Ifigeneia

Μαμά και κόρη στα μπεζοκόκκινα...

Κάναμε και βουτίτσα...

Δε θα σας κουράσω άλλο... Κανα δυο ακόμα! Μετά από 1 εβδομάδα ξαναντυθήκαμε, ξαναβαφτήκαμε, ξαναχτενιστήκαμε (ο Κωνσταντίνος μου έξαλλος... χαχαχα) και πήγαμε για φωτογραφίες στην Πλάκα Λιτοχώρου.. Οι Βορειοελλαδίτισσες μπορεί να την έχετε ακουστά!

Το Μαράκι μου όλο το βράδυ, στην αγκαλιά της νονάς μου (αυτές οι δύο λατρεύονται στην κυριολεξία) δεν σταμάτησε να χειροκροτάει και να στέλνει φιλάκια! Κάναμε είσοδο και οι 3 μας στο μαγαζί με το "Μέχρι το τέλος του κόσμου" του Ρέμου, κόψαμε την τούρτα με το "You" των Ten Sharp, χορέψαμε στην αρχή με τον Κωνσταντίνο μου το "Ποτέ ποτέ ποτέ" από Πάριο και Δήμου και μετά οι 3 μας το "Μαρία Μαράκι Μαριώ" από Ρόκκο. Πέφτανε σαπουνόφουσκες και χιόνι από ψηλά και γύρω μας είχαμε παιδάκια... Τα παρανυφάκια και όχι μόνο.. Κορίτσια αισθάνθηκα σαν να ήταν δικά μου παιδιά.. Μας φαντάστηκα με πολλά παιδάκια και έμπηξα λιγουλάκι τα κλαματα...

Η γαμήλια τούρτα μας... χεχε.. Εγώ βασικά ήθελα τη νύφη να σέρνει το γαμπρό, αλλά.. αν με έπαιρνε το σόι του άντρα μου στην τρεχάλα ποιος θα με γλίτωνε ε? :woohoo:

Τα ευχολόγια... (τα πιτσιρίκια τελειώσανε τους στυλούς, γράφανε ευχές και ζωγραφίζανε καρδιές και πεταλούδες και πασχαλίτσες καθόλη τη διάρκεια του πάρτυ, αλλά καλύτερα.. αφήσανε τους γονείς τους να διασκεδάσουν...)

Το τραπέζι των ευχών στο κέντρο που έγινε το πάρτυ...

Αχ κορίτσια μου, ευχαριστώ πολύ, θα σας απαντήσω μία μία ξεχωριστά! Και μία τρυφερή οικογενειακή!

Τα στέφανά μας.. Το μεγάλο μου ψώνιο.. Με το που τα είδα τα ερωτεύτηκα! Ουφ... σας κούρασα ε?

Ξέρετε προς τι ο ενθουσιασμός στο χορό του Ησαΐα?? Διέκρινα τη sweetmammy Μαρίνα μέσα στο πλήθος!!! Δεν κάνω πλάκα... Ήταν εκεί και μου χαμογελούσε! Την αναγνώρισα αμέσως! :woohoo:

Ε και σιγά σιγά να αποκαλυφθούμε κι εμείς!

Και ο σταυρός...

Τα βαφτιστικά της Μαρίας...

Και η λαμπάδα της βάφτισης...

Οι λαμπάδες που λέγαμε...

χεχε... Ευχαριστούμε Julie!! Και συνεχίζω με την εκκλησία... Να σημειώσω ότι πέρα από τις λαμπάδες, δεν έκανα άλλο στολισμό.

Ουουουουουυ... μια χαρά φαίνονται!!! Ήλπιζα να μη φαίνονται καλά για να κρυφτούν οι ατέλειές μου! χαχαχα... :woohoo: Συνεχίζω... Το ποτηράκι που κερνούσαμε το λικέρ! Η λεπτομέρεια κάνει τη διαφορά!

Με τι άλλο? Με το Μαράκι μου... Στο πατρικό μου, λίγο πριν ξεκινήσουμε...

