Ifigeneia

Καλησπέρα και πάλι Λινάκι μου! Για την αρχική ερώτησή σου πάνω κάτω είχα μια ιδέα! Για την τωρινή δε γνωρίζω τίποτα, και μάλλον μόνο ο γυναικολόγος μπορεί να σε βοηθήσει! Εγώ σου εύχομαι να είναι όλα καλά, να μην συμβαίνει κάτι το ανησυχητικό μέσα στην κοιλίτσα σου, η οποία μακάρι να αρχίσει να φουσκώνει από τον επόμενο μήνα κιόλας! Σε φιλώ!

marianda έγραψε: Η ιδιοκτήτρια του δωματίου αυτού είναι ένα γλυκύτατο κορίτσι, η Ασημένια κι έχει μία ακόμα πιο γλυκιά μαμά, τη Φιλιώ, που με τη φαντασία της και τα χεράκια της και μόνο, κάνει θαύματα! Σαν τα θαύματα που κάνει η Υβοννη και ο γιος της! (αν δεν παινέψουμε το σπίτι μας θα πέσει να μας πλακώσει! ) Αχ πότε θα αποκτήσει και το Μαράκι μου το δωματιάκι της, να γνωρίσω και από κοντά τον γιο της Υβοννης! χεχεχε... Φιλάκιαααααααα!

bebadomama δεν έχω εμπειρία από ωτίτιδα της μικρής (ευτυχώς). Σου γράφω για να ευχηθώ γρήγορα περαστικά!

Anastacia έγραψε: Anastacia έτσι! Ένα τέτοιο μπαλονάκι είχα κι εγώ, μόνο που χανόταν στον υπόλοιπο όγκο του σώματός μου! Μια χαρά είναι η κοιλίτσα σου, βολική και ευκολοφόρετη! Τρέλλα είναι! Από την προηγούμενη φωτο όμως μεγάλωσε.. δεν μπορείς να πεις! Ααααααα! Εμένα τώρα, 8,5 μήνες μετά τη γέννα είναι πιο μεγάλη!

Αααααααα! Από κράμπες άλλο τίποτα εγώ! Κοιλιά, πόδια, όπου θες! Έλλειψη μαγνησίου λέει.. Με το που ξεκίνησα τις αμπούλες mag, σταμάτησαν.. Πάρε όμως τον γιατρό σου ένα τηλ. Μην το αμελείς! Ότι και να σου πούμε εμείς εδώ, αυτά που σου λέει ο γυναικολόγος σου πρέπει να τηρείς κατά γράμμα! Με το καλόοοοοοοοοο!

poupoukitsa με το καλό το μωράκι σου! Δεν ξέρω κατά πόσο είναι ασφαλείς οι συσκευές ενδοεπικοινωνίας για τα μωρά, είτε της chicco είτε οποιαδήποτε άλλη... Πήρα την πιο απλή, μάρκας reer (πρώτη φορά την άκουγα) και δεν τη χρησιμοποίησα παρά μία φορά. Δε χρειάστηκε μέχρι τώρα.

AFRODITH έγραψε: Μια χαρά τα είπες!!!

Σε μένα ίσχυσε το "θέλει η έγκυος να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει!!!" :woohoo: Έκανα υπομονή μισή μέρα, για να βγει το αποτέλεσμα της χοριακής. Και μετά.... Μόνο αφίσες που δεν τύπωσα να γεμίσω τους δρόμους!

qwak80 με το καλό να φέρεις στον κόσμο την μπεμπούλα σου!! Δεν γνωρίζω να σου απαντήσω στην ερώτησή σου, φαντάζομαι όμως ότι δεν υπάρχει κανόνας γιαυτό. Να σου πω μόνο ότι η φίλη μου είχε διαστολή 1-2 για δύο εβδομάδες και τελικά γέννησε τη μπέμπα της στην 37η εβδομάδα, υγιέστατη!!! Μετά την 36η εβδομάδα δε μιλάμε για πρόωρο τοκετό και συνήθως τα μωράκια δε χρειάζονται υποστήριξη. Αυτά δεν τα λέω εγώ βέβαια.. Δεν είμαι γιατρός, τα είπε ο κοινός μας γιατρός που την ξεγέννησε. Όλα με το καλό να γίνουν! Εσύ μη μου αγχώνεσαι! Για κάθε μα κάθε σου ανησυχία, να επικοινωνείς με το γιατρό σου. Καλή λευτεριά!!!!!!

