους. Καλέ ούτε που τον ένιαξε! Μια χαρά ευτυχώς. Φιλιά σε όλες.

Όσο αφορά το τελευταίο, ναι κάνω πλάκα! Γενικά όμως έχω πολλές τύψεις σε σχέση με το παιδί.

Γεια σας κορίτσια. Δεν ξέρω απο πια εξέταση φάνηκε η προδιάθεση για αλλεργία, ο παιδίατρος μας το ειπε και μάλιστα στον άντρα μου. Όταν μάθω θα σας πω φυσικά Μπεμπούλα όντως πρέπει να συνηθίσουμε τους μωροκαυγάδες, κυρίως τα αγοράκια...λυσσάνε. Μου κακοφάνηκε όμως πολύ, γιατί ήταν η πρώτη φορά που συνέβη κάτι τέτοιο και ήταν ήδη ταλαιπωρημένος απο την εξέταση. Να δώ πότε θα σταματήσω να έχω τύψεις για όλα. Αφήστε έχω πειστεί ότι για όλα φταίω εγώ, μέχρι και για την κατάσταση της χώρας

Γεια σας κορίτσια. Τελικά πήγαμε σήμερα για τις εξετάσεις στο Μητέρα. Σπαραξε στο κλάμμα ο μικρούλης μου και όταν πήγα μέσα να τον ντύσω γαντζώθηκε σφιχτά, σφιχτά πάνω μου! Για αρκετή ώρα μετά αναστέναζε το μαναράκι μου. Μετά του έβαλαν ένα σακουλάκι στο πουλάκι και περιμέναμε τα τσίσα. Ευτυχώς μετά απο κανα μισάωρο έκανε και τελειώσαμε. Πόσο κόστισε; Κρατηθείτε...240 ευρώ. Σοκ πάθαμε. Α και δεν μας έφτανε το κλάμμα με το αίμα, όταν κάναμε βόλτα γύρω γύρω και περιμέναμε τα ούρα, ήρθε ένα βλαμμένο και πριν προλάβω να αντιδράσω του τράβηξε με δύναμη τα μαλλιά Του είπα, όχι αγόρι μου δεν χτυπάμε τα μωράκια, αλλά στην πραγματικότητα μου ερχόταν να το χαστουκίσω. Η γιαγιά του άλλου αγοριού (περίπου 3 χρονών ήταν) του βάρεσε το χέρι και τον μάλλωσε αλλά εγώ γέμισα τύψεις που δεν το φαντάστηκα όταν πλησίασε το μωρό μου για να τον προλάβω. Και φυσικά πάλι κλαααμμαααα ο καημενούλης μου...Τελοσπάντων. Οι απαντήσεις βγήκαν μετά απο 3 ώρες. Όλα καλά, αλλά θα πρέπει να πάρει λίγο σίδηρο γιατί είναι μέσα στα όρια μεν, αλλά σε χαμηλά επίπεδα. Επίσης οι εξετάσεις έδειξαν οτι έχει προδιάθεση για αλλεργία. Αυτά είναι τα νέα μας. Φιλιά σε όλες και στα ζουζούνια σας.