Μετά από 3 εβδομάδες λοιπόν, ανοίγω αυτό το θεματάκι για να μοιραστώ μαζί σας λεπτομέρειες και φωτογραφίες από τη γαμοβάφτισή μας... 16-05-2009 και ώρα 18.00 ενωθήκαμε με τον Κωνσταντίνο μου με τα ιερά δεσμά του γάμου ενώπιον Θεού κι ανθρώπου... Έπειτα βαφτίστηκε το μικρό μου διαμαντάκι και πήρε το γνωστό ονοματάκι της! ΜΑΡΙΑ... Είναι το όνομα που λατρεύω, γιατί Μαρία λένε την Παναγία, αλλά και τη μητέρα μου. Τη φωνάζουμε Μαράκι χαϊδευτικά, αλλά το όνομά της μένει ως έχει.. Μαρία! Είναι εύηχο, σύντομο, όμορφο και της πηγαίνει πολύ! Έμαθε και ακούσει σε αυτό και όποτε τη φωνάζω γυρνάει... Οι καλεσμένοι ήταν πάρα μα πάρα πολλοί, αλλά μας τίμησαν με την παρουσία τους σχεδόν οι μισοί. 480 άτομα. Θα το λέω και θα το θυμάμαι μέχρι να πεθάνω!!! Οι φίλοι μου Μαρίνα, Μιχάλης και Μιχαήλ Άγγελος, η οικογένεια δηλαδή της sweetmammy ήταν εκεί! Έκαναν τόσο ταξίδι τα παιδιά για να είναι στις χαρές μου! Με κατασυγκίνησαν τα άτιμα! Είναι τόσο γλυκά παιδιά και τα 3! Ε ο μικρός έχει ένα μικρό προβάδισμα! Εξάλλου όσες τους έχετε γνωρίσει σε κάποια συνάντηση θα συμφωνείτε! Παιδιά σας ευχαριστώ πάρα μα πάρα πολύ και για την παρουσία σας και για τα δώρα σας, ότι και να πω είναι λίγο! Σας αγαπώ πολύ πολύ και στεναχωριέμαι που δε σας γνώρισα νωρίτερα όταν ζούσα επί 6 χρόνια στην Αθήνα. Και να φαναστείτε ότι έμενα 1 λεπτό απόσταση από το πατρικό της Μαρίνας!!! Το θέμα της βάφτισης ήταν η πασχαλίτσα και τα χρώματα του γάμου μπεζ-κόκκινο. Περάσαμε τόσο μα τόσο όμορφα!!! Ήμασταν οι εαυτοί μας, χαρήκαμε, διασκεδάσαμε, συγκινηθήκαμε, κλάψαμε (εγώ δηλαδή κατά τη βάφτιση), ίδρωσα, έσκασα, κοκκίνισα, χάλασαν τα μαλλιά μου, λίγο από τον ιδρώτα και λίγο από τα στέφανα που μάγκωσαν, το φόρεμά μου στο καθαριστήριο σαν να κόντυνε λίγο (το πήρα με λεκέ από τη μοδίστρα και το πήγα 2 μέρες πριν καθαριστήριο -και ο λεκές δε βγήκε, αλλά κόντυνε κιόλας) αλλά δε με ΠΤΟΗΣΕ ούτε με ΧΑΛΑΣΕ τίποτα! Μόλις τελείωσα από κομμώτρια και πριν πάω αισθητικό πήγα στο καφέ που δουλεύει ο κολλητός του άντρα μου και κατεβάσαμε από 5 ή 6 σφηνάκια ο καθένας (ο κολλητός κι εγώ). Τι το ήθελα το πόρτο? Κοκκίνισαν τα ήδη κόκκινα μάγουλά μου, ήπια μετά 3 λίτρα νερό και αυτό ήταν! Ο ιδρώτας ποτάμι! Θα ανεβάσω κάποιες φωτο σιγά σιγά, η ανάλυσή τους είναι μικρή, ελπίζω να φαίνονται καλά. Αντί για τυπωμένα δείγματα μου τιε έδωσε ο φωτογράφος σε ψηφιακή μορφή, αλλά έχουν μικρή ανάλυση... Λείπουν φωτογραφίες από τις παιδικές μπομπονιέρες και γλυκά.. Θα σας τις περιγράψω απλά… Και στην πορεία θα σας γράφω ότι θυμάμαι… Η παιδική μπομπονιέρα ήταν κουμπαράς πασχαλίτσα! Είχα κάνει 100 κομμάτια, στο γάμο ήταν 20 παιδάκια και δεν έμεινε ούτε μία! Παίρνανε από μόνοι τους οι καλεσμένοι, ο καθένας για τα εγγόνια και ανίψια που είχανε αφήσει σπίτι. Νομίζω ότι δεν πρόλαβε να πάρει η Μαρίνα για τον Μιχαλάκη.. Το έχω φέρει βαρέως! Το γλυκό για τα παιδάκια ήταν μάφινς ζωγραφισμένα από πάνω πασχαλίτσα. Ήταν όλα τα λεφτά! Και νόστιμα... Είχα δοκιμάσει την προηγούμενη μέρα! Λοιπόν ξεκινάω...

Να της ζήσει ο μικρός πρίγκιπας! Καλά σαράντα στη λεχώνα μας!

enhdal μου να ζήσετε!! Να χαίρεστε την κορούλα σας και με τ'όνομα! Υγεία και καλή φώτιση να έχει στη ζωούλα της! Σε φιλώ!

Καλημέρα Μαρία! Καλωσήρθες στην παρέα μας! Συμφωνώ με την AFRODITH! θα χαρώ κι εγώ να τα λέμε και να βοηθάμε η μία την άλλη.. Εσύ με τις γνώσεις σου κι εμείς με τις εμπειρίες μας... Σε φιλώ!

csig μου... κορίτσι μου... περαστικά σας! Ευτυχώς δεν είναι κάτι σοβαρό και θα επιστρέψετε σύντομα σπιτάκι σας! Υπομονή και πολλές αγκαλιές και φιλάκια στο ζουζούνι σου!

Συγχαρητήρια toniantoni!!!! Τα νέα που μας φέρνεις είναι υπέροχα και με μήνυμα αισιοδοξίας! Όλα με το καλό να γίνουν! Να χαίρεσαι την οικογένειά σου!

VENI μου μπορώ εν μέρει να σε καταλάβω... Το Μαράκι μου μπήκε κατευθείαν στο δωματιάκι της, μόνο που μέχρι τον 3ο μήνα κοιμόταν κάποιος εκεί. Το πρώτο βράδυ που δεν κοιμήθηκα εκεί, τσάμπα με φάγανε τα δρομολόγια.. Κοιμόταν σαν πουλάκι.. Περίμενα το πρωί να ξυπνήσει με κλάμα επειδή όπως λες δε θα έβλεπε κανέναν στον καναπέ, αλλά μπα! Το δεύτερο, σηκώθηκα και την κοίταξα 2 φορές... Ε.. το τρίτο, εντελώς σαν γαϊδούρα μάνα, δε σηκώθηκα ούτε μία φορά! Κοιμήθηκε στις 20.30, ξύπνησε τις 07.00 κι εγώ δεν πήρα χαμπάρι!