Mama σκέτο () και όσο σε αναζητούσαμε την προηγούμενη εβδομάδα! Να χαίρεστε τον ομολογουμένως πανέμορφο Φοιβάκο σας! Να ζήσει μια ζωή παραμυθένια και γλυκιά σαν μέλι! Να έχει υγεία, αγάπη και καλή τύχη!!! Καλά σαράντα και σε σένα! Και θα το ξαναπώ! Πεθαίνω για πρησμένο ματάκι από νεογέννητο! :woohoo:

Anastacia επιμένω... φωτο τώρα!!!!!!!! Πιο μικρή από τη δική μου αποκλείεται να έχεις! Την κοιλιά π.χ. της dallias εγώ δε θα την έκανα ούτε 11 μηνών έγκυος! Η εγκυμοσύνη μου φάνηκε καλά μετά τον 4ο μήνα και όταν μπήκα στο μήνα μου κι έλεγα ότι γεννάω από μέρα σε μέρα, δε με πιστεύανε! Ούτε και στο μαιευτήριο να φανταστείς! Εκεί μέσα κρυβόταν ένα γατάκι 2670 γρ!!!! Καλύτερα είναι.. όπως έγραψε και η dallia. Ούτε αγκωμαχούσα, ούτε ζοριζόμουν, τίποτα!

Ελένη να σου ζήσει ο μπέμπης! Ο κανόνας είναι 75 ml για κάθε 500 γρ βάρους. Ένα μωρό δηλαδή 4 κιλά, θα πρέπει να τρώει ημερησίως 600 ml μοιρασμένο σε γεύματα. Αυτή ήταν η οδηγία του παιδιάτρου μας. Μετά τον δεύτερο μήνα η οδηγία του ήταν να μην τηρούμε πρωτόκολλο στη διατροφή της. Όσο θέλει και όποτε θέλει! Έπαιρνε σταθερά καλό βάρος (800 - 1000 γρ) το μήνα κι ας μην έτρωγε τα "προβλεπόμενα" ml.

mitsakii μένω άφωνη! Συμφωνώ κι εγώ για τη δαχτυλική εξέταση! Τι να γίνει όμως ρε γμτ! Υπάρχει άλλος τρόπος? Κάποτε ακούγανε τα παιδιά με χωνί, σήμερα κάνουνε και doppler, κάποτε βάζανε δάχτυλο για την εξέταση του τραχήλου, σήμερα κάνουνε το ίδιο... Άρα? Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει άλλος! Χμ.. Όταν μου το έκανε η μαία δεν πονούσα πολύ, ναι πονούσα αλλά ανεκτά! Ωχ Θέε μου.. Όταν ερχόταν ο γιατρός δάκρυζα από την ιδέα και μόνο του πόνου πριν καλά καλά με αγγίξει! Βλέπεις έβαζε δάχτυλο όχι μόνο για να διαπιστώσει τη διαστολή (αυτή ήταν σταθερή 10 ώρες στο 1) αλλά για να τη βοηθήσει.. Σκάλιζε ανελέητα για κάνα λεπτό (όχι ψέματα πάλι υπερβάλω, λιγότερο από λεπτό) και ειλικρινά κορίτσια.. Προτιμούσα να πεθάνω για λίγο (!!!) εκείνη την ώρα! Ζήτησα και μου φέρανε το μαξιλάρι από το δωμάτιό μου και δάγκωνα τις γωνίες για να μην ουρλιάζω.. Και αυτό γιατί ο κύριος αναισθησιολόγος έκανε σωστά τη δουλειά του.. Σπάσιμο νερών... Χαχαχα... τι μου θύμισες τώρα! Πρέπει να το έχω ξαναγράψει... Έρχεται ο γιατρός λοιπόν να μου τα σπάσει και μόλις σκίζει τη συσκευασία και αποκαλύπτεται το τσιγκέλι πατάω ένα αααααααααααααα δεν είναι δυνατόν, που θα μπει αυτό? Και νιώθω μία ζέστη ανάμεσα στα πόδια μου, νιώθω να με παίρνουν τα ζουμιά! Ναι, σπάσανε μόνα τους 5 δευτερόλεπτα πριν τα σπάσει ο γιατρός! Από την τρομάρα μου! Πωπω.. σκέφτομαι, αν δεν τον είχε σταματήσει το τηλεφώνημα (ευλογημένα κινητά )θα είχα φάει άδικα και αυτόν τον φρικτό πόνο (δε μου φτάνανε οι άλλοι) Τελοσπάντων, τι είναι αυτό που με πιάνει νυχιάτικα δεν το έχω καταλάβει ακόμα! Γλιστρίδες πάντως δεν έφαγα!

Καλημέρα κορίτσια κι από μένα! Η πεθερά μου έχει 3 εγγόνια, δύο από την κουνιάδα μου, ένα κοριτσάκι 5 και ένα αγοράκι 2 ετών, και τη δική μου (από τον γιο της εννοείται) 8,5 μηνών. Η αδυναμία της για τον ανιψιό μας, τον 2χρονο, είναι έκδηλη. Όταν πηγαίνουμε επίσκεψη με το Μαράκι μου, εκεί που την κρατάει αγκαλιά και της λέω για τα κατορθώματά της, αμέσως πετάγεται και μιλάει για τα κατορθώματα του εγγονού της. Δεν τολμάω να πω κάτι, συγκρίνει τη δική μου με τα άλλα εγγόνια. Η αλήθεια είναι ότι με τα άλλα εγγονάκια περνάει πολύ χρόνο, σχεδόν κάθε απόγευμα, τη δική μου την πηγαίνω καμιά φορά μέσα στην εβδομάδα και σχεδόν κάθε Κυριακή. Βέβαια κάνει ίσα δώρα και δίνει ίσα λεφτά σε όλα. Το παιδί δεν το καταλαβαίνει αυτό όμως! Στη δική μου, ένα πακέτο χαρτομάντηλα να της δώσεις να παίζει 2 ώρες, είναι το πιο ευτυχισμένο παιδί του κόσμου! Αυτό που με απασχολεί είναι ότι όταν πάει παρουσία της 5χρονης εγγονής της να πάρει αγκαλιά το Μαράκι μου, η άλλη αντιδρά έντονα! Εκείνη την ώρα αντί να της εξηγήσει το αυτονόητο, ότι θέλει να πάρει το Μαράκι μου αγκαλιά γιατί όπως έχει εκείνη εγγονή έτσι έχει και τη δική μου και τις αγαπάει το ίδιο (με απλά λόγια δηλαδή, για να καταλάβει ένα παιδί 5 ετών) μου δίνει το Μαράκι μου και παίρνει την άλλη εγγονή αγκαλιά και αρχίζει τα νταχτιρντίσματα! Λέει ότι η μεγάλη έχει περισσότερη ανάγκη την αγκαλιά και την προσοχή. Η δική μου είναι μικρή ακόμα και δεν καταλαβαίνει. Κορίτσια να σας πω την αλήθεια? Δε με απασχολεί καθόλου! Είναι απολύτως λογικό. Εκείνα είναι παιδιά της κόρης της, τα προσέχει, τα παίρνει σπίτι της, τη δική μου ποτέ! Δε χρειάστηκε και δε θα χρειαστεί ποτέ.. ελπίζω...για πολλούς λόγους, και ο κυριότερος είναι ότι δεν έχει ψυχραιμία! Τρομάζει με το παραμικρό, τα χάνει και δεν ξέρει τι να κάνει. Την τάιζα θυμάμαι μία μέρα (γάλα) και έβηξε σαν να πνιγόταν... Ε, τρελλάθηκε, έκανε σαν παλαβή! Δηλαδή αν ήταν μόνη της πως θα το αντιμετώπιζε? Δεν ήθελε τίποτα ιδιαίτερο εκείνη την ώρα. Τη σήκωσα, την περίμενα και σε 3 δευτερόλεπτα πήρε ανάσα. Η πεθερά μου είμαι σίγουρη θα άρχιζε να κοπανάει το μωρό προκειμένου να ανασάνει. Κατά τα άλλα είναι χρυσή γυναίκα, δεν αντμετωπίζω τα συνηθισμένα προβλήματα μεταξύ πεθερών - νυφων. π.χ. παρεμβατικότητα, απαίτηση για τα ονόματα και άλλα χαζά, αλλά όπως κάθε άνθρωπος έτσι κι αυτή έχει τα ελαττώματά της. Και αν αύριο μεθαύριο που η δική μου καταλαβαίνει συνεχίσει ο διαχωρισμός, ε τι να κάνουμε? Άνθρωπος είναι και αδυναμίες έχει!

Ενδιαφέρουσα η δημοσίευσή σου Franita! Ευχαριστούμε για τις πληροφορίες! Τι να πω? Εγώ δεν είχα πρόβλημα τελικά! Και λέω τελικά... Σε όλη την εγκυμοσύνη μου πάλευα με αυτή τη σκέψη! Πως θα με ξυρίσουν, πως θα με κάνουν κλίσμα! Και όταν ήρθε η ώρα, αφού δεν μπορούσα να το αποφύγω (μπορούσα δηλαδή, με βάση το ποστ της Franita, αλλά δεν το ήξερα), το διακωμώδησα!:woohoo: Γιατί τελοσπάντων.. έτσι είμαι εγώ γενικότερα. Συγκαταβατική. Μπορεί τελικά να είναι θέμα χαρακτήρα. Ευκολόπιστη δεν είμαι, καταλαβαίνω όταν ο άλλος πάει να μου τη φέρει, και όταν το κάνει, είναι εν γνώσει μου, και αστον να νομίζει ότι με δουλεύει! Για πταίσματα, δε χαλάω τη ζαχαρένια μου, για σοβαρότερα θέματα γίνομαι θηρίο. Και να ήξερα λοιπόν ότι σύμφωνα με τον ΠΟΥ το κλίσμα και το ξύρισμα δεν είναι απαραίτητο, θέλετε κύριοι να με ξυρίσετε? Ο ΠΟΥ λέει όχι! Δεν το παραδέχεστε? ΟΚ, ξυρίστε να δω τι θα καταλάβετε! (γλιτώνω κι από έναν κόπο δηλαδή). Με άλλα θέματα γίνομαι θηρίο! Με αυτό που π.χ. συνέβη εμένα στο μαιευτήριο που γέννησα (εξηγώ παρακάτω) και τελοσπάντων μπορεί να μην το δυσφημώ ανοιχτά στους φίλους και γνωστούς μου, απλά παραθέτω την εμπειρία μου και τα συμπεράσματα ας είναι των άλλων. Συμφωνώ με την Υβοννη... Ας με ξύριζαν και ας με έκανα κλίσμα (αααααααα.. ξέχασα! Μόνη μου το έκανα ) όσες φορές ήθελαν.. Θα το άντεχα! Αυτό που δεν άντεχα ήταν η δυσπιστία του αναισθησιολόγου όταν του έλεγα ότι ΠΟΝΑΩ ΦΡΙΧΤΑ και μου έλεγε αποκλείεται! Η επισκληρίδιος έγινε σωστά, ο Λ. δεν κάνει ποτέ λάθος! Τρομάρα του! Πέρασα 10 ώρες τεχνητών πόνων χωρίς επισκληρίδιο (μιλάμε για πόνους!!!). Και δεν είναι μόνο αυτό! Έβγαινε έξω στους δικούς μου και έλεγε.. Η Ιφιγένεια παίζει θέατρο, αποκλείεται να πονάει μετά από τέτοια δόση! Ξέχασα να σας πω.. Ο κύριος Λ. δεν έκανε τον κόπο να ελέγξει το καθετηράκι στην πλάτη μου αν είχε βγει από τη θέση του (κι ας του το ζητούσα), παρά μόνο ερχόταν με μία σύριγγα κάθε τόσο και συμπλήρωνε φάρμακο! Αρκούδα να ήταν, θα είχε πεθάνει, όχι απλά ναρκωθεί, κι εγώ ένιωθα τα πάντα! Ψέματα.. τα πάντα εκτός από το τμήμα του αριστερού μου ποδιού, από το γόνατό και πάνω. Το ακουμπούσα και είχα την αίσθηση ότι πιάνω τσουρέκι! Όταν με βάλανε χειρουργείο για την καισαρική, με ελαφριά καρδιά θα μου έκανε ο εν λόγω κύριος ολική! Έπεσα στα πόδια του (που λέει ο λόγος) και παρακαλούσα "Γιατρέ δείτε σας παρακαλώ το καθετηράκι"... Ε.... μου έκανε τη χάρη, πάλι καλά, είδε και ξεφώνισε όταν κατάλαβε ότι όντως είχε βγει από τη θέση του. Για κακή μου τύχη δεν είχε βγει εντελώς (αν ήταν έτσι το φάρμακο θα έτρεχε έξω και θα το καταλάβαινε και ο γυναικολόγος μου που ήταν ο μόνος που έκανε τον κόπο και κοίταξε, αλλά τόσα ήξερε τόσα κατάλαβε), απλά το φάρμακο έτρεχε σε λάθος σημείο στην πλάτη μου και δεν έκανε σωστή δουλειά! Χώρια τα ξινισμένα του μούτρα κάθε φορά που έβγαινε από το χειρουργείο. Βλέπεις η ώρα είχε πάει 20.00, με είχανε από το πρωί εκεί και εγώ δεν έλεγα να γεννήσω. Ήθελε να πάει και σπιτάκι του ο κύριος! Είχε κουραστεί! (Σημ. είναι και ο ιδιοκτήτης της κλινικής). Μου ξαναέκανε επισκληρίδιο με ελάχιστη δόση κι έγινε η καισαρική. Αυτό ναι, με πείραξε πολύ! Η συμπεριφορά του εν λόγω κυρίου, που στην τελική πήρε 220 ευρουλάκια για 5 λεπτά υπόθεσα (επισκληρίδιο) και 1500 ευρουλάκια για μονόκλινο 5 βράδια στο μαγαζάκι του. Δε σεβάστηκε τον πόνο μου, τη δύσκολη κατάσταση που βίωνα τόσες ώρες, το άγχος μου μην πάθει κάτι το μωρό μου από το στρες και την πίεση, το απίστευτο μπούκωμα της μύτης μου λόγω της ρινίτιδας που έχω (από τη μία να παίρνω ανάσες από το στόμα και από την άλλη να χώνω σπρέι διαρκώς στα ρουθούνια μου), έκανε και σχόλια περί θεατρινισμού και με λίγα λόγια με είπε και μυγιάγγιχτη (πως γράφεται καλέ αυτό?)! Και το σημαντικότερο! Το τι θα μπορούσα να πάθω μετά από 2 εφαρμογές επισκληρίδιου και χορήγηση πολύ μεγάλης δόσης! Τι να σκεφτώ λοιπόν? Το ξύρισμα και το κλίσμα? Τα είχα ξεχάσει ήδη! Τα περί της συμπεριφοράς του, οι δικοί μου μου τα είπανε αφού γυρίσαμε σπίτι. Νόμιζα πως είχα χάσει την ευκαιρία να του τα χώσω.. Έκανα λάθος... Η ευκαιρία μου δόθηκε μετά από 5 μήνες, αλλά και πάλι δεν το έκανα! Όταν λοιπόν μετά από 5 μήνες περίπου ξαναπήγα στην κλινική για να συνοδεύσω μία συγγενή μου που θα έκανε αφαίρεση πολύποδα από τη μήτρα και είδα τα μούτρα του, ταράχτηκα! Του χαμογέλασα παρ'όλ'αυτά, τον χαιρέτησα, με θυμήθηκε (έτσι είπε τουλάχιστον) έκανε τη νάρκωση στη συγγενή μου, ήρθε ο γυναικολόγος, έκανε την αφαίρεση σε 10 λεπτά και μετά περιμέναμε να ξυπνήσειειειειει... Μας είχε πει ότι σε 10 λεπτά θα ξυπνούσε. Αμ δεν! Προσπαθούσαμε επί πόση ώρα και η καημένη δεν άντεχε να ανοίξει τα μάτια της. Καταφέραμε να τη σηκώσουμε μετά από 7 ώρες και αφού είχα κάνει 2 φορές εμετό (σόρι γίνομαι αηδιαστική..). Την είχε πειράξει η νάρκωση στο στομάχι, αν και ήταν άδειο. Ο κύριος ήταν μουρτζούφλης και φυσούσε και ξεφυσούσε! Ψιθύριζε κάτι στις μαμές, κοιτούσε τη συγγενή μου και γελούσε ειρωνικά. Τα είδα όλα! Ήμουν έτοιμη να του τα χώσω.. Αλλά και πάλι... τον έσωσε το τηλέφωνο. Ήταν η μαμά μου "Ιφιγένεια αργείς? Το μωρό να το πάω εγώ στον παιδίατρο?" Είχα ξεχάσει το ραντεβού για το εμβόλιο! Μπήκα βιαστικά σε ταξί, πήγα σπίτι και με το ίδιο ταξί γύρισε η μαμά μου στην κλινική. Που θα πάει όμως? Η τρίτη θα είναι και φαρμακερή! Κορίτσια αν καταφέρατε να με διαβάσετε ως το τέλος, έχω να πω ότι είστε πολύ υπομονετικές! Δεν άνοιξα καινούργιο ποστ, κρίμα είναι να γεμίζουμε το φόρουμ, καταχράστηκα για άλλη μία φορά ένα ήδη ανοιγμένο! Ήθελα από καιρό να γράψω την εμπειρία μου αυτή και τα συναισθήματα που μου πρόσφερε και βρήκα ευκαιρία εδώ. Το ξύρισμα, το κλίσμα και η επιβεβλημένη καισαρική τέτοια συναισθήματα δε μου γέννησαν! Ίσα ίσα! Τα πρώτα τα διακωμώδησα, την τελευταία τη δέχτηκα (μέσα μου μέχρι και τη ζήτησα) και την ξεπέρασα! Η παραμονή μου στο μαιευήριο κατά τα άλλα ήταν πολύ καλή, έμεινα ευχαριστημένη. Το μόνο μελανό σημείο ήταν ο αναισθησιολόγος, αλλά και πάλι... Εξετάζω το αποτέλεσμα.. Εφόσον δε μου έμεινε κανένα κουσούρι από τις 2 επισκληρίδιους, εφόσον το μωρό μου γεννήθηκε γερό, δε θα ασχοληθώ με το τι θα μπορούσε να συμβεί εάν και εάν και εάν... Μπορεί να είναι για καταγγελία, δεν ξέρω, για πλημμελή άσκηση των καθηκόντων του (από όλους συγχωρείται αυτό, από τους γιατρούς όχι...) εγώ σίγουρα δε θα το κάνω. Δεν το έκανα εν βρασμώ ψυχής, τώρα? Πάει πέρασε! Μου αρέσει που γράφω ότι γίνομαι θηρίο! Ναι γίνομαι, αλλά εξημερώνομαι εύκολα! Γνήσια ζυγαριά είμαι... Σας φιλώωωωωωωωωω!

Anastacia ΦΩΤΟ ΤΩΡΑΑΑΑΑΑΑΑ!

Με το καλό κοριτσάκι μου! Μη μου αγχώνεσαι! Εδώ είμαστε εμείς, οι πρώην εγκυούλες και βετεράνες μανούλες! (ΤΡΟΜΑΡΑ ΜΑΣ):laugh: Απάντηση σε απορία πρώτη: (χεχεχε...) 1. Τις φορές που νιώθεις τις κλωτσίτσες πιο δυνατές δεν είναι μετά από πολύωρη παύση? Ε... είναι η ώρα που ξυπνάει το μπεμπάκι από τον ύπνο του και τεντώνει το κορμάκι του το γλυκούλι μου! Απάντηση σε απορία δεύτερη: 2. Έτσι σκεφτόμουν κι εγώ.. Δεν πήρα από νωρίς σουτιέν θηλασμού γι' αυτό το λόγο και σε πληροφορώ το στήθος μου δεν πρήστηκε καθόλου! Αυτό είναι σχετικό όμως. Σε σένα μπορεί και να μεγαλώσει το στήθος. Αυτό που μπορείς να κάνεις είναι κάθε φορά που νιώθεις το σουτιέν να σε στεναχωρεί, να παίρνεις ένα νούμερο μεγαλύτερο, όχι απαραίτητα θηλασμού. Εγώ είχα πάρει βαμβακερά και τα είχα καταβολευτεί. Είχανε και μπανέλα.. Ο γιατρός μου είχε πει ότι δεν υπάρχει πρόβλημα. 3. Χμ... Δύσκολο! Ρωτήστε το γιατρό σας καλύτερα.. Ο 8ος μήνας είναι κρισιμούτσικος! Μετά τις 32 εβδομάδες εμένα ο γιατρός μου συνέστησε ξεκούραση και πολλή πολλή προσοχή! Επόμενη ερώτηση????

Παναγίτσα μου τι κορμί πρέπει να είναι αυτός ο μπέμπης σου τεμπέλα γάτα !!!!!!!!!!!!! 37 εβδομάδων και 50 πόντους? Ψηλόλιγνος ε? Να σου ζήσει λοιπόν, να έχει υγεία, αγάπη και πάντα καλή τύχη στη ζωούλα του! Καλή ανάρρωση σε σένα! Καλά 40! Σε φιλώ!

asterias καλά αποτελέσματα σου εύχομαι! Μακάρι να έγινε αργότερα η σύλληψη από ότι υπολογίζεις και να έχεις ένα εμβρυάκι στην κοιλιά σου υγιέστατο, που αναπτύσσεται σωστά! Ακριβώς ίδια περίπτωση είναι της κολλητής μου. Με άστατο και μεγάλο κύκλο κι αυτή, έκανε χοριακή μετά από θετικό τεστ εγκυμοσύνης και το αποτέλεσμα την αποκαρδίωσε. Πολύ μικρό (δε θυμάμαι όμως πόσο). Στην επόμενη μέτρηση χοριακής η τιμή ανέβηκε και ανέβηκε και ανέβηκε και ξανανέβηκε και σε ένα μήνα το πολύ θα φέρει στον κόσμο την μπέμπα της. Είχε ένα θέμα με την ΠΗΤ. Με βάση την ΤΕΡ θα έπρεπε να γεννάει από μέρα σε μέρα. Ο υπέρηχος από την αρχή όμως βγάζει το μωρό κατά 2 εβδομαδες πιο μικρό. Απλά είχε αργήσει να γίνει η ωορρηξία και σύλληψη και ο γιατρός της έδωσε ΠΗΤ 2 εβδομάδες μετά. Όλα με το καλό να γίνουν! Η Παναγιά μαζί σου!

Την έχω στο μυαλό μου από προχθές! Για να μη δίνει το παρόν, λογικά έχει γεννήσει! Μακάρι να πήγανε όλα καλά! Περιμένουμε να επιστρέψει λοιπόν!

ZOUZOUΝITSA έγραψε: Καλημέρα κι από μένα ZOUZOUNITSA! Δεν πόνεσα καθόλου, ο αναισθησιολόγος ήταν "ελαφρυχέρης" μάλλον! Όταν σου λέω καθόλου εννοώ ΚΑΘΟΛΟΥ! Δεν κατάλαβα τίποτα! Και να φανταστείς με τρύπησε δύο φορές, μία όταν ξεκινήσαμε την πρόκληση (απέτυχε και η επισκληρίδιος και η πρόκληση) και μία ακόμα πριν μπω χειρουργείο για καισαρική. Σε χαιρετώ!

Καλώς μας όρισες Giorgia2!!!! Να χαίρεσαι το παιδάκι σου! Είμαι η Ιφιγένεια, σχεδόν 30, κι έχω μία κορούλα, το Μαράκι μου, 8,5 μηνών! Θα χαρώ να τα λέμε! Σε φιλώ!

sevelyn αγάπη μου αν ο σταυρός είναι εντονότατος τότε είσαι "σχεδόν" σίγουρα έγκυος! Αν έπαιρνες τον γυναικολόγο σου τηλ αυτό θα σου έλεγε. Αν δείξει θετικό, είναι σπανιότατες οι περιπτώσεις να κάνει λάθος. Συνήθως λάθη γίνονται όταν η γυναίκα είναι έγκυος και το τεστ βγαίνει αρνητικό. Πάντως σου εύχομαι τα καλύτερα των αποτελεσμάτων! Ενημέρωσέ μας, ναι?

Εεεεεεεεεεελαααααααααα.... δεν το πιστεύω! Ζηλεύω τρελλά! Τι ήθελα κι έφυγα από Πειραιά? Τι είναι η Σαλαμίνα? Τέτοια μέρα όπως σήμερα, τσουπ, έπαιρνα το καραβάκι και ήμουν εκεί σε χρόνο dt! 2 κούκλες μανούλες του mammyland με 2 παίδαρους πανέμορφους!! Πάντα τέτοια κορίτσια! :woohoo:

Καλό βόλι και καλή πετυχισιά!